Με 6 παίχτες και όχι με 5

http://archive.fiba.com/pages/eng/fa/game/.../statistic.html


Και πάλι όμως, ΤΙ παίχτες. Δεν μπορώ να πιστέψω πχ ότι η διαφορά Μάντζαρη-Καλάθη (ακόμα και του σημερινού διαστημικού Καλάθη) είναι τόσο μεγάλη όσο του Πόρτα με τον Πριτζιόνι ή του Κάμεριχς με τον Νοτσιόνι.

Ο Πεδουλάκης θα ήταν μια εξαιρετική επιλογή για την επόμενη μέρα, όπως φυσικά και ο Σούλης. Ιδανικοί στο να παίζουν με ό,τι υλικό τους προκύψει (που αυτή θα είναι η δυστυχής πραγματικότητα στα προκριματικά). Και φυσικά ο Παπαθεοδώρου θα είναι μια τραγική επιλογή, όχι απαραίτητα λόγω της ικανότητάς του, αλλά καθώς θα βρίσκεται παράλληλα στον ΠΑΟΚ....

Αμα ειναι ετσι, ας βαλουν τον Μανουσελη που ειναι και κανονικος προπονητης και εχει και ενα τελικο γιουρολιγκα σαν ασισταντ του Γιαννακη. Οι μεγαλυτεροι παιχτες που εχει κοουτσαρει ο Παπαθεοδωρου ειναι ο Κατσιβελης με τον Κασελακη.

Thanx, θα τα σκεφτώ αυτά που έγραψες . πάντως, η πρώτη μου αντίδραση δεν αλλάζει: σε τέτοια τουρνουά στο τέλος το rotation κλείνει και τα ματς τα κερδίζουν οι παίκτες που είναι πραγματικά μεγάλοι. είναι Καλάθης και Σλούκας τόσο μεγάλοι όσο το δίδυμο Ντράγκιτς-Ντόνσιτς ή Μπογκντάνοβιτς-Τεόντοσιτς ( θυμηθείτε τον νοκ -άουτ αγώνα το 2014 στην Ισπανία) ; μάλλον όχι......

το point είναι: υπάρχει θέμα ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΑΙΚΤΕΣ ΜΑΣ.

Βέβαια, το δέχομαι, σίγουρα το δέχομαι ότι σε τέτοιο επίπεδο οι λεπτομέρειες παίζουν σημαντικότατο ρόλο. εάν πχ εμπσιτευόταν τον Αγραβάνη απέναντι στο χαμηλό σχήμα των Ρώσων και αυτός κόλλαγε δύο σουτ από την περιφέρεια, ίσως να είχαμε περάσει. ίσως να είχαμε εξαντλήσει όλες τις πιθανότητές μας . πράγμα που σήμερα δεν έγινε. αυτό το δέχομαι, ούτε συζήτηση. αυτό που δε δέχομαι είναι να χαθεί από τη συζήτηση τι παίκτες έχουμε αυτή τη στιγμή.

τελευταία παρατήρηση και συγγνώμη εάν το κούρασα: με τι rotation μας κέρδισε στο νοκ- αουτ του 2008 η Αργεντινή ;

Υποννοείς ότι φταίει η ομοσπονδία για όλα. Δυστυχώς δεν είναι έτσι. Κανείς δεν είναι υπεράνω κριτικής. Όταν το 2010 αποχώρησε ο ΔΔ λόγω της ομοσπονδίας; Πέρσι ο ΝΖ και ο Σπαν που παίζαμε χωρίς γκαρντ δεν μπορούσαν να βοηθήσουν; Δεν είναι έτσι. Όλοι φταίνε.

Έχω αρχίσει να πιστεύω ότι δεν είναι τυχαίο που και Παπαλουκάς και ΔΔ και Σπαν σταμάτησαν νωρίς

χμμ....με τον Μανουσέλη παίζει ένα σκανδαλάκι

ο τύπος έχει δίπλωμα Β κατηγορίας, ήτοι μόνο ως Β εθνική μπορεί να κοουτσάρει (ελέγξτε το στο σάιτ του ΣΕΠΚ, είναι ενημερωμένο στις 7 Αυγούστου και πιστεύω πως δεν έχει αλλάξει έκτοτε).

Τώρα πως του δώσαν και μικρές εθνικές να τις μαθαίνει "σκεπτόμενο"..... ,τον θεωρώ έναν από αυτούς που χει βάλει το λιθαράκι του για το degrading του ελληνικού μπάσκετ(των ελλήνων παικτών για να ακρβολογώ).

Δουλεύει στο Κατάρ.

Ω ναι και Σούλης Μαρκόπουλος σεβαστός κοουτς και ικανός - ενεργός

ναι ειδικα με σουλη η εθνικη θα μεγαλουργησει

Η Αργεντινή είχε κλειστό ροτέσιον γιατί ήταν Αργεντινή.

Και στην τελική τα είπαμε και πολλοί ξεχάσανε. Μέχρι πριν μια εβδομάδα το μέλημα ήταν να κατεβάσουμε έστω μία αξιοπρεπή ομάδα που να μην πλακώνονται, μανουριάζουν κλπ μέσα και έξω από παρκέ. Θα συζητήσουμε και θα κρίνουμε τώρα τον Μίσσα γιατί δεν είχε πλαν Α, Β, Γ κοκ? Πίκρα που δεν πήγαμε παρακάτω, αλλά και στην τελική ήταν τεράστια επιτυχία η οχτάδα.

καλα η Αργεντινη θα ξανακανει να δει ομαδα σαν αυτη που ειχε την προηγ, δεκαετια , τον επομενο αιωνα



Ε σωστα μην εχουμε και υπερβολικες απαιτησεις, ο προπονητης ήταν ?

χμμ....με τον Μανουσέλη παίζει ένα σκανδαλάκι

ο τύπος έχει δίπλωμα Β κατηγορίας, ήτοι μόνο ως Β εθνική μπορεί να κοουτσάρει (ελέγξτε το στο σάιτ του ΣΕΠΚ, είναι ενημερωμένο στις 7 Αυγούστου και πιστεύω πως δεν έχει αλλάξει έκτοτε).

Τώρα πως του δώσαν και μικρές εθνικές να τις μαθαίνει "σκεπτόμενο"..... ,τον θεωρώ έναν από αυτούς που χει βάλει το λιθαράκι του για το degrading του ελληνικού μπάσκετ(των ελλήνων παικτών για να ακρβολογώ).

Ε σωστα μην εχουμε και υπερβολικες απαιτησεις, ο προπονητης ήταν ?

Μην του ξεγράφεις του Γκαούτσος, εδώ περάσανε κοτζάμ Βιντέλα, και κοτζάμ Μένεμ, δεν θα βγάλουν κι άλλους Ζινόμπιλι, Πριχιόνι, Σκόλα και λοιπούς;

Το αγαπάνε το άθλημα οι Αργεντίνοι και το κατέχουν όπως κι εμείς πια άλλωστε.
Προς το παρόν η μπαγκέτα είναι στα χέρια του κοντού, που αγαπάει το τζούντο, για όποιον θυμάται ένα ματς Ρεάλ - ΠΑΟ.
Aguanta loco
Ξέρω - ξέρω οφ τόπικ. αλλα τέτοια νύχτα τέτοια λόγια. Τι να λέμε τώρα; Τα αποψινά τα λέμε καιρό τώρα.

Αλλάζοντας τα σημεία στίξης ή ακόμα και την σειρά των λέξεων μπορείς να προσδώσεις διαφορετικό νόημα σε μία πρόταση. Νόημα αλλάζεις και αν απομονώσεις συγκεκριμένη πρόταση από ολόκληρη παράγραφο. Οι απαιτήσεις πρέπει να συμβαδίζουν και με τα δεδομένα, διαφορετικά μιλάμε για ευσεβείς πόθους. Πριν μία εβδομάδα η πρόκριση στην οκτάδα ήταν ευσεβής πόθος. Αυτό που ενδιέφερε πρωτίστως ήταν η αξιοπρέπεια και να μην γίνουμε περίγελος ούτε των Ισλανδών. Και όχι μόνο κερδίσαμε σε αξιοπρέπεια αλλά αφήσαμε και στίγμα ύπαρξης.

Και ποιο ειναι το κολλημα λες για να βγαλει Α Κατηγοριας; Εχεις υποψη σου τι χρειαζεται, γιατι εγω ψιλο εχω και δεν βλεπω να κολλαει πουθενα. Τωρα δεν ξερω αν εχει παρακολουθησει δυο σεμιναρια σαν προπονητης Β Κατηγοριας, αλλα νομιζω πως εχει "εισηγηθει" σε περισσοτερα απο δυο. Προφανως ο Γιαννακης τον πηρε απ το πανερι για ασισταντ, ο Πρωτεας Βουλας που τον ειχε υπευθυνο ακαδημιων και προπονητη στο ανδρικο πηγαινει κατα διολου μεχρι φετος, οι Καταριανοι ψωνισαν απο σβερκο και εσυ εχεις παρακολουθησει με προσοχη τις προπονησεις του και εχεις σαφη γνωση λες πως ειναι σχεδον φορ δε φεστιβαλς (σικ) . Δεν παω πιο παλια γιατι θα φτασω στο γυναικειο του Σπορτινγκ και οπως μαθαμε, οποιος προπονει γυναικες δεν εχει δικαιωμα μετα να προπονει ανδρες. Οπως και ο Μισσας αλλωστε.
Για τις μικρες εθνικες δεν το πιανω το θεμα, γιατι ειναι πονεμενη ιστορια και "φημες" βγαινουν και απο πονεμενους γονεις και μαναντζαρεους και δεν ειναι παντα αξιοπιστες.
Εν κατακλειδι θα μπορουσες να πεις πως δεν σ αρεσει, που ειναι και δικαιωμα σου και οχι να κανεις ρεπορταζ σε επιπεδο Πρωτου Θεματος με σκανδαλα κοι ειρωνιες για εναν επαγγελματια προπονητη που εχει καλη φημη σε πολλους και αλλοι τοσοι τον μισουν, ο καθενας για τους δικους του λογους. Αλλα οχι δα κι οτι φταιει και για την "καταντια" των νεων ελληνων αθλητων του μπασκετ. Σ αυτο εχουν βαλει πολλοι το χερακι τους και ο Μανουσελης για μενα εχει την μικροτερη ευθυνη. Ακομα και τον Παπαθεοδωρου που μπορει να μην τον "λατρευω" απλα ειπα πως δεν εχει και μεγαλη εμπειρια απο ψηλο επιπεδο, δεν ειπα πως ειναι αχρηστος κα προπονητης χαντμπολ που ειπε ενας αλλος συνφορουμητης. Ο ελαχιστος σεβασμος σε επαγγελματιες προπονητες κατα την γνωμη μου ειναι αναγκαιος Και δεν ξερω αν ειναι οφ τοπικ το σχολιο μου, αλλα θεωρω προσβλητικα και τα δικα σου. Με καθε σεβασμο.

Δεν παω πιο παλια γιατι θα φτασω στο γυναικειο του Σπορτινγκ και οπως μαθαμε, οποιος προπονει γυναικες δεν εχει δικαιωμα μετα να προπονει ανδρες. Οπως και ο Μισσας αλλωστε.

Tη μέρα μετά τη γρονθοπατινάδα μεταξύ Μπουρούση-Παππά, μέσα Αυγούστου στην Αθήνα, ο Κώστας Μίσσας κάλεσε τους τρεις συνεργάτες του σε έκτακτη σύσκεψη, στο δωμάτιό του στο Κάραβελ.

«Μάγκες, δεν πάει άλλο, τους είπε. Έχουμε τρεις επιλογές. Καθίστε κάτω να τις συζητήσουμε, να δούμε τι θα κάνουμε».

Η πρώτη επιλογή, ήταν να υποβάλει όλο το τιμ την παραίτησή του και να αποδράσει από το πανηγύρι των ζουρλών. «Τα παρατάμε και φεύγουμε και ας καούν τα κάρβουνα».

Η δεύτερη, ήταν η αποπομπή ορισμένων παικτών (δύο ή τριών) που θεωρούνταν υπαίτιοι για τη διαρκή αναστάτωση. «Να πάμε στο Εurobasket με τους υπόλοιπους και με όσους άλλους υπάρχουν διαθέσιμοι».

Ο τρίτος δρόμος προς το Ελσίνκι ήταν αυτός που τελικά θεωρήθηκε προτιμότερος. «Να τους θέσουμε προ των ευθυνών τους, να ανασκουμπωθούμε, να πάμε στο Εurobasket και όπου μας βγάλει. Έπειτα, παίρνουμε το καπελάκι μας και φεύγουμε σαν κύριοι».

Η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο. Δεν ήταν μόνο οι μπουνιές ανάμεσα στους δύο επί σειρά μηνών συμπαίκτες και φίλους, για ασήμαντη μάλιστα αφορμή (ένα πείραγμα που διαιωνιζόταν, σχετικά με πρόσωπο που δεν ζει πια) και μπροστά σε δεκάδες ξένους.

Είχε προηγηθεί ο καυγάς του Βελιγραδίου με πρωταγωνιστές τους Παπανικολάου-Αγραβάνη, άλλα μικρότερης σημασίας περιστατικά, αλλά και ένα γενικότερο κλίμα που κυμαινόταν μεταξύ της αδιαφορίας και της αναίδειας.

«Δεν σέβονται ούτε τα άσπρα μαλλιά του Μίσσα ούτε τις χαρές που έζησαν μαζί στις μικρές εθνικές ομάδες ούτε τίποτε», μου είπε για τη συμπεριφορά ορισμένων παικτών άνθρωπος που έζησε την ομάδα από κοντά.

Κάποιος τρίτος μου μίλησε για «την Εθνική των κακών παιδιών». Μα, δεν ήταν πάντοτε έτσι; «Ε, όχι δα…».

Το κλίμα στην αποστολή θα ήταν σχεδόν υποφερτό αν έμενε έξω από τις τέσσερις γραμμές του παρκέ. Ωστόσο, οι προπονήσεις ήταν πολλές φορές υποτυπώδεις.

Στα ενδότερα της ομάδας έγινε ανέκδοτο μία άσκηση τεσσάρων παικτών όπου όλοι πήγαν από την πρώτη στιγμή σε λάθος θέση. Και οι τέσσερις!

Βρε μπας και το έκαναν επίτηδες; Το ίδιο σκέφτηκε και ο Μίσσας.

Όταν λοιπόν μάζεψε τους παίκτες για να τους μιλήσει, τους έκανε μία απλή ερώτηση. «Ξέρω ότι μπορείτε. Θέλετε; Δεν είμαι και τόσο σίγουρος ότι θέλετε…».

Κάποιοι ανασκουμπώθηκαν, άλλοι συνέχισαν να ξύνονται.

«Πότε μαρκάρουμε το πικ εντ ρολ σωστά και πότε λάθος. Το ίδιο πράγμα, μία το κάνουμε όπως πρέπει και μία ανάποδα», μου έλεγε μια μέρα, στο ξεκίνημα του τουρνουά, ο ίδιος ο Μίσσας.

«Μάλλον, είναι θέμα αυτοσυγκέντρωσης», ήταν ο ευσεβής πόθος που κατέθεσα. Μάλλον, είχα δίκαιο.

Η φωνή που μέτρησε περισσότερο στα αποδυτήρια, ίσως η μοναδική ισχυρή αυτό το δίμηνο, ήταν του Γιώργου Πρίντεζη.

«Μάγκες, ακούστε. Παράτησα το νεογέννητο παιδί μου και τη γυναίκα μου για δύο μήνες, για να έρθω να παίξω την Εθνική. Από σήμερα κομμένες οι μαλακίες. Θα συμμαζευτούμε και θα πάμε να παίξουμε σαν ομάδα».

Αυτή τη φορά, δεν ξυνόταν κανείς. Με όλο τον σεβασμό στον Γιάννη Μπουρούση των 7 σερί Ευρωμπάσκετ, ο Πρίντεζης ήταν ο πραγματικός αρχηγός της ομάδας, αυτός που ενέπνεε τον σεβασμό.

Η παρέμβασή του ήταν αυτό που λέει η ταινία, η οργή ενός υπομονετικού ανθρώπου.

«Σήμερα κάναμε, επιτέλους, μία καλή προπόνηση», είπε κάποιος. «Προπονησάρα», συμφώνησε ο ντυμένος στα μπλε ωτακουστής.

Αλλά αυτό συνέβη την παραμονή του Ευρωμπάσκετ στο Ελσίνκι. Το χαμένο έδαφος του Αυγούστου ήταν αδύνατο να καλυφθεί μέσα στην τούρλα των αγώνων.

Τα προβλήματα χημείας και ασυνεννοησίας έκαναν την ομάδα να κουτουλάει στον πρώτο γύρο, ενώ τα πόδια βάρυναν όταν συσσωρεύτηκαν τα λεπτά των βασικών.

Όταν ο Μίσσας αποφάσισε να βγάλει μπροστά τους 5-6 έμπειρους και να τους παραδώσει τα κλειδιά της ομάδας, έχασε μεμιάς τους υπόλοιπους. Αυτό ήταν το μεγάλο του σφάλμα.

Οι βασικοί έπαιξαν πολύ καλά στους αγώνες με Πολωνία, Λιθουανία και Ρωσία, αλλά οι αποξενωμένες ρεζέρβες πατούσαν με το ένα πόδι στην Πόλη και με το άλλο στην Αθήνα.

Είναι πάντως αλήθεια, ότι η ατμόσφαιρα βελτιώθηκε αισθητά όταν η ομάδα ταξίδεψε στο Εurobasket. Βοήθησε προφανώς και η αλλαγή της περιρρέουσας ατμόσφαιρας.

Ένα βράδυ στην Αθήνα, οι παίκτες έλαβαν άδεια για να πάνε μια βόλτα, υπό τον όρο να επιστρέψουν στη 1, το αργότερο. Εκείνη την ώρα, όμως, τα περισσότερα κρεβάτια ήταν ακόμη άδεια.

Δύο λεβέντες επέστρεψαν γύρω στις 7 το πρωί και έπεσαν πάνω σε έναν αγουροξυπνημένο βοηθό προπονητή, που κατέβαινε νωρίς νωρίς για πρόγευμα.

Όλοι συμφωνούν ότι είναι γελοίο μέτρο ο έλεγχος των κινήσεων όταν μιλάμε για άνδρες 25 και 30 και 35 ετών, στο ΝΒΑ μάλιστα είναι αδιανόητο τέτοιο πράγμα, αλλά το ελάχιστο που περιμένει κανείς είναι υπευθυνότητα και αυτοπειθαρχία.

Ακόμα και μετά τις απανωτές ήττες, στο Ελσίνκι, δεν υπήρχε ορατή γκρίνια, πέρα από πταίσματα όπως το ποστάρισμα του Αγραβάνη στο Instagram.

Μικρές παρασπονδίες όπως η δήλωση του Θανάση περί «ψυχής» αντιμετωπίστηκαν με τον ενδεδειγμένο τρόπο και με αυτόματο πιλότο, όπως αρμόζει σε έμπειρη ομάδα.

Στην Κωνσταντινούπολη, η ομάδα εμφανίστηκε σαν μία γροθιά, εάν μου επιτρέπετε το κλισέ. Η συσπείρωσή της ήταν ορατή διά γυμνού οφθαλμού στο παρκέ, δίχως να εξαιρούνται από αυτήν οι, λογικά δυσαρεστημένοι, παίκτες του πάγκου.

«Απορώ για ποιο λόγο ακούγεται ότι το κλίμα είναι κακό», μου είπε μία μέρα εμπιστευτικά, μέσα στο τετραήμερο των ηττών, ο Θανάσης Αντετοκούνμπο.

«Σε καμία περίπτωση δεν είμαστε τόσο χάλια. Το φοβερό είναι ότι όλα πέφτουν στους ώμους αυτού του ανθρώπου. Και είναι τελείως άδικο. Δεν έχω συναντήσει πιο καλόβολο και συνεννοήσιμο προπονητή».

Ο Κώστας Μίσσας στεκόταν πέντε μέτρα παραπέρα και έκανε δηλώσεις στους δημοσιογράφους.

«Ακόμα και στην ομάδα του 2005, οι έριδες και οι εγωισμοί ήταν καθημερινό φαινόμενο», μου υπενθύμισε ένας από τους λίγους έμπειρους της αποστολής.

Τα ίδια και το 2006, το 2007, το 2008, προσθέτω εγώ, εξίσου παλιοσειρά που έχει δει πολλά ταξιδεύοντας τρεις δεκαετίες με την Εθνική.

Σημειωτέον ότι ο Μίσσας βρίσκεται στις Εθνικές ομάδες από ηλικία 16 ετών. Στις 15 Αυγούστου έκλεισε τα 64.

Τότε, βέβαια, έκανε κουμάντο στα αποδυτήρια ο Γιαννάκης και έξω από αυτά έστηναν οχυρώματα οι μακαρίτες Κολοκυθάς και Συρίγος.

Ο Βασιλακόπουλος ήταν παρών από την αρχή ως το τέλος και δεν απέφευγε όλους τους αγώνες που θα μπορούσαν να σημάνουν πρόωρο αποκλεισμό.

Αλλά, τι λέω; Μήπως απουσίαζε ο Βασιλακόπουλος από τον άτυπο πρωινό καφέ όπου οι πέντε «σοφοί» περνούσαν τον Γιαννάκη γενεές δεκατέσσερις, την παραμονή του αγώνα με το Ισραήλ στο Βελιγράδι;

Ή μήπως ήταν άλλος Τσαγκρώνης αυτός που πανηγύριζε τον αποκλεισμό της Εθνικής το 2003 στη Στοκχόλμη επειδή αντιπαθούσε τον Ιωαννίδη;

Στα κοστούμια της φετινής ομάδας, υπήρχε αισθητά λιγότερος παραγοντισμός και αισθητά μικρότερο ειδικό βάρος.

«Το λάθος μας ήταν ότι δεν μιλήσαμε, τη μέρα που ο μεγάλος είπε ότι δεν χρειαζόμαστε προπονητή», μου ψιθύρισε χαμηλόφωνα στο αυτί ένας από τους τέσσερις διεθνείς που ήταν παρόντες στην εκδήλωση με το ελικόπτερο.

Η ΕΟΚ απαξίωσε με τον τρόπο της τον εθνικό προπονητή που τελικά επέλεξε και τώρα τον προσθέτει στον μακρύ κατάλογο των εξλιαστήριων θυμάτων.

Με όλη την αγάπη και στον σεβασμό στον Μίσσα, ο οποίος βγήκε κερδισμένος από αυτή την υπόθεση με το θάρρος και την ευελιξία του, η παρουσία του στον πάγκο ήταν σύμπτωμα ασθένειας, όχι βέβαια του ίδιου, αλλά της Ομοσπονδίας.

Όταν αναθέτεις την Εθνική Ανδρών σε έναν σχεδόν παροπλισμένο προπονητή και μάλιστα από το μεσαίο ράφι είναι σαν να φέρνεις από την Αθήνα απροπόνητο τον Γαλακτερό, να τον ντύνεις πρόχειρα με αθλητική στολή και να του ζητάς να βάλει 25 πόντους σε προημιτελικό Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος.

Και να του ζητάς και τα ρέστα όταν αστοχήσει στο τελευταίο σουτ.

Ο Μίσσας αισθάνεται δυσαρεστημένος με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο. Θεωρεί ότι ο Γιάννης τον πούλησε στα μισά του δρόμου και τον άφησε ξυπόλητο στα αγκάθια.

Αυτό βεβαίως σημαίνει ότι ο Μίσσας δεν πιστεύει τις δικαιολογίες του παίκτη, τουλάχιστον όχι απόλυτα.

Εάν θέλετε τη γνώμη μου, άσχετα με τους κωμικούς λεονταρισμούς της ΕΟΚ, ο Γιάννης έγινε πιο δεκτικός στις πιέσεις των Μπακς μόλις είδε σε τι είδους τρελάδικο είχε μπλέξει.

Καλώς ή κακώς, πίστευε -ως ρομαντικός και αιθοερβάμων- ότι θα δούλευε υπό τις οδηγίες ενός πρωτοκλασάτου προπονητή, σε επαγγελματικές συνθήκες.

Τα χειμωνιάτικα καμώματα της Ομοσπονδίας, τα καμώματα αλλά και τα ζηλόφθονα βλέμματα πολλών συμπαικτών, η επιλογή Μίσσα, το γλιστερό παρκέ του «Τόφαλος» και τα ήξεις-αφίξεις όλων των πλευρών σχετικά με το ταξίδι στην Κίνα έκαναν το γόνατό του να πονάει πολύ περισσότερο.

Το άτυπο απαγορευτικό των Μιλγουόκι Μπακς ήταν σχεδόν ανακουφιστικό για τον νεαρό άσο, ο οποίος ένιωθε ενοχλήσεις και έτρεμε την πιθανότητα σοβαρού τραυματισμού, ο οποίος θα τον καθιστούσε υπόλογο απέναντι στους εργοδότες του.

«Κάνε ό,τι θέλεις, αλλά με δική σου ευθύνη», του έλεγαν ξανά και ξανά οι Μπακς, ανήμποροι βάσει κανονισμών να του κόψουν τον δρόμο.

Το δίλημμα ήταν ανήθικο και ο Γιάννης πήρε τη σωστή απόφαση. Δεν ξέρω όμως τι θα αποφάσιζε, εάν ζούσε μία ειρηνική περίοδο προετοιμασίας, υψηλών προδιαγραφών και φιλοδοξιών, μέσα σε καλό κλίμα.

Ο τραυματισμός του ήταν υπαρκτός, αλλά ουδόλως σοβαρός. Κάπως έτσι, χάσαμε τζάμπα το μετάλλιο.

Κατά τη γνώμη μου, το Εurobasket του 2017 και όσα συνέβησαν τους μήνες που ακολούθησαν το -ακόμη ανεξήγητο- διαζύγιο με τον Φώτη Κατσικάρη αποτελούν το ναδίρ της διοίκησης της Ομοσπονδίας και το ιδανικό επιχείρημα για όσους ζητούν την αποχώρησή της.

Φαίνεται ότι αρκετοί ένδοξοι παλαίμαχοι ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν μελλοντικά στα κοινά, αλλά αυτό είναι μόνο μία κουβέντα, στείρα και ανούσια. Έπεα πτερόντα.

Πηγή της ΕΟΚ διαρρέει ότι ένας τουλάχιστον από τους επώνυμους «μνηστήρες» προσφέρθηκε να αναλάβει καίριο πόστο, όχι όμως ως εθελοντής άμισθος παράγοντας όπως θεσμικά είθισται, αλλά σε ρόλο έμμισθου μάνατζερ, με παχυλή αμοιβή.

Είτε αληθεύει η πληροφορία είτε όχι, το θέμα σηκώνει συζήτηση, η οποία ξεκινάει από το «αίσχος, απαράδεκτον» και καταλήγει στο «γιατί όχι;»

Εγώ τείνω προς το δεύτερο. Η ΕΟΚ σπαταλάει λεφτά για λιγότερο χρήσιμα πράγματα.

Οι επόμενες αρχαιρεσίες της Ομοσπονδίας προγραμματίζονται για το 2020. Και οι τωρινοί άρχοντες δεν σκοπεύουν να αποχωρήσουν οικειοθελώς, ακόμα και αν ο επίδοξος διάδοχος είναι ολόκληρος Γκάλης. Ιδίως τότε.

Το θέμα του διαδόχου του Μίσσα είναι φλέγον, αφού η επόμενη επίσημη υποχρέωση είναι σε δύο μήνες, με ντε φάκτο αποκλεισμένους από την Εθνική τους παίκτες του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού, των άλλων ομάδων της Εuroleague, τους NBAers και τα κολεγιόπαιδα.

Με άλλα λόγια, ο νέος προπονητής θα πρέπει να φτιάξει ομάδα με παίκτες από την ΑΕΚ, τον Άρη, τον ΠΑΟΚ και τις λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις, κάτι σαν Εθνική Ελπίδων αν όχι Απελπισίας.

Οι αποχρώσεις ενδείξεις ανέβαζαν στο πάλκο των μέχρι προ τινος Ομοσπονδιακό Ηλία Παπαθεοδώρου, μέχρι που ακούστηκε μία γελοιότητα (από τις πολλές), ότι η ΕΟΚ δεν θέλει, λέει, να πάρει προπονητή από τις μεγάλες ομάδες.

Ο Παπαθεοδώρου εργάζεται στον ΠΑΟΚ, τον οποίο δεν θα αποκαλούσε εν έτει 2017 μεγάλη ομάδα στο μπάσκετ ούτε ο Μπάνε Πρέλεβιτς.

Αν όμως είναι να δώσει το «πρασινοκόκκινο» βιτριόλι τη θέση του στα μικροδηλητήρια της Θεσσαλονίκης με θύμα ξανά την Εθνική, ας λείπει το βύσσινο.

Δεν αποκλείεται βέβαια να υπάρχουν άλλοι λόγοι. Πάντοτε υπάρχουν άλλοι λόγοι όταν μιλάμε για την αυλή Βασιλακόπουλου.

Ειδάλλως δεν θα ψάχναμε 11 μήνες για προπονητή. Θα είχαμε εξαρχής τον Γιαννάκη ή τον Πεδουλάκη. Ή τον Σούλη Μαρκόπουλο, του οποίου το όνομα θα επιστρέψει στο προσκήνιο σύντομα.

Το αυτί μου έπιασε και το όνομα του επί τετραετία ασίσταντ Θανάση Σκουρτόπουλου, αλλά δεν είμαι βέβαιος ότι το έδαφος είναι εύφορο. Τέσσερα χρόνια σχέσης με την ΕΟΚ μπορούν να βλάψουν ανήκεστα την υγεία.

Είναι άραγε μεγάλη ομάδα ο Φάρος Λάρισας, όπου θα εργαστεί φέτος ο ικανός τεχνικός; Τι λέει ο Τσαγκρώνης, τώρα που ανήκει στην tout noblesse του ευρωπαΪκού μπάσκετ και συγχρωτίζεται με τους Κιριλένκο και τους Σαμπόνις;

Για την επόμενη μέρα μπορούμε σιγά σιγά να επιστρέψουμε στο "κανονικό" τόπικ της Εθνικής http://www.basketforum.gr/forum/index.php?showtopic=5926 Για μεμονωμένα σχόλια σχετικά είτε με τα διοικητικά, είτε με τα προκριματικά ίσως υπάρχουν και περισσότερο "ακριβή" τόπικ όπως αυτό http://www.basketforum.gr/forum/index.php?showtopic=19646 ή αυτό http://www.basketforum.gr/forum/index.php?showtopic=19771 Ας κρατήσουμε αυτό εδώ αποκλειστικά για τις εμφανίσεις μας στο Ευρωμπάσκετ (που για μας τελείωσε..)

Η πρώτη επιλογή, ήταν να υποβάλει όλο το τιμ την παραίτησή του και να αποδράσει από το πανηγύρι των ζουρλών. «Τα παρατάμε και φεύγουμε και ας καούν τα κάρβουνα».

«Το λάθος μας ήταν ότι δεν μιλήσαμε, τη μέρα που ο μεγάλος είπε ότι δεν χρειαζόμαστε προπονητή», μου ψιθύρισε χαμηλόφωνα στο αυτί ένας από τους τέσσερις διεθνείς που ήταν παρόντες στην εκδήλωση με το ελικόπτερο.

Για τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στην “γαλανόλευκη”: “Ας κάτσουν οι αρμόδιοι να το δουν. Να κάνουν αυτοκριτική, να υπάρξει ένα σωστό πλάνο. Οι παίκτες υπάρχουν, ταλέντο υπάρχει, ο κόσμος αγαπά αυτή την ομάδα, δίνει θετική ενέργεια και είναι καλό να αγαπηθεί αυτή η ομάδα και από τους μέσα. Να την σεβαστούν όλοι. Δεν σημαίνει οτι αυτή η ομάδα όταν πηγαίνει σε ενα τουρνουά πρέπει να παίρνει μετάλλιο. Πρέπει όποιος την εκπροσωπεί να είναι περήφανος γι’αυτό, άσχετα από την διάκριση. Εγώ θα έπαιζα και να μην υπήρχε πιθανότητα για διάκριση, παρά και την γέννηση της κόρης μου”.

Παπαδογιάννης, ο πρώτος(?) που όντως βγαίνει και τα λέει όλα(?). Περιμένουμε ακόμα Μίσσα, ομοσπονδία και λοιπούς:

Ένα πείραγμα σχετικά με ένα πρόσωπο που δεν ζει πια? Αυτός ήταν ο λόγος για τον καυγά Μπουρούση-Παππά? Δε νομίζω πως μια τέτοια αφορμή μπορεί να θεωρηθεί ασήμαντη. Πολύ ενδιαφέρον άρθρο, πάντως. Thanks που το πόσταρες.

Αν κρίνουμε από το βίντεο που λέει χοντράδες στον Θανάση νομίζοντας ότι κάνει χιούμορ , θα μπορούσε κάποιος να το πει και πείραγμα

Αλλα επειδή έτυχε να μάθω τι έγινε (το άρθρο το επιβεβαιώνει τελικά) έχουμε να κάνουμε με μεγάλη χοντράδα του Παππά

Το αν κάτι είναι πείραγμα ή όχι δεν το κρίνει αυτός που το λέει. Το κρίνει αυτός στον οποίο απευθύνεται

Απ τη στιγμή που πιάστηκαν στα χέρια ( και την πλήρωσε άσχετος μη το ξεχνάμε ) είναι εμφανές το πώς κρίθηκε

Ακριβώς αυτό. Γι' αυτό και δεν με ενδιαφέρει αν αυτός που το είπε το θεωρούσε πείραγμα.

By the way, ποιος ήταν αυτός που την πλήρωσε τελικά? Δεν θυμάμαι πολλές λεπτομέρειες

ο Λαρεντζάκης

Ένα πείραγμα σχετικά με ένα πρόσωπο που δεν ζει πια? Αυτός ήταν ο λόγος για τον καυγά Μπουρούση-Παππά? Δε νομίζω πως μια τέτοια αφορμή μπορεί να θεωρηθεί ασήμαντη. Πολύ ενδιαφέρον άρθρο, πάντως. Thanks που το πόσταρες.

Ώπα, ώπα, ώπα. Για ποιον Μάκαρο μιλάμε? Για τον Ψωμιάδη? Αν ναι, τότε ότι να'ναι

Άρα όλα έγιναν για τον Μάκαρο;
Μεγάλη η χάρη του!
Ο οποίος Μάκαρος μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, ζει σε εξωτικό νησί, μαζί με τον Έλβις και την Τζανις Τζόπλιν... .

Ο Παππάς πάντως, κακά τα ψέματα, και απο το βιντεάκι που την πέφτει στον Αντετοκούνμπο, έχει ενα κάποιο στυλάκι.
Αν μάλιστα αναλογιστεί κανείς οτι αυτή ηταν η πρώτη του παρουσία στην εθνική ανδρών, δεν δικαιολογείται να είναι τόσο μάγκας.
Αντε, στον Μπουρούση να το καταλάβω. Λίγο ο χαρακτήρας, λίγο η παλαιότητα. Δεν με εκπλήσσει να το παίζει αρχηγός. Αλλά ο Παππάς, θα έπρεπε να ηταν πιο μαζεμένος (πιστεύω).

Βέβαια, η ιστορία με τις δηλώσεις του Θανάση, είχε δημιουργήσει έριδες. Το ρεπορτάζ έλεγε οτι η κόντρα Θανάση-Παπαπέτρου ειχε συνεχιστεί και στο λεωφορείο, μέχρι που είχε πέσει χεσίδι απο τον Πρίντεζη και ειχαν μαζευτεί.

Γενικά, παιδιά ειναι, το καταλαβαίνω αυτό. Θα έπρεπε ομως να αντιμετωπίζουν τις περιστάσεις με μεγαλύτερο επαγγελματισμό, έστω και αν δεν πληρώνονται για να φοράνε την φανέλα της εθνικής.

Τελος πάντων, όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν πλέον.
Να δουμε πως θα πορευτούμε απο εδώ και στο εξής.
Καλο χειμώνα σε όλους

Ένα πείραγμα σχετικά με ένα πρόσωπο που δεν ζει πια? Αυτός ήταν ο λόγος για τον καυγά Μπουρούση-Παππά? Δε νομίζω πως μια τέτοια αφορμή μπορεί να θεωρηθεί ασήμαντη. Πολύ ενδιαφέρον άρθρο, πάντως. Thanks που το πόσταρες.

Η καλυτερη αναλυση της καταστασης που εχω δει μεχρι τωρα ειναι απο εναν μη μπασκετικο δημοσιογραφο, τον κιουση των ραδιο αρβυλα
http://www.gazzetta.gr/basketball/article/...-kai-toso-kaloi

Πολυ χρησιμο και αυτο που ποσταριστηκε πιο πανω απο τον παπαδογιαννη για να καταλαβουμε τι γινεται

στο σρθρο λεει οτι αυτο το πειραγμα διαιωνιζοταν , αρα προφανως καποια στιγμη που θα ειχε νευρα ο μπουρουσης το πηρε στραβα ενω ολες τις προηγουμενες φορες οχι