Κρίμα, ο Παναθηναικός αντιμετώπισε απαξιωτικά και ατομιστικά το συγκεκριμένο παιχνίδι. Δεν είχε υπομονή, δεν είχε προσανατολισμούς, ενώ κάποιοι παίκτες του αντέδρασαν στην κατάσταση σε εντελώς προσωπικό επίπεδο, εκβιάζοντας προσπάθειες και λειτουργώντας μονίμως εν θερμώ.
Πιστεύω πως άξιζε τον κόπο ο ΠΑΟ να προετοιμαστεί στοιχειωδώς αγωνιστικά και πνευματικά για να παρουσιάσει μια καλύτερη εικόνα σε ένα τόσο "λαμπερό" ραντεβού.
Ακόμα όμως και αν το ενδεχόμενο ενός ανταγωνιστικότερου παιχνιδιού άφηνε παγερά αδιάφορους τους "πράσινους", άξιζε νομίζω τον κόπο ο ΠΑΟ να αντιμετωπίσει την αναμέτρηση σαν ένα γερό φιλικό, βγάζοντας στο παρκέ την ενέργεια, την συνεκτικότητα και την πειθαρχία που εμφανίζει ακόμα και σε φιλικά.
Τίποτα από τα δυο δεν έκανε ο ΠΑΟ, επέλεξε να αξιοποιήσει το σημαντικό αυτό ματς ως ευκαιρία για γκρίνια, μίζερη εσωστρέφεια και διεκδίκηση προσωπικών "ρεβάνς", μεταβαλλόμενος για τις ανάγκες του ταξιδιού σε "σκορποχώρι".
Αντίπαλος του ήταν μια ομάδα εξαιρετική, πειθαρχημένη (κατάλοιπο Βαν Γκάντι), γεμάτη λύσεις και ταλέντο, μια ομάδα κατά κανόνα πολύ ανώτερή του, και, το σημαντικότερο, μια ομάδα που έπαιζε με κίνητρο! Οι Ρόκετς, που θα είχαν χίλιους λόγους να αδιαφορήσουν, βρήκαν κίνητρο (πρώτο ματς μπροστά στο κοινό τους, διεκδίκηση θέσεων στο ρόστερ, νίκη επί της πρωταθλήτριας της Ευρώπης) να βγάλουν ενέργεια στο παρκέ. Ο ΠΑΟ όχι, και αυτή η αδικαιολόγητη αντίθεση πραγματικά εντυπωσιάζει, δεν μπορεί να συμπεριφέρεται υπεροπτικά μια ομάδα που χάνει (ή κινδυνεύει να χάσει) με μεγάλες διαφορές, επειδή "αν παίζαμε με άλλους κανονισμούς, δε θα χάναμε μάλλον με τόσους πολλούς πόντους, κλαψ, κλαψ"... Αυτά είναι για το νηπιαγωγείο!
Και μερικές σκόρπιες παρατηρήσεις:
![bball.gif](../style_emoticons/default/bball.gif)
Λάθος εντελώς επικοινωνιακά ο Ζοτς. Χαλαρός, αδιάφορος και σνομπ, αφήνει για πρώτη φορά στα χρονικά τους παίκτες του να κάνουν ότι τους κατέβει στο παρκέ, παίζοντας αχαλίνωτο μπάσκετ της ανυπομονησίας, και, λίγο μετά, τα παίρνει στο κρανίο και αποβάλλεται! Έλεος. Ή δεν πας στην Αμερική, ή πας και παίζεις όσο καλύτερα μπορείς, έχοντας αποδεχτεί τις συνθήκες διεξαγωγής του παιχνιδιού, ή πας χύμα σφυρίζοντας κλέφτικα, και υπομένεις την βέβαιη συντριβή ήρεμα.
![bball.gif](../style_emoticons/default/bball.gif)
Οι Ρόκετς που είδαμε (και πέρσι, αλλά και στο φιλικό αυτό) δείχνουν τη σωστή κατεύθυνση στο ΝΒΑ. Αλληλοκαλύψεις στην άμυνα, κυκλοφορία της μπάλας και συγκεκριμένοι προσανατολισμοί στην επίθεση, ποιοτικότατο ρόστερ. Με τέτοιες ομάδες, κράματα ευρωπαικής και αμερικάνικης νοοτροπίας, το ΝΒΑ θα ανοίξει σύντομα και πάλι την ψαλίδα.
![bball.gif](../style_emoticons/default/bball.gif)
Ο Φράνσις έχει πολύ κέφι να ξαναπαίξει εκεί, και η προσθήκη του τους απογειώνει κατά τη γνώμη μου σε επίπεδο χημείας.
![bball.gif](../style_emoticons/default/bball.gif)
Εξαιρετικός ο Τσαρτσαρής, δεν εκβίασε, δεν τρελάθηκε, δεν αδιαφόρησε, και έδειξε πως η ταχύτητα, η εξυπνάδα και η τεχνική του καλύπτουν επαρκώς την έλλειψη φυσικής δύναμης, ακόμα και κόντρα στα θηρία. Μακάρι να ακολουθούσαν το παράδειγμά του και οι υπόλοιποι.