PARISINOS δε με ενδιαφέρουν καθόλου ούτε τα νομικά, ούτε τα νομικίστικα, αλλά μιας και χαρακτήρισες τον όρο "απόπειρα ανθρωποκτονίας" υπερβολικό, να σημειώσω κι εγώ από μέρους μου, επιμένοντας στη θέση μου, πως είναι εντελώς αυθαίρετο το να παίρνεις σα δεδομένο πως ο Μπατίστ δεν θα μπορούσε βάσιμα να διωχθεί ποινικά για απόπειρα ανθρωποκτονίας με βάση το συμβάν αυτό. Διότι πολύ απλά το βίντεο είναι ανοιχτό σε πολλές ερμηνείες. Και αν κάποιος τον κυνηγούσε θα είχαμε δίκη κανονική και θα γινόταν και χαμός. Τόσο σαφές και αυταπόδεικτο σου φαίνεται εσένα το ότι "δεν υπάρχει πρόθεση"? Συμφωνώ πως δεν υπάρχει, με την έννοια της συνειδητής επιλογής, αλλά ξέρεις καλά πως στο δικαστήριο τα πράγματα είναι πολύ πιο περίπλοκα.
Άσχετα όμως από το τι θα γινόταν σε ένα δικαστήριο, σε μια υπόθεση που σίγουρα θα είχε ενδιαφέρον για σας τους νομικούς (αλήθεια, υπάρχει δεδικασμένο για κάτι τέτοιο?), εγώ δεν είχα καθόλου στο μυαλό μου δίκες, δικηγόρους και δικαστές όταν χαρακτήρισα "απόπειρα ανθρωποκτονίας" αυτό που έκανε ο Μάικ Μπατίστ. Απλά κατέγραψα με απλό, αυθόρμητο και ανθρώπινο τρόπο τον χαρακτηρισμό που με βάση την δική μου λογική ταιριάζει καλύτερα σε μια φάση όπου ένας άνθρωπος-θηρίο πατάει εσκεμμένα και με μανία έναν άλλο στο κεφάλι.
Δεν είπα πως ο Μπατίστ είναι δολοφόνος, δε τον θεωρώ εγκληματική προσωπικότητα στη γενικευμένη εκδοχή της συμπεριφοράς του.
Δεν είπα πως είχε σχεδιάσει φόνο.
Είπα απλά πως, εν πλήρη βρασμώ ψυχής, επιχείρησε να χτυπήσει τον αντίπαλό του με τρόπο που συγκεντρώνει πολύ υψηλές πιθανότητες να αποβεί μοιραίος για τη ζωή του τελευταίου. Στα καθημερινά Ελληνικά μου αυτό λέγεται απόπειρα ανθρωποκτονίας. Ότι και να πει το σφυρί του δικαστή.
Το ότι στάθηκαν άπαντες τυχεροί και δεν είχαμε την τραγικότερη των εξελίξεων σίγουρα θα έπαιζε τον σημαντικό ρόλο του σε μια δικαστική διαμάχη, δε το αμφισβητώ.
Στα πλαίσια όμως του καθορισμού των ορίων ανοχής μιας διοργανώτριας αρχής που επιθυμεί να προστετεύσει το προιόν της, η αίσια τελική έκβαση της ανατριχιαστικής αυτής φάσης δεν πρέπει να διαδραματίσει κανέναν απολύτως ρόλο.
Είπατε πολλοί πως δεν ψαχνουμε στους αθλητές "πρότυπα".
Είπατε επίσης κάποιοι πως "δεν παρουσιάζει ενδιαφέρον" το γενικότερο ποιόν ενός παίκτη, ή μιας ομάδας, παρά μόνο τα αθλητικά αποτελέσματα των προσπαθειών τους.
Διαφωνώ.
Για μένα "πρότυπα" μπορούν να γεννηθούν από ανθρώπους όλων των ασχολιών. Δεν είναι απαραίτητο πως ένας αθλητής πρέπει να αποτελεί πρότυπο. Είναι αξιέπαινο όμως όταν συμβαίνει. Κι έχω δικαίωμα να περιμένω από μεγάλους αθλητές να διατηρούν τη συμπεριφορά τους άνω της κτηνωδίας. Διότι τι είναι ο αθλητισμός στον σύγχρονο πολιτισμό? Υποκατάστατη μέθοδος εκτόνωσης της βίαιης πλευράς της ανθρώπινης φύσης, και μετουσίωσή της σε ασφαλή ανταγωνισμό και σε δημιουργική άμιλλα, ώστε να έχουμε λιγότερη πραγματική βία. Δεν έχει νόημα ο αθλητισμός για μένα ως "ξερό" θέαμα, παρά μόνο ως προτροπή συμμετοχής σε αυτό τον κύκλο της εξυγίανσης. Στην άποψή μου συνεπώς δεν έχει κανένα ιδιαίτερο νόημα μια αθλητική επίδοση όταν συνοδεύεται ή - έστω - περιστασιακά "κηλιδώνεται" από αποτρόπαιη βία αυτού του διαμετρήματος.
Επίσης δεν μου είναι καθόλου αδιάφορο το αν η ομάδα μου έχει γενική συμπεριφορά στα πλαίσια του αποδεκτού (από μένα). Δεν μπορώ να υποστηρίξω με τον ίδιο ενθουσιασμό όπως άλλες χρονιές τον άθλιο απεργοσπάστη φετινό ΠΑΟ. Δε νιώθω να με υποχρεώνει η "φανέλα" να το πράξω. Μου την έσπασαν, δε θα τους υποστηρίζω το ίδιο ένθερμα για φέτος, ή για όσο θα χρειαστεί για να μου περάσει ο εκνευρισμός.
Το ίδιο και με τον Μπατίστ. ΑΣΦΑΛΩΣ και με νοιάζει να μη βλέπω παίκτες τις ομάδας μου να εγκληματούν κατά της σωματικής ακεραιότητας αντιπάλων τους.
Δεν είναι για μένα ο φιλαθλητισμός ούτε αποκλειστικά καναπές και TV, ούτε ξερό θέαμα, ούτε "να νικήσει η ομάδα και όλα τα άλλα να πάνε στα τσακίδια".
Είναι πολυσύνθετη συμμετοχή στο αθλητικό γεγονός, ως βαλβίδα εκτόνωσης αρνητικής ενέργειας.
Και γεγονότα σαν αυτό της Πέμπτης σαφώς και με αηδιάζουν, αλλά και αλλάζουν και τις προτιμήσεις μου. Δικαίωμά μου είναι αυτό.