Είδα κι εγώ το ματς με την Μάλαγα και πραγματικά γέλαγα όποτε θυμόμουν αυτά που διάβαζα σε αυτό το τόπικ.
Διάβασα λοιπόν, ότι ο
Χαλπερίν ήταν θετικός και γιατί δεν έπαιξε περισσότερο.
Ο Χαλπερίν πέτυχε 2 καλάθια που ήταν πάρε-βάλε, ενώ στην άμυνα έχασε τον παίκτη του πολλές φορές φορές, με αποτέλεσμα να φάει 2 καλάθια που ήταν τελείως προσωπικά.
Διάβασα άπειρο κράξιμο για Γιαννάκη που έκανε κάτι αλλοπρόσαλα σχήματα με τον
Κλέιζα στο 5, πραγματικά γέλαγα πολύ ώρα με αυτό.
Με Γλυνιαδάκη με 3 φάουλ απο την αρχή, και Μπούρου τραυματία, στην θέση του σέντερ έμενε ο Βούισιτς, μόνος του.
Κάποιος λοιπόν, έπρεπε να του δίνει ανάσες που και που. Αναγκαστηκά, έπαιξε ο Κλέιζα στο 5, θέση που λογικά είχε να την παίξει από τα 19 του στις μικρές Εθνικές της Λιθουανίας.
Σκέφτηκε κανένας ότι μπορεί να ήταν ένα από τα ματς που πάνε ΟΛΑ στραβά και απλώς δεν μπορείς να κάνεις τπτ γιαυτό;
Μιλάμε για ένα ματς, που παίξαμε με έναν σέντερ.
Ο βασικός μας σκόρερ Κλέιζα, δεν μπορούσε να ματώσει το διχτάκι με τίποτα απο πουθενά.
Βολές δεν έμπαιναν με τπτ.
Η Μάλαγα έβαλέ υπερβολικά πολλα καλάθια με ακροβατικά παικτών και μπάλας.
Πάρα πολλά ατομικά λάθη απο παίκτες, όπως λάθος επαναφορές, βήματα και αρκετές κακές επιλογές ή κακά τελειώματα.
Σε αντίθεση με άλλους, εγώ είδα πλάνο, ειδικά στην επίθεση.
Στην
άμυνα, με Βούισιτς μέσα 30 λεπτά, χωρίς σέντερ φόβητρο δλδ, είναι τρομερά εύκολο για κάποιον να κάνει διείσδυση ή για έναν δυνατό και μέτριο σέντερ να παίξει με πλάτη.
Στην
επίθεση, το γρήγορο και στυλ που τώρα λανσάρεται, παιζόταν με συγκεκριμένους παίκτες, Μπέβερλι,Τσίλι,Κλέιζα, γρηγορος ψηλός ήταν μέσα όταν κυνηγούσαμε κάτι τέτοιο, κι εκεί ήταν το σημείο που δεν πηγαίναμε καλά ως ομάδα.
Όποιος κοντός έπερνε την μπάλα λοιπόν, είχε το ελέυθερο να ξεκινήσει αιφνιδιασμό, κουβαλώντας την μπάλα όμως σε έναν πλάγιο διάδρομο και όχι στο κέντρο. Σταματούσε την τρίπλα σε συγκεκριμένο σημείο αν δεν μπορούσε να τελειώσει την φάση και έψαχνε πρώτα τα τρέιλερ, μετά την πάσα στο λόου ποστ και μετά την πάσα στον πλέι μέικερ για να ξεκινήσει η επίθεση 5 με 5.
Με Παπαλουκά, Βούισιτς, Βασιλόπουλο, Τεοντρόσιτς, παίκτες που είχαμε και πέρσι δλδ, τα πράγματα νομίζω πήγαιναν αρκετά καλύτερα και η ομάδα ήταν πολύ πιο συγκροτημένη. Χρησιμοποιούσε κάποιες σταθερές στην επίθεση της και plays που τα βλέπαμε και πέρσι.
Μιλάμε για ένα ματς που ΟΛΑ πήγαν στραβά, δεν ξέρω τι θα μπορούσε να πάει χειρότερα, ίσως να αποχωρήσει τραυματίας κι ο Παπαλουκάς και να φορτωνόταν ο Τεοντόσιτς με 3 φάουλ στα 3 πρώτα λεπτά.
Αυτό που δεν μου αρέσε(ι) στην ομάδα, είναι ότι δεν προσαρμόεται καθόλου στον αντίπαλο και δεν ψάχνει να εκμεταλευτεί τις αδυναμίες του καθόλου.
Πχ. αυτός ο Τζέτερ, καλός επιθετικός, αλλά 1.79 ύψος, δεν δοκιμάσαμε ποτέ να τον ποσταρουμε και να εκμεταλευτούμε την τουλάχιστον 10 πόντους διαφορά ύψους με οποιονδήποτε άλλον παίκτη της 5αδας μας.
Ο
Ουέιφερ θέλει χρόνο, είναι όντως σαν νέος Ευρωπαίος στο ΝΒΑ, όπως σωστά ανέφερε κάποιος. Γιαυτό και αποκλείστηκε ο Χαλπερίν από την Α1, προκειμένου να πάρει εκεί χρόνο ο Ουέιφερ και να εγκλιματιστεί καλύτερα, αυτός είναι και ο λόγος που δεν θα γίνει ο νέος Πάργκο.
Όταν του μιλάνε οι συμπαίκτες του, περισσότερο βλέμμα απόγνωσης μου βγάζει παρά αδιαφορίας, κάτι θετικό για μένα, αφού το να νιώθει χαμένος είναι λογικό, όχι κακό.
Θα φτιάξουν τα πράγματα, το ότι είναι κεκλεισμένων τα εντός έδρας της Α1 είναι καλό.