2001 – Δύο ΔιοργανώσειςΤο 2001 ήταν η χρονιά της διάσπασης του ευρωπαϊκού μπάσκετ, με τη FIBA και την ULEB να διοργανώνουν δύο ξεχωριστά πρωταθλήματα. Στο Final 4 του Παρισιού, ο Παναθηναϊκός έχασε στον τελικό από τη Μακάμπι, ενώ στην Ευρωλίγκα της ULEB, η Κίντερ κέρδισε με 3-2 στη σειρά των τελικών την Ταού και στέφθηκε με τη σειρά της πρωταθλήτρια Ευρώπης.
2001 - Παρίσι (Γαλλία) - 11/5- 13/5 - SuproleagueΗ πρωταθλήτρια ομάδα: σε μια επανάληψη του τελικού του 2000, η Μακάμπι πήρε εκδίκηση από τον Παναθηναϊκό και κατέκτησε το τρόπαιο, ύστερα από 20 χρόνια. Στον ημιτελικό, πέρασε το εμπόδιο της ΤΣΣΚΑ με 86-80, με τους Νέιτ Χάφμαν και Άριελ ΜακΝτόναλντ να πετυχαίνουν από 17 πόντους. Στο μεγάλο τελικό με τον Παναθηναϊκό, παρά τον περιορισμό του Χάφμαν στο πρώτο ημίχρονο, κυριάρχησε στο παιχνίδι και πήρε προβάδισμα 37-23, χάρη στην εκπληκτική απόδοση του ΜακΝτόναλντ σ’ αυτό το διάστημα, με 15 πόντους και 5 ασσίστ. Στο δεύτερο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός έκανε μια αντεπίθεση, όμως ο ΜακΝτόναλντ συνέχισε να καθοδηγεί την ομάδα του, έχοντας πλέον και τη συμπαράσταση των Χάφμαν και Άντονι Πάρκερ κι έτσι ήρθε το τελικό 81-67.
Ο πρωταγωνιστής: ήταν ο Άριελ ΜακΝτόναλντ. Στη δεύτερη του χρονιά στη Μακάμπι, ήταν ο σημαντικότερος παίκτης για την κατάκτηση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, με 17 πόντους στον ημιτελικό με την ΤΣΣΚΑ και 21 πόντους και 9 ασσίστ στον τελικό με τον Παναθηναϊκό, επιδόσεις που τον ανακήρυξαν MVP του Final 4. Όχι άδικα, με την εκπληκτική του απόδοση τόσο στο πρώτο ημίχρονο του τελικού, όσο και στο δεύτερο, όπου η παρουσία του στο παρκέ βοήθησε τη Μακάμπι να αντιδράσει σωστά στην αντεπίθεση του Παναθηναϊκού, οργανώνοντας κατάλληλα τις επιθέσεις τις ομάδας, μοιράζοντας ασσίστ, βγάζοντας αιφνιδιασμούς. Ουσιαστικά, ήταν ο αντικαταστάτης του μεγάλου Όντεν Κάτας στην «ομάδα του λαού», ενώ αργότερα, μεταγράφηκε στον Παναθηναϊκό, όπως και ο προκάτοχός του, χωρίς όμως να φτάσει σε κάποιο Final 4.
Το ελληνικό ενδιαφέρον: ο Παναθηναϊκός ήταν σχεδόν η ίδια ομάδα με αυτή που κατέκτησε την Ευρωλίγκα το 2000. Αυτή τη χρονιά όμως, είχε ν’ αντιμετωπίσει και το πρόβλημα του σοβαρού τραυματισμού του Κάτας, απουσία που του στοίχισε στο Παρίσι, όπως εξάλλου και το ντεφορμάρισμα του Ζέλικο Ρέμπρατσα. Στον ημιτελικό με την Εφές Πίλσεν πήρε σημαντική διαφορά στο πρώτο ημίχρονο και κατάφερε να πάρει την πρόκριση για τον τελικό, παρά την αντεπίθεση της τουρκικής ομάδας στο τρίτο δεκάλεπτο. Κορυφαίος στη νίκη με 74-66 ήταν ο Ντέγιαν Μπόντιρογκα με 22 πόντους. Στον τελικό, τα αμυντικά πλάνα για τον περιορισμό της δράσης του Χάφμαν είχαν αποτέλεσμα, δε συνέβη όμως το ίδιο και με τον ΜακΝτόναλντ. Με καλή κυκλοφορία της μπάλας, βοήθεια από τον πάγκο και την πολύ καλή παρουσία των Μπόντιρογκα και Φώτση, οι πράσινοι επανήρθαν στο δεύτερο ημίχρονο και μείωσαν μέχρι τους 6 πόντους, τότε όμως η Μακάμπι ανέκτησε τον έλεγχο του αγώνα και δεν επέτρεψε στον Παναθηναϊκό να διεκδικήσει τη νίκη.
Διάφορα στοιχεία:
Για πρώτη φορά στην ιστορία των Final 4, οι αγώνες μεταφέρθηκαν στις ημέρες Παρασκευή και Κυριακή, αντί Τρίτης και Πέμπτης που γίνονταν μέχρι τότε.
Στο μικρό τελικό, η Εφές Πίλσεν επικράτησε της ΤΣΣΚΑ με 91-85.
Τα BOXSCORES των αγώνων του Final Four 2001 της FIBA Suproleague2001 – ULEB Η πρωταθλήτρια ομάδα: η Κίντερ ήταν μια πλήρης ομάδα, αποτελούμενη κυρίως από ιδιαίτερα ταλαντούχους νέους παίκτες, όπως ο Μανού Τζινόμπιλι, ο Ρασάρντ Γκρίφιθ, ο Ντέιβιντ Άντερσεν, ο Ματίας Σμόντις, όπως επίσης και από τους πιο έμπειρους Αντουάν Ριγκοντό και Αλεσάντρο Άμπιο, ενώ προπονητής της ομάδας ήταν ο Ετόρε Μεσίνα. Μέσα στη χρονιά είχε ένα σερί 33 συνεχόμενων νικών σε Ιταλία και Ευρώπη, ενώ στα πλέι οφ δε γνώρισε την ήττα ούτε από την αιώνια αντίπαλο, Παφ Μπολόνια, την οποία «σκούπισε» με 3-0. Παρόμοια ήταν η πορεία της Ταού στα πλέι οφ, όπου απέκλεισε διαδοχικά τρεις ελληνικές ομάδες (Περιστέρι, Ολυμπιακό και ΑΕΚ) με «σουίπ», έχοντας μάλιστα το μειονέκτημα έδρας και στις τρεις αναμετρήσεις. Τον πρώτο λόγο για την κατάκτηση του τροπαίου είχε η Κίντερ λόγω πλεονεκτήματος έδρας, αλλά και γιατί είχε μεγαλύτερο βάθος στον πάγκο. Ειδικά στη θέση του πλέι μέικερ, η Ταού είχε μόνο τον Έλμερ Μπένετ, αν και στους ψηλούς υπερτερούσε ελαφρά, τουλάχιστον όσον αφορά τα ρημπάουντ.
Η σειρά: Στο πρώτο παιχνίδι, που έγινε στη Μπολόνια, οι Βάσκοι αιφνιδίασαν την ιταλική ομάδα, της οποίας οι βιαστικές επιλογές στην επίθεση την οδήγησαν στην ήττα με 65-78, με τον Βίκτορ Αλεξάντερ να εκμεταλλεύεται την απουσία του Γκρίφιθ και να έχει 21 πόντους και 19 ρημπάουντ. Στο δεύτερο αγώνα, το άγχος των παικτών της Κίντερ μετατράπηκε σε πάθος, ιδιαίτερα στην άμυνα, με την οποία περιόρισαν σημαντικά τον Μπένετ. Σε πολύ καλή μέρα βρέθηκε ο Ριγκοντό, όπως και όλοι οι περιφερειακοί της ομάδας, με τη μεγάλη ευστοχία έξω από τα 6,25μ. κι έτσι η Κίντερ πήρε τη νίκη στην έδρα της με 94-73. Πριν τον τρίτο αγώνα, η Ταού αποφάσισε ν’ αναβάλλει τον αγώνα πρωταθλήματος που είχε, ενώ η Κίντερ κατέκτησε το Κύπελλο Ιταλίας, αγωνιζόμενη σε τρία παιχνίδια. Η ψυχολογική ώθηση ήταν μεγαλύτερη από την κούραση και με ηγέτη τον Τζινόμπιλι που πέτυχε 27 πόντους, η ιταλική ομάδα ανέκτησε το πλεονέκτημα έδρας, κερδίζοντας με 60-80, παίζοντας ιδανικά σε άμυνα (υπήρξε διάστημα δέκα λεπτών που δεν πέτυχε καλάθι η Ταού) κι επίθεση. Τα πράγματα δε λειτούργησαν έτσι στον τέταρτο αγώνα, πάλι στην Ισπανία. Ο Μπένετ οδήγησε το παιχνίδι σ’ ένα ξέφρενο ρυθμό, ο οποίος έπεσε με τη άμυνα ζώνης της Κίντερ στο δεύτερο ημίχρονο, δε συνέβη όμως το ίδιο και με την απόδοση της Ταού, που μ’ ένα εντυπωσιακότατο κάρφωμα του Μιντάουγκας Τιμίνσκας ανέβασε κι άλλο την ψυχολογία της και ξεκίνησε να «πυροβολεί» από τα 6,25μ, παίρνοντας έτσι εύκολα τη νίκη με 95-79. Στον τελευταίο καθοριστικό αγώνα στο Παλαμαλαγκούτι, η Κίντερ ευτύχησε να έχει σε πολύ καλή μέρα όλους τους βασικούς της παίκτες και να κερδίσει με τη μικρότερη διαφορά πόντων σε όλη τη σειρά την Ταού (82-74), από την οποία ξεχώρισε ο Μπένετ με 24 πόντους. Έτσι, έκανε το 3-2 και κατάκτησε τον τίτλο της διοργάνωσης.
Ο πρωταγωνιστής: στην πρώτη του χρονιά στην Ευρωλίγκα ήταν ο Μανού Τζινόμπιλι. Στη σειρά των τελικών ξεχώρισε από μια πλήρη περιφερειακή γραμμή, κυρίως λόγω της απόδοσής του στο τρίτο ματς της σειράς, στο οποίο η Κίντερ κέρδισε μέσα στην Ισπανία και ανέκτησε το πλεονέκτημα έδρας. Στα δύο πρώτα παιχνίδια, στην Μπολόνια, η απόδοσή του δεν ήταν πολύ καλή (8 πόντοι με 7 κλεψίματα στο πρώτο, 11 πόντοι στο δεύτερο), κάτι που έδειχνε ότι μέχρι τότε ήταν αρκετά ασταθής παίκτης, όπως έχει δηλώσει και ο ίδιος. Από εκεί και πέρα όμως, η απόδοσή του ανέβηκε, με αποκορύφωμα το τρίτο, ιστορικό παιχνίδι, στο οποίο πέτυχε 27 πόντους, με διάφορα ακροβατικά καλάθια, δίνοντας μια άνετη νίκη στην ομάδα του. Οι 15 και οι 16 πόντοι του στους δύο αγώνες που ακολούθησαν, καθώς και η συνολική του παρουσία μέσα στο παιχνίδι, του χάρισαν το βραβείο του MVP της σειράς. Δύο χρόνια αργότερα, μετακόμισε στο ΝΒΑ, όπου κατέκτησε δύο δαχτυλίδια του πρωταθλητή με τους Σαν Αντόνιο Σπερς, το 2003 και το 2005.
Το ελληνικό ενδιαφέρον: ΑΕΚ, Ολυμπιακός και Περιστέρι στράφηκαν από την πρώτη χρονιά στη νέα αυτή διοργάνωση. Και οι τρεις ομάδες βρέθηκαν στη φάση των 16, όμως από εκεί και πέρα, μια ομάδα αποκλειόταν σε κάθε φάση και μάλιστα από την ίδια αντίπαλο, την Ταού. Στις τέσσερις καλύτερες έφτασε η ΑΕΚ, η οποία κέρδισε τον πρώτο αγώνα με την ισπανική ομάδα, αποτέλεσμα όμως το οποίο δε μέτρησε κι έτσι το ματς επαναλήφθηκε, με επικράτηση της Ταού αυτή τη φορά, κάνοντας το 2-0, αφού είχε προηγηθεί ο αγώνας των δύο ομάδων στην Ισπανία. Στον τρίτο αγώνα, τα 9/9 τρίποντα του Σαούλιους Στομπέργκας, δεν επέτρεψαν στην ΑΕΚ να κυνηγήσει τη νίκη.
