Όταν αναφέρομαι σε παίκτριες που μ'αρέσουν με το ερασιτεχνικό μου υποκειμενικό κριτήριο, σε κάποιους που δεν τους αρέσουν οι επιλογές μου πάει το μυαλό τους στο πονηρό.
Ε, δεν το κρύβω πως κι εγώ όταν βλέπω κάποιο δημοσίευμα ή ακούω δημοσιογράφο να εκθειάζει παίκτρια που προσωπικά δεν μ'αρέσει, ε, το μυαλό μου πάει αμέσως εκεί. Στους μάνατζερ.
Οπότε σκέφτηκα να σκαρώσω ενα πόστ που θα λέω μεταξύ άλλων για ποιούς λόγους κατα την γνώμη μου οι γονείς κορασίδων ΔΕΝ πρέπει να προσλαμβάνουν μάνατζερ. Θα σας πω με δικά μου λόγια αυτά που άκουσα απο μια συνέντευξη της Στέλλας Καλτσίδου και θα προσθέσω και μερικά φρου φρου απ το κεφάλι μου. Τούτο το πόστ είναι λοιπόν για γονείς και κηδεμόνες, αλλά μπορούν να το διαβάσουν και κορασίδες υπο την γονεϊκή επίβλεψη πάντα.
Στοιχείο 1ο. Το γυναικείο μπάσκετ δεν εξασφαλίζει βιοπορισμό
Όχι να γίνετε πλούσιοι απ' το μπάσκετ, ούτε τον βιοπορισμό δεν σας εξασφαλίζει. Ακόμα και το WNBA. Οι μεγαλύτερες ετήσιες αποδοχές στο WNBA ανέρχονται σε 110 χιλιάδες δολάρια ήτοι 90 χιλιάδες ευρώ. Μέσες αποδοχές περίπου 60 χιλιάδες ευρώ, και για παγκίτισες 40 χιλιάδες. Και μην ξεχνάμε, η σύνταξη έρχεται πολύ νωρίτερα. Οπότε αναγκάζεσαι να ψάχνεις για χορηγούς, διαφημιστικά και να τρέχεις off-season στην Ευρώπη και στην Κίνα και στα βάθη της Ρωσίας που πληρώνουν κάπως καλύτερα για μερικά έξτρα δολάρια. Το πόσο καλά αμειβόμενο είναι το γυναικείο επαγγελματικό μπάσκετ νομίζω δεν θα μπορούσε να περιγραφεί καλύτερα παρα με ένα μόνο επιχείρημα. Παίκτριες έρχονται απο την άκρη του κόσμου να παίξουν στην Δάφνη Αγίου Δημητρίου... Σαν τις τσιγκάνες
Κι άντε να στήσεις ζωή, να κάνεις οικογένεια κλπ κλπ. Κι αυτό γιατί? Για να τρως κάθε βδομάδα τον γνωστό κατατρεγμό δλδ αγκωνιές, σπρωξιές, χεριές και να έχεις τους τρισκατάρατους κι αναπόφευκτους τραυματισμούς. Αν λοιπόν βγάζουν τόσα οι παίκτριες του WNBA πόσα λέτε να αμείβονται οι παίκτριες της Α1? Αγαπητοί αν δεν παίζεις σε ομάδα της ευρολίγκας ή σε τοπ ομάδα του eurocup είναι δύσκολα τα πράγματα. Αλλά και να παίζεις μπορεί να είναι δύσκολα. Δεν έχουν όλες οι παίκτριες της ευρωλίγκας υψηλές αποδοχές. Το αντίθετο...
Συμπέρασμα (1Α) Οι γυναίκες δεν μπορούν να είναι 100% επαγγελματίες μπασκεμπολίστριες. Πρέπει να μάθουν κι άλλα πράγματα. Πχ να σπουδάσουν κάτι κλπ.
Συμπέρασμα (1Β) Οι γυναίκες δεν μπορούν καν να είναι επαγγελματίες μπασκεμπολίστριες αν δεν έχουν το μπασκετομικρόβιο. Αν το 'χουν έχει καλώς, θα τις γεμίζει όλος αυτός ο κατατρεγμός. Αν όχι, δεν αντέχεται για πολύ.. Και υπ όψη, ο κατατρεγμός δεν έχει σχέση με το ξύλο που πέφτει στις κορασίδες. Ανεβαίνει επίπεδο, ανεβαίνει και το ξύλο.
Στοιχείο 2ο. Ο Μάγος δεν θα κάνει τ' αστέρι να λάμψει
Φαίνεται πως λάμπει, αλλά δεν λάμπει. Ένα τρίκ ψευτομαγείας. Δίνω εγώ ο Μάγος κάποια λεφτά στον ggrilik ή αν ακόμα δεν έχω πέσει τόσο χαμηλά τα δίνω σ'ένα δημοσιογράφο και ... Δεν είναι ανάγκη καν να υπάρχουν λεφτά, μια ανταπόδοση χάρης ή μια συμπάθεια αρκούν.. Και γράφεται λοιπόν κάτι εγκωμιαστικό το οποίο δεν διαβάζει σχεδόν κανείς εκτός απ τους γονείς - πελάτες -άντε κι απ τους αντίζηλους που σκάνε απο την ζήλια τους- κι αυτό είναι. Αύριο δεν το θυμάται ούτε ελέφαντας. Fading away σαν ένα πεφταστέρι.
Συμπέρασμα 2ο ... Καλύτερα να μην λάμψει και πέσει, γιατί όταν τ'αστέρι πέφτει κάποιος πονάει
Στοιχείο 3o Αν είναι να φας το ξύλο σου θα το φας
Η παραγωγή παικριών είναι τόσο μικρή στην Ελλάδα που όποια παίκτρια είναι πραγματικά καλή και δουλευταρού θα ξεχωρίσει σαν την μύγα μες το γάλα.
Αλλά και για τ' αγόρια που ο ανταγωνισμός και η παραγωγή είναι απείρως μεγαλύτερη, πάλι ως ένα βαθμό δεν έχει νόημα. Να θυμίσω πως ο Σπανούλης κι ο Διαμαντίδης ανακαλύφθηκαν απο τους ομοσπονδιακούς ο ένας στο u18 όπου έπαιξε ως παγκίτης κι ο δεύτερος μετά το U20? Ίσως μάλιστα το οτι δεν φρόντισε τότε κάποιος Μάγος -ή δεν ήταν τότε αρκετά καλοί- ωστε να τους καλέσουν στους παίδες/παμπαίδες να τους πείσμωσε σε αντίθεση με άλλους που επαναπαύτηκαν στις πρόσκαιρες δάφνες τους?
Στους παίδες υπάρχουν βεβαίως τα κουφά συμβόλαια που είδαμε πέρσι που αλλάζουν τα δεδομένα, αλλά θα επανέλθω.
Συμπέρασμα (3) Αν η κορασίδα σας αξίζει κι έχει και το μπασκετομικρόβιο θα φανεί σαν την μύγα μες το γάλα, μάλλον γρηγορότερα παρά αργότερα. Τώρα, αν θέλετε να ξοδέψετε τα λεφτά σας σε Μάγο και να δείτε κολακευτικά δημοσιεύματα, τουλάχιστον να ξέρετε γιατί το κάνετε. Για να κοκορευτείτε λίγο στους φίλους σας.
Στοιχείο 4o Οι Μάγοι λένε ψέματα από καθαρό επαγγελματισμό
Τι είναι οι Μάγοι? Γυρολόγοι που προσπαθούν να τα φέρουν βόλτα στην λιόστρα της ζωής.
Γι αυτό κι ο Μάγος δεν θα σου πει ποτέ "Μα Κυρία Σπανού η κόρη σας η Αρτέμιδα είναι τόσο καλή που το ξέρει ο ντουνιάς, δεν μπορώ να βοηθήσω. Όταν έρθει η ώρα για συμβόλαιο με ομάδα του εξωτερικού τηλεφωνήστε μου, απο τέτοια έχω εμπειρία".
Ούτε θα σου πει "Μα κυρία μου, το βλέπω πως η κόρη σας έχει ταλέντο και της αρέσει το μπάσκετ, αλλά με ένα-εξήντα και άλμα εφημερίδας όσο και να δουλέψει δεν θα υπογράψει ποτέ επαγγελματικό συμβόλαιο στο εξωτερικό. Σας το "υπογράφω""
Συμπέρασμα 4ο ... νομίζω είναι προφανές
Στοιχείο 5ο Σοφές νεανίδες
Γιατί Μάνατζερ στις υποδομές κορασίδων κι όχι νεανίδων? (έτσι νομίζω τουλάχιστον, μπορεί να κάνω και λάθος). Μα διότι στις νεανίδες οι κοπέλες είναι πλέον αρκετά έμπειρες να ξέρουν τι παίζει.
Συμπέρασμα 5ο Στερνή μου γνώση να σ'είχα πρώτα
Συμπέρασμα (1+2+3+4) Δεν φαίνεται να υπάρχει σοβαρός λόγος να προσλάβετε Μάγο. Εκτός του να κοκορευτείτε στους φίλους σας.
Υπάρχει ένα θεματάκι με τις πανελλήνιες όπου ένας βυσματοπαγκίτης μπορεί να καβαλήσει στην πλάτη των καλών παικτών και να πάρει μόρια, κι αυτό είναι ένα θέμα στα ομαδικά. Δεν γνωρίζω αν η μοριοδότηση ισχύει για πρωτιές σε Β' κατηγορίες, αλλά έτσι κι αλλιώς προσωπικά θα ντρεπόμουν. Υπάρχει κι άλλο ένα θέμα με τις αμερικανικές υποτροφίες, αλλά παρόλο που δεν γνωρίζω λεπτομέρειες αμφιβάλλω τα μάλα πως απλή συμμετοχή σε εθνική ή οποιοσδήποτε Μάγος μπορεί να σπρώξει κάτι τέτοιο.
addendum
write-off αποτυχημένων επενδύσεων
Δεν ξέρω αν έχει αργήσει, ξέρω όμως πως η στιγμή του write-off των αποτυχημένων επενδύσεων θα έρθει. Και μετά ακολουθεί μια μακρά περίοδος απομόχλευσης των ισολογισμών, (στα αγγλικά για περισσότερο κύρος: balance-sheet deleverage) Αυτό προς αφελείς γονείς παίδων.
Ο Μύθος του συνωμοτούντος σύμπαντος
Όχι, αντίθετα απ ότι λένε (και) κάποιοι αθλητές, όσο κι αν θες κάτι το σύμπαν όχι να συνωμοτήσει, δεκάρα δεν δίνει. Δεν νοιάζεται για τα θέλω μου και τα θέλω κανενός άλλου. Κι αν το σκεφτούμε ψύχραιμα, ευτυχώς που δεν νοιάζεται
Κατα τ'άλλα, όπως λέει και το άσμα και για όσους επιζητούν την δόξα
This is ten percent luck, twenty percent skill
Fifteen percent concentrated power of will
Five percent pleasure, fifty percent pain
And a hundred percent reason to remember the name!
Και για όσους δεν την επιζητούν την δόξα ή δεν τους έκατσε το ten percent luck ή το twenty percent skill ή οτιδήποτε απ όσα μας λέει το αφελές πλην συμπαθητικό αμερικανικό τραγουδάκι?
Ποιός ξέρει? Μπορεί να παίζουν ημιεπαγγελματικά ή ερασιτεχνικά εντελώς μπασκετάκι, ή βόλεϊ ή τένις, δεν έχει σημασία, και αγωνίζονται κι αυτοί στην λιόστρα της ζωής με τα εφόδια και τις όμορφες παραστάσεις που τους έχει δώσει ο αθλητισμός, με τις φιλίες και τους δεσμούς που έχουν αναπτύξει μέσα απο νίκες και κυρίως ήττες, ακριβώς όπως και οι διάσημοι. Κάποιοι μπορεί να ναι και πιο ευτυχισμένοι, κάποιοι λιγότερο. Μήπως μετράται η ευτυχία με τα καντάρια μπασκετικής δόξας?
Κλείνω με ένα κουλτουρέ ποιηματάκι (απόσπασμα) για να σας ψαρώσω, ψαράδες. για τους αθλητές άδοξοι που ‘ναι.
Αν έζησαν οι Πόε δυστυχισμένοι,
και αν οι Μποντλέρ εζήσανε νεκροί,
η Αθανασία τους είναι χαρισμένη.
Κανένας όμως δεν ανιστορεί
και το έρεβος εσκέπασε βαρύ
τους στιχουργούς που ανάξια στιχουργούνε.
Μα εγώ σαν προσφορά κάνω ιερή
μπαλάντα στους ποιητές άδοξοι που ‘ναι.
Του κόσμου η καταφρόνια τους βαραίνει
κι αυτοί περνούνε αλύγιστοι και ωχροί,
στην τραγική απάτη τους δοσμένοι
που κάπου πέρα η Δόξα καρτερεί,
παρθένα βαθυστόχαστα ιλαρή.
Μα ξέροντας πως όλοι τους ξεχνούνε,
νοσταλγικά εγώ κλαίω τη θλιβερή
μπαλάντα στους ποιητές άδοξοι που ‘ναι.
Υ.Γ τα γράφω όλα αυτά ενώ ακούω Metallica. Πάω καλά?
