al pacino

filmography και το ονομα του ρολου

July 13, 1969 Me, Natalie Tony
1971 The Panic in Needle Park Bobby Lionelli
1972 The Godfather Michael Corleone
1973 Scarecrow Francis Lionel 'Lion' Delbuchi
Serpico Officer Frank Serpico
1974 The Godfather Part II Michael Corleone
1975 Dog Day Afternoon Sonny Wortzik
Bobby Deerfield Bobby Deerfield
1979 ...And Justice for All Arthur Kirkland
1980 Cruising Steve Burns
1982 Author! Author! Ivan Travelian
1983 Scarface Tony Montana
1985 Revolution Tom Dobb
1989 The Local Stigmatic Graham
1989 Sea of Love Detective Frank Keller
1990 Dick Tracy Big Boy Caprice
1990 The Godfather Part III Michael Corleone
1991 Truth or Dare
1991 Frankie and Johnny Johnny
1992 Glengarry Glen Ross Richard "Ricky" Roma
1992 Scent of a Woman Lieutenant Colonel Frank Slade
1993 Carlito's Way Carlito "Charlie" Brigante
1994 Jonas in the Desert
1995 Two Bits Gitano Sabatoni
1995 Heat Lieutenant Vincent Hanna
1996 City Hall Mayor John Pappas
1996 Looking for Richard

1997 Donnie Brasco Benjamin "Lefty" Ruggiero
1997 Devil's Advocate John Milton
1999 The Insider Lowell Bergman
1999 Any Given Sunday Tony D'Amato
2000 Chinese Coffee Harry Levine
2002 Insomnia Detective Will Dormer
2002 S1m0ne Viktor Taransky
2002 People I Know Eli Wurman
2003 The Recruit Walter Burke
2003 Gigli Starkman
2003 Angels in America Roy Cohn
2004 The Merchant of Venice Shylock
2005 Two for the Money Walter Abrams
2006 88 Minutes Jack Gramm
2006 Torch
2007 Ocean's Thirteen Willie Banks





robert de niro

2007 What Just Happened? Announced
The Winter of Frankie Machine Frankie Machine Announced
Stardust Captain Shakespeare Filming
2006 The Good Shepherd Bill Sullivan Post-Production
November 23, 2005 Rent (film) Producer
January 27, 2005 Hide and Seek David Callaway
December 22, 2004 The Bridge of San Luis Rey Archbishop of Peru
Godsend Richard Wells
September 10, 2004 Shark Tale Don Lino Voice
December 16, 2004 Meet the Fockers Jack Byrnes
September 6, 2002 City by the Sea Vincent LaMarca
December 6, 2002 Analyze That Paul Vitti
March 11, 2002 Showtime Det. Mitch Preston
July 9, 2001 The Score Nick Wells
March 1, 2001 15 Minutes Detective Eddie Flemming
September 14, 2000 Men of Honor Chief Leslie W. 'Billy' Sunday
October 6, 2000 Meet the Parents Jack Byrnes
June 24, 2000 The Adventures of Rocky & Bullwinkle Fearless Leader
March 5, 1999 Analyze This Paul Vitti
November 24, 1999 Flawless Walt Koontz
January 30, 1998 Great Expectations Arthur Lustig
September 12, 1998 Ronin Sam
August 15, 1997 Cop Land Lt. Moe Tilden
December 25, 1997 Wag the Dog Conrad Brean
December 25, 1997 Jackie Brown Louis Gara
August 16, 1996 The Fan Gil Renard
October 18, 1996 Sleepers Father Bobby
December 18, 1996 Marvin's Room Dr. Wally
1995 A Hundred and One Nights
December 15, 1995 Heat Neil McCauley
November 22, 1995 Casino Sam 'Ace' Rothstein
November 4, 1994 Mary Shelly's Frankenstein The Creature
March 5, 1993 Mad Dog and Glory Wayne 'Mad Dog' Dobie
April 9, 1993 This Boy's Life Dwight Hansen
January 1, 1993 A Bronx Tale Lorenzo Anello
April 29, 1992 Mistress Evan M. Wright
October 16, 1992 Night and the City Harry Fabian
March 15, 1991 Guilty by Suspicion David Merrill
May 24, 1991 Backdraft Donald 'Shadow' Rimgale
November 13, 1991 Cape Fear Max Cady
September 12, 1990 Goodfellas Jimmy Conway
December 20, 1990 Awakenings Leonard Lowe
February 9, 1990 Stanley and Iris Stanley Everett Cox
March 10, 1989 Jacknife Joseph 'Jacknife' Megessey
December 15, 1989 We're No Angels Ned
July 20, 1988 Midnight Run Jack Walsh
March 6, 1987 Angel Heart Louis Cypher
June 3, 1987 The Untouchables Al Capone
September 29, 1986 The Mission Rodrigo Mendoza
February 20, 1985 Brazil Archibald 'Harry' Tuttle
February 17, 1984 Once Upon a Time in America David 'Noodles' Aaronson
November 21, 1984 Falling in Love Frank Raftis
February 18, 1983 The King of Comedy Rupert Pupkin
October 2, 1981 True Confessions Des Spellacy
November 14, 1980 Raging Bull Jake La Motta
December 8, 1978 The Deer Hunter Michael Vronsky
June 21, 1977 New York, New York Jimmy Doyle
November 15, 1976 The Last Tycoon Monroe Stahr
August 15, 1976 1900 Alfredo Berlinghieri
February 8, 1976 Taxi Driver Travis Bickle
December 12, 1974 The Godfather: Part II Vito Corleone
August 26, 1973 Bang the Drum Slowly Bruce Pearson
October 2, 1973 Mean Streets John 'Johnny Boy' Civello
December 22, 1971 The Gang That Couldn't Shoot Straight Mario Trantino
December 1, 1971 Born to Win Danny
Jennifer on My Mind Mardigian
April 27, 1970 Hi, Mom! Jon Rubin
March 24, 1970 Bloody Mama Lloyd Barker
1969 The Wedding Party Cecil
Sam's Song Sam Nicoletti
December 15, 1968 Greetings Jon Rubin
1965 Three Rooms in Manhattan Client at the diner

μια φορα να καταφερω να βαλω poll... μπορει καποιος μοντερατορ να την προσθεσει?

to the point

και οι δυο τεραστιοι ηθοπιοι οσο πιο ολυ μεγαλωνω τοσο περισσοτερο μου αρεσει ο αλ πατσινι και θεωρω πως ειναι καλυτερος στα σημεια απο το ντε νιρο. η αγαπημενες μου ταινιες ειναι ο δικηγορος του διαβολου ο σημαδεμενος και η τριλογια του νονου

Ασύγκριτοι.

Ο Ρομπερτ Ντε Νίρο είναι είναι ένας απο τους κορυφαίους ηθοποιούς.
Ο Αλ Πατσίνο είναι θεός.

ωραιος ο air kef!συμφωνω απολυτα!τον θεο δεν μπορεις να τον συγκρινεις!ο ντε νιρο ισως και να ειναι ο καλυτερος ηθοποιος!ο αλ ομως ξεφευγει απο τα εγκοσμια!(υπερβαλω λιγο αλλα τον λατρευω τον πατσινο)

Aλ Πατσινο.

Τι συγκρινουμε τωρα.

Ή αλλιως:

Δικηγορος του Διαβολου
Αρωμα γυναικας.
Οι μονολογοι του Πατσινο στο τελος ειναι απιστευτοι!!!!!!!

Το Heat που ειναι και δυο απλα απιθανο..

Πατσίνο ασύγκριτα!@@! μόνο ο τρόπος που παίζει στο Scarface, στα κορυφαία (περί αθλητικού) "Αny Given Sundey" και στο "Two For the Money" είναι τρομερή! επίσης κορυφαίο το "The Merchant of Venice"

εχω δει και τις δυο και οντως ειναι απιστευτες.ειδικα το two foρ the money , το ειδα πριν 2 εβδομαδες, και οντως ειναι απιστευτος και ως στοιχηματακιας...

είναι και τρομερά αστείος Ειδικά εκεί που του έλεγε δν θα φύγει από την δουλειά (του McConaughey) του έλεγε κάτι τρελά διάφορα ότι δν μπορεί να φύγει και στο τέλος πετάει το :"...becides we have a contract." ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ!

Όντως.Μια μέτρια ταινία την έκανε τόσο καλή σε έναν ρόλο που κανείς άλλος δν θα μπορούσε να ερμηνεύσει τοσο καλα..

Εγώ χτες το είδα το two for the money... Πραγματικά ο Pacino είναι θεός... όχι ότι ο De Niro πάει πίσω... αλλά ο Al είναι ένα σκαλί πιο πάνω...

Eγω θα σας την χαλασω..
Robert de Niro θεός,κ Αλ Πατσινο ημίθεος..

Εγω θα σας τη χαλάσω ακόμα περισσότερο... Ντε Νίρο ημίθεος και Πατσίνο ένας καλός αλλα, για μένα, τελείως αντιπαθητικός ηθοποιός. Καμία ταινία από τις οποίες έχει πρωταγωνιστήσει δεν μου αρέσει εκτός από το Heat του Μάικλ Μαν λόγω όμως Ντε Νίρο και Μάικλ Μαν. Στο τέλος όταν ο Πατσίνο σκότωσε τον Ντε Νίρο έπεσα σε κατάθλιψη για μια βδομάδα!!!

Και ο R. De Niro ειναι φυσικα ενας αξεπεραστος και φοβερος ηθοποιος αλλα και ο Al Pacino ειναι το ιδιο ή και περισσοτερο. Βασικα ειναι τοσο κοντα στην κορυφη ωστε ειναι δυσκολο να ξεχωρισεις ποιος ειναι καλυτερος....
Σε ΚΑΘΕ ταινια που παιζουν πραγματικα και οι 2 δινουν παντα μαθηματα υποκριτικης....

Ομως εγω θα βαλω πιο πανω και απο τους 2 τον αξεπεραστο κατα τη γνωμη μου Anthony Hopkins!
Δεν πρεπει να ξεχναμε βεβαια και τον σχετικα αγνωστο Klaus Maria Brandauer ο οποιος ειναι πραγματικα κορυφη σε καθε ταινια που παιζει. Εχει παιξει κυριως σε μη-πρωταγωνιστικους ρολους οπου και συνηθως "σβηνει" τον κυριο πρωταγωνιστη.....

Φυσικα στο ιδιο επιπεδο πανω κατω με Pacino, De Niro ειναι και οι τεραστιοι Jack Nicholson, Marlon Brando, Morgan Freeman, Laurence Olivier και πολλοι αλλοι φυσικα.....

Ναι, έχεις δίκιο! Αυτόν δεν πρέπει να τον ξεχνάμε. Απορώ πως δεν τον είπε κανένας άλλος... Τεράστια παράλειψη!!
















Ποιος είπαμε είναι αυτός;

Αν και οι δυο ειναι φοβεροι ψηφιζω τον Αλ Πατσινο.Καλα θα ηταν να βαλουμε ομως και ενα poll για να δουμε τα ποσοστα.

Προστεθηκε poll.

Mιλαμε για δυο πολυ μεγαλους ηθοποιους,αλλα εμενα η αδυναμια μου ειναι ο Al Pacino..

Πολυ βασανιστικα ερωτηματα θετονται τελευταια!

Στη μετά-Μπράντο εποχή, τρεις ηθοποιοί θεωρούντο μέχρι προσφάτως οι κορυφαίοι Αμερικάνοι:
1. Ντε Νίρο
2. Χόφμαν
3. Πατσίνο

Ο Νίκολσον δεν είναι αδικημένος, αν και δίνει κολοσσιαίες ερμηνείες ακόμη και σήμερα, ενώ πολύ πολύ σπάνια παίζει σε ταινία κάτω του μετρίου (σε αντίθεση με τους άλλους τρεις). Η καλύτερή του ερμηνεία είναι λογικά στο "Επάγγελμα Ρεπόρτερ" του Αντονιόνι, αφού στις υπόλοιπες γνωστές ερμηνείες του πριν τα mid-80s ήταν ιδιαίτερα τυποποιημένος.

Ο Πατσίνο είναι υπερταλαντούχος και είχε και 5 σερί υποψηφιότητες για όσκαρ (άσχετο αυτό βέβαια). Η ερμηνεία του στο "Ο Νονός ΙΙ" είναι, κατά την ταπεινή μου άποψη, η κορυφαία σε Α' αντρικό ρόλο. Εννοείται ότι - αν και πάντα καλός στους β' ρόλους του - παίζει πλέον μόνο σε κακές ταινίες (με τελευταία καλή το "Heat", δέκα χρόνια πίσω). Με τις ερμηνείες του στο "Σέρπικο" και το "Σημαδεμένο" προσπάθησε μάλλον επιτυχημένα να αναπτύξει την ερμηνευτική του γκάμα, αλλά η καλή του εποχή πέρασε μαζί με τα 70s.

Ο Χόφμαν είναι κολοσσιαίος ηθοποιός, με μεγαλύτερο ερμηνευτικό εύρος από όλους τους προαναφερθέντες. Στα "Αδέσποτα Σκυλιά", στο "Τούτσι", στο "Κράμερ εναντίον Κράμερ" και στον "Καουμπόυ του Μεσονυχτίου" αναγνωρίζω μερικές από τις κορυφαίες ερμηνείες στο σύγχρονο αμερικάνικο σινεμά. Την τελευταία δεκαετία, θεωρώ το "Wag the Dog" ως την καλύτερη ταινία και ερμηνεία του.

Ο Ντε Νίρο υπερεκτιμήθηκε τελικά, αν και ήταν μέχρι πριν από λίγα χρόνια ο αγαπημένος μου ηθοποιός. Αναγνωρίζω ότι το εύρος του τα τελευταία 15 χρόνια ήταν περιορισμένο, το προφίλ του τυποποιημένο και όλα αυτά ήταν συνέπεια των πρώτων ρόλων-ταμπού, στους οποίους είχε διαπρέψει. Εννοείται ότι ήταν πολύ σπουδαίος, τόσο στον "Ταξιτζή", όσο και στο "Οργισμένο Είδωλο", την καλύτερη βέβαια ερμηνεία του, αλλά στα τέλη των 80s κατέρρευσε, ενώ η τελευταία καλή ταινία του, το "Wag the Dog" (ακριβώς όπως ο Χόφμαν) είναι μακριά πλέον.

Όσο για τον Κλάους Μαρία Μπραντάουερ, δε νομίζω να μπαίνει στη συγκεκριμένη λίγκα. Καλό το "Μεφίστο" πάντως. Toν βάζω στην κατηγορία των ηθοποιών που ανήκουν στο σκηνοθέτη. Εκεί έχω το Ζαν-Λουί Τρεντινιάν, το Maξ φον Σίντοφ, to Nικολάι Τσερκάσοφ, το Zαν Πιερ Λεό, τον Έρναλντ Τζόζεφσον, το Χέλμουντ Μπέργκερ, το Ντερκ Μπόγκαρντ, το Φιλίπ Νουαρέ, τον Αλέν Ντελόν, το Τζακάρλο Τζανίνι, το Ζεράρ Ντεπαρντιέ και άλλους.

Ο Μάρλον Μπράντο υπήρξε ο Πάπας του αμερικάνικου Σινεμά, όχι τόσο για την ερμηνεία του στο "Νονό", όσο για την ικανότητά του να μεταλάσσεται (σε αυτό τον διαδέχτηκε και εξέλιξε τα πράγματα ο χαμαιλέων Ντε Νίρο). Στο "Λιμάνι της Αγωνίας" δίνει μια από τις καλύτερες ερμηνείες του, αλλά o ρόλος που θα παραμείνει (μαζί με εκείνον του Βίτο Κορλεόνε στο "Νονό") είναι εκείνος του Στάνλεϊ Κοβάλσκι στο "Λεωφορείον ο Πόθος", η ερμηνεία του οποίου θεωρείται ως η καλύτερη στο συγκεκριμένο ρόλο, τόσο στο Θέατρο, όσο και στο Σινεμά.

Ο Μαρτσέλο Μαστροιάννι ήταν κατά τη γνώμη μου, αν όχι ο καλύτερος όλων (αν και συνομήλικος του Μπράντο), σίγουρα ένας εκ των τριών-τεσσάρων ηθοποιών στην ιστορία του Σινεμά. Αφήνω απ' έξω τους κυρίως θεατρικούς ηθοποιούς. Τον βοήθησε βέβαια (όπως και τους υπολοίπους) η συμμετοχή του σε μερικές εκ των κορυφαίων ταινίες όλων των εποχών ("8 1/2", "Ντόλτσε Βίτα", "Η Νύχτα", "Το Μεγάλο Φαγοπότι"), αλλά έχω την εντύπωση ότι ξεπερνάει τους σύγχρονους, με καλύτερη ερμηνεία του εκείνη του Γκουίντο Aνσέλμι στο "8 1/2".

Ο Μισέλ Πικολί είναι ακόμη ζωντανός και ένας από τους θρύλους του παγκοσμίου Κινηματογράφου. Ακόμα και για κάποιον σαν εμένα, ο οποίος πιστεύει ότι ο ηθοποιός δεν πρέπει να είναι τίποτε άλλο παρά έρμαιο στις ορέξεις του σκηνοθέτη, ο Πικολί ξεφεύγει από τη λογική, μένει μακριά από τυποποιήσεις και διαχειρίζεται άριστα το ταλέντο του, χωρίς να πέφτει στην παγίδα του σταρ. Αν είχα να διαλέξω μια ερμηνεία του (πολύ δύσκολο), θα επέλεγα τον μονόχνωτο ζωγράφο στην "Ωραία Καυγατζού" κι ας είναι σχετικά πρόσφατη.

Ο Ρόμπερτ Ντιβάλ, ένας πολύ μεγάλος ηθοποιός και μάλιστα χαμηλών τόνων, παίζει περισσότερο εσωτερικά από τους άλλους. Έγινε μεν παγκόσμια γνωστός από το Νονό στα 41 του χρόνια ως Τομ Χέιγκαν (και βέβαια ήταν καταπληκτικός), αλλά αν έπρεπε να επιλέξω, δε θα δυσκολευόμουν να διαλέξω την ερμηνεία του στο ρόλο του ΜακΣλετζ στις "Τρυφερές Σχέσεις" ως μία από τις 5 καλύτερες που έχω δει.

Εκτός του Ολίβιε, οι δύο εν ζωή και ενεργοί μεγάλοι βρετανοί ηθοποιοί του Θεάτρου (που γίνονται τρεις, αν προσθέσεις και τον Ίαν ΜακΚέλεν) είναι ο Άλμπερτ Φίνεϊ και ο Άντονι Χόπκινς, με το Φίνεϊ ελαφρώς πιο "κινηματογραφικό" και με μεγαλύτερη γκάμα. Μεγάλες "θεατρικές" ερμηνείες στο σινεμά, όπως στο "Τομ Τζόουνς", στο "Σκρουτζ" (η καλύτερη ερμηνεία σε Σκρουτζ κατ' εμέ), στο "Άνι", στο "Έριν Μπρόκοβιτς" από το Φίνεϊ και στον "Άνθρωπο Ελέφαντα" και στη "Σιωπή των Αμνών" από τον επί πολλά χρόνια αδικημένο Χόπκινς.

Από τους σύγχρονους (50+) ηθοποιούς, θα επέλεγα μεταξύ των Εντ Χάρις, Ντανιέλ Οτέιγ, Στίβεν Ρία, Μπίλι Μπομπ Θόρντον και σε ελάχιστες ταινίες τον υπερεκτιμημένο Τομ Χανκς.

Από τους 40+ με κεντρίζουν ο Σον Πεν, ο Τιμ Ροθ, ο Ρόμπερτ Ντάουνι τζούνιορ, ο Κλάιβ Όουεν, ο Κόλιν Φερθ και πάρα μα πάρα πολλοί άλλοι ηθοποιοί σε μια καταπληκτική γενειά ηθοποιών... Ο Έντουαρντ Νόρτον έχει μεν μείνει στάσιμος αλλά μάλλον δίκαια θεωρείται ο κορυφαίος ηθοποιός κάτω των 40. O Άαρον Έκχαρτ, επίσης, αν και μόνο 38, έχει δώσει εξαιρετικές ερμηνείες, ενώ πρέπει να προσέξουμε το νεαρό Γαέλ Γαρθία Μπερνάλ, με μια εντυπωσιακή παρουσία ως τώρα σε περισσότερες από πέντε πολύ καλές ταινίες.

Ο Πατσινο μου αρεσει πολυ περισσοτερο απο το Ντε Νιρο γιατι ενω εχει παιξει τα τελευταια χρονια σε μουφες, παντα αυτος ηταν αξιοπρεπης και δεν το βαριομουν καθολου και στο τελος καταφερνε να κερδισει το ενδιαφερον μου (πχ ταινια το Simone).
Ο Ντε Νιρο απο την αλλη δεν αντιλεγω οτι ειναι πολυ καλος ηθοποιος,αλλα στις κουταμαρες που εχει παιξει τελευταια ουτε καν το υποκριτικο του ταλεντο δεν μπορεσε να τις σωσει...(πχ Showtime, η απιστευτη βαρεμαρα).

Ακομα ο Πατσινο αποπνεει εναν απιστευτο δυναμισμο και τον θεωρω πολυ πιο γοητευτικο απο τον Ντε Νιρο

Χμμ..

Μετά τον treathitch δν μπορώ να πω και πολλά.

Επειδή πάντως είχαμε και μια κοντρα με τον Κάιζερ,μπορώ να αναγνωρίσω ότι ο Ντε Νίρο μπορεί να παίξει περισσότερους ρόλους απο ότι ο Πατσινο,ας πούμε είναι και πολύ καλος κωμικος,ενώ ο Πατσινο δν έχει δοκιμασει ποτέ,από ότι θυμάμαι.Έχει σκηνές σε διάφορες ταινιες του με χιουμορ αλλα κωμοδιες μπα.

Ίσως το έχω ξαναπει,αλλα ο Πατσίνο έχει την δυνατότητα μια ταινια μέτρια,ακόμα και κακή να την βλέπεις με ενδιαφέρον και να σου φαίνεται καλή μονο και μονο επειδή παίζει αυτός εξαιρετικά,όπως το πρόσφατο Two for the money,και αυτό του δινει αβανταζ απέναντι στον Ντε Νιρο,που προηγήτε...

--------------

Τελικά έχω πολλά κενά στο σινεμά.

Και όντως είσαι σε φόρμα.

Έχω βρει την θεική πρώτη φώτο του Πατσίνο με τα γένια να παίζει μπιλιάρδο σε μεγάλη αφίσα,αλλα δν είχα φράγκο πάνω μου..Σορι,αλλά απο ποια ταινία είναι;;

Πέντε εξαιρετικοί λόγοι για τους οποίους ο Ντε Νίρο είναι απλά ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ! Βάλε μέσα σ' αυτές και το Heat και είμαστε κομπλέ. Ειδικά στο Cape Fear είναι ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΣ!!!!!!! Καλά που μου το θύμισες να πάω να το νοικιάσω για 15η φορά...!

treathitch rulez

Πατσινο VS Ντενιρο = Χ

Πραγματικα δεν μπορω να ξεχωρισω κανεναν γιατι θα αδικησω τον αλλον και δεν επιτρεπεται. Εχουν προσφερει μοναδικες ερμηνειες και οι δυο, ειναι ιερα τερατα. Κριμα που ενω ακομα ειναι active, δεν υπαρχουν πια ταινιες της προκοπης που να δειχνουν το ταλεντο τους.

Ο κινηματογραφος εχει παρει μια κατω βολτα ανευ προηγουμενου, και ταινιες επιπεδου προηγουμενων δεκαετιων ειναι πλεον απιαστο ονειρο...

Fast food και ξανα fast food μας δειχνουν. Ο κοσμος το εχει ριξει στις σειρες, τι αλλο να κανει. Εχω καιρο να παω σινεμα. Αντε βρειτε μου μια καλη ταινια να παω. Ποια???

Μεχρι το Μαϊο, δε βλεπω φως στον οριζοντα...

Όχι γενικότητες, παρακαλώ..
Στην αίθουσες βγαίνουν συνεχως καλές ταινίες. Μάλλον δε σου αρέσει το σινεμά και τόσο πολύ, αλλά μη λες τέτοιες κουβέντες τόσο εύκολα.

Οι 5 κορυφαιες ερμηνειες του Πατσινο κατ'εμε:
1.Νονος2
2.Scarface
3.Υποθεση Καρλιτο
4.Νονός
5.Αρωμα γυναίκας
Για τον Ντενίρο δυσκολεύομαι να βγαλω τοπ5 γιατι εχω μια αδυναμία κ μ'αρεσει σε όλες..!!

Πωπω εγω πάω να ξανανοικiασω το Godfather!!

Πάντως όλο για Πατσινο διαβάζω στα ποστ αλλα ο Ντενίρο προηγείται στο poll!!

Για τον Χοφμαν αναγνωριζω το μεγαλο ταλέντο του αλλα ποτέ δεν με "κερδισε" ιδιαιτερα!Μετα τους 2 θα εβαζα τον Αντονι Χοπκινς,κ μετα Νικολσον!

Εγώ είμαι πιο ευχαριστημένος από ποτε πάντως με το σινεμά. Μπορεί να μη ξαναδώ ταινίες όπως τα Pulp Fiction και Fight Club από τη δεκαετία του '90, μπορει να μη ξαναδώ Full Metal Jacket και The Untouchables από τη δεκαετία του '80 ή μπορεί να μη ξαναδώ Godfather και Clockwork Orange από τη δεκαετία του '70, ούτε φυσικά western που έστω να πλησιάζουν τα The Good, The Bad And The Ugly και Once Upon A Time In The West του αείμνηστου Sergio Leone από τη δεκαετία του '60, αλλά θα βλέπω ταινίες όπως τα Sin City, V For Vendetta, Matrix και Lord Of The Rings. Εγώ είμαι κάτι παραπάνω από ευχαριστημένος με αυτά...

Borat επισης....

Keyser καλες ειναι αυτες που ειπες, αν και θα ηθελα να μου πεις σε ποια απο αυτες ειχαμε ηθοποιιες αναλογες του παρελθοντος... Οι ταινιες πλεον ειναι απροσωπες, στην πλειοψηφια τους τελειως αγευστες, αχρωμες, συνηθισμενες, με μοναδικη εξαιρεση πλεον αυτες που εχουν ειδικα εφε και καποιο ενδιαφερον στορυ οπως αυτες που ανεφερες. Και παλι αυτες δεν προσφερονται για ρολους που αναδεικνυουν το ταλεντο σοβαρων ηθοποιων οπως των 2 του τοπικ, που αν και ακομη ειναι εν ενεργεια, ειναι σαν να εχουν σταματησει. Και οσο ειναι τετοιο το στυλ πλεον των ταινιων, με τοσο απροσωπους ρολους, ουτε θα υπαρξουν στο μελλον ταλεντα. Οσο προωθουνται κατι Μλουμ και κατι ευκαιριακα γκομενακια/μοντελακια σαν ηθοποιοι, η πορεια θα ειναι φθινουσα.

Και σα να μην εφτανε αυτο, ταινιες εστω του στυλ που ανεφερες βγαινουν πλεον μια φορα το χρονο. Καποτε βγαινανε τουλαχιστον μια δυο πολυ αξιολογες τον μηνα και αρκετες αλλες υψηλου επιπεδου. Τωρα αραιωσανε επικινδυνα με τις αμετρητες σουπες που ερχονται... Η κατασταση δηλαδη φετος εχει χειροτερεψει.

Αυτο ειναι το point μου, και γιαυτο αραιωσα κι εγω τις επισκεψεις στο σινεμα. Γιατι δεν υπαρχει κατι που να με τραβαει πλεον.

treathitch και φυσικα μου αρεσει ο κινηματογραφος, μην βγαζεις αδικα συμπερασματα. Και μαλιστα ειμαι και πολυ εκλεκτικος με την ποιοτητα της προβολης, δηλαδη ταινια+αιθουσα. Και ενω το δευτερο παει ολο και καλυτερα, το πρωτο μας τα χαλαει. Εννοειται οτι οι συνοικιακοι εχουν καταργηθει προ πολλου λογω μη συγκρισιμου πλεον επιπεδου... Θα μου πεις τωρα στις πολυαιθουσες δεν παιζονται καλες ταινιες. Εμ αμα ειναι να παω σε δωματια να τις δω, τις βλεπω και στον καναπε του σπιτιου μου. Ασε που η εμπειρια μου απο αιθουσες της Θεσσαλονικης πλην των μεγαλων πολυαιθουσων ειναι οδυνηρη...

Δεν το νομίζω φίλε μου.
Οι ταινίες είναι πάντα καλές, ανάλογα με την εποχή τους. Δεν είναι απαραίτητη η σύγκριση, αλλά θα μπούμε στον κόπο να θεωρήσουμε μια ταινία τύπου "Οι Καταραμένοι", "8 1/2" ή "ο Νονός 2" συγκρίσιμη με κάτι πιο σύγχρονο, όταν σήμερα γυρίζονται ταινίες σαν το "Dogville" και την "Επιστροφή". Δεν είναι απαραίτητα καλύτερες οι παλιές ταινίες, αν και γενικά το παλιότερο, ως πρώτο, υπερεκτιμάται.
Αλλά διαφωνώ και μάλιστα κάθετα. Και, αν θέλεις να μου φέρεις για παράδειγμα τους σκηνοθέτες, οι σύγχρονοι (πάντα στην περίπτωση που έχουν ιδέες και γνωρίζουν πως να φέρουν ένα σενάριο στα μέτρα του φακού) είναι αντίστοιχα καλοί, παρ' ότι έχει περάσει πλέον ο καιρός των "Μεγάλων Σκηνοθετών" της δεκαετίας του '50 και του '60.
Εν ολίγοις, ταινίες υπάρχουν πολλές και καλές και μάλιστα στην Ελλάδα έρχονται πολλές από αυτές.

Αναφορικά με τις αίθουσες, το πρόβλημα είναι ότι ΔΕΝ υπάρχουν αρκετοι συνοικιακοί κινηματογράφοι. Το 2000, στα Ιλίσια, ο Μουζακιώτης (αυτός είχε το "Αθηνά" που έκλεισε, αλλά έχει ακόμα το Ζέφυρο, το θερινό στα Πετράλωνα) μου έλεγε ότι μια παλιά κόπια κάνει 50 χιλιάρικα και ότι μπορεί και να μη βγάλει καν τα έξοδά του. Και σίγουρα δεν τα έβγαζε, αφού στις περισσότερες προβολές ήμουν μόνος μου. Και σου μιλάω για αριστούργημα του παγκοσμίου κινηματογράφου, ήταν ο Άμλετ του Κοζίντσεφ, η καλύτερη μεταφορά του έργου στο σινεμά. Το άλλο, στο Κουκάκι, με τις 2 αίθουσες έκλεισε πρόσφατα, δε θυμάμαι πια πως λέγεται. Έπαιζε ανεξάρτητες ταινίες και κλασικές επανεκδόσεις. Καταλαβαίνεις, λοιπόν, τι θέλει ο κόσμος. Αφού ο κόσμος θέλει Village, θα μείνουν λίγα περιθωριακά σινεμά, δε γίνεται αλλιώς. Ό,τι κλασικό και ανεξάρτητο θες, θα το δεις σε μικρή αίθουσα, με λιγότερο βολικά καθίσματα, αλλά θα το δεις. Μπορείς να πάρεις και DVD, μπορείς να το παραγγείλεις από το ίντερνετ. Πλέον οι ταινίες είναι φθηνές, υπάρχει ανταγωνισμός, δεν είναι όπως πριν 5-6 χρόνια που έδινες 30 χιλιάρικα για το Μεφίστο και 20 για το Θίασο. Πήγαινε στο Metropolis στις προσφορές. Πήγαινε και στα περίπτερα να δεις τι ταινίες δίνουν οι εφημερίδες. Δε χρειάζεται γκρίνια..

Λογικο ειναι ο κοσμος να θελει την ανεση του οταν πηγαινει κινηματογραφο. Δεν αντιλεγω, ισα ισα. Δεν φταινε οι πολυαιθουσες για το θεαμα που βλεπουμε ουτε θα ηθελα να αρχισουν να φερνουν μυστηριες ταινιες. Απλα η ολη κινηματογραφικη παραγωγη θεωρω οτι διερχεται μια κριση τελευταια. Μια κριση οσον αφορα την ποιοτητα, οχι την ποσοτητα. Πλεον βγαινουν πολλες μετριες, σε αντιθεση με το παρελθον που ειχαμε λιγοτερες ποσοτικα ταινιες αλλα περισσοτερα αριτουργηματα. Που ειναι πλεον αυτα? Ολοι οι μεγαλοι ηθοποιοι γινανε πλουσιοι και δεν θελουν να πρωταγωνιστησουν σε ισαξιες με το παρελθον ταινιες? Οχι βεβαια, το Χολιγουντ αδυναμει ή δεν επιδιωκει να κανει παραγωγες του παρελθοντος. Ο χρονος που απαιτειται για μια ταινια εχει πλεον συρικνωθει, τα παντα εχουν τυποποιηθει στον βωμο της σκοπιμοτητας και της ποσοτητας με τιμημα την ποιοτητα και την ζωντανια ταινιων του (προσφατου σχετικα) παρελθοντος.

Οχι φιλε μου, δεν νομιζω οτι εχουν υπερεκτιμηθει ταινιες του παρελθοντος, οταν τις βλεπω σημερα πρωτη φορα και μου αρεσουν πολυ περισσοτερο απο τις σημερινες κονσερβες.

Δεν τα ισοπεδωνω, υπαρχουν ταινιες που μου αρεσουν αρκετα και μαλιστα προσφερονται για μεγαλες αιθουσες οσο καμια αλλη στο παρελθον. Αλλα ειναι εξαιρετικα λιγες αυτες!

Μάλλον δε μιλάμε για το ίδιο πράγμα...

Με λίγα λόγια, για να γλυτώνουμε αρκετή κουβέντα, ο qspock αναφέρεται στο hollywood ή τον αμερικάνικο ανεξάρτητο κινεμά ενώ ο treathitch στον διεθνή κινηματογράφο (ο οποίος ασφαλώς, μπορεί να συμπεριλαμβάνει και το hollywood...).

Εγώ, τώρα, σε ποιόν απευθύνομαι?

Στον κανένα...

Ο qspock δεν είπε κάτι κακό. Ο ανεξάρτητος αμερικάνικος κινηματογράφος πεθαίνει λόγω έλλειψης παραγωγής, ενώ το hollywood όχι.
Ο διεθνής σινεμάς δίνει λιγότερα αριστουργήματα απ' ότι στο παρελθόν, αλλά η παραγωγή δεν έχει πάψει να υφίσταται.

Ο ρομπερτ ντε νιρο προηγειται με 10-8 ψηφους.....αρχιζει να βγαινει το τελικο αποτελεσμα...προτιμω ντε νιρο.....

Βασικα εγω αναφερομαι στις ταινιες που θα δω ως θεατης ανεξαρτητως προελευσης. Αλλα επισης ως θεατης θελω ποιοτητα προβολης, αρα θα προτιμησω τις πολυαιθουσες, και αρα ο,τι αυτες μας πλασαρουν. Και φυσικα η συντριπτικη πλειοψηφια των ταινιων ειναι Hollywood, αλλα δεν ειναι αποκλειστικα αυτο. Αν μια παραγωγη αλλης χωρας γινει επιτυχια, θα την προβαλλουν.

Γενικα αναφερομαι στην κινηματογραφικη μου εμπειρια ως θεατης στην Ελλαδα, οχι σε καποιο συγκεκριμενο χωρο προελευσης των ταινιων.

Εδω και καιρο δεν παταω σε μιζερες αιθουσες. Η εξοδος στον κινηματογραφο εχει συνδιαστει με:
-ανεση (μεγαλο καθισμα, χωρος για τα ποδια)
-παρκαρισμα (μονο σε παρκινγκ, σιγα μην παμε και στο κεντρο με λεωφωρειο...)
και πανω απο ολα:
-ποιοτητα=απολαυση. Εδω ειναι που το μεγεθος στην εικονα και η καλη ακουστικη μετρανε. Αν ειναι να εχω ποιοτητα χειροτερη κι απο home theater (οπως γινοταν παλια σε κεντρικα σινεμα της πολης), καθομαι σπιτι μου. Που να αγορασω και 42αρα δηλαδη...

Εδω και καιρο ειμαι της γνωμης οτι οι πολυαιθουσες θα επρεπε να αφιερωσουν την μειοψηφια των αιθουσων τους και σε διαφορετικου ειδους προβολες. Μια ιδεα θα ηταν να παιζονται παλιοτερες επιτυχιες. Μια αλλη να υπαρχει ευρυτερο φασμα ταινιων απο τα blockbusters του Hollywood. Εστω σε 1-2 αιθουσες.
Δεν ειναι αναγκη να παιζουν στις μισες αιθουσες την καθε π@π@ρια που κυκλοφορει πλεον μηνιαιως...

Αν δεν απατώμαι, έχω να πάω σε village από το 2002.
Επίσης, έχω να κοιτάξω έστω και τι παίζεται εκεί μάλλον πάλι από το 2002. Πηγαίνω σε ένα ωραίο variety κινηματογράφων, κυρίως στο κέντρο, κυρίως με το μετρό. Όλες τις ταινίες που θέλω να δω είτε τις κατεβάζω (δύσκολο), είτε τις αντιγράφω με ένα μικρό αντίτιμο (πιο εύκολο), είτε τις αγοράζω (ακόμη πιο εύκολο), είτε τις βάζουν οι εφημερίδες (το καλύτερο).
Κατά τα άλλα, ασφαλώς και προτιμάω τον Απόλλωνα από τη Ζίνα, αλλά θεωρώ το συνοικιακό σινεμά γοητευτικό, σε συγκριση με το υπερκιριλέ σινεμά του κέντρου. Στο παρελθόν. οδήγησα από το Πόρτο Ράφτη στον ...Κορυδαλλό βράδυ Τετάρτης, στο Γαλάτσι τις Τρίτες κι ενώ δεν είχα καν μάθημα, ακόμα και στο θερινό της Νέας Μάκρης για ταινίες που δεν παίζονταν αλλού, αλλά ήθελα να δω. Δεν τα απορρίπτω λοιπόν. Απλά όλα είναι θέμα προτεραιοτήτων.

Επειδή, όμως, εδώ όλοι λίγο πολύ ασχολούμαστε με το μπάσκετ, ένα μεγάλο ποσοστό είναι πιο ψηλό από τον μέσο όρο και δυστυχώς αντιμετωπίζει μεγάλο πρόβλημα στις αίθουσες με τα πόδια του.
Στα πολυκινεμά δεν υπάρχει αυτό το πρόβλημα, αλλά στα συνοικιακά...ακόμη κι εγώ "υποφέρω", που δεν έχω κανά τρελό ύψος.

Btw, η Ζήνα έχει κάνει μία ανακαίνιση τελευταία και μπορώ να πω πως είναι πολύ καλύτερα από παλιά.

Kατά κανόνα παθαίνω κράμπα ή μούδιασμα στο σινεμά, όπου και να πάω σε όλες τις αίθουσες, αν και είμαι μόλις 1.87 και δεν ασχολούμαι καθόλου με το μπάσκετ.
Παρ' όλα αυτά, ο καθένας κάνει τις επιλογές του. Για παράδειγμα, εγώ δεν έχω στερηθεί ταινία λόγω αίθουσας, πιθανόν μόνο λόγω απόστασης και αυτό τα τελευταία 2 χρόνια.

με αφορμη το σταρ που ειχε την παρασκευη τον σημαδεμενο και το σαββατο το αρωμα γυναικας επαναφερω το τοπικ για να ψηφισουν και τα νεοτερα μελη μπας και μεγαλωσει η διαφορα του πατσινο.
μη εχοντας να κανω κατι καθισα και ειδα και τις δυο και πραγματικα καθε φορα που βλεπω ταινια του αλ καταλαβαινω ποσο τεραστιος ηθοποιος ειναι!. οπως εχω γραψει και σε αλλο ποστ(οπως και ο κλεαρχος τωρα που το ξανακοιταω) οι μονολογοι του ειναι Ε Κ Π Λ Η Κ Τ Ι Κ Ο Ι και συναμα ανατριχιαστικοι . 3 cheers for al please


ΥΓ: η ferrari που οδηγει παιζει να ειναι και απο τις χειροτερες που εχουν φτιαξει οι ιταλοι

Κανεις απο αυτους τους δυο δεν μπορει να παιξει τον terminator...

καλά και οι 2 ηθοποιάρες αλλά +1 από μένα για Πατσίνο που είναι από τους αγαπημένους μου ηθοποιούς. Carlito's way, Scarface οι 2 κύριοι λόγοι, ενώ και το Scent of a woman πολύ ωραία ταινία. Αντίθετα, ο Ντε Νίρο τα τελευταία χρόνια παίζει όλο σε πίπ3ς!

Ενώ τα Two For The Money, People I Know και Simone του Pacino είναι όλα για όσκαρ ε; Εντάξει δε λέω ο Ντε Νίρο ίσως να έχει κάνει περισσότερες λάθος επιλογές από τον Πατσίνο τα τελευταία χρόνια αλλά όχι ότι τις έχει κάνει μόνο ο Ντε Νίρο. Εδώ όπως γράφεις είναι σαν να συγκρίνεις τα Carlito's way και Scarface με τις τελευταίες ταινίες του Ντε Νίρο. Άδικο...

Εχεις δικιο..Αλλα Pacino rulez man.. Αλλωστε μεσα στο σπιτι σου μονο αφίσα του Πατσινο υπάρχει..Του Ντε Νιρο ψάχνω,ψαχνω,αλλα δν βρισκω πουθενα!!

εγω θα μπορουσα να δω μια ταινια μονο και μονο για τον ντε νιρο , για τον πατσινο αν και μεγαλος ηθοποιος
δεν νομιζω.

φοβερος ο ντε νιρο στο taxi driver '' are u talking to me ?? "
στο cape fear ,στο νονο 2 και σε ενα αλλο που εκανε τον καθυστερημενο awakening νομιζω το λενε.

και στο 1900 ηταν ωραιος

1900? Ποιός από τους δύο έπαιζε εκεί?
Εγώ θυμάμαι τον Τιμ Ροθ πρωταγωνιστή σε αυτήν την (υπέροχη) ταινία.

Εσύ Σπύρο αναφέρεσαι στο The Legend of 1900 του '98 με πρωταγωνιστή τον Τιμ Ροθ. Ο Jimar προφανώς αναφέρεται στο 1900 του '76, το έπος των 5-5,5 ωρών με πρωταγωνιστές τους Ντε Νίρο και Ντεπαρντιέ.