Η ομάδα του 94, κατά πολλούς είναι η καλύτερη όλων, ακόμα και από αυτή του 92, κάτι που φαίνεται και στα ποσοστά (και διαφορές σκορ έναντι αντιπάλων, τα έχω κάπου σημειωμένα). Δικαιολογείται, καθώς το 92 έπρεπε να χωρέσει κι ο Μπερντ των 35 ετών, υπήρχαν και διάφοροι τραυματισμοί (πχ. ο Στόκτον, ο μονος πλέι πίσω απο τον Μάτζικ, έχασε το μισό τουρνουά). Για τους λόγους που είπε ο χόλικ,αλλά και για το γεγονός ότι έδειξαν τρομερή ασέβεια καθ'όλη την διάρκεια του τουρνουά, προκαλώντας συνεχώς αντιπάλους,με γκριμάτσες μετά από in your face καρφώματα, με συμπεριφορά κακομαθημένων παιδιών πάνω στο βάθρο, περισσότερα αμάυρωσαν την εικόνα της ομάδας των ΗΠΑ και του πρωταθλήματός τους, παρά την προστάτεψαν, σε αντίθεση με την glamorous και φινετσάτη Dream Team του 92 και τον Μάτζικ στο βάθρο να χαμογελάει για όλη την ομάδα και της γενικής άποψης που έμεινε για έναν θαυμαστό, αγγελικά (πλην στόματος και αγκώνων Μπάρκλει) πλασμένο, κόσμο.
- Το 92 ο Αιζέια ήταν στους εκλεκτούς για την 12άδα, ωστόσο η τρομερή κόντρα του με τον Τζόρνταν, δεν του επέτρεψαν να πάει στην Βαρκελώνη, ότι κι αν έκανε ο Μάτζικ, στενός φίλος και των 2.
- Το 92 ο Αιζέια ήταν στους εκλεκτούς για την 12άδα, ωστόσο η τρομερή κόντρα του με τον Τζόρνταν, δεν του επέτρεψαν να πάει στην Βαρκελώνη, ότι κι αν έκανε ο Μάτζικ, στενός φίλος και των 2.
Η ομαδα του 94 κυριαρχησε σε μεγαλο βαθμο αλλα δεν ειχε τους superstar του 92 ουτε του 96.Μαερλι,Σμιθ και Ντουμαρς δεν ειναι επιπεδου "legend".Aν καποιος κοιταει την ουσια τοτε ναι ηταν εξαιρετικη ομαδα αλλα αν καποιος θελει και ουσια και φηνετσα τοτε θα προτημησει "την" 92 και "την" 96.