Σας το παραθέτω αυτούσιο ... παραμυθιασμένα γαυράκια ...
Για τον Ολυμπιακό, αν η ήττα στο πρωτάθλημα από τον Παναθηναϊκό επιβεβαίωσε ότι ο «αιώνιος αντίπαλος» απλώς συνεχίζει να έχει προβάδισμα, η τρομερή ανατροπή (το +16 έγινε τελικά -18) της Κωνσταντινούπολης θέτει υπό αμφισβήτηση ολόκληρο το σύστημα Πίνι Γκέρσον. Γιατί αυτό που αποδείχθηκε εναντίον της Εφές Πίλσεν είναι ότι με το μπάσκετ που παίζουν οι «ερυθρόλευκοι» δεν μπορούν να είναι σίγουροι ποτέ και για τίποτα...
Ποιο είναι όμως αυτό το μπάσκετ, που ο Γκέρσον μετέφερε από τη Μακάμπι στον Ολυμπιακό; Αν έχει παίκτες σαν τον Γιασικεβίτσιους, τον Πάρκερ και τον Βούισιτς είναι το μπάσκετ που κερδίζει έτσι κι αλλιώς. Αν αντί γι' αυτούς, έχεις τον υπερταλαντούχο μεν, αλλά ακόμα ανώριμο και άπειρο Αλεξ Ακερ, τον Ζίζιτς και κυρίως τον Σκούνι Πεν, τότε είναι το μπάσκετ που σε τρελαίνει και από την καλή και από την ανάποδη!
Λίγο ως πολύ τα είχα γράψει μετά τον αγώνα με τον Παναθηναϊκό. Η κεντρική ιδέα ήταν ότι μια ομάδα με πλέι μέικερ τον Γιασικεβίτσιους μπορεί να κερδίζει και όταν τρέχει και όταν είναι σταματημένη. Όμως μια ομάδα με κουμανταδόρο τον Σκούνι Πεν συνήθως κερδίζει όταν τρέχει, αλλά χάνει όταν δεν μπορεί να λύσει το χειρόφρενο.
Ο Ολυμπιακός του Γκέρσον και του Σκούνι Πεν είναι πυρηνοκίνητος στο ανοιχτό γήπεδο, ασταμάτητος όταν βρει ρυθμό, αλλά σχεδόν αστείος όταν χρειάζεται να παίξει με σκέψη και τακτική απέναντι σε αντιπάλους που ξέρουν να σταματάνε το «πήγαινε-έλα» και να κερδίζουν στο «πέντε εναντίον πέντε». Και να σκεφθεί κανείς ότι η σημερινή Εφές Πίλσεν δεν συμπεριλαμβάνεται απολύτως στις ομάδες εκείνες που σου επιβάλλονται με την εμπειρία, τον έλεγχο του ρυθμού και την τακτική...
Θα πει ίσως κανείς «ναι, αλλά ίσως κρίνεις αυστηρά μια ομάδα, η οποία στερήθηκε με το "καλημέρα" το πιο διαφημισμένο και ακριβοπληρωμένο απόκτημά της». Μόνο που τα ίδια ακριβώς θα έλεγα (γιατί, πολύ απλά, τα ίδια θα ίσχυαν) αν στην ομάδα ήταν και ο πολύς Ματσιγιάουσκας, για τον οποίο θα γίνονται όλο και περισσότερες άκαρπες συζητήσεις κάθε φορά που ο Ολυμπιακός θα διαψεύδει τις προσδοκίες.
Θα το πω λοιπόν όσο πιο ξεκάθαρα γίνεται. Ο Λιθουανός δεν μπορεί σε τίποτα να επηρεάσει τον τρόπο παιχνιδιού του Ολυμπιακού, παρά μόνο να προσθέσει δύναμη, κύρος και προσωπικότητα. Το μπάσκετ που παίζει ο Ολυμπιακός εξαρτάται από τη φιλοσοφία του Γκέρσον και τις δυνατότητες του Σκούνι Πεν. Ο Ισραηλινός λοιπόν έχει δικαιωθεί στο παρελθόν γι' αυτά που πιστεύει και λογικό είναι να μην αλλάζει μυαλά. Όμως ο Αμερικανός δεν έχει κερδίσει τίποτα στην καριέρα του, αλλά σίγουρα δεν φταίει αυτός που ο Ολυμπιακός τον έκανε ξαφνικά παίκτη του ενός εκατομμυρίου ευρώ και τον έβαλε να κουμαντάρει μια ομάδα, η οποία ξεκίνησε με στόχο Κύπελλο, Πρωτάθλημα και Ευρωπαϊκό!
Στην Κωνσταντινούπολη, ο Σκούνι Πεν σούταρε τρεις φορές για τρεις πόντους σε επίθεση 5 δευτερολέπτων, με τους συμπαίκτες του εκτός ισορροπίας. Καταστροφή. Το χειρότερο όμως είναι ότι αυτός ο φουριόζος κοντορεβυθούλης δεν ξέρει τι θα πει τακτική, πάσα μέσα στη ρακέτα και σωστή επιλογή. Υποτίθεται ότι είναι πλέι μέικερ, αλλά σπανίως δημιουργεί για κάποιον πέρα από τον εαυτό του, ενώ στις διεισδύσεις του θυμίζει τους φανατικούς εθνικόφρονες πηγαίνοντας μόνο δεξιά!
Αν ο Γκέρσον πιστεύει πράγματι ότι με αυτόν μπορεί να κάνει τη δουλειά του, νομίζω ότι η αποτυχία του είναι ήδη εξασφαλισμένη.
KEEP WALKING ...