Είναι κοινωνικός κανόνας ότι όσο καλός και να είναι ένας αθλητής, πάντα θα υπάρχει ή θα ανακαλύπτουμε κάτι που θα τον στοιχειώνει και θα μας κάνει να ασχοληθούμε αρνητικά μαζί του. Άλλες φορές είναι μια μπασκετική αδυναμία του, άλλες μπορεί να είναι ένα γνώρισμα του χαρακτήρα του, μια ατάκα που έχει πει, μια ακραία και μη αποδεκτή συμπεριφορά του, που θα παρουσιαστεί με τρόπο τέτοιο για να επαληθευτεί η έκφραση ότι "κανείς δεν είναι τέλειος".
Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι ο Shaq, για πολλούς ο πιο δυνατός center όλων των εποχών, που ενώ συνήθως έσπαγε τα κοντέρ σε όλες τις στατιστικές κατηγορίες και έπαιρνε πρωταθλήματα το ένα μετά το άλλο, δεν κατάφερε να νικήσει την αδυναμία του στις ελέυθερες βολές. Το ποσοστό του σε όλη του την καριέρα ως τώρα κυμαινόταν από 45% έως 60% περίπου και έχει μείνει στην ιστορία ως ένας από τους παίκτες που ταλαιπωρήθηκαν ιδαίτερα από την "γραμμή της φιλανθρωπίας" (Χατζη αυτό για σένα).
Οι υπόλοιπες υποψηφιότητες περιλαμβάνουν παίκτες με μικρό ή μεγαλύτερο ταλέντο. Χαρακτηριστική και αντίστοιχη με τον O'Neal (πιο χτυπητή-απλά χρησιμοποίησα το παράδειγμα του fatso επειδή τον έχουμε ζήσει) ο κατοστάρης Chamberlain που είχε χαμηλότερο ποσοστό μάλιστα. Στην καριέρα του έχασε 5.805 προσπάθειες, ενώ ο Diesel 5.145 (θέλει περίπου 3.5 χρονιές για να τον πιάσει).
Στο poll τιμητικά πρόσθεσα δύο μορφές των ελευθέρων βολών, για τον μοναδικό τρόπο εκτέλεσης:
1) τον Chuck Hayes με την προσποίηση και το στράβωμα των χεριών από τα αριστερά προς τα δεξιά (βλ. vid παρακάτω).
2) τον μεγάλο Bill Cartwright με το βαθύ κάθισμα και την εκτόξευση λες και τα χέρια του ήταν σφεντόνα.
Chuck Hayes