Ο μεγαλύτερος εφιάλτης από τότε που το άκουσα πριν περίπου 5 χρόνια. Ο μοναδικός λόγος που θα μπορούσα να σταματήσω να βλέπω ΝΒΑ. Είχε γραφτεί και παλιότερα από εφημερίδες του παναθηναικού και μιλάγανε για το 2006. Φυσικά το 2006 πέρασε και δεν έγινε τίποτα. Νέες φήμες λέγανε ότι ευρωπαική ομάδα θα φτιαχτεί σε περίπου 30-40 χρόνια και κάπως ανακουφίστηκα.

Και πάνω που ετοιμάζουμε κάτι πολύ καλό γύρω από το ΝΒΑ για το φόρουμ, ιδού ! Διαβάστε και κλάψτε...




"Το ΝΒΑ τις έχει παρακολουθήσει"
Γιατί ο Στερν και το ΝΒΑ δεν παρακολουθούν καλύτερα τα δικά τους ταλέντα που παίζουν στα κολλέγια, στα λύκεια και στους δρόμους και χαντακώνονται για χάρη του κάθε ευρωπαίου που την βλέπει ΝΒΑer ?

Και κάτι ακόμα. Γιατί οι ίδιοι παράγοντες, παίκτες κτλ που τώρα αποκαλούν το ΝΒΑ τσίρκο θα τρέξουν τότε να πάνε ? Γιατί ο απλός φίλαθλος κόσμος που τώρα αποκαλεί το ΝΒΑ τσίρκο σε λίγο καιρό θα λένε "πωωωωω κοιτάχτε, η παναθηναικάρα παίζει στο ΝΒΑ" ?

Υ.Γ. Και ο Ολυμπιακός να πήγαινε πάλι τα ίδια θα έλεγα.

Μαλλον θελουν το nba να πεσει και αλλο... Ρε γιατι δεν παιρνετε και τον Ηρακλη στο Ncaa και αφου φετος θα ανεβουμε Α1 να παιζουμε του χρονου ντερμπυ με τον Παναθηναικο στο Nba!

"Ναι ρε, οκ" ^



Αλήθεια αφού λένε ότι έχουν παρακολουθήσει τις ομάδες, έχουν δει πόσο "ΝΒΑ ομάδα" είναι ο παναθηναικός χωρίς τον Διαμαντίδη και η ΤΣΣΚ χωρίς τον Παπαλουκά ? Για την Ρεάλ ούτε λόγος.

Με το που διάβασα τον τίτλο, σκέφτηκα ότι ή ο μορφή διάβασε αυτό το άρθρο ή ότι αναφερόταν στην αποκάλυψη του Ντόναχι να αποκαλύψει καμιά 20αριά ακόμη διαιτητές που στοιχημάτιζαν.

Εδώ που τα λέμε, δεν πρόκειται για κάποιο σχέδιο που θεωρείται (ακόμη) επίσημο, αλλά:
Αν γίνει κάτι τέτοιο, αφενός θα είναι πλέον γελοίο να διατηρηθεί το όνομα "ΝΒΑ" (θα πρέπει να μετονομαστεί σε ΙΒΑ) και αφετέρου θα έχει αποδειχτεί πλέον με κάθε επισημότητα η διάθεση του Στερν, που προτιμά την παγκοσμιοποίηση και το χρήμα από την προστασία του εθνικού τους πρωταθλήματος και την πτώση επιπέδου που το απειλεί (αν όχι μαστίζει).

Και μόνο που η Ρεάλ θεωρείται "ομάδα επιπέδου ΝΒΑ" ή η Μπενετόν "υποψήφια" λέει πολλά για το πώς βλέπει πλέον το μπάσκετ ο Στερν και τι γνώσεις έχουν κάποιοι-αλλά είπαμε, μπρος στο χρήμα, τι'ναι η γνώση...

Τότε, ας μην το πολυζορίζουμε: Ας δημιουργηθεί από τώρα σχέδιο για μια παγκόσμια λίγγα, με 5+ ομάδες από κάθε ήπειρο να μοιράζονται την ελίτ των παικτών. Αφού πρέπει κάτι να μπασταρδευτεί, ας μπασταρδευτεί πλήρως εξ'αρχής για να μην παθαίνουμε συνεχόμενα εγκεφαλικά...

Μπα δεν νομιζω οτι ειναι τοσο μεγαλο προβλημα. Μια χρονια να συμμετασχουν, και την επομενη λογω αποτελεσματων δεν νομιζω να συνεχισουν να εφαρμοζουν τουτο το τελειως χαζο σχεδιο....

Βεβαια ποιος ο λογος να γινει κατι τετοιο? Και τωρα παμε σε αυτο που λες:



Αυτο που λεω παντα. Τι καθεται και ασχολειται με τετοιες βλακειες και δεν κοιταει τα πραγματικα προβληματα που εχει το ΝΒΑ σημερα?




Γιατι και με τον Διαμαντιδη και τον Παπαλουκα πιστευεις οτι ο ΠΑΟ και η ΤΣΣΚΑ αντιστοιχα, με τους ΝΒΑ κανονισμους και κυριως με 48λεπτο και 82 παιχνιδια το χρονο, πολλες φορες 2 μεσα σε 2 μερες, μπορουν να ανταπεξελθουν και να δωσουν ΚΑΤΙ, εστω ΚΑΤΙ λιγο στο ΝΒΑ? Το πολυ πολυ να κανουν καποιες νικες στην αρχη και μετα να καταρευσουν....
Αλλα δεν ειναι ετσι και αλλιως αυτο το θεμα. Το θεμα ειναι οτι δεν υπηρχε λογος να γινει κατι τετοιο....
Υπαρχει το θεμα των τελειως ανοικτων συνορων στο ΝΒΑ που ο καθε χαζος και αταλαντος ερχεται να διακριθει, και αντι να το διορθωσουν αυτο ασχολουνται με βλακειες?

Μεταξυ αυτου που λες(ξερω οτι δεν ειναι η αντιπροταση, σου απλα το λες απο αγανακτηση) και του ΝΒΑ+3 Ευρωπαικες ομαδες προτιμω το τελευταιο.
Αν γινει αυτο που λες τοτε θα κανω εμετο καθε μερα απο την αηδια. Πραγματικα! Αυτα τα φοβαμαι παρα πολυ και στο ποδοσφαιρο, αφου πχ πριν κανα 3-4 χρονια οι κορυφαιες ευρωπαικες ομαδες (Ρεαλ,Μπαρτσα,Μιλαν,Μαντσερστερ Γιουν. κλπ) θελανε να κανουνε μια κλειστη λιγκα μεταξυ τους και να μην συμμετεχουν στο CL και στα πρωταθληματα τους. Αυτο θα με σκοτωνε.... Ευτυχως που δεν εγινε.....

Nα τους δω πως θα τρέχουν από την μιά ήπειρο στην άλλη. Σιγα μην το πραγματοποιήσουν. Απλά το κάνει να τραβίξει ενδιαφέρον και μετά θα πει "όχι δεν το κάνουμε γιατί κτλ κτλ κτλ". Αλλά αν γίνει πραγματικότητα, τότε όλα τα πιθήκια της Αμερικής εύχομαι να μεταναστεύσουν στον Νότιο Πόλο και να κάνουν ηλιοθεραπία το καλοκαίρι.

Έλεος, θα καταστρέψουν το λόγο που πολλοί από εμάς αγάπησαν το μπάσκετ. 'Οσο για τον Στερν:
Δε λέω, έπαιξε το ρόλο του στην παγκόσμια επιτυχία του ΝΒΑ αλλά αν δεν μπορεί άλλο ας πάει σπίτι του. Μην ξεχνάμε ότι αυτός ο τύπος είναι ένας από τους κυριότερους λόγους που η Εθνική Αμερικής πήγαινε χάλια τα τελευταία χρόνια.

Εκτος των προαναφερθεντων υπαρχει και ενα αλλο θεμα:ΟΚ,ο Στερν το κανει αυτο για να κερδισει πελατες και να ανοιξει και αλλες πορτες στις υπολοιπες ηπειρους για το προ'ι'ον "του"...Δεν μπορει ομως να καταλαβει πως στην Ευρωπη κυριως οι αγορες ειναι,οπως λεμε,"ποδοσφαιρικες"...Υπαρχει ποτε περιπτωση να γεμισει ενα γηπεδο 40.000 θεσεων(τυπου ΝΒΑ)στην Αγγλια????Ή ακομα και στην Ελλαδα.......Αν δεν ειναι ντερμπι ποιο γηπεδο εχει παραπανω απο 5.000 κοσμο????Κατι τετοιο δεν ισχυει στο Αμερικα και θα περασουν παρα πολλα χρονια ωστε να γινει το ιδιο στην ευρωπη...Το ξερω,δεν ειναι το ιδιο το επιπεδο τωρα και θα ειναι το ιδιο μετα αλλα και παλι εγω βλεπω προβλημα....Ποιο καναλι θα δωσει τα χρηματα που θελει ο Στερν για τα τηλεοπτικα(εκτος αν ειναι κανενα ESPN)????Αλλη κουλτουρα στην Ευρωπη.........Τα εσοδα που θελει το ΝΒΑ θα τα εχει αν ανεβασει την ποιοτητα,οχι αν την ριξει βαζοντας στο κολπο και ομαδες απο αλλες ηπειρους που ειναι μακρια ακομα απο την φιλοσοφια του "μαγικου πλανητη"......και θα πρεπει να μετονομαστει κιολας,απο ΝΒΑ(national basketball assosiation) σε IBA(international basketball assosiation).....

LOL

Πολυ δραματικό topic, σχεδόν φώσκολος. "Η κατάρρευση του ΝΒΑ"

Κάτι τέτοιο δε μπορεί να γίνει για πολλούς λόγους.

1) Το επίπεδο του ΝΒΑ μπασκετικά ανεβαίνει διαρκώς σε όλους τους τομείς.
2) Το επίπεδο της Ευρώπης το ίδιο.

3) Δε γνωρίζουμε καν τι σημαίνει η ένωση Ευρώπη-ΝΒΑ. Διότι είναι αδύνατο μια ευρωπαική ομάδα να παίζει 82 αγώνες, 3-5 την εβδομάδα, κάνοντας υπερατλαντικά ταξίδια και παίζοντας 48 λεπτά, σε πολύ πιο γρήγορο και διαφορετικό μπάσκετ.

Για να γίνουν αυτα πρέπει να εφευρεθεί αεροπλάνο που κάνει το USA-Europe σε 4-5 ώρες (αδύνατο ). Πρέπει οι ευρωπαικές ομάδες να αρχίσουν προπονήσεις 2 χρόνια πριν, για να αντέξουν στο ρυθμό και πρέπει να αλλάξει όλη η δομή και το πρόγραμμα του ΝΒΑ, δηλαδή Δύση - Ανατολή κτλ.

4) Προφανώς για να παίξει μια ευρωπαική ομάδα στο ΝΒΑ, θα πρέπει να αλλάξει και όλο το roster. Σίγουρα δηλαδή, παιχτάκια τύπου Αλβέρτη, Batiste κτλ θα εξαφανιστούν και έιτε με expansion draft, είτε με υπογραφές καλών free agents λόγω άδειου salary cap, είτε με trade, οι Ευρωπαικές ομάδες θα καταφέρουν να φτιάξουν ενα ανταγωνιστικό roster όπως κάθε νέα ομάδα του ΝΒΑ, όπως οι Wolves, Raptors, Grizzlies, Bobcats.. που άργησαν πολύ να μπουν playoff ή δεν έχουν μπει ακόμα αλλά τουλάχιστον είναι πλέον ανταγωνιστικές.

5) Θα πρέπει να δούμε και τι ρόλο θα παίξει μετά η τεράστικα υποβάθμιση των εθνικών πρωταθλημάτων και της Euroleague, γιατί αποκλείται να τα αφήσουν έτσι, σα να είναι NBDL.

ΑΑΑΑΝ λοιπόν γίνουν όλα αυτά και πολλά ακόμα σε μια διαδικασία κάποιον χρόνων, και τελικώς προσαρμοστούν οι ευρωπαίοι στα δεδομένα του ΝΒΑ, τότε κατα τη γνώμη μου θα γίνει ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον πρωτάθλημα. Θα είναι και "ΝΒΑ" σε ύφος, οργάνωση, επίπεδο αλλά και με παγκόσμιο ενδιαφέρον.

Οπότε πριν αρχίζουμε threads του τύπου "καταστρέφεται ο πλανήτης και επιτίθονται οι εξωγηίνοι" καλό είναι να το ψάχνουμε το θέμα.

Δεν μας λες κάτι καινούργιο. Κανείς δεν περιμένει οι ευρωπαικές ομάδες να μπουν αύριο και να παίξουν. Μέχρι το 2010-11 μας χωρίζουν τρία χρόνια (ενώ εσύ δίνεις δύο) για να προετοιμαστούν κατάλληλα και το ΝΒΑ και η Ευρώπη.


Τότε να βάλουμε ομάδες από άλλες χωρές στο ελληνικό πρωτάθλημα για να έχει παγκόσμιο ενδιαφέρον η Α1.


Αυτό το θέμα το ψάχνω εδώ και τέσσερα χρόνια και δεν έχω βρει έστω και ένα σημείο (εκτός από το οικονομικό ίσως) που να επωφελείται το ΝΒΑ.

Όσο για τις δυσκολίες που υπάρχουν για να πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο, δεν χρειάστηκε να το ψάξω και πολύ. Όπως είπα και πριν, είναι γνωστές.

Mας μπερδεψες:







Επισης,ο Μπατιστ,μονο παικτάκι δν ειναι.Πλεον,θεωρειτε ενα απο τα καλυτερα 4αρια της Ευρωπης,αν οχι το καλυτερο.Δεν ειναι τοσο τραγικα τα πραγματα αγωνιστηκα.Κοιτα τους Ραπτορς ας πουμε,που ειναι Ευρωλιγκα + Κρις Μπος.

Επισης το προγραμμα δν ειναι και τοσο απιθανο.

41 εκτος εδρας αγωνες εχει η καθε ομαδα,οι 4 θα ειναι εντος Ευρωπης,35 ας πουμε πως ειναι.
Με 3-4 ταξιδια και 7-8 ματς καθε φορά,μια χαρά βολεύεται.


Εμενα η τεράστια ενσταση μου,το εγραψα και στο αλλο τοπικ,ειναι η καταστροφη του Ευρωπαικου μπασκετ,και των Εθνικων πρωταθληματων.
Σκεφτετε ενα ΝΒΑ,χωρις Σελτικς,Λεικερς και Μπουλς πχ.Αηδια.

Eκτός του ότι θεωρώ αδιανόητο να υπάρχει έστω και ένας φαν του ΝΒΑ που να είναι υπέρ αυτής της κίνησης,
είμαι πολυ περίεργος να δω πόσο "ΝΒΑ ύφος" θα έχει μία ομάδα με προπονητή τον Ομπράντοβιτς.


Είσαι λίγο υπερβολικός. Κάπου είχες γράψει ότι το ΝΒΑ τώρα είναι καλύτερο από ποτέ.
Είμαι από αυτούς που υποστηρίζουν φανατικά ότι το τωρινό ΝΒΑ (εκτός από ελάχιστα σημεία) δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το παλιό αλλά δεν νομίζω ότι βρίσκεται σε καλύτερη φάση από αυτή του 80 ή του 70.


Πλάκα-πλάκα εγώ δεν έχω δεί καμία άνοδο της Ευρώπης σε σχέση με παλιά.

Ο Μπατίστ είναι καλός για ευρωπαικά δεδομένα, στο ΝΒΑ ίσως να κατάφερνε να παίζει κάπου στο πάγκο.

Όσο για τους Raptors, μπερδεύεις κάτι. Ότι έχουν ευρωπαίους δε σημαίνει ότι παίζουν ευρωπαικά. Στο ΝΒΑ παίζουν . Αλλη ταχύτητα, αλλά σφυρίγματα, άλλο επίπεδο κι εκτός από αυτό οι 2 καλύτεροι παίχτες τους είναι αμερικάνοι (Bosh, Ford) . Τα συμπληρώματα είναι απο Ευρώπη.\

Σχετικά με το πρόγραμμα, ξέχασες την ανάποδη πλεύρα. ΟΚ για τους αμερικάνους, έχουν μονο 4 έδρες στην Ευρώπη να παίξουν. Οι Ευρωπαίοι που έχουν 30 τι θα κάνουν; Roadtrips 2 μήνες το καθένα;



Δε ξέρω πόσο υπέρ είναι οι ίδιοι οι αμερικάνοι, αλλά δε νομίζω να είναι κατά συνολικά. Αν σκεφτείς πόσο δημοφιλής είναι ο Dirk, ο Manu, ο Gasol.. μάλλον ύπερ είναι. Κι εκτός αυτού, μιλάμε για παγκοσμιοποιήση του Αμερικάνικου μπάσκετ. Δηλαδή η Ευρώπη είναι αυτή που προσαρμόζεται στο ΝΒΑ, όχι το αντίθετο. Γι'αυτό κι ο Ομπραντοβιτς προφανώς θα προσαρμοζόταν σε νέα συστήματα, με άλλους καύτερους παίχτες.

Και η Ευρώπη ρε συ εννοείται έχει βελτιωθεί μπασκετικά. Σκέψου την επαγγελματική πλέον προπόνηση και τις επιστημονικές μεθόδους πέρι διατροφής, εκγύμνασης που κάνουν ένα παίχτη να πάρει 15 κιλά μυς σε ένα καλοκαίρι. Κάτι που υπήρχει μόνο στο ΝΒΑ τόσα χρόνια, αλλα πλέον επεκτάθηκε από τα 90s κι εδώ. Κοιτά και το αλλό.. Μέχρι τα μέσα του 1990, ο μόνος παίχτης που ήξερε να κάνει reverse στην Ευρώπη ήταν ο Γκάλης και μερικοί Γιουγκοσλάβοι

Το πρόβλημα πάντως όπως είπε κι ο Air Kef κι εγώ στο προηγούμενο post δεν είναι το expansion του ΝΒΑ. Αυτό επιτυχημένο θα είναι. Το πρόβλημα θα είναι η μεγάλη υποβάθμιση των εθνικών πρωταθλημάτων και της Euroleague. Δε θα μπορούν να λειτουργήσουν ούτε σαν Β κατηγορία γιατί δε θα λειτουργούν με την ίδια δομή (δηλαδή salary cap κτλ). Προσωπικά βέβαια δε με πειράζει αυτό γιατί δεν ασχολούμαι καθόλου με ευρωπαικό μπάσκετ πλέον και θα μπορώ να βλέπω τον Maggette και τον Baron στην Ελλάδα

Το πιο πιθανό θα είναι να παίζουν σαν τους Σπερς. Όχι ότι δεν μου αρέσουν οι Σπερς αλλά ένα πρωτάθλημα με ομάδες σαν και αυτή δεν με εξιτάρει και πολύ και όπως έχει φανεί δεν εξιτάρει και τους ίδιους τους αμερικάνους.

Για τους ξένους που αναφέρεις... Εκτός του ότι ο Μανού δεν είναι ευρωπαίος ( ) δεν υπάρχει κάποιος άλλος εκτός απ'τον Ντιρκ που να είναι τόσο καλός (αν και ήταν καταστροφικός φέτος στα playoff όπως και πέρσι στους τελικούς). Όσο για τον Γκασόλ, είναι ο μεγαλύτερος λούζερ.


Ότι ξέρουν καλύτερα το μπάσκετ είναι σίγουρο. Το βλέπω από άλλη γωνία. Σύγκρινε πόσες καλές ομάδες υπήρχαν παλιά και πόσες τώρα. Τώρα οι πραγματικά δυνατές είναι μόνο δύο (παναθηναικός και ΤΣΣΚ) και αμέσως μετά πάνε μερικές Ισπανικές που ούτε για πλάκα δεν συγκρίνονται με τις προηγούμενες δύο.

Αλήθεια, πιστεύετε ότι οι Έλληνες φίλαθλοι θα γεμίζουν το γήπεδο σε μία τέτοια περίπτωση; Χλωμό το κόβω, ίσως μόνο στην αρχή που θα υπάρχει και ο ενθουσιασμός. Επίσης, δε νομίζω ότι το κοινό θα φωνάζει μόνο "defence" και τα σχετικά. Δυστυχώς η πλειοψηφία των Ελλήνων φιλάθλων στο γήπεδο αρχίζει τις καφρίλες. Πχ όταν βρίζουν τη μάνα του διαιτητή δεν τ'ακούς από 50 άτομα αλλά από ένα ολόκληρο γήπεδο. Η άποψη ότι οι κάφροι στα γήπεδα είναι η μειοψηφία είναι εντελώς λάθος κατ' εμέ.
Τεσπα, αν θέλουν μπορούν στο τέλος της σεζόν να δημιουργήσουν ένα φάιναλ φορ όπου θα συμμετέχουν ο πρωταθλητές ΝΒΑ, Ευρώπης, Νοτίου Αμερικής και Αυστραλίας.

δλδ θα μεγαλώσουν και τις διαστάσεις του παρκέ; και οκ αυτό, η ομάδες θα παίζουν και στο πρωτάθλημα της χώρας τους, και στο ΝΒΑ; (δεν θα παίζουν στην Ευρώπη καθώς αποτελούν μέρος του ΝΒΑ.)

Υ.Γ. Λογικά ούτε στο πρωτάθλημα θα παίζουν.
Υ.Γ.1 στο ΝΒΑ, μόνο ομάδες από Αμερική!

Ρε alexmei, πήγαινε πες τα κάλαντα καλύτερα.

ο θεός και η ψυχή τους, εδώ λέμε να μειωθούν λίγο οι ομάδες...
αυτό να δω ακόμη

πάντως σε καμιά περίπτωση δεν πιστεύω ότι ΠΑΟ, ΡΕΑΛ κλπ θα παίξουν ΝΒΑ
αν γίνει αυτό πιθανότατα θα δημιουργηθούν καινούριες ομάδες

εγώ νομίζω ότι η αναβίωση των mcdonalds κάθε Οκτώβρη με τις πρωταθλητριες και δευτεραθλήτριες ομάδες είναι η καλύτερη ιδέα για ένα μίνι παγκόσμιο πρωτάθλημα συλλόγων

Eχουν μπλεχτει λιγο τα τοπιξ!


Μια σειρα αγώνων πρωταθλητη ΝΒΑ και πρωταθλητη Ευρωλίγκας,στο τελος των σεζον ειναι νομιζω η ιδανικη λυση.


(Σιγα μην βαζουμε και Πρωταθλητη Ασιας! )

Οι Ράπτορς δεν έχουν απλά ευρωπαίους. Οι Ράπτορς έχουν μαζέψει 4-5 από τους καλύτερους παίκτες που αγωνίζονταν στην Ευρώπη (Γκαρμπαχόσα-Μπαρνιάνι-Πάρκερ-Καλντερόν, τώρα Ντελφίνο). Και πάλι, στη μετρίως μέτρια ανατολή απλά προκρίθηκαν στα play offs και αποκλείστηκαν από μια άλλη μετριότατη ομάδα. Οπότε αγωνιστικά τα πράγματα δεν είναι ευνοικά σε καμία περίπτωση.

Κατά τα άλλα μου φαίνεται εντελώς αστείο το ενδεχόμενο να συμμετέχουν ομάδες από την ευρώπη στο ΝΒΑ για πολλούς λόγους, οι περισσότεροι εκ των οποίων έχουν αναφερθεί, οπότε δεν έχω κάτι ουσιαστικό να προσθέσω.



Προσωπικά πάντως δεν αποθεώνω ουτε αποδοκιμάζω τίποτα εξ ορισμού. Ποιό είναι δηλαδή το 'ΝΒΑ ύφος' που πρέπει να παραμείνει ακηλίδωτο και οι κακοί ευρωπαίο θα έρθουν να το μαγαρίσουν?΄

Έχω ξενυχτήσει να δω ματς ΝΒΑ και βλαστημούσα την ώρα και τη στιγμή και έχω δει ματς ευρωλίγκας που ούτε στην τουαλέτα δεν ήθελα να παω μην τυχόν και χάσω δευτερόλεπτο. Και το ανάποδο φυσικά. Γενικότερα γουστάρω να βλέπω καλό μπάσκετ απ'όπου και αν προέρχεται αυτό. Και δε θεωρώ ότι το (κύριο τουλάχιστον)πρόβλημα στη συμμετοχή των ευρωπαίων είναι το 'τι μπάσκετ θα παρουσιάσουν', όσο άλλα ζητήματα (οικονομικά και υποδομής).



Ξεχνάς τον Πάρκερ, ενώ υπάρχει και μια σειρά παικτών οι οποίοι δεν είναι σούπερ σταρ αλλά βρίσκονται ένα σκαλοπάτι πιο κάτω (Στογιάκοβιτς, Κιριλένκο κτλ) μιλώντας πάντα για ευρωπαίους, γιατί αν το πάμε γενικότερα για αλλοδαπούς υπάρχει ο Μινγκ, ο Νας κτλ. Από που προέκυψε ότι ο Γκασόλ είναι λούζερ?

Γενικότερα το ξένο στοιχείο έχει διεισδύσει σε τέτοιο βαθμό στο ΝΒΑ ώστε δεν καταλαβαίνω γιατί θα ήταν τόσο καταστροφική η συμμετοχή μιας ομάδας από το εξωτερικό. Επίσης δεν καταλαβαίνω γιατί μερικούς σας απασχολεί τόσο η 'καθαρότητα' του ΝΒΑ και γιατί προβληματίζεστε με την υποβάθμιση της παραγωγικής διαδικασίας στην αμερική...

Γνωμη μου ειναι οτι αν πραγματικα υπαρχει βουληση, το ολο προντζεκτ δεν ειναι αδυνατο. Υπαρχουν τροποι να οργανωθει παρ οτι σιγουρα υπαρχουν πολλες αντικοιμεκες δυσκολιες.

Καποιος φιλος πιο πανω , νομιζω ο μορφι, ειπε οτι το ΝΒΑ δεν εχει τιποτα να κερδισει τιποτα παρα μονο μερικα οικονομικα οφελη. Αυτο δεν ειναι απολυτα σωστο. Η ευρωλιγκα με γοργους ρυθμους κλεινει την ψαλιδα με το ΝΒΑ, και μαλιστα τολμω να πω οτι αν αυτη τη στιγμη ολα τα ταλεντα που εφυγαν για ΝΒΑ ηταν στην ευρωπη, η ψαλιδα θα ηταν σχεδον ανυπαρκτη απο πλευρας επιπεδου βεβαια, μιας και απο πλευρας οργανωσης παρ οτι και εκει εχει γινει μεγαλη προοδος, δεν νομιζω ποτε η ευρωπη να πλησιασει ποτε πολυ το ΝΒΑ.

Τα ταλεντα ομως σε λιγο που φευγουν θα αρχισουν να μειονονται, μιας και πλεον υπαρχει μια απομυθοποιηση του ΝΒΑ, και ηδη παρουσιαζονται φαινομενα παιχτων σαν τον διαμαντιδη, τον βουισιτς κλπ που παρ οτι εχουν το ταλεντο δεν γουσατρουν ΝΒΑ.
Κλεινει και η ψαλιδα στους μισθους μιας και πλεον βλεπουμε οτι τα συμβολαια των 2 εκ ευρω ειναι καθημερινο φαινομενο στην ευρωπη, ποσο που αντιστοιχει σε συμβολαιο σχεδον 4 εκ δολλαρια στο ΝΒΑ, δηλαδη ενα συμβολαιο καλου παιχτη. Βλεπουμε οτι ομαδες ειναι μεχρι και ετοιμες να προσφερουν μεχρι και 3-3,5 εκ ευρω για παπαλουκα η σαρας, συμβολαιο που αγκιζει τα 7 εκ δολλαρια στις ΗΠΑ.
Ετσι λοιπον παιχτες θα αρχισουν να μενουν ολο και περισσοτερο ευρωπη και η ευρωλιγκα θα αρχισει να γινεται απο μια συμπαθητικη λιγκα που της περνουμε τα ταλεντα, μια εκνευριστικη λιγκα που ναι μεν δεν προκειται ΠΟΤΕ να φτασει το μεπιπεδο του ΝΒΑ, αλλα και που θα το απειλει οσο να ναι.

Ο στερν λοιπον εχει καθε λογο να σταματησει αυτον τον καλπασμο της ευρωπαικης λιγκας. Και ποιος καλυτερος τροπος απο το να παρει τις 3 καλυτερες και εμπορικοτερες ομαδες. Χωρια που θα εξασφαλισει οτι ολα τα ταλεντα της ευρωπης θα παιζουν με τον ενα η τον αλλον τροπο ΝΒΑ, μιας και ολοι θα θελουν να παιζουν σε μιας απο αυτες τις τρεις ομαδες.

τελος, οσον αφορα τα πιθανα αποτελεσματα, ειναι γελοιο να λεμε οτι ομαδα σαν τον ΠΑΟ η την ΤΣΣΚΑ θα γινει ρεζιλι και θα τα μαζεψει και θα φυγει μετα απο εναν χρονο. Ηδη αυτος ο ΠΑΟ και αυτη η ΤΣΣΚΑ εχουν πιστευεω χαλαρα τις 25-30 νικες, αν αναλογιστεις οτι θα ειναι απο τις λιγες ομαδες που θα παιζουν οργανωμενα και με παθος σε μια ρεγκιουλαρ σηζον που στο ΝΒΑ ολοι παιζουν μονο για το θεαμα.
Εδω η ΤΣΣΚΑ στο χαλαρο και για πλακα εριξε με ΝΒΑ ΚΑΝΟΝΕΣ 20αρα στους κλιππερς που ειναι ομαδα που εκανε 40 νικες στην δυτικη περιφερεια. Και μην ακουσω δικαιολογιες του στυλ βαριουντουσαν οι κλιππερς, και διαφορα αλλα γιατι στο κατω κατω οσο βαριεται ο ενας βαριεται και ο αλλος. Ο ζοτς για παραδειγμα δεν ηθελε να ακουσει για φιλικα στο Τεξας. Χαρη εκανε στους προεδρος και δεν θα μου κανει εντυπωση αν τα δει σαν φιλικα ευκαιρια να δοκιμασει συστηματα , και μου κατεβασει για κανα 20λεπτα τιποτα 5αδες σαν την περσυνι, των βουγιανιτς, ντελκ, παπ, σακοτα, γιαβτοκας.

Αν λοιπον στο υπαρχον ροστερ τους προσθεσεις και εναν σουπερ σταρ τυπου γκαζολ, νοβιτζκι, στογιακοβιτς μ παρκερ που δε θα εχουν προβλημα να ερθουν , τοτε η ομαδα αυτοματα θα βαλει υποψηφιοτητα για πλευ οφφς απο την πρωτη χρονια.

Υ.Γ. Για τον φιλο που ελεγε για τα αεροπλανα. Το κονκορντ εκανε το παριση-ουασιγκτον σε 2,5 ωρες. το γεγονος οτι πλεον δεν πετανε επειδη κριθηκαν ασυμφορα μιας και ηταν πολυ ακριβα, δεν σημαινει οτι δεν μπορουν να τα χρησιμοποιησουν οι ομαδες για τα προσωπικα τους ταξιδια. Εδω η ΤΣΣΚΑ εχει δικο της Τζετ. Οτι γουσταρει κανει.

Εγώ πάλι τολμώ να πω ότι από όλους όσους έφυγαν, ο μισοί και παραπάνω θα γυρίσουν στην Ευρώπη γιατί δεν θα τα βγάλουν πέρα (όπως έχει γίνει πολλές φορές).


Δεν γουστάρουν ή ξέρουν ότι δεν μπορούν να παίξουν ? Και αφού δεν γουστάρουν γιατί θα τρέξουν τότε να πάνε ?
Πάντα υπήρχαν παίκτες που αρνιόντουσαν να πάνε στο ΝΒΑ. Πιο παλιά ήταν ο Μποντίρογκα ο οποίος πεισματικά αρνιόταν κάθε πρόταση από το ΝΒΑ. Φυσικά ήξερε και ο ίδιος ότι δεν πρόκειται να τα κααφέρει. Και μιλάμε για τον καλύτερο παίκτη εκείνη την εποχή εκτός ΝΒΑ (και μάλιστα πριν αρχίσουν να χάσουν στις παγκόσμιες διοργανώσεις).

Υ.Γ. 1 Ο Ναβάρο τρέχοντας πήγε στο ΝΒΑ.
Y.Γ. 2 "Αποθυμοποίηση του ΝΒΑ" υπάρχει σε αυτούς που δεν το παρακολουθούν.


Τώρα συγκρίνεις τώρα τα λεφτα που παίρνει ένας ευρωπαίος σούπερσταρ μετα λεφτά που παίρνει ένας ρολίστας του ΝΒΑ. Τα 2 και τα 7 εκατομμύρια δεν είναι τίποτα μπροστα στα 50-60-70-80-90-100+ που παίνρουν οι all-star - superstar του ΝΒΑ.

Υ.Γ. Ο προυπολογισμός όλης της ΤΣΣΚ είναι ίσος το συμβόλαιο ενός καλού παίκτη του ΝΒΑ.


Μακράν από τα χειρότερα σκεπτικά που έχω διαβάσει. "Συνομόσια του ΝΒΑ για να σταματήσει την ανερχόμενη Ευρωλίγκα". Όπως ξαναέγραψα και πιο πριν, η Ευρωλίγκα μόνο ανερχόμενη δεν είναι. Μόνο δύο ομάδες αξίζουν και όλες οι άλλες είναι από κάτω τους. Για ποιά δυνατή και ανερχόμενη Ευρώπη μιλάμε ?


25-30 νίκες έχει χαλαρά μία μικρομεσαία ομάδα του ΝΒΑ.


Tώρα κατάλαβα γιατί έγραψες όλα τα παραπάνω.

Ποιά ομάδα του ΝΒΑ έχεις δει (αν έχεις δει) να παίζει ανοργάνωτα και να είναι ότι να ναι ακόμη και στην κανονική περίοδο ?

Υ.Γ. Τι έγραψα και πριν για την απομυθοποίηση του ΝΒΑ... ?


Και μετά έχασε από του Σίξερς, ομάδα με 25- νίκες στην Ανατολική περιφέρεια.


Νόμιζα ότι ο Διαμαντίδης και ο Παπαλουκάς είναι οι superstar...

Να συμπληρώσω μόνο κάτι :


Δεν προσπαθώ να δικαιολογήσω την ήττα των Κλίππερς αλλά οι κανονισμοί δεν ήταν καθαρά ΝΒΑ. Ειδικά για αυτά τα φιλικά έχουν αποφασιστεί να τηρούνται κανονισμοί που βρίσκοντα κάπου στο ενδιάμεσο μεταξύ ΝΒΑ και Ευρώπης.

Κοιταξε δεν εχω καμια διαθεση να υποτημισω το ΝΒΑ, ουτε ειμαι απο αυτους που λενε οτι το ΝΒΑ ειναι ενα τσιρκο και οτι παιζουνε μονο κατι τυποι που δεν ξερουν απο μπασκετ και απλα ξερουν να πηδανε και να καρφωνουνε.

Και πιστεψε ισως δεν παρακολουθω ΝΒΑ οσο εσυ, που απ οτι ξερω σου αρεσει περισσοτερο απο την ευρωλιγκα, αλλα σιγουρα δεν ειμαι απο αυτους που το παρακολουθουσαν μονο φετος λογω σπανουλη.

ξερω πολυ καλα τι αντιπροσοπευει ενας μισθος 7 εκ δολλαρια και τι 25-30 νικες.

επειδη λοιπον ξερω, το ακριβοτερο συμβολαιο στο ΝΒΑ ειναι του σακιλ ο Νιλ που ειναι 20 εκ δολλαρια το χρονο. Βεβαια αυτοι οι παιχτες περνουνε πολλα λεφτα απο διαφημισεις, αλλα εγω μιλαω για καθαρα κερδη απο το συμβολαιο με την ομαδα, μιας και αυτα ειναι α λεφτα που θα περνουν οι ευρωπαιου. Τα τεραστια συμβολαια της ΝΙΚΕ δινονται μονο στους αμερικανους τυπου λεμπρον, τζορνταν κλπ, που το ΝΒΑ βασιζει την εικονα του πανω τους.

Ενα συμβολαιο 7 εκ δολλαρια λοιπον ειναι συμβολαιο ΣΤΑΡ, οχι Σουπερ σταρ. Τοσα υπεγραψε ο στογιακοβιτς στο δευτερο συμβολαιο με τους κινγκς, και οπως ξερεις ηταν ενας παιχτης των 20 π Μ.Ο σχεδον.

γιατι λοιπν ενας ευρωπαιος σαν τον διαμαντιδη η τον παπαλουκα να φυγει απο την πατριδα του οταν ξερει οτι στο ΝΒΑ πολυ δυσκολα θα βγαλει τελικα περισσοτερα λεφτα απο αυτα που βγαζει στην ευρωπη. οταν μεχρι και ο στογιακοβιτς , που πετυχε και εφτασε να εχει 20 π μ.Ο δεν βγαζει περισσοτερα λεφτα απο το παπαλουκα τωρα, δεν ειναι ανασταλτικος παραγοντας για εναν ευρωπαιο να φυγει?

και οταν ελεγα οτι το ΝΒΑ εχει απομυθοποιηθει δεν εννοουσα οτι εχει πεσει το επιπεδο. Απλα καλως η κακως, πριν απο 15 χρονια ερχονταν η ΝΤΡΙΜ ΤΙΜ, και ολοι νομιζαν οτι πλακωσαν οι εξωγηινοι. Ολοκληρος πετροβιτς καθοταν κατα τη διαρκεια του αγωνα και τραβαγα φωτογραφιες.

Μην λεμε λοιπον οτι στα ματια των ευρωπαιων, το ΝΒΑ ειναι οπως ηταν πριν 15 χρονια.

Παλια μεχρι και ο καλυτερος ευρωπαιος εθετε ως στοχο ζωης να παει ΝΒΑ, και πηγαινε με οτι ορους να ναι. Δεν καθοτανε σαν τον παπαλουκα να διαλεγει ομαδες, να ζηταει συγκεκριμμενο συμβολαιο κλειστο, να παζαρευει χρονο συμμετοχης και αλλα τετοια.

Παλια πηγαινε ενας ευρωπαιος και ετρωγε παγκο ακομα και τρια χρονια αν χρειαστει. Τωρα πανε, και αν δουνε οτι εδν παιζουν γυριζουν τον κοσμο αναπαδα για να την κανουν σαν τον σπανουλη και τον ματσε.

Και τελος οσον αφορα το δηθεν οργανωμενο μπασκετ. Εδω επιμενω, το μπασκετ στην ρεγκιουλαρ σηζον εινα οτι να ναι, με ενα η δυο το πολυ βασικα συστηματα με εξαιρεση τρεις τεσσερις ομαδες.
Ολο σουτ στα 3 δευτερα απο εναν παιχτη, λες και βλεπω την εθνικη εφηβων.

Εσυ που παρακολουθεις ΝΒΑ, μην μου πεις οτι τα πλει οφφς σου φαινονται ιδια με την κανονικη περιοδο? εκει ναι , βλεπεις μπασκετ.

Υ.Γ. ΔΕΝ προσπαθω να δικαιολογησω την ηττα της ΤΣΣΚΑ απο τους σιξερς, αλλα σε εκεινο το παιχνιδι ο Παπαλουκας επαιξε 6 λεπτα. Αυτα για να καταλαβεις ποσο ενδιαφεροτανε και η ΤΣΣΚΑ για αυτο το φιλικο.

Εσύ πριν όμως δεν είπες αυτό. Υποστήριξες ότι το ΝΒΑ έχει πέσει στα μάτια όλων για αυτό και οι Ευρωπαίοι δεν το προτιμάνε πια.


Και φυσικά, γίνονται αντικείμενο χλευασμού (όπως ο Σπανούλης) ακόμη και από τους συμπατριώτες τους που τους πίστεψαν και τους στήριξαν και τελικά απογοητεύτηκαν βλεποντάς τους να μην ξέρουν από που να φύγουν.


Χιούστον Ρόκετς, Σαν Αντόνιο Σπερς, Γιούτα Τζαζ, Ντιτρόιτ Πίστονς, Σικάγο Μπούλς, Λέικερς, Καβαλίερς, Μάβερικς. Είναι μερικές από τις ομάδες που παίζουν οργανωμένα και με επιθέσεις που βγαίνουν μέσα από συστήματα. Είναι παραπάνω από τέσσερεις και άμα θες μπορώ να αναφέρω και άλλες.

Άλλωστε δεν σας ακούγεται λίγο υπερβολικό ακόμη και το σκεπτικό ότι ομάδα ΝΒΑ κάνει ότι θέλει λες και παίζει στο δρόμο ? Πιστεύετε ότι ακόμα και εμείς θα μας αρέσε να βλέπαμε ένα τέτοιο μπάσκετ ?


Δεν μπορείς να πεις ότι η κανονική περίοδος είναι ότι να' ναι λόγω των γρήγορων επιθετικών προσπαθείων που παίρνουν μιας και στα πλειόφ κάνουν ακριβώς το ίδιο πράγμα.

Επίσης να προσθέσω πως οι γρήγορες επιθέσεις δεν είναι κάτι καινούργιο στο ΝΒΑ. Αν δείτε και τον Λάρυ Μπερντ και τον Τζόρνταν, πολλές φορές έπαιρναν σουτ με το που πήγαιναν κατ'ευθείαν στην επίθεση. Τότε όμως κανείς δεν παραπονιόταν όπως κάνουν τώρα και όλοι παραδέχονται πως τους άρεσε αυτό το μπάσκετ.

Εδώ μετράει και το στυλ παιχνιδιού που αρέσει στον καθένα. Προτιμώ να δω μία επίθεση που θα είναι γρήγορη και θα βασίζεται (περισσότερο) στην προσωπικότητα του παίκτη (που στην τελική, αφού είναι ελεύθερος γιατί να μην πάρει την προσπάθεια) παρά μία επίθεση που ο προπονητής έχει δώσει εντολή η μπάλα να περνάει και από τους πέντε παίκτες πριν φτάσει στο καλάθι (ενώ πολλές φορές φτάνουν στο τέλος των 24ρων και πετάνε σουτ απογοήτευσης).

Όπως είπα και πριν όμως, είναι θέμα γούστου.

Υ.Γ. 1 3-4 δευτερόλεπτα παίρνει αρκετές φορές η επίθεση των Σανς. Μη μου πεις ότι δεν σου αρέσει το μπάσκετ που παίζουν ?
Υ.Γ. 2 Από πότε το γρήγορο επιθετικό μπάσκετ είναι ότι να' ναι ?


Και φυσικά δεν είναι ίδια (άλλωστε σε πιο μπασκετικό πρωτάθλημα του κόσμου είναι ?) αλλά μην το ξεφτιλίζεται και τελείως.

Στο τελευταιο ποστ σου συμφωνω σχεδον απολυτα. Γεγονος ειναι οτι ειναι θεμα γουστου κυριως. Επισης βεβαιως και ακομη η μεγαλη πλειονοτητα των ευρωπαιων θελει να παει ΝΒΑ και το γουσταρει περισσοτερο απο την ευρωλιγκα. Απλα πλεον, πολλοι δεν το κανουν με οποιοδηποτε κοστος. Δηλαδη πρωτα θα ζυγησουν τα υπερ και τα κατα και μετα θα αποφασισουν.

Ασε που ακομα και αν δεν μου φαινεται ειμαι μεγαλος θαυμαστης του ΝΒΑ, οχι κυριως του αγωνιστικου κομματιου , αλλα στο θεμα οργανωση, και δεν εννοω κυριως το μαρκετινγκ, αλλα το πως ειναι δομημενο το ολο πρωταθλημα.

Ενα ευρωπαικο πρωταθλημα στα προτυπα του ΝΒΑ, δηλαδη κλειστη λιγκα, με συγκεκριμμενες ομαδες που πληρουν συγκεκριμμενα κριτηρια, συστημα ντραφτ, σαλαρι καπ κλπ, ειναι το ονειρο μου, αλλα δεν βλεπω να γινεται πραγματικοτητα.

Τωρα για το θεμα του ΠΑΟ στο ΝΒΑ, παρ οτι δεν ειμαι πολυ ζεστος, και θα προτιμουσα να μεινει η κατασταση ως εχει, ωσπου να προοδευσει η ευρωλιγκα, εχω να πω, οτι αν ποτε τεθει σοβαρα το ζητημα, τοτε μαλλον ο ΠΑΟ θα πρεπει να απαντησει θετικα, γιατι αλλιως καποια αλλη ομαδα θα παει αντι του ΠΑΟ, και τελικα ο μονος μεγαλος χαμενος εκτος του ευρωπαικου μπασκετ θα ειναι ο ΠΑΟ.

Νομίζω ότι έχουμε δώσει πολύ προσοχή σε ένα θέμα που στερείται σοβαρότητας. Όσοι πιστεύουν ότι σε τρία χρόνια ο Παναθηναϊκός θα παίζει στο ΝΒΑ και θα μαζεύει τα λεφτά με την σέσουλα από τους χορηγούς, το αντιμετωπίζουν ελαφρά τη καρδία το ζήτημα. Κατ' αρχάς θα πρέπει ο ΠΑΟ να πληρώσει δεν ξέρω κι εγώ πόσα εκατομμύρια για να του κατασκευάσουν ένα αεροπλάνο (μιας και τέτοιο αεροπλάνο ώστε απλά να το μισθώνει, δεν υπάρχει) το οποίο θα μεταφέρει την ομάδα από και προς τις ΗΠΑ σε λογικό χρονικό διάστημα. Σας φαίνεται ρεαλιστικό κάτι τέτοιο; Εμένα μου μοιάζει απίθανο, για χάρη της συζήτησης ας πούμε με τις άλλες δύο ευρωπαϊκές ομάδες ότι μοιράζεται το κόστος και σε τρία χρόνια από τώρα παύει να είναι τόσο εξωφρενικό. Λοιπόν μετά ο ΠΑΟ θα πρέπει να κατασκευάσει ένα στάδιο προδιαγραφών ΝΒΑ, αφού τέτοιο στην Ελλάδα δεν υπάρχει και ούτε καν πρόφαση υπάρχει για να βοηθηθεί με δημόσιο χρήμα. Ωραία, υποθέτουμε ότι το στάδιο θα το γεμίσουν με τόσο μαγαζιά όσα χρειάζονται για να καλυφθεί το κόστος κατασκευής του καθώς και το οικόπεδο (αφού η ΚΑΕ ΠΑΟ δεν έχει κανένα στην διαθεσή της). Έρχεται η ώρα που ο Παναθηναϊκός θα πληρώσει τα 400 εκατομμύρια δολάρια που απαιτούνται για να συμμετάσχει στο ευρωπαϊκό expansion, no problem οι Γιαννακόπουλοι αποφασίζουν να κάνουν μια επένδυση τέτοιου ύψους γιατί το πιστεύουν το project. Συμφωνούν κι οι υπεύθυνοι των άλλων ομάδων του ΝΒΑ να γίνει το ευρωπαϊκό expansion (βέβαια προς το παρών ο μόνος που συμφωνεί είναι ο Jordan) κι ο Παναθηναϊκός μπαίνει λοιπόν στο ΝΒΑ κι αρχίζουν να μαζεύονται τα ερωτηματικά, γίνεται κανονικά expansion draft όπως με όλες τις καινούριες ομάδς στο ΝΒΑ και μαζεύει όλα τα υπολείμματα των άλλων ομάδων συν τα draft picks που δικαιούται ή αλλάζουν οι κανονισμοί και ο ΠΑΟ μπαίνει με αυτούσιο το τότε roster του συν τα draft picks; Στην δεύτερη περίπτωση (που δεν συγκεντρώνει και πολλές πιθανότητες) τι καθεστώς θα προκύψει με τα συμβόλαιο των παικτών του; Θα τα αναπροσαρμόσουν ώστε να πληρούν τους περιορισμούς του ΝΒΑ και με τον (πάρα πολύ, λογικά) ελεύθερο χώρο στο salary cap θα παίρνουν όσους free agents μπορούν; Όπως και να έχει, με τα τρέχοντα δεδομένα, το ελάχιστο δυνατό που του επιτρέπεται από την λίγκα να ξοδεύει ετησίως για μισθούς είναι 42 εκατομμύρια δολάρια, τα βάζουμε και αυτά στο σακούλι.
Σε μια πόλη 5 εκατομμυρίων κατοίκων, με το εισόδημα τους να υπολείπεται σημαντικά των Αμερικάνων, με το μπάσκετ να είναι δεύτερο σπόρ και τους περισσότερους από αυτούς να μην υποστηρίζουν καν τον Παναθηναϊκό, πόσο εύκολο θα είναι να ξεπουλάνε σε εισιτήρια (πανάκριβα για τα σημερινά δεδομένα και ακόμα ακριβότερα για τα playoffs), σε 41 παιχνίδια τον χρόνο και για πολλά χρόνια μάλιστα ώστε να έχει ελπίδες απόσβεσης αυτή η κολοσσιαία επένδυση; Πόσο μάλλον όταν οι ομάδα είτε δεν θα έχει καθόλου Έλληνες ή θα έχει το πολύ κάνα-δυο στην σύνθεσή της και επίσης θα χάνει γύρω στα 60 παιχνίδια την χρονιά (όπως όλες οι φρέσκες ομάδες στο ΝΒΑ). Οι περίεργοι που θα πάνε για να δουν "τι είναι αυτό το ΝΒΑ" και οι εν Ελλάδι fan του ΝΒΑ δε νομίζω πως αρκούν ούτε για ζήτω.

Άντε με το καλό να γίνει για να πάρει κι ο Ολυμπιακός τον Διαμαντίδη και τον Σπανούλη που βγάζουν σπυριά όταν ακούν για ΝΒΑ

μαλλον θα γινει νεα ομαδα, σε στυλ athens sharks, με μισους αμερικανους 2-3 ελληνες και κοινοτικους και ξεχαστε οπαδιλικια και τετοιες μαλακιες, 8α πηγαινεις να βλεπεις μπασκετ.

Δεν βλέπω ποιος επιχειρηματίας θα ξόδευε τόσα λεφτά για να φτιάξει τους athens sharks. Ούτε ποιο θα ήταν το κοινό τους, πόσοι αφοσιωμένοι οπαδοί του ΝΒΑ υπάρχουν στην Ελλάδα που θα έδιναν τουλάχιστον 60-80 ευρώ για να παρακολουθήσουν τα δυο ματς της εβδομάδας (με τα τόσο φτηνά εισιτήρια να αντιστοιχούν στις θέσεις του σταδίου που βλέπεις το ματς καλύτερα από τα matrix του);

1) θα υπαρχει θεαμα και η αναλογη εμπειρια στις υπηρεσιες.


κοσμος υπαρχει, ο ιδιος κοσμος που γεμισε τα γηπεδα στην ολυμπιαδα οταν λιγες μερες πριν γεωργιου κ λοιποι γραφικοι βεβυλοι του αθλητισμου ελεγαν "τι ολυμπιαδα και μαλακιες..αδεια θα ειναι,,γεωργιου σπικινγκ". Αν γινει σωστα θα εχει γεματα γηπεδα. ειναι θεμα οργανωσης και δεν πιστευω οτ ΝΒΑ να ρισκαρει την φημη του με τιποτα κατακαθια της Παλεφιμ κλπ. παρανομων οργανωσεων. Θα ειναι μια ομαδα απο την αρχη ή αναβαθμιση της υπαρχουσας εταιρειας Παναθηναικος Κ.Α.Ε.. απο το ΝΒΑ που εχει γαματα στανταρντς και δεν χαριζουν.

The NBA's real integrity problem

by Dennis Hans / December 13, 2007



In the wake of the Tim Donaghy gambling-ref scandal, NBA Commissioner David Stern spoke of reaffirming “our covenant with our fans;” a key pillar of which is that our games are decided on their merits.”

Alas, often that is not the case, even if it turns out that Donaghy never attempted to influence the win-loss outcome (as opposed to the point total or point spread) of a single game. The NBA’s covenant with its fans has long been broken because the commissioner’s definition of “integrity” is as narrow as the president’s.

While campaigning for president in 2000, George W. Bush repeatedly pledged to restore honor and integrity to the White House in one breath and lied about taxes and Social Security in the next. Once in office, Bush further demonstrated his honor and integrity by remaining faithful to his wife as he lied the country into war. I documented his administration’s “techniques of deceit” prior to the invasion of Iraq in a series of essays, including this prescient masterpiece.

Stern is no liar; in fact, he’s much more the “plain-spoken straight shooter” that Bush pretends to be but is not. But Stern shares Bush’s gift for compartmentalization, which enables him, on the issue of NBA integrity or lack thereof, to miss the player-coach-announcer forest for the Donaghy twig. What has undermined the league for years is disreputable players deceiving honest refs into making bogus calls. This has led to an unknown number of games being decided on something other than their merits.

For 23 years Stern’s silence has implicitly condoned flopping, flailing, diving, leg-kicks and unnatural arm-lifts by shooters (the two fastest growing forms of cheating), and other fool-the-ref techniques employed to gain unmerited free throws and/or saddle key foes with unmerited foul trouble and unmerited bench time in pursuit of unmerited victory. The problem is perpetuated by coaches who teach or at least condone these tactics and by broadcasting clowns who praise the deceivers and thus teach the next generation of hoopsters that this is how a true pro plays the game. Would a devout guy like Ben Gordon become a leg-kicking devotee (the main reason for his dramatic increase in free-throw attempts, from 3.4 per game in 2005-06 to 5.4 last season) without this chorus of seemingly respectable people condoning this stuff?

These devious tactics — and the sordid strategy I call “minutes shaving,” where you use deceit to prevent an opponent from getting his regular playing time — win games. Fans know it, which is why they roar whenever a real or bogus foul sends Tim Duncan, Amare Stoudemire, Shaquille O'Neal or some other star to the bench. (Even if the benching foul is legit, if an earlier one was bogus then it is the bogus one that made the difference, because without it the guy would still be on the court.)

Big guys are whistled for legit fouls at a high rate because of the requirements of their position and the perverse nature of the modern NBA game, as I explained in this 2006 essay. Thus, it may only take one early fraudulent foul added to the player’s accumulating total to transform an active, splendid 42-minute night into a half-active, half-cautious 30-minute night — and a likely win into a frustrating loss.

A court document in the Donaghy case noted that “NBA referees are subject to a collective bargaining agreement and to rules of conduct set by the NBA. Those rules of conduct require that NBA referees conduct themselves according to the highest standards of honesty, integrity, and professionalism . . . .”

Unfortunately, Stern holds players to no standard of on-court integrity (though he does have zero tolerance for such serious stuff as untucked jerseys). His legacy is an ethics-free league where blatant forms of cheating are not called cheating but are elevated to legitimate basketball “skills,” on a par with dribbling and shooting.

It’s not like the league is unaware of its problem. Last season, an occasional question on Director of Officials Ronnie Nunn’s weekly show on NBA-TV, in the segment where he and his guests reviewed difficult calls from the preceding week, was “Block, charge, or flop?” Nunn’s predecessor, Ed T. Rush, told Charley Rosen in 2003 that “There's a long list of veteran players whose sideline game is ‘fool the ref.’" Such players “are extremely good at things like flopping or pulling an opponent down on top of them. . . . The younger officials are more susceptible to being fooled than the veterans.”

Indeed, though I’d add that plenty of experienced refs are susceptible, and there’s a long list of young players in addition to the veterans with a bag of fool-the-ref tricks.

A “cheater’s tax” to eliminate fool-the-ref deceit In today’s NBA you can cheat without ever having to think of yourself as a cheater, which explains why so many of the best, like Gordon, are fine, upstanding citizens in their non-basketball lives. The likes of Derek Fisher, Robert Horry, Chauncey Billups, Anderson Varejao, Reggie Evans, Raja Bell, Mehmet Okur, the Collins twins, Andres Nocioni and Desmond Mason — among many others — might be reluctant to go into their act if they knew every leg kick and every flop, dive or flail from incidental, imaginary or self-initiated contact would get them compared to the latest blood doper or steroid user And they’d 'really' be reluctant if their team had to pay a “cheater’s tax” every time a ref thought one of them had just tried to pull a fast one.

I recommend a one-point tax for players without a cheating reputation and a two-point tax for established cheaters, who deserve to be in a higher tax bracket. The points would be added immediately to the other team’s score. This, in my view, is superior to a technical- foul penalty, advocated by Jeff Van Gundy and some anonymous current refs (who bargained away their free-speech rights to Stern and thus cannot speak publicly on officiating issues without a permission slip), because there’s no prolonged stoppage in play for a free throw and the penalty is a sure thing. It would all but eliminate this nonsense and might do wonders for the NBA “brand” — a key concern for the image-obsessed and basketball-clueless commissioner.

Repeat offenders, along with their enabling coaches, could be suspended for 10 games or so. If a player still refuses to clean up his act, ban the bum for life. No one will miss him, and every young hoopster contemplating a career as an NBA con man will get the message.

Broadcasters for cheating

Speaking of Van Gundy, he was a breath of fresh air this past postseason, expressing on ABC and ESPN his contempt for floppers. But his appearance was a fluke — a result of the Rockets’ early playoff exit and the networks’ odd desire to add a coach with TV experience to their broadcasts. The Disney subsidiaries could just as easily have saddled viewers with the equally qualified Doc Rivers, a proud flopper as a player and long-time proponent of the view that fool-the-ref tricks are legit b-ball skills. (When Rivers and Van Gundy were co-analysts for a 2006 playoff game, Van Gundy joked about how much he appreciated Rivers’ flops when he played for Pat Riley’s Knicks and Van Gundy was an assistant coach, thus demonstrating that even he subscribes to the situational-ethics philosophy that so many coaches live by.)

The majority of ABC/ESPN broadcasts don’t include Van Gundy, and here is what we typically hear whenever a con artist goes into his act: Mark Jackson and Mike Breen praising his salesmanship as he dives out of bounds to draw a bogus rebounding foul or collapses from marginal — and thus legal — contact. On the league’s other broadcast partner, TNT, Reggie Miller, John Thompson and 1970s flopper Doug Collins will compliment a trickster for a “smart, veteran play” as he kicks out a leg to draw an unmerited shooting foul. Heck, Magic Johnson might even salute him for playing the game “the right way”! He did just that for Miller — arguably the most prolific cheater in NBA history.

A great game degenerates on Stern’s watch

On-court cheating didn’t begin with Stern’s tenure. But it has increased, diversified and gained widespread acceptance under his ostrich-style watch, which commenced in 1984.

Stern inherited from predecessor Larry O’Brien a fast-paced, free- flowing, wonderful game. The great Celtics-Lakers finals of 1984, 1985 and 1987 featured an occasional endangering cheapshot — usually by a Celtic — but were generally flop-free affairs. Yes, Detroit’s Bill Laimbeer and other floppers littered the NBA landscape, but back then he was widely despised because of his flopping. If he were playing today, the 'Inside the NBA' show would invite him to demonstrate his techniques on one of its ludicrous 'TNT Fundamentals' segments.

Typically, 'Fundamentals' isn’t devoted to fool-the-ref tricks. Instead, it unintentionally highlights another aspect of Stern’s disastrous stewardship, as TNT’s chosen experts demonstrate how to brazenly break the rules in plain sight while counting on Ronnie Nunn’s refs to take the violator’s side. Last season, Carlos Boozer demonstrated how to dislodge a low-post defender, Sam Cassell how to create shooting space by pushing off and (via replay highlight) how to draw a shooting foul by jumping into an airborne defender who’s not remotely in your space, and Shane Battier how to draw a bogus charge by sliding over late and relying on the ref to make a bad call. Battier didn’t put it quite that way, but a majority of the segment’s dozen or so replay highlights of his so- called “defense” should have been blocks, not charges. Even his how- to demonstration with teammate Steve Novak was a late-arriving, leaning-and-sliding block!

The frequency with which conscientious refs botch those particular calls suggests that the problem is not with the refs but with the guidance and directives from their supervisors and, even more so, from the Rules and Competition Committee headed by Stern’s tone-deaf vice president, Stu Jackson. (Another Bush-Stern parallel: when it comes to senior staffers, both leaders place greater value on loyalty to the boss than competence.) Yes, refs in the pre-Stern era missed their share of calls, but at least the rules they imperfectly enforced made common sense. Dislodging wasn’t a legit “move”; therefore, thin centers could guard powerful ones and neither guy would be at undue risk for foul trouble. If a shooter on the perimeter took an unnatural jump into an airborne defender, chances were good he’d be called for an offensive foul. The pump fake was a tool to get free for a shot, not a license to jump sideways or abnormally forward and collect an automatic reward of two or more free throws.

With Stern at the helm, the NBA followed one of its best decades, the Eighties, with its worst. With each passing season the game became increasingly more slow, brutal and boring. The league hit its ethical low point in the 1996 Finals, when Dennis Rodman’s incessant successful flopping made a joke of the game, the refs and the commissioner — and tainted the Bulls’ title. These days the game is still played at a snail’s pace by many teams. And while NBA ball is slightly less brutal than in the Nineties and the first few seasons of this decade, today’s game is actually far more dangerous, thanks to recent rule changes that reward undercutting, as I explained in this Letter to Ronnie Nunn. So cheating is just one of the on-court problems that has worsened under Stern.

Red erupts over 1970s flopping explosion

A decade before Stern took command, Bill Bradley chronicled the 1973-74 season in his insightful diary 'Life On the Run'. Here’s what he said about the Chicago Bulls distinctive brand of defense: “They fall down in front of offensive players at the slightest brush” (p. 53).

Dick Motta’s Bulls, led by Jerry Sloan, had actually been playing that way for a few seasons. Back then flopping was fairly new — and much more common at the college level than in the NBA, where only the Bulls were making a joke of the game by relying so heavily on the odious tactic. But it was just a matter of time before it spread throughout the league.

One of the first to cry “Enough!” was the legendary Red Auerbach. To be sure, Auerbach was no paragon of virtue in his 16 seasons (1950-66) as coach of the Celtics. For example, he didn’t seem the least bit troubled that his original “sixth man,” the great Frank Ramsey, was the first NBA player with a fool-the-refs obsession. Nevertheless, by the mid-1970s there were so many players performing for the refs that even Auerbach was disgusted. So he devoted an edition of his CBS halftime feature, 'Red on Roundball', to flopping and another tactic Motta (a terrrific, underrated offensive coach) brought from the college ranks that Red rightly considered bad for basketball: help defenders running to the spot where an airborne driver is likely to land, in hopes of drawing an unwarranted charging foul. (Our discussion will stick to the flopping part of the segment, but it’s worth noting that Red had no use for Battier-style defense even before the future Dukie was born!)

First, Auerbach had Mike Riordan demonstrate how an offensive player can “fake a foul” by setting a screen and then collapsing convincingly from slight contact that ordinarily wouldn’t cause him to budge. Next, Clem Haskins showed how a defender can use the same no-resistance technique to draw a bogus foul from a dribbler. Those displays set the stage for Red’s rant: “Coaches today — in high school, college and pro — are teaching the players how to fall. This is unreal. They’re teaching them how to fall! . . . I’m very, very much opposed to this type of basketball.”

Auerbach said his critique was not directed at referees. “It’s aimed at coaches. It’s aimed at players. What are we going to do about it? Let’s clean this thing up. Let’s not hurt the game.”

Alas, the NBA didn’t clean it up, and the game is still hurting. At least that’s how Red (in his after-coaching life) would see it. But he was old school. For a modern, sophisticated, Stern-Era outlook on fool-the-ref deceit, let’s turn to the Suns’ much-admired two-time MVP, Steve Nash.

But let’s first recall that, like me, the anti-war point guard had a low opinion of the fool-the-citizenry deceit employed by Bush, Colin Powell and other senior officials as they repeatedly presented unproven and implausible allegations about Iraqi WMD and links to al Qaeda as established facts. Is it Nash’s credo that “All is fair in love and sports, but not war”? Read on.

The perfect Stern-Era MVP

It’s Game 5 of the 2007 Suns-Spurs series — the infamous “suspension” game, with Amare Stoudemire and Boris Diaw out for the Suns on an absurd technicality and instigator Robert Horry out for the Spurs.

In the minds of most fair-minded fans, those facts mean that it is impossible for the Spurs to win this game on Stern’s beloved “merits.” (Then again, this fair-minded fan thinks the Suns stole Game 4 with a furious comeback fueled by a fourth-quarter flop fest that robbed the Spurs of possessions and put Duncan alternately on the bench and on egg shells. Then yet again, Stoudemire spent most of the series in foul trouble, and it’s possible the Spurs — who employ Horry and two award-winning Argentinian actors — had a conscious strategy of performing for the refs in hopes of blunting the lethal weapon that wreaked such havoc in the 2005 playoffs.)

Even though this is only the Western Conference semifinals, because these are clearly the league’s two best remaining teams this game may very well determine the NBA championship. The series is tied 2-2, and tonight’s winner will be in the driver’s seat.

The Suns are ahead by 5 with 3:10 remaining when Nash is whistled for a shooting foul as Manu Ginobili fires and misses from beyond the arc. Ginobili makes all three free throws, keeping the Spurs rally alive and providing the ultimate margin of victory (88-85).

After the game, Nash commented on that critical play and Ginobili’s ability to appear to be fouled even when he isn’t: "Manu's great at that stuff. I really admire it. When I say that, I don't say it with any disrespect. I don't know if I fouled him or not. I just felt like when I ran to him, I was like, 'Pressure his shot, and don't foul him,' and the next thing you know, I was on top of him. I don't know if he pulled and kicked a bit, but it was a terrific play, unless I just fouled him."

I take Nash at his word. He and his coaches and some of his 2006-07 teammates (not clean-playing Stoudemire and Shawn Marion but definitely Raja Bell and Reggie Miller-protégé James Jones) subscribe to the whatever-it-takes ethos that is rampant in Stern’s NBA, where only the easily suckered refs are expected to be honest.

Nash thinks this is cool, that tricking the refs is basketball at its most elevated and sophisticated. Auerbach, however, is rolling over in his grave. What does Stern think? Isn’t it time he pulled his head out of the sand and took a stand? Does the NBA’s global ambassador really want to be remembered for teaching the world how to wink at and legitimize cheating?

Ειχα μεγαλη περιεργεια να εβλεπα τοτε που ο Βιγιακαμπα η Μπαναταλονα και η παρεα του το 1991 στο Μακντοναλντς οπεν εφτασαν τους Λεικερς του Ματζικ στην παραταση και παραλιγο να τους κερδησουν τι θα ελεγαν τοτε οι διαφοροι που θαφουν το ΝΒΑ και προσπαθουν να αποδειξουν οτι η αποσταση εχει μικρηνει στο ελαχηστο(με δυο ποντους κερδησαν οι Λεικερς).Η διαφορα ΝΒΑ και ευρωπαικου μπασκετ παραμενει μεγαλη και το κρητηριο δεν ειναι οι δυο τρεις αποτυχιες των εθνικων ομαδων της Αμερικης αλλα οτι οι ευρωπαιοι στο ΝΒΑ οι περισσοτεροι περναν και δεν ακουμπαν ενω στην Ευρωπη ο "καλος" αμερικανος κανει την διαφορα π.χ Λανγκτον που στο ΝΒΑ ειναι ανυπαρκτος.Στο Κλιβελαντ αραγε τον θυμαται κανεις?Αυτο το παραμυθι εχει κουρασει πραγματικα.

Δεν ειναι θεμα "καλυτερου" και χειροτερου".. Αυτα ειναι υποκειμενικα. Ειναι απλα θεμα διαφορετικου μπασκετ... Και για καθε παραδειγμα παιχτη, υπαρχει και ενα αντιπαραδειγμα, πχ Ντελκ

Σαφως βεβαια και δεν υπαρχει και θεμα "καταρρευσης".. Το ΝΒΑ ειναι εκει, και προσφερει το προιον που προσφερει, και απο την αλλη και το "ευρωπαικο" μπασκετ ειναι εδω, και προσφερει αυτο που προσφερει. Ειναι θεμα γουστου. Εγω προσωπικα απολαμβανω και τα δυο

Kαι την δεκαετια του 80 και του 90 τα απολαμαβαναμε/νε και τα δυο αλλα υπηρχε ο διαχωρησμος για το ποιο ειναι καλυτερο πρωταθλημα.Τωρα δεν ισχυει και αυτο λογω των αποτυχιων των ΗΠΑ σε καποιες διοργανωσεις απο το 2000 και μετα και το κρητιριο αυτο ειναι λαθος.Δεν μπορει επειδη παιζουν πιο πολυ ξενοι στο ΝΒΑ απο οτι στην δεκαετια του 80 και του 90 και επειδη απετυχαν καποιες εθνικες των ΗΠΑ να νομιζουν καποιοι οτι εχει μικρηνει τοσο πολυ η ψαλιδα.Το θεμα ειναι οτι τα επιχειρηματα ειναι γελοια και αυτοι που τα λενε δεν παρακολουθουν ΝΒΑ πλεον.Καποιοι σαν εμενα σαν και εσας για παραδειγμα που αγαπαμε το ΝΒΑ το παρακολουθουμε ανελειπως απο πητσιρικαδες και καποια πραγματα προσωπικα εμενα με ενοχλουν ειδηκ απο ανθρωπους που τα βλεπουν μονο πλευρα(απο την μερια του ευρωπαικου μπασκετ δηλαδη)

Ε και μένα με ενοχλούν κάποια πράγματα από το ΝΒΑ...
Πχ αυτό, καθώς δεν το θεωρώ μπάσκετ... http://www.youtube.com/watch?v=hH73R9GIbXg
Ή το πως καταφέρνουν να βγάζουν κάποιοι κοντά 100 παιχνίδια τη σεζόν...

Πάντως πιο πολύ είναι οι "κολλημένοι" υπέρ του ΝΒΑ, παρά οι αντίθετοι...

Η συγκεκριμενη φαση ειναι καραβηματα γιατι ο Λεμπρον τρεχει με την μπαλα χωρις να την σκαει αλλα το "βηματακι" παραπανω στο λευ απ η στο καρφωμα κυριως επιτρεποταν στο ΝΒΑ απο παλαιοτατων χρονων αλλα αυτο ειναι το λιγοτερο.Εχουν ακουστει απηστευτα πραγματα απο φανατικους του ευρωπαικου μπασκετ.Σημειοτεον ο τυπος που κοβεται απο τον Λεμπρον στην φαση που ο Βασηλιας κανει "περιπατο στο παρκο" ειναι ο Βελτς που περασε και απο το Κληβελαντ για ενα φεγγαρι και απο τους Σελτικς αλλα περασε απλα και αυτος.

Το πρώτο είναι σαφώς παράβαση-κι άλλωστε, Αμερικανοί (και κυρίως NBA fans) είναι αυτοί που κάνουν και τα επικριτικά μιξαρίσματα.
Το δεύτερο σίγουρα υπονοεί κάτι, αλλά στο ΝΒΑ σχεδόν πάντα παίζονταν γύρω στα 100 παιχνίδια τη σεζόν. Μια ομάδα το '63, πχ, έπαιζε ακόμη 80 παιχνίδια στη ρέγκιουλαρ σίζον και καμιά 10ριά στα πλέι οφ, αν είχε υψηλές αξιώσεις. Τα παιχνίδια πλέι οφ ήταν λιγότερα γιατί ήταν λιγότερες και οι ομάδες. Αλλά το σύνολο παιχνιδιών ήταν και πάλι υψηλό.

Πολυ σωστα για παραδειγμα οι Σελτικς του Αουερμπακ.Ναι μεν λιγες ομαδες αλλα τα ματς ηταν ελαχηστα λιγοτερα απο τα σημερινα που παιζουν οι ομαδες και τοτε δεν ηταν ιδιου επιπεδου αθλητες με τους σημερινους.Το μυαλο ολων παει στα αναβολικα αλλα κατι τετοιο δεν ισχυει.Σιγουρα βοηθηματα παιρνουν αλλα αναβολικα οχι οι τουλαχηστον οι περισσοτεροι δεν παιρνουν.Οποιος ξερει τι σημαινει "μεγαλοκαρδια" καταλαβαινει τι εννοω.Δεν σημαινει κατι επειδη καποιοι ευρωπαιοι δεν εχουν τα ιδια μουσκουλα και σωματοδομη με τους αμερικανους οτι οι τελευταιοι παιρνουν αναβολικα.Τελος παντων η κουβεντα παει αλλου και ειδηκα σε τετοιες κουβεντες δυσκολα βγαινει ακρη.