Λοιπόν, αυτό το τόπικ μπαίνει επίτηδες σ'αυτή την ενότητα, γιατί δεν αποτελεί ιστορική σύγκριση μεταξύ των δυο παιχτών, αλλά μια ερώτηση, η οποία κατά τη γνώμη μου δε θα έπρεπε να τίθεται, αλλά μερικοί φαίνεται ότι έχουν αντίθετη άποψη.

Τον Κ.Μαλόουν τον ξέρετε: Ο κορυφαίος ίσως PF όλων των εποχών, δεύτερος σκόρερ όλων των εποχών, ωστόσο όταν συζητιούνται οι 5-10 κορυφαίοι παίχτες στην ιστορία, ο ίδιος μένει εκτός. Ο λόγος, απλός: Δεν έχει πρωτάθλημα, καθώς ακόμη και όταν η Γιούτα και οι Λέικερς είχαν τις ευκαιρίες, τις πέταξαν στα σκουπίδια, και μάλιστα, με μεγάλη ευθύνη του ιδίου.

Ο Χόρι έχει κατακτήσει 6 πρωταθλήματα, με 3 από τις κορυφαίες ομάδες στην ιστορία. Ποτέ σούπερ σταρ, αλλά πάντα χρήσιμο εργαλείο και εντελώς άφοβος στο να παίρνει το κρίσιμο σουτ, με μεγάλα ποσοστά επιτυχίας.

Οπότε, ερωτώ: Αν ήσασταν παίχτες, θα προτιμούσατε μια καριέρα με πολλές ατομικές διακρίσεις και 0 πρωταθλήματα ή το αντίστροφο;

any questions?

Περίπου ίδια περίπτωση είναι και ο Μπάρκλεϊ.. μόνο που συνήθως προηγείται σ' αυτές τις λίστες...



Αν ήμασταν παίκτες στο ΝΒΑ ε; Γιατί στην Ευρώπη όλο και κάποιο τίτλο θα παίρναμε..

Νομίζω ότι προτιμώ κάτι στη μέση... για την ουσία του ερωτήματος.

Αν ήταν να διαλέξω κάποιον από τους δύο συγκεκριμένους... Μάλλον Χόρι, καθώς είναι πιο κοντά σ' αυτό που λέω στη μέση..
Δεν πιστεύω ότι ο Χόρι είναι αυτό που λες επάνω το αντίστροφο... Δηλαδή πολλά πρωταθλήματα και καμιά ατομική διάκριση... Μπορεί να μην έχει βγει πρώτος σκόρερ η κάτι παρόμοιο, αλλά δεν είναι(ήταν) και ο τελευταίος παίκτης του πάγκου. Εξάλλου, αν πχ βαθμολογούσαμε με άριστα το 10 τους μπασκεμπολίστες(όλους), ο Μαλόουν θα έπαιρνε 10 και ο Χόρι.. μάλλον 9... άρα δεν είναι και τεράστια η διαφορά... ενώ τα πρωταθλήματα πιθανόν να είναι.

Αν ήμουν παίχτης, λόγω ματαιοδοξίας (που αυτό μετράει κιόλας στο ΝΒΑ) και οικονομικών κινήτρων (που αυτό μετράει κιόλας στη ζωή), θα διάλεγα Malone.
Πέρα από τους τίτλους, δε νομίζω πως ο Χόρι είναι περισσότερο γνωστός ή εμπνέει περισσότερο σεβασμό στον μέσο φίλαθλο από τον Μαλόουν.
Επίσης, τα λεφτά που πήρε συνολικά στην καριέρα του ο ταχυδρόμος, υποθέτω πως ήταν περισσότερα από αυτά που θα έχει πάρει ο Χόρι μέχρι το τέλος της δικής του.

Τώρα, για το αν ήμουν προπονητής σήμερα...θα διάλεγα Χόρι και με τα λεφτά που θα περίσσευαν θα έκανα άλλες μεταγραφές.
Βέβαια, αν είχα έναν κοντό λευκό με στενά σορτσάκια και μαλλί Τζιμ Κάρεϋ στην ομάδα (όχι, δεν εννοώ τον Χάινριχ), μπορεί να διάλεγα αλλιώς .

Mε το ίδιο σκεπτικό, ούτε ο Μαλόουν έμεινε χωρίς ομαδικές διακρίσεις. 3 Τελικοί, δεν έχασε τα πλέι οφ σε ούτε μια από τις 19 σεζόν του.



Εγώ πάλι δεν μπορώ να βάλω 9 στο Χόρι ούτε κατά διάνοια. Ο τύπος έπιανε με το ζόρι 10 πόντους μέσο όρο στις καλύτερες χρονιές του. Αν βάλεις στο Χόρι 9, πόσο θα βάλεις στο Ρέτζι Μίλερ, ο οποίος, παρόλες τις αδυναμίες του, και εξίσου clutch ήταν και περισσότερο πρωταγωνιστικός; Και μετά πόσο θα βάλεις σε ακόμη πληρέστερους παίχτες; Ακόμη και στο Μαλόουν θα ζοριζόμουν να βάλω καθαρό 10, μετά τις μέτριες παραστάσεις του στους Τελικούς.



Έτσι το σκέφτομαι κι εγώ περίπου. Όχι ότι ο Χόρι θα πεινάσει ποτέ, αλλά πιστεύω ότι μετά από 20 χρόνια, ο μέσος φίλαθλος θα λέει "Χμμ, ναι, ο Χόρι...Ποιος είπαμε ήταν αυτός;"



Αλήθεια, τι θέση έχεις στο fantasy;

Σίγουρα, αλλά η τοποθέτησή μου ήταν πάνω σ' αυτό:





Αναφέρθηκα σε όλους όχι μόνο στου ΝΒΑ.. και της β' Φινλανδίας...

υπαρχει Α' φιλανδιας?

Ναι, είχε παίξει και ο Ρόντμαν, θυμάσαι?


Μία κάτω από εσένα.
Θα στην κλέψω, όμως, με buzzer beater του Χόρι .

Δεν είναι όμως σωστή η αναλογία σου όσον αφορά σε ομαδικές διακρίσεις. Τι είναι σημαντικότερο/προτιμότερο, ένα κατακτημένο πρωτάθλημα Φινλανδίας ή ένα χαμένο πρωτάθλημα ΝΒΑ; Δε νομίζω ότι ισχύει η λογική "πρωτάθλημα να 'ναι κι όπου να 'ναι".

Ασφαλώς και όχι...

Το πρωτάθλημα Φινλανδίας και όλα τα υπόλοιπα είναι για την αξία των παικτών. Αυτό εννοώ όλους τους μπασκετμπολίστες..

Τον Λεμπρόν, τον Χόρι, τον Παντελιάδη, τον Κατιάκο.. όλους... και όχι μόνο στο ΝΒΑ...
Σε μια τέτοια κλίμακα ο Μαλόουν σίγουρα θα έπαιρνε 10 και ο Χόρι θεωρώ πως θα έπαιρνε 9.
Είναι δηλαδή κι αυτός ένας πολύ καλός μπασκετμπολίστας...

Αυτό ασφαλώς δεν το συμπεριμβάνω όταν μιλάμε για τα πρωταθλήματα...

Αν η ένστασή σου είναι στην παραπάνω πρόταση... ναι, είναι σε άλλη βάση...
Αλλά ο Χόρι δεν πήρε πρωτάθλημα Φινλανδίας, αλλά ΝΒΑ...


Από που νομίζεις ξεκίνησαν ο πρόσφατος ΜVP της αγωνιστικής στην Ευρωλίγκα, Ρανίκο και ο Χάνο Μότολα, ο οποίος ίσως δημιουργήσει πολλά προβλήματα στον Άρη αυτή την αγωνιστική;

Γι'αυτό το λόγο της παρεξήγησης ίσως δεν πρέπει να μπλέκονται ξένα πρωταθλήματα όπου οι εν λόγω παίχτες ποτέ δεν έπαιξαν.

Το σκεπτικό μου ήταν ότι αν κρίνεις με βάση όλο τον κόσμο και έτσι ο Μαλόουν παίρνει 10 και ο Χόρι 9, μπορώ να κρίνω αναλόγως κι από ομαδικής άποψης και να πω ότι 3 συμμετοχές σε Τελικό ΝΒΑ μπορούν να βαθμολογηθούν με 9, μιας και μιλάμε για το υψηλότατο επίπεδο.

Αν το αντιστρέψεις τώρα, λέγοντας ότι "ο Τελικός δεν είναι πρωτάθλημα", το ίδιο μπορώ να πω στα της ατομικής άποψης, ότι δηλαδή το να μην είσαι ο 12ος παίχτης της ομάδας σου κ' να έχεις ευστοχήσει σε μερικά πολύ κρίσιμα σουτ δεν είναι ατομική διάκριση, γιατί εδώ μπαίνουν οι All-NBA πεντάδες, τα MVP, οι στατιστικές πρωτιές, τα βραβεία ROY, DPOY, κτλ.

Αυτά.

Αν όμως επανέρθουμε στο αρχικό ερώτημα, δηλαδή το τι θα προτιμούσαμε, εγώ θα προτιμούσα Χόρι, καθώς από τη βάση που είμαι θα χρειαζόμουν πάνω κάτω την ίδια δουλειά για να φτάσω στο επίπεδο του, ή του Μαλόουν. Θα ήμουν ένας πολύ καλός μπασκετμπολίστας, που θα είχα κερδίσει πρωταθλήματα. Αθλητικά, θα ήμουν πλήρως ικανοποιημένος, αφού ...
Βέβαια, έχετε δίκιο όταν λέτε ότι τον Μαλόουν θα θυμάται ο κόσμος και όχι τόσο τον Χόρι.


Ασφαλώς, αλλά μίλησες για πρωταθλήματα.. ένα σημείο που έχει "πονέσει" αρκετούς μεγάλους παίκτες.



Ναι, ουσιαστικά είναι το ίδιο. Ότι λέω εγώ, ισχύει και γι' αυτό που λες εσύ.
Τα κρίσιμα σουτ όμως μπορούν να θεωρηθούν ατομική διάκριση... ενώ η φράση: σίγουρα ισχύει.

Σιγουρα θα προτιμουσα μια καριερα οπως του Καρλ. Ο Καρλ θα μεινει στην ιστορια ως ενας απο τους καλυτερους παικτες ολων των εποχων. Ο Χορι ενας clutch shooter με καλο τιμινγκ να αλλαζει ομαδες.

Για εμενα δεν διαφερει πολυ αυτη η ερωτηση απο το " Θελεις να εισουν ο Γκαλης ή ο Αλβερτης".


Μπορουμε να συγκρινουμε τον Χορι με τον Μπερντ και τον Ματζικ, εχει παρει πιο πολλα πρωταθληματα λολ.

Περίπου έτσι, αν και οι δυο τους είναι αναλογικά ψηλότερα στην Ελλάδα απ'τους δυο συγκρινόμενους στο ΝΒΑ. Βέβαια, ο Γκάλης έχει πολλούς τίτλους στην Ελλάδα, αλλά στην Ευρώπη χάνει 3-0 (σε τίτλους συλλόγων, φυσικά).

Όχι, δεν κολλάει καθόλου ο Γκάλης... Τόσους τίτλους στην Ελλάδα και το Ευρωμπάσκετ μαζί... σ' αυτή την αναλογία δεν είναι με τίποτα ο Μαλόουν...

Ούτε βέβαια ο Αλβέρτης είναι ο Χόρι... άλλο σουτέρ κι άλλο clutch player...

Όπως είπα, μάλλον το πήρε από την άποψη των Ευρωπαϊκών Κυπέλλων με συλλόγους...

Ίσως μια καλύτερη αναλογία να είναι Φάνης Χριστοδούλου και Μίλαν Τόμιτς, κι ακόμη κι αυτή έχει αδυναμίες, γιατί ο Τόμιτς (αναλογικά πάντα) είναι αρκετά ψηλότερα απ'το Χόρι (και ελαφρώς ίσως και ο Χριστοδούλου σε σχέση με το Μαλόουν).

Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως ακόμη καλύτερη αναλογία να είναι μια σύγκριση Βασίλη Γκούμα-Μίλαν Τόμιτς. Ο Γκούμας έπαιξε 20+ χρόνια, ήταν γεροδεμένος και αποτελεί μέχρι και σήμερα το 2ο σκόρερ στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος (όπως ακριβώς ο Μαλόουν), αλλά υστερεί σε τίτλους και διεθνείς διακρίσεις σε σχέση με παίχτες σαν τους Γκάλη-Γιαννάκη, (αλλά και Τόμιτς ) .

Βέβαια, αμφιβάλλω αν περισσότερος κόσμος γνωρίζει τον Γκούμα από τον Τόμιτς...

Σε ομαδικο επιπεδο η μεγαλυτερη διακριση ειναι να κερδισεις τον τιτλο του πρωταθλητη Ευρωπης. Οπως ειναι στο ΝΒΑ να κερδισεις το πρωταθλημα. Ο Αλβερτης εχει 3 τιτλους ο Γκαλης κανενα. Δεν χρειαζετε να βαλεις ταμπελες στον παικτη(παγκιτης, clutch shooter) για να βγει η υποθετικη ερωτηση. Το Ευρωμπασκετ που κολλαει, και ο Μαλοουν εχει 2 χρυσα ολυμπιακα μεταλλια.

Αποτι εχω καταλαβαει, ο Νβαερ δεν αναφερετε σε αξια παικτη, αλλωστε τη συγκριση μπορει να γινει μεταξυ μαλοουν και χορι? Ο Μαλοουν ηταν ετοι φωτος καλυτερος.

Τωρα το ποιος θα ηθελε να ηταν ο καθενας μας, ειναι στην κριση του καθενως να διαλεξει. Πως αντιλαμβανετε το τι εστι υστεροφημια/δοξα/αναγνωριση. Οπωτε δεν χρειαζετε να μπουν ονοματα. " Θελεις να θεωρησε ενας απο τους δεκα καλυτερους παικτες του ΝβΑ που δεν κερδισε ουτε ενα πρωταθλημα ή yet another player που κερδισε εξη πρωταθληματα".

Κι εγώ να ήμουν σ' εκείνες τις ομάδες, 2 χρυσά θα είχα πάλι...

Δεν καταλαβαίνω γιατί απαξιώνεις το Ευρωμπάσκετ και θεωρείς τόσο ανώτερο το Ευρωπαϊκό συλλόγων...


... Δεν ήταν ο βασικότερος παίκτης των ομάδων με τις οποίες τα κατέκτησε, αλλά όχι και ένας απλός παίκτης που απλά κέρδισε αυτά τα πρωταθλήματα. Σε πολλά η συμβολή του υπήρξε καθοριστικότατη.

Δεν απαξιωνω απλα λεω οτι το αντιστοιχο τοu να κερδισεις ενα τιτλο στο ΝΒΑ ειναι να κερδισεις την Euroleague.

Εχεις δικιο μαλλον πρεπει να αλλαξει η ερωτηση. "Θελεις να θεωρησε ενας απο τους δεκα καλυτερους παικτες του ΝβΑ που δεν κερδισε ουτε ενα πρωταθλημα ή ο Χορι?"

Ίσως η Ευρωλίγκα είναι πιο κοντά σ' αυτό. Στην πραγματικότητα όμως, δεν υπάρχει απόλυτη αναλογία.



Βάλε 15-20 για σίγουρα.. όχι ότι αλλάζει την ουσία...

Όταν το nba.com ή κάποιος άλλος θα κάνει αφιερώματα με τους 10 καλύτερους παίκτες, τους 10 καλύτερους αμυντικούς κτλ κτλ και τους 10 καλύτερους clutch παίκτες.. ε, θα υπάρχει μια θέση και για τον Χόρι... αυτό θέλω να πω, δεν είναι απλώς ένας περαστικός που πήρε 6(τουλάχιστον) πρωταθλήματα.

Ο Χορυ πια εχει 7 πρωταθληματα ενα περισσοτερο απο αυτα που ηταν οταν εγινε το τοπικ και μπορει να παρει και αλλο/α μεχρι να σταματησει.

Ειμαι της φιλοσοφιας πως ενας παιχτης για να θεωρηθει θρυλος ή κατι τετοιο τουλαχιστον πρεπει να εχει πρωταθλημα,η μοιρα δυστυχως για το Μαλοουν δεν επαιξε και το καλυτερο παιχνιδι αφου 2 φορες βρεθηκε στον ασταματητο ΑΙΡ και μια φορα στους πεινασμενους Πιστονς οταν οι Λεικερς ειχαν ''οικογενειακα προβληματα'',αυτο δε σημαινει οτι δεν ειναι τεραστιος αλλα παντα ο ιδιος οσο και οι φαν του θα νιωθουν οτι κατι λειπει,κατι δε παει καλα.

Προ ημερων κατεβασα μια σειρα απο τα τοπ 10 plays των τελικων απο το 1988 εως σημερα τα οποια σογα σιγα ανεβαζω και στο τιουμπ,οχι οτι δεν υπαρχουν αλλα οκ.
Βαρεθηκα να βλεπω το Χορυ στη κυριολεξια,2 με Ροκετς 3 με Λεικερς 2 με Σπερς και ανακαλυψα πως ο Χορυ ηταν και highflyer .

Το ''Big Shot Rob'' δεν του δοθηκε τυχαια με τοσα buzzer beaters,που σημαινει πως ειναι γεννημενος νικητης να και ο λογος που εχει καταντησει να βαριεται τα πρωταθληματα

Πολυ σαδιστικη ερωτηση ειναι αυτη!!!! Δεν μπορω να απαντησω!

Αλλα γιατι οχι να ειμαι Τζορνταν και να εχω και τα 2?

Ατομικές διακρίσεις.
Σε μερικά χρόνια κανείς δε θα θυμάται τον Χόρι (τον οποίο πάω πολύ) ενώ τον Μαλόουν δε θα τον ξεχάσει ποτέ κανένας.

πιστευω οτι η συγκριση ειναι αστεια.ο μαλοουν υπερτερει σε φυσικα προσοντα και κινησεις εναντι του ρομπ χορι αλλα ο χορι εχει παρει 7 τιτλους αλλα οχι σαν πρωταγωνιστης αλλα σαν ρολιστας που εβαζε τα τριποντα οταν η μπαλα ηταν βαρια.ο μαλιμαν ειχε το καλυτερο διδυμο με το στοκτον και τα πικ εν ρολ ηταν θανατηφορα.αξιζε να παρει τουλαχιστον ενα τιτλο αλλα 2 φορες ο μιχαλακης του εκοωε το δρομο και μια οι πιστονς αλλα εκει τραυματιστηκε.που αν δεν συνεβαινε αυτο θα το παιρνε σιγουρα το πρωταθλημα.και θα μποριυσε να παιξει αλλες 2 χρονιες για να περασει το τζαμπαρ στη λιστα των σκορερ

φιλτατε big dirk (πυ σημερα ειχες τα χαλια σου στον αγωνα )στην ερωτηση του τοπικ δεν απαντησες...οτι λες λιγο πολυ εχει ειπωθει στο παραπανω ποστ...!!

O B με πρόλαβε. Δεν συγκρίνω τους 2 παίκτες, αλλά τις καταστάσεις στις οποίες βρίσκονται.
Τώρα, για τον τίτλο του πρώτου σκόρερ όλων των εποχών, αυτό είναι μεγάλο θέμα. Απλώς να υπενθυμίσω ότι ο Μαλόουν έπαιξε 3 χρόνια στο κολλέγιο πριν γίνει ΝΒΑερ. Το ίδιο και ο Καρίμ, αλλά αυτός ήταν ουσιαστικά 4ετής, καθώς οι κανονισμοί του UCLA απαγόρευαν σε πρωτοετείς να παίζουν...

οκ φιλε και γω προτιμω να παιρνω προταθληματα οπως ο χορι αλλα απο τη καριερα του χορι τι θα θυμουνται ? οκ τα τριποντα που εβαλε σε κρισιμα ματς ενα αυτο.τι αλλο?τπτ απολυτως ενω τα κατορθωματα του μαλιμαν θα τα θυμουνται ολοι

εγω δεν εχω επιλεξει ακομη ποιον παιχτη προτιμαω...

αλλα...αν ημουν ο ιδιος ο χορι...δεν θα ειχα κανενα μα κανενα παραπονο...και λεφτα θα ειχα..και τιτλους...και δοξα...και τη ευκαιρια να εχω παιξει διπλα σε πολλους μεγαλους συμπαιχτες-αντιπαλους..
τα ιδια ισχυουν πανω κατω και για τον καρλ...μονο που οι μεγαλοι παιχτες -αντιπαλοι ειναι στην πλειονοτητα μικροτεροι απο αυτον...


οποτε το ερωτημα μπορει να διαμορφωθει και ως εξης....δοξα και αναγωρισιμοτητα ή τιτλοι! ελα μου ντε...τι θελω πιο πολυ?!!! μαλλον θα κλινω προς τον καρλ..γτ κανεις δεν θα με ξεχασει...( οχι οτι ο χορι θα ξεχαστει...γραμμενος μεσα στη λιστα πρωταθλητων ειναι αλλα ως 6ος παιχτης) επισης ο χορι ισως κατα τι γνωμη μου ειναι ο καλυτερος 6ος παιχτης στην ιστορια του ΝΒΑ...(καποιος πιο εμπειρος το παρακαλω να με διαψευσει)

1) Tζον Χάβλιτσεκ
2) Κέβιν ΜακΧέιλ
3) Μπίλι Κάνινχαμ
4) Ρόι Τάρπλεϊ
5) Έντι Τζόνσον
6) Ρίκι Πιρς
7) Μπόμπι Τζόουνς

Θα έπαιρνα χωρίς σκέψη όλους αυτούς (και μερικούς ακόμη) πάνω απ'το Χόρι. Ίσως να το σκεφτόμουν λίγο με τον Τζόουνς, αλλά that's it.

και ο εμπειρος με διαψευσε κατηγορηματικα...

Καλοί οι τίτλοι αλλά θα προτιμούσα να είμαι ένας παίκτης που για 20 χρόνια σκόραρε ατελείωτα, μάζευε ριμπάουντ και από πολλούς θεωρείται ο καλύτερος power forward ever.

Συμφωνω απολυτα.Τι να τα κανεις τα πρωταθληματα οταν εισαι θρυλος και μπορει να γινεις και Hall of famer.Το Χορι θα τον θυμουνται ως εναν απο τους παικτες με τα περισσοτερα πρωταθληματα αλλα κανεις δεν θα τον θυμαται σαν εναν θρυλο του αθληματος.Ηταν παντα ο 6ος παικτης.

Άν έβαζα 10 στον Μαλόουν...στον Χόρυ θα έβαζα κάπου στο 7.5.....
Παρ'όλα αυτά...θα προτιμούσα να είμαι ο Χόρυ....7 δακτυλίδια είναι Α-Π-Ι-Σ-Τ-Ε-Υ-Τ-Ο νούμερο!!! Ο Μαλόουν θα μείνει στην ιστορία σαν ένας θρύλος...σούπερ παίκτης...σούπερ σκόρερ..σούπερ ριμπάουντερ...αλλά...υπάρχει και ένα "αλλά"...Θα έχει μια μικρή ρετσινιά....αυτή του Λούζερ...(μικρή...).
Για να είμαι ειλικρινής όμως...αν ο Χόρυ δεν είχε τόσο καθοριστική συμβολή στα πρωταθλήματα που πήρε...με τα "ΨΥΧΡΑ" τελευταία σουτ που έβαζε....δύσκολα θα τον προτιμούσα...

Θεωρώ το 7,5, όπως και πολλά από αυτά που έχουν ακουστεί κατά καιρούς για τον Χόρι, υπερβολικά. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, τα πρωταθλήματα πρέπει να τα αφήσουμε στην άκρη. Γιατί να αποκαλέσω ένα παίκτη "πάρα πολύ καλό" ή έστω "πολύ καλό" (γιατί κάπου τόσο παίρνει το 7,5, έτσι ; ) την ώρα που το μόνο που θα θυμάμαι από αυτόν είναι τα σουτ όταν τελειώνει ο χρόνος ; Αν βάλω τόσο στον Χόρι, τότε παίκτες όπως ο Ντέιβιντ Γουέστ και ο Αλ Τζέφερσον που και καλύτεροι σκόρερ (η διαφορά είναι η μέρα με τη νύκτα) και καλύτεροι ριμπάουντερ είναι (ειδικά ο δεύτερος) με πόσο πρέπει να τους βαθμολογήσω ;

Eιδικά όταν το 7,5 έρχεται σε σύγκριση με τον Μαλόουν, τότε το θεωρώ ιεροσυλία. Μόνο τόσο λίγο απέχουν αυτοί οι δύο ;

YΓ Καλά, αυτό με τις βαθμολογίες μη το πάρεις και κατά γράμμα. Θα καταντήσει ανούσια η συζήτηση.

Ποπόοοοο....καλά ντέ...άφησε και καμιά κουβέντα να πέσει κάτω...έλεος πιά....
Άσε το 7.5...βάλε 6...6.5....ό,τι θέλεις...

απο το χορι τι αλλο θα εχεις να θυμασαι?το μονο που θα θυμασε ειναι τα φαρμακερα τριποντα που εβαζε στα πλειοφ και κυριως με τους λεικερς τη 3ετια 2000-02 και το καθοριστικο τριποντο εναντιον των πιστονς οταν επαιζε στους σπερς....τι αλλο θα θυμασε?η καριερα του δν ειναι και τοσο σημαντικη...αν εξαιρεσουμε τα τριποντα του που αμα δν το ειχε ουτε αυτο ποιος θα τον θυμοταν?κανενας....και επισης ειχε την τυχη να ειναι σε ομαδες με μεγαλους παικτες οπως ολαζουον σακ και ντανκαν και ολοι τη δουλεια την εκαναν αυτη απλα ο χορι καθαρισε στο τελος....οσον αφορα το μαλιμαν ειχε την κακη τυχη να βρει το τζορνταν μπροστα του και να μη μπορεσει να παρει το τιτλο...αλλα θα τον θυμομαστε σαν το καλυτερο 4αρι που περασε ποτε απο το νβα...

Καταρχάς...δεν μπορείς (πέρα από την προσωπική σου άποψη)...να κατατάσεις αντικειμενικά-αμερόλυπτα...και σώνει και καλά τον Μαλόουν σαν το κορυφαίο 4άρι όλων των εποχών στο ΝΒΑ.Πολλές είναι οι ψηφοφορίες που ενίοτε τον ξεπερνούν Ντάνκαν,Μπάρκλει,ακόμα και ο Γκαρνέτ.
Έπειτα να σου υπενθυμίσω ότι για 6 χρόνια,1998-2004....ο Τζόρνταν δεν ήταν στο ΝΒΑ...φτάνει πια η καραμέλα...ότι ο Μάικ του στέρησε το δακτυλίδι στην καριέρα του.Αυτά είνα "φθηνές" δικαιολογίες...που δεν αρμόζουν σε έναν παίκτη σαν τον Κάρλ.Και τέλος...μην ξεχνάς τους συμπαίκτες που είχε το 2004....

ναι ρε φιλε αλλα εχω δει σε σαιτ,που τον κατατασουν ως το καλυτερο 4αρι μαζι με τον μπαρκλει που περασε απο το νβα οσο για ντανκαν αυτος παιζει σεντερ οποτε βγαινει εκτος συναγωνισμου τον γκαρνετ γιατι τον εβαλες?εχει κανει αυτα που εκανε ο μαλοουν?3 σερι χρονιες καταφερε να μεινει εκτος πλειοφ και τις περισοτερες φορες στα πλειοφ αποκλειοταν απο το πρωτο γυρο με εξαιρεση το 2004 που ειχε καλους συμπαικτες διπλα του και εφτασε στο τελικο της δυσης αλλα εως εκει(πιστευω οτι αν ηταν ο μαλοου στη θεση του γκαρνετ τοτε θα τους ειχε αποκλεισει τους λεικερς)....και επισης στη μετα τζορνταν εποχη οι τζαζ επεσαν και αυτοι...δν εκαναν τη λεγομενη ανανεωση ετσι ωστε να ξαναχτυπησουν στα ισα τον τιτλο.εμειναν σχεδον ιδιοι...τα χρονια περνουσαν,ο στοκτον επεφτε η αποδοση του...και οι αλλοι παικτες δν εκαναν τπτ παραπανω...επισης δυσκολεψε και πολυ το επιπεδο του πρωταθληματος...γιατι καθε φορα οι τζαζ εχαναν στο πρωτο γυρω απο τους μπλειζερς...και επισης το 2004 που εφτασε και παλι τελικο αν δν ειχε τραυματιστει σοβαρα θα το ειχαν παρει οι λεικερς το πρωταθλημα...γιατι το πρωτθλημα εκτος απο τον μπιλαμπς το εκρινε σε μεγαλο βαθμο η παρουσια του ρασιντ γουαλας που δια την απουσια του μαλοουν εκανε παρτι...και το πηραν οι πιστονς το πρωταθλημα

Εμενα κατι μου λεει πως 2 τεσσαρια που παιζουν ακομα οταν θα τελειωσουν θα τα θυμαμαι ως τους καλυτερους

Εντιτ:Σορρυ αλλα δεν ειδα το ποστ του Τζινομπιλι λογω κεκτημενης ταχυτητας!

αν δεις τα στατιστικα των δυο 4αριων που παιζουν τωρα σε αυτην την ηλικια που ειναι τωρα τον μαλοουν στην ηλικια που ηταν τοτε δεν τον φτανουν με τιποτα....δλδ ο μαλοουν στην ηλικια των 32 εβαζε για πλακα 30-40αρες σε αντιθεση με ντανκαν και γκαρνετ που με το ζορι εχουν κοντα στους 18π μεσο ορο τωρα.αυτη ειναι η διαφορα μεταξυ τους...

Μεγάλο λάθος. Ο Ντάνκαν είναι και παίζει τεσσάρι. Μη κοιτάτε που στις καλύτερες πεντάδες στο τέλος της σεζόν και στα ballot για τα All-Star συγκαταλέγεται σαν C. Ο ίδιος φωνάζει τόσα χρόνια ότι είναι τεσσάρι και ας παίζει ορισμένες φορές στο πέντε από ανάγκη.


Είχε όμως την ομάδα που είχε ο Μαλόουν ;

Άλλωστε τέτοιες συγκρίσεις καλύτερα θα είναι να γίνονται με λιγότερο εώς μηδαμινά ομαδικά κριτήρια και περισσότερο ατομικά. Δεν μπορείς να πεις ότι "αυτός έφτασε μέχρι εκεί, ο άλλος δεν έχει πάει ποτέ άρα είναι καλύτερος" εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων που οι ομάδες είναι της ίδιας δυναμικής.


Ισχύει αυτό που είπα πριν για τους συμπαίκτες. Τις χρονιές που οι Τίμπεργουλφς έφευγαν από τον πρώτο γύρο, ο καλύτερος μετά τον Κέβιν ήταν ο Τρόι Χάντσον (πολύ καλός BTW) και όχι παίκτες επιπέδου Στόκτον.

Όσο για το "τελικο της δυσης αλλα εως εκει", ο Μαλόουν μπορεί να έκανε ένα βήμα παραπάνω... αλλά εώς εκεί. Και μη μου πεις ότι σκόνταψε στους Μπουλς που ήταν κυρίαρχοι γιατί και ο Γκαρνέτ σκόνταψε στην τότε δυναστεία. Για να μη πω ότι οι Τζαζ δεν κατάφεραν να περάσουν από λιγότερο (όχι πολύ ) δυνατούς αντιπάλους.


Καλά, αυτό είναι προσωπική άποψη αλλά από που βγάζεις αυτό το συμπέρασμα ;


Δεν δυσκόλεψε ξαφνικά το επίπεδο του πρωταθλήματος επειδή οι γερασμένοι Τζαζ έφευγαν από τον πρώτο γύρο. Μόνο η ηλικία φτάνει.


Μπα. Οι Πίστονς ήταν τόσο καλοί που είτε έπαιζε ο Μαλόουν είτε όχι θα ήταν μικρή η διαφορά. Άσε που στο πρώτο παιχνίδι που ο Μαλόουν ήταν σε καλή κατάσταση, οι Πίστονς έκανα πάρτι.

Ο Γκάρι Πέιτον φταίει για όλα.

Θυμάσαι τι έγραψα πριν για τα κριτήρια σύγκρισης ;
"Δεν μπορείς να πεις ότι "αυτός έφτασε μέχρι εκεί, ο άλλος δεν έχει πάει ποτέ άρα είναι καλύτερος" εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων που οι ομάδες είναι της ίδιας δυναμικής."

Ο Μαλόουν ήταν 32 και έβαζε σαραντάρες, ο Ντάνκαν είναι 32 και παίρνει πρωτάθλημα.

εμενα μου φαινεται οτι παιζει πιο πολυ 5αρι γιατι μονο μεσα στη ρακετα εχει καλο σουτ απο τα 5 μετρα και μετα ειναι γραφικο το σουτ του ντανκαν,ενω ο μαλοουν ειχε πιο πολλους τροπους για να απειλησει το αντιπαλο καλαθι απο οτι ο ντανκαν,γιατι ειχε σουτ...
για το αλλο που λες για τους συμπαικτες οκ ο μαλοουν ειχε στοκτον απο εκει και περα ειχε ρολιστες μη μου πειτε οτι ο χορνατσεκ και ο ρασελ ηταν παικταρες...ο γκαρνετ εκτος απο χατσον ειχε τζερμπιακ που τοτε επαιζε πολυ καλα αλλα και παλι δν μπορουσαν να κανουν τιποτα..
και το αλλο που ειπα για το μαλοουν στη θεση του γκαρνετ το ειπα επειδη ο μαλιμαν στην τοτε σειρα ειχε παιξει σε ολα τα παιχνιδια εξαιρετικη αμυνα στον γκαρνετ και δν τον αφησε να πιασει υψηλα νουμερα στα περισσοτερα παιχνιδια..και αποψη μου ειναι οτι αν ο μαλοουν επαιζε στη θεση του γκαρνετ με το ροστερ που ειχαν οι γουλβς θα τους απεκλειαν τους λεικερς.ετσι πιστευω εγω,απο εκει και περα μπορειτε να λετε οτι θελετε
αυτο για το επιπεδο εκανα λαθος που το ειπα,οντως οι τζαζ ηταν γερασμενοι και το ειχα αναφερει και σε παραπανω ποστ,οποτε λογικο να μην υπαρχει διαθεση για μπασκετ....
οσο για τη σειρα λεικερς πιστονς ο πειτον ηταν γτπ και δν ειχε παιξει καλα σε κανενα παιχνιδι και εφταιγε και αυτος αλλα η απουσια του μαλοουν επαιξε σημαντικο ρολο.... οκ ο μαλοουν στο πρωτο παιχνιδι δν επαιξε καλα και το εχασαν αλλα στο δευτερο επαιξε πολυ καλα μεχρι τη στιγμη που τραυματηστηκε.και πιστευω οτι αν επαιζε και στα υπολοιπα παιχνιδια θα ειχε παρει αλλη τροπη η σειρα...
οκ φιλε αλλα να σου πω οτι ο ντανκαν παιρνει στο χαλαρο τα πρωταθληματα γιατι πολυ απλα το επιπεδο των ανατολικων ομαδων ειναι πολυ χαμηλοτερο απ αυτο των δυτικων ομαδων με εξαιρεση τους πιστονς το 2005 που τους εβγαλαν το λαδι..πες οτι επαιζε στην εποχη του τζορνταν ο ντανκαν μεχρι τελικο θα εφτανε σιγουρα... αλλα εως εκει γιατι πολυ απλα οι μπουλς δν παιζονταν τοτε...

Εγώ πάλι πιστεύω...ότι ο Γκαρνέτ θα καθόταν να τον γ.....@@@ προκειμένου να είχε ένα Στόκτον στην ομάδα του...
Μόνο αυτόν...δεν θα κάτσω τώρα να συγκρίνω τους παίκτες των Τίμπεργουλφς..με Χόρνασεκ και Ράσελ....

Τέλοσπάντων...ας μην το παρατραβάμε άλλο,άλλοι προτιμάνε να ήταν Κάρλ...και άλλοι Χόρυ.Αυτό είναι το θέμα του Τόπικ.Γιατί δεν συγκρίνονται σαν αξίες παικτών αυτοί οι 2...

Eφοσον μιλαμε για ομαδικο αθλημα,το μπασκετ δηλ.,θα προτιμησω το αντιστροφο.

Αν μιλαγαμε για αλμα επι κοντω,θα προτιμουσα το πρωτο,μια και ατομικες διακρισεις και πρωταθληματα ειναι ενα και το αυτο (Θα ηθελα να ειμαι ο Μπουμκα δηλ. )

Περα απο την πλακα,στη "συγκριση" αναμεσα στους 2 αυτους παικτες αλλο ειναι κατα τη γνωμη μου το ενδιαφερον σημειο.Γιατι συγκριση δεν μπορει να υπαρξει.Ο Μαλοουν ηταν ενας σταρ του αθληματος,κατι που προκυπτει μια στο τοσο,ενα αστειρευτο ταλεντο με οριο του τα αστερια.Στην ιδια κατηγορια με ολους τους Hall of Famers,δεν μπορουν να τον κοιταξουν στα ματια κοινοι θνητοι,εστω και μακραν πιο επιτυχημενοι ομαδικα,σαν τον Χορι.Και αυτο ειναι ακριβως το ενδιαφερον(και ωραιο) με τον Χορι.Ειναι μια ζωντανη αποδειξη αυτου που λενε πολλοι για τα ομαδικα αθληματα.Δουλεψε σκληρα δηλ., και το πιθανοτερο ειναι οτι θα ανταμειφθεις.Δε χρειαζεται να εισαι ο πιο αλτικος,ευστοχος,εξυπνος,the full package για να πετυχεις.Ως μελος ενος καλοδουλεμενου συνολου μπορεις και συ να φτασεις τα αστερια.Οι πιτσιρικαδες που λιωνουν στα γυμναστηρια δεν προκειται ποτε να γινουν Μαλοουν,οσο και να δουλεψουν,αν δεν εχουν τετοια στοφα μεσα τους.Μπορουν ομως δουλευοντας,κανοντας σωστες επαγγελματικες επιλογες και,κυριως,διχως να φοβουνται να παρουν την ευθυνη που τους αναλογει(ο Χορι δεν ηταν ο καλυτερος σουτερ στα κρισιμα σουτ,απλα δε φοβοταν) να γινουν καποτε Χορι ή Μπεν Ουαλας.Και να παρουν πρωταθληματα,να φτασουν στην κορυφη,με τη βοηθεια των συμπαικτων τους παντα.Μια ομαδα μονοι τους ποτε δε θα γινουν,αλλα υπαρχει θεση για ολους σε αυτον τον κοσμο και ας μη γεννηθηκαν Τζορνταν ή Μαλοουν.

"Έγραψες" Admiral
Με κάλυψες πλήρως,συμφωνώ σε αυτά.

Φυσικα ο Καρλ Μαλοουν.Αν ημουν ο Χορι θα ενιωθα τελειως αχρηστος στην ομαδα μου και θα ενιωθα οτι δεν κανω τιποτα.Ενω ο ταχυδρομος Μαλοουν ηταν ο καλυτερος στην ομαδα του και νιωθει δικαιωμενος που μαλλον αντι για 6 δαχτυλιδια εχει πολλα κυπελλα και βραβεια στην τροπαιοθηκη του!

Για ρώτα τον Κάρλ...αν θα άλλαζε ΟΛΑ τα βραβεία τηε τροπαιοθήκης του..για ένα δακτυλίδι...και θα πάρεις μια αμερόληπτη,αντικειμενική απάντηση...

Ειναι κι αυτο αλλα ειναι περισσοτερο ο λογος για τον οποιο δεν ψηφισα τον Χορι.