'Οταν κάτι δεν παέι καλά, όταν κάτι δεν πάει όπως το έχεις σχεδιάσει, όπως το έχεις φανταστεί,όπως θα θελες να πηγαίνει...
Φοβάσαι...
Όταν παλεύεις με όλη σου τη δύναμη για ένα στόχο, και στον δρόμο πληγώνεσαι για να φτάσεις σε αυτόν, τότε στην κορυφή νιώ8εις πιο δυνατός, νιώθεις ανίκητος.,
Εκεί ψηλά, γεύεσαι τη νίκη και αρχίζεις να θυμάσαι αχνά τις δυσκολίες και σιγά σιγά ξεχνάς πως είναι να χάνεις...
Και τότε όταν τα πράγματα λειτουργούν διαφορετικά από ότι περίμενες και δεν μπορείς να καταλάβεις το πως ή το γιατί, τότε απλά αρνείσαι να δεχτείς μια κατάσταση που δεν σου αξίζει...
Όλοι φοβόμαστε και έρχονται αποτελέσματα που μας τρομάζουν...
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΟΣΧΑΤΟΥ-ΠΡΩΤΕΑΣ ΒΟΥΛΑΣ 57-47
ΠΡΩΤΕΑΣ ΒΟΥΛΑΣ-ΑΡΗΣ ΘΗΒΑΣ 53-60
ΠΡΩΤΕΑΣ ΒΟΥΛΑΣ - ΔΑΣ ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΩΝ 69-85
Διάβασα όμως κάπου κάτι και τότε απλά άρχισα να θυμάμαι...
"never underestimate a champion's heart..."
Άρχισα να θυμάμαι τον κόπο, την προσπάθεια, τον πόνο, την πίκρα, την ήττα...
Άρχισα να θυμάμαι ότι το εύκολο είναι να κερδίζεις, το δύσκολο είναι να χάνεις και να μην τα παρατάς...
Μία ήττα, δύο, τρεις... Να μπορείς να βάζεις πίσω σου τον κακό σου εαυτό και τον κακό εαυτό των άλλων και να στέκεσαι στα πόδια σου.
Να αρνείσαι, όχι να καταλάβεις, αλλά να αρνείσαι να δεχτείς την "μοίρα" που άλλοι σου καθορίζουν και να αρνείσαι να συμβιβαστείς στην μετριότητα..
Ξέρω να χάνω, έμαθα να χάνω μαζί σας και όταν το πετύχαμε αυτό, γίναμε απλά πρωταθλήτριες και αήττητες.. Και αυτό το κουβαλάω κάθε μέρα μέσα μου και δεν έχω σκοπό να το χάσω ποτέ...
Για αυτό και ό,τι κ αν διαλέγουν άλλοι για μένα, εγώ θα συνεχίσω να αποφασίζω για τον εαυτό μου και θα συνεχίζω να προσπαθώ για αυτά που μετράνε μέσα μου πιο πολύ από κάθε αποτέλεσμα...
Στην τελική... ΑΜΙΛΛΑ ΤΡΙΠΟΛΗΣ –ΠΡΩΤΕΑΣ ΒΟΥΛΑΣ 42-79 και το πρωτάθλημα είνα μακρύ...
p.s. συγγνώμη για την "πολυλογία" και το off topic
Φοβάσαι...
Όταν παλεύεις με όλη σου τη δύναμη για ένα στόχο, και στον δρόμο πληγώνεσαι για να φτάσεις σε αυτόν, τότε στην κορυφή νιώ8εις πιο δυνατός, νιώθεις ανίκητος.,
Εκεί ψηλά, γεύεσαι τη νίκη και αρχίζεις να θυμάσαι αχνά τις δυσκολίες και σιγά σιγά ξεχνάς πως είναι να χάνεις...
Και τότε όταν τα πράγματα λειτουργούν διαφορετικά από ότι περίμενες και δεν μπορείς να καταλάβεις το πως ή το γιατί, τότε απλά αρνείσαι να δεχτείς μια κατάσταση που δεν σου αξίζει...
Όλοι φοβόμαστε και έρχονται αποτελέσματα που μας τρομάζουν...
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΟΣΧΑΤΟΥ-ΠΡΩΤΕΑΣ ΒΟΥΛΑΣ 57-47
ΠΡΩΤΕΑΣ ΒΟΥΛΑΣ-ΑΡΗΣ ΘΗΒΑΣ 53-60
ΠΡΩΤΕΑΣ ΒΟΥΛΑΣ - ΔΑΣ ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΩΝ 69-85
Διάβασα όμως κάπου κάτι και τότε απλά άρχισα να θυμάμαι...
"never underestimate a champion's heart..."
Άρχισα να θυμάμαι τον κόπο, την προσπάθεια, τον πόνο, την πίκρα, την ήττα...
Άρχισα να θυμάμαι ότι το εύκολο είναι να κερδίζεις, το δύσκολο είναι να χάνεις και να μην τα παρατάς...
Μία ήττα, δύο, τρεις... Να μπορείς να βάζεις πίσω σου τον κακό σου εαυτό και τον κακό εαυτό των άλλων και να στέκεσαι στα πόδια σου.
Να αρνείσαι, όχι να καταλάβεις, αλλά να αρνείσαι να δεχτείς την "μοίρα" που άλλοι σου καθορίζουν και να αρνείσαι να συμβιβαστείς στην μετριότητα..
Ξέρω να χάνω, έμαθα να χάνω μαζί σας και όταν το πετύχαμε αυτό, γίναμε απλά πρωταθλήτριες και αήττητες.. Και αυτό το κουβαλάω κάθε μέρα μέσα μου και δεν έχω σκοπό να το χάσω ποτέ...
Για αυτό και ό,τι κ αν διαλέγουν άλλοι για μένα, εγώ θα συνεχίσω να αποφασίζω για τον εαυτό μου και θα συνεχίζω να προσπαθώ για αυτά που μετράνε μέσα μου πιο πολύ από κάθε αποτέλεσμα...
Στην τελική... ΑΜΙΛΛΑ ΤΡΙΠΟΛΗΣ –ΠΡΩΤΕΑΣ ΒΟΥΛΑΣ 42-79 και το πρωτάθλημα είνα μακρύ...

p.s. συγγνώμη για την "πολυλογία" και το off topic
Ποτέ δεν έιναι off topic καρδούλα μου κάτι το όποιο εκφράζει πολλούς από εμάς που παίζουν μπάσκετ και δίνει ώθηση σε όσους και όσες με τις πρώτες δυσκολίες είναι έτοιμοι να σκύψουν το κεφάλι...
Και όταν μια ομάδα έχει άτομα σαν eσένα για να θυμίζει τους στόχους της και να συσπειρώνει από την αρχή την ομάδα έπειτα από κάθε ήττα, κανένας πέραν από τους παίκτες τους ίδιους δεν θα καταφέρει να τους γκρεμίσει το όνειρο...
