Μιας και δεν εχουμε τιποτα αλλο να πουμε για την ομαδα παρτε μια συνεντευξη του πεκο
«Όταν ήμασταν παιδιά τον κοιτούσαμε σαν Θεό». Ο Νίκολα Πέκοβιτς μιλά για τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς του... τότε και του τώρα, για την εμπειρία στον Παναθηναϊκό και για τη... διαφορετικότητα των συμπαικτών του ενώ ξεκαθαρίζει πως το ΝΒΑ δεν είναι μέσα στις σκέψεις του - για την ώρα.
Η συνέντευξη του Μαυροβούνιου σέντερ στην ιστοσελίδα ballineurope.com:
-Υστερα από τρία χρόνια στην Παρτιζάν, ποιες ήταν οι προσδοκίες όταν ήρθες στην Αθήνα;
«Να πάρω τους τρεις τίτλους. Νομίζω πως το ίδιο ισχύει για κάθε παίκτη που έρχεται στον Παναθηναϊκό: Δυο τίτλους στην Ελλάδα και τουλάχιστον παρουσία στο φάιναλ-4 της Ευρωλίγκας. Οι τρεις τίτλοι είναι ο στόχος μας. Πρέπει να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό για να τα καταφέρουμε».
-Πόσο δύσκολο ήταν να φύγεις από τη Σερβία και να βρεθείς στην Αθήνα;
«Δεν ήταν τόσο δύσκολο. Όλοι λένε ότι είναι σα να είμαστε ίδιοι ως λαοί. Για μένα, ήταν η πρώτη φορά που βρέθηκα μακριά από την πατρίδα μου και είμαι μόνο 22 χρόνων. Ήταν η πρώτη φορά σε μια διαφορετική κουλτούρα, μια διαφορετική γλώσσα. Τώρα ξέρω όλους τους συμπαίκτες μου και νιώθω καλύτερα. Ωστόσο θέλω πολύ να επιστρέψω κάποια στιγμή στη Σερβία, στο Μαυροβούνιο να δω την οικογένεια και τους φίλους μου».
-Ποιες είναι οι αγαπημένες σου συνήθειες στην ελληνική πρωτεύουσα; Και πως πάνε τα ελληνικά σου;
«Άλλαξα τον τρόπο ζωής μου εδώ. Στη Σερβία πήγαινα για καφέ κάθε μέρα με τους φίλους μου. Τα παιδιά στην ομάδα είναι όλοι καλοί φίλοι, ωστόσο νιώθεις διαφορετικά με τους φίλους σου. Πηγαίνω στην προπόνηση, βλέπω τηλεόραση και πηγαίνω για φαγητό με κάποιους από τους συμπαίκτες μου. Η ελληνική γλώσσα δεν είναι εύκολη. Ξέρω μόνο μερικές λέξεις ως τώρα».
-Ποιο είναι το πιο δυνατό σημείο του παιχνιδιού σου και πώς βοηθάς περισσότερο την ομάδα;
«Το παιχνίδι στο ζωγραφιστό είναι το πιο δυνατό μου σημείο. Προσπαθώ να βοηθήσω την ομάδα όπως έκανα στην Παρτιζάν, εξάλλου είμαστε εδώ για να βοηθήσουμε τον Παναθηναϊκό. Συμβαίνει κατά τη διάρκεια της χρονιάς, οι σκόρερ θα αλλάζουν σε διαφορετικά παιχνίδια, ωστόσο αυτό δεν έχει σημασία. Το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να κερδίζει η ομάδα. Γι' αυτό το λόγο είμαστε όλοι εδώ».
- Έχεις πολλούς έμπειρους συμπαίκτες. Ποιοι σου μιλούν περισσότερο κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού και ποιοι σε βοήθησαν να βελτιωθείς;
«Μιλάω με όλους. Αρκετή βοήθεια παίρνω από τον Μάικ (Μπατίστ). Όλοι προσπαθούν να βοηθήσουν, το ίδιο προσπαθώ κι εγώ αν μπορώ».
- Ο Σάρας Γιασικεβίτσιους είναι γνωστός σαν φωνακλάς ενώ ο Δημήτρης Διαμαντίδης είναι πιο αθόρυβος. Πως είναι να αγωνίζεσαι με αυτούς τους δύο παίκτες, δύο πραγματικά διαφορετικές προσωπικότητες;
«Ναι... Είναι ΟΚ. Ο Βασίλης (Σπανούλης) είναι επίσης εντελώς διαφορετικός χαρακτήρας. Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί χαρακτήρες στον Παναθηναϊκό. Στην αρχή παρατηρείς τα πάντα, αλλά μερικά παιχνίδια μετά, μερικές εβδομάδες, το συνηθίζεις. Αυτός μιλάει, αυτός όχι... Όλα πλέον είναι νορμάλ! (γέλια)»
- Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς είναι ένας από τους θρύλους του ευρωπαϊκού μπάσκετ και βρίσκεται στον Παναθηναϊκό για περίπου μια δεκαετία έχοντας κερδίσει τρεις ευρωπαϊκούς τίτλους. Πώς είναι να παίζεις για έναν κόουτς σαν και αυτόν; Και πόσο σε βοήθησε να βελτιώσεις το παιχνίδι σου;
«Πρόκειται για έναν από τους λόγους που ήρθα στον Παναθηναϊκό. Είναι ένας θρύλος του ευρωπαϊκού μπάσκετ και επίσης θρύλος για το δικό μας μπάσκετ. Ήταν προπονητής των εθνικών μας ομάδων, κέρδισε τα πάντα και όταν ήμασταν μικροί τον κοιτάζαμε σαν να ήταν θεός! Είναι ακόμα ένας από τους καλύτερους τεχνικούς στην Ευρώπη και είναι ευχαρίστησή μου να παίζω γι' αυτόν. Κάθε μέρα μαθαίνω κάτι διαφορετικό δίπλα του και εκείνος προσπαθεί να με βοηθήσει, μου μιλάει συνέχεια. Προσπαθεί να βελτιώσει το παιχνίδι όλων των παικτών στην ομάδα. Είμαι πολύ χαρούμενος που παίζω γι' αυτόν».
-Τι σου είπαν από τη Μινεσότα για το μέλλον σου εκεί;
«Δεν σκέφτομαι το ΝΒΑ τώρα. Είναι κάτι που το εξηγώ σε όλους και δεν μου αρέσει ιδιαίτερα να μιλάω γι’ αυτό. Δεν υπάρχει καμία πίεση από πλευράς τους. Μου είπαν "Ελα σε δυο χρόνια". Δεν ξέρω τι θα γίνει σε δυο χρόνια. Απλά είμαι τέτοιου είδους παίκτης. Ακόμη κι όταν υπέγραψα στον Παναθηναϊκό με ρωτούσαν γι’ αυτό και απαντούσα ότι "Δεν ξέρω. Ας πάω πρώτα". Είμαι πολύ χαρούμενος στον Παναθηναϊκό για την ώρα και δεν σκέφτομαι το ΝΒΑ».
http://sports.e-go.gr/