QUOTE(Magnus92 @ Jan 10 2011, 23:24 )
Δυστυχως εχω την εντυπωση πως αυτη η αποψη προσπαθει να περαστει πλεον απο τα "ΜΕΓΑΛΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ'', οτι δηλαδη δεν πρεπει να βλεπουμε με αλληλεγγυη τους συνανθρωπους-μεταναστες μιας και "εμεις εχουμε τωρα τα δικα μας προβήματα".
Ακρως επικινδυνο αυτο κατα την αποψη μου....
ρεαλιστικά να το δούμε,στη σημερινή εποχή οτιδήποτε αφορά μεταναστευτική πολιτική έχει να κάνει 100% με οικονομικά ζητούμενα και επιδιώξεις.Μην περιμένεις ανθρωπιά απο το κράτος σε μετανάστες που σε άλλες χώρες δεινοπαθούν.
Οταν πριν απο 20 χρόνια ο νυν πρόεδρος της ν.δημοκρατίας (τότε ώς υπουργός) άνοιγε τα σύνορα για να μπεί κόσμος απο την αλβανία,δεν το έκανε απο αγάπη.Δεν γίνεται ο Σαμαράς που ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα πηγαίνοντας στα μνημόσυνα του Μελιγαλά,ξαφνικά να την είδε ανθρωπιστής.Υπήρχαν οικονομικά κίνητρα.Τότε για την οικονομία της χώρας,τον πληθωρισμό και την αναζήτηση εργατικού δυναμικού, η είσοδος των αλβανών θεωρητικά ήταν μια ευεργετική κίνηση.Μην ξεχνάμε πως ο έλληνας μετά την μεταπολίτευση,με τις κοινοτικές επιδοτήσεις την είχε δει λίγο εισοδηματίας και η τόνωση του ανταγωνισμού ήταν ζητούμενο για την οικονομία.
Τότε λοιπόν η χώρα άντεχε.Τώρα για να σηκώνουν σύρματα και τα συναφή μάλλον δεν αντέχει την ίδια συχνότητα εισαγωγής μεταναστών.
Φυσικά αναγνωρίζω το ανθρώπινο στοιχείο του ζητήματος αλλά αυτά δεν λύνονται ούτε με απεργίες και καταλήψεις απο τα σπίτια μας,ούτε με ψηφίσματα και μάζεμα υπογραφών.Οι μεγάλες κατακτήσεις ιστορικά προυποθέτουν μεγάλους αγώνες και προσωπικές ή και συλλογικές θυσίες.Π.χ. αν μαζευτούν στον έβρο μερικές χιλιάδες άτομα και ξημεροβραδιάζονται εκεί,τότε θα κινητοποιηθουν καταστάσεις.Δεν πρόκειται να στερήσει κανένα "μεγάλο αφεντικό" την λαική επιθυμία.
Βέβαια σε μια χώρα που όσοι απεργουν δηλώνουν ρεπό,η αγωνιστική διάθεση κάθε άλλο απο αυτονόητη είναι.