Αντίθετα, ο Τιμ Ντάνκαν, σα λιγότερο διαφημισμένος από αυτούς μοιάζει σαν να μην είναι διάδοχος κανενός. Ή μήπως όχι;
Το ΝΒΑ com θεώρησε σαν την παλιά βερσιόν του Ντάνκαν τον Μπομπ Πέτιτ και μάλλον θα συμφωνήσουμε. Ο TD είναι καλύτερος αμυντικός, ο Πέτιτ καλύτερος σουτέρ, αλλά στο υπόλοιπα μοιάζουν πολύ: Low profile παίχτες, 4άρια που μπορούσαν να παίξουν και στο 5, σπουδαίοι ριμπάουντερ, σταθερότατοι στις επιδόσεις τους στο σκοράρισμα, ισάξιοι πασέρ και μεγάλοι ηγέτες στα πλέι οφ.
Ο Πέτιτ έπαιξε "μόλις" 11 χρόνια, πριν εγκαταλείψει τη δράση στα 33, εξαιτίας σοβαρού τραυματισμού, αλλά πραγματοποίησε ουκ ολίγες μεγάλες εμφανίσεις. Ξεχωρίσαμε ούτε λίγο ούτε πολύ, 18 μεγάλα παιχνίδια, τα οποία και παραθέτουμε:
18. Ήρωας από νωρίς
Στην τρίτη του χρονιά (1957) στο πρωτάθλημα, ο Πέτιτ συμμετείχε στους πρώτους του Τελικούς. Στον 3ο αγώνα σκοράρει 26 πόντους και, το κυριότερο, δίνει τη νίκη στην ομάδα του με τις νικητήριες βολές. Οι Χωκς παίρνουν προβάδισμα με τους Σέλτικς, 2-1.
17. Τυπικά κυρίαρχος
Στο Ολ Σταρ Γκέιμ του 1959, ο Πέτιτ σκοράρει 25 πόντους, μαζεύει 16 ριμπάουντ και αναδεικνύεται MVP του αγώνα, μαζί με τον Έλτζιν Μπέιλορ. Τα Ολ Σταρ Γκέιμ ήταν ο αγαπημένος του θεσμός, όπως θα δείτε και αργότερα.
16. Ρεκόρ ριμπάουντ
Το 1959, ο Πέτιτ μάζεψε 35 ριμπάουντ σε παιχνίδι εναντίον των Λέικερς, αριθμός που αποτέλεσε ρεκόρ καριέρας.
15. Αδύναμος, είπατε;
Το 1958, όμως, ήταν η πρώτη φορά που πετύχαινε αυτό το ρεκόρ (των 35 ριμπάουντ), και μάλιστα εναντίον των Ρόυαλς και του Μορίς Στόουκς, ενός παίχτη με στυλ που θύμιζε Μπάρκλεϊ! Και να σκεφτεί κανείς ότι όταν πρωτοεμφανιζόταν στη «σκηνή», ο Πέτιτ εθεωρείτο στην κυριολεξία…pettit και αδύναμος.
14. Κόντρα στον Μπέιλορ
Ο Έλτζιν Μπέιλορ των Λέικερς ήταν το νέο πρόβλημα των Χωκς στα πλέι οφ του 1959 και η βασική αιτία που οι Λέικερς πήραν την πρόκριση στους Τελικούς του ΝΒΑ. Πάντως, στον 1ο Τελικό της Δύσης, ο Πέτιτ είχε δώσει το προβάδισμα στην ομάδα του, καθώς είχε σκοράρει 40 πόντους.
13. Ο πρώτος σούπερ σταρ (στην εποχή των 24´´)
Ο Πέτιτ είχε κάνει τεράστια αίσθηση από την πρώτη του κιόλας χρονιά και στη 2η του, το 1956, ήταν ο MVP. Παράλληλα, κατέκτησε και το πρώτο του MVP σε Ολ Σταρ Γκέιμ, καθώς είχε 20 πόντους, 24 ριμπάουντ και 7 ασίστ σε μόλις 31 λεπτά συμμετοχής.
12. Ήρωας εις διπλούν
Στον 6ο Τελικό Δύσης με τους Λέικερς το 1960, ο Πέτιτ έβγαλε δυο φορές τα κάστανα απ’ τη φωτιά: Σκόραρε το καλάθι που έστειλε το παιχνίδι στην παράταση κι εκεί έδωσε τη νίκη στην ομάδα του, πάλι με δικό του καλάθι! Ποιος είπε ότι ένας ψηλός δεν μπορεί να είναι Clutch;
11. MVP, αν και επισκιασμένος
Είναι δύσκολο να επισκιαστείς όταν έχεις 24 πόντους και 27 ριμπάουντ σε Ολ Σταρ Γκέιμ, όπως είχε ο Πέτιτ το 1962. Κάτι τέτοιο, όμως, συνέβη, εξαιτίας της φοβερής εμφάνισης του Τσάμπερλεν (αποκαλύψεις δεν κάνουμε
). Ωστόσο, η Δύση κέρδισε τον αγώνα κι έτσι ο Πέτιτ κατέκτησε το 4ο MVP Ολ Σταρ Γκέιμ καριέρας, δημιουργώντας ρεκόρ που αντέχει ακόμα. Τα 27 ριμπάουντ αποτελούν ακόμη ρεκόρ για Ολ Σταρ Γκέιμ. 10. Κι άλλο MVP
Έμεινε το MVP του 1958. Ήταν ίσως η καλύτερη εμφάνισή του σε Ολ Σταρ Γκέιμ, αν και δεν είχε τόσο ανταγωνισμό όσο το 1962: Σκόραρε 28 πόντους, κατέβασε 26 ριμπάουντ και πήρε με άνεση άλλο ένα βραβείο Πολυτιμότερου Παίχτη.
9. Με αντίπαλο τον προκάτοχό του
Μπορεί να πει κανείς ότι ο προκάτοχος του Πέτιτ ήταν ο Ντολφ Σέιζ, καθώς ήταν κι αυτός ψηλός, καλός σουτέρ και πολύ σκληρός αντίπαλος. Ωστόσο, σε μεταξύ τους αγώνα το 1958, ο Πέτιτ τού έβαλε 51 πόντους, την πρώτη «πενηντάρα» της καριέρας του.
8. Θρίλερ
Ο Πέτιτ ήταν ο πρωταγωνιστής των Χωκς στο συγκλονιστικό 7ο Τελικό του 1957 με τους Σέλτικς, με πολλούς τρόπους: Σκόραρε 39 πόντους, μάζεψε 19 ριμπάουντ, έστειλε με βολές του το παιχνίδι στην παράταση κι εκεί, με δικό του καλάθι, σε δεύτερη παράταση (ουχ, καταντά κουραστικό…). Τελικά, αστόχησε στο τελευταίο σουτ (η μπάλα έκανε το γύρο της στεφάνης, προτού κάνει το χατήρι των Σέλτικς), που θα μπορούσε να δώσει στην ομάδα του το Πρωτάθλημα, αλλά όσα είχε κάνει ως τότε ήταν ήδη θαυμαστά.
7. Ασταμάτητος ως το τέλος
Το 1964 ήταν η προτελευταία χρονιά της καριέρας του, ωστόσο υπενθύμιζε σε όλους ότι άντεχε καλά ακόμη. Καλύτερα το κατάλαβαν οι Μπούλετς, τους οποίους και φιλοδώρησε με 52 πόντους σε μεταξύ τους αγώνα.
6. Νίκη επί του πρώτου σκόρερ
Σε παιχνίδι το Δεκέμβρη του 1961, ο Πέτιτ κατάφερε να ξεπεράσει σε σκοράρισμα το Γουιλτ Τσάμπερλεν στην ιστορική χρονιά που ο Γουιλτ πραγματοποίησε το απόλυτο ρεκόρ σκοραρίσματος και σε έναν από τους δυο αγώνες του όλη τη σεζόν όπου δεν ήταν ο πρώτος σκόρερ του αγώνα! Στο συγκεκριμένο αγώνα, ο Πέτιτ σημείωσε 51 πόντους (έναντι 39), αν και ο Γουιλτ (στη λήξη της χρονιάς) είχε τον τελευταίο λόγο.
5. Οι Τελικοί τού πάνε
Εκτός από το 1957, ο Πέτιτ ήταν εντυπωσιακός και στους Τελικούς του 1961, με αντιπάλους και πάλι τους Σέλτικς: Στον 4ο Τελικό της σειράς, σκόραρε 40 πόντους εναντίον του Ράσελ και έδωσε στους Χωκς τη μοναδική τους νίκη στη σειρά.
4. Φοβερή μονομαχία
Το 1959, οι Χωκς αντιμετωπίζουν για 3η φορά τους Σέλτικς σε Τελικούς και στο 2ο Τελικό, ο Πέτιτ συγκρούεται και πάλι με το Ράσελ σε μια μεγάλη μονομαχία ικανοτήτων: Ο Πέτιτ παίρνει τη νίκη, χάρη στους 35 πόντους, τα 22 ριμπάουντ και τις 7 ασίστ του, παρά το γεγονός ότι και η εμφάνιση του Ράσελ ήταν ιστορική (βλέπε παρακάτω).
3. Boston strangler I
Το καλύτερό του παιχνίδι εναντίον του Ράσελ και των Σέλτικς στη ρέγκιουλαρ σίζον, το πέτυχε το 1959, καθώς κατάφερε να σκοράρει 50 πόντους εναντίον της άμυνάς τους σε ένα παιχνίδι.
2. Το ρεκόρ
Το 1961, ο Πέτιτ έγραψε το απόλυτο ρεκόρ του σε σκοράρισμα σε αγώνα με τους Πίστονς. Στο τέλος του αγώνα είχε σκοράρει 57 πόντους. Αντικειμενκά, ο αντίπαλος δεν ήταν και κάτι το σπουδαίο. Θα μπορούσε να τοποθετηθεί και πιο χαμηλά.
1. Ο Ράσελ απουσιάζει, ο Πέτιτ οργιάζει
Για την ακρίβεια δεν απουσίαζε, αλλά ήταν τραυματίας και δεν έπαιξε πολύ (ένα ημίχρονο). Μιλάμε για τον 6ο Τελικό του 1958. Οι Χωκς ήταν ήδη μπροστά με 3-2 και, παρόλη την κακή του εμφάνιση στον προηγούμενο αγώνα, ο Πέτιτ έδωσε την ολοκληρωμένη απάντησή του εδώ: Είχε ήδη 31 πόντους στα 3 πρώτα δωδεκάλεπτα, αλλά στο 4ο ήταν σχεδόν όλη η επίθεση των Χωκς, καθώς σημείωσε τους 19 από τους 21 πόντους της ομάδας του (50 στο σύνολο), μεταξύ αυτών, και το νικητήριο καλάθι, με τους Χωκς να παίρνουν το μοναδικό Τίτλο της Ιστορίας τους. MVP Τελικών δεν υπήρχαν τότε, αλλά είναι περιττό να αναφερθεί ποιος ήταν ο Πολυτιμότερος Παίχτης της σειράς.
Το συγκεκριμένο Νο1 ήταν από τις ευκολότερες επιλογές μου.
