Μετά την Ασία και την Αμερική, έρχεται και η σειρά της Αφρικής. Μία ακόμα απαξιωμένη διοργάνωση πλέον, αφού εκτός από τις προφανείς απουσίες αρκετών ΝΒΑers χαρακτηριστικό είναι ότι πχ η κάτοχος Νιγηρία επιλέγει μία καινούρια κατά τα 11/12 ομάδα σε σχέση με αυτήν που κατέκτησε πριν 2 χρόνια τον τίτλο ή που αγωνίστηκε πέρυσι στο Ρίο.

Συν τοις άλλοις, μία διοργάνωση που πέρασε από χίλια κύματα, αρχικά αποσύρθηκε το Κονγκό που ήταν ο αρχικός διοργανωτής λόγω οικονομικών προβλημάτων, μετά πήγε στην Αγκόλα όπου όμως προκηρύχθηκαν εκλογές για αυτές τις μέρες, για να καταλήξει τελικά στην συνδιοργάνωση Σενεγάλης-Τυνησίας...

Ας δούμε λίγο τους ομίλους:

Α όμιλος

Νιγηρία: Όπως είπαμε, κατά τα 11/12 διαφορετική ομάδα. Παραμένει μόνο ο αρχηγός Ike Diogu, με νέα πρόσωπα όπου ξεχωρίζει ο Daniel Ochefu των Washington Wizards αλλά και η επιστροφή του 34χρονου Deji Akindele. Από εκεί και πέρα, αρκετά παιδιά από το κολλεγιακό αλλά και από την εγχώρια λίγκα, με τα βλέματα εκτός των άλλων να είναι βέβαια και στα προσεχή προκριματικά του παγκοσμίου.

Λαική Δημοκρατία Κονγκό: Το πρώην Ζαϊρ, ξεκίνησε με πολλά όνειρα με την πιθανή παρουσία των Biyombo και Mudiay. Οι παίχτες έφτασαν στη χώρα, αλλά τελικά δεν βρέθηκαν τα χρήματα για την ασφάλισή τους, επομένως η ομάδα αλλάζει στόχους και κατεβαίνει με σταρ των 24χρονο Myck Kabongo, γνωστό από το πανεπιστήμιο του Texas και την D-League. Μάλλον θα συμμετάσχει και το νέο απόκτημα του Κόροιβου Shonganya.

Ακτή Ελεφαντοστού: Αξιόλογη ομάδα πριν κάποια χρόνια, θέλει να επιστρέψει στις επιτυχίες. Πολλές απουσίες πάντως και εδώ, με τους παρόντες να αγωνίζονται είτε στην τοπική λίγκα είτε σε μικρές κατηγορίες της Γαλλίας, ενώ ξεχωρίζει ο Suleymane Diabate, με αρκετά χρόνια καριέρας σε καλές γαλλικές ομάδες.

Μάλι: Αθλητική ομάδα κατά βάση, με σταθερές παρουσίες σε τελικές φάσεις τα τελευταία χρόνια, τίποτα ιδιαίτερο όμως, είτε ως ομαδικές διακρίσεις είτε ως ατομικές.


Β όμιλος

Αγκόλα: Για δεκαετίες κυρίαρχοι στην ήπειρο, πλέον όχι. Στόχος βέβαια παραμένει η κορυφή, υπάρχουν ακόμα 2-3 εκπρόσωποι της παλιάς φρουράς (Morais, Mingas), γενικά μάλλον ίσως έχουν και λιγότερες απουσίες από ότι άλλες ομάδες και περισσότερο ομαδικό πνεύμα. Οπότε γιατί όχι, από τα φαβορί της (αχαρτογράφητης γενικά) διοργάνωσης.

Ουγκάντα: Προπονητής ο... Τζορτζ Γαλανόπουλος(!), βοηθός προπονητή στην D-League. Πέραν τούτου του ενδιαφέροντος στοιχείου όμως, τίποτα αξιοσημείωτο, πιθανόν από τις πιο αδύναμες ομάδες της διοργάνωσης, μέχρι αποδείξεως του εναντίου βέβαια.

Μαρόκο: Χωρίς κάτι αξιόλογο, με παίχτες που αγωνίζονται στην τοπική λίγκα. Στα συν βέβαια η (φαντάζομαι) ομοιογένεια της ομάδας, χωρίς ψαξίματα για διπλές υπηκοότητες Αμερικανών κλπ.

Κεντροαφρικανική Δημοκρατία: Η χώρα του Ρομέιν Σάτο, χωρίς τον ίδιο βέβαια αυτή τη φορά. Υπάρχει πάντως ως ηγέτης ο Max Kouguere, με καριέρα πολλών χρόνων στη Γαλλία, όπου και αγωνίζονται σε μικρές κατηγορίες αρκετοί από το ρόστερ.


Γ όμιλος

Τυνησία: Οι συνδιοργανωτές και από τα φαβορί, έστω και χωρίς τον Mejri (αλλά ούτε και τον Roll). Υπάρχουν πάντως αρκετοί παίχτες της καλής ομάδας (Ben Romdhane, Mabrouk, Βρασίδας Χλέμπουρας Slimane κλπ), καθώς και πολύ καλός προπονητής, ο Πορτογάλος Mario Palma, προπονητής επί χρόνια της Αγκόλα.

Καμερούν: Δεν μετέχουν βέβαια ούτε κατά διάνοια παίχτες όπως ο Embiid ή ο Mbah A Moute. Άγνωστο το τι σύνολο θα παρουσιάσουν τελικά, πιθανότατα βασισμένο στην εγχώρια παραγωγή παιχτών, με αρκετά αθλητικά αλλά ύποπτα μπασκετικά προσόντα.

Ρουάντα: Θέλουν να επαναλάβουν την πολύ καλή (για την ιστορία της χώρας) παρουσία του 2015 (9η θέση). Αστέρι τους για μία ακόμη φορά ο Αμερικανοθρεμμένος 33χρονος Kenny Gassana, σίγουρα μία συμπαθής ομάδα.

Γουινέα: Μετά από πολλά χρόνια επιστρέφει σε τελική φάση και δεν ξεφεύγει από το σύνηθες των χωρών της γύρω περιοχής, παίχτες δηλαδή που βρίσκονται κυρίως σε μικρές κατηγορίες της Γαλλίας.


Δ όμιλος

Σενεγάλη: Συνδιοργανωτές και σίγουρα το φαβορί του τουρνουά. Πώς να μην είναι άλλωστε, με την παρουσία του Dieng να δεσπόζει. Αλλά και εκτός αυτού μία πλήρης ομάδα, με τους Ndour, Faye κλπ αλλά και τον νατουραλιζέ Clevin Hannah στο "1".

Μοζαμβίκη: Με σημαντικές απουσίες όπως διαβάζουμε, άγνωστο το τι θα παρουσιάσουν, πιθανότατα από τις πιο αδύναμες του τουρνουά.

Νότιος Αφρική: Μία μεγάλη χώρα χωρίς όμως παράδοση στο άθλημα. Δεν έχει βρεθεί ποτέ σε 8άδα Αφρομπάσκετ, και πιθανότατα θα συνεχιστεί αυτό και φέτος.

Αίγυπτος: Χώρα με παράδοση στο άθλημα πριν πολλές δεκαετίες, το προσπαθεί ξανά να επιστρέψει (πχ ασημένο μετάλλιο το 2013). Πολύ σημαντική η απουσία της κολώνας της ομάδας, του Assem Marei που αγωνίζεται στην Ευρώπη, πάντως από αυτόν τον όμιλο πιθανότατα θα προκριθούν στην 8άδα και βλέπουμε..



Περισσότερες πληροφορίες για το τουρνουά, το πρόγραμμα κλπ εδώ: http://www.fiba.basketball/afrobasket/2017

Ενδιαφέρον. Τρεις ερωτήσεις:

1) Είναι σίγουρα σωστά τα roster στο site της FIBA? Για Ρουάντα και Ακτή Ελεφαντουστού εμφανίζει μόνο εφτά παίκτες στο roster.

2) Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί έχει τόσο καλή μπασκετική κουλτούρα η Ανγκόλα. Πως κόλλησαν το μικρόβιο? Αμφιβάλλω πως το κόλλησαν από την Πορτογαλία μιας και η Ανγκόλα ήταν συνήθως πολύ καλύτερη της Πορτογαλίας στο μπάσκετ.

3) Μπορούμε να δούμε τους αγώνες κάπου ή μόνο με stream?

[quote name='benchwarmer' date='Sep 7 2017, 18:18 ' post='852425']


Ρουάντα: Θέλουν να επαναλάβουν την πολύ καλή (για την ιστορία της χώρας) παρουσία του 2015 (9η θέση). Αστέρι τους για μία ακόμη φορά ο Αμερικανοθρεμμένος 33χρονος Kenny Gassana, σίγουρα μία συμπαθής ομάδα.

[quote]

Η Ρουάντα δεν έπαιξε στην τελική φάση του 2015. Αποκλείστηκε στα προκριματικά από Αίγυπτο και Ουγκάντα.
Έπαιξε το 2013 που τερμάτισε 10η με ρεκόρ 1-4 όσο είχαν δηλ. μέχρι και ο προτελευταίος 15ος με εξαίρεση την Μοζαμβίκη που είχε 2-3 αλλά τερμάτισε 11η. Και το 2011 έπαιξε που τερμάτισε 12η με ρεκόρ 1-4. Παραπέρα δεν πάει το αρχείο.

Τι γράφω τώρα και πόσο σημασία έχει. Απλά επειδή το πολεμάω να μαζέψω info για αύριο και το είχα εύκαιρο το excel είπα να κάνω διόρθωση.

Και ναι, η FIBA έδωσε δύο wild cards se Rwanda & Guinea, μιας και βλέπω ότι κανονικά αποκλειστήκανε από τα προκριματικά. Τώρα αν είναι τυχαίο ή σκόπιμο που μπήκαν και οι δύο αυτές ομάδες στον όμιλο της Τυνησίας, μικρή σημασία έχει.

Άσχετο με το Άφρικα, αλλά οι Φιμπαίοι είναι ικανοί να βάλουν τις ομάδες να παίξουν προκριματικά και στο τέλος να προσθέσουν όσες αποκλείστηκαν με wild cards.

Και στη συνέχεια, όταν το Κονγκό ανακοίνωσε την αδυναμία του να διοργανώσει αλλά και να συμμετάσχει στο τουρνουά, η FIBA διοργάνωσε ένα extra προκριματικό τουρνουά, από το οποίο πήρε την πρόκριση η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία.

Από τη στιγμή που το τουρνουά δεν δίνει πρόκριση σε κάποια μεγάλη διοργάνωση, πολλές ομάδες κατεβαίνουν αποδεκατισμένες. Οι περισσότερες αφρικανικές ομοσπονδίες δεν ήταν διατεθειμένες να ξοδέψουν χρήματα σε προετοιμασίες και εισιτήρια και ασφάλειες για τους παίκτες.

Νιγηρία: Κατεβάζει αξιοπρεπέστατο ρόστερ παρά το γεγονός πως η ομοσπονδία της είναι διχασμένη σε δύο διαφορετικά διοικητικά συμβούλια. Ο Diogu έπαιξε το ρόλο του recruiter για τον Ochefu και για κάποιους άλλους από τους υπόλοιπους αμερικανογεννημένους. O coach Voigt είναι παρελθόν και η FIBA τους έχει δώσει προθεσμία μέχρι τις 30 Νοέμβρη για να επιλύσουν τα διοικητικά τους προβλήματα.

Λαϊκή Δημοκρατία Κονγκό: Υπολογίσιμη ομάδα, οι Mudiay-Biyombo υποστηρίζουν την προσπάθεια αλλά η ομοσπονδία δεν μπορεί να καλύψει την ασφάλεια τους. Ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον να αγωνιστούν με την εθνική τους. Όπως έγραψε και bench, ο καναδοθρεμμένος Kabongo είναι το μεγάλο τους όνομα. Παρών και ο νέος παίκτης του Κοροίβου.

Ακτή Ελεφαντοστού: Τα πολύ μεγάλα οικονομικά προβλήματα της ομοσπονδίας δεν επιτρέπουν στη συγκρότηση μίας ισχυρής εθνικής. Ο Solo Diabate θα είναι το Α και το Ω της φετινής ομάδας. Κόουτς είναι ο παλαίμαχος Γάλλος παίκτης, Ζακ Οκανσέ.

Μάλι: Η χώρα που σαρώνει στις μικρές εθνικής της Αφρικής τα τελευταία χρόνια. Βρίσκεται σε φάση rebuilding και δύσκολα θα φτάσει μακριά.

Ανγκόλα: Μπορεί να έχει χάσει τα σκήπτρα αλλά παραμένει η πιο οργανωμένη μπασκετική αφρικανική χώρα. Στο ρόστερ βρίσκονται οι γνωστοί Morais, Costa, Mingas (στα 38 του πλέον!), Cipriano και Moreira. Ο 18χρονος Silvia De Sousa είναι ίσως το μεγαλύτερο αφρικανικό prospect αυτή τη στιγμή, θα παίξει στο Kansas του χρόνου. Παρών στη 12άδα και ο γιος του Ζαν-Ζακ Κονσεισάο.

Ουγκάντα: Τα τελευταία χρόνια κάνει σπουδαία προσπάθεια για να συγκροτήσει μία καλή εθνική ομάδα. Εδώ ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο: https://www.ridiculousupside.com/2017/9/6/1...-afrobasket-nba

Μαρόκο: Μεγάλος απών ο Αμπντελχακίμ Ζουίτα, νατουραλιζέ ο Αμερικανός John Wilkins.

Κεντροαφρικανική Δημοκρατία: Σε πτώση τα τελευταία χρόνια, προσπαθεί να ανασυγκροτηθεί. Έχει μεγάλη παράδοση, είναι η πρώτη Αφρικανική χώρα που έπαιξε σε ΟΑ (Σεούλ, 1988).

Τυνησία: Συμπαγές σύνολο, προσομοιάζει περισσότερο σε ευρωπαϊκή ομάδα. Χωρίς του Mejri και Roll όμως δεν είναι το πρώτο φαβορί για το τρόπαιο.

Καμερούν: Η πιο αποκαδετισμένη ομάδα. Κατεβαίνουν με 11 παίκτες, με 10 εξ αυτών να προέρχονται από το εγχώριο πρωτάθλημα. Έδωσαν διαβατήριο στον DJ Strawberry χωρίς όμως τελικά ο Αμερικανός να βρίσκεται στην τελική 12άδα.

Ρουάντα: Οι εποχές (2009, 2011, 2013) που η Ρουάντα κατέβαζε 8-9 ξένους με πλαστά ονόματα και διαβατήρια ανήκει στο παρελθόν. Η FIBA έπαψε να κάνει τα στραβά μάτια και πλέον στην ομάδα ο μόνος νατουραλιζέ που απέμεινε είναι ο Kenneth Gasana ή Kenny Wilson από το San Antonio.

Γουινέα: Παρούσα για πρώτη φορά μετά το 1985. Κατεβαίνει με μόλις 10 παίκτες, ένας εκ των οποίων είναι ο Alpha Diallo Fasengas: http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=194963

Σενεγάλη: Το απόλυτο φαβορί. Ήδη γνωρίζουμε κτον πρώτο σκόρερ, ριμπάουντερ και πρώτο σε αξιόλογηση παίκτη της φετινής διοργάνωσης. Με μπόλικη ισπανική υοστήριξη τα τελευταία χρόνια.

Μοζαμβίκη: Με σημαντικές απουσίες.

Νότιος Αφρική: Τα προκριματικά της διοργάνωσης διεξάγονται σε ξεχωριστές γεωγραφικές ζώνες, σε αντίθετη περίπτωση η Νότιος Αφρική δεν θα έπαιζε στην τελική φάση.

Αίγυπτος: Κατεβαίνει χωρίς τους καλύτερους της παίκτες. Πριν λίγο καιρό αποχώρησε και ο Orenga από την τεχνική ηγεσία.

Η 4άδα Σενεγάλη-Νιγηρία-Ανγκόλα-Τυνήσια μοιάζει απίθανο να σπάσει.

Και θα ξαναρωτήσω. Μπορούμε να δούμε τους αγώνες κάπου?

http://www.livebasketball.tv/live

5 ευρω/μήνα
Ευρωμπάσκετ και αφρομπασκετ
Είναι καταστροφικό να μην δίνουν κάποιες θέσεις για το παγκόσμιο τα ηπειρωτικά Πρωταθλήματα

Μόνο η συνδρομή, ε? Ευχαριστώ για την πληροφορία

Εκτός του Άλφια Ντιάλο Φασένγας που όπως προαναφέρθηκε είναι στην Γουινέα και έχει παίξει στην δικιά μας εθνική εφήβων το 2010 και σε πολλές ομάδες Α2. Στο Παναφρικανικό προπονητής στην Ουγκάντα είναι ο Ελληνοαμερικανός George Galanopoulos που ήταν βοηθός στους Texas Legends του NBDL. Η οποία Ουγκάντα πήγε για την έκπληξη πριν λίγο στην πρεμιέρα αλλά έχασε στην παράταση δικό της παιχνίδι από την Ανγκόλα.

Με μια πρόχειρη ματιά ποιοι λείπουν και από ποια εθνική.

Α' όμιλος:

Νιγηρία: Ούμε, Ακονιον, Αλαντέ Αμινού, Ογκούτσι, Ουζό, Ερέ, Μπινιζέ, Ογκίντε και Ιμπέκουε από πέρεσι. Ο Αλ Φαρούκ Αμίνου των Μπλέιζερς και ο Γιούντο των Τζάζ. Πάρα πολλές απουσίες και σημαντικές.

Λαϊκή Δημοκρατία του Κογκό: Οι Μουντιάϊ και Μπιγίομπο, οι οποίοι ήθελαν να παίξουν. Θα μπορούσε να είναι και ο Εγιένγκα της Φουενλαμπράντα.

Μαλί: Ο Ουσμαν Ντραμέ που μόλις υπέγραψε το πρώτο του συμβόλαιο στο Ισραήλ αλλά και ο Τσικ Ντιαλό των Πέλικανς.

Ακτή ελεφαντοστού: Ο αρχηγός Ζερμπό της Λιμόζ και ο Αμαγκου της Λε Μαν.

Β' όμιλος:

Αγκόλα: Ο δεύτερος φέρελπις πιτσιρίκος Μπρούνο Φερναντες(τετράστερος και αυτός).

Κεντροαφρικάνικη Δημοκρατία: Ο Σάτο μάλλον δεν ήταν ποτέ ρεαλίστικός στόχος στο να αγωνιστεί, ομοίως και ο Τζέημς Μέις.

Μαρόκο: Ο αθλητικότατος φόργουροντ Ζουϊτά.

Ουγκάντα: Ο Μπράντον Σεμιρούμπι(με θητεία και στην Ισπανία ακόμη).

Γ' όμιλος:

Τυνησία: Ο Μέζρι των Μάβερικς και ο Ρολ της Μακάμπι. Ο Ρολ κόπηκε επειδή υπεγραψε στη Μακάμπι.

Καμερούν: Πάρα πολλές οι απουσίες. Εμπιίντ, Σιακάμ, Μπα α Μούτε, Τοκότο που όλοι αγωιζονται στην αμερική. Ο Κατζί της Τόφας, Νοκό της Πέζαρο, ο Ενζουλί της Σαλόν είναι μερικοί που δεν αγωνίζονται.

Δ' όμιλος:

Σενεγάλη: Ο Νταλμειντά(αυτός που γλένταγε τα γκαρντ της Κροατίας το 2014) και ο Μουσά Ντιανιέ της Ανδόρρας.

Μοζαμβίκη: Τα αδέρφια Μάτος.

Αίγυπτος: Ο Μάρεϊ της Μπαϊερουθ και ο Αμπντέλ Ναντερ των Σέλτικς. Μέσα και ο πρώτος σκόρερ της προηγούμενης διοράνωσης Αμίν που αγωνίζεται σε αμερικανικό κολλέγιο.

Τελείωσαν οι όμιλοι του Αφρομπάσκετ. Δεν είδα κανένα παιχνίδι (που λεφτά για livebasket) αλλά παρακολούθησα τα boxscore και τα highlight που έχει στο site του τουρνουά. Τα αποτέλεσματα των ομίλων είναι τα εξής.

Πρώτος Όμιλος:

Νιγηρία 2-1
Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό 2-1
Μάλι 2-1
Ακτή Ελεφαντοστού 0-3

Το Μάλι κέρδισε το Κονγκό, η Νιγηρία κέρδισε το Μάλι και το Κονγκό κέρδισε την Νιγηρία στην τελευταία αγωνιστική και έστειλε τον όμιλο στην τριπλή ισοβαθμία.

Η Νιγηρία είχε νικήσει το Μάλι με 90-67 οπότε δεν κινδύνευσε να μείνει εκτός. Το Μάλι είχε επιβληθεί του Κονγκό με 87-82 οπότε το Κονγκό ήθελε νίκη τουλάχιστον με 6 πόντους επί της Νιγηρίας για να περάσει. Και αυτό ακριβώς έκανε. Κέρδισε ακριβώς με 6 πόντους (83-77) μετά από τις εύστοχες βολές του Shongayna. Το play by play, πάντως, λέει πως η Νιγηρία έκανε δύο σερί αντιαθλητικά φάουλ στα τελευταία 5 δευτερόλεπτα. Χωρίς αυτά δεν θα είχε περάσει το Κονγκό. Τον αγώνα δεν τον είδα live οπότε δεν μπορώ να ξέρω τι ακριβώς παίχτηκε

Μαχητικότατο, πάντως, το Μάλι. Έριξε 29 πόντους στην Ακτή Ελεφαντοστού και κέρδισε το Κονγκό. Αποκλείστηκε στις λεπτομέρειες.

Η Ακτή Ελεφαντοστού ξεκίνησε πολύ καλά το τουρνουά και έχασε από την Νιγηρία μόλις με 1 πόντο. Μετά όμως έχασε με 21 από το Κονγκό και με 29 από το Μάλι.

Δεύτερος Όμιλος:

Μαρόκο 3-0
Ανγκόλα 2-1
Κεντροαφρικανική Δημοκρατία 1-2
Ουγκάντα 0-3

Η Ουγκάντα το πάλεψε πολύ παρά το 0-3. Έχασε με 5 πόντους από την Ανγκόλα, με 3 από την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και με 9 από το Μαρόκο. Η πρόκριση ανάμεσα σε Ανγκόλα και Κεντροαφρικανική Δημοκρατία παίχτηκε στο τελευταίο παιχνίδι, το οποίο και το κέρδισε η Ανγκόλα με 66-44.

Τρίτος Όμιλος:

Τυνησία 3-0
Καμερούν 2-1
Ρουάντα 1-2
Γουινέα 0-3

Η Γουινέα το πάλεψε στον τελευταίο αγώνα με την Τυνησία (έχασε μόνο με 5 πόντους, 64-59) αλλά έχασε πολύ εύκολα από την Ρουάντα (75-55) και το Καμερούν (96-54). Η Τυνησία κινδύνευσε μόνο στον τελευταίο αγώνα με Γουινέα ενώ νίκησε σχετικά εύκολα το Καμερούν (68-51) και την Ρουάντα (78-60). Η πρόκριση ανάμεσα σε Καμερούν και Ρουάντα παίχτηκε στο τελευταίο παιχνίδι όπου το Καμερούν επιβλήθηκε με 81-77 της Ρουάντα.

Θα έλεγα πως η πορεία της Ρουάντα μπορεί να θεωρηθεί επιτυχημένη.

Τέταρτος Όμιλος:

Σενεγάλη 3-0
Αίγυπτος 2-1
Μοζαμβίκη 1-2
Νότιος Αφρική 0-3

Η Σενεγάλη έκανε πάρτι και απέδειξε γιατί είναι το μεγάλο φαβορί. Κέρδισε την Νότιο Αφρική με 83-44, την Αίγυπτο με 87-52 και τη Μοζαμβίκη με 80-49. Στο +105 η διαφορά πόντων για τη Σενεγάλη.

Η Νότιος Αφρική πάλεψε μονάχα τον αγώνα με τη Μοζαμβίκη αλλά ηττήθηκε με 67-61. Από Αίγυπτο και Σενεγάλη έχασε εύκολα (το σκορ με τη Σενεγάλη αναφέρθηκε ήδη ενώ από την Αίγυπτο έχασε με 70-51).

Οι δύο ομάδες που θα προκρίνονταν από αυτόν τον όμιλο είχαν κριθεί σχετικά νωρίς μιας και στη πρώτη αγωνιστική η Αίγυπτος επιβλήθηκε της Μοζαμβίκης με 75-47 και εξασφάλισε πως θα πέρναγε σε περίπτωση ισοβαθμίας.

Οι προημιτελικοί έχουν ως εξής:

Νιγηρία vs Καμερούν

Σενεγάλη vs Ανγκόλα

Μαρόκο vs Αίγυπτος

Τυνησία vs Κονγκό

Ο νικητής του Νιγηρία-Καμερούν θα αναμετρηθεί με τον νικητή του Σενεγάλη-Ανγκόλα ενώ ο νικητής του Μαρόκο-Αίγυπτος θα αναμερτηθεί με τον νικητή του Τυνησία-Κονγκό.

Θα συνεχίσει η Σενεγάλη να δείχνει την υπεροχή που έδειξε στον όμιλο? Θα καταφέρει το Κονγκό να κάνει και άλλη μια έκπληξη μετά την νίκη του επί της Νιγηρίας?

Θα έχουν ενδιαφέρον οι αγώνες. Αν καταφέρουμε να τους δούμε και πουθενά καλό θα είναι

Για την Νιγηρία, πλην βέβαια της πληθωρικής παρουσίας του Ντιόγκου αλλά και της δύναμης κάτω από το καλάθι με Οτσέφου και Ακιντέλε (ο οποίος έχει 2.7 πόντους και 9.7 ριμπάουντ..) κρατάμε το 17.0 - 5.7 - 6.3 του 22χρονου Ιροέγκμπου, απόφοιτου του Washington State που δοκίμασε ανεπιτυχώς σε κάποια camps για το ΝΒΑ και ακόμα δεν έχει βρει τον επόμενο σταθμό της καριέρας του.

Για το Κονγκό πλην του αναμενόμενου Καμπόνγκο βλέπουμε και τον 21χρονο Kabasele, ύψους 2.08 που αγωνίζεται στο εθνικό πρωτάθλημα της χώρας και είχε στην 1η φάση 16.0 - 6.3 - 2.7(τάπες) με 68% ευστοχία.

Το Μάλι το πάλεψε, απογοήτευση φυσικά η Ακτή Ελεφαντοστού.


Στον Β όμιλο το Μαρόκο έκανε την έκπληξη κερδίζοντας την Αγκόλα και στέλνοντάς την πάνω στη Σενεγάλη. Οι Μαροκινοί δεν δείχνουν να έχουν κάποιον που να ξεχωρίζει ατομικά, ακόμα και ο νατουραλιζέ τους έχει 6 πόντους μέσο όρο...
Οι Αγκολέζοι κακή εικόνα (χρειάστηκαν και παράταση με την Ουγκάντα), σίγουρα η νέα γενιά δύσκολα θα φτάσει εκεί που έφτασε η προηγούμενη...
Κεντροαφρικανοί και Ουγκάντα λίγα πράγματα, δυστυχώς ο αγαπητός Τζορτζ Γαλανόπουλος έφυγε χωρίς νίκη από το τουρνουά.

Στον Γ όμιλο το αναμενόμενο με την Τυνησία αήττητη και τον Μπεν Ρομντάν να έχει 13.7 - 10.7.
Για τους Καμερουνέζους κρατάμε τις εμφανίσεις του 22χρονου Μπάλα με 18.3 - 9.0, ενώ Ρουάντα και Γουινέα δεν είχαν να επιδείξουν κάτι το ιδιαίτερο.

Στον Δ όμιλο ΟΚ για την Σενεγάλη δεν υπάρχουν πολλά να πούμε. Ο Ντιενγκ δεν χρειάστηκε καν να ζοριστεί προς το παρόν, δεν βλέπω τρόπο να χάσουν το χρυσό. Μοζαμβίκη και Νότιος Αφρική πολύ χαμηλού επιπέδου, τόσο ώστε δεν είχε κανένα πρόβλημα να προκριθεί η Αίγυπτος των απουσιών.


Οι προημιτελικοί έχουν ενδιαφέρον, και όλα δείχνουν πως πάμε για έναν ημιτελικό της "μαύρης" Αφρικής (Σενεγάλη-Νιγηρία πιθανότατα) και έναν της αραβικής (Τυνησία-Μαρόκο/Αίγυπτος). Και δεν είναι βέβαια μόνο γεωγραφικός ο διαχωρισμός, μιλάμε και για αρκετά διαφορετικό μπάσκετ.
Η τελική φάση μεταφέρεται πάντως εξ ολοκλήρου στην Τυνησία, αλλά πιστεύω πως η διαφορά δυναμικότητας της Σενεγάλης είναι μεγάλη.

Είχαν πολύ ψωμί αυτές οι δύο μέρες για το Αφρομπάσκετ. Πάμε να δούμε τι έγινε:

Προημιτελικοί:

Μαρόκο-Αίγυπτος: 66-62

Νιγηρία-Καμερούν: 106-91

Τυνησία-Κονγκό: 81-60

Σενεγάλη-Ανγκόλα: 66-57

Ημιτελικοί:

Μαρόκο-Τυνησία: 52-60

Νιγηρία-Σενεγάλη: 76-71

Τεράστια έκπληξη ο αποκλεισμός της Σενεγάλης, με τον (με διαφορά) καλύτερο παίχτη του τουρνουά να μην είναι αρνητικός, αλλά σίγουρα να μην μπορεί να κάνει την διαφορά στον ημιτελικό. Τυνησία-Νιγηρία λοιπόν ο τελικός, δύο γνώριμες ομάδες τα τελευταία χρόνια, ενώ να σημειωθεί ότι είναι το πρώτο τουρνουά μετά το 1997(!) που στον τελικό δεν θα βρίσκεται η Αγκόλα.

Περίμενα και εγώ πως η Σενεγάλη θα κατακτούσε το τρόπαιο αλλά η παρέα του Diogu μας διέψευσε.
Τεράστια απογοήτευση η Ανγκόλα, μεγάλη έκπληξη το Μαρόκο που έπαιξε χωρίς τον καλύτερο του παίκτη (Zouita).

H Τυνησία είχε εύκολο έργο μέχρι τώρα και παίζει εντός έδρας.

Όσον αφορά τους Νιγηριανούς, τα κατάφεραν και πάλι παρόλο που σε σχέση με το 2015 έχουν 11 νέους παίκτες και νέο προπονητή. Επίσης έκαναν μόλις 15 μέρες προετοιμασία, χωρίς να παίξουν κανένα φιλικό αγώνα.

Τη διαφορά στη Νιγηρία την κάνουν τα δύο γκαρντ που έχουν. Ο Mbamalu και ο Iroegbu. Ειδικά ο δεύτερος. Οι άλλες ομάδες δεν έχουν τέτοια γκαρντ. Η Σενεγάλη με Φαγιέ, Εντουρ και Ντίενγκ έχει πολύ σοβαρό θέμα αποστάσεων. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Ντίενγκ δεν έπιασε τα στάνταρ του. Η Νιγηρία πλήρης είναι παγκόσμια δύναμη.

Απόρω πως ο Ντιόγκου όλα αυτά τα χρόνια δεν έχει παίξει σε πιο υψηλό επίπέδο από αυτό της Κίνας.

Είχε πέντε σεζόν στο NBA αλλά δεν κατάφερε να βρει αρκετό χρόνο συμμετοχής.

Η Τυνησία στέφθηκε πρωταθλήτρια Αφρικής μετά την νίκη της με 77-65 επί της Νιγηρίας.

Ο Ben Romdhane, ο αρχηγός της Τυνησίας, ήταν πολύ άστοχος σήμερα (0/6 σουτ) αλλά τα τρίποντα των Chennoufi (4/6 τρίποντα) και Knioua (4/5 τρίποντα) έδωσαν το χρυσό στη Τυνησία.

Αξίζει να σημειωθεί πως η Τυνησία επιχείρησε περισσότερα τρίποντα (32) από ότι δίποντα (28).