εγω προσωπικα εμαθα το νβα πριν μαθω γενικα για αθλητισμο απο το νβα λαιβ 95 ετσι πριν μαθω τους ελληνες παιχταραδες της εποχης ηξερα στοκτον μαλοουν χακιμ κτλπ. λοιπον σε αυτο το παιχνιδι μου ειχε κανει τρομερη εντυπωση το ποσο αχρηστο ηταν το νταλας. παντα εχανε ! ε αυτο με εκανε να τους συμπαθησω τους καιμενους. + οτι μου αρεσαν οι εμφανισεις και το σημα και ο παιχταρας σεντριιιιικ σεμπαλος!
επισης απο τις καλες τοτε μου αρεσε η γιουτα αλλα επειδη καθε φορα εφτανε στην πηγη και δεν επινε νερο εκεινη την εποχη και ειχα και κατι φιλους που ηταν σικαγο και με κοροιδευανε αποφασισα να λεω οτι υποστηριζω το νταλας για να μην εχω το αγχος αν θα πηγαινει καλα η ομαδα

φυσικα ολα αλλαξαν με την εισοδο του μαρκ κιουμπαν (και με πετυχε και σε τελειο σημειο μιας και τοτε ειχα αρχισει να βλεπω πολυ νβα) η ομαδα απεκτησε βαθος και κορμο με αποκορυφωμα την συμμετοχη στους τελικους με το μαιαμι οπου εχασε απο καθαρη αυτοκτονια. θυμαμαι το τελευταιο παιχνιδι των τελικων δεν ειχα αντεξει να το δω γιατι ημουν αρρωστος και ξυπναω το πρωι για να παω σχολειο και βλεπω στο δελτιο του μεγκα να δειχνουν σε απευθειας μεταδοση τα τελευταια δυο λεπτα! φανταστειτε ξενερωμα που εφαγα!

ε απο τοτε οποτε μπορω βλεπω την ομαδα και εχω αποδεχθει την μοιρα μου οτι η ομαδα που μου αρεσει μπορει να πηγαινει καλα ολη τη χρονια να εχει το καλυτερο ρεκορ στο νβα και να αποκλειστει στο ακυρο απο τον πρωτο γυρο των πλειοφ!

chicago αφου με αυτους μεγαλωσα! τους πετυχα απο το δευτερο τιτλο τους και μετα και απο τοτε ακολουθω σαν προβατο! κριμα ομως με τους GM που παμε και μπλεκουμε , εχουμε φτιαξει τις μισες ομαδες της λιγκας!

οι φανελες του 23 (του 96 η μαυρη με τη κοκκινη ριγα) και του 33 (κλασσικη κοκκινη) τις εχω ανεβασει στον τοιχο πλεον!

Χιούστον λόγω του...Hakeem the Dream Οlajuwon!

Pacers λογω avatar βεβαια απο τα πρωτα παιχνιδια που τον ειδα που ηταν στο Μουντομπασκετ του '94 .Τοτε εμαθα που παιζει και αρχισα να ενδιαφερομαι για την Ιντιανα.Αν και αρχισα συστηματικα(το παρατησα αργοτερα για μεγαλο διαστημα και εβλεπα μονο αποτελεσματα) να βλεπω ΝΒΑ με τους Bulls και παρ'ολο που τους θαυμασα,'ευτυχως' δεν εγινα οπαδος τους.

Ηθελα καιρο να ανοιξω παρομοιο τοπικ.
Τελος παντων εγω εγινα Λεικερς χωρις να τους ξερω ιδιαιτερα.Πολυ μικρος βρηκα σε ενα συρταρι ενα περιοδικο-κομικ και ειχε αφιερωμα στους Λεικερς της περιοδου 1999-2000.Ενθουσιαστηκα με οσα διαβασα αλλα απλα τους συμπαθησα.Και παρα το οτι ο Σακ ηταν ο MVP ξεχωρισα τον Μπραιαντ.Και παλι ομως απλα τους συμπαθησα.
Προπερσυ αρχισα και ειδα τα πλει-οφ και τους λατρεψα.Ετσι δεθηκα με τους Λεικερς.

Phoenix Suns εγω,λογω του παρα πολυ ωραιου μπασκετ που επαιξαν τα τελευταια 5-7 χρονια,και της φοβερης ομαδας του κορμου Nash,Stoudemire,Diaw,Barbosa.Και αν δεν ηταν το Σαν Αντονιο με τους καρατε κιντς θα ειχα πανηγυρισει και πρωταθλημα πιστευω

λακερς λογω κομπι μπριαντ

Μεχρι περυσι Atlanta hawks,Lakers,Nj nets
Apo φετος μονο ORLANDO MAGIC και λιγο HAWKS (λογω j-smoove)
Kαι φυσικα Ορλαντο λογω Β.ΣΙ και ΝΤΙ 12!!!!

Los Angeles Lakers. Γιατί:

-γεννήθηκα στο Los Angeles
-ο πατέρας μου μια ζωή μου λέει για ένα αγώνα της ομάδας που είδε επί εποχής Magic και το πόσο τεράστιος παίκτης ήταν.
-επειδή οι πρώτοι αγώνες NBA που πρέπει να είδα ήταν Lakers - Sacramento.
-επειδή έχουν τον αγαπημένο μου παίκτη, τον Lamar Odom, και αρκετούς ακόμη που λατρεύω.
-για την ιστορία τους.
-επειδή καμία άλλη ομάδα δεν έχει Kobe και εγώ δεν έχω φανέλα άλλου παίκτη.

Καποτε υποστηριζα Καβς και Σπερς,τωρα πια βεβαια με ενδιαφερει να βλεπω καλο μπασκετ και τυχαινει να εχω προτιμησεις αναλογα με τους παιχτες που απαρτιζουν καθε ομαδα και χαιρομαι να τους βλεπω να παιζουν!

Υποστηρίζω χρόνια τώρα τους LAKERS, βασικά από την εποχή που έπαιζε εκεί ο Ντίβατς, μόλις είχε σταματήσει ο Μάτζικ θυμάμαι, δύσκολες μέρες, τότε είχα αρχίσει να ασχολούμε με το σπορ, ακόμα δεν θυμάμαι πως και γιατί lakers... θυμάμαι όταν στο ντραφτ ερχόταν ο Κόμπε και την ίδια χρονιά θαρρώ πήραμε και τον Σακίλ...

αργότερα μου άρεσαν κατά διαστήματα το Σαν Αντόνιο για το ομαδικό μπα΄σκετ και η απίθανη επίθεση των Σανς, θυμάμαι να βλέπω τον Νας να μοιράζει ασσίστ σαν τρελός με ανοιχτό στόμα χαχαχα, αλλά ήταν απλώς θαυμασμός και όχι το δέσιμο με το LA

Ουσιαστικα υποστηριζω τους Λεικερς λογω του Ματζικ Τζονσον.
To πρωτο ματς ΝΒΑ που ειδα ηταν οι τελικοι του 1989 Ντιτροιτ-Λεικερς. Παρα το σουιπ των Πιστονς ομως θυμαμαι να ακουω σχολια για το μεγαλο Ματζικ Τζονσον και τα κατορθωματα του τα 2 προηγουμενα χρονια που ειχε οδηγησει τους Λεικερς στο πρωταθλημα, οποτε υποστηριζα τους Λεικερς λογω Ματζικ. Οταν αποσυρθηκε απεκτησα για καποιο λογο μια ιδιαιτερη συμπαθεια στο Σακιλ Ο'Νιλ απο το 1992 που επιλεχτηκε στο ντραφτ και ενω οι Λεικερς δε βρισκονταν και στα καλυτερα τους, συμπαθουσα το Ορλαντο του Σακ(αλλωστε ηταν κι αυτοι Ματζικ ). Τα πραγματα ομως ηρθαν ετσι, ωστε ο Ο'Νιλ να ερθει στο ΛΑ κι ετσι να μη βρισκομαι σε κανενα διλημμα απο τοτε.

(*)Εκτος απο εκεινους τους τελικους με το Ντιτροιτ εχω μια αμυδρη αναμνηση απο ενα all-star game, δε θυμαμαι ποιας χρονιας ηταν. Αν ειχε γινει πριν το 1990, πρεπει να ειχα πρωτοακουσει τοτε για το Ματζικ.

P.S. αλλη μια αδυναμια ειχα αποκτησει για το Βινς Καρτερ, αλλα επειδη οι Λεικερς βρισκονταν στην κορυφη εκεινη την περιοδο, δεν υποστηριξα τις ομαδες του περισσοτερο, ενω μεγαλη εκτιμηση ειχα στο Χακιμ απο τη διετια 1994-95 και στον Αιβερσον μετα απο τους τελικους του 2001. Συμπαθουσα τις ομαδες τους, χωρις να τις υποστηριζω.

Δεν ειμαι τιποτα διαχρονικα...
Αναλογα καποιους παιχτες κυριως κινουμαι.

Στην αρχή ήμουν Bulls λόγω Jordan.. όπως και κάθε πιτσιρίκι τότε. Όλη η γνώση ήταν αυτή.
Μετά έγινα Suns λόγω μιας κάρτας που μου έγινε δώρο (σαν αυτές που έχει συλλογή ο slobodan ).
Και το καλοκαίρι του 96', συγκυριακά, λίγες μέρες πριν γίνει η μεταγραφή του Σακ (την είχε μεταδόσει στα αθλητικά το μεσημέρι το mega θυμάμαι!!), έγινα Lakers. Να πω την αλήθεια, ούτε που θυμάμαι το λόγο. Ίσως ο αδερφός μου να είχε ήδη γίνει Suns, οπότε δε θα μπορούσα να υποστηρίζω το ίδιο, αν και αυτό αποτελεί αφορμή.

Σέλτικς γιατί: Ήταν η μεγάλη αυτοκρατορία της δεκαετίας του 80, όπως ήταν και ο Άρης στην Ελλάδα.
Είχαν τον κορυφαίο σουτέρ όλων των εποχών κατά την άποψή μου, τον Λάρι Μπερντ.
Είχαν τον μεγαλύτερο προπονητή της ιστοριας τον Ρεντ Αουερμπαχ. Ισως κάποιοι πιστεύουν ότι ο τζάκσον τον έχει ξεπεράσει, αλλά εγώ πιστεύω ότι το έχει κάνει μόνο σε τίτλους.
Εχω βρεθεί στο Γκάρντεν και το συναίσθημα και η ανατριχίλα δεν περιγράφεται.
Δεν σταμάτησα να τους βλέπω και να τους υποστηρίζω ούτε τις σεζόν που κάναμε κάτω από 20 νίκες. (αυτό μετράει πολύ στο δέσιμο με μία ομάδα)
Η νονά μου ζούσε στην συγκεκριμένη πόλη.
Εχω φανέλα Κέβιν Μακ Χέιλ με το θρυλικό 32 στην πλάτη.
Τελευταίος λόγος και έσχατος είναι ότι ποτέ δεν συμπαθούσα τους ονομαζόμενους λιμνανθρώπους σε πόλη χωρίς λίμνες...

Χμμμμμ....
Αν σου πω πως εγω ηθελα να ανοιξω ενα poll??Για να μπορουσαμε να εχουμε μια μικρη εικονα,οι Ελληνες,εστω στα πλαισια ενος μπασκετικου φορουμ,ποιες ομαδες υποστηριζουν περισσοτερο....
Την ειχα αυτη τη κουβεντα,πολυ-πολυ-πολυ προσφατα μαλιστα..με ενα φιλο..ξερει αυτος!


Παντα ειχα μια συμπαθεια στους Ροκετς λογω του Χακιμ...στα μεσα των 90',τους λατρεψα..για μενα,εκεινη η ομαδα ειναι η καλυτερη μου ever...με τα κακα παιδια των Πιστονς(89'-90'),να επονται..


Στο ιδιο μηκος κινουμαι και εγω..εδω και πολλα χρονια..στους παικτες που αναφερεις,θα προσεθετα και τη συνολικη ποιοτητα του μπασκετ που επαιζαν-παιζουν οι ομαδες τους..συν και τους προπονητες..

Αυτη τη στιγμη,υποστηριζω 2 ομαδες..τους Μπλειζερς κατα 1ο λογο..ομαδα με πολυ ταλεντο και με εναν πολυ σοβαρο και εργατικο προπονητη.
Κατα 2ο λογο τους Ματζικ..λογω της ποιοτητας του μπασκετ που παιζουν..και της επιθετικης τους φιλοσοφιας-φυσιογνωμιας..η 1η μου συμπαθεια??Ο κοουτς Βαν Γκαντι!

Ηταν καλοκαιρι 1992...Οι Μπουλς ειχαν ηδη κατακτησει το πρωτο τους πρωταθλημα και η Τζορντανομανια ολο και μεγαλωνε...Εγω που ποτε δεν μπορουσα και δεν μπορω ακομα τα φαβορι,τις υπερβολες η την υπερπροβολη των καταστασεων εψαχνα το αντιπαλο δεος για να γκρεμισει τους Μπουλς και τον Μιχαλακη...Το Mega καλυψε ολη την σειρα των τελικων,Μπουλς κοντρα στους Μπλειζερς του Ντρεξλερ,και με εκανε να συνδεθω συναισθηματικα με μια ομαδα ΝΒΑ.Ειχα προλαβει λιγο και τις μεταδοσεις της ΕΡΤ στα τελη της δεκαετιας του '80 με Πιστονς,Λεικερς αλλα δεν ειχα συμπαθησει καποια ομαδα...Απο εκει και υστερα ουτε οι Μπλειζερς καταφεραν κατι κοντρα στους Μπουλς,ουτε οι Σανς του Μπαρκλει,ουτε οι Σονικς και οι Τζαζ στο comeback του Μαικλ...
Εν τελει συμβιβαστηκα με την ιδεα οτι οι Μπουλς ηταν μια απο τις μεγαλυτερες ομαδες ever και ο Τζορνταν απλα "The Best There Is, The Best There Was and The Best There Ever Will Be"...Τουλαχιστον η συμπαθεια-σχεδον αγαπη μου για τους Μπλειζερς εμεινε,το παρασημο οτι ειναι η μοναδικη ομαδα ΝΒΑ που φορεσε την φανελα της ο καλυτερος Ευρωπαιος ολων των εποχων Αρβιντας Σαμπονις με χαροποιει ακομα περισσοτερο...

Bulls Λογω Τζορνταν(τι πρωτοτυπο...),αλλα και Ορλαντο απο εποχης Πενι-Αντερσον-Σκοτ-Γκραντ-Σακ...
Εχω και συμπαθεια σε καποιες ομαδες αλλα λογω συγκεκριμενων παικτων πχ Κιντ,T mac κλπ...

παλια υποστηριζα τους μπουλς λογω τζορνταν και πιπεν.. οταν σταματησε ο αιρ μου κινησαν το ενδιαφερον οι ορλαντο ματζικ λογω σακ πενι γκραντ...αργοτερα τους λεικερς μεχρι το 2004 επειδη ηταν ο σακ και τους μαιαμι μεχρι το 2007
ιδιαιτερη συμπαθεια τρεφω για τους μαβερικς απο το 2001 μεχρι σημερα λογω νοβιτσκι.
στα περσινα πλειοφς μου αρεσαν οι ματζικ και με τις προσθηκες που καναν φετος μου αρεσουν πιο πολυ.

γενικα πιο πολυ με παικτες δενομαι παρα με ομαδες..

Από το 1996 όταν επέστρεψε ο Magic είμαι Lakers fan.

Πάντα ήμουν Σέλτικς λόγω τριφυλλάρας αν και στα 90ς γούσταρα και τους Ρόκετς λόγω Χακίμ "The Dream"

φυσικα lakers γα πολλους κ διαφορους λογους...
1)showtime-magic johnson(για μενα ο καλυτερος ολων των εποχων)
2)πατ ραηλι
3)nick van exel-vlade divac-cedric ceballos
4)ο μοναδικος kobe bryant(δεν προκειται να υπαρξει αλλα ουτε υπηρχε ποτε παιχτης με τοσο μεγαλο πλουραρισμο σε κινησεις κ τροπους σκοραρισματος)

Νομιζω αυτο συμβαινει στους περισσοτερους απο μας....

Δεν την πρόλαβα την ομάδα που θα ήθελα να δω. Αυτή ήταν η ομαδάρα των Sixers επί Dr J.

μπορεί όταν πρωτοείδα ΝΒΑ να μεσουρανούσαν οι Λέικερς με τους Σέλτικς και να με συνέπαιρνε ο μάτζικ ενώ συμπαθούσα και τους Πίστονς ελέω Αιζάια…
συνήθως όμως,
κάτι για τους Σίξερς με τον Έρβινγκ άκουγα άλλα ποτέ δεν τους έδειχνε η τηλεόραση (παρά μόνο σε highlights) με αποτέλεσμα να μου γίνουν έμμονη ιδέα και σε συνδυασμό με το πολύ νεαρό της ηλικίας μου, δημιουργήθηκε ένας θρύλος για αυτή την ομάδα μέσα στο μυαλό μου.
Δυστυχώς τον Dr J δεν κατάφερα να τον δω εν ενεργεία και ολόκληρο παιχνίδι του παρακολούθησα μετά από μία δεκαετία σχεδόν…

Πάντως το ενδιαφέρον μου για την ομάδα δεν είχε ατονήσει αφού εκεί έπαιζε ο ασταμάτητος Τσαρλς Μπάρκλει και πάντα παρακολουθούσα την πορεία της. Μάλιστα θυμάμαι ότι το αγαπημένο μου αφιέρωμα από το ΝΒΑ αργότερα στα 90s όταν είχε ήδη φύγει ήταν το sir Charles που το είχα δει άπειρες φορές στο οποίο ανάμεσα στα άλλα εξιστορούσε την πορεία του στην Φιλαδέλφεια στην αρχή παρέα με τον μέντορά του Μόουζες Μαλόουν έστω και αν η καριέρα του εκεί είχε άδοξο φινάλε.
βέβαια
από τότε η Φιλαδέλφεια έπεσε στην ανυποληψία και δεν έχει δημιουργήσει ποτέ κάποια σπουδαία ομάδα αφού ακόμη και το σύνολο που είχε δημιουργήσει ο Λάρι Μπράουν υπό την καθοδήγηση του Άιβερσον ήταν μετρίων δυνατοτήτων και έφτανε μακριά εκμεταλλευόμενη την τραγική κατάσταση της Ανατολής εκείνα τα χρόνια.
Πέρσι πίστευα ότι κάτι μπορούσε να γίνει αλλά ο τραυματισμός του Μπραντ τα γκρέμισε όλα ενώ και φέτος δεν πάει πουθενά η ομάδα χωρίς αξιόπιστο PG.


Από τις υπόλοιπες ομάδες από παλιά μου άρεσε το εντυπωσιακό Γκόλντεν Στέιτ του Ντον Νέλσον στο οποίο έπαιζε και ο Μαρτσουλιόνις παρέα στην μαγική τριπλέτα (Μάλιν, Χάρνταγουέι, Ρίτσμοντ) ήταν ευχάριστο όταν προ τριετίας επέστρεψε αλλά πολύ δυσάρεστο που πέρσι έφυγε ο Μπαρόν.


Από εκεί και πέρα συνήθως δένομαι με κάποιους παίκτες και υποστηρίζω τις ομάδες τους ή με κάποιες ομάδες για τον τρόπο παιχνιδιού τους. Φέτος θα εστιάσω με ιδιαίτερη προσοχή την προσπάθεια της Ουάσιγκτον ελέω Αρίνας, είμαι σίγουρος και εύχομαι ότι το Πόρτλαντ θα εμφανιστεί πανίσχυρο (κατά την γνώμη μπορεί να διεκδικήσει από τους Λέικερς είσοδο στον τελικό του πρωταθλήματος) ενώ είμαι περίεργος να δω πως θα τα πάει η Ιντιάνα

όμως η διαχρονική ομάδα μου είναι η Φιλαδέλφεια

Αρχές δεκαετίας '90. 'Eνα άγριο πρωινό του Δεκέμβρη, πήγαμε με τον Πατέρα μου για κυνήγι στον Ταϋγετο, σε μια περιοχή που ήταν γνωστή για την ύπαρξη μεγάλου πληθυσμού ελαφιών...Είχαμε την ατυχία να μας επιτεθεί μια αγέλη λύκων, αλλά με πυροβολισμούς εκφοβισμού με το ρώσσικο Baykal, τη γλιτώσαμε. Να είναι καλά η Μάγισσα που κατοικούσε στο Δάσος και μας περιέθαλψε...

Από τότε είμαι Bucks, Timberwolves, Bullets (αλλά τώρα Wizards) και Magic...


Προσωπική θέση: Οι παίκτες κάνουν τις ομάδες. Φέτος θα είμαι Gilbert Arenas, Al Jefferson, Brandon Roy, Tim Duncan, Chauncey Billups, Kevin Durant, Deron Williams....κλπ κλπ. Δε βρίσκω την ανάγκη να ταυτιστώ με μία συγκεκριμένη ομάδα, για να νιώσω νικητής με την κατάκτηση ενός πρωταθλήματος, ούτε τον λόγο ένα πρωτάθλημα μιας φουρνιάς παικτών να με κάνουν να μένω προσκολημένος με μια ομάδα.

Go Pistons!!!

Σας κούφανα?

Αν πω ότι δεν ήμουνα ταυράκι όταν ήμουν μικρός θα πω ψέμματα.Η παρουσία των Τζόρνταν,Πίπεν,Ρόντμαν κτλ ήταν αρκετή για να τους υποστηρίζω...Βέβαια συμπαθούσα κι αρκετές άλλες ομάδες εκείνης της περιόδου όπως τους Σόνικς και τους Ματζικ του 96-97 καθώς και τους Λέικερς και Κινγκς την περίοδο του θρι-πιτ των πρώτων.
Λάτρεψα το μπάσκετ που έπαιζαν οι Σανς προ 2-3 χρόνων ενώ τα τελευταία 2 χρόνια πιστεύω και υποστηρίζω πάρα πολύ τους Μπλέιζερς εξαιτίας όλου αυτού του νεανικού ταλέντου που έχει συγκεντρωθεί εκεί και με ενθουσιάζει η προοπτική όλων αυτών των παιδιών.

Γενικά πάντως κι εγώ πιο πολύ με παίκτες έχω δεθεί παρά με ομάδες...

Ξερεις πολυ καλα οτι αυτο δεν ισχυει. The best there is, the best there was and the best there ever will be ειναι μονο ο Bret Hart. Σε λιγο θα μας πεις οτι ηταν και ο Deamon of Death Valley! Και μην πεις οτι δεν περιμενες οτι θα σου απαντησω σ αυτο, γιατι δε θα σε πιστεψω!
Παντως κι εγω παντα υποστηριζα τους αντιπαλους του Σικαγο σε ολους τους τελικους και ποτε δεν ειχα τη συμπαθεια που εχουν τοσοι πολλοι στον Τζορνταν. Τεραστιος παιχτης, αλλα παντα τον εβλεπα σαν αντιπαλο. Ισως γιατι το πρωτο του πρωταθλημα ηταν εναντιον των Λεικερς και ποτε δεν ειχαμε την ευκαιρια για ρεβανς.

Eνταξει το δανειστηκα απο τον Bret αλλα σιγουρα ταιριαζει γαντι και στον Τζορνταν...
Τωρα που το σκεφτομαι μαλλον διεπραξα ιεροσυλια...Ξερει ο Τζορνταν να κανει sharpshooter;Οχι...

Και εγω υποστηριζα ολους μα ολους τους αντιπαλους των Bulls στους τελικους...Αλλα σου εξηγησα τους λογους...
Ειναι οι ιδιοι που υποστηριζα τον Ιβαν Ντραγκο εναντι του Ροκι,το κογιοτ εναντι του roadrunner(απο μινι γκαλοπ που εχω κανει εδω πρεπει να συμφωνουμε αρκετοι) ή τον Μασκοφορο εναντι του αξεχαστου Αποστολου Σουγκλακου...

Pacers μεχρι το 97 λογω miller,Μετα ελεω Duncan Spurs μεχρι μια αγρια νυχτα της χρονιας 99-2000,που ξενυχτησα σαν γυμνασιοπαις και εγινα μαρτυρας της παρανοιας που προκαλουσε ο Vinsanity.Απο τοτε οπου παει παρακολουθω.

3 ομαδες υποστηριζω πιο πολυ αλλα η μια ξεχωριζει


Η μια ειναι το NJ λογω αισθηματικων μου περιπτυξεων στην περιοχη εκεινη...


Η αλλη ειναι οι Sixers καθαρα και μονο λογω Iguodala και για κανεναν αλλον λογο.Τους συμπαθουσα υπερβολικα την εποχη που ο ΑΙ και ο Dre ηταν μαζι.

Και η τελευταια βεβαια ειναι οι Los Angeles Lakers...Κυριως λογω Shaq Kobe αν θυμαμαι καλα και γιατι ο παερας μου που παρακολουθουσε αρκετα τοτε μου ειχε δειξει καναν δυο αγωνες τους...

Επι ΜJ δεν υποστηριζα κανεναν..Με εκνευριζε πολυ η ανικητη ομαδα του Τζορνταν αλλα ημουν πολυ μικρος για να εχω αποψη για αλλους..Μια συμπαθεια στους Ναγγετς επειδη μου αρεσαν τα χιονια και τα βουνα του σηματος αλλα και ο Μουτομπο σαν φυσιογνωμια..

Ολα αυτα μεχρι να σκασει μυτη ο Σακ ο Πενι και τα αλλα τα παιδια στους Ματζικ..Πολυ φανατικος σε εκεινο το διαστημα με Ματζικ και μεγας πολεμιος των Ροκετς..Εκ τοτε οπου πηγαινε ο Σακ.Μεχρι να πετυχω καποια παιχνιδια των Σανς του Ντ'Αντονι ενω ο Σακ ηταν στους Χιτ.Συμπαθησα αμεσως Σανς λογω του εκπληκτικου μπασκετ αλλα και του απιστευτου Στιβ Νας.

Αυτην την στιγμη δεν υποστηριζω κανεναν..Δεν μπορω να παω με τον Σακ γιατι πλεον πρωτον δεν με εντυπωσιαζει τοσο και δευτερον γιατι μου την σπαει ο Λεμπρον.Οχι λεικερς λογω αντιπαθειας στον Κομπι.Οι μονοι που ισως να συμπαθω ειναι οι Ματζικ λογω του ωραιου μπασκετ που παιζουν..

Στην κοντρα Λεικερς-Σελτικς παντως προτιμω Λεικερς..Οι Σελτικς επειδη απο τοτε που θυμαμαι να βλεπω ηταν τραγικη ομαδα μεχρι πριν 2-3 χρονια δεν καταφεραν να με κερδισουν ποτε..

Εγώ ψηφίζω τους τωρινούς Celtics λόγω της ανυπαρξίας του ενός και μοναδικού "superstar"

Eπειδη θα ηθελα το συγκεκριμενο topic να ηταν poll,εκατσα και μετρησα τις προτιμησεις των ποστς που εχουν γινει ως τωρα...
Επειδη καποια παιδια δεν εκδηλωσαν σαφη προτιμηση σε καποια ομαδα αλλα σε 2-3 ή ακομα και παραπανω τα αποτελεσματα ειναι καπως αυθαιρετα...
Λοιπον,and the winner is L.A Lakers με 9 ψηφους...Ευκολα και συντριπτικα...
Chicago, Dallas και Celtics 2 ψηφους...

ελα ρε νταλας δευτερη θεση ! η δευτερη πιο αγαπητη ομαδα της ελλαδος. βασικα ειμαστε δευτεροι και με διαφορα γιατι εμεις εχουν τρεις φαν (εμενα,καπτεν χαρισμα.γκρειβντιγκερ! )


(υπαρχει τροπος να το κανω poll τωρα ? )

εγω υποστηριζα πιο πολυ παικτες παρα ομαδες.εγινα μαιαμι λογω μουρνινγκ(πιο πριν υποστηριζα σαρλοτ)και παρεμεινα διοτι μετα επαιξε η μεγαλη μου αδυναμια τωρα...ο φλας

περα απο αυτο γουσταρα παντα ολες τις ομαδες του σακιλ.

Boston Celtics

Πρωτίστως λόγω ιστορίας και των θρυλικών μορφών που έπαιξαν σ αυτούς ή τους προπόνησαν (με προεξάρχοντα τον Αουερμπαχ). Δευτερευόντως για το τριφύλλι!

Όταν δεν παίζει η Βοστώνη με άλλη ομάδα, υποστηρίζω την ομάδα της οποίας τους παίκτες συμπαθώ περισσότερο. Έτσι έχω μια συμπάθεια στους:

Σπερς (λόγω Τζινόμπιλι και Πόποβιτς)
Μαβς (λόγω Κιντ και Νοβίτσκι)
Σανς (λόγω Στιβ Νας)
Χόρνετς (λόγω Πέτζα)

και μια αντιπάθεια απέναντι στους:

Καβς (λόγω Βαρεχάο)
Ματζικ (λόγω Χάουαρντ)
Λέικερς (λόγω κόντρας με Βοστώνη και Φιλ Τζακσον)

Howard γιατι βρε?????

Τσέκαρε τη συζήτηση εδώ αν θες για να μη βγουμε off topic:

http://www.basketforum.gr/forum/index.php?showtopic=7663

σπερς γτ επαιζαν καλη αμυνα οταν τους πρωτοειδα τ 2003 κ λογω του μανου.αλλα κ γτ διαλεξα κατα τυχι στ νβα λαιβ 2001 τς σπερς !!!

Όταν πρωτοείδα ΝΒΑ ήταν οι μεγάλες κόντρες Σέλτικς - Λέϊκερς. Μου άρεσαν οι Σέλτικς κυρίως λόγω Μπέρντ και Τσίφ.

Αργότερα "ερωτεύτηκα" τον Τζόρνταν κυρίως λόγω πείσματος και θέλησης(πιστεύω οτι θα μπορούσε να καταφέρει όσα έκανε ακόμα και με ένα χέρι). Δεν σταματούσε μπροστά σε τίποτα, ήταν ατρόμητος(όχι Αθηνών) και άφθαρτος. Νόμιζες οτι θα μπορούσε να περάσει μέσα απο τον αντίπαλο του για να κάνει αυτό που σκεφτόταν. Εγώ προσωπικά παρακολουθούσα το Σικάγο, λόγω Τζόρνταν.

Γούσταρα πολύ τον Άϊβερσον και το δίδυμο Γκαρνέτ-Μάρμπουρι.

Υποθέτω οτι ο πιό δυνατός πρό Σάκ ήταν ο Λάρι Τζόνσον και τρελό ζευγάρι με τον Αλόνζο Μούρνινγκ.

Ο πιό αγαπημένος τρελός(και γουστάρω την τρέλλα μέσα σε καλουπωμένα συστήματα) ο Ρόντμαν.

Το μεγαλύτερο χαμένο ταλέντο όμως ήταν ο Πέννυ Χάρνταγουεϊ.

Η απάντηση, λοιπόν, δεν είναι απλή. Το ΝΒΑ δεν είναι θέμα ομάδας, αν πρέπει να διαλέξω κάποια όμως, αυτή θα είναι η Βοστώνη.

Μπόστον Σέλτικς λόγω Λάρρυ Μπερντ. Αν και Λεικερίζω λίγο...

knicks απο εποχη ewing,alan houston,larry johnshon κλπ λογω Nεας Yορκης που παντα μου προκαλουσε μεγαλο ενδιαφερον σαν πολη και της συγκεκριμενης ομαδας που επαιζε πολυ ωραιο μπασκετ και ιδιως λογω τωνς 2 πρωτων που τους ειχα μεγαλη λατρεια

Υ.Γ ημουν και κρυφοlakeras λογω του τεραστιου Magic και αντιπαθειας προς Bird

bulls φέτος λόγω rose - noah
sacramento το 2002
γενικά όπου φυσάει ο άνεμος πάω καθώς το ΝΒΑ προσπαθώ να το βλέπω σαν θέαμα και επιλέγω συνήθως κάποιο outsider

Όταν άρχισα να παρακολουθώ αθλητικά (δηλαδή μπασκετικά) και ως εκ τούτου ΝΒΑ βρισκόμουν σε ηλικία λίγο πιο ώριμη από το μέσο όρο, που αποφάσιζε στα 5-8 του χρόνια ποιους θα ακολουθήσει. Άρα είδα ότι έπρεπε να επιλέξω την ιστορικά πιο ενδιαφέρουσα ομάδα και με τράβηξαν οι Λέικερς περισσότερο από τους Σέλτικς λόγω της λίγο μεγαλύτερης συνέπειάς τους σε υψηλά πλασαρίσματα, του υψηλότερου θεάματος στην επίθεση και της ισορροπίας σε ατομικό-ομαδικό θέαμα, τη στιγμή που οι Σέλτικς έδιναν σημασία περισσότερο στην άμυνα και στην ομαδική προσπάθεια. Επίσης, μου άρεσε περισσότερο το Λ.Α από τη Βοστώνη. Στην αρχή βέβαια υπήρχε κάποιο δίλημμα, γιατί αυτό το "8 σερί" με είχε εντυπωσιάσει σαν αριθμός, όταν κανείς άλλος δεν είχε πάνω από "3 σερί"...

Σανς γιατι οταν ξεκινησα να παιζω μπασκετ και γενικοτερα να βλεπω ΝΒΑ επαιζαν το ποιο γρηγορο-θεαματικο μπασκετ σε ολο το πρωταθλημα, επισης ρολο επαιξε και ο Στηβ Νας!!!!

βοστωνη μια ζωη...

δεκαετια '80,η ετ1 εβαζε κατι ελαχιστα πραγματα απο nba...αυτα τα λιγα,μου φαινονταν εξωπραγματικα-και ισως να ηταν.πριν λιγο καιρο πετυχα το τρεηλερ που εβαζε τοτε η ερτ.εκει ειδα τον bird πρωτη φορα και μαγευτηκα...

it's fantastic

στο 0.10 που το βαζει ο λαρυ απο το σπιτι του,δε πρεπει να εχει μετρησε

Sacramento Kings , για την μεγαλη ομαδα στις αρχες 00's .... μπλα... μπλα... μπλα.... Τα εχω πει εκατο φορες σε αυτο το φορουμ..

Το 1ο μου κοντομανικο μπλουζακι ΝΒΑ,ηταν ενα της Spalding αν θυμαμαι καλα,που μπροστα ειχε τους Ματζικ-Μπερντ-Τζουλιους Ιρβινγκ...
Η μοδα στην γειτονια μου υποδεικνυε Λεικερς,αν & προσωπικα εβλεπα με πολυ μεγαλο δεος τον Μεγαλο Λευκο..
Προς τα τελη των 80',ταυτιστηκα με τους Πιστονς..
Για μενα ηταν κατι το πρωτογνωρο,το ξυλο που εριχναν...
Και μπορουσα να αντιληφθω το κυρος του μακαριτη & Μεγα Τσακ Ντειλι.

Το αγαπημενο μου τρειλερ ηταν το παρακατω...

San Antonio Spurs,με εντυπωσιασε η αμυντικη τους προσηλωση και συμπεριφορα και το <<ευρωπαικου>> στυλ μπασκετ που επαιζαν.Την ομαδα που επαιξε τελικους με το Detroit ,εκει που αλλοι τη μισουσαν,εμενα με εκανε να τη λατρεψω.Αυτο βεβαια δε σημαινει οτι δεν αναγνωριζω οτι το σκληρο,και σε καποιες περιπτωσεις βρωμικο,μπασκετ που επαιζαν ξεπερνουσε καποιες φορες τα ορια.

και για τους αλλους που το ετρωγαν το ξυλο,πρωτογνωρο συναισθημα ηταν...