Ποιες αθλητικές εκφράσεις έχετε βαρεθεί να ακούτε; Ποιες μισείτε περισσότερο;
Προσθέστε ποιες άλλες πιστεύετε ότι ανήκουν εδώ:


-"Δεν πειράζει. Και η 5η θέση καλή είναι".
-"Κρύο αίμα".
-"Τους σεβόμαστε, αλλά δεν τους φοβόμαστε".
-"Βασιλιάς των σπορ".
-"Δεν ασχολούμαστε με τον Τελικό Ευρωπαϊκού που δίνουμε σε 5 μέρες. Προέχει ο αγώνας Κυπέλλου με τον Αστέρα Κιλκίς.".
-"Ο Θεός ήταν με το μέρος μας απόψε".
-"Πήραν το "τρίποντο" εκτός έδρας".
-"Ο χειρότερος αντίπαλος είναι ο κακός εαυτός μας".
-"Πρέπει να δώσουμε το 110/150/200% των δυνατοτήτων μας".
-"Ποιος ασχολείται με το μπάσκετ τώρα...".
-"Ο Χ πρέπει να σέβεται τη φανέλα που φορά".
-"Ο Παπαριακός είναι πάνω από πρόσωπα. Είναι ιδέα, όραμα..!".
-"Δηλαδή οι αντίπαλοι των αντιπάλων συμπεριφέρθηκαν καλύτερα;".

Προσωπικά, πέραν των αντιμπασκετικών κλισέ, πιο πολύ έχω κουραστεί με το Νο3 (φαίνεται ότι ποτέ κανείς δε φοβήθηκε τον αντίπαλό του...) και το τελευταίο που αποτελεί συνέχεια του απωθημένου του Δημοτικού Σχολείου ("Γιατί μόνο εμένα τιμωρείτε, κυρία, ο Μπάμπης δεν αντέγραψε πιο πριν;").

Αυτές που έχω βαρεθεί είναι

Τριετές πλάνο

Και υπομονή

Μου προκαλούν πονοκέφαλο

Άλλο ένα που ξέχασα: "Δε με πειράζει να σκοράρω μόνο 2 πόντους αν είναι να νικάμε". Υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο για τους περισσότερους. Όχι μόνο γιατί κανείς δε θα ήθελε να σκοράρει 2 πόντους, αλλά και γιατί κανείς δε θα βρει συμβόλαιο αν σκοράρει 2 πόντους (εκτός κι αν λέγεται Ρόντμαν)!

Δες μια φορα Δημητρη Χατζηγεωργιου.

Δεν χρειαζεται να δεις αλλη....

Σωστός

Αυτό το "επίσημη αγαπημένη" για τη εθνική μπάσκετ είναι από τα πιο εκνευριστικά πράγματα που έχω ακούσει!Δεν ξέρω πως έχει καθιερώθει αυτό από τα ΜΜΕ αλλά έχω βαρεθεί να το ακούω τόσα χρόνια!!

Νομίζω ότι ξεκίνησε λίγο μετά την επιτυχία του '87, καθώς ήταν μακράν η καλύτερη που είχαμε να επιδείξουμε σε ένα διαδεδομένο σπορ και ο κόσμος έδειχνε ασυνήθιστο ενδιαφέρον για τα νέα της Εθνικής, κάτι που βέβαια δεν άρεσε στους ποδοσφαιρικούς. Στις αρχές της δεκαετίας μας έμοιαζε πλέον με κακόγουστο αστείο, αλλά φροντίσαμε να επανέλθουμε την κατάλληλη στιγμή.

Θυμάται κανείς τα σούτ με "καλές προϋποθέσεις";

Επίσης λίγο απαράδεκτα τα "πώς νιώθεις" / "τί σκέφτηκες τη στιγμή του σούτ/πάσας κλπ"
Πώς να ένιωθε, χάλια το παλικάρι, ενώ σκεφτόταν τί θα φάει για βραδυνό.

Καλώς ήρθες στο φόρουμ, Οράνιε.



Κλισέ δεκαετιών...Χρησιμοποιείται ακόμη. Θα προτιμούσα να τα αποκαλούν απλώς "καλά σουτ", ακόμη κι αν δεν βρίσκουν στόχο.



Ναι, κατά το: "Πώς νιώθετε που κερδίσατε το Όσκαρ;" ή "Πώς νιώθετε που καταδικαστήκατε σε ισόβια;" των πολιτικών ειδήσεων.

Ο Δημήτρης "βάζω mute όταν κάνει μετάδοση" Χατζηγεωργίου με το "έπεσε/ρίχνει στο καναβάτσο" έχει νομίζω την χειρότερη ατάκα στον πλανήτη τηλεόραση και οχι μόνο αυτό αλλά κάποιος του είπε οτι είναι και ωραία και την χρησιμοποιεί κάθε τρείς και λίγο.

Η ''extra πάσα'' κ
Το ''split out'' του Δ.Χ@τζηγεωργίου.

σκοντα ξανθη Σ

"Να γίνει ένα ωραίο ματς και να κερδίσει ο καλύτερος"

Συνήθως πριν από τελικούς και ντέρμπι...

Aυτό μου θύμισε την ανάλογη έκφραση

"Ελπίζουμε ο 5ος τελικός να είναι πραγματικά μια γιορτή του μπάσκετ!".

Ο συνήθης απολογισμός: 51-50, το τελικό σκορ, 13 σοβαρά τραυματίες, οι 11 από πέτρες και τούβλα οπαδών της αντίπαλης ομάδας και οι άλλοι 2 από τούβλα παιχτών της δικής τους ομάδας (συνήθως συνοδευόμενα από καρδιακά).

εγώ:

"είμαστε σε καλό δρόμο"
"η ήττα είναι ένα κλικ πάνω από την νίκη"
"(η Χ ομάδα) κρατάει πολλές υποσχέσεις για το μέλλον"
"Δεν πειράζει........"
"θα δείξουμε τον αληθεινό εαυτό μας"
"τίποτα δν μας σταματά"
"τον σεβόμαστε αλλά δεν τον φοβόμαστε"
και το κορυφαίο, εν ώρα περιγραφής:
"(η Χ ομάδα) που αν πάρει αυτήν την νίκη θα πάρει και μία βαθμολογική ανάσα."

"Θελω να ευχαριστησω τους ιθυνοντες του συλλογου που πιστεψαν σε μενα
κι εγω απ' τη μερια μου θα προσπαθησω να τους δικαιωσω".

Επαναλαμβανομενη δηλωση κατα 90% νεομεταγραφομενων αθλητων που ειναι για ξερασμα.

"Βλέπουμε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά!"

Λες και θα μπορούσατε να τα δείτε όλα μαζί συγχρόνως κακομοίρη....


" έχουμε 5-10-25 τελικούς ακόμα"

Το κακό σου το καιρό! Έναν θα έχετε άμα φτάσετε στο τελικό του κυπέλλου. Άντε κι άλλον έναν άμα φτάσετε στο τελικό κάποιου ευρωπαϊκού...

Ερώτηση δημοσιογράφου: Αισθάνεσαι χαρούμενος που κερδίσατε το Ευρωπαϊκό/πρωτάθλημα/κλπ?
Απάντηση που θέλω να ακούσω: Όχι αισθάνομαι χάλια γιατί έβαλα μόνο 2 πόντους και σημασία για μένα έχει η προσωπική μου απόδοση κι όχι της ομάδας.

- Πως αισθάνεσαι που έβαλες 2 γκολ?
- Τέλεια. Ελπίζω να κατάλαβαν οι λαλάκες οι συμπαίκτες μου και ο προπονητής μου ποιος είναι ο παικταράς εδώ και να μου δίνουν πιο συχνά και πιο σωστά τη μπάλα.

Δυο ακομα απο τους περιγραφεις...

Tα 11 βηματα:''η μπαλα θα στηθει στα 11 βηματα''

Η δοκος:''η μπαλα βρισκει την αριστερη δοκο του Χ''

mου αρεσει πολυ οταν λεει ο σχολιαστης:βλεπει τον κοσμο απο τα 2.12!!!!κλεω!!!!!

Επίσης ο ψηλός είναι πάντα "θηριώδης σέντερ" ή "αγαθός γίγαντας"

Εμ δεν τον βλεπει απο τα 2.12...
Τα ματια ειναι πιο κατω

"ματς κλειδί"

"ψάχνουμε κάτι καλό και φτηνό"

"εγώ ποτέ δε σχολιάζω τη διαιτησία, αλλά σήμερα ..."

"τριποντο ανασα"

"Βλεπουμε καθε παιχνιδι ξεχωριστα, εχουμε ακομα 6 τελικους μεχρι το τελος του πρωταθληματος και στο τελος θα κανουμε ταμειο."

μιας που αναφερατε το "πως αισθανεσαι που εκανες το ταδε",μια φορα ενας ρεπορτερ της ερτ ρωταει εναν πολιστα του εθνικου,μετα το τελευταιο παιχνιδι πρωταθληματος."λοιπον,πως αισθανεσαι ως πρωταθλητης?" και απανταει ο ατυχος παικτης
"δεν το πηραμε εμεις,η γλυφαδα τον πηρε τον τιτλο"

Επίσης όταν μία ομάδα "αυτοκτονεί" συνήθως προηγείται με 2-0 και ισοφαρίζεται. Το ιδανικό είναι χάσει και πέναλτυ κοντά στο 90

Kαι να παιζει με παιχτη παραπανω...

Επισης ιδιαιτερα εκνευριστικοι ειναι οι διαλογοι δημοσιογραφου - παιχτη που σκοραρε ή εβαλε νικητηριο καλαθι.

-Πως αισθανεσαι που χαρισες την νικη στην ομαδα σου ? (πως να αισθανεται ρε βλακα... αν ειναι δυνατον !!!)

-Η ομαδα εχει σημασια να κερδιζει, απο εκει και περα ας το εβαζε οποιοσδηποτε... (πες ρε φιλε οτι καρα-γουσταρεις που θα εισαι το προσωπο της εβδομαδας, μου μιλας για την ομαδα !!}

''Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας σας?''

''Η σκληρή δουλειά!''

Ερωτηση δημοσιογραφου: Πες μας για το παιχνιδι με την Μπαρτσελονα που ερχεται σε 1 εβδομαδα.
Απαντηση Παιχτη: Προεχει ο αγωνας με τον Ατρομητο την , θελουμε ο κοσμος να ειναι κοντα μας και μετα η Μπαρτσελονα.


''Στηνει την μπαλα στην ασπρη βουλα''


''Χαιρομαι που σκοραρα αλλα χαιρομαι περισσοτερο που νικησε η ομαδα.''

Βλεπουμε καθε παιχνιδι ξεχωριστα και εχουμε 25 τελικους ακομη για να δωσουμε το 250% απο το καλυτερο εαυτο μας.

με ΚΑΘΕ σεβασμο στις ομαδες της θεασσαλονικης και λοιπων δημοκρατικων δυναμεων,με εκνευριζει απιστευτα που ερχονται κατι απιθανοι παικτες και λενε "ηρθα στον/στην.......(δεν το λεω για να μην εχουμε ιστοριες) για τιτλους"