Γράψε αν θέλεις μία μικρή περίληψη για την πορεία της Χατζηδάκη, είναι πραγματικά εντυπωσιακό το πώς μία τουρκική ομάδα με στόχους και χρήματα εμπιστεύτηκε μία Ελληνίδα χωρίς καμία αντίστοιχη εμπειρία για το τιμόνι της, έστω και από σπόντα. Και φαίνεται να τα πηγαίνει περίφημα

Η Χατζηδάκη ήταν βοηθός της Σαμαντούρα στον Παναθηναϊκό και είχε δουλέψει και στις υποδομές της ομάδας. Ως βοηθός πήγε στη Hatay πριν τρία χρόνια και ήδη στην πρώτη της χρονιά εκεί η ομάδα έφτασε στον τελικό του τουρκικού πρωταθλήματος απέναντι στη Fenerbahce του Δικαιουλάκου. Το πρωτάθλημα μπορεί να το έχασε τότε, αλλά κέρδισε τη θέση στην Ευρωλίγκα της περσινής χρονιάς. Κι ενώ δεν πήγαινε καλά στον όμιλο, οι Τούρκοι έδιωξαν τον πρώτο προπονητή προβιβάζοντας τη Χατζηδάκη. Και μετά όλα άλλαξαν. Με 5-6 σερί νίκες, χωρίς αλλαγές στο ρόστερ (ήταν και η Μαγκλάρα), κατέβηκε στο Eurocup, όπου αποκλείστηκε στον ημιτελικό.

Φέτος τα πάει εξαιρετικά στο τουρκικό πρωτάθλημα, είναι στην πρώτη τριάδα, και στο Eurocup πλέον έχει μεγάλες πιθανότητες να βρεθεί στον τελικό. Και δεν είναι από τις πιο πλούσιες ομάδες της Τουρκίας. Δηλαδή, προφανώς η ομάδα διαθέτει χρήματα, αλλά οι παίκτριες που έχει δεν είναι οι σούπερ σταρς που έχουν οι άλλες ομάδες, είναι όμως προσεκτικά διαλεγμένες (κάποιες έμειναν από πέρσι) και η Χατζηδάκη παίρνει το μάξιμουμ από αυτές. Και φυσικά έχει την εμπιστοσύνη των Τούρκων. Το κυριότερο όμως, νομίζω, είναι ότι η Χατζηδάκη "ειδικεύεται" στο γυναικείο και έχει γνώση των ευρωπαϊκών πραγμάτων…

Γιουροκάπι, ημιτελικοί, πρώτο παιχνίδι
αφού τ' άρχισα ας το συνεχίσω

Hatay v. Venezia: 74-54 (37-21 ημίχρ.)
Στην Αντάκεια, σε ένα γήπεδο μικρό μεν, καυτό δε! Η Venezia δεν είναι κακή ομάδα, είχε μάλιστα την ευκαιρία να κλείσει τη διαφορά και να κρατήσει τη σειρά ζωντανή, αλλά η Hatay της Χατζηδάκη βρίσκεται το τελευταίο διάστημα σε πολύ καλό φεγγάρι. Στην Τουρκία είναι μόνη της στη 2η θέση της βαθμολογίας (νίκησε και τη Fenerbahce, ξανά!) και μετά και τη σημερινή νίκη είναι πλέον βέβαιο ότι θα παίξει στον τελικό της διοργάνωσης! Με πειστικό τρόπο και με κεντρικά σημεία αναφοράς στο παιχνίδι της το… θωρηκτό Paris, τη Λευκορωσίδα Snytsina, αλλά και τη νεαρή Βελγίδα Ben Abdelkader, η οποία κάνει μια εξαιρετική σεζόν (και η οποία δεν έχει παίξει ακόμη σε μεγάλη διοργάνωση με τη γυναικών του Βελγίου, το καλοκαίρι όμως έχει κλείσει με τις Indiana Fever στο WNBA!).

Galatasaray v. Perfumerias Avenida: 69-62 (36-30 ημίχρ.)
Στην Κωνσταντινούπολη πάλι έπεφταν κορμιά! Η Galatasaray βρίσκεται σε δεινή θέση στο τουρκικό πρωτάθλημα (10η στη βαθμολογία), οπότε στο Eurocup έχει γενικά την ευκαιρία να σώσει τη χρονιά της. Και τι έκανε; Έπαιξε άμυνα, έγινε physical και οδήγησε την αντίπαλη ομάδα σε λάθη. 22 χαμένες μπάλες για την Avenida, 8 κλεψίματα από την κοντοπίθαρη σβούρα της Galatasaray, τη Γαλλίδα Epoupa, και μεταφορά της σειράς την άλλη εβδομάδα στη Σαλαμάνκα, όπου η Avenida θα πρέπει να αποδείξει τι... ψυχή θα παραδώσει! Εγώ πάντως εξακολουθώ να πιστεύω ότι είναι το φαβορί. Πίστη και επιθυμία μαζί!

bonus
Το pregame βιντεάκι που ετοίμασαν οι Ισπανοί για τους φανς της ομάδας τους: https://www.youtube.com/watch?v=1EppBrJq_uE


υγ (σε χρόνο ύστερο…)
Η μικρούλα Sopron το έκανε τελικά το θαύμα της! Απέκλεισε με 67-46 (!) τη Fenerbahce κι έτσι επιστρέφει μετά από χρόνια σε Final 4 Ευρωλίγκας. Τελευταία φορά ήταν το 2009 στη Σαλαμάνκα! Συνδετικός κρίκος μεταξύ τότε και τώρα: η Σέρβα Jelena Milovanovic. Το ’χαν πει οι Ούγγροι στην αρχή της χρονιάς: κάθε φορά που η Jelena πατάει το πόδι της στο Σόπρον κάτι καλό συμβαίνει!

20-22 Απριλίου λοιπόν στο Σόπρον – εκεί θα γίνει το Final 4, καθώς και το διεκδίκησαν και το πήραν οι Ούγγροι. Θέλω πολύ να δω έναν τελικό ανάμεσα στη Sopron και την Kursk! Η πρώτη όμως θα πρέπει πρώτα να κερδίσει ίσως την πιο φορμαρισμένη ομάδα στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή (Yakin Dogu), και η Kursk την ανανεωμένη πλέον Ummc στον ρωσικό "εμφύλιο". Πάντως, η Kursk έχει να χάσει παιχνίδι στην Ευρώπη εδώ και 2 χρόνια, ενώ και στο ρωσικό πρωτάθλημα είναι αήττητη φέτος (βέβαια παίζει το Σάββατο με την Ummc, οπότε θα δούμε).

Σημείωση: Μετά το four-peat της Σπάρτακ Μόσχας (2006-2010) καμία ομάδα δεν έχει κάνει το back-to-back στην Ευρωλίγκα από το 2011 κι εξής.

Εξαίρετη σύνοψη !!

Αμ δε!

Γιουροκάπι, ημιτελικοί, δεύτερο παιχνίδι

Venezia v. Hatay: 80-57 (40-23 ημίχρ.)
Δεν ήταν φυσιολογικό το πρώτο αποτέλεσμα μια εβδομάδα πριν, όπως δεν ήταν και το σημερινό. Όμως έγινε! Η Hatay ξέχασε να εμφανιστεί στο γήπεδο, κόλλησε κάπου μεταξύ Αντάκειας και Βενετίας, και η Venezia δεν έχασε την ευκαιρία. Ήταν παντού στο γήπεδο, αντιμετώπισε το παιχνίδι με σωστή, σωστότερη από το πρώτο παιχνίδι, τακτική, βρέθηκε μάλιστα στο γ΄ δεκάλεπτο μπροστά και με 30+ πόντους, και στο τέλος η Hatay πάλευε απλώς να χάσει με κάτω από 20. Σε ένα άδειο γήπεδο (μα πού είναι οι Βενετσιάνοι!), μια μεγάλη ανατροπή! Δέκα χρόνια είχαν οι Ιταλοί να δουν ομάδα τους να φτάνει στον τελικό του Eurocup (η Schio το 2008 – για την Ευρωλίγκα ούτε λόγος, πρέπει να πάμε πολύ πιο πίσω), επομένως για το ιταλικό γυναικείο μπάσκετ όλο αυτό συνιστά μια τεράστια επιτυχία. Και μπράβο τους!
Η Hatay θα αρκεστεί στο τουρκικό πρωτάθλημα και θα δούμε αν και τι είδους επιπτώσεις θα έχει αυτός ο αποκλεισμός, με τον τρόπο που έγινε, για την Ελληνίδα κόουτς…

Perfumerias Avenida v. Galatasaray: 57-55 (31-26 ημίχρ.)
Στη Σαλαμάνκα οι Ισπανοί ήθελαν πολύ να επιστρέψουν σε έναν ευρωπαϊκό τίτλο (η Avenida, άλλωστε, είναι η ομάδα που εκθρόνισε τη Σπάρτακ Μόσχας από την κορυφή της Ευρωλίγκας το 2011). Το sueño azulón όμως έμεινε sueño σκέτο! Φρούδο και απατηλό!

Κι εγώ έπεσα έξω, και πάλι!

Οι παίκτριες της Avenida μπήκαν αποφασισμένες, με πιεστική άμυνα οδήγησαν τη Galatasaray σε λάθη (16 σύνολο), βρέθηκαν μάλιστα σε σημεία του παιχνιδιού να υπερκαλύπτουν τη διαφορά των 7 πόντων με την οποία είχαν χάσει στο πρώτο παιχνίδι, αλλά η αστοχία στο τρίποντο (4/22) και το επιθετικό μπλακ-άουτ του τελευταίου διλέπτου όταν το σκορ ήταν 57-51 έδωσε την πρόκριση στην τουρκική ομάδα παρά την ήττα. Γενικά το παιχνίδι ήταν κακό ποιοτικά, είχε όμως ένταση πολλή και μέγα πάθος και, τελοσπάντων, όποιος θέλει να καταλάβει τί εστί Pavillon Wurzburg ας δει εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=L93k01YKuKo

Στα ενδιαφέροντα στατιστικά του παιχνιδιού: τα 7 κλεψίματα της Galatasaray, εκ των οποίων (το ενδιαφέρον είναι αυτό) τα 5 της Epoupa. Δεν ήταν τυχαία η καλύτερη… κλέφτρα στη φετινή Ευρωλίγκα, στην πρώτη της χρονιά εκτός Γαλλίας! Μικρή το δέμας, μόλις 1.65, αλλά γρήγορη, αθλητική, εκρηκτική και πανέξυπνη. Μάλιστα μέχρι τα Χριστούγεννα το όνομά της φιγουράριζε στις πρώτες ριμπάουντερς της Ευρωλίγκας! (Τα γράφω αυτά, γιατί τον Σεπτέμβρη θα τα βρούμε μπροστά μας και δεν θα ξέρουμε από πού μας ήρθε! )


Και κάπως έτσι το μεγάλο φινάλε του Eurocup θα είναι ιταλοτουρκική υπόθεση: Venezia v. Galatasaray, σε δύο παιχνίδια, στις 11 και 18 τ’ Απρίλη. Η ομάδα της Μάλκοβιτς είναι ξεκάθαρο φαβορί, αλλά ποιος τολμά να το υποστηρίξει άφοβα; Εγώ πάντως όχι!

Ελάχιστους ενδιαφέρει (ή και κανέναν), το ξέρω, ωστόσο…

Eurocup, πρώτος τελικός

το ρεκόρ
Η Galatasaray παίζει πάντα τα παιχνίδια της στο Ahmet Cοmert Sport Hall, σ’ ένα μικρό γηπεδάκι 3500 θέσεων, όμως μυρίστηκε, απ’ ό,τι φάνηκε, τίτλο και είπε να μετακομίσει στο παρακείμενο Sinan Erdem. Πάνω από 13.000 κόσμος υπολογίζεται ότι βρέθηκε χθες στο γήπεδο κι αν το νούμερο όντως ισχύει, τότε πρόκειται για ρεκόρ προσέλευσης σε αγώνα μπάσκετ γυναικών στην Ευρώπη! Το προηγούμενο είχε σημειωθεί στη Krakow Arena τον Δεκέμβρη του 2014: 12.990 θεατές για το παιχνίδι Ευρωλίγκας Wisla v. Galatasaray (σύμπτωση!). Ιδού το τότε ριπόρτο και… προσοχή στο πινακάκι, στο οποίο η σλοβακική Kosice επανέρχεται 3 φορές! (θα επανέλθω...)

οι αριθμοί
90 για τη Galatasaray, 68 για τη Venezia. 22 οι πόντοι της διαφοράς, 22 και τα λάθη της ιταλικής ομάδας. 25 πόντοι και 12 ριμπάουντ από την Gintare Petronyte (τη θυμόμαστε [;] από τον Αθηναϊκό του Eurocup), 37 πόντοι από την Allie Quigley που ήταν η αχίλλειος πτέρνα της Gala όλη τη φετινή σεζόν (με προβλήματα τραυματισμού), αλλά στα τελευταία παιχνίδια του ’δωσε και κατάλαβε. Η πλάκα είναι ότι μέχρι πέρσι έπαιζε στη Fenerbahce! Φήμες ότι οι άνθρωποι της Fenerbahce πνίγηκαν στον Βόσπορο ελέγχονται ως ανακριβείς και άκρως κακόβουλες!

χαϊλάιτς

τα δεδομένα
Οι Βενετσιάνες έφτασαν άξια στον τελικό, απέκλεισαν ό,τι από Τουρκία βρέθηκε στο διάβα τους, αλλά πρώτη φορά παίζουν με ομάδα της Ευρωλίγκας στη διοργάνωση. Και η Gala έχει παίκτριες με μεγάλη εμπειρία. Κατέβηκε δε στο Eurocup από τον α΄ όμιλο της Ευρωλίγκας, στον οποίο η τελική κατάταξη για τις θέσεις 3-8 κρίθηκε μόλις την τελευταία αγωνιστική. Κι αυτό κάτι δείχνει. Επομένως: μπορεί η Venezia να το ξανακάνει την άλλη βδομάδα; Να γυρίσει από το -22;

ο… άλλος τελικός
H Galatasaray δεν έχει μόνο τον β΄ τελικό της επόμενης βδομάδας. Μεσολαβεί κι ένας ακόμη για το τουρκικό πρωτάθλημα. Τα πράγματα είναι απλά: αν νικήσει το Σάββατο την Ormanspor βγαίνει 8η, μπαίνει στα πλέι οφ και εξασφαλίζει τουλάχιστον συμμετοχή στο Eurocup της επόμενης σεζόν. Αν χάσει, κουνάει μαντήλι… The rules!

και… τα υστερόγραφα
δύο ειδήσεις από τη Σλοβακία:

Η Σουζάνα Ζίρκοβα κρέμασε τα παπουτσάκια της! Στα 38! Σουτέρισσα από τις κορυφαίες. Και πακετάκι στο μυαλό μου με τη Μάλτση… Και μια γενιά παικτριών (οι γεννημένες χοντρικά μεταξύ 1975-1985) που άλλαξε το μπάσκετ γυναικών στην Ευρώπη και σιγά-σιγά αποχωρεί.

Η δεύτερη είδηση έχει να κάνει με την ομάδα της Ζίρκοβα, τις Good Angels Kosice. Κατέκτησαν το 15ο συνεχόμενο πρωτάθλημα Σλοβακίας, αλλά την ίδια στιγμή ο τζένεραλ μάνατζερ της ομάδας ανακοίνωσε ότι οι Good Angels αποσύρονται από τις εγχώριες και διεθνείς διοργανώσεις και ότι εφεξής η ομάδα θα κατεβαίνει με νεάνιδες, τις Young Angels (όχι λόγω χρεών). Κρίμα, γιατί η Kosice είναι από τις πιο εμβληματικές ομάδες του ευρωπαϊκού γυναικείου μπάσκετ. Και με κόσμο (το πινακάκι που λέγαμε!). Από εκεί ένα φεγγάρι πέρασε και η Κωστάκη.

[quote name='parketeza' date='Apr 12 2018, 13:12 ' post='883945']
Ελάχιστους ενδιαφέρει (ή και κανέναν), το ξέρω, ωστόσο…

Είναι κρίμα να τα γράφεις μόνο εδώ. Κάνα καμιά συμφωνία με κάποιο αθλητικό site (από τα μεγάλα παρακαλώ)

ευχαριστώ

Μεγάλη βδομάδα αυτή που διανύουμε, κι έχουμε και λέμε…

Eurocup, δεύτερος τελικός

Venezia v. Galatasaray: 72-65
Δύσκολο έργο είχε η Venezia, αλλά στο σημερινό παιχνίδι απέδειξε γιατί άξιζε να φτάσει στον τελικό. Πολύ καλή ομάδα πραγματικά. Η διαφορά που είχε να καλύψει όμως ήταν μεγάλη, κάποια στιγμή έφτασε να προηγείται με 12 πόντους, αλλά, είπαμε, η Gala διαθέτει μεγάλη εμπειρία. Κι έτσι…



Έτσι η Galatasaray κατέκτησε το Eurocup, το 2ο στην ιστορία της + 1 Ευρωλίγκα = 3 ευρωπαϊκοί τίτλοι! Και μας δίνει (λογικά) ραντεβού για του χρόνου στην ίδια διοργάνωση, καθώς μπήκε μεν στα πλέι οφ του τουρκικού πρωταθλήματος, είναι μάλλον απίθανο όμως να μπορέσει να περάσει τη σειρά με τη Yakin Dogu…

υγ1
Final 4 Ευρωλίγκας Γυναικών. Σόπρον.

Παρασκευή, οι δύο ημιτελικοί:
18:00 Dynamo Kursk v. Ummc Ekaterinburg
https://www.youtube.com/watch?v=0rS_F3VA_n8

21:00 Sopron Basket v. Yakın Doğu Üniversitesi
https://www.youtube.com/watch?v=MyenZyiDq8w

Όσοι πιστοί, όσοι ζεστοί (που έλεγε κάποτε και μια ψυχή), συντονιστείτε…

υγ2
Sonja Petrovic! 2008-2018. 11 στα 11! 11 χρόνια στην Ευρωλίγκα, 11 τελικές φάσεις (F4 ή F8). 3 κούπες. 2 χιαστοί (κι αυτοί παράσημα είναι!). MVP πότε θα βγει;

στιγμιότυπο από το περσινό Final Four της Αικατερινούπολης:



η κυρία με τα γκρι; ποια να ’ναι άραγες;

Κυρία να πω? να πω?
(πάντως είναι η μοιρα των Ελλήνων διαιτητών να τους γκρινιάζουν

Σχεδόν το είπες... Άφεριμ!

Κι αν δεν απατώμαι, θα σφυρίξει και σε αυτό το Final Four!

υγ.
Η μοίρα όλων των διαιτητών είναι αυτή, όχι μόνο των Ελλήνων

Το άλλο περιμέναμε, αυτό μας βρήκε!!!
https://www.youtube.com/watch?v=uZrh4ZznKzo

θα δούμε ποτέ άραγε τόσο γεμάτο γήπεδο στην Ελλάδα;

Μόνο αν κάποιοι μυριστούν τίτλο! Δυστυχώς…
Υπάρχει όμως κι ένα άλλο ερώτημα: θα δούμε ποτέ κι εμείς εδώ τέτοια παιχνίδια και τέτοιες παίκτριες;

Για όσους δεν είδαν-έμαθαν-άκουσαν, και τα δυο παιχνίδια ήταν εξαιρετικά. Διαφορετικά μεταξύ τους, αλλά με μεγάλο ενδιαφέρον. Στον ρωσικό εμφύλιο σφύριξε η Τσαρούχα. Η λογική λέει ότι η Ummc που πέρασε από αυτό το ματς (77-84 την Kursk), θα πάρει και τον τίτλο. Αλλά η Sopron έχει καταρρίψει κάθε λογική φέτος. Ομάδα με τεράστια καρδιά!

υγ.
Σήμερα έγινε ο τελικός του Coupe de France. Οι Γάλλοι κάνουν κάθε χρόνο μια κοινή διοργάνωση για άνδρες και γυναίκες (και παίδες/κορασίδες) αμέσως μετά το τέλος της saison regulière. Τον αγώνα των γυναικών (η Bourges πήρε την κούπα), στο στάδιο του Bercy στο Παρίσι, παρακολούθησαν 13.215 θεατές!

Και βιντεάκι (δεν ενδείκνυται για καταθλιπτικούς ): https://www.youtube.com/watch?v=4aOe80JSA88

την μπἀντα την έχουμε απο Δήμο Αθήνας ή Δήμο Κέρκυρας!

Επειδή μόλις έβλεπα ένα αγώνα Α2...

Όταν οι προπονητές υποδομών πειστούν/πιεστούν επιτέλους να κρατάνε μια ισορροπία ανάμεσα στις "ψηλές" αθλητικές και τις ενδεχομένως πιο ταλαντούχες (και πιο αποτελεσματικές σ'αυτές τις ηλικίες) μη αθλητικές.
Κι όσο υπάρχουν στρεβλώσεις που προκαλούνται απο κάτι "ηθικές" (ψηφοθηρικές) ιδέες όπως τα μόρια, δύσκολο. Θα συνεχίσουμε να βλέπουμε παίκτριες των 1.76 κι 1.80 να προσπαθούν να μάθουν να σουτάρουν και να ντριπλάρουν στα 17 και στα 18..

Η άλλη λύση είναι η εφαρμογή του σχεδίου Ιωαννίδη με το καράβι.

Σύμφωνοι (την άποψή μου για τους προπονητές την έχω ξαναπεί, και δεν το έκανα αυθαίρετα!), αλλά θα πρέπει πρώτα, όλοι, από πάνω προς τα κάτω, να αποφασίσουν αν το γυναικείο μπάσκετ στην Ελλάδα εντάσσεται στις προτεραιότητές τους. Κι όταν λέω όλοι, εννοώ και τις παίκτριες. Και να ξεστραβωθούν επιτέλους, γιατί η Ευρώπη απέχει έτη φωτός! Σε όλα! Μέχρι τότε λοιπόν πολύ φοβάμαι ότι θα πορευόμαστε με τις λιγοστές εξαιρέσεις. Αυτές που μας έφεραν μέχρι εδώ και τις όποιες άλλες προκύπτουν κατά διαστήματα... Γιατί και τα καράβια, ξέρεις, στο ανδρικό πάνε. Στο γυναικείο ούτε απ’ έξω!

Και κάτι ακόμη (δεν θα πω καμιά σοφία, αλλά αν δεν το πω, θα σκάσω!): όταν μιλάμε για το επίπεδο των παικτριών στην Ελλάδα, για να είμαστε και λιγάκι σοβαροί, το απώτερο μέτρο σύγκρισης δεν μπορεί ποτέ να είναι το δίπλα σωματείο, μια νίκη στο Πανελλήνιο, οι 20 πόντοι μιας παίκτριας απέναντι στην… Κάτω Ραχούλα κλπ. κλπ. Καλά όλα αυτά, δεν λέω, και χρήσιμα, αλλά, πώς να το κάνουμε, υπάρχει και η σύγκριση με το έξω. Κι εκεί…, να μην πω τι παίρνουμε! Οι εθνικές ομάδες όλων των ηλιακών κατηγοριών είναι καθρέφτης του συνόλου των παθογενειών και συμπτωμάτων του γυναικείου. Ενίοτε και παραμορφωτικός, όπως συμβαίνει με την εθνική γυναικών.


Τελοσπάντων, για να τελειώνω με αυτά τα ποστ για τις διοργανώσεις της FIBA… (που καταχρηστικά τα γράφω σε αυτό το τόπικ, με την ανοχή φυσικά των διαχειριστών )

η Ummc, η ομάδα από τη μακρινή Αικατερινούπολη, πήρε την Ευρωλίγκα, καθαρά, δίκαια και… ζάμπλουτα! Είναι ο τρίτος της τίτλος μέσα σε αυτή τη δεκαετία (έχει κι έναν τέταρτο από το 2003), λίγοι, αν σκεφτεί κανείς τα χρήματα που έχει δαπανήσει όλα αυτά τα χρόνια. Δύο κρίσιμες κινήσεις έκανε μέσα στη σεζόν, κάπως τυχαίες και οι δυο. Αντικατέστησε την Taurasi με τη Moore, αλλά και τον απίθανο κύριο Olaf Lange, τον επί χρόνια head-coach της ομάδας, με τον Ισπανό Miguel Mendez. Κι από εκεί που ήταν ομάδα-περίγελως, έγινε η ομάδα-τυφώνας!

Η Sopron προσπάθησε πολύ, εφάρμοσε ό,τι αμυντικό τρικ σκέφτηκε ο προπονητής της και ως έναν βαθμό κατάφερε να προβληματίσει την αχαλίνωτη επίθεση της Ummc (οι 72 πόντοι που σημείωσε είναι λίγοι για αυτήν την ομάδα), αλλά τελικά τη Sopron την πρόδωσε η δική της επίθεση. Κέρδισε όμως σίγουρα τις εντυπώσεις, και για την παράσταση του ημιτελικού που μας χάρισε σ’ εμάς τους ουδέτερους, αλλά και για όλη τη χρονιά. Κι έχει ήδη ανανεώσει τον βασικό κορμό των παικτριών της για τη νέα σεζόν.

MVP του Final Four ψηφίστηκε η Emma Meesseman, η Βελγίδα. Θυμάμαι το 2011 τη νεαρή τότε Torrens και μετά, συνέχεια, μόνο Αμερικανίδες. Να λοιπόν που και πάλι βγαίνει μια Ευρωπαία! Η Meesseman, για όποιον δεν γνωρίζει, θα μπορούσε κάλλιστα να παίζει σε ομάδες κωφών. Είναι κατά 50% βαρήκοη και αγωνίζεται πάντοτε με ακουστικό!

βιντεάκι

Στον μικρό τελικό η Kursk νίκησε τη YDU, σ’ ένα up tempo, επιθετικό παιχνίδι (87-82). 24 πόντοι για τη Σονίτα! Ίσως η μοναδική παίκτρια στην Ευρώπη που μπορεί να παίξει από το 1 ως το 4!

κι άλλο βιντεάκι

υγ1
Στον τελικό σφύριξε η Τσαρούχα. Είχε οριστεί και στον τελικό του Super Cup, στην αρχή της σεζόν!

υγ2
Και του χρόνου!