Πρόγραμμα αγώνων

Προηγούμενο Ρεκόρ (2016-17): 51-31

Πρώτοι σε στατιστικές κατηγορίες (2016-17):
Πόντοι: Hayward 21.9
Ριμπάουντ: Gobert 12.8
Ασίστ: Hill 4.2
Κλεψίματα: Ingles 1.2
Κοψίματα: Gobert 2.6
Ευστοχία %: Gobert 66.1%
Χρόνος συμμετοχής: Hayward 34.5

Πιθανή 5άδα:


Πάγκος:
PG: Neto, Exum
SG: Burcs, Mitchell
SF: Johnson, Sefolosha
PF: Balomboy, Jerebko
C: Udoh, Bradley

Μεταγραφικές κινήσεις
Draft Picks: Donovan Mitchell (#13)
Ήρθαν ή ανανέωσαν: Rubio, Sefolosha, Jerebko, Udoh
Έφυγαν: Hayward, Hill, Diaw, Mack, Lyles, Withey

Παρουσίαση ομάδας:
Οι αλλαγές από χρονιά σε χρονιά στη Utah είναι καταιγιστικές. Από τη μία είχαμε την ανάδειξή της σε μια από τις καλύτερες ομάδες πέρυσι, τόσο από άποψη βελτίωσης (+19 νίκες σε σχέση με την 15-16), όσο και στην ποιότητα του μπάσκετ που παρουσίασε συνολικά. Τα καλά κράτησαν μόλις έναν χρόνο. Η Utah τερμάτισε στην 5η θέση στην κανονική διάρκεια, χάνοντας το πλεονέκτημα της έδρας πριν την πολυαναμενόμενη κόντρα με τους Clippers. Σε μια δραματική σειρά 7 ματς, που σημαδεύτηκε από την απουσία του Gobert για τους 3 πρώτους αγώνες (2-1 για τους Clippers σε αυτούς) και την αντίστοιχη του Griffin για τους τελευταίους 4 (3-1 υπέρ της Utah αντίστοιχα), η Jazz φάνηκε να έχει περισσότερες λύσεις από τους αντιπάλους της. Το επόμενο παιχνίδι δεν είχε κάποια ιδιαίτερη σημασία, αφού ήταν κόντρα στους Warriors. Ωστόσο η ανταπόκριση στις δυσκολίες της πρώτης σειράς στα playoffs και η θετική τελική έκβαση συντηρούσαν θεωρητικά ακέραιες τις ελπίδες της ομάδας του Salt Lake να κρατήσει τον Hayward στις τάξεις της. Ο Hayward ήταν ελεύθερος να διαπραγματευτεί το επόμενό του συμβόλαιο με οποιαδήποτε ομάδα, χωρίς δεσμεύσεις και το ειδύλλιο με τον προπονητή του στο κολλέγιο (Baylor) και νυν προπονητή των Celtics, Brad Stevens, έδινε κι έπαιρνε στα Πρωτοσέλιδα του Γιουτέηκου Τύπου. Ο μοναδικός all-star που έστειλε η Utah στην Νέα Ορλεάνη πέρυσι και ο ένας εκ των δύο σημαντικότερων παικτών μαζί με τον Gobert, αποτελούσε πλέον παρελθόν.
Η Utah γινόταν ξανά η ομάδα, που θα έπρεπε να στηριχθεί στο σύστημά της, κάνοντας τις κατάλληλες κινήσεις ενίσχυσης στο καλοκαίρι. Κάτι τέτοιο δεν είδαμε ωστόσο ή τουλάχιστον αυτό φαίνεται εκ πρώτης όψεως, μιας και η αποχώρηση του Hill (49 αγώνες), που μια έπαιζε, δυο δεν έπαιζε, καλύφθηκε από τον Rubio, που τουλάχιστον έχει μια μεγαλύτερη συνέπεια και μπορεί να ταιριάξει περισσότερο στον ρόλο του facilitator στην επίθεση. Το μακρινό σουτ θα είναι και πάλι από τα σημαντικά στοιχεια στο επιθετικό παιχνίδι, όπως και η γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας. Ωστόσο με την απώλεια του Hayward και του Hill χάθηκαν δυο σουτέρ της τάξης του 40% από μακριά. Ο Hood αγωνίστηκε μόλις σε 59 ματς πέρυσι, οπότε υπάρχει μια θετική νότα ότι η επιστροφή του θα δώσει ένα boost στο τρίποντο. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και για τον Burcs, που και αυτός τα τελευταία δυο χρόνια παιδεύεται με τραυματισμούς και κατάφερε να αγωνιστεί μόλις για 42 ματς με 15 λεπτά περίπου μ.ο. Ο Favors επιστρέφει κι αυτός, θεωρητικά σε κανονική κατάσταση και είναι έτοιμος να ρίξει το ταλαιπωρημένο του κορμί στα παρκέ. Ο ίδιος όταν σύγκρινε την τωρινή κατάστασή του με αυτή στην οποία βρισκόταν πέρυσι δήλωσε "η μέρα με την νύχτα" ότι πέρυσι αισθανόταν ότι έπαιζε με ένα πόδι μόνο...
Με αυτά και τα άλλα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι έφυγε μεν ο καλύτερος παίκτης της περσινής ομάδας, ο ρόλος του δε, κυρίως ως scoring go-to-guy, δεν ήταν τέτοιος που δε θα μπορούσε να αναπληρωθεί με εναλλακτικούς τρόπους. Είτε αυτό έρθει μέσα από την ανάδειξη νέων παικτών (Hood ή ίσως περισσότερο ο Mitchell που δείχνει να υπολογίζεται αρκετά από τον Snyder), είτε μέσα από προσαρμογές και νέες δοκιμές (ακούγεται ότι ο Gobert θα έχει ακόμα περισσότερο ενεργό ρόλο και συμμετοχή στο επιθετικό παιχνίδι της ομάδας). Η καρδιά αυτής της ομάδας, το λέμε και το φωνάζουμε δυο χρόνια τώρα, είναι ο Τζο ο Ίγνκλς, ο μεγάλος υποτιμημένος περιφερειακός πασέρ-πλεημέηκερ, ένας από τους λόγους για να βλέπουμε Utah και να χαζεύουμε μια ωραία εγκεφαλική πάσα ή ένα head fake που θα στείλει αδιάβαστο τον απρόσεχτο προσωπικό του αντίπαλο.


Προπονητής
Quin Snyder: Δεν θέλεις να τον κάνεις να νευριάζει... λένε ότι γίνεται Terminator. Ο Snyder έδειξε ήδη αρκετά πράγματα, αυτός και το επιτελείο του δηλαδή, όπως για παράδειγμα την μεταμόρφωση του Gobert από έναν αθλητικό defensive stopper σε μια τρομακτικά πληθωρική παρουσία και στις δυο πλευρές του παρκέ. Η αξιοποίηση των δυνατοτήτων του και της μπασκετοσύνης του έφερε τον ίδιο μια ανάσα από το DPOY, αν και κατά τη γνώμη των περισσοτέρων, μεταξύ των οποίων και δική μου, ήταν μακράν ο καλύτερος αμυντικός παίκτης φέτος. Ο Snyder πήρε και παίρνει το max από παίκτες που μέχρι πρότινος ήταν συμπληρωματικοί ρολίστες, όπως ο Diaw ή ο Ingles, ενώ έχει δώσει έναν ρόλο second unit megastar στον Joe Johnson, που του ταιριάζει πολύ και δεν πληγώνει ούτε την ομάδα, ούτε τον ίδιο από τυχόν εγωισμούς (αν και αποτελεί μεγάλη μπασκετική αξία). Ψηφίστηκε τελικά 6ος καλύτερος coach. Φέτος θέλουμε να δούμε τί μπορεί να κάνει χωρίς Hayward και πώς μπορεί να παίξει μαζί με Favors και Gobert.

Ταβανόμετρο & στόχοι για φέτος
Οι 51 νίκες της προηγούμενης σαιζόν είναι ένας στόχος δύσκολος να επαναληφθεί φέτος. Με ενισχυμένη τη Δυτική Περιφέρεια, τα περιθώρια στενεύουν και η Utah θα πρέπει να μπει σε έναν άχαρο ρόλο να προσπαθεί να βρει χημεία της προσπαθώντας ταυτόχρονα να κερδίζει τα παιχνίδια. Θα μπει στα playoffs άνετα, είναι καλή ομάδα, αλλά θα πρέπει να βρει την νέα ταυτότητά της και τους παίκτες που θα την τραβήξουν στις δύσκολες στιγμές, μέσα από τις αποτυχίες και τις επιτυχίες.

Κάτω απ' το φως του προβολέα
Λέμε ότι ο Gobert είναι πλέον proven, αν και όχι τυπικά σε απόλυτο βαθμό ακόμα (δεν είναι all-star, αν και μπήκε στη δεύτερη all-nba και την all-def ομάδα), κάτι που του δίνει ωραίο κίνητρο να κάνει ακόμα καλύτερη σαιζόν φέτος. Πίσω από αυτον ποιόν έχει η Utah που μπορεί να σηκώσει βάρος στις πλάτες τους, ειδικά μετά τη έξοδο των Hayward και Hill. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να δω τί πραγματικά μπορεί να κάνει σήμερα ο Ricky Rubio ως experienced starter στο ΝΒΑ.

Για χρόνια ολοκληρα ακούγαμε ότι οι Wolves ήθελαν να τον ανταλλάξουν, ότι βρισκόταν εν μέσω φημών και σεναρίων ανταλλαγής, ωστόσο κάτι τέτοιο δεν ήρθε ποτέ τελικά. Φέτος θα έχει την ευκαιρία του, σε μια άλλη ομάδα, να δείξει τί παίκτης έχει γίνει στα 27 του χρόνια. Μπασκετικά στην καλύτερη επαγγελματική ηλικία, θεωρώ ότι μπορεί να οδηγήσει αυτή τη Utah και να είναι ο παίκτης που μπορεί να δώσει ρυθμό σε άμυνα και επίθεση. Η ωριμότητα είναι εμφανής και στα στατιστικά (16-17 η καλύτερή του χρονιά μακράν) και στην εμφάνιση... Δεν είναι πλέον ο γλυκός, αμούστακος "Αλαντίν" που είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε... Όχι πια... Πλέον έχει μεταμορφωθεί σε μια λάτιν έκδοση του Νίκολας Κέητζ από το Connair, με μαλί που ανεμίζει κάτω από τον έλικα του μαχητικού, τατουάζ στα μπράτσα-ναι στα μπράτσα, όχι.. στα χέρια Rayban και grown man's beard. Δεν είμαστε πια παιδάκια... Αν κάποιος τον ρωτούσε σε ποιά ομάδα θα ήθελε να συνεχίσει από αυτές που θεωρούσε ότι του ταιριάζει περισσότερο, νομίζω ότι μόνος του θα ήταν ανάμεσα σε Spurs και Jazz. Η φετινή χρονιά ξεκινάει με upgrade στον άσσο για τη Jazz και παράλληλα ένα challenge για τον ίδιο να ηγείται με τις αποφάσεις του σε κάθε κατοχή.

Θέλω να ρωτήσω τον... Joe Ingles...
Ερώτηση: "Πώς το κάνεις όλο αυτό, θέλω πολύ να μάθω. Πραγματικά..."
Ingles: "Ποιό πράγμα;"
Ερώτηση: "Αυτό: που κάνεις ό,τι κάνεις. Έτσι όπως το κάνεις. Όπως παίζεις δηλαδή. Αυτό. Πώς το κάνεις; Θέλω να ξέρω"
Ingles "Πώς παίζω μπάσκετ δηλαδή; Δεν ξέρω αν καταλαβαίνω..."
Σχόλιο: "Αυτό... όλο... όπως παί.... Βασικά τίποτα, άστο, δεν πειράζει... Μην αλλάξεις τίποτα..."


Πρόβλεψη: 45
Conference rank: 7

Teaser: GO-BEAR!

Θέλω να παίζει 30+ λεπτά ο Mitchell και να φύγει ο Rubio, πολύ έκατσε.

Να βγει ο Hayward στο τηλέφωνο ή έστω να παίζει στο γήπεδο το "dum dum dum dum dum" σε κάθε καλάθι, o Θεός είναι Μορμόνος.

Θέλω να έρθει ο Udoh στον Παναθηναϊκό.

Έως και άργησες D-Mitch..

Φοβερος Mitchell χτες. Εκανε το καρφωμα της χρονιας σε μια πολυ ουσιαστικη φαση. Αυτος με 3 συνεχομενες ενεργειες κρατησε μπροστα τη Γιουτα οταν οι Λεικερς ειχαν πλησιασει. Δεν ξερω ποτε θα ξαναδω τη Τζαζ, αλλα οταν το κανω, θα προσεξω πρωτα αυτον.

Θα ήταν ακόμα καλύτερο, αν ο Lonzo έκανε μια έστω μικρή προσπάθεια να πάρει το ριμπάουντ (στη φάση με το putback), ώστε να τον έχει κάνει poster να το χαρούμε παραπάνω.

Κάπως έτσι το φανταζόμουν, αλλά όχι και τόσο καλά.

Δεύτερη φορά στην ενήλικη ζωή του ξεπερνάει τους 30 πόντους, μέσα σε διάστημα λιγότερο του ενός ημερολογιακού έτους. Αυτή είναι η καλύτερη φάση που ζει ο Rubio μέχρι σήμερα.
Στατιστικά στο μικρό δείγμα των 8-μόλις-αγώνων είναι στους 17.5 πόντους (+6.4 από την αμέσως καλύτερή του) και παίρνει +3 προσπάθειες για σουτ περισσότερες από την αμέσως μεγαλύτερή του (10 το 2014-15), ενώ φέτος ευστοχεί με 44% (40% η αμέσως επόμενη καλύτερή του, πέρυσι). Those Rubio times we are living in.




Να μείνει ο Μίτσελος*. Να μείνει και ο Ρούμπιο. Να φύγει το τρολ ο hood που υποτίθεται είναι ο σουτέρ της ομάδας!



* έχει τον αμαρκάριστο

Να μείνουν και οι τρεις! Ο Hood είναι χρήσιμος παίκτης, η ομάδα αυτή βασίζεται στο βάθος του ρόστερ

Από τους λόγους να βλέπω ΝΒΑ φέτος, απόλαυση να τον χαζεύεις με τη μπάλα στα χέρια. Του ζητώ συγγώμη και σε όποιον μπορεί να το διάβασε, όταν τον συνέκρινα με τον Bledsoe πριν λίγους μήνες.

Ταπίδια

Do oοο novan Miii tchell, a seven nation army couldn't hold him back. #Hθικός_RoY

Δε μπορεί, δε γίνεται να είναι τόσο υπέροχος.

Τι άλλο να ειπωθεί για Donovan. 41 ποντακια χαλαρά, ρεκόρ για ρουκι στην ιστορία των jazz. Μελλοντικός all star το πάτωμα του και θα παίρνε και τo ROY σπίτι του αν δεν ήταν ο Σίμμονς. Μιας και δεν παρακολουθώ κολεγιακο, τωρα καταλαβαίνω γιατί φώναζε ο sheed στο τόπικ των πιστονς για επιλογή κενναρντ πάνω από Μίτσελ. Δηλαδή πραγματικά τι δεν του άρεσε του σταν και πήγε στη ίδια θέση σε αρκετά χειρότερο παίκτη.
Για μένα είναι κρίμα που είναι τόσο άθλιος ο ρουμπιο και παίζει σχεδόν αποκλειστικά άσος ο Μίτσελ, το 2 του ταιριάζει περισσότερο.

5 σερί νίκες οι τζαζ παρα τις απουσίες gobert, iso joe, exum, hood, neto.Μαρεσει που στην οφσιζον γέμισαν το πάγκο τους με
εγνωσμενης αξίας ρολιστες (jerebko, thabo, udoh)και καταφέρνουν και ξεπερνάνε τόσες απουσίες. Εδώ contenders άμα είχαν 4-5 απουσίες παικτών ροτεισον θα είχαν παραδώσει πνεύμα.

Φειβορς όπως αναμενόταν άλλος παίκτης στο 5, είναι φανερό ότι δεν κολλάει μαζί με γκομπερ και πρέπει η Utah να πάρει κάτι από αυτόν πριν φύγει το καλοκαίρι τζάμπα.Υγιής μπερκς δεύτερο σερί 20+ point game ,ingles αξίζει τα λεφτά του 100%.

Το Δεκέμβριο από ότι είδα έχουν το πιο δύσκολο πρόγραμμα στο nba με 9/15 παιχνίδια εκτός και σχεδόν όλα με πολύ καλές ομάδες. Μακάρι να συνεχίσουν έτσι, τους προτιμώ στα πλέι οφς από πολλές ομάδες που είναι μέσα.

Λέμε όλοι για ευρωλιγκατο James, αλλά και Miller στη 2η θητεία του nba αποκάλυψη. 2ος πιο εύστοχος σουτερ 3 πόντων πίσω από ολινικ, δεν ξέρω αν τον πέρασε σήμερα.

Απλά έφτανε μέχρι μέσα και την άφηνε μέχρι να γυρίσει, η συνέχεια στην επανάληψη θύμισε Κακαλίδη.

Θυμίζω πως το Denver πήρε 2 4αρια σε εκείνο το trade, ο ένας παίζει 10 λεπτά μο με 5 DNP-CD ενώ προσπαθεί να χτίσει νέο τρόπο παιχνιδιού, ο άλλος έχει πάρει 2 λεπτά σύνολο. Edit: μόλις το συναντησα στο σημερινό rotoblurb, αλλά οκ πρώτη φορά που τους κράζω δεν είναι. Μιλώντας για το blurb:



Γεια σου klow

Χτεσινό.. blurb:


Και μην ξεχνάμε πως στα πρώτα 5 χρειάστηκε μια σχετική προσαρμογή, θα έχει και το όποιο dud αλλά πλέον προβλέπεται σπάνιο.

Ο Mitchell -θα- είναι go-to ανεξαρτήτως θέσης, άρα ο Rubio δεν είναι το ιδανικό του συμπλήρωμα de facto. Γενικά το πρόβλημα του Rubio είναι πάντα το ίδιο, χρειάζεται αρκετά τη μπάλα στα χέρια μεν, δεν μπορεί να αξιώνει το ρόλο του ν1 στην περιφέρεια όμως. Ως ευρισκόμενος στη λίστα του Gordon ήρθε. O T-1000 είναι πολύ καλός coach. Πάντα μ' άρεσε κι ο Αλέκος ο Burks. Είχα προσδοκίες για Exum φέτος.


Μακροσκοπικά ο Miller είναι πιο NBA relevant σα ρόλος απ' το James, ήδη απ' όταν έγινε επιτέλους βασικός o Ulis δεν περιμένεις τίποτε παραπάνω απ' το απρόσμενο ξέσπασμα. Δεν ξεχνάμε και Udoh ως χρησιμότητα και μόνο εδώ.
Να μην αρχίσω να λέω για τον Ingles μόνο..

Δεύτερο σερί επιτυχημένο trade για τους Nuggets μετά το Nurkic+1st για Plumlee

Να προσθέσω μόνο το εξής στα πολύ ωραία που γράφουμε για το πουλέν μας. Ο παρακάτω πίνακας έχει τις φορές που rooks έχουν καταφέρει +40 πόντους σε κάποιο/κάποια από τα πρώτα 25 ματς της μετέπειτα καριέρας τους. Δεν είναι κάτι που συμβαίνει πολύ συχνά.
http://bkref.com/tiny/r21HG

(έφαγα τις ομάδες για να μη φαίνονται τα αρχικά relocated ομάδας που σε άλλα σπορ την έπαιζαν ακόμα και 0-16 στο στοίχημα)

Ακριβώς την ίδια άποψη με τον Ρίβερς είχα στο μυαλό μου το πρωί αλλά βαριόμουν να την εκφράσω. Αυτοί οι δύο είναι ξεκάθαρα τα Νο1 και 2 του φετινού ντραφτ με όποια σειρά θέλει ο καθένας. Πέρα από stats και νούμερα, μου κάνει μεγαλύτερη εντύπωση που αυτός ο πιτσιρικάς έχει μετατρέψει μία διαχρονικά βραδυκίνητη και "δοισκίλια" επίθεση, όπως αυτή της UTAH, σε "πύραυλο". Πλέον πέρα από το να αφήνουν τα κόκαλά τους στην άμυνα, μπορούν και κερδίζουν παιχνίδια και από την επίθεση.

Δεν το πιστεύω αυτό που λες για την επιθετική λειτουργία της UTAH επί Snyder τουλάχιστον, που μας ενδιαφέρει (αν αυτό είναι το εύρος της σύγκρισης, γιατί μετά περνάμε σε μη συγκρίσιμες εποχές), είναι η απατηλή εικόνα από αυτό που μας μένει λόγω του χαμηλού αριθμού επιθεσεων που επιδιώκει (παραδοσιακά ο Snyder, σωστό ως προς αυτό).

Από περιέργεια το κοίταξα και ισχύει:
2017-18: Offensive Rating 108 (15οι), Pace 96 (27οι)
2016-17: Offensive Rating 110 (12οι), Pace 92 (30οι)
2015-16: Offensive Rating 106 (16οι), Pace 91 (30οι)
2014-15: Offensive Rating 105 (17οι), Pace 90 (30οι)

Σίγουρα δεν θέλει να δίνει δαιμονισμένο ρυθμό στο παιχνίδι, αλλά δεν προκύπτει ότι δεν είναι μια ικανή ομάδα επιθετικά. Μπορεί να μην το βλέπουμε τόσο συχνά ως τελικό σκορ, αλλά με αυτό τον τρόπο λειτουργίας παίρνουν αποτελέσματα και αυτό μετράει. Με Gobert μέσα θα δούμε ακόμα περισσότερες ευκαιρίες και για πιο αμαρκάριστα σουτ, αφού θα βελτιστοποιηθεί το pick n roll με τον Mitchell.

* O Simmons προήλθε από το περσινό draft

Αν δεν κάνω λάθος ο Ρίβερς σαν ROY ανέφερε Μίτσελ και Τειτουμ (εξαιρώντας τον Σίμμονς, ο οποίος υπάρχει σαν αναφορά στις δηλώσεις του). Τέσπα εγώ αναφερόμουν σε αυτούς πάντως και όχι στον Σίμμονς.

Από τις λέξεις βραδυκίνητος και δυσκοίλιος, σίγουρα θα ψαχτούμε στα παραπάνω stats που παρέθεσες, αν είναι ορθή σαν κρίση, που όντως με διαψεύδουν. Περισσότερο όμως είχα στο μυαλό μου και επηρεασμένος από τα τελευταία ματς -όσο και από την απουσία Γκομπέρ που επηρεάζει κατά τρόπο την επιθετική συμπεριφορά της ομάδας- την ευκολία που γυρνάει η μπάλα στην περιφέρεια που τους έχει οδηγήσει σε αυξημένο ποσοστό μακρινών σουτ και πιστεύω ότι οφείλεται κατα κύριο λόγο στον πιτσιρικά. Ψάχνοντας εκτός από το εκπληκτικό 44,3 3p% (των τριών τελευταίων) που τους δίνει πρωτιά, στην σεζόν μέχρι τώρα σουτάρουν με 38,6 που τους φέρνει στην τρίτη θέση, έναντι 37,1 και 9η θέση πέρσι. Θα μου πεις σιγά τα ωά, ακόμα 20 παιχνίδια και μέχρι το τέλος μπορεί να ισορροπήσει. Το εκπληκτικό όμως είναι ότι επιχειρούν 30,3 3PA ένατντι 26 πέρσι και 23,9 πρόπερσι.
Για μία ομάδα που στηριζόταν τόσα χρόνια στα midrange shoots του Χειγορντ και στα plays που μπορούν να τρέξουν με επίκεντρο τον ίδιο παίχτη, η φετινή εικόνα φαντάζει κάτι διαφορετικό όσο και αν ο ρυθμός παραμένει σταθερός.

Συγκινητικός, αν ήταν πλήρεις θα το είχαν χτυπήσει και αυτό.

True. Μικρό πάρτυ στη ρακέτα, περνούσαν όλες οι πάσες και έκανε βόλτα όποιος ήθελε. Επίσης η παρουσία του Joe Johnson αναστάτωσε λίγο τις ισορροπίες στο ball domination στην επίθεση. Κάποια στιγμή όταν έπαιξαν μαζί Hood-Mitchell-Johnson για κάνα τρίλεπτο γινόταν της καραμπόλας.

Και ταιριάζει τόσο εύκολα το όνομά του στο ρυθμό του Seven Nation Army..

Κυριε Rivers πριν μιλησετε για τους 2 καλυτερους ρουκι εκτος του Simmons, κοιταξτε λιγο στην πολη σας! Συντομα θα επανελθετε στη θεση που σας εχουμε συνηθισει, αυτη της μικρης ομαδας του LA. Αν δεν ειστε ηδη...
Κατα τ αλλα ο Mitchell μαλλον ειναι ο καλυτερος ρουκι μετα το Simmons. Δεν ξερω μηπως ειναι και βαζοντας το Simmons στην εξισωση...

Στο rookie ladder τoυ NBA.com έμεινε για δεύτερη φορά στην κορυφή -ποιος Simmons;- αλλά στο αντίστοιχο του hoopshabit τον προσπέρασε ο Kuzma, γιακατσετεκαλαλεωγω

Aρχίσανε τα mixes:

Mαγικός για ένα ακόμα παιχνίδι ο Μίτσελ, που κάθε φορά που έβγαινε αλλαγή, η Γιούτα έχανε σε δημιουργικότητα και ενέργεια.

Εδώ μωρέ για ένα ριμπάουντ πήδηξα...

Καλός -χρυσός ο Ντόνοβαν, αλλά μόνο με το hero ball του οι Τζαζ δεν θα κερδίσουν τίποτα άλλο εκτος από μια καλή θέση στο επερχόμενο ντραφτ.
Στον ίδιο αγώνα ο Ρούμπιο είχε 0 ασίστ!
Ολόκληρη η ομάδα 11!

Και τι να κάνεις βέβαια όταν οι άλλοι 4 γύρω του είναι άμπαλοι. Hero ball θα κάνεις. Μιλάμε για παίκτες που δε βάζουν την μπάλα στο καλάθι εκτός αν τους βγάλους ελεύθερους. Χθες ο Rubio είχε 2 πόντους και ο Ingles 0. Καλά τα γύρω γύρω, αλλά η ουσία είναι να μπαίνει και κανάς πόντος. Μια ομάδα που ναι για πάτο δίπλα σε Kings την κρατάει στη 10η θέση βασικά ο Mitchell.

Ο coach φέτος έχει πάρει βαθμό κοντά στο 0, γιατί εντάξει ατυχία με Gobert, αλλά δεν είναι πράμα αυτό που παίζουν στην επίθεση. Στην τελική ας παρκαριστεί μόνιμα ο Rubio αν είναι να νομίζουν ότι μπορούν να παίζουν όπως πέρυσι αλλά απλά βγάλε έναν εκ των κορυφαίων σουτέρ Hill και βάλε Rubio. Ε δεν πάει έτσι. Για ποιο λόγο δηλαδή να παίζει έστω και 10% (που ναι αρκετά παραπάνω αλλά έστω) με την μπάλα στα χέρια ο Ingles όταν είναι μέσα Rubio και Mitchell. Με Rubio μέσα θα χει μπάλα ο Rubio πως θα γίνει δηλαδή. 10 χρόνια έτσι παίζει κι η αδυναμία είναι πασίγνωστη, εσύ είσαι τόσο μάγκας να του αλλάξεις στυλ?

O Snyder είχε την εξής τύχη και ατυχία ταυτόχρονα: σχεδίασε φέτος την ομάδα με τον Rubio χειριστή (μέρος της είχε τον Μίτσελ να είναι ρολίστας με μικρό χρόνο συμμετοχής), αλλά στη συνέχεια ανακάλυψε ότι δεν έχει νόημα να χάνεται ο χρόνος και να μην δίνει στον Mitchell τα πάντα, τη μπάλα και τη δημιουργία δηλαδή στα max λεπτά. Νομίζω 9 στους 10 προπονητές θα έκαναν το ίδιο, εφόσον έβλεπαν ότι έχουν έναν franchise player που δείχνει ήδη έτοιμος. Κάπως έτσι... ακυρώθηκε τελείως ο Rubio, από τη μία χάνοντας το advantage του και από την άλλη μετατρέποντάς τον σε spot shooter του 30% (ίσως σε spot up έχει παραπάνω, δεν είμαι σίγουρος, αναφέρομαι περίπου στο τρίποντό του φέτος).

Ο Gobert είναι απώλεια, μεγάλη μάλιστα, δεν υπάρχει τίποτα από rim protection σε cuts και drives, ενώ και στην επίθεση δεν υπάρχουν ισορροπίες. Θεωρώ ότι ο παίκτης που δεν ταιριάζει με τίποτα είναι ο Hood και αυτό που κάνει ο Snyder είναι να του δίνει shots για να φανεί ώστε να γίνει trade bait από φέτος κιόλας. Χρειάζονται σουτ, αλλά αυτό που κάνει ο Hood, δηλαδή να του παίρνει 8 δευτερόλεπτα να νιώσει άνετα με τη μπάλα, να βγει πρώτα έξω στη γραμμή του κέντρου !!! και μετά να κάνει iso επίθεση με σουτάκι από την κορυφή.... δεν υπάρχει. Μόνο ο Lebron, Durant και γενικότερα οι superstars μπορούν να το κάνουν.

Μπας και θα πρεπε να δώσουν σημαντικότερο ρόλο στο Ρούμπιο οι Τζαζ;
Καλό και χρυσό παιδί ο Ντόνοβαν αλλά δε θα κερδίσουν αρκετούς αγώνες οι Τζαζ μόνο με τα γιουρούσια του!

Αν βάζουν τα ελέυθερα σουτ οι συμπαίκτες του Donovan, μπορεί και να κέρδιζαν περισσότερα. Επίσης με καμιά άμυνα μια στο τόσο στη ρακέτα...
Αλλά μην τον κάνουμε spot shooter για να κρατάει τη μπάλα ο Rubio, ήμαρτον!

Δεν είπα να κάνουν τον Mitchel στατικό σουτέρ προς θεού, σλάσερ είναι κυρίως.
Αλλά με το Rubio βασικό οργανωτή για περισσότερες κατοχές η ομάδα ίσως αποδώσει καλύτερα.
Και δεν πιστεύω ότι αυτό θα επηρρεάσει αρνητικά την απόδοση του Mitchel η την εξέλιξη του σαν παίκτη.
Ο Rubio στη Μιννεσότα έπαιζε μαζί με Wiiggins και Lavine στα ''φτερά'', κανείς απ' τους δύο δεν είναι στατικός σουτέρ, τους έκανε κακό αυτό; Μια χαρά σκοράρανε. Γιατί να χει πρόβλημα το πουλεν μας ο Ντόνοβαν που στο κάτω κάτω είναι και καλύτερος;

Ορίστε, σε άκουσαν! 7/9 τρίποντα, ωραία, σποτάδικα. 14/19 σουτ συνολικά και 5/5 βολές.

Ένας από τους 7 μόλις rookies που έχουν σημειώσει τουλάχιστον 40 πόντους με ευστοχία 73% και άνω στα σουτ.
(Β.Griffin-Shaq-E.Brand-Hakeem-C.Person-J.Vincent οι άλλοι)
http://bkref.com/tiny/Z7RFY

Παραδοσιακή ομάδα η Utah, με δύο κανονικούς ψηλούς, ένα καθαρό point guard
και ένα αθλητικό slasher δυάρι στη βασική πεντάδα.
Μακάρι να καταφέρουν να μπούνε στα πλεϊοφ από φέτος, να κλείσουν πολλά στόματα!

Προσέξτε πόσες φορές ο Μίτσελ στημένος στα άκρα σαν ''spot shooter'', ζητά τη μπάλα και ο Ρούμπιο τον αγνοεί

Eγω δεν είδα καθόλου κάτι τέτοιο στο βίντεο. Περισσότερο είδα την προκλητική άμυνα των Μέμφις και ο Ρούμπιο προφανώς πήρε την εντολή να σουτάρει σε κάθε περιπτωση γιατί παίζαν σχεδόν overplay στους υπόλοιπους και τον Ισπανό τον άφηναν. Ίσα ίσα ο Μίτσελ πάσαρε και στον ανοιχτό Ρούμπιο .

Α νόμιζα ότι μόνο εγώ εκνευριζόμουν με αυτό...

Ο Μίτσελ παίζει να πάρει το ROTY από το Σίμονς; Γιατί είχα παίξει Σίμονς κι αρχίω κι ανησυχώ...

Στα δύο τελευταία καλάθια ο Μίτσελ σηκώνει το χέρι αλλά ο Ρούμπιο καλά κάνει και δεν του δίνει τη μπάλα, καθώς μεσολαβούν αντίπαλοι παίκτες και η πάσα θα ήταν παρακινδυνευμένη. Σε μια προηγούμενη φάση που είναι δίπλα του ελεύθερος, (χωρίς να σηκώσει αυτή τη φορά το χέρι) ο Ρούμπιο προτιμά να σουτάρει από μέση απόσταση. Ολο τον αγώνα δεν τον είδα πάντως, μόνο αυτά τα highlights που είναι μόνο οι πόντοι που έβαλε ο Ρούμπιο. Εχει καλό midrange, δεν είναι να τον παίζεις under εκεί.

Αυτό βασικά.

Καριερ χά-για, πρώτα την Παρασκευή, ύστερα χθες. 23 και 24 πόντοι, αμφότερα με τη φανέλα της Μπάρσα. 9-0 σερί, το καλύτερο active αυτή τη στιγμή. Ίγνκησμαν. Career year, τρομερό για άνθρωπο που μπαίνει στο ΝΒΑ στα 27 του και το κάνει στα 30 του, κάθε χρονιά καλύτερη από την αμέσως προηγούμενη.

Οι Jazz έκαναν χθες την 11η σερί νίκη τους. Αλλά και οι ανταγωνιστές της στη μάχη για τις θέσεις για τα πλείοφ το ίδιο:
Pelicans, Blazers και Clippers κέρδισαν εχθές, οι δύο τελευταίοι μάλιστα κατάφεραν μεγάλες νίκες ''εκτός προγράμματος''

Οι Jazz τρέχουν ένα 17-2 και είναι 10οι. Πριν ξεκινήσουν αυτό το σερί...ήταν 10οι!

Ναι ρε γαμώτο. Είχα καταλάβει που πάει η δουλειά και είχα ζητήσει από τη στοιχηματική να μου προσφερθούν αποδόσεις ,για είσοδο στα playoffs, όταν οι Jazz ήταν 5-6 νίκες πίσω από την 8η θέση. Αλλά δε δέχτηκαν.

Θα μπουν τελικά. Έχουν το πιο εύκολο πρόγραμμα. Αρκεί να μην αρχίσουν να χάνουν από τα τανκς

Αν κάποιος κατάλαβε γιατί επιτέθηκαν στον Rubio ας μου πει κι εμένα. Κι εντάξει ο Chriss δεν σκαμπάζει και πολλά γενικά, αλλά ο Dudley εντύπωση μου έκανε, είναι και σε ευαίσθητη ηλικία.

μπα δεν νομίζω να φταίει η κλιμακτίριος του Ντάντλει... ο ρίκι γαλουχήθηκε από την γενιά των αντιπαθητικών Ισπανών, οπότε λογικά κάποια τρελίτσα θα τους πούλησε μες στο ματς

Ισως δεν τον πάνε επειδή φλοπάρει πολύ στην επίθεση. Από φέτος που λάνσαρε αυτό λουκ με το γλυμμένο μακρύ μαλλί τα μούσια και τα τατουάζ του τη πέφτουν πιο παλιά δεν θυμάμαι να του συνέβαιναν πολλά τέτοια.

Άξιος ο Dudley. Τέτοιες κινήσεις καλό είναι να γίνονται. Προστατεύει την ομάδα.

Σε αντίθεση με τον Chriss που είναι για το NFL.

Ο Chriss,μετα το πεσιμο εχει φατσα σαν μολις να ξυπνησε.Αλλα ειναι απο τους κλασικους τυπαδες "Ωπ ωραια πεφτει ξυλο" και παει και χωνεται χωρις καν να καταλαβε τι παιχτηκε.

Click to view attachment

To πέσιμο στον Ρούμπιο τι φάση? Ο Γκομπέρ δεν κλαδεύει τον Κρις???

Πλέον με τον τραυματισμό του Κάρι νιώθω οτι φετος η Γιούτα μπορεί να κάνει το μπαμ και να χτυπησει τους Warriors. Xρειάζεται να δούμε μια έκπληξη τόσο δυνατή που θα αλλάξει λίγο το σκεπτικό των περισσότερων που παρακολουθούν την λίγκα και απλά περιμένουν να δουν playoffs μόλις ξεκινήσουν οι τελικοί Rockets-GSW.