Καθώς εξακολουθούμε να βρισκόμαστε στη λαίλαπα της κόντρας ανάμεσα σε Euroleague και FIBA και η καινούργια μορφή των ευρωπαϊκών διοργανώσεων συνεχίζει να μην με πείθει, σκέφτηκα να κάνω μια παρένθεση και να μοιραστώ τις σκέψεις μου σχετικά με το μοντέλο που θα ήθελα προσωπικά να δω στην επόμενη μέρα του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Μια εναλλακτική πρόταση για τα ευρωπαϊκά κύπελλα με κάποια ήδη υπάρχοντα στοιχεία, αλλά κυρίως ριζικές βελτιώσεις που θεωρώ απαραίτητες για τους συλλόγους και το άθλημα.

Ξεκινώντας με την κορυφαία διοργάνωση: διατήρηση του νέου format με τις 16 ομάδες αλλά κατάργηση κάθε συμβολαίου. Ήδη ζητάω δύσκολα, το ξέρω, καθώς καμία από τις καλομαθημένες ομάδες των 11 μακροπρόθεσμων συμβολαίων δεν θα είναι πρόθυμη να χάσει την εξασφαλισμένη συμμετοχή της, αλλά θα συνεχίσω. Αν το σχέδιο εφαρμοζόταν από την επόμενη χρονιά η αρχική 16άδα θα μπορούσε να είναι οι 15 κορυφαίες ομάδες των τελευταίων 10 ετών βάσει παρουσίας και πορείας στη διοργάνωση διαχρονικά συν τον Πρωταθλητή του Eurocup, τη Galata στην προκειμένη. Ενδεικτικά οι ομάδες αυτές θα μπορούσαν να είναι οι: CSKA, ΠΑΟ, ΟΣΦΠ, Real, Barcelona, Maccabi, Fener, Efes, Laboral, Efes, EA7 Milan, Zalgiris, Malaga, Bamberg, Crvena Zvezda και η Partizan. Η τελευταία (για να εισάγω και λίγο ρεαλισμό στο πλάνο) λογικά θα έδινε τη θέση της λόγω οικονομικής αδυναμίας στην πανάκριβη Darussafaka. Μια επιλογή με αυτό το σκεπτικό θα ήταν δίκαιη και ξεκάθαρη για την κατανομή των ομάδων την παρθενική σεζόν της νέας λίγκας.

Συνεχίζοντας με το Eurocup: θα μπορούσε να είναι συνδιοργάνωση Euroleague-FIBA στα πλαίσια της λήξης της εμπόλεμης κατάστασης (που προς το παρόν δεν φαίνεται στον ορίζοντα με νέες τιμωρίες ομάδων να δρομολογούνται) και σίγουρα θα χρειαστεί μια αύξηση ομάδων, ας πούμε 48. Το format θα μπορούσε να είναι στη βάση 8 ομίλων των 6 ομάδων, φάση των 32 με νέους ομίλους και στη συνέχεια διπλά παιχνίδια νοκ-άουτ από τη φάση των 16 και μετά, αλλά δεν είναι τόσο η δομή της διοργάνωσης το μείζον θέμα. Το θεμελιακό στοιχείο που θα άλλαζα είναι η επιλογή των ομάδων οι οποίες θα συνθέτουν τη διοργάνωση. Οι ομάδες θα προκρίνονται στο Eurocup αποκλειστικά από την κατάταξη τους στα εγχώρια πρωταθλήματα τους. Πιο συγκεκριμένα θα τεθούν αρχικά οι θέσεις που θα δικαιούται κάθε λίγκα από τις μεγάλες και μεσαίες της Ευρώπης σύμφωνα με τη δυναμικότητα της κάθε χώρας (π.χ. οι πιο δυνατές λίγκες όπως Ισπανία, Τουρκία, VTB, Ιταλία, Γαλλία Γερμανία από 4 ομάδες η καθεμία, μεσαίες όπως Ελλάδα, ABA από 3 και χαμηλότερες από μία, βλέπε Ισραήλ, Τσεχία, Πολωνία, Βέλγιο, Λιθουανία, Ουκρανία, Λετονία κτλ.) μέχρι να καλυφθεί ο αριθμός των 40 ομάδων.

Οι 8 θέσεις που περισσεύουν θα προέρχονται από την τρίτη σε τάξη κατηγορία που τα προηγούμενα χρόνια γνωρίζαμε σαν FIBA Eurochallenge και εσχάτως σαν FIBA Europe Cup. Κι εδώ έρχεται ο ρόλος της FIBA που αν δεν κάνω λάθος ευαγγελίζεται την παροχή ίσων ευκαιριών σε όλους και επιθυμεί το άνοιγμα στην περιφέρεια της μπασκετικής Ευρώπης. Με τον τρόπο αυτό θα μπορέσει να δώσει την ευκαιρία στους μικρούς να συμμετέχουν στις κορυφαίες Ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Η αλλαγή εδώ είναι στη σύνθεση της διοργάνωσης που πλέον θα αφορά αποκλειστικά τις "αναπτυσσόμενες" μπασκετικά χώρες (π.χ. Πορτογαλία, Αγγλία, Αρμενία, Ελβετία, FYROM, Σουηδία, Κύπρος, Εσθονία, Ουγγαρία κτλ.) από τις οποίες θα προέρχονται όλες οι ομάδες. Οι 8 κορυφαίες ομάδες κάθε χρόνο θα παίρνουν το εισιτήριο για τη συμμετοχή στο Eurocup της επόμενης χρονιάς και θα μοιράζονται ανά μια σε κάθε όμιλο σαν ομάδες του τελευταίου γκρουπ δυναμικότητας. Αν μία ή περισσότερες ομάδες περάσουν την πρώτη φάση, δηλαδή τους 32, διατηρούν την παρουσία τους στο Eurocup και για την επόμενη σεζόν μειώνοντας αντίστοιχα τον αριθμό των ομάδων που θα ανέβουν (π.χ. αν τα καταφέρει μια ομάδα θα προβιβαστού την επόμενη χρονιά 7 αντί για 8) αλλιώς επιστρέφουν στο FIBA Europe Cup.

Τρεις διοργανώσεις λοιπόν με σαφή ιεράρχηση και στελέχωση. Πάμε και στο νέο στοιχείο που θεωρώ το σημαντικότερο και πιο απαραίτητο. Όπως έχουν τώρα τα πράγματα ο νικητής του Eurocup έχει το δικαίωμα να παίζει για μια σεζόν και μόνο στην Ευρωλίγκα. Αυτό που θεωρώ καθοριστική αλλαγή στο τοπίο θα ήταν η καθιέρωση "επικίνδυνης ζώνης" στην Ευρωλίγκα και υποβιβασμό όπως αντίστοιχα άνοδο των καλύτερων ομάδων του Eurocup. Πιο συγκεκριμένα, κάθε χρόνο η ομάδα που κατακτά το Eurocup θα λαμβάνει τη θέση της τελευταίας (16ης) ομάδας της Ευρωλίγκας (που θα υποβιβάζεται άμεσα στη δεύτερη τη τάξει διοργάνωση) ενώ ακόμα οι ομάδες στην Euroleague από τη θέση 12 έως τη θέση 15 θα βρίσκονται στην επικίνδυνη ζώνη. Αυτό σημαίνει ότι η θέση τους θα είναι πλέον επισφαλής καθώς θα δίνεται η ευκαιρία στον δεύτερο, τον τρίτο, τον τέταρτο και τον πέμπτο καλύτερο του Eurocup να τους πάρουν τη θέση. Μια ιδέα θα μπορούσε να είναι ένας προκριματικός γύρος στην αρχή της σεζόν τον Οκτώβρη με διπλά παιχνίδια ανάμεσα στον 12ο της Ευρωλίγκας και τον 5ο του Eurocup μέχρι αντίστοιχα τον 15ο της Ευρωλίγκας και τον φιναλίστ του Eurocup. Οι νικητές θα λάμβαναν θέση στην Ευρωλίγκα ενώ οι ηττημένοι θα οδηγούνταν στο Eurocup. Ένα τέτοιο σύστημα εκτιμώ ότι πρόκειται για δίκαιη λύση σε μια κατάσταση που δεν θα πρόκειται για κλειστή λίγκα, αλλά θα έχει κάθε χρόνο και μια γερή βάση, πάντα με γνώμονα το να αγωνίζονται στην Ευρωλίγκα οι κορυφαίες ομάδες.

Συνοπτικά, η κεντρική ιδέα είναι τα Εθνικά Πρωταθλήματα να τροφοδοτούν το Eurocup που με τη σειρά του θα αποτελεί τη δεξαμενή της Ευρωλίγκας με bonus τις ευκαιρίες που θα δοθούν στις μικρότερες ομάδες των χωρών μέσω του FIBA Europe Cup.
Το σχέδιο αυτό έχει αρκετά θετικά στοιχεία σε σχέση με την τρέχουσα κατάσταση τα οποία είναι μεταξύ άλλων η ενθάρρυνση όλων των ομάδων είτε παίζουν είτε θέλουν να παίξουν στην Ευρώπη, το μεγαλύτερο ενδιαφέρον στις δύο διοργανώσεις (τέρμα πια η επανάπαυση στα συμβόλαια και το απαγορευτικό σε ομάδες να κυνηγήσουν το όνειρο της Ευρωλίγκας), η αξιοκρατία και η δυνατότητα καθιέρωσης των ομάδων που θα αξίζουν να παίζουν στο υψηλότερο επίπεδο.

Όπως το βλέπω τώρα, το μπάσκετ στην Ευρώπη βρίσκεται στο σταυροδρόμι της κλειστής λίγκας τύπου NBA που θα περιχαρακώσει ένα μικρό αριθμό ομάδων στο πρωτάθλημα της ελίτ και θα περιθωριοποιήσει τις υπόλοιπες δυνάμεις είτε (ελπίζω ότι) θα οδηγηθεί σε μια λύση όπως αυτή που περιγράφω παραπάνω, δηλαδή με άμεση σχέση πρωταθλημάτων-ευρωπαϊκών διοργανώσεων και δυνατότητα ανανέωσης των ομάδων κάθε χρόνο εξασφαλίζοντας το καλύτερο επίπεδο και στις δύο μεγάλες διοργανώσεις.

Υ.Γ. Σαφώς η παραπάνω πρόταση μπορεί να εμπεριέχει και κάποια αρνητικά. Ίσως τρεις-τέσσερις χώρες μονοπωλήσουν τη διοργάνωση μακροχρόνια (αλλά μεταξύ μας ήδη δεν συμβαίνει; ) , αλλά τη θεωρώ συνολικά μακράν καλύτερη προοπτική από αυτή που δίνει τόσο η Euroleague όσο και η FIBA.

Μπορω να πω οτι συμφωνω σχεδον σε ολα οσα ανεφερες.Μια ερωτηση εχω μονο για κατι που δεν καταλαβα ή μαλλον δεν ειμαι σιγουρος αν καταλαβα.Αρχικα αναφερεις για καταργηση των συμβολαιων αλλα στη συνεχεια λες οτι οι 16 που θα παιζουν θα κινδυνευουν να "υποβιβαστουν" στο eurocup αρα θα υπαρχουν οι 16 στανταρ μονο που θα πρεπει να παλεψουν για την θεση τους και οχι να τη θεωρουν δεδομενη.Αν ειναι ετσι οπως καταλαβα τοτε την θεωρω ως την ιδανικη μεση λυση.Σιγουρα θα δωθει ετσι και η ευκαιρια σε μικροτερες χωρες να πλησιασουν στο μπασκετ

Εξαιρετική η θεμελίωση του σχεδίου του Zoys.
Κατ' αρχήν δίνει λόγο στις ομάδες που προέρχονται από την δεύτερη διοργάνωση να επενδύσουν αφού ξέρουν ότι έχουν και περισσότερες ευκαιρίες (αφού θα έχουν την δυνατότητα και άλλες ομάδες πλην της πρώτης) την ευκαιρία να παραμείνουν στην Ευρωλίγκα και όχι να παίξουν μια χρονιά και αυτό είναι.

Με προβλημάτισε λίγο η δομή της τρίτης κατηγορίας. Θα προέρχονται από χώρες που δεν είναι τόσο ανεπτυγμένες στο μπάσκετ, αν κάποιες από αυτές που προβιβαστούν παραμείνουν θα μειώνονται οι διαθέσιμες θέσεις στην δεύτερη κατηγορία αντίστοιχα. Όμως αν υποθέσουμε ότι αυτές οι χώρες προοδεύουν δεν θα έπρεπε να αυξάνεται αντίστοιχα η συμμετοχή τους; Εγώ θα πρότεινα ένα σταθερό αριθμό που θα ανέβαιναν και αναλόγως αν υποβιβαζόταν ξανά ή όχι θα μειωνόταν ή όχι οι θέσεις για τις υπόλοιπες ομάδες.

Επίσης θα ήθελα να υπάρχουν περιορισμοί στον αριθμό των ξένων παικτών. Ας πούμε ανάλογα την έδρα κάθε χώρας 6 γηγενείς τουλάχιστον στην δωδεκάδα και μέγιστο 6 ξένοι στο ρόστερ. Είναι ανάγκη να προστατευτεί η εγχώρια παραγωγή κάθε χώρας γιατί σε αντίθεση με τις ΗΠΑ που αναλαμβάνουν την ανάπτυξη των μελλοντικών αθλητών τα κολλέγια στην Ευρώπη δεν υπάρχει κάτι παρόμοιο.

Πολυ καλη προταση που ομως δεν νομιζω οτι εχει πιθανοτητες πραγματοποιησης
Ισως θα ηταν καλο να ανοιξει νεο thread του στυλ ιδανικη μορφη ευρωπαικων διοργανωσεων γιατι εδω οτι και να πουμε θα χαθει μεσα στα υπολοιπα και θα βγουμε και λιγο οφτοπικ

Ακριβώς. Γενικά, είναι κάτι σαν χρυσή τομή που ικανοποιεί τόσο την ύπαρξη μιας δυνατής λίγκας που θα έχει ένα σταθερό αριθμό ομάδων με εξασφαλισμένη παρουσία (μόνο που δεν θα προέρχεται από συμβόλαιο, αλλά από τα αποτελέσματα τους, π.χ. φέτος η Maccabi δεν θα είχε θέση στην Ευρωλίγκα μετά το περσινό κάζο) και παράλληλα θα δίνει ευκαιρία στις καλύτερες του Eurocup να κυνηγούν την άνοδο αυξάνοντας παράλληλα το ενδιαφέρον στα εγχώρια πρωταθλήματα αφού το πλασάρισμα εκεί θα αποτελεί μονόδρομο για έξοδο στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.


Κυρίως το έθεσα έτσι για να βγαίνουν οι θέσεις αφού το Eurocup δεν θα έχει αντίστοιχα υποβιβασμό μιας και με εξαίρεση τις ομάδες που την προηγούμενη χρονιά είχαν καταλήξει στις θέσεις 2-5 και δεν κατάφεραν να εκτοπίσουν τις ομάδες της Ευρωλίγκας (συν τον τελευταίο της EL), καμία άλλη ομάδα δεν θα έχει σίγουρη παρουσία. Απλά σε πρώτη φάση σκέφτομαι ότι θα ήταν πολύ δύσκολο πάνω από 1-2 ομάδες τέτοιου επιπέδου να βγουν π.χ. τέταρτες σε έναν όμιλο που οι μεσαίες της Ευρώπης φαντάζουν μεγαθήρια μπροστά τους. Γενικά, εκεί το σκέφτομαι λίγο σε φάση "βλέποντας και κάνοντας" ανάλογα με το πως θα ανταποκρίνονταν οι ομάδες που αν είχαν θετικά δείγματα όντως θα μπορούσε να τροποποιηθεί μετά από κάποια χρόνια όπως λες.


Σωστό, το έβαλα εκεί αρχικά με σκοπό να το μεταφέρω στη συνέχεια σε νέο topic.

Καλή ιδέα, θα μπορούσε να εφαρμοστεί στο ποδόσφαιρο. Στο μπάσκετ δεν νομίζω να είναι εφικτό κάτι τέτοιο, φέτος για παράδειγμα θα μπορούσε να τερματίσει τελευταία η Μακάμπι. Απλά δεν γίνεται να πέσει αυτή η ομάδα καθώς φέρνει τα περισσότερα έσοδα στην διοργάνωση. Πρότυπο θα πρέπει να είναι το ΝΒΑ, κλειστή λίγκα με συμμετοχή ομάδων που ικανοποιούν συγκεκριμένα οικονομικά και αγωνιστικά κριτήρια, όπως μεγάλο, σύγχρονο γήπεδο, μπάτζετ, εισιτήρια κτλ. Αν μια ομάδα παύσει να ικανοποιεί τα κριτήρια αυτά παίρνει δρόμο όπως οι Σόνικς, τη θέση τους παίρνουν ομάδες που ικανοποιούν τα κριτήρια, για παράδειγμα ο Ερυθρός Αστέρας στη θέση της Παρτιζαν

Το ζήτημα είναι ότι η Ευρώπη δεν έχει μια δομή παραγωγής παικτών αντίστοιχη με αυτή των ΗΠΑ, οι παίκτες δεν πηγαίνουν από τις ομάδες των Λυκείων στις ομάδες των Κολλεγίων για να μάθουν μπάσκετ και να ετοιμαστούν να παίξουν στο υψηλότερο επίπεδο. Το μπάσκετ στην Ευρώπη έχει την ανάγκη να γίνει πιο δημοφιλές και για να γίνει αυτό πρέπει να υπάρχουν ομάδες που να έχουν το κίνητρο να επενδύσουν σε παίκτες.

Αλλο ΝΒΑ αλλο Ευρωπη.Στην Αμερικη οι ομαδες δημιουργηθηκαν για να καλυψουν τις αναγκες του πρωταθληματος οποτε οι πιο πολλες ειναι αναλωσιμες.Αντιθετα στην Ευρωπη τα πρωταθληματα εχουν δημιουργηθει για να καλυπτουν τις αναγκες των ομαδων οποτε οι ομαδες θεωρουνται ανωτερες.Γι αυτο δεν μπορεις να αποκλεισεις τις περισσοτερες απο αυτες στο ονομα του κερδους.Τα εσοδα μπορουν να ερθουν με την αναπτυξη του προιοντος σε αλλες χωρες κατι που γινεται ολο και λιγοτερο τα τελευταια χρονια.Με το κλεισιμο της αγορας δεν εχεις επιπλεον εσοδα,το αντιθετο λογικα

κάποιοι έχουν μπερδέψει την Ευρωλίγκα με το κύπελλο πρωταθλητριών (δεν μιλάω για εσένα), νομίζουν πως πρέπει να παίρνουν μέρος οι ομάδες που τερμάτισαν στις πρώτες θέσεις των εγχώριων διοργανώσεων (αγωνιστικά κριτήρια). Δεν είναι έτσι, η Ευρωλίγκα είναι μια διοργάνωση που επιλέγει τις ομάδες της κυρίως με οικονομικά κριτήρια. Είναι ελεύθερη να επιλέξει τις ομάδες που της κάνουν. όπως ένα σινεμά επιλέγει να προβάλει τις ταινίες που γουστάρει ανεξάρτητα αν είναι εμπορικές ή ποιοτικές, αν έχουν κερδίσει βραβεία ή όχι.

Συμφωνω με τη φιλοσοφια και το πνευμα της προτασης
με μια διαφοροποιηση
οταν το ποδοσφαιρο εχει 2 διοργανωσεις, το μπασκετ δε χρειαζεται να εχει 3
αντι για 3η διοργανωση θα μπορουσαν να υπαρχουν προκριμματικοι γυροι στη 2η διοργανωση οπου θα συμμετεχουν ομαδες απο ΟΛΕΣ τις χωρες

Ξανανοιγω το τοπικ ουσιαστικα με μια ιδεα για εξελιξη των 3 ευρωπαικων διοργανωσεων που εχουμε φετος:

Στην Ευρωλιγκα θελουμε να διατηρησουμε τη δομη του πρωταθληματος, που τραβηξε το ενδιαφερον του μπασκετικου κοσμου, αλλα να διωξουμε την εικονα του κλειστου κλαμπ. Γι αυτο αυξανουμε τον αριθμο των ομαδων σε 20 και παιζουν ολοι με ολους 38 αγωνιστικες. Οι 12 πρωτοι περνανε στα πλει οφ, οπου ο πρωτος γυρος γινεται με τις ομαδες που τερματισαν στις θεσεις 5-12(ας πουμε σε best of 3) και στο δευτερο γυρο μπαινουν οι 4 πρωτοι και παιζουν σε best of 5 με τους νικητες των σειρων του 1ου γυρου για να βγουν οι 4 ομαδες του φαιναλ φορ, οπως θα γινει και φετος. Οι 2 τελευταιες ομαδες της βαθμολογιας χανουν το δικαιωμα συμμετοχης την επομενη σεζον ανεξαρτητως της θεσης τους στο πρωταθλημα(ετσι δινουμε κινητρο και στους τελευταιους να μην παρατησουν τη διοργανωση).
Οι 4 επιπλεον θεσεις σε σχεση με τις ομαδες που θα παιξουν του χρονου(με την αντικατασταση της Νταρουσαφακα απο 4η ισπανικη)θα μπορουσαν να δοθουν σε μια ομαδα απο την Τουρκια, μια απο τη Ρωσια(VTB), την πρωταθλητρια Γαλλιας και η 20η θεση να βγαινει απο προκριματικα που θα παιζονται πριν ξεκινησει η κανονικη περιοδος. Σε αυτα θα συμμετεχουν 8 ομαδες απο Ιταλια, Ελλαδα, Λιθουανια, Ισραηλ, Γερμανια, Αδριατικη Λιγκα, Πολωνια και μια wild card. Ετσι διατηρουμε τα 11 εγγυημενα συμβολαια, αλλα δεν αφηνουμε κανενα απο τα πρωταθληματα που εχουν ομαδες στην Ευρωλιγκα χωρις τη δυνατοτητα εκπροσωπησης. Αν απο τα προκριματικα περναει με μεγαλη συχνοτητα ομαδα απο την ιδια χωρα, αυτη η χωρα μπορει να παρει απευθειας θεση εις βαρος καποιας αλλης που υστερει στη βαθμολογια. Καμια χωρα ομως δε θα μπορει να στειλει απευθειας πανω απο 4 ομαδες στη διοργανωση.
Οι θεσεις των προκριματικων μπορουν να γινουν 2 υπο προυποθεσεις:α)Αν το Eurocup το κατακτησει ομαδα απο την Ισπανια, που εχει ηδη 4 ομαδες, τοτε η μια απο τις δυο ισπανικες(πλην των 3 μονιμων) χανει την απευθειας θεση, η οποια διεκδικειται στα προκριματικα, στα οποια συμμετεχει κι η ιδια ως wild card(αυτο για να αυξησουμε τη διασπορα των ομαδων) και β)αν μια ομαδα απο τις 11 μονιμες τερματισει στην τελευταια δυαδα, η θεση της την επομενη σεζον διεκδικειται στα προκριματικα.

Το Eurocup και το Champions League ενοποιουνται σε μια διοργανωση 32 ομαδων. Αυτες θα ειναι οι 7 αποκλεισμενες απο τα προκριματικα της Euroleague, ορισμενες ομαδες απο ισχυρα πρωταθληματα που περνανε απευθειας στους ομιλους(τουλαχιστον 1 ομαδα απο καθε πρωταθλημα με εκπροσωπηση στην Ευρωλιγκα) και οι υπολοιπες θεσεις θα βγαινουν μεσω προκριματικων, στα οποια εχουν δικαιωμα συμμετοχης ομαδες απο ολες τις χωρες. Οι 32 ομαδες χωριζονται σε 4 ομιλους των 8, απ τους οποιους περνανε οι 4 πρωτοι και παιζουν 2 γυρους πλει οφ σε best of 3 με την ομαδα που τερματισε ψηλοτερα να εχει πλεονεκτημα εδρας. Οι 4 ομαδες που απομενουν πανε στο φαιναλ φορ με το νικητη να κερδιζει συμμετοχη στην επομενη Ευρωλιγκα.
Αν η FIBA θελει να διοργανωσει και Europe Cup, οπως κανει τα τελευταια χρονια, οι 5οι και 6οι του ενοποιημενου Eurocup/Champions League(δε με νοιαζει η ονομασια, ας το πουν και Μητσο) μπορουν να πανε σε αυτη τη διοργανωση.

Με οσα εγραψα για την Ευρωλιγκα βεβαια δημιουργειται ενα ευλογο ερωτημα: Πώς θα καταφερουν οι 20 ομαδες να χωρεσουν 38 αγωνιστικες στη διοργανωση και εναν επιπλεον γυρο πλει οφ; Η απαντηση ειναι ταυτοχρονα απλη και επαναστατικη(αν και ανεφικτη προς το παρον): Δεν παιζουν στην κανονικη περιοδο των εθνικων πρωταθληματων! Αλλωστε με εξαιρεση την ACB και το τουρκικο πρωταθλημα τι το ιδιαιτερο προσφερουν στις ομαδες της Ευρωλιγκα οι περισσοτεροι αγωνες των πρωταθληματων τους; Για την Α1 πχ θα μπορουσε να γινει το εξης: κανονικη περιοδος με 14 ομαδες χωρις Ολυμπιακο, Παναθηναικο(αν και η ΑΕΚ πχ προκριθει απο τα προκριματικα, δεν παιζει ουτε αυτη κανονικη περιοδο και εχουμε 13 ομαδες για τη σεζον που ερχεται), οπου οι 4 πρωτοι περνανε στα πλει οφ(αν στην Ευρωλιγκα παιξει και 3η ομαδα, οι θεσεις γινονται 3). Εκει στην πρωτη φαση οι 6 ομαδες παιζουν σε εναν ομιλο 10 αγωνιστικων για να βγει η καταταξη για το πλεονεκτημα εδρας και στη δευτερη φαση αρχιζουν οι νοκ αουτ αγωνες οπως τους ξερουμε(απλα στον πρωτο γυρο οι 2 πρωτοι δεν παιζουν και ξεκινουν να παιζουν στους ημιτελικους, οπως νομιζω πως θα γινει και φετος). Κατι αντιστοιχο μπορει να κανει η καθε λιγκα.
Οι αγωνες λοιπον δεν αυξανονται, αφου οι 56 αγωνες που δινουν τωρα ΟΣΦΠ και ΠΑΟ θα γινουν 48. Θα αυξηθει ομως η δυσκολια τους. Ετσι δε θα χρειαστουμε ουτε εβδομαδες με διπλους μεσοβδομαδους αγωνες, αφου με 1 και 2 αγωνες καθε εβδομαδα θα συμπληρωνονται οι 38 αγωνιστικες. Πριν το ξεκινημα των ευρωπαικων διοργανωσεων θα μπορουν να γινουν αγωνες κυπελλων για να βγουν οι ομαδες των φαιναλ φορ/φαιναλ ειτ κλπ(και του τελικου ή των ημιτελικων στην Ελλαδα που ειμαστε ανικανοι να διοργανωσουμε ενα φαιναλ φορ) και καποια στιγμη μεσα στη σεζον(πχ στη διακοπη αναμεσα σε 1ο και 2ο γυρο της Ευρωλιγκα) να γινουν ταυτοχρονα οι τελικες φασεις. Προφανως η Ευρωλιγκα και το Eurocup θα τελειωνουν νωριτερα, ωστε να υπαρχει χρονος για τα εθνικα πλει οφ με τη μορφη που εγραψα.

Γράφεις ότι οι 11 ομάδες με τα εγγυημένα παραμένουν. Το θεωρείς απλώς απίθανο να βγει κάποια από αυτές τελευταία ή δεν κατάλαβα κάτι;
Κατά τα άλλα συμφωνώ με την αύξηση των ομάδων, αυτήν την στιγμή 20 είναι ένας ρεαλιστικός αριθμός και δίνει την δυνατότητα να εκπροσωπηθούν πρωταθλήματα που τώρα δεν έχουν ομάδα.
Για τις ομάδες που υποβιβάζονται εγώ θα έλεγα 4 ομάδες. Με τις 3 θέσεις να προέρχονται από την δεύτερη την τάξη διοργάνωση και την άλλη απ' τα προκριματικά.
Έτσι εξασφαλίζεται μεγάλο κίνητρο να επενδύσει κάποιος στην δημιουργία ισχυρής ομάδας στο Eurocup.
Το σύστημα που προτείνεις στα πλέι οφ είναι πολύ καλό, μαζί με τον αγώνα για την αποφυγή του υποβιβασμού ελαχιστοποιεί την πιθανότητα κάποια ομάδα να είναι αδιάφορη και να θυμίσω ότι το είχαμε παλιά και στην Ελλάδα.

Το συστημα του υποβιβασμου θα μπορουσε να δουλεψει μονο στο (απευκταιο) σεναριο που και οι ομαδες ευρωλιγκας και γιουροκαπ ηταν με συμβολαιο
Αν μια γερμανικη πχ βγει στην ευρωλιγκα τελευταια και υποβιβαστει αλλα στο πρωταθλημα της βγει πρωτη οποτε δικαιουται θεση στην ευρωλιγκα τι κανεις?

Απο την στιγμη που 11 καλως-κακως εχουν συμβολαιο για την επομενη 10ετια ειναι δυσκολο να εφαρμοστει σεναριο με υποβιβασμους

Οι ομαδες γινεται να αυξηθουν σε 20 και να διατηρηθει το υπαρχον φορματ της διοργανωσης
Οι 2 επιπλεον θεσεις μπορουν να δοθουν στα εθνικα πρωταθλημα
Ηδη δινεται μια θεση στην aba league,μια στην ρωσια,μια στην γερμανια και απο το καλοκαιρι μια στην ισπανια
Οι 2 επιπλεον θεσεις μπορουν να δοθουν στην γαλλια και η αλλη στην τουρκια η την ιταλια ή σε καποια αλλη χωρα


Ενα αλλο σεναριο ειναι να παιζουν οι 11 με συμβολαιο και ο πρωταθλητης γιουροκαπ και απο εκει και περα θα μπορουσαν το καλοκαιρι να γινουν προκριματικα αναμεσα στον πρωταθλητη ή τον πρωτο απο ααυτους που δεν χουν συμβολαιο αντιστοιχα απο διαφορες ευρωπαικες χωρες ωστε να καλυφθουν οι υπολοιπες θεσεις(4 αν οι ομαδες μεινουν 16 ή 8 αν γινουν 20)
Δηαλδη προκριματικα αναμεσα σε μια ομαδα απο ελλαδα,τουρκια,ρωσια,γαλλια,γερμανια,ισπαν�
�α,λιθουανια, ισραηλ,πολωνια,aba league,ιταλια,σερβια,κροατια και αλλες 3 χωρες
Ζευγαρια που θα βγαινουν με κληρωση και ο νικητης καθε ζευγαριου θα βγαινει απο διπλα παιχνιδια
Δηλαδη 16 ομαδες θα παιζουν προκριματικα και θα υπαρχει ενας προκριματικος γυρος αν στην ευρωλιγκα υπαρχουν 8 διαθεσιμες θεσεις η 2 αν υπαρχουν μονο 4 θεσεις

Ειναι στα προτυπα του ποδοσφαιρικου τσαμπιονς λιγκ και χρονος για 2 προκριματικους γυρους(4 παιχνιδια) υπαρχει εμσα στον σεπτεμβρη πριν αρχισουν τα πρωταθληματα

Όπως το σκέφτομαι εγώ τα πρωταθλήματα θα δίνουν την είσοδο στην δεύτερη την τάξει διοργάνωση εκτός της μίας θέσης των προκριματικών. Οπότε απλά την επόμενη χρονιά θα υποβιβαστεί κανονικά εκτός αν κερδίσει την πρόκριση μέσω των προκριματικών. Έτσι και οι ομάδες θα επενδύουν με περισσότερο μακροχρόνιο ορίζοντα.

Κάποια στιγμή θα ήθελα να αντικατασταθεί το Φ4 από σειρά αγώνων. Το βρίσκω πολύ πιο δίκαιο, πιο ανταγωνιστικό και με μεγαλύτερο ενδιαφέρον μέχρι τέλους, τουλάχιστον για την τελική κατάληξη. Για αύξηση των αγώνων σε πρώτη φάση αυτήν την κατεύθυνση θα επέλεγα σε σχέση με την αύξηση των ομάδων.
Η απουσία των μεγάλων ομάδων από τα εθνικά πρωταθλήματα θα ήταν ταφόπλακα για τις άλλες ομάδες και κάποια στιγμή θα γύριζε μπούμεραγκ στις ομάδες του Eurocup και εν συνεχεία πολύ πιθανόν και στην EUL.

Στο δευτερο θα ελεγα οτι βγαινει Ευρωλιγκα ο δευτερος! Ο πρωτος παει στο Eurocup. Μπορει να ειναι αδικο, αλλα το ιδιο αδικο δεν ειναι να υπαρχουν 11 συμβολαια δεκαετιας; Αφου παντως υπαρχουν, θα προτεινα να δοθει κι ενα δωδεκατο στην Μπαμπεργκ. Ειναι καλο να υπαρχει γερμανικη ομαδα και η Μπροζε δειχνει να εχει ξεφυγει απο τις υπολοιπες(ξερω για τη φετινη Ουλμ, αλλα στα πλει οφ πιστευω οτι θα τους καθαρισει σαν αυγο).



Οχι, δεν το θεωρω απιθανο, οπως ειδες ανεφερα και το σεναριο μια ομαδα με εγγυημενο συμβολαιο να τερματισει στις θεσεις 19-20. Σε αυτη την περιπτωση δεν παιζει την επομενη χρονια. Αν νομικα δεν μπορει να χασει ενα χρονο απο το συμβολαιο της, ας το παγωσουν και ας ληξει ενα χρονο αργοτερα απο τα υπολοιπα. Αν ουτε κι αυτο ειναι εφικτο, ας παρει τη wild card για τα προκριματικα.
Ειναι πολλες οι 4 θεσεις που θα οδηγουν σε απωλεια συμμετοχης κατα τη γνωμη μου. Αν και θα εδινε ακομα μεγαλυτερο ενδιαφερον.

Συμφωνώ για τα εθνικά πρωταθλήματα, είναι γελοίο Ολυμπιακός και Παο να αγωνίζονται στην Α1, να παίζουν επαγγελματίες παίκτες που αμείβονται με εκατομμύρια σε αυτά τα αστεία γήπεδα και να τερματίζουν κάθε χρόνο με μια ήττα

Συμφωνω ομως οι αλλοι τι θα κανουν?
Για τις ιδιες τις ομαδες σιγουρα θα ηταν καλυτερο να ειναι σε μια λιγκα μονο σε προτυπα nba

Ειδικα με μια αυξηση ομαδων του τυπου 20 ομαδες αρα 38 αγωνιστικες
Αν γινοταν πανευρωπαικα κατι τετοιο και η ευρωλιγκα γινοταν 100% κλειστη(η εστω να παιζει μονο ο πρωταθλητης γιουροκαπ και οι αλλοι με συμβολαιο) θα μπορουσαν να εχουν ακομα περισσοτερες ομαδες(24-26 πχ) με το ιδιο φορματ αφου χωρις εθνικα πρωταθληματα θα μπορουσαν να μπουν περισσοτεροι αγωνες

Και απο εσοδα δεν ειναι οτι κανενας χορηγος παει παναθηναικο/ολυμπιακο λογω της Α1 ουτε οι ομαδες εχουν εσοδα απο τα 500 ατομα εκ των οποιων τα 300 διαρκειας,50 προσκλησεις και 100 τσαμπατζηδες που πανε στην Α1.Αν υπαρχουν περισσοτερα παιχνιδια ευρωλιγκας θα υπαρχουν περισσοτερα εσοδα και απο χορηγους και απο εισιτηρια

Ακομα και με ομαδες οπως η αρμανι και η ουνιξ εχει 4 χιλιαδες κοσμο τουλαχιστον ενω στην α1 τοσους με το ζορι εχει οταν παιζει με αρη,αεκ,παοκ και με τους υπολοιπους παιζει μεταξυ συγγενων και φιλων

Ομως με τα εθνικα πρωταθληματα τι θα γινει?

Αυτό είναι ένα κρίσιμο ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί.
Για εμένα μια λύση (ανέφικτη μάλλον) θα ήταν για να διασφαλιστεί η παραγωγή παικτών να
1.Υπάρχει στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις ο ίδιος περιορισμός που υπάρχει αυτήν την στιγμή στην Α1, 6 μόνο παίκτες με μη δικαίωμα συμμετοχής στην Εθνική της χώρας που εδρεύει κάθε ομάδα.
2. Ευρύτερες συγχωνεύσεις εθνικών πρωταθλημάτων, (π.χ. όπως η αδριατική ας πούμε) με 5 μόνο παίκτες με μη δικαίωμα συμμετοχής στην Εθνική που εδρεύει κάθε ομάδα οι οποίες θα αντικαταστήσουν τις Εθνικές πρώτες κατηγορίες και
3. αμιγώς εθνικά πρωταθλήματα με συμμετοχή μέχρι 2 παικτών με μη δικαίωμα συμμετοχής οι οποίες θα είναι το αντίστοιχο της Α2 και θα είναι προθάλαμος για την αμέσως επόμενη κατηγορία.

Όλο αυτό φυσικά προϋποθέτει μια πανευρωπαϊκή συνεννόηση που μάλλον είναι και αστείο να το συζητάμε.

Αυτα οπως λες δεν γινονται στην πραξη
Το 1 ειδικα δεν προκειται να γινει.Η φιμπα στο τσαμπιονς λιγκ πηγε να κανει κατι παρομοιο και βγηκε πατατα
Ειπε οτι για να εχει δικαιωμα ενας παικτης να παιξει πρεπει να εχει δικαιωμα συμμετοχης και στο εθνικο πρωταθλημα του
Ετσι εγιναν αδικιες αφου πχ οι ελληνικες μπορουσαν να εχουν δηλωμενους 6 ξενους ενω αλλες χωρεςλιγοτερους η περισσοτερους αναλογα τον κανονισμο τους

Γνωμη μου τα 2-3 ειναι εφικτα στην θεωρια αλλα στην πραξη υπαρχουν πολλα θεματα

Υπαρχει και η λυση ''ετσι γουσταρουμε'' δηλαδη οι ομαδες ευρωλιγκας αν αποφασιστει κατι τετοιο να αποσυρθουν απο τα εθνικα τους πρωταθληματα και να παιζουν μονο ευρωλιγκα που κατι τετοιο θα γινοταν αν αποφασιζοταν ευρωλιγκα εντελως κλειστη στα προτυπα του nba
Τοτε ομως τα εθνικα πρωταθληματα θα εχαναν το νοημα τους
Γιατι οι υπολοιπες ομαδες να παιζουν λειτουργωντας ως κολλεγιο των ευρωλιγκατων και οποιος καλος παικτης βγαινει να πηγαινει εκει(και τωρα το ιδιο γινεται αλλα ατυπα)?

Υ.Γ.Κατι αλλο.Στην Α2 οπως ειναι τωρα πρεπει να γινει καποια αλλαγη.Ας επιτρεπουν μεχρι 2-3 ξενους αν ειναι μεχρι 20 ετων αλλα να μην επιτρεπουν σε καμια ομαδα να εχει πανω απο 2 30αρηδες.Βλεπουμε ομαδες Α2 να παιζουν με 1 ξενο,6 παικτες ηλικιας 32+ 2 μικροτερους για 5-10λεπτα και οι μικροι να ειναι μονιμα dnp

Παντως το μοντελο των εθνικων πρωταθληματων που ανεφερα εφαρμοζεται ηδη στη Σλοβενια και ισως και τη Σερβια. Εκει το κυριο πρωταθλημα κατα τη διαρκεια της περιοδου ειναι η Αδριατικη Λιγκα και οι ομαδες που παιζουν εκει πανε στο εθνικο πρωταθλημα μονο για τα πλει οφ, που γινονται με παρομοιο τροπο(οι τοπ ομαδες της κανονικης περιοδου μαζι με αυτες της Αδριατικης σχηματιζουν ενα μινι πρωταθλημα απ οπου βγαινει η καταταξη για τα πλει οφ).

Αυτό βέβαια αφορά την ελληνική πραγματικότητα αλλά συμφωνώ απόλυτα, ανταγωνιστική μεν η Α2 (σχετικά πάντα) αλλά αντί να χρησιμεύει για να εξελιχθούν οι νέοι παίκτες χρησιμεύει για να κολλήσουν τα τελευταία ένσημα τους οι μπασκετμπολιστες μας και βέβαια έχουμε το φαινόμενο ομάδες να έχουν μεγαλύτερο μπάτζετ από ομάδες της Α1 αλλά να προτιμούν να παίζουν στην Α2. Για αρχή θα έλεγα την εισαγωγή 2 ξένων και έως 4 παίκτες πάνω από 30. Αλλά το άθροισμα να μην ξεπερνάει το 5.

Και ποιο το αποτέλεσμα? Ποιος οφελείται από αυτό το φορμάτ?

Ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα και τα αποτελέσματα αυτού γνωστά ήταν το Λιθουανικό, όπου Ζαλγκίρις και Λιέτουβος είχαν ασυλία για να παίζουν EUL & VTB. Το πρωτάθλημα ήταν προς διάλυση. Oi εναπομείνουσες ομάδες προσπαθούσαν να βρουν παρηγοριά μέσω της Baltic league. Όταν Ζαλγκίρις και Λιέτουβος υποχρεώθηκαν ή αποφάσισαν οι ίδιες να συμμετέχουν αποκλειστικά στο εγχώριο πρωτάθλημα, ξαφνικά ξεπετάχτηκε η Νεπτούνας όπου έπαιξε και EUL.

Δεν συμπεριλαμβάνω το ελληνικό αλλά η ACB δεν μπορεί να αντέξει απώλεια της ΡΕΑΛ, Μπάρτσα , Σάσκι. Παρομοίως σε όλα τα υπόλοιπα πρωταθλήματα με ότι αντίκτυπο μπορεί να έχει αυτό και στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Μα δε μιλαω για πληρη εξοδο των μεγαλων ομαδων. Με εξαιρεση την ACB και το τουρκικο πρωταθλημα τι ενδιαφερον εχουν οι αγωνες μεταξυ ομαδων Ευρωλιγκα και ομαδων που παλευουν να αποφυγουν τον υποβιβασμο; Δε θα πω για την Ελλαδα. Η Αρμανι δε θα κερδισει τις ομαδες εκτος 8αδας στην Ιταλια; Η Μπαμπεργκ δε θα κανει περιπατο με τους μικρους; Η Ζαλγκιρις το ιδιο(αν και εκει εχει μονο 8 ομαδες το πρωταθλημα), ακομα κι η Μακαμπι που ειναι σε κακο φεγγαρι με τις τελευταιες δε νομιζω να δυσκολευεται, το ιδιο δεν ισχυει και για την ΤΣΣΚΑ στη VTB και τον Ερυθρο Αστερα στην Αδριατικη; Εδω κι η Μονακο κανει ανετες νικες στη Γαλλια με τους μικρους. Στη δε Α1 οι μικροι δε χτυπανε στην πλειοψηφια τους τα ματς με Ολυμπιακο και Παναθηναικο. Τι κερδιζουν με το να παιζουν εναντιον τους; Ο Αρης, η ΑΕΚ κι ο ΠΑΟΚ(και οχι μονο) που θα τα χτυπησουν(κι ας χασουν) θα παιξουν...

Κάνεις αναφορά για συμμετοχή των μεγάλων μόνο σε playoffs.

Σε αυτή την περίπτωση ευνοούνται μόνο ομάδες από μικρές λίγκες αν ευνοούνται, όπως Ελλάδα, ABA, LTB, Ισραήλ. Λίγκες όπως Ιταλία, Γαλλία, Τουρκία, Γερμανία και πρωτίστως Ισπανία που γεμίζουν γήπεδα και έχουν χορηγούς δεν έχουν κανένα λόγο να συμφωνήσουν σε κάτι τέτοιο, εκτός και αν αυξηθούν δραματικά τα έσοδα από EUL.

Απο κει και πέρα σου ανέφερα ένα υπαρκτό παράδειγμα πως οι μεγάλες Λιθουανικές δώσανε ζωή σε ένα κατεστραμένο πρωτάθλημα που ζούσε από τα στημένα της TONYBET και πως πήρε κίνητρο μία ομάδα όπως η Νεπτούνας να επενδύσει και να φτάσει να παίξει EUL.

Χωρίς ανταγωνισμό δεν υπάρχει πρόοδος σε κανέναν τομέα της κοινωνίας και κατ΄επέκταση στον αθλητισμό.

Σχετικά με όλα τα άλλα πρωταθλήματα διαφωνώ. Η Μιλάνο δεν είναι δεδομένη πρωταθλήτρια, η Φενέρ και Αναντολού επίσης, η Μακάμπι έχει να πάρει πρωτάθλημα δυο χρόνια, η Ρεάλ φέτος είναι δεύτερη πίσω από την Τενερίφη!!! (που πρόσφατα έχασε) κλπ κλπ.


Το πρόβλημα είναι εγχώριο για κάθε μικρή λίγκα ξεχωριστά, πως θα είναι ανταγωνιστική και να προσελκύσει επενδυτές και χορηγούς, ώστε να υπάρχουν περισσότερες ομάδες που να δημιουργούν ανταγωνιστικές ευρωπαϊκές διοργανώσεις πέρα της EUL.

Σχετικά με την Ελληνική λίγκα, θα προτιμούσα λιγότερες ομάδες του στυλ 10, που να παίζουν περισσότερα μεταξύ τους παιχνίδια, στα πρότυπα του Ισραηλίτικου, όπου οι 8 θα παίζανε playoffs και οι 2 θα πέφτανε, αλλά βασική προϋπόθεση όλων των ομάδων να τηρούν οικονομικά στάνταρς. Έτσι θα είχαμε περισσότερα παιχνίδια ΟΣΦΠ-ΠΑΟ, ΠΑΟΚ-ΑΡΗ, ΑΕΚ-ΟΣΦΠ κλπ κλπ. που θα καθιστούσε τις (μίκρες κυρίως) ομάδες μας πιο ανταγωνιστικές, περισσότερα έσοδα κλπ και θα είχε και άμεσο αντίκτυπο και στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Και εν τέλει δεν βρίσκω τον λόγο που εξυπηρετούν περισσότερες ομάδες στην EUl. Ήδη η φετινή διοργάνωση με το πρωτοποριακό φορμάτ και αρχίζει να γίνεται κουραστική. Δεν σημαίνει ότι επειδή θα αυξηθούν οι ομάδες θα υπάρξουν και περισσότερα έσοδα. Τα έσοδα είναι αποτέλεσμα της ποιότητας ενός προιόντος, που σημαίνει πόσο ανταγωνιστικό θα είναι και ποιο ενδιαφέρον θα έχει, που αμφιβάλλω αν επιτευχθεί με την αύξηση των ομάδων.

Μα τα πλει οφ που προτεινω δεν εχουν την κλασικη μορφη των best of 3 και best of 5 σειρων. Πριν απ αυτες προηγειται ενα μινι πρωταθλημα. Οι πιο δυνατες ομαδες λοιπον που θα ξεχωρισουν απο το υπολοιπο πρωταθλημα θα παιξουν με τους πρωτους.
Στα πρωταθληματα που ανεφερες παντως μονο τη Μακαμπι βλεπω να κινδυνευει. Η ACB ειναι εξαιρεση και αν προσεξες, δεν την ανεφερα μεσα στα παραδειγματα που θεωρω πως δεν ωφελειται κανεις απο τα ματς τω μεγαλων με τους μικρους. Η Τενεριφη που παει τοσο καλα φετος και με το μοντελο που εγραψα θα εμπαινε στα πλει οφ και θα αντιμετωπιζε εκει ολα τα μεγαλα ονοματα. Πιθανον να τις κερδιζε λοιπον.
Καταλαβαινω οτι θεωρεις πως δεν ειναι προς το συμφερον των μικρων ολο αυτο. Ομως οι διαφορες ολο και μεγαλωνουν και σε λιγα χρονια θα γινουν μεγαλυτερες. Δεν μπορει πια η μεγαλη ομαδα να παρασυρει προς τα πανω τη μικρη. Ας εμποδισουμε να γινει το αντιστροφο ελπιζοντας πως οι μικροτερες ομαδες θα βρουν τον τροπο να γινουν πιο ανταγωνιστικες.

Καμία διαφορά δεν μεγαλώνει. Κύκλος γίνεται. Μόνο στην Ελλάδα και Τσεχία που ΠΑΟ, ΟΣΦΠ και Νυμπουργκ μονοπωλούν τους τίτλους πάνω από δυο δεκαετίες.
Η Μονακό πέρσυ ξεπετάχτηκε γιατί βρέθηκε επενδυτής, και παρόλο που βγήκε πρώτη στην regular στα plays αποκλείστηκε από τον πρώτο γύρο. Πριν τρία χρόνια η όγδοη Ναντέρ πήρε πρωτάθλημα. Στην Τουρκία έχουν πάρει πρωτάθλημα οι Μπεσίκτας, Καρσίγιακα και φέτος τίτλο η Μπάνβιτ. Στην Ιταλία η Σασσάρι και πριν μερικά χρόνια μονοπωλούσε η Σιένα. Στην Γερμανία η Μπροσέ ξαναβγήκε από τον λίθαργο πέρυσι. Ακόμα και στη VTB η δεύτερη θέση που οδηγεί σε EUL έχει πάει σε Ούνικς, Λόκο, Κίμκι, Νίζνι.
Το πρόβλημα δεν λύνεται βρίσκοντας απλά το κατάλληλο φορμάτ μιας διοργάνωσης. Το θέμα είναι ποια κίνητρα δίνονται σε επενδυτές να επενδύσουν στο άθλημα και από που θα πάρουν πίσω τα λεφτά τους. Το σίγουρο είναι ότι με κλειστά συμβόλαια, χωρίς τα ανάλογα έσοδα και απαξιώνοντας και τις εγχώριες διοργανώσεις αποθαρύνονται οι όποιοι επενδυτές. Επίσης δεν πρέπει να παραγνωρίζεται και το πιο σημαντικό γεγονός ότι οι επενδυτές στοχεύουν στο ευρύτερο κοινό της χώρας που επενδύουν και η EUL δεν είναι παρά μια βιτρίνα. Είναι πολύ μεγαλύτερο το ώφελος για τον Sahenk να λανσάρει την Dogus σε κάθε γωνιά της Τουρκίας και για τον Γιαννακόπουλο τα Superfoods & ΒΙΑΝΕΞ σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, ή η Vytaoutas στην Λιθουανία παρά τα όποια έσοδα από τους αγώνες της ευρωλίγκας.

Εννοω οτι η διαφορα μεγαλωνει αναμεσα στις ισχυρες ομαδες(οποιες κι αν ειναι αυτες) και στις μεσαιες και μικρομεσαιες. Κυκλος μπορει να γινεται(αν και η κατακτηση του κυπελλου δε δειχνει κλεισιμο της ψαλιδας, θα λεγαμε το ιδιο και στην Ελλαδα αν ο Αρης επαιρνε το κυπελλο, αλλα ο εκαστοτε ισχυρος εχει μεγαλυτερη διαφορα απ οτι στο παρελθον. Να το θεσω αλλιως. ΤΣΣΚΑ, Ολυμπιακος, Παναθηναικος, Μπαρτσελονα, Ρεαλ και οποιος αλλος εχει την οικονομικη δυνατοτητα ειναι πιο ισχυρος απ οτι ηταν πριν 15 χρονια σε σχεση με την υπολοιπη Ευρωπη.
Πανω στα παραδειγματα που εφερες, τα οποια ισχυουν φυσικα, να παρατηρησω οτι η Μπαμπεργκ δεν αναστηθηκε, αλλα ξεχωρισε. Ειχε ξαναπαιξει στην Ευρωλιγκα, ειχε παρει τιτλο, απλα τωρα κανει το βημα παραπανω. Επισης η Σασαρι εκμεταλλευτηκε το κενο αναμεσα στην καταρρευση της Σιενα και τη σταθεροποιηση της Αρμανι. Σωστα οσα γραφεις για τη VTB, αλλα η ΤΣΣΚΑ ολο και ξεμακραινει.
Δεν ειμαι υπερ των κλειστων συμβολαιων. Το γεγονος οτι τα ανεφερα σαν μερος της Ευρωλιγκα ειναι κατι σαν αποδοχη του αναγκαιου κακου. Θα ηθελα να εχουν προσβαση στο κορυφαιο επιπεδο πολλες ομαδες απο διαφορα πρωταθληματα. Ομως στο οικονομικο κομματι θεωρω οτι καλυτερη διαφημιση και προωθηση απο την Ευρωλιγκα και απο ενα δυνατο και σοβαρο Eurocup δεν υπαρχει. Το θεμα λοιπον ειναι να βρεθει πηγη εσοδων. Καποια στιγμη ειχα γραψει και τη σκεψη να διερευνηθει η αμερικανικη αγορα. Δεν ξερω κατα ποσο θα ενδιαφερονταν ορισμενοι Αμερικανοι να δουν ευρωπαικο μπασκετ, γιατι ομως να μην το εψαχνε η Ευρωλιγκα;Εστω κι αν στα ματια τους θα ημασταν μια ανεπτυγμενη τακτικα D-League...
Με την ευκαιρια, παρακολουθωντας την εξελιξη του Μπαγερν-Μπαμπεργκ, να πω το εξης πανω στα εγγυημενα συμβολαια: Αν και δεν τα υποστηριζω, φανταστειτε να γινει η στραβη και να παρει το πρωταθλημα Γερμανιας η Ουλμ. Ναι, θα αξιζει να παιξει Ευρωλιγκα. Αλλα πιστευει κανεις οτι θα κανει πανω απο 5 νικες;

edit: Εχω μια απορια που μολις μου δημιουργηθηκε βλεποντας τα αποτελεσματα της ACB και τη βαθμολογια. Διαβασα πριν λιγες μερες οτι στην Ευρωλιγκα θα βγει η 1η της κανονικης περιοδου της ACB και αν αυτη ειναι μεσα στις 3 με τα εγγυημενα συμβολαια, η θεση θα παει στην επομενη της καταταξης. Αν λοιπον την 1η θεση μεταξυ των μη κατοχων συμβολαιου την παρει η Βαλενθια και ταυτοχρονα κερδισει και το Eurocup, ποιος βγαινει στην Ευρωλιγκα; Η Τενεριφη που θα ειναι η πρωτη ομαδα που δεν εχει κερδισει τη συμμετοχη της μεσω του πρωταθληματος ή η Ουνικαχα μεσω του Eurocup ως φιναλιστ;

'Ο,τι κι αν θέλουμε εμείς, οι ομάδες είναι εταιρείες. Το νούμερο 1 ζητούμενο για κάθε εταιρεία είναι η μεγιστοποίηση των εσόδων της. Υπό αυτό το πρίσμα η κλειστή λίγκα μοιάζει μονόδρομος. Κακά τα ψέματα, τα περισσότερα εθνικά πρωταθλήματα υπό την τωρινή τους μορφή δεν έχουν μέλλον. Το δε Γιούροκαπ είναι για γέλια. Πχ το Ρέθυμνο (η ομάδα που υποστηρίζω), ούτε καν θέλει να συμμετέχει. Και γιατί να θέλει δλδ? Δείτε τι έλεγε πέρυσι ο Ζομπανάκης (ο ιδιοκτήτης του Ρεθύμνου)



Για μένα η λύση είναι να γιγαντωθεί η ευρωλίγκα και οι μεγάλοι να παίζουν αποκλειστικά εκεί. Ήδη του χρόνου λένε για 20 ομάδες. Μακάρι να γίνουν ακόμα περισσότερες. Όσες ομάδες πληρούν συγκεκριμένες προϋποθέσεις (ως προς τα έσοδα, τις γηπεδικές εγκαταστάσεις κ.ο.κ.) ας παίζουν μεταξύ τους. Οι υπόλοιπες ό,τι μπορεί η καθεμία. Στην ανάγκη ας το γυρίσουν σε ημιεπαγγελματικό/ερασιτεχνικό. Το μοντέλο με τους λεφτάδες προέδρους-σωτήρες δε βγάζει πουθενά. Από κει και πέρα, τα εθνικά πρωταθλήματα θα μετατραπούν φαντάζομαι σε φυτώρια της ευρωλίγκας. 'Οπως το NBA έχει από πίσω το κολεγιακό για να αντλεί ταλέντα, έτσι και η ευρωλίγκα θα έχει τις εθνικές λίγκες. Δεν ξέρω πόσο κοντά είμαστε σε κάτι τέτοιο, αλλά νομίζω εκεί πάει το πράγμα. Η ευρωλίγκα θα γίνει το NBA της Ευρώπης. Με draft, με salary cap, με CBA, με τα πάντα όλα. Διαφωνώ επίσης με το σκεπτικό ότι αν φύγουν οι μεγάλοι, τα εθνικά πρωταθλήματα θα μαραζώσουν. Κάθε άλλο, στα μάτια μου θα αποκτήσουν ξανά νόημα. Το επίπεδο θα πέσει αισθητά, τα έσοδα θα πιάσουν πάτο, αλλά την ίδια στιγμή θα αυξηθεί ο ανταγωνισμός. Όποιος γουστάρει γκλαμουριά θα βλέπει ευρωλίγκα, όποιος γουστάρει καλτίλα θα βλέπει Α1.

Εκτός από τους μεγάλους χορηγούς όπως Lassa, Teka κλπ, υπάρχουν και άλλοι πολλοί χορηγοί που στοχεύουν στην εγχώρια αγορά και οι οποίοι δεν φαίνονται στην EUL. Στην περίπτωση της μίας και μοναδικής ευρωπαϊκής λίγκας αυτοί οι χορηγοί θα χαθούν. Τα έσοδα αυτά θα κληθεί να τα υπερκαλύψει με κάποιο τρόπο η EUL. Το θέμα των εσόδων βέβαια δεν εξαρτάται από τον αριθμό των ομάδων, αλλά πώς θα γίνει το προιόν ποιο ελκυστικό, τόσο σε αγωνιστικό επίπεδο όσο και στο κομμάτι του promotiοn & marketing.
Aν είναι 10 φορές δύσκολο να μπεις στην αγορά της Βρετανίας (από παλaιότερα άρθρα είναι διακαής πόθος των ιθινόντων της EUL) στην Αμερική είναι 100. Κι αυτό γιατί είναι διαφορετικός ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε το άθλημα, αλλά και αυτή καθ΄αυτή την ψυχαγωγία. Πρέπει να αλλάξουν πάρα πολλά, από κανονισμούς στο ίδιο το παιχνίδι μέχρι και το styling των παιχτών και ακόμα οι ελπίδες μας θα είναι μηδαμινές. Καταλήγοντας λοιπόν, είναι πάρα μα πάρα πολύ δύσκολο στην προκειμένη φάση και βλέποντας εδώ και χρόνια στασιμότητα σε πολλούς τομείς, αλλά και τα διάφορα ευτράπελα με FIBA, να εγγυηθεί ξαφνικά η EUL για τα χαμένα έσοδα προερχόμενα από τις εγχώριες λίγκες.
Καμία σχέση η δομή της Αμερικάνικης κοινωνίας και αγοράς με την Ευρωπαϊκή, πόσω μάλλον μεταξύ των διαφόρων χωρών, για να είναι εφικτό ένα παρόμοιο μοντέλο με αυτό των ΗΠΑ. Τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα αν σκεφτούμαι και το μονοπώλειο ενδιαφέροντος, μετά λύπης για εμάς τους μπασκετόφιλους, από το ποδόσφαιρο. Στην Αμερική έχουν φροντίσει μέχρι και για διαφορετικές σεζόν με το άλλο ανταγωνιστικό σπορ.
Όσων αφορά το μοντέλο της fifty-fifty season για τις εγχώριες λίγκες είναι επίσης πάρα πολύ δύσκολο και από αγωνιστικής άποψης, καθώς οι "μικρές" ομάδες θα απαξιωθούν από τους περισσότερους παίχτες, αλλά και από οικονομικής καθώς στο πρώτο μισό τα έσοδα από χορηγούς και όλα τα περιφερειακά θα είναι περιορισμένα.

Ποστάρω εδώ, γιατί στο άλλο τόπικ έχει ξεχειλώσει η κουβέντα με πολλά...


Μετά από πολύ καιρό και περισυλλογή( ) λοιπόν καταστάλαξα κι εγώ στο ιδανικότερο για μένα μοντέλο (εφικτό με τα παρόντα δεδομένα και όχι εξιδανικευμένο) της Ευρωλίγκας.

Πολύ απλά οι θέσεις γίνονται 18, με την 17η στην πρωταθλήτρια Γαλλίας (και όχι στην Βιλερμπάν, που δεν θεωρώ ότι ξεχωρίζει κάπως, μέχρι αποδείξεως του εναντίου έστω), και την 18η υπό μορφή τσακ-μπαμ προκριματικών στα οποία θα μετέχουν:
- η 2η του Eurocup
- οι ομάδες που θα τερματίσουν ψηλότερα στο πρωτάθλημα κάθε χώρας που έχει ομάδα με συμβόλαιο αλλά όχι θέση αλλιώς (δηλαδή από Ελλάδα, Ιταλία, Ισραήλ, Λιθουανία, Τουρκία), ΕΦΟΣΟΝ αυτές οι ομάδες τερματίσουν ψηλότερα από κάποια ομάδα με συμβόλαιο στο πρωτάθλημα. Για Ιταλία-Ισραήλ-Λιθουανία θα σημαίνει να πάρουν το πρωτάθλημα, για Ελλάδα-Τουρκία να βγει έστω 2η σε αυτό.
Στην καλύτερη περίπτωση αυτό δεν θα το καταφέρει καμία, επομένως 18η θα είναι απευθείας η 2η του Γιούροκαπ. Στην χειρότερη (και αρκετά απίθανη) θα το καταφέρουν και από τις 5 χώρες, επομένως θα έχουμε 6 ομάδες στα προκριματικά, που και πάλι χωριζόμενες σε 2 γκρουπ των 3 δεν θα πάρει συνολικά πάνω από 5 μέρες η διαδικασία..

* Για τις υπόλοιπες χώρες (Πολωνία, Τσεχία, Βέλγιο κλπ) σόρρυ αλλά δεν. Αν ποτέ φτάσει κάποια ομάδα από εκεί έστω στους 8 του Τσάμπιονς Λιγκ το ξανασυζητάμε...

Αν καταργούνταν τα κλειστά συμβόλαια και κάναμε τις ομάδες που προκρίνονταν στο Top 8 -ή το Top 10 των ομάδων βάσει συνολικών νικών- να εξασφαλίζει συμμετοχή και στη διοργάνωση της επόμενης χρονιάς -ανεξάρτητα από το πρωτάθλημα- θα ήταν ακόμα καλύτερα.

θα προτιμουσα λιγοτερα εγγυημενα συμβολαια ετσι κ αλλιως !
αλλα αν αυτο δεν ειναι εφικτο ...
θα προτεινα σε 1η φαση :

- η wild card με προτεραιοτητα στην πρωταθλητρια Ιταλιας η στην φιναλιστ ,αν πρωταθλητρια ειναι η Aρμανι .εκτος αν προκυψει ιταλικη νικητρια eurocup (με μαξιμουμ 2 θεσεις)
-οπωσδηποτε 17η θεση στην πρωταθλητρια Γαλλιας
- και 18η απο προκριματικα ,οπου στον πρωτο γυρο θα συμμετεχουν και πρωταθλητριες πολωνιας,βελγιου,τσεχιας!για να υπαρχει η προοπτικη να αποκτησουν δυναμικη ομαδες απο δευτερης ταχυτητας λιγκες !και αν κ εφοσον φανουν σε θεση να αποκλεισουν πχ μια πανισχυρη οικονομικα Τουρκικη γιατι να μην φανουν ανταγωνιστικες και στν συνεχεια ( ; )

Για εμενα απαραιτητη προυποθεση ειναι να διατηρηθει το τωρινο φορματ αγωνων που σημαινει 18 μαξ 20 ομαδες αν δεν γινει τεραστια αλλαγη στο προγραμμα τυπου καθε εβδομαδα διπλη αγωνιστικη η φαιναλ 4 τον ιουνιο

Οποτε με 18 ομαδες θα εδινα μια θεση στην γαλλια και μετα η αλλη θεση προκριματικα απο τα ανεπτυγμενα πρωταθληματα χωρις θεση απο το πρωταθλημα δηλαδη ελλαδα,ιταλια,ισραηλ,λιθουανια,τουρκια και ο δευτερος του γιουροκαπ
Με κληρωση να βγουν 3 ζευγαρια που θα παιξουν διπλα παιχνιδια και οι 3 νικητες θα κανουν ενα μινι γκρουπ οπου θα παιξουν μεταξυ τους και η ομαδα με το καλυτερο ρεκορ θα παρει την θεση στην ευρωλιγκα

Μιλαμε για 6 παιχνιδια για τις ομαδες που θα φτασουν μεχρι το τελος.Δεδομενου οτι τα προκριματικα θα γινονται πριν αρχισουν τα πρωταθληματα μπορουν να παιζουν σαββατο,τεταρτη,σαββατο αρα σε 2 εβδομαδες εχουν τελειωσει.Ακομα λιγοτερο αν αποφασισουν να εχει 2 παιχνιδια μεσα στην εβδομαδα,σαν διπλη αγωνιστικη ευρωλιγκας

Αν η ευρωλιγκα γινοταν 20 ομαδων εκτος απο την μονιμη θεση στο γαλλικο πρωταθλημα θα εδινα μια επιπλεον θεση στην γερμανια που θα επανεξεταζοταν καθε 3 χρονια σε πιο πρωταθλημα πηγαινει(πχ αν ανεβαινε πολυ η αεκ θα μπορουσε να ερθει ελλαδα η αντιστοιχα ιταλια κτλ).Τα προκριματικα ιδιο συστημα μονο που ειτε απο τους 6 θα προκρινονταν 2 στην ευρωλιγκα ειτε ο 2ος του γιουροκαπ θα επαιζε απευθειας ευρωλιγκα και ο 3ο θα επαιζε στα προκριματικα

Να υπάρχουν προκριματικά στην κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση.Οι τρείς πρώτες ομάδες από τα τρία κορυφαία πρωταθλήματα σύμφωνα με την κατάταξη πηγαίνουν απευθείας στους ομίλους της κορυφαίας διοργάνωσης,οι δύο πρώτοι από τα πρωταθλήματα στην κατάταξη 4-5 οι πρωταθλήτριες των χωρών 6-11. πέντε ομάδες να μπαίνουν από τα προκριματικά στα οποία συμμετέχουν οι τέταρτοι των τριών πρώτων χωρών,οι τρίτοι της κατάταξης 4-5,οι δεύτεροι της κατάταξης 6-11 και οι πρωταθλήτριες των χωρών 12-24,να υπάρχουν τρις προκριματικές φάσεις διπλοί αγώνες από την πρώτη προκριματική φάση να ξεκινάει οι πρωταθλήτριες της κατάταξης 17-24.όπου να περνούν οι τέσσερις νικήτριες που θα προκρίνονται στην δεύτερη προκριματική φάση όπου από εκεί οι νικήτριες να περνούν στην τρίτη η οποία θα έχει πέντε ξευγάρια από εκεί οι νικήτριες θα πηγαίνουν στους ομίλους της κορυφαίας διοργάνωσης οι οποίοι θα χωρίζονται σε τέσσερις ομίλους των έξι ομάδων,από εκεί θα προκρίνονται οι τέσσερις πρώτοι από κάθε όμιλο,στην φάση των 16 διπλοί αγώνες,όπως και οι προημιτελικοί,επίσης να υπάρχει και το final 4.

Στην δεύτερη διοργάνωση να υπάρχουν οι κυπελλούχοι της κατάταξης 1-8,οι πέμπτοι των πρωταθλημάτων της κατάταξης 1-2 απευθείας στους 32 της διοργάνωσης και οι πέντε ομάδες που θα αποκλειστούν από την τρίτη προκριματική φάση της κορυφαίας διοργάνωσης .Στην δεύτερη προκριματική φάση να ξεκινήσουν οι έκτοι των χωρών της κατάταξης 1-2,οι πέμπτη από την θέση 3,οι τέταρτοι των χωρών της κατάταξης 4-5,οι τρίτες των πρωταθλημάτων της κατάταξης 6-8,οι κυπελλούχοι των χωρών που είναι στην κατάταξη των χωρών 9-14 από την πρώτη προκριματική φάση να ξεκινούν οι τρίτες των χωρών 9-14 οι δεύτεροι της κατάταξης 15-17 και οι κυπελλούχοι της κατάταξης 15-24 και η πρωταθλήτρια της κατάταξης 25.Στην πρώτη προκριματική φάση να υπάρχουν 10 ζευγάρια διπλοί αγώνες,οι νικήτριες να περνούν στην δεύτερη προκριματική φάση που υπάρχουν 17 ζευγάρια διπλοί αγώνες πού θα προκρίνονται στους 32 εκεί θα γίνονται διπλοί αγώνες και στους 16,προημιτελικά,ημιτελικά,τελικοί.

Στην τρίτη διοργάνωση να συμμετέχουν οι έβδομοι των χωρών της κατάταξης 1-2,η έκτη της κατάξης 3,οι πέμπτοι της κατάταξης 4-5,οι τέταρτοι της κατάταξης 6-14,οι τρίτοι στην κατάταξη των χωρών 15-17,οι δεύτεροι στην κατάταξη των χωρών 18-24 η κυπελλούχος της κατάξης 25 ,οι πρωταθλήτριες της κατάταξης των χωρών 26-31.Στα προκριματικά να συμμετέχουν οι κυπελλούχοι στην κατάταξη 26-30 αλλά και οι δευτεραθλητές της 25-29 των χωρών που θα είναι πέντε ζευγάρια οι νικητές θα περνούν στους στους ομίλους που θα είναι 9 ομίλοι των τεσσάρων ομάδων ο καθένας διπλοί αγώνες στους ομίλους από πού θα περνούν οι πρώτοι των ομίλων και οι εφτά καλύτεροι δεύτεροι στην φάση των 16 διπλοί αγώνες , στα προημιτελικά διπλοί αγώνες,στα ημιτελικά θα είναι διπλοί αλλά και οι τελικοί.Να καταργηθούν τα κλειστά συμβόλαια στην κορυφαία διοργάνωση.

Σχετικά με τους ξένους αν και δεν ταιριάζει απόλυτα στο παρόν τόπικ πιστεύω ότι αργά ή γρήγορα θα πάμε σε αυτό που ισχύει στο ποδόσφαιρο.Δηλαδή απεριόριστος αριθμός ξένων από χώρες της Ε.Ε. και ένας συγκεκριμένος αριθμός μη κοινοτικών.

Υπάρχει το δεδικασμένο από την υπόθεση Μπόσμαν στο ποδόσφαιρο***
Εκτός από το ότι κάποιος που λήγει το συμβόλαιο του μπορεί να πάει όπου θέλει η απόφαση όρισε ότι σύμφωνα με τους κανονισμούς για την ελεύθερη μετακίνηση εργαζομένων εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης όλοι οι υπήκοοι χωρών-μελών αντιμετωπίζονται το ίδιο άρα δεν μπορείς να βάλεις όριο και να διαχωρίσει τους ντόπιους απο τους υπηκόους άλλων Ευρωπαϊκών κρατών.

Από τότε στα εγχώρια πρωταθλήματα δεν υπάρχει όριο κοινοτικών ξένων το οποίο βέβαια όταν γίνεται κατάχρηση είναι κακό.
Ο μόνος διαχωρισμός γίνεται από την uefa στο champions league και europa league.
Εκεί ορίζεται ότι από τους 25 δηλωμένους οι 8 πρέπει να είναι γηγενείς εκ των οποίων κάποιοι να προέρχονται από τις ακαδημίες του συλλόγου.Όμως δεν είναι περιοριστικό.
Δηλαδή αν μια ομάδα έχει λιγότερους από 8 απλά δηλώνει λιγότερους από 25.

Στο ακραίο παράδειγμα που μια ομάδα δεν έχει κανέναν γηγενή να δηλώσει μπορεί να δηλώσει 17 ξένους και να έχουν και οι 17 δικαίωμα συμμετοχής

Επίσης όσοι παίκτες είναι κάτω των 22 και προέρχονται από τις ακαδημίες της ομάδας μπορούν να δηλωθούν οποιαδήποτε στιγμή και δεν πιάνονται στο όριο των 25 παικτών,είναι απεριόριστος ο αριθμός τους

Το αντίστοιχο στο μπάσκετ θα ήταν από τους 15 δηλωμένους να είναι υποχρεωτικά γηγενείς οι 5-6

Η πλήρης απελευθέρωση των ξένων μπορεί να οδηγήσει σε παρακμή το Ευρωπαϊκό μπάσκετ γιατί κινδυνεύουμε να γεμίσουν οι ομάδες Αμερικάνους δεύτερης διαλογής.
Η πλήρης απελευθέρωση για Ευρωπαίους θεωρώ ότι είναι καλή κίνηση αν συνοδευτεί από περιορισμό στον αριθμό Αμερικάνων.
Δηλαδή έχε όσους Ευρωπαίους θες αλλά όχι πάνω από 3 ή 4 Αμερικάνους.

Σε αυτό υπάρχει και ο αντίλογος ότι θα ανθίσει η βιομηχανία ιθαγένειας με Αμερικάνους να παίρνουν Ευρωπαϊκή ιθαγένεια(το οποίο σε ένα βαθμό αντιμετωπίζεται αν απαγορεύσουν τους νατουραλιζέ στις εθνικές)
Επίσης ότι οι καλοί Ευρωπαίοι πλέον πάνε Αμερική άρα θα ήταν σωστό να μπορείς να τους αντικαταστήσεις με Αμερικάνους.

Πάντως έτσι δεν θα θιχτούν οι γηγενείς στην πράξη.Με περιορισμό στους Αμερικάνους δεν είναι ότι μια ομάδα θα προτιμάει παίκτες από κολλέγια με συμβόλαια 10 χιλιάδων.Οι Ευρωπαίοι στα ίδια λεφτά πληρώνονται και μάλιστα για μια Ελληνική ομάδα θα είναι πιο φθηνό να έχει έναν μικρό προερχόμενο από τις ακαδημίες της παρά να πληρώσει έναν Γερμανό πχ
Όσοι αξίζουν θα βρίσκουν θέση απλά θα μειωθεί το φαινόμενο των παικτών-γλάστρα που βρίσκονται σε ένα ροστερ χωρίς καμιά πιθανότητα να παίξουν μόνο και μόνο επειδή πρέπει να υπάρχει συγκεκριμένος αριθμός γηγενών παικτών


***Αυτά τα οποία ανέτρεψε το δικαστήριο στην υπόθεση Μπόσμαν το 1995(τότε βγήκε η απόφαση,η προσφυγή έγινε το 1990) ίσχυαν για δεκαετίες,από την στιγμή που το ποδόσφαιρο έγινε επαγγελματικό.Το δεδικασμένο υπάρχει και αφορά οποιοδήποτε άθλημα.Στο ένα σκέλος της,στην ελευθερία μετακίνησης όποιου λήγει το συμβόλαιο έχει εφαρμοστεί παντού.
Στο σκέλος που αφορά τους ξένους παίκτες δεν έχει εφαρμοστεί παντού γιατί δεν έχει προσφύγει κάποιος και πως να προσφύγει άλλωστε όταν δεν υπάρχει ένωση ξένων παικτών.

Αν βρεθεί κάποιος τρελός-πρωτοπόρος όπως ο Μπόσμαν τότε(πχ ένας Βέλγος που θα χάσει μεταγραφή στο Λαύριο επειδή η ομάδα δεν θα έχει άλλες θέσεις ξένων) να προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο το όριο θα καταργηθεί κανονικά και με απόφαση δικαστηρίου αφού ήδη υπάρχει δεδικασμένο.Φυσικά αυτό είναι απίθανο να γίνει αλλά τα πράγματα πηγαίνουν εκεί από μόνα τους.

Πολύ σωστά αυτά που αναφέρεις αλλά και πλήρως κατανοητά.
Θα ήθελα να επισημάνω μια μικρή, αλλά ουσιώδη διαφοροποίηση μου.
Οι κανόνες πρωταθλήματος είναι στο χέρι της όποιας ομοσπονδίας, σε συνεργασία (καλό είναι) με τις ομάδες. Αν θέλει μια Ομοσπονδία βάζει κανόνες στη συμμετοχή αθλητών, όπως νομίζει αυτή καλύτερα.
Ερώτημα είναι αν ξέρουν τι θέλουν και πως να το εφαρμόσουν. Πάντως δεν αντιβαίνει σε κανένα νόμο ή για να μην είμαι απόλυτος είναι καθόλα νόμιμο και μαχητό.
Ο αριθμός ξένων-κοινοτικών είναι λάστιχο και το 6 υπάρχει γιατί εξυπηρετεί τις ομάδες κυρίως της ευρωλίγκας σε σχέση με το μπάτζετ που εχουν διάθεση να φτιάξουν. Τα συγκεκριμένα ρόστερ τη συγκεκριμένη στιγμή που συμφωνούσαν, δεν υπήρχε διάθεση να διαφοροποιούνται ιδιαίτερα όσον αφορά τα 2 πρωταθλήματα.

Θέλω να πω ότι οι συγκεκριμένοι κανόνες που βάζει η καθε ομοσπονδία όπως έχει δικαίωμα να κάνει αν προσβληθουν στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο (ρεαλιστικά δεν πρόκειται γιατί δεν υπάρχει κάποιος με τόσο μεγάλο συμφέρον που θα το τραβήξει μέχρι εκεί) είναι μετέωροι γιατί στο ποδόσφαιρο ακριβώς οι ίδιοι κρίθηκε απο το Ευρωπαϊκό δικαστήριο ότι παραβιάζουν την Ευρωπαϊκή νομοθεσία και καταργήθηκαν.

Συμφωνώ ότι η αλλαγή στον αριθμό των ξένων γίνεται χωρίς σχέδιο όπως και πολλές άλλες αλλαγές στην χώρα μας.
Ισορροπεί ανάμεσα στην επιθυμία των μεγάλων και την πίεση του πσακ να έχουν εξασφαλισμένες θέσεις βρέξει-χιονίσει οι Έλληνες.

Πιστεύω ότι ο κανονισμός για τους ξένους πρέπει να είναι μέσω FIBA ίδιος για όλους, όχι διαφορετικός ανα χώρα ανάλογα την ομοσπονδία
Έτσι δεν θα γίνεται λάστιχο και θα εξασφαλίζει δικαιοσύνη στις ομάδες που παίζουν στην Ευρώπη γιατί θα εχουν φτιαξει ροστερ με ίδιους κανόνες ανεξάρτητα απο την χώρα από την οποία προέρχονται

Ετσι λεγεται και δεν μου φαινεται ιδιαιτερα δυσκολο δεδομενου οτι το final 4 γινεται το δευτερο η τριτο σαββατοκυριακο του Μαιου
Αν η Ευρωλιγκα ξεκιναει μια εβδομαδα νωριτερα και τελειωνει μια εβδομαδα αργοτερα με αυξηση των διπλων αγωνιστικων γινεται σχετικα ευκολα
Τωρα μονο 5 εβδομαδες εχουν διπλη αγωνιστικη

Ξεφεύγει πολύ το όλο πράγμα όμως και η καταπόνηση είναι μεγάλη. Ναι μεν στο ΝΒΑ παίζουν παραπάνω αγώνες, αλλά ξεκουράζονται και 6 μήνες.

Η διαφορα με το nba στον χρονο ξεκουρασης δεν ειναι τοσο μεγαλη παντως
6 μηνες ξεκουραζονται οι ομαδες που δεν μπαινουν play off οχι οσες φτανουν τελικους
Οι τελικοι αρχες-μεσα Ιουνιου τελειωνουν
Αντιστοιχα κι εδω οι μικροτεροι δεν παιζουν τοσα παιχνδια

Ας δουμε ποσα επαιξαν οι ομαδες μας φετος
34 Ευρωλιγκα(30 regular+4 play off) +36 πρωταθλημα(26 regular+10 play off)+3 παιχνιδια κυπελλο=73
Αν ειχε +8 παιχνιδια Ευρωλιγκα θα φταναμε τα 81
Εκει 82 ειναι μονο η regular

Αντιστοιχα το nba αρχιζει γυρω στις 15-20 Οκτωβρη, το πρωταθλημα και η Ευρωλιγκα εδω αρχιζουν καμια εβδομαδα νωριτερα

Αυτο που πρεπει να γινει ειναι αυτο που εχουν ξεκινησει να κανουν καποιες ομαδες ακομα και ομαδες που δεν ειναι πλουσιες(πχ Ζαλγκιρις) οι οποιοι στις μετακινησεις χρησιμοποιουν τσαρτερ αντι για το αεροπλανο της γραμμης

Κερδιζουν πολυ και σε χρονο και σε καταπονηση αν μπορουν να εχουν πτηση την ωρα που θελουν χωρις ενδιαμεσες στασεις και ταλαιπωρια στα αεροδρομια

Υπάρχουν τεράστιες διαφορές με το ΝΒΑ στο κατά πόσο διαχειρίζονται τους παίχτες σωματικώς. Τα αντιδιαμετρικώς αντίθετα παραδείγματα άπειρα. Από τα τραγελαφικά που συμβαίνουν στον Ολυμπιακό όπου παίχτες με διαστρέματα ή μηνίσκους θα παίξουν ή ακόμα και πέρσυ ο Τεόντοσιτς με πρόβλημα στον αχίλλειο να παίζει πάνω από 25λεπτα στην VTB μέχρι που ο Κάρρυ δεν θα παίξει σε παράταση για να μην βγει εκτός προγραμματισμένου χρόνου συμμετοχής. Εξαίρεση ίσως να είναι Ρεάλ και Φενέρ που έχουν δείξει κάποια υπομονή και μέθοδο ως προς αυτό το κομμάτι.

Υπάρχει και το παράδειγμα του Θιμπoντο, βέβαια, όπου τα αποτελέσματα αργά η γρήγορα φαίνονται μέσα στην σεζόν.

Για την κούραση:
Ένα είναι το θέμα των μετακινήσεων, όπως σωστα αναφέρθηκε. Εδώ υπάρχουν ομάδες της Ευρωλίγκας που δεν έχουν καν αεροδρόμιο στην πόλη τους... Δηλαδή για να πας Βιτόρια πετάς σε ενδιάμεσο σταθμό (αν έχει διεθνές αεροδρόμιο η πόλη σου πάλι), χάνεις 2-3 ώρες εκεί, μετά πετάς κάπου αλλού, μετά λεωφορείο και μετά άντε προπόνηση και καλό ύπνο γιατί αύριο ε΄χει ματς.

Το άλλο είναι ότι υπάρχει πολύ μεγαλύτερη πίεση στην Ευρώπη διότι το κάθε αποτέλεσμα μετράει, ενώ στο ΝΒΑ η κανονική περίοδος γίνεται... για να βελτιωθούν οι παίκτες. Κάποιοι κάθονται έξω σε μερικά ματς, σε άλλα δεν τρέχει και τίποτε, αν τελειώσει η ομάδα με 60-22 ή με 57-25 μικρή η διαφορά. Εδώ αν χάσει ο Ολυμπιακός στη Ρόδο διαλύεται το σύμπαν, μη μιλήσω για καμιά εντός έδρας ήττα στην Ευρωλίγκα, ή για το απίθανο όπου έχουμε 2 προπονητές στην Ελλάδα που απολύθηκαν από τους αιωνίους ... στην πρώτη ήττα της σαιζόν! Άρα η καταπόνηση είναι σε όλα τα παιχνίδια στο κόκκινο, συν το πνευματικό στρες.

Τρίτον, η προπόνηση στην Ευρώπη έχει πολύ μα πολύ βίντεο και τακτική. Εκεί έχουν και περισσότερο χρόνο με τη μπάλα και τις ατομικές αδυναμίες αλλά και περισσότερη φυσική κατάσταση, χώρια που σε θέματα ατομικής εκγύμνασης είναι έτη φωτός μπροστά με ολόκληρα τιμ, άλλος για το γόνατο, άλλος για ενδυνάμωση, άλλος για πλαστικότητα... Θες δε θες γίνεσαι ντούκι κι ανθεκτικός, με λιγότερη αλλά πιο στοχευμένη προπόνηση.

Και τέταρτον, από ό,τι μου έλεγε Έλληνας που πέρασε από το ΝΒΑ και δεν ακούμπησε... αλλά ακούμπησε τα παρκέ, ακόμη και τα παρκέ των προπονήσεων είναι ποιότητας που δεν υπάρχει στην Ευρώπη, βελούδο το κράσπεδο. Κάποτε είχε πάρει ο Ολυμπιακός το χιλιοχρησιμοποιημένο παρκέ των Μπουλς κι έβγαιναν οι παίκτες κι έλεγαν ότι πηδάνε και δεν καταλαβαίνουν καταπόνηση.

Τέλος, οι περισσότεροι παίκτες του ΝΒΑ δεν έχουν υποχρεώσεις με την εθνική τους, δεν πάνε στο Καρπενήσι να πάρουν τα βουνά, δεν έχουν υπερατλαντικά για να πάνε να δούνε τις οικογένειές τους (που έχουν οι μισοί παίκτες της Ευρωλίγκας κι αποδιοργανώνουν τον οργανισμό), δεν προσαρμάζονται σε άλλα φαγητά, άλλες γλώσσες, παίζουν στη χώρα τους μονίμως. Είναι πολύ πιο εύκολο να προσαρμοστείς, πνευματικώς, τακτικώς και σωματικώς. Όποιος έχει μιλήσει με Αμερικανούς που παίζουν στην Ευρώπη (ή και Έλληνες που παίζουν σε άλλες χώρες) ξέρουν πως είναι μικρά πράγματα που σε επηρεάζουν.

Από τουίτερ η συγκεκριμένη φώτο.

Mε τόσα Ευρωπαικά Κύπελλα όλοι έχουν την ελπίδα να σηκώσουν μια Ευροκούπα.
Ομολογώ ότι δεν ήξερα την Βαλκανική Λίγκα και την Αλπο-Αδριατική.

Προτείνω να ιδρύσουμε την Νησιωτική Λίγκα , για τα νησιά της Μεσογείου, μία καθαρή Σκανδιναβική και μία ΑγγλοΒασιλική!

Τα καλύτερα χάναμε, παιδιά.