Τις προαλλες βρεθηκαμε μια παρεα σε ένα σκοτεινο μπαρακι να τα λεμε…
Μια παρεα με δυο κοινα και μια διαφορα. Πανω κατω την ιδια ηλικια και την αγαπη μας για το μπασκετ και από την άλλη οι διαφορετικες ομαδες που υποστηριζουμε. Το παζλ συνεθεταν 2 ολυμπιακοι, 2 παναθηναϊκοι, ενας αρειανος και ο γραφων. Στην αρχη ξεκινησαμε με ένα ταξιδι αναμνησεων. Οι ολυμπιακοι να θυμουνται εποχες ρετρο με Αργυρη ( γεια σου, που είναι τα μαλλια σου ) Καμπουρη και Ζαρκο Πασπαλιε, οι παναθηναϊκοι από τον Ζελικο Παβλισεβιτς στον Μποζινταρ Μαλκοβιτς, ο αρειανος από τον Ιγκορ Μοραϊτοφ στον Ροϊ Ταρπλεϊ και ο γραφων από τον Ντανι Βρεϊνς στον Ντολαρ Μπιλ. Η κουβεντα μας δεν ειχε τιποτα διαφορετικο από ολες τις αντιστοιχες που ολοι εχετε κανει. Ξεκιναμε με χαβαλε και γλυκια νοσταλγια και όταν το αλκοολ συνεχισε να ρεει αφθονο ( η χαρα του μπαρμαν και η κουραση της σερβιτορας ) το γυρισαμε στο ανταγωνιστικο μερος για το ποια ομαδα είναι καλυτερη, μεγαλυτερη, ιστορικη κλπ

Επειδη αφενος ηταν ενδιαφερουσα η συζητηση μας, αφετερου μου αρεσει να μοιραζομαι τετοιες στιγμες, γραφω την αποψη μου επι του θεματος.

Αν θελουμε να μιλησουμε για το μπασκετ στην Ελλαδα σε συλλογικο επιπεδο, σιγουρα 2 είναι οι ομαδες που δικαιουνται να εχουν την πρωτοκαθεδρια. Ο ΠΑΟ και ο ΑΡΗΣ.

Ο ΑΡΗΣ γιατι ηταν η ομαδα που μας εμαθε μπασκετ. Η βαση της Εθνικης του 87. Η ομαδα που ενωσε ολους τους Ελληνες χαρη στην οποια ειδαμε τον Νικο Γκαλη, η ομαδα που «πηρε» οπαδους από το ποδοσφαιρο και τους εβαλε στα παρκε. Ο Αρης ηταν η εβδομαδιαια μας ψυχαγωγια όταν συντονιζομασταν ολοι στο καναλι της τοτε ΕΡΤ και χαζευαμε τους αγωνες με τα μεγαθηρια τοτε του αθληματος όπως η Μακαμπι, η Ρεαλ, η Τρεϊσερ κλπ. Οι περισσοτεροι από τους νυν επαγγελματιες παικτες είναι γαλουχημενοι από τον Αρη που εκανε μοδα το μπασκετ και γεμισαν οι πολεις με ανοιχτα γηπεδα και οι συλλογοι με παικτες.

Ο ΠΑΟ είναι η ομαδα που σηκωσε ότι υπηρχε. Τα περισσοτερα Πρωταθληματα και κυπελλα στην Ελλαδα, 1 διηπειρωτικο και 4 ( τα περισσοτερα από κάθε ελληνικη ομαδα ) ευρωπαϊκα πρωταθληματα. Χαρη στον Παναθηναϊκο ειδαμε τους καλυτερους παικτες ολων των εποχων που πατησαν το ποδι τους στην Ελλαδα
( Νταμινικ, Ρατζα, Σκοτ, Μποντ, Βρανκοβιτς, Ντινκινς ) τους καλυτερους προπονητες ( Ομπραντοβιτς – Μαλκοβιτς ) και κατά καιρους πολύ μεγαλους αθλητες όπως οι Γκαλης – Γιαννακης – Ροτζερς – Κομαζετς - Πασπαλιε – Μιντλετον - Κατας.

Ακολουθουν η ΑΕΚ και ο Ολυμπιακος. Η μεν ΑΕΚ λογω της πρωτης κατακτησης ευρωπαϊκου τροπαιου από ολες τις ελληνικες ομαδες και ο δε Ολυμπιακος για το μοναδικο ελληνικο «τριπλ κραουν» το 1997
Από κει και περα είναι ο ΠΑΟΚ με μια διαρκως ισχυρη παρουσια αλλα σαφως λιγοτερους τιτλους από τους παραπανω και ακολουθουν ειτε ιστορικες ομαδες όπως ο Πανελληνιος ειτε νεοτευκτες αλλα ισχυρες όπως το Μαρουσι που πηρε και ένα ευρωπαϊκο κυπελλο.

Και φτανουμε στο σημερα. Το καλο με το μπασκετ είναι ότι μιλαμε για ρευστο αθλημα. Τα παντα αλλαζουν. Στο ποδοσφαιρο αν εξαιρεσουμε τη δεκαετια του 80 που 5 ομαδες πηραν πρωταθλημα ( ΑΕΚ – Λαρισα – Ολυμπιακος – Παναθηναϊκος – ΠΑΟΚ ) από το 1960 που δημιουργηθηκε η Α Εθνικη, τους τιτλους τους μονοπωλουν οι αιωνιοι και με σφηνες η ΑΕΚ.

Ο Αρης τα τελευταια χρονια αφου ισορροπησε μεσω βεβαια πολιτικων παρεμβασεων από τα χρεη και τις ατασθαλιες προσπαθει να βρει τη χαμενη αιγλη του παλαι ποτε αυτοκρατορα. Χρονο με τον χρονο γινεται καλυτερος και φετος παραλιγο να ηταν στον τελικο του πρωταθληματος. Ο Παναθηναϊκος μπορει να συνεχιζει να επενδυει αλλα συγκριτικα με άλλες εποχες περιορισε δραστικα τα εξοδα του και τις αλλαγες στο ροστερ του και παραμενει μια από τις καλυτερες ομαδες στην Ευρωπη. Η ΑΕΚ της χρυσης τριετιας 2000 – 2002 που κατεκτησε πρωταθλημα, 2 κυπελλα και 1 κυπελλο Σαπορτα, δεν ακολουθησε τη διαφαινομενη πορεια της και εχασε τους καλυτερους παικτες της παρουσιαζοντας διαρκη πτωση και φετος απογοητευσε και όπως παει, θα γινει ο νεος Μακεδονικος.

Ο Ολυμπιακος μεχρι περυσι αναγνωριζοντας την κυριαρχια του Παναθηναϊκου παρατησε το αθλημα και δεν μπορει να σηκωσει κεφαλι. Η προτελευταια θεση στο πρωταθλημα και η ντροπιαστικη ηττα με 51 ποντους διαφορα από την Εφες Πιλσεν ( παω στοιχημα πως αυτή η αποφραδα ημερα για το ελληνικο μπασκετ θα γινει Εθνικη επετειος για τους Τουρκους ) ηταν καταντια για τον συλλογο. Φετος πηρε ένα καραβι παικτες και καποιον Γκερσον, με αποτελεσμα να είναι βρεθει στον τελικο, να φτασει στους 8 της ευρωλιγκα και οσα λαθη και αν γινουν, με τοσες επενδυσεις, ε καποια στιγμη θα απειλησει σοβαρα την πρασινη αυτοκρατορια.
Το Μαρουσι εκανε κατι παραδοξο. Είναι η μονη ομαδα που δεν εχει ποδοσφαιρικο τμημα και προπερυσι ηρθε δευτερη, πηρε ένα ευρωπαϊκο κυπελλο και επαιξε σε έναν ακομα τελικο κυπελλου Ευρωπης χωρις αυτή τη φορα να επικρατησει.

Μπορει να είναι λιγο ανιαρο καθως λιγο ως πολύ ολοι ξερουμε ότι το πρωταθλημα γινεται για να το κερδισει στο τελος ο ΠΑΟ αλλα πιστευω πως η Α1 εχει ενδιαφερον. Ο Πανιωνιος από το πουθενα εκανε μια καλη ομαδα, ο Πανελληνιος ηταν δυνατος στον β γυρο, ξεπροβαλλε η Λαρισα, ξεπεσαν ΑΕΚ και ΠΑΟΚ και αν ο ΠΑΟ δεν ηταν τοσο μακρια, θα ηταν ανταγωνιστικο. Στο μπασκετ εχουμε πολλες δει τον Δαβιδ να κερδιζει τον Γολιαθ με προσφατο παραδειγμα το περσινο Ολυμπια – ΠΑΟ.

Στο ποδοσφαιρο ποσες το εχουμε δει; Ή μηπως υπαρχει ποτε περιπτωση μετα από 9 αγωνιστικες ο Ολυμπιακος να βρεθει τελευταιος οπως προπερυσι και αντιστοιχα μια ομαδα χωρις μεγαλη παραδοση να είναι πρωτη όπως το Μαρουσι;

Είναι λίγο άδικο ν' αναφέρουμε στα κατορθώματα του Ολυμπιακού μόνο το περίφημο triple crown, ενώ κυριάρχησε στην πιο ανταγωνιστική εποχή του πρωταθλήματος.

Για μένα, έχει βάση να τον τοποθετούμε στο ίδιο επίπεδο με Άρη και Παναθηναϊκό, όσον αφορά τις περιόδους κυριαρχίας τους (και όχι πχ τη συνολική τους ιστορία, ειδικά στην περίπτωση του Παναθηναϊκού). Δεν έκανε μυθικά ρεκόρ όπως ο Άρης, ούτε είχε τη διάρκεια του Παναθηναϊκού (υπολογίζω μάλιστα μόνο τα χρόνια των Σούμποτιτς, Ομπράντοβιτς), όμως πήρε πέντε συνεχόμενους τίτλους στην Α1 από το 1993 ως το 1997.. Εξάλλου, η ευρωπαϊκή του πορεία αυτά τα χρόνια ήταν ενδεικτική του επιπέδου της ομάδας (ανάλογο με αυτό των Άρη και Παναθηναϊκού).

Κατά τ' άλλα, με βρίσκεις σύμφωνο..

κατα τη γνωμη μου ( που μπορει να ειναι και λαθος ) για τους λογους που ανεφερα, σε σχεση με Αρη και ΠΑΟ ειναι πιο κατω, χωρις να σημαινει οτι αυτα που εγραψες δεν ισχυουν.

Mια πραγματολογική διόρθωση: Το 2004-05, ο Ολυμπιακός νομίζω τερμάτισε 8ος και σίγουρα όχι προτελευταίος, αλλιώς θα είχε υποβιβαστεί.

Πολύ πιθανόν (δεν έχω κατασταλλάξει πάνω σ' αυτό).. Η παραπάνω τοποθέτησή μου είχε να κάνει με την ...κατηγοριοποίηση και όχι με τη σύγκριση μεταξύ τους, αυτή καθ' εαυτή.

Η οποια κατηγοριοποιηση τοποθετει Ολυμπιακο κ Αεκ στο ιδιο τσουβαλι.Προφανως αυτο οφειλεται στα οπαδικα (οχι με τη κακη εννοια) συναισθηματα του γραφοντος.. Δεν νομιζω ομως οτι θα βρει πολλους συμφωνους..Αδικει πολυ τον Ολυμπιακο να αναφερεται μονο με βαση ενα τριπλ κραουν και να παρομοιαζεται με ενα επιτευγμα της Αεκ πριν 30 χρονια!

Η ΑΕΚ εχει και ενα Σαπορτα (νομίζω)απο το 99,ενω ήταν και η πρωτη που κατάφερε να φερει κατι τέτοιο.ΓΙαυτό και την τοποθετεί εκεί.

Όχι οτι αυτο την κανει σπουδαιότερη-μεγαλύτερη ομάδα απο τον Ολυμπιακό,για μενα τουλάχιστον.

Ο Ολυμπιακός το 04-05 χόλικ,6-7 αγωνιστηκές μετά την έναρξη της σεζόν,ηταν στην προτελευταία θέση με 2 νίκες,η μια επι του ΠΑΟ,αυτο νομιζω εννοει ο ύποπτος.

Οπως και να εχει ο ΟΦΣΠ ειναι μεγαλυτερη ομαδα απο την Αεκ.Και οπως σωστα λεει και ο thrylos7 ο ΟΦΣΠ κατεκτησε 5 συνεχομενα πρωταθληματα εκτος απο το triple crown το 1993.

Αν δεν ειναι στο ιδιο επιπεδο(ιστορικα)με τον αυτοκρατορα Αρη και με τον ΠΑΟ τοτε ειναι λιγο πιο κατω.Σε καμια περιπτωση ομως δεν κατατασεται μαζι με την Αεκ!

To 1997 ηταν το triple crown του Ολυμπιακου ρε παιδια..Μην αλλαζουμε και την ιστορια..

Υ.Γ:Και 10 χρονια μετα θα το κανει και ο παο..

A,σορρυ ρε παιδια!Μπερδευτηκα.