QUOTE(Manu7 @ Apr 16 2015, 12:45 )
Είπαμε μας χάλαγαν κάτι Ντιλέινι, κάτι Ντέρικ Μπράουν. Στις μεταγραφές ο Μπαρτζώκας κεντούσε...
Δηλαδή ρε παιδιά στο 2ρο παιχνίδι τι μπορεί να αλλάξει;;
Αν κάνει ματσάρα ο Σπανούλης σε οργάνωση και σκοράρισμα έχουμε τύχη ναι.
Αλλά ξαφνικά ο Ντάρντεν θα παίξει καλύτερα;
Ο Μάντζαρης και ο Λαφαγιέτ θα κάνουν καλό οργανωτικό παιχνίδι σε δύσκολο ματς;
Ο Πετγουει θα έχει 10π - 10ρ - 3 τάπες;
Τι πια μπορεί να αλλάξει στο 2ρο ματς... Δεν γίνεται να τα ρίχνουμε όλα στους τραυματισμούς. Όταν χάνεις για πολλοστή φορά τα ριμπάουντ και στην επίθεση οι παίχτες βγάζουν την απόλυτη μετριότητα;
Επίσης όταν κολλάει η ομάδα επιθετικά θέλω να δω Σλούκα και Σπανούλη μαζί. Να το δω αυτό και ας πεθάνω...
Ναι εντοπίσαμε το πρόβλημα στον Λαφαγιέτ, που στον δεύτερο γύρο του ΤΟΠ-16 ,έβαλε 14 και 17 πόντους σε Φενέρ και Εφές, και με την ΤΣΣΚΑ είχε μακράν το μεγαλύτερο +- με +20, αλλα δεν μας καταστρέφει συστηματικά, όπως έκανε ο μέγιστος Παναθηναϊκός ευεργέτης ο Εισι Λο ,από ένα σημείο και μετά, για να τον θαυμάζουμε…
Να δούμε πόσα παιχνίδια πρέπει να χαθούν από τα επιθετικά ριμπάουντ ,για να καταλάβουμε ότι η απώλεια πλεονεκτήματος έδρας και Final Four ,πέρα από τα συνεχή προβλήματα τραυματισμών, είναι θέμα μη θωράκισης στην θέση 4, και στις θέσεις των ψηλών γενικότερα , παρά έλλειψης συνολικής ποιότητας των ξένων. Και το λέω, γιατί ο χειρότερος ξένος της ομάδας είναι ο Τρεμέλ Ντάρντεν ,ο όποιος στα 8 τελευταία παιχνίδια του με την Ρεάλ ,είχε 4 φορές διψήφιο αριθμό πόντων, στην πιο ταλαντούχα επιθετικά περιφέρεια της Ευρώπης, σε παιχνίδια play-off απέναντι σε Μάλαγα και Μπαρτσελόνα.
Το μπέρδεμα είναι ότι αφήσαμε τον Μπαρτζώκα να φτιάξει μια ομάδα, που θα βασιζόταν στην καλή κυκλοφορία της μπάλας, αξιοποιώντας τους καλούς σουτέρ της ομάδας, και με την γρήγορη αποχώρηση του .φέραμε έναν προπονητή ,που μετατόπισε την δημιουργία από οριζόντια σε κάθετη, χαλώντας παράλληλα το καλό στοιχείο που υπήρχε επί Μπαρτζώκα όσο αφορά την εύρεση των σουτέρ. Κάτι που δεν ευνοεί προφανώς Ντάρντεν, Λοζέτσκι, και Λαφαγιέτ, ασχέτως αν οι 2 έδειξαν μεγαλύτερες δυνατότητες προσαρμογής, στο γεγονός ότι ο Ματ έπρεπε να περάσει χρόνο στο 2 , και ο Λαφαγιέτ να παίξει σε μερικές περιπτώσεις τον Ντιλέινι.
Βέβαια το να θεωρούν κάποιοι ότι οι μαζικές απουσίες δεν αποτελούν δικαιολογία, δεν στέκει .
Τόσο από ιστορική απόψεως με τους Ιωαννίδη(1995-1996),Ιβκοβιτς(1997-1998) και Μπαρτζώκα(2013-2014) να μην μπορούν κανένας τους να ανταπεξέρθουν στο κύμα τραυματισμών, όσο και αν θυμηθεί κανείς πόσα προβλήματα αντιμετώπισε η φετινή Μπαρτσελόνα , όταν είχε κάποιες απουσίες στην αρχή του ΤΟΠ-16. Μια Μπαρτσελόνα με βαθύ ρόστερ, και πρωταθλήτρια στην διαχείριση των παιχνιδιών σε ομιλούς κανονικής περιόδου και ΤΟΠ-16…
Το σίγουρο είναι ότι η ομάδα και χωρίς Σπανούλη έχει δείξει δείγματα πολύ καλής ανταγωνιστικότητας με Εφές και ΤΣΣΚΑ, ήταν 4η στις ασσιστ στο ΤΟΠ-16, και με καλό απολογισμό σε νίκες και ευρωπαϊκές εμφανίσεις τόσο συνολικά, όσο και απέναντι σε μεγάλες ομάδες, οπότε το να ζητήσουμε μια πιο αξιοπρεπή εμφάνιση δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας…