Κάποιος θα την πάθαινε κάποτε από το Πουέρτο Ρίκο, δεν γινόταν να μείνουν με μοναδική νίκη σε όλο το τουρνούα,αυτή επί των Κουβανών. Και μπορεί οι Δομινικανοί να προσπάθησαν για δεύτερη συνεχόμενη φορά , να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα, με πίεση σε όλο το γήπεδο στο τέλος, αλλά οι γενικά αφελείς Πορτορικανοί το διαχειρίστηκαν πιο ψύχραιμα από την Βενεζουέλα. Η οποία ακόμα και αν χάσει από το Μεξικό, πρέπει να ετοιμάσει σιγά-σιγά τις σαμπάνιες , και να στείλει ένα δωράκι στον Μπαρέα, για να τον ευχαριστήσουν, για την πρώτη είσοδο στην τετράδα, μετά το 2005.

Αφού ναι μεν ο Γκαρσία έπαιξε σήμερα τόσο καλά , όσο σε όλα τα προηγούμενα ματς μαζί, αλλά δεν μπορώ να φανταστώ πως αυτή η Δομινικανή Δημοκρατία που είδαμε στα 2 τελευταία παιχνίδια, θα πάρει στην πιο αισιόδοξη περίπτωση ,περισσότερο από μια νίκη στα ματς που απομένουν. Και επειδή η Βενεζουέλα υπερέχει και στην ισοβαθμία με το Πουέρτο Ρίκο ,λογικά θα της φτάσει μια νίκη στα ματς με Παναμά και Ουρουγουάη. Που ακόμα και για μια περιορισμένων επιθετικών δυνατοτήτων ομάδα, είναι υποχρέωση, και της αξίζει πραγματικά. Καθώς παλεύουν σαν τα σκυλιά, σε αντίθεση με τους περισσότερο από όσο πρέπει χαλαρούς ανταγωνιστές από το Πουέρτο Ρίκο και την Δομινικανή Δημοκρατία...

Έτσι είναι όπως τα γράφεις. Νομίζω πως πλέον ο χαμός θα γίνει για την πέμπτη θέση που οδηγεί στο προολυμπιακό τουρνουά. Εκεί θα παίξει ρόλο και η ισοβαθμία.

Υ.Γ. Ουρουγουάη και Παναμάς διατηρούν ελπίδες με δύο στα δύο να προκριθούν στην τετράδα.

Στόχος του Pitino ήταν να συμμαζέψει την άμυνα, και αυτοί κόβουν ταρίφα 90άρες σε κάθε μάτς. Η απουσία του Arroyo παραπάνω από εμφανής, καθώς στην οργάνωση του παιχνιδιού είναι τραγικοί. Ξεκίνησε να παίζει με βασικό τον Chaney δίπλα στον Barea και ενώ στο πρώτο ματς με Αργεντινή ήταν καλούτσικος στα επόμενα, για κάποιο λόγο, τον πάρκαρε στον πάγκο και χρησιμοποίησε περισσότερο τον Rivera, ενώ o Αyuso ακούνητος από τα 20+ λεπτά που έπαιζε. Μονό χθες και σήμερα δεν τον χρησιμοποίησε στο rotation και χθες το παλέψανε ενώ σήμερα κερδίσανε. Γενικά βγάζει μια εικόνα ο Πιτίνο σαν να μην ξέρει το υλικό καθόλου και συνεπώς να μην μπορεί να το διαχειριστεί. Απλά πήγε να το παίξει βεντέτα αποκλείοντας τον Arroyo και έσπασε τα μούτρα του.
Ο δε Atkinson, κάτι παραπάνω από τραγικός. Το μπάσκετ που έπαιξε ο Δομίνικος πέρυσι με τον Antiqua κλάσεις πιο οργανωμένο και πειθαρχημένο.

Ο Πιτίνο έκανε προετοιμασία με δίδυμο ψηλών Χάρκλες-Μπάλκμαν και τελικά την τελευταία στιγμή, ο Χάρκλες αποχώρησε. Σε αυτό να πούμε ότι δεν φταίει. Σε αυτό που φταίει είναι πως δεν "έπεισε" έστω έναν ψηλό να κατέβει φέτος(Ράμος,Σάντσεθ) να αγωνιστεί. Γενικά αν έχεις δει και τους Παναμερικανικούς η ομάδα θυμίζει συνονθύλευμα. Για τον Αρόγιο έχεις δίκιο. Εκτέθηκε με τη δήλωση του "κανείς πάνω από 30 δεν θα παίξει φέτος στην εθνική" ή "φέτος θα μάθουμε να παίζουμε και άμυνα". Μπίνγκο και στα δύο!

Ο Άτκινσον δεν περίμενε πως όλοι οι ψηλοί φέτος θα τον στήσουν. Ήξερε από τους Hawks πως ο Χόρφορντ δεν θα κατέβαινε. Όμως δεν περίμενε πως ούτε ο Τάουνς, ούτε ο Ρόμπερτς αλλά κυρίως ο Γιακ φέτος δεν θα αγωνιζόντουσαν. Έχει ψηλό τον Σαντάνα στα 35 που πριν δύο χρόνια αγωνιζόταν στην Ισπανική Α2! Και τελικά παλεύει μόνο ο Μπάεζ που είναι τίμιος. Επομένως μπάσκετ της προκοπής δεν μπορούσε να παίξει.

Οκ να δεχτώ ότι η ομάδα ετοιμάστηκε με τον Χάρκλες, αυτό όμως δεν εμποδίζει τους υπόλοιπους 11 να παίξουν ένα μπάσκετ της προκοπής.
Και ο Αντίκουα πέρυσι δεν είχε ούτε τον Τάουνς ούτε τον Ρόμπερτς.

Δεν πιστεύω και στις δυο περιπτώσεις την διαφορά να την κάνουν τα πρόσωπα. Παίξε μπάσκετ της προκοπής με αυτούς που έχεις και χάσε. Όχι όμως αυτό το κράμα μπάσκετ Φιλιππίνων - Γκαμπόν.

Τουλάχιστον από τέτοιους προπονητές περιμένεις να ξεζουμίσουν ότι έχουν προκειμένου να βγάλουν ένα καλό αισθητικό αποτέλεσμα.

Όχι απλά θα μπει στην 4άδα η Βενεζουέλα αλλά θα είναι πολύ σκληρό καρύδι για όποιον την αντιμετωπίσει στα ημιτελικά.

Χθες παραλίγο να κερδίσουν το Μεξικό, δεν άντεξαν στην αντεπίθεση των διοργανωτών στην τελευταία περίοδο.

Οι Μεξικανοί φλερτάρουν με την ήττα στα 2 τελευταία ματς, η κούραση λόγω του περιορισμένου rotation θα αρχίσει σιγά-σιγά να βγαίνει. Απόψε παίζουν με τον Καναδά και βλέπω το κακό να έρχεται καταπάνω τους

2 χαμένα ματς μπολ για την Βενεζουέλα, υπάρχει όμως ακόμη ένα τρίτο και τελευταίο...

Ο Καναδάς μετά το απαραίτητο "καλωσόρισμα" από τους Αργεντίνους φαίνεται να σαρώνει τα πάντα, με τελευταίο θύμα το αήττητο Μεξικό με 94-73. Αυτή η νίκη τον φέρνει στο +14 σε περίπτωση τριπλής ισοβαθμίας, και πρακτικά του δίνει την πρώτη θέση σε αυτή την περίπτωση, στέλνοντάς τον απέναντι στη Βενεζουέλα (εφόσον αυτή κερδίσει τον Παναμά) στους 4, δηλαδή σχεδόν σίγουρα στον τελικό και στο απευθείας εισιτήριο για το Ρίο. Φυσικά για να συμβεί η τριπλή ισοβαθμία θα πρέπει το Μεξικό να κερδίσει σήμερα την Αργεντινή, κάτι που θα τους ξαναφέρει αντιμέτωπους στον δεύτερο ημιτελικό για το δεύτερο εισιτήριο. Σε περίπτωση νίκης της Αργεντινής φυσικά, αυτή τερματίζει αήττητη πρώτη και θα έχει αυτή το "εύκολο" έργο με τους Βενεζουελάνους, ενώ οι Μεξικανοί θα ψάξουν την ρεβάνς με τον Καναδά στον 2ο ημιτελικό.

Όσον αφορά το τελευταίο εισιτήριο για το προολυμπιακό, αυτό μάλλον καταλήγει στο Πουέρτο Ρίκο, εφόσον κερδίσει την Ουρουγουάη, ενώ οι Δομινικανοί απογοήτευσαν και λογικά θα κάνουν ήρεμοι τις διακοπές τους του χρόνου.

Πολύ φοβάμαι ότι το Μεξικό έχει αρχίσει να ξεφουσκώνει. Το τουρνουά είναι εξοντωτικό και δεν υπάρχει μεγάλο βάθος πάγκου. Συν τοις άλλους, δεν έχει αγωνιστεί καθόλου στο 2ο γύρο, λόγω τραυματισμού, ο Ορλάντο Μέντεζ που ήταν βασικός στην 1η φάση της διοργάνωσης.

Το Μεξικό για να τερματίσει πρώτο χρειάζεται νίκη με τουλάχιστον 35 πόντους διαφορά επί της Αργεντινής. Αδύνατο...
Άρα θα πρέπει να κερδίσει μία εκ των Αργεντινή ή Καναδά στον ημιτελικό.
Η Αργεντινή κρατάει την τύχη στα χέρια της, αν κερδίσει σήμερα θα παίξει ημιτελικό με τον θεωρητικά πιο εύκολο αντίπαλο και θα αποφύγει τους Μεξικό-Καναδά.

Ποιος θα είναι ο 4ος των ημιτελικών;
Η Βενεζουέλα με νίκη επί του Παναμά, τερματίζει σίγουρα 4η.

Το Πουέρτο Ρίκο έχει προβάδισμα για την 5η θέση.

Από εκεί και πέρα υπάρχουν διάφορα σενάρια, με το πιο ακραίο από αυτά να δίνει πενταπλή ισοβαθμία στην 4η θέση. Αυτό θα συμβεί αν ο Παναμάς κερδίσει τη Βενεζουέλα, ο Καναδάς τη Δομινικανή Δημοκρατία και η Ουρουγουάη το Πουέρτο Ρίκο.

Κατόπιν μελέτης και αν δεν κάνω λάθος στην περίπτωση πενταπλής ισοβαθμίας (Ήττα Δομίνικου από Καναδά, Νίκη Παναμά επί Βενεζουέλας και νίκη Ουρουγουάης επί Μπορίκουας) θα έχουν όλοι 9 βαθμούς.

Στην ειδική βαθμολογία που θα διαμορφωθεί έχουν όλες οι ομάδες από δύο νίκες και δύο ήττες. Ο Δομίνικος έχει +27, η Βενεζουέλα +13( χωρίς την ήττα από τον Παναμά ), +2 οι Μπορίκουας (χωρίς την ήττα από την Ουρουγουάη) , -17 ο Παναμάς (χωρίς την νίκη επί της Βενεζουέλας) και η Ουρουγουάη -25 (χωρίς την νίκη επί των Μπορίκουας)

Επομένως ο Παναμάς με νίκη 15+ πόντων είναι το λιγότερο πέμπτος. Δύσκολο μου φαίνεται Για να βγει τέταρτος θέλει +44. Ουτοπικό λιγάκι.

Η Ουρουγουάη κυνηγάει ένα θαύμα, μια νίκη 13+ για να περάσει το Πουέρτο Ρίκο όμως ουσιαστικά ψάχνει για νίκη μεγαλύτερη κατά 9 πόντους σε σχέση με τον Παναμά. Χάος!!!

Ουσιαστικά ευνοημένος της πενταπλής θα είναι ο Δομίνικος και δευτερευόντως η Βενεζουέλα. Με τη διαφορά πως ο Δομίνικος θα έχει μία ακόμη ευκαιρία για την απευθείας πρόκριση στους Ολυμπιακούς αγώνες.

Υ.Γ. Η λογική λέει Βενεζουέλα και Πουέρτο Ρίκο. Όμως είναι τόσο κακό το τουρνουά με τόσο αλλοπρόσαλλες ομάδες που ειλικρινά δεν είναι σίγουρο τίποτα.

Απίστευτη αυτοκτονία της Αργεντινής, από το +15 στο τέλος της 3ης περιόδου, απέναντι σε ένα Μεξικό που έπαιζε πρακτικά με έξι παίχτες, ανάμεσα στους οποίους μάλιστα υπήρξε και εμφανής ένταση σε ένα τάιμ άουτ όταν είχε πάρει η Αργεντινή την διαφορά. Το ματς όμως γύρισε όταν ο Χερνάντεζ θυμήθηκε να κάνει ροτέισιον, το τάιμ άουτ το πήρε όταν από τους 15 η διαφορά πήγε στους 0, και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Μυθική εμφάνιση Αγιόν.

Η Αργεντινή φυσικά θα έχει άλλη μία ευκαιρία να κερδίσει το Μεξικό, στο ματς που "μετράει". Ξεκάθαρα όμως πλέον το Μεξικό το έχει πιστέψει και έχει το ψυχολογικό έστω αβαντάζ.

Στον άλλο ημιτελικό φυσικά ο Καναδάς ετοιμάζει ήδη βαλίτσες για Ρίο, δεν βλέπω πώς θα μπορέσει η Βενεζουέλα να προβάλει αντίσταση.

5ο τελικό το Πουέρτο Ρίκο του Πιτίνο, ο οποίος θα ελπίζει να έχει του χρόνου τον Χάρκλες ώστε να μας δείξει πλήρως τι έχει στο μυαλό του για αυτήν την ομάδα.
Οι Δομινικανοί 6οι και απογοήτευση, του χρόνου για μπάνια.

Δεν έπρεπε να επαναφέρει τον Σκόλα τόσο γρήγορα στο ματς. Η διαφορά χτίστηκε από την άμυνα όταν ο Σκόλα ήταν στον πάγκο. Η άμυνα της Αργεντινής με τον Σκόλα στο "5" είναι ελβετικό τυρί. Αυτοκτονία πραγματική

Η Αργεντινή έχει μεγαλύτερη εμπειρία και περισσότερες λύσεις αλλά πλέον όλα κρίνονται σε ένα ματς. Το Μεξικό έχει το πλεονέκτημα της έδρας αλλά οι παίκτες του κοντεύουν να ξεμείνουν από δυνάμεις.

Ο Καναδάς είναι ήδη στο Ρίο, δεν γίνεται να χάσει από τη Βενεζουέλα.

Το Πουέρτο Ρίκο έσωσε την παρτίδα στο 2ο γύρο. Ίσως να ζητήσουν τη διοργάνωση ενός εκ των προολυμπιακών. Σε μία τέτοια περίπτωση, στο προολυμπιακό θα παίξουν και οι Δομινικανοί.

O Πιτίνο δήλωσε ότι αποχωρεί από την εθνική, οι Πορτορικάνοι θα κατέβουν με άλλον προπονητή του χρόνου. Εν τω μεταξύ, ο Μπαρέα έκανε δηλώσεις με νόημα για τους απόντες, λέγοντας πως "όποιος δεν θέλει να έρχεται στην ώρα του στις προπονήσεις, ας κάτσει σπίτι του".

Έτσι ακριβώς.
ΜΕγάλη υπόθεση το sold out στο γήπεδο, ο μεξικανικός Τύπος επιτέλους ασχολείται λίγο με την εθνική ομάδα μπάσκετ. Τεράστια αγορά το Μεξικό και σε κόσμο και σε χρήμα, άντε να ανεβαίνουμε...

Κλείσανε το τουρνουά όπως ακριβώς έπρεπε, εισπράττοντας 120 πόντους, και κερδίζοντας στο νήμα το βραβείο του χρυσού χαρταετού από το φαβορί τους Πορτορικανούς ,συγχαρητήρια. Επιθετικά όμως δεν είχα υπερβολικές απαιτήσεις, εφόσον μπορεί η Ευρωπαϊκή εμπειρία να ανέβασε επίπεδο τον Σόσα, αλλά ξέρουμε, και από προηγούμενα τουρνουά ότι οι Δομινικανοί γκαρντ, δεν είναι οι πιο εγκεφαλικοί , ώστε να έχουν τη πολυτέλεια να στερηθούν σαν ομάδα τα λεπτά που έπαιζε o Μαρτίνεθ .Τόσο στο ατομικό παιχνίδι των ψηλών, όσο και στα ριμπάουντ, όπου παίζει να τους έλλειψε ακομη περισσότερο ο Γιακ, χάνοντας μεγάλο μέρος της δυναμικής τους.

Σίγουρα όμως ο προπονητής τους, θα έπρεπε να καταστήσει λίγο πιο ισορροπημένη την επίθεση τους, γιατί είναι μια δικαιολογία η απουσία του Μαρτίνεθ. Αλλά δεν αρκεί από μόνη της , για να τους μετατρέψει απο μια ομάδα, που έπαιρνε πολλες προσπάθειες κοντά στην ρακέτα, και επιχειρούσε κάτω από 20 προσπάθειες τριπόντων, στο ακριβώς αντίστροφο. Χαρακτηριστικό της αλλαγής του συνολικού προφίλ, οι επιδόσεις του ίσως καλύτερου ατομικά παίκτη τους του Φελντειν. Ο όποιος το 2013 είχε 74 προσπάθειες για δίποντα και 23 για τρίποντα, και φέτος 45 και 42 αντίστοιχα.



Με μια επιστροφή Χορφορντ και Towns, θα προτιμούσα να έβλεπα τους Δομινικανούς στο προολυμπιακό, αλλά υπάρχει μια καλή pnr βάση με Μπαρέα-Μπαλκμαν, ένας τρίτος επιθετικός πόλος ο Vassallo. Και ψηλοί, που αν ο Ιησούς χριστός , βαρεθεί και ασχοληθεί με την προπονητική, θα μπορούσε να τους δώσει τακτική αμυντική νοημοσύνη, και να επωφελούταν , από την ευελιξία μιας πιθανής front-line με Σαντσεζ, Χαρκλες, Μπαλκμαν και Κλεμέντε. Από εκεί και πέρα δεν μπορεί ,θα υπάρχει ένας πορτορικάνος γκαρντ σε όλη την χώρα, που να παίζει άμυνα, και θα αναλάβει τον ρόλο του αμυντικού σωματοφύλακα, δίπλα στον κάθε Αρόγιο η Μπαρέα, για να μην χρειάζονται να σκοράρουν 90 η 100 πόντους , αν θέλουν να κερδίσουν ένα παιχνίδι

Προσωπικά όμως αυτοί που πρέπει να χτυπάνε το κεφάλι τους , εξίσου με τους 2 παραπάνω, είναι η ομάδα της Ουρουγουάης, που έχασε μεγάλη ευκαιρία, χωρίς Γκρειντζερ και Μπατίστα, να εκμετάλλευτει το χαμηλό επίπεδο , πλην των 3 πρώτων, και να βρει τον δρόμο για τα ημιτελικά που αγνοεί από την εποχή, που υπήρχε η Σοβιετική Ένωση και το λοιπό ανατολικό μπλοκ ακόμα…

Οι μαχητικοί και πεισματάρηδες παίκτες της Βενεζουέλας κατάφεραν να κοντράρουν στα ίσα τους πολύ ποιοτικότερους Καναδούς στο πρώτο ημίχρονο του ημιτελικού στο οποίο προηγούνται κιόλας με 38-37. Ο Καναδάς δεν ρολάρει στην επίθεση και κάνει γενικά πολλά λάθη παρουσιάζοντας έλλειψη συγκέντρωσης σε ανεπίτρεπτο βαθμό καθώς αντιμετωπίζει μία άμυνα που δεν χαλαρώνει ποτέ. Ο Olynyk είναι ο μόνος συνεπής παίκτης στην επίθεση (18 π.), αλλά κι αυτός στο τέλος της δεύτερης περιόδου έδειξε να κουράζεται πουλώντας εύκολα την μπάλα (4 λάθη).

Ο Καναδάς αν δεν θέλει να βρεθεί προ εκπλήξεως θα πρέπει να συνεχίσει να στοχεύει στους πόντους στο ανοιχτό γήπεδο (όπου τα πηγαίνει καλά με 7-0 στο fastbreak) στην επανάληψη, αλλά με καθαρότερο μυαλό στη σετ επίθεση αφού η Βενεζουέλα φαίνεται πραγματικά αποφασισμένη για την υπέρβαση με παίκτες που μάχονται για κάθε μπάλα και δεν τα παρατάνε ποτέ.

Η Βενεζουέλα προηγείται του Καναδά με 38-37 στο ημίχρονο και όλα δείχνουν πως οι Καναδοί δεν θα έχουν εύκολο βράδυ...

Αν ο Καναδάς αποκλειστεί, τότε ο Triano πρέπει να παρατήσει την προπονητική και να αναλάβει χρέη συνοριοφύλακα στη λίμνη Οντάριο.

Απίστευτος ο προπονητής της Βενεζουέλας! Με την ομάδα του να μειώνει στον πόντο με τρίποντο ένα λεπτό πριν το τέλος αρχίζει να φωνάζει και να χοροπηδάει ασταμάτητα και έπειτα ο θεούλης διαιτητής πάει και του κλείνει το στόμα.

Προσπέρασε τώρα! Πάμε για έκπληξη άραγε;

78-78, 24'' απομένουν, επίθεση Βενεζουέλα...

Φάουλ στο 0!;

Τραγικό σφύριγμα, ξενέρωσα άσχημα

Οι διαιτητές κατάστρεψαν το παιχνίδι.

Τέλος πάντων, η Βενεζουέλα έκανε υπεπροσπάθεια, της αξίζουν συγχαρητήρια διότι πέταξε έξω το μεγάλο φαβορί. Προκρίνεται στην Ολυμπιάδα για πρώτη φορά μετά το 1992. Κατέβηκε να παίξει στο τουρνουά χωρίς το μεγάλο της αστέρι και χωρίς τον καλύτερό της σέντερ και κατάφερε να φτάσει στον τελικό.

Το σφύριγμα στο τέλος πάντως είναι ντροπή.

Ισχύει. Παρ' όλα αυτά τολμώ να πω ότι το άξιζε η Βενεζουέλα, αλλά όσο να 'ναι χτύπησε άσχημα που έχασε με τέτοιο τρόπο ο Καναδάς...

Ήμουν τόσο σίγουρος για το ματς που είπα να κοιμηθώ και να σηκωθώ για το καλό...

Τι έγινε;;;

Μιλάμε για την μεγαλύτερη έκπληξη της δεκαετίας ίσως, σε οποιοδήποτε τουρνουά.

Η Βενεζουέλα πήρε την νίκη με μία βολή του Vargas σχεδόν σε νεκρό χρόνο.

Το φάουλ βέβαια που σφυρίχτηκε είναι για γέλια.

Να ρωτήσω βρε παιδιά μιας και δεν το παρακολουθώ το τουρνουά..Οκ,πες οι Βενεζουελιανοί δεν το πολυέχουν,αλλά πότε έγινε τόσο καλός ο Καναδάς όσο το να αποτελεί τόσο μεγάλη έκπληξη,λέω εγώ τώρα.Πλην ταλαντούχων αλλά άπειρων Οlynyk και Wiiggins και τον άμπαλο Βενέτιο της καρδιάς μας,τι έχουν?

Πιο ανύπαρκτο πέμπτο foul στον καλύτερο παίκτη κιόλας δεν ξέρω αν έχω δει.

72-70, 2.58

Τέλος. Χάσαμε.

Ο Scola έγινε πρώτος scorer στην ιστορία των Americas.

Πολύ κακό ματς κι απ' τους 2 πάντως, οι Αργεντίνοι είναι στη Δύση και το Μεξικό δεν είναι έτοιμο, δεν έχει πολλά περισσότερα απ' όσα βλέπουμε πολύ ή λίγο. Δε νομίζω πως θα κέρδιζαν πολλούς απ' τους 16 εναπομείναντες του eurobasket αυτά τα 2 rosters, με Scola και Nocioni παρόντες για τα "δεύτερα" ακόμη της Αργεντινής περασμένων ετών δε νομίζω πως θα έλεγε κανείς εύκολα κάτι τέτοιο.

Αυτός ο Toscano είναι πιo fail κι από το να καταργηθεί το offside στο ποδόσφαιρο.

Wiggins, Olynyk, Bennett, Nicholson, Sacre, Stauskas, Joseph, Powell, Ejim, 9 παίκτες του ΝΒΑ, κάποιοι εξ αυτών με βασικό ρόλο στις ομάδες τους. Ο Βενέτιος ίσως είναι άμπαλος για νούμερο 1 πικ, για να κερδίσεις αυτό το τουρνουά όμως είναι παραπάνω από αρκετός.

Γενικότερα μιλάμε για τεράστια διαφορά ταλέντου από όλες τις ομάδες του τουρνουά. Πριν από λίγες ημέρες είχαν κερδίσει τη Βενεζουέλα με +20.

Τα ήθελαν και τα έπαθαν βέβαια, άσχετα από το σφύριγμα στο τέλος. Τρία λεπτά πριν τη λήξη ο Καναδάς ήταν μπροστά με +7.

edit: Η Αργεντινή φτιάχνει βαλίτσες για το Ρίο...

Πράγματι ο Scola ξεπέρασε τον μεγάλο Oschar Schmidt στη λίστα των scorers των Americas.

Ο Ginobili ήταν στα court seats του γηπέδου μαζί με την υπόλοιπη αργεντίνικη αποστολή και πανηγύρισε την νίκη-πρόκριση.

Η Αργεντινή ήταν η πιο σταθερή ομάδα του τουρνουά και είναι το φαβορί στον αυριανό τελικό με τη Βενεζουέλα.
Εγώ πιστεύω πως θα έμπαινε στην 8άδα του Ευρωμπάσκετ, ως εκεί όμως.
Το Μεξικό δεν είχε λύσεις, έπαιξε σχεδόν ολόκληρο το τουρνουά με 7 παίκτες.

Η καλύτερη αμερικανική ομάδα αυτή τη στιγμή, πλην ΗΠΑ φυσικά, πιστεύω πως είναι η Βραζιλία.

Το τελευταίο λεπτό του αγώνα Καναδάς-Βενεζουέλα σε βίντεο:

Και για μια φορά ακόμα, ο μεγάλος σταρ του τουρνουά, ο προπονητής της Βενεζουέλας, Nestor Garcia, έδωσε μεγάλη παράσταση.

Είναι σίγουρο πως τέτοια έκπληξη στο Αμέρικα είχε χρόνια να γίνει. Αν το κατακτήσει η Βενεζουέλα θα γίνει ίσως μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις όλων των εποχών στο μπάσκετ σε οποιαδήποτε διοργάνωση.


Ειλικρινά τόσοι NBAers και να φας χαστούκι από τη Βενεζουέλα των απουσιών; Οι Καναδοί έμπλεξαν. Άντε τώρα να προκριθείς στους ολυμπιακούς με αντιπάλους τους Ευρωπαίους. Τραγικός ο Τριάνο. Μετά τους Παναμερικανικούς που έχασε στο Τορόντο από την αποδεκατισμένη Βραζιλία, χάνει και σήμερα. Δεν τον βλέπω να μένει.

Mπραβο ρε Βενεζουελαρα με δικαιωσες!!!

Αξιοι!

Βλέπω δεν εντυπωσιάζει κανέναν που η Βενεζουέλα κατέκτησε το FIBA Americas, φαντάζομαι ότι θεωρείται για κάποιον λόγο αυτονόητο!

Έκπληξη μεγατόνων πραγματικά! Πολύ μεγαλύτερη από το Μεξικό πριν 2 χρόνια και ίσως η πιο αναπάντεχη στην ιστορία της διοργάνωσης.

Η Αργεντινή μπορεί να μην έφτασε το Πουέρτο Ρίκο με το τρίτο της χρυσό (τελικά το ισοφάρισε στα 5 ασημένια μετάλλια), αλλά το σημαντικό είναι ότι εκτός από την παρουσία της στον τελικό, εξασφάλισε το εισιτήριο για την Ολυμπιάδα του Ρίο όταν οι διοργανωτές και το πρώτο φαβορί βάσει ρόστερ θα χρειαστεί να μονομαχήσουν του χρόνου στο Προολυμπιακό.

Η μεγαλύτερη έκπληξη σε διεθνείς διοργανώσεις. Νομίζω ξεπερνά και το δικό μας 1987 και την κατάκτηση της Γερμανίας το 1993.

Επίσης δεν είμαι πρόχειρος, όμως πότε άλλοτε ομάδα έκανε τέσσερις ήττες και πήρε τρόπαιο;

Πριν δύο μήνες τερμάτιζαν προτελευταίοι στους Παναμερικανικούς , με την ίδια περίπου σύνθεση. Χωρίς τον Βάσκεζ, τον Ντόντα Σμιθ, τον Ετσενίγκε. και με κόντρα του πρώτου με τη ομοσπονδία της χώρας.

Άθλος!

Η περίληψη του τουρνουά όπως το είδα εγώ:

Βενεζουέλα: Η μεγάλη εκπλήξη. Μια ομάδα που κατέβηκε με 2 σημαντικές απουσίες αλλά μέσω της σκληρής άμυνας και της ομαδικότητας κατάφερε όχι μόνο να προκριθεί στην Ολυμπιάδα αλλά και να κατακτήσει το τρόπαιο. Ο Αργεντίνος προπονητής της Νέστορ Γκαρσία έδωσε ρεσιτάλ. Εύχομαι ο Γκρέιβις Βάσκεζ να επιστρέψει του χρόνου στην ομάδα.

Αργεντινή: Με μόλις 2 παίκτες από τη χρυσή γενιά να έχουν απομείνει στην ομάδα, η Αργεντινή κατάφερε να προκριθεί για 4η συνεχόμενη φορά σε ΟΑ. Αποκάλυψη ο Πατρίτσιο Γκαρίνο, θα είναι το βασικό 3άρι της ομάδας για τα επόμενα χρόνια. Φυσικά ο άνθρωπος του τουρνουά για την Αργεντινή ήταν ο Λουίς Σκόλα, ο οποίος έφτασε τους 1,306 πόντους και ξεπέρασε τον Όσκαρ Σμιτ στη λίστα των scorers του τουρνουά Americas.

Καναδάς: Η μεγάλη απογοήτευση, μια ομάδα που ήταν το απόλυτο φαβορί να κατακτήσει το τουρνουά. Φυσικά το μέλλον είναι όλο δικό τους, έχουν μία πολύ νεανική ομάδα με μεγάλο ταλέντο αλλά πρέπει να προσαρμόσουν το παιχνίδι τους στα FIBA δεδομένα. Μεγάλες οι ευθύνες του Jay Triano, ο Steve Nash οφείλει να τον απομακρύνει τάχιστα από τον πάγκο.

Μεξικό: Οι διοργανωτές ήλπιζαν σε επανάληψη του θριάμβου του 2013 αλλά δεν τα κατάφεραν. Εδώ που τα λέμε, η φετινή τους ομάδα ήταν χειρότερη από αυτή του 2013. Δεν υπάρχει μεγάλο βάθος και ο τρόπος διεξαγωγής του τουρνουά δεν τους ευνόησε.

Πουέρτο Ρίκο: "Κάθε πέρυσι και καλύτερα" για το Πουέρτο Ρίκο. Βέβαια έτσι όπως εξελίχθηκε το τουρνουά και με τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας, η 5η θέση και η πρόκριση του προολυμπιακό τουρνουά έσωσε κάπως την παρτίδα.

Δομινικανή Δημοκρατία: Οι απουσίες ήταν πολλές και σημαντικές αλλά η μη είσοδος στην 5άδα αποτελεί ξεκάθαρη αποτυχία για μια ομάδα που είχε σταθερή παρουσία στις μεγάλες διοργανώσεις τα τελευταία χρόνια (Προολυμπιακό 2012, Παγκόσμιο 2014).

Παναμάς: Από τις ευχάριστες παρουσίες, κατάφεραν να εμφανιστούν ανταγωνιστικοί μετά από αρκετά χρόνια.

Ουρουγουάη: Οι απουσίες Granger και Batista ήταν δυσαναπλήρωτες και το τελικό αποτέλεσμα είναι μάλλον φυσιολογικό.

Βραζιλία: Κατέβηκε με τα δευτερότριτα στη διοργάνωση και φάνηκε ότι έκανε αγγαρεία.

Κούβα: Τα έχει πει ήδη ο yorgos, ομάδα-ντροπή στην ιστορία του δοξασμένου αθλητισμού της Κούβας.

Η τελική κατάταξη:

1. Βενεζουέλα
2. Αργεντινή
3. Καναδάς
4. Μεξικό
5. Πουέρτο Ρίκο
6. Δομινικανή Δημοκρατία
7. Παναμάς
8. Ουρουγουάη
9. Βραζιλία
10. Κούβα

Βενεζουέλα, Αργεντινή --> Ολυμπιακοί Αγώνες

Καναδάς, Μεξικό, Πουέρτο Ρίκο --> Προολυμπιακό Τουρνουά

Συμφωνώ με τον ssoulliss ότι πρόκειται ίσως για την μεγαλύτερη έκπληξη στην ιστορία των τουρνουά εθνικών ομάδων. Με 11/12 παίχτες από το πρωτάθλημα της χώρας + τον Cox να βολοδέρνει σε μικρομεσαίες γαλλικές. Χωρίς τους 3 καλύτερους παίχτες της (Greivis, Donta, Echenique). Τι να πεις.. Οκ σίγουρα το επίπεδο γενικότερα δεν ήταν αντίστοιχο με αυτό ενός Ευρωμπάσκετ, αλλά και πάλι...
Όσον αφορά τον Greivis, κάπου είχα χάσει το όλο θέμα της κόντρας του με την ομοσπονδία. Τι ακριβώς είχε γίνει; Πάντως τώρα η ομοσπονδία φαντάζομαι είναι "καβάλα στ' άλογο", χωρίς αυτόν τα κατάφερε.


Ο στόχος επετεύχθη, αν και όφειλαν να κερδίσουν και τον τίτλο. Ο Garino πράγματι ήταν η αποκάλυψη, πολύ καλοί ήταν και οι 2 γκαρντ Campazzo-Laprovittola (ο δεύτερος αρχίζει και μου θυμίζει επικίνδυνα τον Χουέρτας). Στο 4-5 βέβαια δεν ξέρω πόσο μέλλον υπάρχει, αλλά αυτό θα μας απασχολήσει από το 2017 και μετά. Προς το παρόν το θέμα είναι ποιοι ακόμα θα κατέβουν του χρόνου.. Ο Manu ήταν στο γήπεδο προχτές, δεν είδα πάντως κάποια δήλωσή του.. Θυμίζω πέρυσι είχε δηλώσει ότι κατά 98% δεν θα ξαναπαίξει με την εθνική (ναι, ακριβώς αυτό το ποσοστό είχε χρησιμοποιήσει), αλλά εγώ ελπίζω και πιστεύω ότι θα υπερισχύσει το 2%, αφού δεν θα υπάρχει και η έξτρα κούραση του προολυμπιακού.


Του χρόνου ίσως είναι κομβική χρονιά. Εάν αποτύχουν δεν ξέρω πόση όρεξη θα ξαναέχουν να μαζευτούν όλοι αυτοί, ειδικά ενώ παράλληλα θα απογειώνεται η ΝΒΑ καριέρα κάποιων εξ αυτών. Ίσως πάλι με λιγότερους επίδοξους σταρ να είναι και καλύτερα.


Πλήρωσαν πολύ τον τραυματισμό του Mendez. Όλη σχεδόν η ομάδα πάντως αποτελείται από ηλικίες μεταξύ 26 και 30, νομίζω θα τους ξαναδούμε έτσι ακριβώς και άλλες φορές.


Από τις υπόλοιπες, Πουέρτο Ρίκο και Δομινικανοί λίγο ή πολύ απογοήτευσαν, ενώ την καλύτερη εντύπωση μου την άφησε η Ουρουγουάη (εντάξει προφανώς σε χαμηλότερα στάνταρντς).

Ο Βάσκεζ έχει προσωπικές διαφορές με τον πρόεδρο της ομοσπονδίας Καρμέλο Κορτέζ. Τον κατηγόρησε δημόσια για πολύ φτωχό management και του άσκησε κριτική για το γεγονός ότι στα 25 χρόνια της θητείας του, οι επιτυχίες είναι λιγοστές. Όλα αυτά πριν το τουρνουά.

Σύμφωνα πάντως με κάποιες πολύ πρόσφατες δηλώσεις του Κορτέζ, η πόρτα της εθνικής είναι ανοικτή για τον Βάσκεζ, όπως και για τους υπόλοιπους φετινούς απόντες: Donta Smith (Ισραήλ), Anthony Perez (NCAA) και Michel Carrera (NCAA).

Με το Βάσκες το θέμα έχει ως εξής:

Ήταν χωρίς ομάδα και δεν ήθελε να κατέβει στους Παναμερικανικούς μέχρι να υπογράψει, φοβούμενος τραυματισμό. Ξεκαθάρισε όμως από τον Ιούνιο, πως όταν οριστικοποιηθεί ότι θα έχει ομάδα, θα πάιξει στο Americas. Εν τω μεταξύ, μέσω της αμερικάνικης πρεσβείας στο Καράκας, πήρε μέρος σε ένα πρόγραμμα για την προώθηση του μπάσκετ σε φτωχογειτονιές του Καράκας. Εκεί υπήρξαν δύο "φάουλ" κατά την βενεζολάνικη ομοσπονδία:
1. Πώς γίνεται να λέει ο Γκρέιβις ότι φοβάται τραυματισμό και την ίδια ώρα να παίζει σε κάτι ανοιχτά της κακιάς ώρας;
2. Γιατί δε συμμετέχει στα κοινωνικά προγράμματα της κυβέρνησησς στις φαβέλες, αλλά πήγε με τον εμπορικό ακόλουθο της αμερικάνικης πρεσβείας σε event οργανωμένο από μια πρεσβεία που υπονομεύει την κυβέρνηση της Βενεζουέλας;

Το 1. όπως κατανοεί κανείς είναι αστείο επιχείρημα, κανείς δεν τραυματίζεται επειδή έβγαλε δυο φωτό με τρία παιδάκια. Το πρόβλημα ήταν το 2. Ο Κορτές μάλιστα τον έκραξε δημόσια, υπονοώντας ότι ο Βάκσες δεν είναι συνεπής με την εθνική αλλά με τους Αμερικανούς είναι επειδή τον πληρώνουν ή επειδή αυτό βοηθάει το προφίλ του για να βρει καλύτερο συμβόλαιο, ο Βάσκες απάντησε ότι δε δέχεται κριτική από τον πρόεδρο μιας ομοσπονδίας που έχει πάρει ένα κάρο λεφτά για πρότζεκτ που δεν έγιναν ποτέ, ο Κορτές μετά είπε "ξέρουμε τι κόμμα ψηφίζει ο κύριος, είναι της απάτριδος αντιπολίτευσης" και στο τέλος εισέπραξε μια άρνηση δημοσίως για συμμετοχή του Βάσκες στο Americas, παρότι πια είχε ομάδα (Μπακς), λέγοντας δημόσια πως και οι άλλοι παίκτες της Εθνικής του είπαν ότι θεωρούν τον Κορτές ανίκανο και διεφθαρμένο, αλλά φοβούνται να κάνουν κριτική διότι ο Κορτές τους απειλεί με αφαίρεση της απαραίτητης άδειας για να παίξουν στο εξωτερικό.

Τώρα μετά από αυτά τα ξεκατινιάσματα, να δούμε πώς θα τα βρουν, που θα πρέπει να τα βρουν διότι και η κυβέρνηση θέλει να έχει σοβαρή παρουσία στους ΟΑ που γίνονται μάλιστα και παραδίπλα και γενικώς η Βενεζουέλα αθλητικές επιτυχίες δεν έχει να επιδείξει πλην της...ξιφασκίας (με ένα και μόνο μετάλλιο) παρότι η κυβέρνησή της σε συνεργασία με την Κούβα έχει προωθήσει τον αθλητισμό πολύ και θέλει να δείξει ότι τέλος πάντων όλη αυτή η συνργασία (σας δίνουμε πετρέλαιο, φέρτε προπονητές) δεν είναι τόσο για τα μπάζα όσο λέει η αντιπολίτευση (και η εντός και η εκτός φυλακής). Είναι δηλαδή και θέμα πολιτικής, για να μην πω μόνο πολιτικής. Στο μεταξύ μιλάμε για την πιο μπασκετική χώρα στην ήπειρο, με σοβαρή λίγκα, καλούς ξένους και κόσμο που γουστάρει και τρελαίνεται για το μπάσκετ, αλλά η ομοσπονδία της θυμίζει ελληνικά συνδικαλιστικά όργανα δεκαετίας '90 με αφισκολλήσεις, μουστακαλήδες, κομματόσκυλα, μπεγλέρια κλπ.

Και ο Καναδάς θέλει να διοργανώσει έναν όμιλο του προολυμπιακού τουρνουά.

Αν συμβεί αυτό η Δομινικανή Δημοκρατία θα πάρει μέρος στο προολυμπιακό τουρνουά. Μαθαίνουμε επίσης πως μέχρι τις 28 Σεπτεμβρίου έχει ορίσει η FIBA τη διορία για υποψηφιότητες.