Περιμένοντας την έναρξη και της φετινής σεζόν, με τιμή και υπερηφάνεια το basketforum σας παρουσιάζει τα νέα του poll (τα άλλα 4 θα ακολουθήσουν τις επόμενες ημέρες)...

Οι απαραίτητες διευκρινήσεις:

* Πρόκειται φυσικά για κάτι που έχει ξαναγίνει στο φόρουμ, με κυριότερη προσπάθεια αυτήν εδώ αλλά έχει περάσει αρκετός καιρός και είναι ώρα για μία ανανέωση των επιλογών και αναθέρμανση της κουβέντας.

* Οι επιλογές περιορίστηκαν σε 20 για κάθε θέση, φυσικά χωρούσαν αρκετοί ακόμα αλλά νομίζω πως όσοι έμειναν απ' έξω δύσκολα θα ήταν σε κάποια αντικειμενική 8άδα-10άδα των πραγματικά κορυφαίων της θέσης. Υπάρχει προφανώς και η επιλογή "άλλος". Αρκεί να μην αναφέρεστε σε κάποιον που θα μπει σε poll άλλης θέσης

* Οι επιλογές καλύπτουν όλο το χρονικό φάσμα, από παίχτες των 70ς και 80ς που οι περισσότεροι ίσως δεν έχουμε δει καν ζωντανά, εώς και κάποιες επιλογές "του άμεσου μέλλοντος", ώστε να μην χρειαστεί τόσο σύντομα εκ νέου κάποιο poll.

* Τεχνικά ο καθένας μπορεί να ψηφίσει όσους θέλει, πρακτικά καλό θα ήταν να περιοριστούμε σε 3 επιλογές το πολύ ο καθένας...

* Τα κριτήρια του καθενός είναι προσωπικά φυσικά. Ταλέντο, τίτλοι, peak? Για αυτό γίνεται και η κουβέντα εξάλλου.. Και φυσικά το προαιώνιο ερώτημα ΝΒΑ ή Ευρώπη

Παπαλουκάς, Διαμαντίδης και Σάρας από μένα. Αν και νομίζω ότι ο Λιθουανός είναι ξεκάθαρα μπροστά

O Σπανούλης λογίζεται 2αρι?

Ε λογικά ναι.

Βάλτερς, Τζόρτζεβιτς, Πάρκερ από μένα

Tony Parker από εμένα.

Ο μόνος από τους παραπάνω που έκανε τεράστια καριέρα σε NBA - FIBA Basketball (με τίτλους, νούμερα κτλ).

Υ.Γ. Θα μπορούσε να μετανομαστεί η ψηφοφορία σε ''ποιος είναι ο πιο υπερεκτιμημένος Ευρωπαίος PG όλων των εποχών σύμφωνα με το κοινό του basketforum.gr''

Πρώτος είναι .....


Το καταλαβαίνω ότι είναι Έλληνας κτλ, αλλά ο Μήτσος είναι στο ίδιο επίπεδο με τον τρισμέγιστο Zdovc (ή Ζντοκ σύμφωνα με τον ξανθό Ιωαννίδη), δηλαδής τοπ20 παίκτης , όχι τοπ5 PG πόσο μάλλον Νο1.

Ο Dragic πχ είναι χειρότερος του Μήτσου ή του Παπαλουκά ; Ο Djordjevic ; Ο Parker ;

Νομίζω πως θα μπορούσε να είναι και ο Στάνισλαβ Ερέμιν μέσα, καθότι ήταν το PG της εθνικής και της ΤΣΣΚΑ αλλά και ο αρχηγός τους μετέπειτα.

Από εκεί και πέρα, ο καλύτερος Έλληνας είναι ο Γιαννάκης. O Τζόρτζεβιτς ήταν clutch, η μεγαλύτερη καλαθομηχανή ήταν ο Βάλτερς και ο πιο ταλαντούχος/επιτυχημένος ο Πάρκερ. Κυρίως λόγω διπλής προσφοράς(ΝΒΑ και διοργανώσεις FIBA).

Για μένα Saras , Διαμαντίδης , Παπαλουκάς , Parker , Teodosic , Dgorgevic , Γιαννάκης.

Πραγματικοί Floor generals.

Αν το ξανακάνουμε το poll σε 3-5 χρόνια , σίγουρα μέσα και οι Γιούλ ,Τσατσο.

Οι υπόλοιποι είναι ένα σκαλί πιο κάτω , χωρίς να είναι μικροί παίκτες.

Όχι ό,τι πιο εύκολο να ξεχωρίσεις λίγους από 20 κορυφαίους παίκτες, αλλά αν έπρεπε να βγάλω ένα top-4 αυτών που πιστεύω είναι ένα σκαλί μπροστά από τους υπόλοιπους θρύλους και με τα όσα έχω δει από παλαιότερους θα έλεγα: Parker ως ο σίγουρα πρώτος και ακολουθούν οι Teodosic-Jasikevicius-Dragic. Μάλλον έχω αδικήσει λίγο τους παλιούς, αλλά η τετράδα που ξεχωρίζω νομίζω ότι είναι αρκετά αντιπροσωπευτική. Σε μερικά χρόνια θέση πιθανόν να διεκδικεί θέση και ο Schroder.

Από τους Ισπανούς που έχουν την καλύτερη παραγωγή σε playmaker την τελευταία δεκαετία από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες παρότι δεν έχει δοκιμαστεί από δική του επιλογή ποτέ στο NBA, πάντα θα θεωρώ τον Llull πολύ πλήρη και ολοκληρωμένο παίκτη κι ας μην έχει τα playmaking skills του Rubio ή του Rodriguez, κι ας μην έχει δοκιμαστεί ποτέ στο NBA από επιλογή του. Όσον αφορά την ελληνική τριπλέτα θεωρώ ότι είναι πολύ κοντά σε αξία και - αν και γνωρίζω ότι πολλοί θα διαφωνήσουν - θα τους τοποθετούσα ιεραρχικά με πρώτο τον Παπαλουκά (μικρότερο σε διάρκεια prime στην καριέρα του, αλλά έφτασε σε τεράστια επίπεδα στα μέσα της δεκαετίας του '00 στην Ευρωλίγκα και το FIBA Basket αποτελώντας τον απόλυτο παίκτη οικονομίας), δεύτερο τον Γιαννάκη και τρίτο τον Διαμαντίδη.

Ο Πάρκερ πέτυχε στο υψηλότερο επίπεδο,αλλά η αδυναμία είναι ο Σάρας.Μακραν του δεύτερου ο καλύτερος πλευ μέικερ των τελευταίων ετων στα ευρωπαϊκά γήπεδα.

O Σρέντερ δεν έχει καμία θέση σε συζήτηση για κορυφαίο όλων των εποχών. Και ιδιαίτερα μετά από σχεδόν αποτυχημένη χρόνια, όντας η πρώτη του παίρνοντας τα κλειδιά μιας ομάδας. Και γενικά στη λίστα υπάρχουν αρκετοί παίχτες που έχουν θέση σε poll δημοφιλίας ή προσωπικών προτιμήσεων, αλλά σε poll κορυφαίου όλων των εποχών θα έπρεπε η λίστα να είναι λίγο πιο μαζεμένη.

Κορυφαίος όλων των εποχών και με μεγάλη διαφορά, είναι ο Πάρκερ. Από κει και πέρα οι υπόλοιποι μπορούν να κατηγοριοποιηθούν ανάλογα είτε το ταλέντο είτε τα επιτεύγματα είτε την προσφορά στο άθλημα. Σε καμιά περίπτωση όμως και με σημείο αναφοράς τον Πάρκερ δεν θα έβαζα παίχτες σαν τον Ρούμπιο, Σέρχι, Γιουλ κλπ ως παίχτες που θα μπορούσαν να διεκδικήσουν έστω και σαν ανέκδοτο τον χαρακτηρισμό του κορυφαίου όλων των εποχών.

Και να δούμε λίγο τα νούμερα και τις διακρίσεις αυτών της λίστας πιο αναλυτικά, καθώς κάποιοι μεν είναι πολύ παλιοί ώστε δεν τα έχουμε υπόψην μας, κάποιοι δε είναι πολύ καινούριοι και μένουμε μόνο στην προσωπική εικόνα αγνωώντας την όποια αλήθεια των αριθμών, με αποτέλεσμα να υπερτιμούμε/υποτιμούμε κάποιους.

Γιαννάκης: 1 χρυσό και 1 ασημένιο σε Ευρωμπάσκετ, 1 Ευρωλίγκα και άλλες 4 συμμετοχές σε final4. Μεγαλύτερο συν του η διάρκεια, καριέρα κοντά 20 χρόνων στην Εθνική με 13.8 πόντους μέσο όρο σε επίσημες διοργανώσεις και μεγαλύτερη προσωπική στιγμή το Μουντομπάσκετ του 1990 (3ος σκόρερ της διοργάνωσης με 26 πόντους μ.ο.)

Παπαλουκάς: 1 Ευρωμπάσκετ και 1 ασημένιο σε Παγκόσμιο. 2 Ευρωλίγκες και πάρα πολλές παρουσίες ακόμα σε final4. Από τους τελευταίους πραγματικούς floor generals, τα νούμερα βεβαίως δεν είναι με το μέρος του, με 7.8 πόντους και 3.1 ασίστ στην Εθνική και 6.8-3.9 στην Ευρωλίγκα. Ακόμα και τις μαγικές peak χρονιές του (2005-2007 που έχει και ατομικές διακρίσεις όπως Euroleague MVP) δεν ξεπέρασε τους 10 πόντους μ.ο.

Διαμαντίδης: Τα ίδια με τον Παπαλουκά στην Εθνική, 3 Ευρωλίγκες και βέβαια πάρα πολλούς εγχώριους τίτλους. MVP Ευρωλίγκας το 2011, μέσοι όροι καριέρας 9-3.5-4.5 στην Ευρωλίγκα και 6.5-3.7-3 με την Εθνική, και βέβαια με πολύ δουλειά και στην άμυνα στις peak χρονιές του.

Γιουλ: 3 Ευρωμπάσκετ και 2 μετάλλια σε Ολυμπιακούς. 1 Ευρωλίγκα και 1 τίτλο MVP εκεί. 9.8 πόντοι και 3.5 ασίστ στην Ευρωλίγκα (με την περσινή MVP χρονιά του να έχει 16 πόντους) και 7.3 πόντοι με την Εθνική σε μικρότερο ρόλο. Καριέρα εν εξελίξει φυσικά, μακάρι να επιστρέψει υγιής.

Σέρχιο: 1 Ευρωμπάσκετ (απών στις άλλες 2 κατακτήσεις των Ισπανών) και 2 μετάλλια σε Ολυμπιακούς. 1 Ευρωλίγκα και επίσης έναν τίτλο MVP σε αυτήν. Μικροί μέσοι όροι με την Εθνική (πολυκοσμία στα γκαρντ), αντίστοιχοι του Γιουλ στην Ευρωλίγκα, με τη διαφορά βέβαια των 5 χρόνων στο ΝΒΑ που πάντως δεν ξεχώρισε (4.9 πόντοι μ.ο.)

Ρούμπιο: Πρώην παιδί θαύμα, 2 χρυσά σε Ευρωμπάσκετ και 2 μετάλλια σε Ολυμπιακούς. Έφυγε νωρίς για ΝΒΑ (προλαβαίνοντας να πάρει και μία Ευρωλίγκα), όπου εκεί έχει 10.3 πόντους και 8.5(!!!) ασίστ μέσους όρους, χωρίς πάντως να έχει παίξει ποτέ καν στα πλέι-οφ. Φυσικά έχει πολλά χρόνια καριέρας ακόμα μπροστά του.

Καλντερόν: 1 Ευρωμπάσκετ, 1 Μουντομπάσκετ και 3 μετάλλια σε Ολυμπιακούς. Βασικό pg της Εθνικής την προηγούμενη δεκαετία, τα τελευταία χρόνια συμπληρωματικός με μέσους όρους καριέρας 6.7 πόντους. Συλλογικά βεβαίως πέρασε 12 χρόνια στο ΝΒΑ (μέχρι πέρυσι πολύ γεμάτα) με 9.6 πόντους και 6.2 ασίστ.

Κορμπαλάν: Βασικό πλέι-μέικερ της Ρεάλ για περίπου 15 χρόνια, με 3 Ευρωλίγκες και 12 πρωταθλήματα. Αντίστοιχα μεγάλη καριέρα στην Εθνική, με 1 μετάλλιο σε Ολυμπιακούς και 1 σε Ευρωμπάσκετ, έχοντας και τον τίτλο του MVP το 1983. Τα νούμερα βεβαίως δεν θα πουν τίποτα, καθώς τα χρόνια εκείνα δεν υπήρχαν scoring pg, ενώ οι ασίστ δεν μετριόντουσαν τακτικά.

Μαρτζοράτι: Αντίστοιχη (και ακόμα μεγαλύτερη σε διάρκεια) καριέρα με τον Κορμπαλάν, στην Καντού αυτός. 2 Ευρωλίγκες (και 4 Κυπελλούχων και 4 Κόρατς!!), 1 Ευρωμπάσκετ και ένα μετάλλιο σε Ολυμπιακούς. Κορυφαίος Ευρωπαίος του 1976, επίσης βέβαια η εποχή είναι τέτοια που πλήρη στατιστικά δεν υπάρχουν.

Πάρκερ: Για μένα ο ξεκάθαρα κορυφαίος. 4 τίτλοι ΝΒΑ, με 16.2 πόντους καριέρας και 5.8 ασίστ σε διάστημα 15 χρόνων. 1 Ευρωμπάσκετ και άλλα 3 μετάλλια με την Εθνική, MVP το 2013 και άλλες 2 χρονιές ψηφισμένος ως ο καλύτερος Ευρωπαίος. 16 πόντοι μέσο όρο και με την Εθνική, 2ος σκόρερ σε απόλυτα νούμερα στην ιστορία των Ευρωμπάσκετ.

Ριγκοντό: 1 ασημένιο σε Ολυμπιακούς με την Εθνική (και 12 πόντοι καριέρας μ.ο.), 2 Ευρωλίγκες με την Βίρτους, με κοντά στους 15 πόντους μέσο όρο + 1 αποτυχημένο πέρασμα από το ΝΒΑ.

Σάρας: Το νο2 για μένα. 1 Ευρωμπάσκετ και 1 μετάλλιο σε Ολυμπιακούς με την Εθνική, με 9.6 πόντους και 4.8 ασίστ (με το μαγικό τουρνουά του 2003 φυσικά να είναι στους 14 πόντους και 8 ασίστ). 4 Ευρωλίγκες, 2 φορές κορυφαίος Ευρωπαίος και πάρα πολλοί εγχώριοι τίτλοι σε διάφορες χώρες. 10.4 πόντοι και 3.3 ασίστ στην Ευρωλίγκα (παίζοντας λιγότερα λεπτά στο τέλος φυσικά, με τις καλές του χρονιές στην Μακάμπι να είναι στους 16 πόντους και 6 ασίστ).

Βάλτερς: 6 συνολικά μετάλλια σε Ευρωμπάσκετ και Μουντομπάσκετ (τα 3 χρυσά) με 14 πόντους μ.ο. σε αυτές τις διοργανώσεις και MVP του Ευρωμπάσκετ του 1981. Σε συλλογικό επίπεδο πέρασε όλη τη καριέρα του στη Ρίγα, οπότε χωρίς διακρίσεις.

Καράσεφ: 4 μετάλλια σε Ευρωμπάσκετ και Μουντομπάσκετ με 12.3 πόντους καριέρας στην Εθνική. Αντίστοιχα (και καλύτερα) νούμερα σε συλλογικό επίπεδο στα 90s με ΤΣΣΚΑ κυρίως, που όμως δεν μεταφράστηκαν σε κάποιον διεθνή τίτλο.

Σλάβνιτς: Βασικός στη μεγάλη Γιουγκοσλαβία των τέλη 70s-αρχές 80s. 3 χρυσά σε Ευρωμπάσκετ, 1 σε Μουντομπάσκετ και 1 σε Ολυμπιακούς + κάποια ακόμα μετάλλια. Σε συλλογικό επίπεδο μεγαλύτερη επιτυχία ένα πρωτάθλημα με την Χοβεντούτ που έσπασε την παντοκρατορία της Ρεάλ, σε μία εποχή που γενικά Γιουγκοσλάβοι και Σοβιετικοί αγωνίζονταν σχεδόν αποκλειστικά σε ομάδες της πατρίδας τους.

Ζντοβντς: Βασικός στην ακόμα μεγαλύτερη Γιουγκοσλαβία των τελευταίων χρόνων ζωής της. 2 χρυσά σε Ευρωμπάσκετ, 1 σε Μουντομπάσκετ και 1 ασημένιο σε Ολυμπιακούς. Στη συνέχεια φυσικά "ατύχησε" ως Σλοβένος. Πήρε φυσικά και μία Ευρωλίγκα με τη Λιμόζ. 10.5 πόντοι μέσο όρο με Εθνικές, αρκετά περισσότερους σε συλλογικό επίπεδο, κυρίως βέβαια με ομάδες όπως η Ολίμπια ή ο Ηρακλής.

Τζόρτζεβιτς: 3 Ευρωμπάσκετ, 1 Μουντομπάσκετ και ένα ασημένιο σε Ολυμπιακούς. Και 1 Ευρωλίγκα με το νικητήριο τρίποντο του 1992. Και διάφορες άλλες συλλογικές διακρίσεις, με αρκετές σεζόν σε καλές ομάδες με πάνω από 20 πόντους μ.ο. Και φυσικά κατέχει ακόμα το ρεκόρ πόντων σε τελικό Ευρωμπάσκετ, με 41 το 1995.

Τεόντοσιτς: Από ένα ασημένιο σε Ολυμπιακούς, Παγκόσμιο, Ευρωμπάσκετ. 1 Ευρωλίγκα, ένας τίτλος MVP και ένας του κορυφαίου Ευρωπαίου της χρονιάς. 10.6π-4.7α με την Εθνική, 11.8π-4.8α στην Ευρωλίγκα, με τις 2 τελευταίες χρονιές να έιναι πολύ ψηλότερα. Πολύ περιέργεια για το τι θα καταφέρει πλέον στο ΝΒΑ.

Ντράγκιτς: Πολύ πρόσφατο το μυθικό Ευρωμπάσκετ (χρυσό και MVP) με τους 22 πόντους μέσο όρο. 11.7 πόντοι καριέρας στην Εθνική, σε συλλογικό επίπεδο βρίσκεται φυσικά σχεδόν όλη την καριέρα του στο ΝΒΑ με 13.3 πόντους και 4.8 ασίστ, και 20(!) πόντους την σεζόν που μας πέρασε, ενώ έχει και μία συμμετοχή σε τρίτη πεντάδα, κάτι που ελάχιστοι Ευρωπαίοι (σε όλες τις θέσεις) έχουν να επιδείξουν.

Σρέντερ: Τοποθετήθηκε κυρίως ως επιλογή για το μέλλον. Έχει προλάβει να έχει 22 πόντους μέσο όρο σε 2 Ευρωμπάσκετ και 11 στο ΝΒΑ, με την τελευταία του σεζόν στους 17. Φυσικά του λείπουν οι διακρίσεις, ίσως στο μέλλον.

Δεν είναι κακό να υπάρχουν επιλογές για να μην περιορίζεται το εύρος, πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα δει κάτι σε έναν υποψήφιο που δεν θα δούμε οι υπόλοιποι. Συμβαίνει σε όλες τις ψηφοφορίες και αυτό είναι και το ωραίο της δημοκρατίας γενικότερα.
Εγώ προσπαθώ να σκεφτώ αν αξίζει να μπει κάποιος πιο παλιός μέσα και ποιός θα ήταν αυτός. Ένας προβληματισμός είναι για τον Dejan Bodiroga, που πρακτικά playmaker ήταν, δηλαδή γιατί να μην είναι εδώ, τί θα πει άσσος, και ο Γκάλης άσσος ήταν, αλλά με τον Γιαννάκη μαζί του άφηνε τη βρώμικη δουλειά! Το ίδιο ισχύει και για τον Σπανούλη κατά τη γνώμη μου. Εδώ λοιπόν θα συμφωνήσω με μια πρόσφατα πολύ ωραία κουβέντα που διάβασα να έχει πει ο Hakeem που θεωρεί ξεπερασμένη την παλαιομοδίτικη ιδέα των θέσεων PG-SG-SF-PF-C.

Ψήφισα Parker για πολλούς λόγους, οι κυριότεροι ήταν η σταθερή καριέρα του στο ΝΒΑ σε top ατομικό επίπεδο (σε 3 τουλάχιστον χρονιές ήταν non-debatable all-star για μένα), η ηγετική παρουσία σε ομάδα που έκανε Πρωταθλητισμό στο ΝΒΑ, οι τίτλοι του εκεί, η παρουσία του, η προσπάθεια του να αναμορφώσει την Εθνική του Ομάδα από μια συμπαθητική ομάδα "προημιτελικών Eurobasket" σε μια δύναμη για το Χρυσό και η κατάκτηση αυτού του στόχου, ορισμένες μεγάλες ατομικές παραστάσεις που είναι αδύνατον να ξεχάσω, όπως αυτή που είχα την τύχη να δω ζωντανά στη Λιουμπλιάνα στην ημιτελικό με την Ισπανία.

Με διαφορά ο κορυφαίος στην λίστα, νομίζω είναι ο Παρκερ. Αυτά που έχει καταφέρει, στο επίπεδο που τα έχει καταφέρει είναι μοναδικά και είναι και ο μόνος NBA all star pg της λίστας.

Μετά τον Πάρκερ βάζω τον Σαρας. Και με τις 3 ομάδες που πήρε ευρωλίγκα έκανε απίστευτα πράγματα.

Νομίζω ότι στην τρίτη θέση θα έβαζα πολλούς μαζί, όπως τους 3 έλληνες, τον Ντράγκιτς και τον σάλε. Δεν εξετάζω μόνο σαν ατομικά χαρακτηριστικά πχ του Ντράγκιτς με τον Παπαλουκά γιατί ο 2ος θα έχανε σε όλα πλην της οργάνωσης. Όμως το μεντάλιτι του Παπαλουκά (αφού αναφέρθηκα σε αυτόν) ήταν μοναδικό. Ακόμα θυμάμαι τον τελικό του 07 που έκανε τα πάντα μόνος του για να νικήσει τον Παναθηναϊκό. Ομοίως και ο ΔΔ και ο Σαλε και ο Γιαννάκης!

Το σκεπτικό το εξήγησα, θα μπούνε 20 σε κάθε θέση. Προφανώς στις περισσότερες περιπτώσεις κάποιοι θα είναι "ενδεικτικά", αλλά για αυτό είναι τα poll, για την επιβεβαίωση αυτών που θεωρούμε και οι περισσότεροι.




Μεγάλη κουβέντα αυτό και συμφωνώ κατά βάση με το σκεπτικό. Ο Μποντίρογκα πάντως θα είναι στο "3", Σπανούλης και Γκάλης στο "2" προσεχώς.

Ψήφισα μόνο Πάρκερ γιατί η διαφορά με τους κατά τη γνώμη μου δευτεροτρίτους είναι χαώδης. Παίκτης που είναι στο μπόι μου, έχει λιγότερους μυς από μένα, δεν πηδάει εφημερίδα και πήρε 4 πρωταθλήματα ΝΒΑ ως βασικός πλέι συν τρομερή προσφορά στην εθνική του δεν υπάρχει. Γατάκια οι άλλοι μπροστά του, ντρέπομαι να ψηφίσω κάποιον δίπλα του.

Αν το κριτήριο ήταν ποιόν έβρισκα πιο εντυπωσιακό θέαμα, πρώτος Saras και με μικρή διαφορά δεύτερος Parker. Σαν κορυφαίος όμως πάει ανάποδα, πρώτος ο Γάλλος και με όχι και τόσο μικρή διαφορά πλέον δεύτερος ο Λιθουανός.

Έτσι για την ίντριγκα της φάσης, με τα δικά μου κριτήρια (όπου δίνω σημαντική βαρύτητα και στην διάρκεια του peak του καθενός αλλά και της καριέρας) από τους δικούς μας, πρώτος ο Διαμαντίδης, δεύτερος ο Γιαννάκης, τρίτος ο Παπαλουκάς.

Ο Zdovc που αναφέρθηκε ήταν άρμα μάχης στην άμυνα, πραγματικά εντυπωσιακός αλλά κι ο Δημήτρης (σε άλλη εποχή και σε τελείως διαφορετικό τρόπο άμυνας) ήταν φαινόμενο. Γενικά την άμυνα στα guards την θεωρώ στοιχείο που σπάνια είναι game changing factor, αλλά η on-ball άμυνα του Σλοβένου (ή το πως έσπαγε τα screen) ήταν από αυτές τις εξαιρέσεις ενώ η help defense του Διαμαντίδη στα νιάτα του παίζει να είναι ότι πιο καταλυτικό έχω δει απο Ευρωπαίο -non center- τις τελευταίες δεκαετίες, πίσω μόνο από τον Kirilenko σε αυτό τον τομέα.

Σάρας (και ας μην έκανε καριέρα στο ΝΒΑ ) και μετά Πάρκερ.
Μετά ΔΔ, Παπαλουκάς και Ντράγκιτς που φοριέται τελευταία (Τζόρτζεβιτς θα έβαζα αλλά δεν μου πάει καρδιά #fonazakaigwto95lietuvalietuva)

Έτσι μπράβο 0/44 το μούσι. Το ξέρω πως θα την κάνετε την τρολιά τώρα μα ήδη δηλώνω ευχαριστημένος.

Δυσκολεύτηκα πιο πολύ απ όλα

Ψήφισα Παρκερ ( εύκολα ) και πιο δύσκολα Γιαννάκη & Σάρας

Με πόνο κράτησα την αρχή των 3 ψήφων ( δική μου "αρχή" ) και δεν έδωσα σε Παπαλουκά , ΔΔ & Τζορτζεβιτς


Απορία
Ο Dacoury είναι σε κάποια λίστα ;;; Μήπως δεν πρόσεξα καλά ;;

Δύο ψήφους. Μια για τον πρώτο Πάρκερ λόγω του μεγέθους της παγκόσμιας αναγνώρισης, και μια

για τον δεύτερο Διαμαντίδη, τον πιο ολοκληρωμένο μακράν παίκτη της λίστας, με την καλύτερη σεζόν (2011) που είχε κατά την

άποψη μου γκάρντ υπό διεθνείς κανονισμούς την τελευταία 25ετία τουλάχιστον.

Ντράγκιτς και Σάρας για μένα ακολουθούν τον Διαμαντίδη από ελάχιστη απόσταση.

Bonus και πάλι οι δυο λίστες από το διαδίκτυο που ανέφερα στους SG. Η πρώτη θυμίζω της γαλλικής ιστοσελίδας BasketRetro με το παγκόσμιο τοπ 20 της θέσης μεταξύ 1984/2014, και μια ενός ισπανού μπλόγκερ από το 2013 με το τοπ 10 των Ευρωπαίων, χάριν προβολής απόψεων εκτός Ελλάδος (σημαντικό κριτήριο από τους οκτώ Γάλλους συντάκτες που ψήφισαν ορίστηκε η δημοφιλία):

https://jordanypippen.es/2013/10/14/50-mejo...europeos-bases/

https://basketretro.com/2014/10/27/top-100-...o-point-guards/