Πρόγραμμα αγώνων

Προηγούμενο Ρεκόρ (2015-2016): 33-49

Πρώτοι σε στατιστικές κατηγορίες (2015-2016):

Πόντοι:
DeMarcus Cousins 26,9
Rudy Gay 17,2
Darren Collison 14

Ριμπάουντ:
DeMarcus Cousins 11,5
Rudy Gay 6,5
Rajon Rondo 6

Ασσίστ:
Rajon Rondo 11,7
Darren Collison 4,3
DeMarcus Cousins 3,3

Κλεψίματα:
Rajon Rondo 2
DeMarcus Cousins 1,6
Rudy Gay 1,4

Κοψίματα:
DeMarcus Cousins 1,4
Willie Cauley-Stein 1
Κώστας Κουφός 0,9

Ευστοχία %:
Willie Cauley-Stein 56
Quincy Acy 55
Κώστας Κουφός 53

Χρόνος συμμετοχής:
Rajon Rondo 35,2
DeMarcus Cousins 34,6
Rudy Gay 34

Πιθανή 5άδα:


Πάγκος:
PG’s: Ty Lawson, Jordan Farmar, Isaiah Cousins
SG’s: Ben McLemore, Garrett Temple, Malachi Richardson
SF’s: Matt Barnes, Omri Casspi
PF’s: Anthony Tolliver, Skal Labissiere
C’s: Κώστας Κουφός, Γιώργος Παπαγιάννης

Μεταγραφικές κινήσεις

Ήρθαν ή ανανέωσαν: Jordan Farmar (FA), Ty Lawson (FA), Anthony Tolliver (FA), Matt Barnes (FA), Garrett Temple (FA), Arron Afflalo (FA)

Draft Picks: Γιώργος Παπαγιάννης (#13), Malachi Richardson (#22), Skal Labissiere (#28), Isaiah Cousins (#59)

Έφυγαν: Belinelli (trade/Hornets), Rajon Rondo (FA/Bulls), Seth Curry & Quincy Acy (FA/Mavs), James Anderson (FA/Darussafaka), Duje Dukan (FA/Cedevita), Caron Butler (FA), Eric Moreland (FA)

Παρουσίαση ομάδας:
Η περσινή χρονιά των Kings είχε ξεκινήσει με βλέψεις για τα playoffs αλλά τα θέματα που είχαν, αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά, τους στοίχισαν τη διεκδίκηση στην 8άδα της Δύσης. Τα προβλήματα τους είχαν ξεκινήσει από νωρίς με την σχέση του σταρ της ομάδας, Cousins και του προπονητή Karl να μην είναι καλή. Το κλίμα στα αποδυτήρια είχε επηρεαστεί με δημοσιεύματα να αναφέρουν ότι ο σέντερ του Σακραμέντο είχε ζητήσει την απόλυση του προπονητή του μέσα στη χρονιά. Όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι οι Kings έπαιζαν με το υψηλότερο τέμπο σε ολόκληρο το NBA με την επίθεση να κατατάσεται περίπου στην μέση (16η) σε ortg αλλά την άμυνα να εξακολουθεί να παραμένει σε χαμηλά επίπεδα, ένα πρόβλημα που είναι διαχρονικό και οι εκάστοτε προπονητές δεν έχουν καταφέρει να βρουν λύση.

Το καλοκαίρι λοιπόν έφερε αρκετές αλλαγές. Ο Karl απολύθηκε και στην θέση του ήρθε ο Joerger από τους Grizzlies. Στο draft έκαναν trade down από το #8 στο #13 (Παπαγιάννης) και παίρνοντας επίσης το #28 (Labissiere) αλλά και τον Bogdanovic. Ο Σέρβος θα παραμείνει για ακόμη έναν χρόνο στην Ευρώπη σε αντίθεση με τους άλλους δύο rookies που υπέγραψαν τα συμβόλαια τους από φέτος και θα είναι στο ρόστερ. Η επιλογή του Παπαγιάννη μας ξάφνιαξε αφού η ομάδα του Σακραμέντο στην θέση 5 φαινόταν όχι απλώς να έχει αρκετό ταλέντο αλλά βάθος και παίκτες σε καλή ηλικία επίσης. Όσον αφορά τον Labissiere είναι ένας παίκτης που προβλημάτισε πέρσυ στο κολλέγιο. Πριν ξεκινήσει η χρονιά δινόταν στα mock draft ακόμα και στο #1 αλλά οι εμφανίσεις του δεν δικαίωσαν τις προσδοκίες που είχαν δημιουργηθεί και όσο περνούσε ο καιρός έπεφτε στις λίστες των scouters. Το σοφτ παιχνίδι του, οι λανθασμένες αμυντικές τοποθετήσεις, το πρόβλημα στο ριμπάουντ δεν βοήθησαν σίγουρα στο να ανέβει η αξία του. Παρόλα αυτά ο συνδυασμός ύψους, ταχύτητας μαζί με το καλό σουτ από μέση απόσταση που διαθέτει δεν συναντιέται εύκολα και αν αξιοποιηθεί σωστά το ταλέντο του και δουλέψει αρκετά θα μιλάμε για ένα πολύ καλό πικ. Τη φετινή χρονιά όμως δεν αναμένεται να πάρει πολύ χρόνο.

O Cousins δεν ήταν μεγάλος fan του pick του Παπαγιάννη.

Οι κινήσεις των Kings την ημέρα του draft δεν τελείωσαν εκεί αφού έγινε και ένα trade με τους Hornets όπου παρέλαβαν το #22 (Richardson) δίνοντας τον Belinelli. Ο ρούκι από τις Συρακούσες είναι κυρίως σκόρερ, δεν πασάρει ούτε στη σκιά του και δεν διαθέτει ιδιαίτερα υψηλό μπασκετικό IQ. Τέλος στο #59 διαλέχτηκε ο Isaiah Cousins ο οποίος θα παλέψει για να κρατήσει τη θέση του στο τελικό ρόστερ.

Στην free agency του καλοκαιριού ο Afflalo ήρθε από τους Knicks ως βασικός SG και οι υπόλοιπες κινήσεις γίναν για να προστεθούν κάποιοι ρολίστες και βετεράνοι στα αποδυτήρια της ομάδας.

Με την τωρινή μορφή του ρόστερ* περιμένουμε τα εξής, ο Cousins θα τραβήξει το κουπί του σκοραρίσματος και φέτος, λογικά παίζοντας πιο κοντά στο καλάθι σε αντίθεση με τον τρόπο με τον οποίο τον χρησιμοποιούσε ο Karl. Περιμένουμε να δούμε plays παρόμοια με των Grizzlies που καλούσαν για τον Gasol μιας και ο DMC εκτός από καλός παίκτης στο low post μπορεί να παίξει αποτελεσματικά και στο high post αφού έχει καλό σουτ από μέση απόσταση και είναι καλός πασέρ επίσης. Δίπλα του θα ξεκινήσει λογικά ο Cauley-Stein, αν και οι δύο 5άρια θα μπορούν να συνυρπάξουν στην ίδια 5άδα. Ο WCS έχει δείξει αμυντικά ότι μπορεί να αντιμετωπίσει και PF αλλά και C, άλλωστε ήρθε στη λίγκα με τη φήμη ότι μπορεί να αποδώσει αμέσως αμυντικά αφού έχει όλα τα χαρακτηριστικά για να αντιμετωπίσει τους αντιπάλους του είτε στο 1-1 είτε στο P&R χετζάροντας ή κάνοντας αλλαγή στο σκριν. Την γραμμή των ψηλών την συμπληρώνουν οι δύο Έλληνες, Κουφός και Παπαγιάννης με τον πρώτο να έρχεται από τον πάγκο και να παίζει τον ρόλο που τον έχουμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια. Ο Παπαγιάννης από την άλλη αν δεν γίνουν αλλαγές στην ομάδα δύσκολα θα βρει χρόνο στις πρώτες αγωνιστικές τουλάχιστον. Όσον αφορά το 4, αν ο Joerger θέλει να δουλέψει με πιο χαμηλό σχήμα ή με περισσότερους σουτέρ υπάρχουν οι Tolliver, Casspi, Gay ακόμα και ο Barnes που μπορούν να δώσουν λύσεις.

Στην περιφέρεια και συγκεκριμένα στον άσσο εντοπίζεται το μεγαλύτερο πρόβλημα της ομάδας. Ο Rondo αποχώρησε για τους Bulls και o Collison ο οποίος είναι ο βασικός PG πλέον, έχει τιμωρηθεί από το NBA για τις πρώτες 8 αγωνιστικές. Σαν μπακαπ του η ομάδα απέκτησε τον Lawson μετά από μία καταστροφική χρονιά που είχε. Η ευκαιρία που του παρουσιάζεται φέτος μπορεί να του σώσει την καριέρα αλλά δεν έχει ξεκινήσει καλά αφού άργησε σε μία προπόνηση και επίσης έχασε μια πτήση της ομάδας. Στην preseason στην θέση του άσσου έχει δοκιμαστεί και ο Temple και εκεί καταλαβαίνει κανείς γιατί δεν μπορεί κανείς να τους πάρει στα σοβαρά. Στη θέση 2 ο Afflalo θα ξεκινήσει βασικός και ο McLemore θα έρχεται από τον πάγκο. Θα προσπαθήσουν να δώσουν spacing σε μία ομάδα που έχει ανάγκη το τρίποντο. Ο ρούκι Richardson λογικά δεν θα έχει μεγάλο ρόλο. Κλείνοντας στη θέση 3 θα υπάρχει ο Gay ο οποίος θα είναι η 2η επιλογή επιθετικά με τον Barnes και τον Casspi να έρχονται από πίσω του.

*Για ποιο λόγο είπα προηγουμένως "με την τωρινή μορφή" μπορεί να αναρωτιέστε. Οι Kings είναι μία ομάδα που ακούγεται πολύ σε ενδεχόμενα trades. Οι McLemore και ο Κουφός ακούγεται ότι είναι διαθέσιμοι ενώ και ο Gay έχει δηλώσει ότι δεν θα ενεργοποιήσει την οψιόν του για να μείνει και του χρόνου οπότε το μέλλον του δεν είναι καθόλου σίγουρο στην ομάδα. Ο McLemore μετά από μία συμπαθητική sophomore season απογοήτευσε πέρσυ και δεν έχει δικαιώσει τις προσδοκίες που υπήρχαν για αυτόν όταν είχε γίνει draft. Το trade του Κουφού έχει λογική μιας και στο ρόστερ υπάρχουν αρκετοί και ελπιδοφόροι centers. Από την άλλη όσον αφορά τον Gay η επιθυμία του παίκτη να φύγει ίσως να είναι η καλύτερη για το Sacramento αφού στο γεμάτο ψηλούς ρόστερ των Kings ένας παίκτης σαν τον Gay που σκοράρει κυρίως κοντά στο καλάθι, θέλει να ποστάρει και δεν παίζει καλά στην περιφέρεια, δεν είναι καλό φιτ με το ήδη υπάρχον ρόστερ.

Προπονητής

Click to view attachment
Dave Joerger

Ο πρώην προπονητής των Grizzlies θεωρείται αμυντικογενής προπονητής ο οποίος συνέβαλε στα μέγιστα στο να κάνει την άμυνα του Μέμφις μία από τις καλύτερες ολόκληρου του NBA. Το μεγαλύτερο του στοίχημα θα είναι να βελτιώσει την καινούρια του ομάδα σε αυτόν τομέα.
Στα τρία χρόνια που ήταν προπονητής δεν άλλαξε πολλά σε σχέση με τον Hollins αφού συνέχισε να παίζει σε χαμηλό τέμπο, με ψηλά σχήματα και με την επίθεση να επικεντρώνεται κυρίως γύρω από τους Gasol και Randolph. Δεν μπόρεσε να κάνει το βήμα παραπάνω αλλά η πορεία του κρίνεται απολύτως επιτυχημένη ειδικά όταν την περσινή χρονιά κατάφερε να βάλει την ομάδα του στα playoffs παρόλο που είχε πολλούς τραυματισμούς χάνοντας και τους αστέρες του για αρκετό καιρό.

Ταβανόμετρο & στόχοι για φέτος
Θεωρητικά τα playoffs γιατί διαφορετικα δεν βλέπω καλά τα νεύρα του Cousins. Πιο ρεαλιστικά να βελτιωθεί η εικόνα της ομάδας και να φανεί ότι χτίζεται κάτι καλό με τους νεαρούς παίκτες να παίζουν καλά. Αυτό θα ήταν από τα καλύτερα σενάρια για την φετινή χρονιά.

Κάτω απ' το φως του προβολέα
Click to view attachment

Μπορεί να θεωρηθεί ο καλύτερος σέντερ της λίγκας από μερικούς αφού δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει κάποιον από τους αντιπάλους του. Λογικά φέτος θα παρουσιαστεί καλύτερος αφού το σύστημα του Joerger του ταιριάζει πιο πολύ. Πέρσυ σούταρε 210 τρίποντα σε 65 αγώνες (3,2 προσπάθειες ανά αγώνα) όταν τα περισσότερα που είχε ήταν το 2012/13 όταν σούταρε μόλις 22 σε 75 αγώνες. Όπως είπαμε πιο πάνω περιμένουμε να τον δούμε περισσότερο στο low post και στο high post και να κόψει σε μεγάλο βαθμό τα τρίποντα. Το σίγουρο είναι ότι θα σκοράρει, θα πάρει ριμπάουντ και θα νευριάσει.

Θέλω να ρωτήσω τον Vlade Divac
Το συμβόλαιο του Cousins τελειώνει του χρόνου. Πουλάμε από φέτος ή τον κρατάμε προσπαθώντας να τον πείσουμε με το πλάνο μας; ( με το ποιο; )

Πρόβλεψη: 35-47
Conference rank: 11
Division rank: 3

Teaser:

Τι στο καλο κανουν οι kings
Επιλεγουν 2 ψηλους στον πρωτο γυρο του ντραφτ ενω εχουν ηδη κουφο,cousins,WCS
Ο rudy gay εχει δηλωσει οτι θελει να φυγει και 99% θα κανει opt out το καλοκαιρι που ερχεται
Η ομαδα δεν ειναι contender ουτε εχει το ταλεντο για να γινει
Εχουν και μεγαλο ελλειμμα ποιοτητας στο 1
Ομως με το νουμερο 13 του ντραφτ που ειχαν δεν επελεξαν pg(διαλεξαν παπαγιαννη) ουτε εκαναν trade τον Gay ή καποιον απο κουφο-cousins για να παρουν κοντο και να βρουν οι 2 ψηλοι που διαλεξαν στον πρωτο γυρο χωρο να παιξουν
Τελικα αναγκαζονται να στειλουν παπαγιαννη-labissiere στην dleague αφου δεν υπηρχε χωρος για αυτους
Τι μπορει να εχουν στο μυαλο τους ο ντιβατς με τον στογιακοβιτς?

Το Phoenix διάλεξε τον Παπαγιάννη. Έγινε ανταλλαγή στο Σακραμέντο

Εκαναν ανταλαγη το πικ πριν το ντραφτ
Τυπικα αποφασιζει η ομαδα που εχει αρχικα τοπικ αλλα ειναι συνεννοημενο ποιον θα διαλεξουν
Και παλι ομως η ουσια μενει γιατι να χαλασουν 2 πικ πρωτου γυρου σε ψηλους ενω εχουν τοσους(ο cousins ειναι απο τους τοπ ψηλους της λιγκας,ο WCS απο τα τοπ προσπεκτ ψηλων και ο κουφος πολυ καλο backup) ενω υστερουν φανερα στα γκαρντ

Η λογική λέει ( αλλά δεν είναι λογική ομάδα) ότι ο Cousins πρέπει να φύγει φέτος. Η αξία του τώρα, στον προτελευταίο χρόνο του συμβολαίου , είναι μεγαλύτερη απ ' ότι θα είναι του χρόνου. Αν πάλι μείνουν εκτός playoffs( που θα μείνουν) πρέπει να τον ανταλλάξουν πριν το trade deadline

Και ο Κουφός έχει παιχτεί σε σενάρια ανταλλαγών

Τώρα για τον Παπαγιάννη που διαβάζω αριστερά δεξιά ότι έκανε λάθος που πήγε από τώρα ΝΒΑ, ότι έπρεπε να μείνει στην Ευρώπη κτλ δεν ξέρω διαφωνώ. Δεν παίζουν όλοι απ' την αρχή. Και ο Κουφός,που και αυτός μπήκε στα 19 στο ΝΒΑ, πέρασε 3 χρόνια από D-League και από το βάθος του πάγκου και τώρα 6 χρόνια έχει σταθερό ρόλο σε ομάδες. Ας δουλέψει το σώμα του και το παιχνίδι του και ας περιμένει τη σειρά του να παίξει

Συμφωνω
Ο παπαγιαννης πρεπει να κατσει ενα χρονο να δουλεψει το σωμα του και την τεχνικη του ενω ταυτοχρονα θα εχει αγωνιστικο ρυθμο μεσω της dleague
Λογικα φετος θα παιζει σκορπια λεπτα αν υπαρχει καποιος τραυματισμος και απο του χρονου θα μπει στο ροτεισον

Το πρόβλημα με τον Cousins το συμπυκνώνει ο Matt Moore σε δυο γραμμές:
http://www.cbssports.com/nba/news/shaquill...marcus-cousins/

O Joerger μετά την ήττα από LAC δήλωσε πως είδε και αποείδε και θα δοκιμάσει smallball σχήματα με DC center. Το πρόβλημα όμως είναι ότι δεν ξέρει ποιος θα πλαισιώσει τον DC στο PF, με ποιο πιθανό τον Guy και SF τον Afllalo (ότι να ΄ναι). Οπότε η χρονιά για Κουφό τελειώνει νωρίς. Τις ευκαιρίες του τις πήρε, δεν τις εκμεταλεύτηκε και πολύ πιθανό να πάει για κανένα trade. Αυτό το σκεπτικό βέβαια επηρεάζει και τον Παπαγιάννη που ούτως ή άλλως δεν προοριζόταν για πολύτιμο χρόνο φέτος, αλλά για τον εν γένει μελλοντικό σχεδιασμό της ομάδας σε περίπτωση που επιμείνουν να επενδύσουν στον DC και Joerger. Οπότε το καλοκαιρινό κράξιμο του DC πλέον πιάνει τόπο.

Στη νίκη με το Τορόντο ο Joerger έκανε πράξη τα λεγόμενά του. Ξεκίνησε με C τον DC, PF GAY & SF Barnes. Η ομάδα ήταν πολύ ευέλικτη σε άμυνα και επίθεση, έτρεχε περισσότερο και έβγαζε ενέργεια, καταφέρνοντας να κλείσει την πρώτη περίοδο με σκορ 36-28. Στην δεύτερη περίοδο ο Cousins έλειψε και στην θέση του μπήκε ο Κουφός, ο οποίος εκμεταλλεύτηκε την ύστατη ευκαιρία που του δόθηκε και τελικά έμεινε στο παρκε για 26λεπτά και μάλιστα και σε σχήμα με DC όταν επέστρεψε στο δεύτερο ημίχρονο. Μάλιστα από το +/- ήταν και ο καλύτερος του παρκέ με +18.
Σε άλλα νέα ο Παπαγιάννης ξαναεπέστρεψε στο NBDL.

Τον περσινό Cauley-Stein αξίζει να τον κλέψεις με ένα trade κάπου εδώ. Δύο συνεχόμενες νίκες κιόλας για τους Kings μετά το ξέσπασμα Dave Γιώργη.

Unexpected Protagonist of the Night, 21/12 - Ty Lawson

Τα νούμερα: Season high 19 πόντων με 7/11 fg (0/1 3pt), 5/8 ft, 5 αμυντικά rebounds, 1/1 a/to, 1 stl, +13 και με σημαντικό ρόλο στο comeback των Kings για μεγάλη εκτός έδρας νίκη στο Salt Lake City, 94-93. Ήθελα Beverley, 18-9-9, αλλά η καθοριστική παρουσία του Lawson σε συνδυασμό με την επιμονή του sheed, την πειστική εικόνα του vid σε αντίθεση με την απουσία εικόνας για Pat, και το ότι τελικά βαριόμουν να γράψω για Beverley έγειραν την πλάστιγγα υπέρ του Law. Που είχε δώσει υποψηφιότητα και στο προηγούμενο με Portland οπότε νταξ.

Η εικόνα:


Πριν/Μετά: Απ' τα καλά ταλέντα της recruiting class του, έγινε Tar Heel και στη junior χρονιά του κατέκτησε τον τίτλο με ρεκόρ 8 κλεψίματα στον τελικό και μια γεμάτη γενικότερα χρονιά που του έδωσε αρκετές διακρίσεις, όπως η επιλογή του στην δεύτερη κορυφαία πεντάδα για το NCAA, το βραβείο ως καλύτερος παίκτης της ACC και το βραβείο Cousy ως ο καλύτερος pg της χρονιάς για το 2009. Οι Timberwolves τον επέλεξαν στο 18 είχαν όμως ήδη επιλέξει back-to-back πολύ ψηλότερα τους Rubio και Flynn, οπότε πήραν το επόμενο first του Denver, που έμελλε να γίνει ο Luke Babbitt #agapame_Sota. Ο Lawson σε έξι χρόνια στο Denver κατάφερε σταδιακά να ανεβάσει τις μετοχές του ως ένας απ' τους ενδιαφέροντες νεαρούς PGs της λίγκας και έπαιξε και τέσσερις φορές στην postseason με σπουδαίο ρόλο για τους Nuggets μετά και την αποχώρηση του Μέγα Billups. Πέρασε για πολύ λίγο και απ' τη Zalgiris στο lockout, όπου λένε δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία στο αγωνιστικό κομμάτι , έφτασε να θεωρείται στο επίπεδο κάτω απ' αυτό του All-Star για μια διετία περίπου, όμως την τελευταία χρονιά οι Nuggets καταποντίστηκαν και κυκλοφορούσε η φήμη πως η ομάδα είχε πρόβλημα πια με το Lawson, τη συγκέντρωσή του και τη συμπεριφορά του. Kαι το αλκοόλ στην ανάσα του. Ήταν διαθέσιμος για ανταλλαγή για ένα διάστημα και η ταμπέλα του ως "υπό παραχώρηση" μείωσε αρκετά τα διαπραγματευτικά περιθώρια για τους Nuggets, που τελικά πήραν το μισό Ολυμπιακό (Dorsey, Παπανικολάου), το Prigioni, το Nick Johnson -όλοι παίζουν Ευρώπη αυτή τη στιγμή, ούτε 1,5 χρόνο μετά- και 2 draft picks (ένα first που έγινε ο Juancho Hernangomez στο μετριότατο φετινό draft κι ένα second του χρόνου) για να παραχωρήσουν το Lawson στους Rockets. Ο McHale πίστευε πως το Lawson - Harden ως διπλοί πόλοι drive-n-finish/kick θα διέλυε τις αντίπαλες άμυνες όμως μάλλον διέλυσε τους περσινούς Rockets, ο McHale βρέθηκε στο ταμείο ανεργίας και ο Lawson έγινε buyout το Φλεβάρη για να πάει ελεύθερος κάπου αλλού. Η χρονιά έκλεισε ακόμα χειρότερα παραδόξως για το Lawson, ο οποίος υπέγραψε με την Indiana, που είχε μόνο 4-5 κάγκουρες guards οπότε άλλος ένας θα την ενίσχυε για τα playoffs -κάπως, σε κάποιο παράλληλο σύμπαν που ο καλύτερος προπονητής στην ιστορία του ΝΒΑ είναι Πορτορικάνος- τελικά στα playoffs ο Ty είχε 2,3 πόντους σε 10,6 λεπτά με 6/18 σουτ σε 7 παιχνίδια. Ως ελεύθερος το περασμένο καλοκαίρι μετέβη στην California και δεν ξέρω αν το Sacramento είναι στα χαρτιά το κατάλληλο franchise για έναν αλκοολικό χομπίστα, πάντως και χώρος υπάρχει χωρίς Rondo πια, και τους έκραξε κάποια στιγμή για το πόσο ασόβαροι είναι στην προετοιμασία τους -φαντάσου- και έχει κάνει και σερί τα δύο καλύτερα παιχνίδια του στη σεζόν. Αν και ο ανταγωνισμός δεν είναι μεγάλος, καναδύο "καλά" είχε ακόμα στο φετινό game log. Υπάρχει πάντα η ελπίδα να δούμε το "Lawsome" του παρελθόντος για διαστήματα και μακάρι ο άνθρωπος να τα καταφέρει λίγο καλύτερα, κυρίως στο πως διαχειρίζεται τον εαυτό του. Μακάρι αυτή η βδομάδα να σημαίνει κάτι καλό στο μέλλον. Οι fans του -δηλαδή οι νυν fans Mudiay- έχουν κάθε δικαίωμα να ελπίζουν θεωρώ. Το υποθετικό μονοπάτι προς το stardom χάθηκε αλλά μπορεί να είναι μετρημένων αρμοδιοτήτων/λεπτών PG-of-the-present για κάποιον με πολύ καλό roster γύρω του.

Δε δήλωσε: "Η εμπάθεια ξεχειλίζει σε κάθε λέξη του παραπάνω κειμένου που μου στάλθηκε για έγκριση. Που να γραφε και για το Beverley.. Πιάσε μια μπύρα".

ΟΚ το ξέρουμε ότι ο Cousins είναι μπουνταλάς και έχει τάσεις αυτοκαταστροφής για τον ίδιο και την ομάδα, με αυτά που συμβαίνουν όμως στο τέλος θα πειστούμε και εμείς (ο ίδιος είναι ήδη) ότι η λίγκα συνομωτεί εις βάρος του. Μετά το επικό φάουλ που του σφυρίχτηκε στοn Wade, ακόμα ένα ανύπαρκτο φάουλ, σε σημείο που αλλοιώνει την ροή του αγώνα και του αποτελέσματος, σφυρίχτηκε και στον Henderson.

Και drives και σουτάκι και ωραίο footwork. Δικαιωνόμαστε εμείς που 5 μήνες τώρα δεν σε πετάξαμε στο fantasy, να μας γράφεις (κατα)Κουζίνα.

Unexpected Protagonist of the Night, 15/03 - Skal Labissiere

Τα νούμερα: Career high 32 πόντοι από 11/15 fg με ένα εύστοχο τρίποντο και 9/11 βολές. Ακόμη 2 επιθετικά και 9 αμυντικά rebounds, 2 κλεψίματα, 3 λάθη, +8 στην αδιάφορη εκτός έδρας επικράτηση των Kings στο αδιάφορο Phoenix.

Η εικόνα:


Πριν/Μετά: Απ' το Port-au-Prince, Haitian, πυροβολεί αν είσαι Vercetti. Έπεσε το σπίτι τους, τραυματίστηκαν πολλαπλά μέλη της οικογένειάς του και ο ίδιος στο σεισμό του 2010. Μετακόμισε στο Memphis, έμαθε Αγγλικά, αναγνωρίστηκε ως ένας απ' τους ικανότερους ψηλούς της recruiting class του, ο Calipari έκανε πρώτη του προτεραιότητα να τον φέρει στο Kentucky και προφανώς κάπου στο εξαψήφιο ποσό θα τα κατάφερε. Οι προσδοκίες ήταν μεγάλες, o coach sanctions τον συνέκρινε με τον Anthony Davis και στα preseason mock drafts για το 2016-17 δινόταν στο 1-2 με Simmons. Η πραγματικότητα όμως της freshman χρονιάς του Skal ήταν πολύ διαφορετική, έπαιξε σε όλα τα 36 παιχνίδια όμως ξεκίνησε στα μισά, έμενε στο παρκέ για σκάρτα 16 λεπτά και έδωσε 6.6-3.1-1.6, εν ολίγοις ήταν η απογοήτευση της χρονιάς ατομικά. Δήλωσε συμμετοχή όπως και να χει μετά από αυτή τη μονοετή κολεγιακή παρουσία, οι Suns τον επέλεξαν στο 28 και είχαν ήδη ανταλλαγή έτοιμη να τον οδηγήσει στην αγκαλιά του Vlade. Η rookie χρονιά του Labissiere μέχρι πριν ένα μήνα ήταν σποραδικές εμφανίσεις στους "μεγάλους", επτά κι ο περισσότερος καιρός του περνούσε στη D-League. Μετά τον κρατήρα που άνοιξε η αποχώρηση του DeMarcus το μάταιο κυνήγι της όγδοης θέσης εγκαταλήφθηκε, ο Skal μονιμοποιήθηκε στην πρώτη ομάδα και μετά το χτεσινό παρθενικό 30λεπτο βλέπω να έχουμε τα καλά του Ulis, να παίζει φουλ για τις τελευταίες 3-4 βδομάδες μπας και τους πάρει κανένας στα σοβαρά. Η κατάρα του Bledsoe να πέσει στα κεφάλια των Ήλιων, ο Skal πάλι απ' τον Κωστή τον Κουφό θα κόψει δεν χωρά αντίστοιχη γκρίνια.


Δήλωσε: "Cousins who... Skal!"
(Skal αλλά με κυκλάκι στο a, να διαβάζεται σα Nordic ξερατό, είναι το "εβίβα" στα Νορβηγικά, Odin βοήθα το franchise γιατί το ultra-Χριστιανικό τοπωνύμιο δεν έπιασε)

Χαχαχα, on fire είσαι !
Πάντως δεν ειν κακός ο ΣκαλοΛαμπισιερε καλό touch με το καλάθι και καλό footwork έδειξε.

Προτιμώ το "Σκάλντινερ", προς τιμήν του τεράστιου Chuck που για πολλά χρόνια έδινε πόνο σε μικρόφωνα/ηχεία στα studios της Φλόριδας...

Νομίζω πως ο Σκαλ αποδεικνύει για ποιο λόγο θεωρούνταν 2ος πίσω από τον Σίμονς πριν ξεκινήσει η περσινή κολεγιακή χρονιά. Εν τέλει έδειξε κατώτερος των προσδοκιών στο κολέγιο. Δεν ξέρω τι πραγματικά συνέβη εκεί, αλλά το ταλέντο είναι δεδομένο. Έχει τρομερό touch κι ένα τρομακτικό jumper, το οποίο δε μαρκάρεται με τόσο ψηλό release. Πραγματικά εξαρτάται μόνο από τον ίδιο αν θα ευστοχήσει, δε μαρκάρεται εκεί πάνω.
Αν δουλέψει σωστά και βάλει κιλά χωρίς να χάσει σε ευκινησία τότε θα μιλάμε για ένα από τα καλύτερα value picks ever. Σε ένα από τα χειρότερα drafts των τελευταίων ετών να υπάρχει κάτι τέτοιο στο νο.28 είναι πραγματικά απίστευτο.

Unexpected Protagonist of the Night, 26/03 - Γιώργος Παπαγιάννης

Τα νούμερα: 12 πόντοι από 6/9 fg, 4 rebounds με ένα επιθετικό, 4 τελικές πάσες, 2 τάπες, +13 σε 21 λεπτά στην οριακή νίκη με ανατροπή των Kings στo Staples Center.

Η εικόνα:


Πριν/Μετά: Το πρώτο Ελληνοθρεμένο entry, ο Παπαγιάννης γεννήθηκε στο Μαρούσι όπως ούτε ξέρω πόσος κόσμος πλέον, εγώ είμαι Ημισκουμπρικός. Εραστής Δυτικών Προαστίων (ΕΔΠ), ντεμπούταρε με το Περιστέρι, υπέγραψε έπειτα στον Παναθηναϊκό. Θεωρείται ένα απ' τα σημαντικότερα international prospects της χρονιάς του και δικαιολόγησε το χαρακτηρισμό αυτό ως μέλος των μικρών Εθνικών ομάδων, με 2 μετάλλια και παρουσίες στην καλύτερη ομάδα των διοργανώσεων. Το καλοκαίρι δήλωσε συμμετοχή σε ένα draft που αποδείχθηκε αρκετά μέτριο με seniors ψηλά και διάφορες αστοχίες, δικαιώθηκε για την επιλογή του αφού η μετοχή του ανέβαινε συνεχώς, έφτασε να λογίζεται ως υποψήφια επιλογή καπου στο 20 και το βράδυ του draft o Vlade μέσω Phoenix, αποκτώντας ταυτόχρονα Bogda-Bogda, Labissiere, τον σήκωσε στο 13 ανταλλάσσοντας τα δικαιώματα του Chriss. Σιχτίριζε ο Voyaς το Bender από τότε φαντάζομαι. Αντίστοιχη αντίδραση είχε κι ο Cousins, που αποτελεί παρελθόν πια απ' την πρωτεύουσα της California. Στο rebuild που ακολουθεί θα πρωταγωνιστήσουν τρεις ψηλοί οπότε έχουμε αρκετά να δούμε ακόμη, ο Παπαγιάννης έχει πάρει 7-8 πρσγματικές ευκαιρίες τελευταία και έδωσε το δεύτερο πετυχημένο αποτέλεσμα μετά το πρώτο του double double πριν 10 περίπου μέρες. Δεν έχει δώσει το ένα μεγάλο παιχνίδι που ευχόμαστε να βρει ως το τέλος της κανονικής περιόδου, αυτό που χρειάζεται σαν ώθηση του status του για να τον υπολογίζουν για boost απ' του χρόνου. Είναι ακόμη κάπως εκτός ΝΒΑ δεδομένων σωματικά, το release του είναι λίγο ασχημόπαπο και θέλει πολλή δουλειά, αλλά δείχνει το touch, το vision που χρειάζεται να συνοδεύει το ύψος που τρομάζει για να είναι ένας Ευρωπαίος NBA-relevant. Καλή τύχη μαν.

Όσον αφορά το Labissiere: δεν είναι το σύνηθες για έναν ψηλό τόσο ικανό να έχει τόσο κακή NCAA παρουσία, συνήθως συμβαίνει για undersized τύπους που έχουν rebounds στο high school αλλά δεν δείχνουν ξεχωριστό skill, γενικά όπως υπάρχει η μετάβαση απ' το NCAA στο NBA έτσι έχουμε και νωρίτερα τις διαφορετικές παραμέτρους και το πως προσαρμόζεται ο κάθε παίκτης ξεχωριστά. Μπορεί να δεις κάτι σα το Dakari Johnson που έμεινε δύο χρονιές supporting στους Wildcats ενώ ήταν ο νούμερο 2 Center της recruiting class του, που φέτος ήταν All-Star στη D-League. Μπορεί να δεις τον Christian Wood που άφησε το UNLV με νούμερα πρώτου γύρου και με την κασέτα που είχε -τρίποντα εκτός συστήματος, άμυνα με τα μάτια, αγύμναστος- δεν τον πήρε κανείς κι έβαλε τα κλάματα μες το Barclays. Τον έκοψαν πολλαπλές φορές οι Sixers πέρυσι και φέτος έχει παίξει σούμα λιγότερο από Big George στους Hornets, που είχαν αμέτρητες παρουσίες οι ψηλοί τους στα injury reports.. Ο Labissiere δεν έχει χάσει το τρένο αλλά έχει πολλά να αποδείξει, το ίδιο κι ο Παπαγιάννης. Το να βάζει 10 πόντους κάθε τρίτο ματς σε ομάδα που δεν χτυπάει playoffs δεν τον κάνει τον επόμενο Whiteside το Skal. Απλά υπάρχει κι αυτό το παράδειγμα του Hasan για να ελπίζεις πως πάντα υπάρχει δυνατότητα επιστροφής. Και οι 3 στο Mento πάντως δε χωράνε, υποθέτοντας πως δε floppάρει κανείς τους.

Οι Greek Twin Towers θα αφήσουν εποχή λέμε