Η σημερινή κωμωδία πάει γάντι στην εικόνα της κοινωνίας που κοιμάται στον καναπέ, που στα γκάλοπ "εξαγριώνεται" και στην πράξη κοιμάται τον ύπνο του δικαίου, εξατομικεύωντας ο καθένας για την πάρτη του και μόνο.
Πριν ελάχιστες μέρες ο ΠΣΑΚ είχε εκλογές, είχε +80 % αποδοχή στην πρόταση για απεργία, και δέσμεση των υπολοίπων για συμμετοχή.
Κατάφεραν όμως "αι αρχαί του χρήματος" να επιβάλουν τον νόμο της ανομίας. Τι είπαν οι ...εκσυχρονιστές Αγγελόπουλοι, ή ο Θανασάκης του "ενός, ομοούσιου και αδιαίρετου θεού του μπάσκετ " ? Τι είπαν οι ΜπορουσοΠαπαλουκοΣπανουλοΔιαμιαντιδοΠερπ
εροΤσαρτσαρήδες των πολλών εκατομυρίων ? Αφησαν τα ...καρντάσια να βγάλουν το φιδάκι...
Τελικά οι άντρες δε φαίνονται μόνο στα μπουζούκια, στα παρκέ αλλά περισσότερο φαίνονται όταν τιμούν τα παντελονάκια τους. Αυτά που σήμερα κάποιοι παρέδωσαν πλυμένα και σιδερωμένα στα αφεντικούλια τους.
Σαν τις παρθένες ψέλλιζαν "ποιός θα μας δώσει τους βαθμούς ?" , "αφου κατέβηκαν οι αλλοι τι να κάναμε εμείς ?"
Ο ΠΣΑΚ έχει κάνει ένα μόνο λάθος. Ως απεργία έπρεπε να νοείται συνολική αποχή από προπονήσεις , ευρωπαικούς αγώνες και αγώνες πρωταθλήματος. Αλλά ακόμα και το 1 στα 3 είναι δύσκολο να γίνει, όσο υπάρχουν οι μάγκες της δεκάρας.
Είχες δίκιο Θοδωρή
Του Γιώργου Κογκαλίδη
23/10/2010
Τί μας είπε ο Θοδωρής Παπαλουκάς;
Πως από την αρχή υπήρχε διαφωνία με το θέμα της απεργίας, πως ζητούμενο είναι οι βαθμοί και πως όλοι πρέπει να κάνουν ένα βήμα πίσω. Δεν χρειάζεται (ή μήπως χρειάζεται
να εξηγήσουμε βασικές αρχές της δημοκρατίας, όπου η μειοψηφία ακολουθεί αυτό που αποφασίζει η πλειοψηφία.
Γιατί, διαφορετικά, εγώ που δεν ψήφισα τον Παπανδρέου προφανώς και δεν αναγνωρίζω την κυβέρνηση, άρα και τους νόμους που θέτει. Αν όποιος διαφωνεί κάνει το δικό του, ποια η έννοια και η αξία των συλλόγων, των συνδέσμων, των δημοκρατικών διαδικασιών, της ψηφοφορίας, των Γενικών Συνελεύσεων;
Θα έλεγε, εν προκειμένω, ο Παπαδόπουλος σήμερα απεργούμε κι όσοι συμφωνούσαν θα απεργούσαν, οι άλλοι θα έκαναν το αντίθετο. Είναι πολύ μεγάλος (και ηλικιακά) παίκτης ο Θοδωρής για να λέει πράγματα που προσπαθώ να μάθω στην κόρη μου, η οποία πηγαίνει πρώτη δημοτικού. Και είναι πολύ μεγάλη προσωπικότητα, για να επιχειρεί να κρυφτεί πίσω από το δάχτυλό του. Αν αυτό πιστεύει, τότε κακώς μετέχει των οργάνων.
Θα μπορούσε να φύγει από τον ΠΣΑΚ, να διαχωρίσει τη θέση του και να κινείται αυτόνομα. Όσο, όμως, ανήκει σε ένα συλλογικό όργανο οφείλει να υποτάσσεται στη θέληση της πλειοψηφίας, διαφορετικά είναι απλά ΑΠΕΡΓΟΣΠΑΣΤΗΣ χωρίς δικαιολογίες. Αν ζητούμενο είναι οι βαθμοί, αν πάνω απ' όλα μετρά το αποτέλεσμα και το κέρδος κάθε ομάδας, τότε φαντάζομαι ότι στο βάθος του μυαλού του δικαιώνει όσους πετάνε αντικείμενα, επιχειρώντας (ως "έκτος παίκτης") να βοηθήσουν την ομάδα τους να φτάσει στη νίκη.
Άλλωστε, όπως είπε κι ο Βασίλης Σπανούλης "μετά από λίγο καιρό κανείς δεν θυμάται το τί έγινε". Υπερβολή; Ίσως! Αλλά δεν είναι υπερβολικό να σαμποτάρεται ο αγώνας των συναδέλφων τους, μόνο και μόνο επειδή προέχει το σωματειακό κέρδος; Στην παρουσίαση του πρωταθλήματος ο Παπαλουκάς ήταν από αυτούς που επισήμαναν τα προβλήματα του ελληνικού μπάσκετ.
Είπε, μάλιστα, πως αν παραμείνει αυτή η κατάσταση, ίσως αυτός να είναι ο τελευταίος χρόνος παρουσίας του στο ελληνικό μπάσκετ. Ήταν εμφανώς προβληματισμένος, ήταν από αυτούς που έδειχναν με τις κινήσεις του σώματος, με τις λέξεις, με τον τόνο της φωνής τους, ότι το ποτήρι ξεχείλισε. Είναι κι από αυτούς που έχουν να χάσουν τα λιγότερα από τη συμμετοχή στην απεργία, από τη στήριξη παιδιών με λιγότερο ταλέντο και μεγαλύτερες ανάγκες.
Τελικά είχες δίκιο Θοδωρή. Δεν σε χωράει ο τόπος. Γιατί, αν αυτό είναι το μήνυμα που στέλνεις στα νέα παιδιά, αν αυτή είναι η πολιτική σκέψη ενός ώριμου ανθρώπου, ενός ανθρώπου που έχει πολύ λιγότερα προβλήματα από έναν κακομοίρη υπάλληλο, ο οποίος στέκεται όρθιος στην απεργία, διακινδυνεύοντας το γάλα των παιδιών του, τότε καλύτερα σιγά - σιγά να αποχωρείς.
Δεν αναφέρομαι στο αγωνιστικό κομμάτι (εκεί εκτιμώ αφάνταστα το ταλέντο σου), αλλά κατά τα άλλα δεν έχεις να προσφέρεις τίποτα στη ζωή μας.
Υ.Γ.: Προσωπικά θεωρώ ότι Διαμαντίδης και Μπουρούσης κατ' ουσίαν υπέβαλλαν παραίτηση από το Δ.Σ. Βεβαίως είναι νωρίς να κρίνουμε και να εκτιμήσουμε την κατάσταση, αλλά όπως προχθές έγραψα "Μπουρουσάρα" και το εννοούσα, έτσι και σήμερα καταθέτω την άποψή μου. Είναι δύσκολο πράγμα ο συνδικαλισμός. Απαιτεί θυσίες. Γι' αυτό και οι κινητοποιήσεις λέγονται "αγωνιστικές". Αλλά φαίνεται πως ορισμένοι έχουν μάθει να αγωνίζονται μόνο για 40 λεπτά…
Υ.Γ.1: Προς Βασίλη Σπανούλη: Έχεις δίκιο. Τους δύο βαθμούς δεν θα σου τους δώσουν πίσω η ΕΟΚ και ο ΕΣΑΚΕ. Ενδεχομένως δεν έχουν να σου δώσουν τίποτα. Αυτό που αναρωτιέμαι, όμως, είναι την αξιοπρέπειά σου, ποιος θα στη δώσει πίσω;