Θα θελα να δω τις γνωμες σας,για 2 εκπληκτικους παικτες,shooting guard,μη ορμωμενους εκ των Η.Π.Α,με σπουδαια καριερα κ' των 2,στην Ευρωπη,στις Εθνικες τους κ' στο Ν.Β.Α.

Μιας κ' δεν ειδα ανταποκριση ειπα να το ξεκινησω..πολυ ενδιαφερον ζευγαρι.Ο Μανου σιγουρα εχει κανει πιο μεγαλη σε διαρκεια κ πιο επιτυχημενη καριερα στον Ν.Β.Α.3 δακτυλιδια με τους Σπερς,εχοντας πολυ σημαντικο ρολο στην ομαδα κ την χημεια αυτης.Στην Ευρωπη συμμετειχε σε 2 final 4 με την Κιντερ κατακτωντας μια κουπα(Σε σουπρολιγκα) κ με την Εθνικη Αργεντινης εχει αργυρο στο παγκοσμιο του 02',χρυσο στην ολυμπιαδα της Αθηνας κ στους 4 του παγκοσμιου του 06'.Φοβερος shooting guard,σχεδον διμετρος,αριστεροχειρας,φοβερη ικανοτητα στα drive κ' στα τελειωματα των φασεων,με βελτιωμενο στην παροδο του χρονου το μακρινο σουτ,εκπληκτικα πατηματα,αξιοπιστος αμυντικος κ εξπερ στο να κερδιζει επιθετικα φαουλ.Ο Ντραζεν απο την αλλη προλαβε 3 σεζον περιπου στο Ν.Β.Α.Δυστυχως επηλθε το μοιραιο δυστηχημα κ' ηταν μολις 29 ετων..Αυτο που προλαβε ηταν να παιξει πλει οφ με τους Μπλειζερς(Με λιγο χρονο συμμετοχης)κ' με τους Νετς,πλασαριστηκε στις κορυφαιες θεσεις σε ποσοστα διποντων κ τριποντων στην διετια του στους Νετς,κ εβγαλε σεζον με 22.3π κ επιλεχθηκε στην 3η καλυτερη 5αδα στο Ν.Β.Α.Στην Ευρωπη τα ειχε κατακτησει ολα,επιτυγχανοντας ασυληπτες επιδοσεις σε σκοραρισμα κ' ασιστ.2 πρωταθλητριων με την Τσιμπονα,2 κυπελουχων με Τσιμπονα κ Ρεαλ,3 φορες φιναλιστ σε κορατς με Σιμπενκα κ' Τσιμπονα,πολλοι εγχωριοι τιτλοι,112π σε αγωνα γιουγκοσλαβικου πρωταθληματος,45π με 9 τριποντα κ 25 ασιστ σε αγωνα Τσιμπονα-Λιμοζ,62ποντοι στον αειμνηστο τελικο του 89' Ρεαλ-Καζερτα κ.α.!!Με την Εθνικη Γιουγκοσλαβιας ολοκληρο κατεβατο σε επιτυχιες που δεν θελω να σας κουρασω.Μονο τα MVP του 86' στο παγκοσμιο κ του 89' στο Ευρω θα σας αναφερω.Απιστευτα επιτυχημενος παικτης.Σαν επιθετικος παικτης ηταν ασταματητος.1vs1 με την φοβερη σταυρωτη κατω απ'τα ποδια,μακρινο σουτ που ελαχιστοι στην ιστορια του Ευρωπαικου μπασκετ μπορουν να συγκριθουν μαζι του,πολυ καλα τελειωματα μετα απο διεισδυση,ασυληπτες ασιστ.Ψηλος shooting guard για την εποχη του(1.96μ),ισχυρη προσωπικοτητα,αλαζονας,το καλυτερο ταλεντο που εχει αναδειχθει ποτε στην Ευρωπη.Χαθηκε προωρα,ειχε 3-4 χρονια πολυ καλου μπασκετ να δωσει..Ψηφιζω Ντραζεν..

Βέβαια, νομίζω ότι η Ολίμπια έπαιζε με τα εφηβικά της σε εκείνο τον αγώνα των 112 πόντων. Επίσης, στον αγώνα με τη Λιμόζ είχε 51 πόντους και 10 ασίστ. Όχι ότι σημαίνουν και πολλά βέβαια αυτές οι παρατηρήσεις, είναι φοβερές οι παραστάσεις που έδωσε ο "Πέτρο" στην Ευρώπη.

Επιφυλάσσομαι να απαντήσω ακόμη ποιος είναι καλύτερος. Τουλάχιστον, νομίζω ότι συμφωνούμε στα προκαταρκτικά: Ο ένας υπερέχει σε διασυλλογική ευρωπαϊκή καριέρα, ο άλλος σε καριέρα στο ΝΒΑ (δε χρειάζεται να αναφέρω ποιος αντιστοιχεί πού).

...να παραθέσω την άποψη μου:
όσο μεγάλος και να είναι ο παίκτης,όσο ταλέντο και προσόντα έχει,πέφτει πολύ στα μάτια μου,όταν προσπαθεί να κερδίσει την εύνοια των διαιτητών,με άκομψο τρόπο(γκρίνια,βουτιές,"ηλεκτροσοκ" και άλλες διάφορες ερμηνείες...)

Δεν γνωριζω αν το παιχνιδι ηταν με την Ολυμπια,ουτε αν αυτη κατεβηκε με εφηβικα..Ειναι μια κορυφαια του επιδοση καταγεγραμμενη,που απλα την παραθετω.Επισης ισχυει,σε παιχνιδι με την Λιμοζ το 1986,το 45π,25ασιστ,με 9 τριποντα εκ των οποιων τα 7 συνεχομενα στο πρωτο ημιχρονο.Επισης θεωρω παρα πολυ σημαντικο,το να χει κατορθωσει να βαλει 39π εναντιον της Ρεαλ,στο τελικο του πρωταθλητριων με την Τσιμπονα,κ τους 62π εναντιον της Φονολα Καζερτα του μεγαλου Οσκαρ,με την Ρεαλ στον τελικο του κυπελουχων.Επισης,εκτος το διασυλλογικο επιπεδο,υπερεχει αισθητα κ' στο επιπεδο των εθνικων ομαδων,αγωνιζομενος με ενιαια Γιουγκοσλαβια κ' Κροατια.Οσον αφορα το Ν.Β.Α,επαιξε μολις 3 σεζον,η μια κ' κατι δε,χωρις πολυ χρονο συμμετοχης μιας κ ζουσε στην ''Σκια'' του Ντρεξλερ στους Μπλειζερς.Στο υπολοιπο του στους Νετς,ατομικα τα πηγε εξαιρετικα σε ποσοστα ευστοχιας κ συγκομιδη ποντων,ενω κ οι Νετς καναν πολυ καλες σεζον,σε μια ακρως τοτε ανταγωνιστικη ανατολη.Το οτι επιλεχθηκε στην 3η καλυτερη 5αδα,δηλαδη 3ο καλυτερο 2αρι πισω απο Τζορνταν,Ντρεξλερ,οι οποιοι 1 χρονο πριν μαζι με τους ''Υπολοιπους'' της ντρημ τιμ,μαγεψαν στην Βαρκελωνη,κ σε μια εποχη που οι Αμερικανοι υπερειχαν κ κυριαρχουσαν ξεκαθαρα εναντι ''Ολων των υπολοιπων'',το θεωρω σπουδαιο κατορθωμα.Μετα επηλθε το μοιραιο..σεναρια τον ηθελαν να ερχεται σε συμφωνια με τον ΠΑΟ.Δεν μπορω να ξερω τι μπορει τελικα να συνεβαινε.Αν ηταν ''Τυχερος'' κ συνεχιζε στο Ν.Β.Α,ειχε μπροστα του μια 4ετια πολυ παραγωγικου μπασκετ,συνθετωντας τοτε με τους Κενι Αντερσον κ' Ντερικ Κολεμαν,μια πολυ δυνατη κ' ανερχομενη τριπλετα.Δεν μπορω να προχωρησω σε εικασιες..Το μεγιστο ταλεντο κ επιτευγματα του σε συνδυασμο με τον προωρο χαμο του τον εχουν οδηγησει σε ενα μυθικο απογειο δοξας..

Καταρχάς η σύγκριση ανάμεσα σε αυτούς τους παίχτες είναι πολύ δύσκολη.Μάλον φαίνεται και απ' το name μου ποιον προτιμάω!Δεν νομίζω να ξαναβγεί ποτέ ένας τέτοιος σουτέρ σαν τον Ντράζεν!Εκτός το οτι ήταν και πολύκαλός τεχνίτης.Ο Μανού μπορει μεν να έχει πολλές επιτυχίες,αλλά δεν είναι αβοήθητος.Στο ΝΒΑ εχει εναν Tim Dunkan και έναν Tony Parker στην ομάδα του,που στην ουσία αυτοί είναι καιοι star των Spurs.Και στην εθνικη του ομάδα έχει πολύ καλούς παίχτες,άρα επόμενο ήταν να έρθουνε και οι τίτλοι.Σίγουρα μεγάλη μορφή του παγκοσμίου μπάσκετ,αλλά...ψηφίζω δαγκωτό Ντράζεν,και για συναισθηματικού λόγους.

αυτο το τοπικ να θεωρηθει ως αστειο?
Ντραζεν με την Τσιμπονα
1985.
- European Champions
- National Champions
- National Cup Champions
- Intercontinental cup - 3rd place
1986.
- European Champions
- National cup Champions
- National championship Finalist
- Intercontinental cup 3rd place
1987.
- European Cup Champions
- Intercontinental cup - 3rd place
1988.
- National Cup Champions
- Radivoj Korac Champions
καλα ολα αυτα που θυμηθηκατε αλλα υπαρχουν κ 2 ματσακια απεναντι στη Ρεαλ που στο πρωτο ειχε 44 ποντους κ στην ρεβανς ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΜΑΔΡΙΤΗ ειχε 49 με 20 ασιστ!!!
στην Ρεαλ ατομικα ρεκορ, οι 42 ποντοι σε παιχνιδι τελικων κ τα 8 τριποντα σε αλλο ματς τελικων δε γνωριζω ακομα αν εχουν ξεπεραστει, το κερασακι στη τουρτα το εβαλε στον τελικο του κυπελλου κυπελλουχων με 62 ποντους απεναντι στην cazerte!
την ιδια χρονια στο Ευρωμπασκετ που κατεκτησε η Γιουγκοσλαβια κερδιζοντας μας στον τελικο, ανακηρυχθηκε MVP κ 2ος σκορερ του τουρνουα πριν κανει το βημα για το ΝΒΑ!
στους Blazers 2 χρονια δεν ειχε το χρονο που επρεπε,παρολο που δεν ειχε μεγαλο χρονο συμμετοχης δε τον πηρε απο κατω κ συνεχισε το χαβα του με την Εθνικη του ομαδα κατακτωντας το παγκοσμιο κυπελλο απεναντι στη Σοβιετικη ενωση!
Στις 23 Ιανουαρίου, 1991, ο Πέτροβιτς έγινε παίκτης των New Jersey Nets. Ο Πέτροβιτς τώρα ήταν μέλος μιας ομάδας η οποία ανέδειξε δύο από τους καλύτερους και πολλά υποσχόμενους νέους στο πρωτάθλημα, τους Kenny Anderson και Derrick Coleman, αλλά που δεν είχε φτάσει στα play-off από το 1986.
Αποφασισμένος να μην αφήσει το περιστατικό με το Πόρτλαντ να επαναληφθεί, ανταποκρίθηκε άμεσα στον αυξημένο αγωνιστικό του χρόνο (20,5 λεπτά ανά παιχνίδι), μετρώντας ένα μέσο όρο 12,6 πόντων ανά παιχνίδι και 43 παιχνίδια με τους Nets.
Η πρώτη του ολοκληρωμένη περίοδος με την ομάδα του New Jersey ήταν πραγματικά φανταστική: χωρίς να έχει χάσει ούτε ένα παιχνίδι, ο Πέτρο, όπως τον αποκαλούσαν, είχε ένα μέσο όρο 20,6 πόντων σε 36,9 λεπτά στο παρκέ, ενώ ήταν και ο κορυφαίος όλων των γκαρντ του NBA σε ποσοστό ευστοχίας εντός πεδιάς (51%).
Καθιερώθηκε ως ο ηγέτης της ομάδας και ανακυρήχτηκε MVP της. Ακόμα σπουδαιότερα, η επιτυχία του συνοδεύτηκε και με επιτυχία της ομάδας, καθώς οι Nets σημείωσαν 14 περισσότερες νίκες από την προηγούμενη περίοδο και κατάφεραν να φτάσουν στα play-off.
Ο Πέτροβιτς συνέχισε την ανοδική του πορεία, αύξησε το μέσο όρο πόντων του (22,3) την περίοδο 1992-1993 και επανέλαβε τα εξαιρετικά ποσοστά ευστοχίας σε σουτ τριών πόντων από την προηγούμενη σεζόν (45%), για να ηγηθεί και πάλι όλων των γκαρντ του πρωταθλήματος σε ποσοστό ευστοχίας στα δίποντα (52%).
Τα Αμερικανικά μέσα ενημέρωσης τον τίμησαν, επιλέγοντας τον στην τρίτη καλύτερη ομάδα ολόκληρου του πρωταθλήματος εκείνη την περίοδο. Ωστόσο, η αποτυχία να λάβει μια πρόσκληση για το NBA All-Star game του 1993, απογοήτευσε βαθύτατα τον Πέτροβιτς: ήταν, μάλιστα, ο μοναδικός ανάμεσα στους 15 μεγαλύτερους σκόρερ του NBA εκείνη τη σεζόν που δεν κλήθηκε
κ η μεγαλυτερη διακριση ειναι που μπηκε στο HALL OF FAME 2002!!!
ολα αυτα μεχρι τα 29 του!!!
ο Τζινομπιλι μεγαλος παιχτης αλλα ελεος!!! ειναι ηδη 2 χρονια μεγαλυτερος του Ντραζεν κ απο ευρωπη οι διακρισεις κ οι κουπες τις μετραμε με τα δαχτυλα του ενος χεριου, MVP σε ενα φαιναλ φορ, ΜVP σε ισπανικο κ ιταλικο πρωταθλημα, οσο για το ΝΒΑ παλι καλα που υπαρχουν τα τρια δαχτυλιδια!
δεν υπαρχει μετρο συγκρισης πιστευω, ο Μανου ειναι ηδη 2 χρονια μεγαλυτερος κ δεν εχει ουτε το 1/4 των διακρισεων του Ντραζεν!

αν θυμαμαι καλα ο τζινομπιλι εχει παρει το 2001 ευρωλιγκα με την κιντερ και το 2002 εφτασε παλι τελικο με την κιντερ αλλα εχασε στο νημα απο παο.εχει σηκωσει 2-3 πρωταθληματα ιταλιας αν θυμαμαι καλα.και με την εθνικη της χωρα του εχει πολλες διακρισεις.

απο κουπες :
Italian League Championship: 2001
Italian Cup: 2001, 2002
Euroleague: 2001
ατομικες διακρισεις:
Italian League All-Star: 1999, 2000, 2001
Italian League Most Improved Player: 2000, 2001, 2002
Euroleague 2000-01 Finals Most Valuable Player: 2001
Italian Cup Most Valuable Player: 2002
μια ευρωλιγκα 2001 κ mvp φαιναλ φορ, ολα τα αλλα ειναι εγχωρια!
τι συγκρινουμε τωρα???
νομιζω ειναι ιεροσυλια κ μονο που το αναφερουμε, ας τον συγκρινουμε καλυτερα με κανεναν αλλο σας παρακαλω κ αν του αφαιρεσουμε κ δυο χρονακια ηλικιακα ειναι μειον ενα δαχτυλιδακι!
δεν αμφισβητω την αξια του, μεγα παιχτουρα αλλα θελει αλλες 2 ζωες για να κατακτησει ολα αυτα που εχει ο Ντραζεν!
οι πολλες διακρισεις του με την Αργεντινη ειναι:
Americas Championship: 2001
Summer Olympic Games gold medal: 2004
ΥΓ. Παμε Ελλαδαρα να δειξουμε στον Μανου κ την παρεα του τι εστι βερικοκο!!! παμε γερααααααα με τσαμπουκααααα

το αργυρο στο παγκοσμιο του 2002 το ξεχασες?η μαλλον χρυσο γιατι ο πιτσιλκας επαιξε με τους σερβους

Ισχυει αυτο που λες.Γενικα τον Τζινομπιλι, τον εχω σε εκτιμηση,οπως κ τους υπολοιπους Αργεντινους.Μικρη χωρα,με το ποδοσφαιρο να παιρνει την μεριδα του λεοντος,ομως το μπασκετ με αυτην την ταλαντουχα φουρνια,εχει προσφερει επιτυχιες κ συγκινησεις τα τελευταια χρονια.Την θεωρω σημαντικη προσπαθεια.

Boss, τις ευρωπαϊκές διακρίσεις του Πέτροβιτς γιατί τις βάζεις σε στήλες και του Τζινόμπιλι σε γραμμές; Για να μην αναφέρουμε ότι τα "Intercontinental cup 3rd place" και "National championship Finalist" δεν αποτελούν τίτλους. Ο Ντράζεν υπερέχει σαφώς στη διεθνή καριέρα (στατιστικά και συλλογικά), αλλά δε χρειάζεται να κάνουμε διακρίσεις στην παρουσίαση. Τα παλμαρέ τους σε συλλόγους είναι:

Ντράζεν: 1 πρωτάθλημα Κροατίας, 3 κύπελλα Κροατίας, 1 Κόπα ντελ Ρέι (Ισπανία), 2 ευρωλίγγες, 2 ευρ.κύπελλα.

Μανού: 1 πρωτάθλημα Ιταλίας, 2 κύπελλα Ιταλίας, 1 ευρωλίγγα.

Σε καριέρα ΝΒΑ δε χρειάζεται να εξωραΐζουμε τα πράγματα. Ο Πέτροβιτς είχε τη διάκριση του να είναι από τους πρώτους internationals που έπαιξαν στο ΝΒΑ και μάλιστα χωρίς να έχει παίξει κολλέγιo, αλλά σε καριέρα εκεί ο Τζινόμπιλι υπερέχει. Θα ήταν αλλιώς τα πράγματα αν ο Ντράζεν δεν "έφευγε"; Μπορεί, μπορεί και όχι, αν έχουν βάση οι ισχυρές φήμες συμφωνίας του με τον ΠΑΟ.

η καριέρα του Μότσαρτ στην Ευρώπη είναι απλησίαστη όχι από τον Μανού αλλά από οποιονδήποτε,
έφυγε μόλις 25 χρονών πλήρης ημερών
ότι οδήγησε μόλις στο ξεκίνημα της καριέρας του ως έφηβος την εντελώς άσημη Σιμπένκα σε δύο συνεχόμενους τελικούς Κόρατς κόντρα στην Λιμόζ του μεγάλου Μέρφι παίζοντας κάθε χρόνο από το 1982 σε ευρωπαϊκούς τελικούς διασυλλογικών διοργανέσεων και κλείνοντάς την με την μεγαλύτερη εμφάνιση –αναλογικά πάντα- που έχει γίνει στα Ευρωπαϊκά γήπεδα τα λέει όλα.


προφανώς αυτά τα γράφεις για τον Μανού, όμως ο Ντράζεν ήταν πολύ χειρότερος στα “καραγκιοζιλίκια” συν ότι πρόκειται για το μεγαλύτερο ψώνιο και ίσως χαρακτήρα που εμφανίστηκε στο ευρωπαικό μπάσκετ, κάθε φορά που έβγαζε την γλώσσα του στον αντίπαλο guard, το χαζοχαρούμενο ύφος και τα διάφορα σχόλια που έκανε κατά καιρούς έδειχναν μάλλον πόσο μικρός ήταν σαν άνθρωπος
εν ενεργεία ήταν ίσως ο πιο μισητός παίκτης που κυκλοφορούσε στην γηραιά ήπειρο.
Βέβαια αργότερα όταν πήγε στο ΝΒΑ πιθανότατα διορθώθηκε αρκετά, προφανώς εκεί ίσως βρήκε τον μάστορά του και δεν τον έπαιρνε να κάνει τέτοια,
τέλος πάντων είναι και νεκρός και ίσως ατιμάζω την μνήμη του με αυτά που γράφω

πάντως αν ήμουν προπονητής και μου έβαζαν το δίλημμα ποιον θέλω στην ομάδα μου ασυζητητί θα διαλεγα Μανού καθώς είναι πιο ολοκληρωμένος παίκτης και μπορεί να κάνει σχεδόν τέλεια ότι και αν του ζητήσεις και επιπλέον δεν στερείτε ηγετικών προσόντων
κατα την γνώμη μου μία ομάδα έχει πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες έχοντας τον Μανού στο ρόστερ της έστω και αν θεωρώ τον Πέτροβιτς τον 2ο μετά τον Γκάλη μεγαλύτερο ευρωπαίο σκόρερ
βέβαια σαν αυθεντικά μπασκετικά ταλέντα Πέτροβιτς και Γκάλης νομίζω ήταν ικανότεροι απ’ τον Αργεντίνο

σχετικα με τα στατιστικά που αναφέρθηκαν παραπάνω
δεν νομίζω ότι υπάρχει παιχνίδι με την Λιμόζ στο οποίο είχε 25ασίστ προφανώς εννοείς το παιχνίδι με την Τρέισερ, ενώ και στον τελικό της Αθήνας κόντρα στην Ρεάλ είχε 36π 7ασίστ 5ρ. αλλά η εμφάνισή του δεν ήταν και τόσο φοβερή όσο υποδηλώνουν τα νούμερα..
επιπλέον τα δύο παιχνίδια με την Ρεάλ που αναφέρονται παραπάνω με τους 44 και τους 49π. είναι σε διαφορετικές σεζόν το πρώτο είναι 1984-85 και το δεύτερο την επόμενη
και την Σοβιετική Ένωση δεν την κέρδισε ποτέ!!! μόνο το ’88 στον -όχι και τόσο σημαντικό- αγώνα ομίλου στους Ολυμπιακούς της Σεούλ τα κατάφερε αλλά στον τελικό της διοργάνωσης ο Σαμπόνις και ο Μαρτσουλιόνις πάλι του έκαναν πλάκα, πάντα έχανε από αυτούς όσο ήταν οι Σοβιετικοί στο προσκήνιο μέχρι το 1989, βέβαια το 89 όντας και γηπεδούχος ίσως τα κατάφερνε αλλά του χάλασε τα σχέδια ο Γκάλης που ήταν ο κακός δαίμονας των Σοβιετικών στον ημιτελικό με το τρίποντο του Φάνη

sarounas,εχεις δικιο για τον χαρακτηρα του Ντραζεν,ειναι γνωστο,αλλα εγω μιλαω για τον τροπο που ξεγελα ο μανου τους ρεφς...
Ο Ντραζεν ειχε τετοιο τροπο στο παιξιμο του?
διορθωσε με αν κανω λαθος...
(σιγουρα εχω πιο προσφατες παραστασεις απο Μανου,αλλά δεν θυμαμαι κατι υπερβολικο απο Μοτσαρτ σε αυτον τον τομεα...περασαν τα χρονια,γερασα και εγω...ισως να ξεχναω... )

οσων αφορα αυτο σε μια συνεντεξη του θαναση γιαννακοπουλου πριν απο ενα ματς(νομιζω εκεινο το ματς ηταν την επετειο της μερας του θανατου του ντραζεν) ειχε δηλωσει ξεκαθαρα οτι ειχαν συμφωνησει και οτι θα βλεπαμε το διδυμο γκαλη-πετροβιτς στον ΠΑΟ

συμφωνω σε ολα αλλα για να ειμαστε κ λιγο δικαιοι μηπως μπορουμε να πουμε ποιους ειχε συμπαικτες ο Ντραζεν κ ποιους ο Μανου???
ο Λυπηριδης(που τον θυμηθηκα???) με τον Αρη κατεκτησε 6 πρωταθληματα, 5 κυπελλα, 1 κυπελλουχων κ επαιξε κ σε 3 φαιναλ φορ!!!
ο Φανης Χριστοδουλου κατεκτησε 1 πρωταθλημα με τον ΠΑΟ κ 1 κυπελλο με τον Πανιωνιο!!!
δε θελω να κανω συγκριση των δυο γιατι δε μπορει να γινει, ο ενας ειχε την τυχη να εχει συμπαικτες τους Γκαλη, Γιαννακη κτλ κτλ κ ο αλλος τους Γασπαρη, Μπρουγο, Χουγκαζ κτλ κτλ
δεν απαξιωνω τον Μανου σε καμμια περιπτωση ειναι απο τους καλυτερους παιχτες στο κοσμο αλλα δε μου λενε κ παρα πολλα τα 3 δαχτυλιδια του Μανου με του Σπερς, για φανταστειτε τον Ντραζεν με τους συμπαικτες του Μανου!
αλλα ολα αυτα ειναι υποθετικα, δεν ειμαι απολυτος, μπορει να κανω κ λαθος αλλα αυτη ειναι η αποψη μου!

Μανού Τζινόμπιλι,φυσικά... .Μπορεί ο Ντράζεν να ήταν μεγαλύτερος σκόρερ,και καλύτερος σουτερ...αλλά την διείσδυση του Μανού,οι σταυρωτές αυτές τρίπλες,με ταχύτατα βήματα αλλαγής κατευθύνσεως...(που δικαιολογούν τον παρωνύμιο:άνθρωπος διάσειση)...ο Ντράζεν δεν την είδε ποτέ,ούτε στον ύπνο του....
Παρότι ο Τζινόμπιλι αρέσκεται να κάνει πιο περίπλοκα πράγματα από αυτά που έκανε ο Ντράζεν...υπερτερεί σε ουσία.

Δυστυχως νομιζω οτι ειναι τελειως αδοκιμο να γινει οποιαδηποτε συγκριση των δυο παικτων. Ο Μοτσαρτ του Ευρωπαικου μπασκετ ειναι στην σφαιρα του μυθου . Ο Μανου ειναι πραγματι ενας παικτης καταπληκτικος με μεγαλη διαρκεια στην αποφοση του και στις επιτυχιες του σε Εθνικο και ομαδικο επιπεδο. Ομως ειναι πληρης ημερων. Ο Ντραζεν εφυγε πολυ νωρις και εγινε μυθος , φαντασου τι θα λεγαμε γι αυτον σημερα αν ζουσε και τελειωνε την καριερα του στα μπασκετικα του γεραματα. Η συγκριση λοιπον ειναι ανεφικτη.

τι αλλο περιμενα να ακουσω απο σενα???

Δεν είναι όμως σωστή αυτή η αναλογία, γιατί οι 2 αυτοί παίκτες δεν είναι καν συγκρίσιμοι. Αν ο Λυπηρίδης έπαιρνε τη θέση του Χριστοδούλου στον Πανιώνιο, η ομάδα θα τερμάτιζε σταθερά 3-4 θέσεις κατώτερα απ'όσο με το Φάνη.



Σύμφωνοι, αλλά θα είχε εξίσου μεγάλο ρόλο στην ομάδα; Στο Νιου Τζέρσεϊ βρήκε μια ομάδα που δεν είχε τόσους καλούς παίκτες και στήριξε πάρα πολλά πάνω του και τις τελευταίες 2 χρονιές (τις καλύτερές του) είχε 21-22 πμό, περίπου 3 ρμό και κάτι παραπάνω από 3 ασ.μό, παίζοντας περίπου 37,5 λεπτά για μια ομάδα επιπέδου Α' γύρου πλέι οφ. Ο Τζινόμπιλι πέρυσι, στην καλύτερη χρονιά του είχε 19,5 πμό, 4,8 ρ, 4,5 ασίστ, παίζοντας 31,1 λεπτά για μια ομάδα που έκανε πρωταθλητισμό. Αν βάλεις έναν GM του ΝΒΑ να επιλέξει μεταξύ των καλύτερων σεζόν μεταξύ των 2 αυτών παικτών χωρίς να ξέρει ποιοι είναι, το πιο πιθανό είναι να επιλέξει την καλύτερη σεζόν του Μανού.



Κι όμως, κι ο Πέτροβιτς ήταν εξαιρετικός ντριμπλέρ. Στο ΝΒΑ δεν τα πολυέκανε αυτά, εκεί τον είχαν για άλλους ρόλους, αλλά στην Ευρώπη ήταν από τους πρωτοπόρους στο να αφήνουν τον αντίπαλο πίσω με μια αστραπιαία ντρίμπλα-δες π.χ τη φάση στο 0:38: http://www.youtube.com/watch?v=L41vFYDdQdw

Εξαιρετική κίνηση όντως.Καρμπον ντρίπλα...σαν αυτή του Μποντιρόγκα στην συγκεκριμένη φάση.

http://www.youtube.com/watch?v=eIyWC8h56sg

Αλλά εγώ όταν συγκρίνω αυτούς τους 2 παίκτες,σε αυτόν τον τομέα..αναφέρομαι σε αυτό το "αέρινο μπουκάρισμα",στο transmission του Τζινόμπιλι...στοιχείο εξαιρετικά σπάνιο,να το βρείς σε παίκτη σε τόσο υψηλά στάνταρ.Δες χαρακτηριστικά στο 0:21 , 1:00 , 1:26 και στο 2:56

http://www.youtube.com/watch?v=T_FOkeMzdIg&feature=related



Είναι κάτι που το κατέχει σε υπερθετικό βαθμό και ο Τόνυ Πάρκερ(Γι'αυτό και τους θεωρώ ιδανικούς παίκτες για πρωταθλητισμό,και να συμπληρώνουν σχεδόν τέλεια έναν ψηλό σαν τον Ντάνκαν).

Τζινομπιλι διοτι εχει τρια δαχτυλιδια ως νουμερο δυο της ομαδας (συγνωμη κυριε Παρκερ) πηρε Ευρωλιγκα λιγοτερες βεβαια απο τον Ντραζεν αλλα τα κρητηρια μου οπως και σε αλλες περηπτωσεις ειναι το ΝΒΑ.Βεβαιως να αναφερθω και στο παιχνιδι τους ο Ντραζεν καλυτερο σουτ αλλα σε ολα τα αλλα για μενα Μανου.Καλυτερη πασα,χαοτηκα καλυτερη ντριμπλα και φανταστικη δυεισδηση με τρομερη ευληγησια πραγμα απηστευτο για μη αμερικανο.Ο Ντραζεν σκουπιζε τον παγκο στο Πορτλαντ του Ντρεξλερ και του Πορτερ αλλα εκανε καλες εμφανησεις με τους Νετς οι οποιοι για να τον τιμησουν απεσυραν το νουμερο 3.Μεγαλος παιχτης ο συγχωρεμενος αλλα ο Μανου κατ εμε καλυτερος.

Διαφορετικες εποχες, δυσκολο να γινει συγκριση...

Θα πω Ντραζεν, με την ενσταση ομως οτι ΙΣΩΣ να εχει μυθοποιηθει ΛΙΓΟ παραπανω απο οσο θα επρεπε, λογω του προωρου θανατου του...

Σιγουρα ο θανατος του τον ''περασε σ'αλλα επιπεδα'',ομως αν κ 29 ετων,προλαβε κ εκανε μεγαλειωδη καριερα.Δεν ειναι δηλαδη κ ο μπασκετικος ''Τζεημς Ντιν''..

Ντραζεν Ντραζεν

Καμιά εξήγηση, έτσι για αλλαγή;

Tη χρονια που σκοτωθηκε,παραλιγο να γινοταν επιλογη στο All star game.Βλεπετε,ειχε μπροστα του τον Isiah και τον Joe Dumars.Το θεμα ομως ειναι,οτι ηταν μολις 25 χρονων και πιστευω οτι θα μπορουσε να κανει μεγαλες επιτυχιες,ειτε σε ατομικο ειτε σε ομαδικο επιπεδο,τα επομενα 7-8 χρονια της καριερας του.
Ταπεινη μου γνωμη...

Σεβαστη η γνωμη σου οπως ολων αλλα εχεις κανει λαθακια.Την χρονια που σκοτωθηκε θα υπεγραφε στον Παναθηναικο αλλα το αυτοκινητιστικο ατυχημα στην Γερμανια στερησε στον "Μοτσαρτ" την συνεχεια της ζωης του.Eπισης ηταν 30 ετων και οχι 25.

Μαλλον εκανα πολλα λαθακια...
Το θεμα ειναι παντως οτι ο Ντραζεν Πετροβιτς ηταν παρα πολυ καλος παιχτης!

Θα πρέπει όλοι να καταλάβουμε κάτι!

Το μεγάλο πρόβλημα σε αυτά τα VS είναι ότι οι πιο πολλοί από αυτούς που εκφέρουν γνώμη συνήθως έχουν δει τον έναν από τους δύο παίκτες μόνο από το youtube

Για αυτούς που ενδεχομένων να θυμούνται θα συμφωνήσουν ότι μιλάμε για έναν παίκτη που πέρα από τις τρομακτικές μπασκετικές του ικανότητες(σουτ,τρίπλα,crossover,διείσδυση κ.τ.λ) επαιζε και με την ψυχολογία του αντιπάλου του. Ποιός θα ξεχάσει την γλώσσα που έβγαζε τις εκνευριστικές γκριμάτσες που έκανε και το γεμάτο ενέργεια βλέμα του.

Αυτοί που ψηφίσατε Ginobili καλό θα ήταν να δείτε μερικούς αγώνες του Drazen....νομίζω μετά θα έχετε αλλάξει άποψη.

......Σκεφτείτε ότι τον συγκεκριμένο παίκτη σχεδόν τον μισούσα όταν έπαιζε αλλά δεν μπορώ να μην δώσω την αξία που του αναλογεί.

DRAZEN PETROVIC

Mερικοι απο εμας τον εχουμε δει περισσοτερο απο οσο νομιζεις και μπορω να σου πω με πασα βεβαιοτητα οτι στους τρεις απο τεσσερεις τομεις που αναφερεις τρίπλα,crossover,διείσδυση ειναι σαφως καλυτερος ο Τζινομπιλι με εξαιρεση το σουτ που ηταν καλυτερος ο Πετροβιτς.Το οτι καποιοι μεγαλωσαμε με καποιους μπασκεμποληστες σε καποια εποχη δεν πρεπει να τους αγιοπιουμε περισσοτερο απο τους τωρινους(για παραδειγμα Πετροβιτς εναντι του Τζινομπιλι) η αυτους που μεγαλωσαμε με τους παλαιοτερους (για παραδειγμα Τζορνταν εναντι Γουιλτ Τσαμπερλαιν και Οσκαρ Ρομπερτσον).

εγω δεν θα πω πολλα πραγματα...νομιζω οτι το nickname μου και μονο τα υποδηλωνεςι ολα!!!
Drazen Petrovic....

Και για μένα ο Ντράζεν ηταν την δεκαετια του 80,κατι παραπάνω απο εκνευριστικός ως χαράκτηρας, αφου πρώτα σου γ...ουσε το μυαλό και μετά σε διέλυε!Ειχα την τύχη σε ηλικια 10 χρονων να δώ στο Είρηνης και Φιλίας ,το ματς Ρεάλ -Καζερτα!Ας οψεται ένας ψιλοpsycho θειος μου(θέιος Μιλτος-μορφάρα ),που ήταν κολλημενος με τον Ντραζεν και το μπάσκετ κυριως λόγω 87!Δεν θά ξέχασω ποτέ ,το πόσο αέρινος ήτανε,σαν χόρευτης...Στα μάτια μου ήτανε κατι το απιστευτο,και αν και για πρώτη φορά ημουν στο γήπεδο με τόσο κοσμο ειχα χαζέψει με Οσκαρ και κυρίως με Ντραζεν,και δεν ξέφευγε η πρόσοχη μου!...Μου άρεσε το μπάσκετ και ηδη έπαιζα(ακαδήμιες sporting) αλλα απο έκεινη την μέρα παθιάστηκα!Οπότε δεν μπορώ να μαι αντικειμενικος...Απλά ο Ντραζεν ήταν πιο έγκεφαλικος και σου έδινε την εντύπωση οτι με ότι και αν είχε ασχοληθεί εκτός Μπάσκετ,θα το έκανε εξισου εντυπωσιακά...Ηγέτης με όλη την σημασία της λέξης!Αυτο το στυλ του τσόγλανου,τον έκανε αγαπητό!!Ο Γιός του διαβόλου ήταν και θα είναι,μια μορφή ανεξίτηλη στον χρόνο!

Μηπως εννοεις το 1985 Τσιμπονα-Ρεαλ οπου ειχε συμπαιχτη και τον αδερφο του τον Αλεξαντερ?Ημουν μεσα πολυ πητσιρικας και εγω.

Aυτο που λεει ο Majesty 23,εγινε οντως στο σταδιο ειρηνης κ φιλιας το 89' αν δεν κανω λαθος,οπου εβαλε 62 ποντους,ενω ο Οσκαρ εβαλε 44.Επειδη δεν θυμαμαι,και το παιχνιδι που αναφερεις εγινε εδω?

Nαι το 1985 στο Σεφ επαιζε στην Τσιμπονα τοτε ο Ντραζεν και με 35 ποντους (ισως και 37 δεν θυμαμαι ακρηβως ) καθαρησε το ματς απεναντι στην μετεπειτα ομαδα του.Ο τελικος του πρωταθλητριων (μετεπειτα Ευρωλιγκα) ηταν και το σηκωσε ο Ντραζεν.

σην μέση είναι το σωστό 36 είχε βάλει
το ματς αυτό αποτέλεσε και τα εγκαίνια του ΣΕΦ για αγώνα μπάσκετ, η Τσιμπόνα εκτός των αφών Πέτροβιτς είχε ακόμη τους Τσούτουρα, Νάκιτς, Κνέγκο και βεβαίως προπονητή τον μεγάλο Μίρκο Νόβοσελ ενώ από την άλλη η Ρεάλ αν και είχε τα αδέρφια Μαρτίν, τον Κορμπαλάν και τον Ιτουριάγκα μόνο οι δύο Αμερικανοί ο Ρόμπινσον (κυρίως) και ο Τζάκσον καταφεραν να κάνουν κάτι καλό