Memphis Grizzlies
Γέφυρα, απονεύρωση, εξαγωγή φρονιμίτη, σφραγίσματα... Έχει μείνει κάποιο γερό ακόμα;
Μασελάκι θα μπει;
Μασελάκι θα μπει;
Προηγούμενο Ρεκόρ (2017-18): 22-60
Leaders:
Πόντοι: Gasol 17.2
Ριμπάουντ: Green 8.4
Ασσίστ: Tyreke 5.2
Πιθανή 5άδα:
Conley
Brooks - Anderson - Green - Gasol
Brooks - Anderson - Green - Gasol
Πάγκος:
PG: Shelvin Mack, Jevon Carter, (Brandon Goodwin)
SG: Garrett Temple, MarShon Brooks, Wayne Selden
SF: Chandler Parsons, Omri Casspi
PF: Jaren Jackson Jr., Ivan Rabb
C:
Offseason moves
Ήρθαν ή ανανέωσαν: MarShon Brooks (FA), Kyle Anderson (FA), Omri Casspi (FA), Shelvin Mack (FA), Garrett Temple (ανταλλαγή από SAC), Yuta Watanabe** (2-way), D.J. Stephens (2-way)
Draft Picks: Jarren Jackson (#4, 1ος), Jevon Carter (#32, 2ος)
Έφυγαν: Deyonta Davis & Ben McLemore (ανταλλαγή με SAC), Jarell Martin (ανταλλαγή με ORL), Dakari Johnson (overseas)
Προπονητής:
J.B. Bickerstaff: Κλασσικό μπασκετικό επίθετο*, γεννημένος στο Denver, αλλά με στενούς δεσμούς με τη Σότα (Πανεπιστήμιο, assistant στους Wolves, προσωπική επιλογή του McHale ως assistant του στους Rockets -η σειρά αυτής της σχέσης) θα βρίσκεται στη θέση του head coach για πρώτη φορά από το ξεκίνημα μιας χρονιάς. Οι Grizzlies είναι η πρώτη ομάδα που θα εμπιστευθεί αυτήν τη νευραλγική θέση στον (οριακά) 40άρη προπονητή. Πρακτικά σημαίνει ότι έχει το άτυπο approval από Marc και Conley, που είναι το πιο σημαντικό πρώτο βήμα για να κρατήσεις τα αποδυτήρια χωρίς πολύ μουρμούρα.
Πέρυσι έκανε 15 νίκες στα 63 ματς που έμεινε στην κορυφή του coaching chart. Χωρίς Conley, με πολλές δοκιμές σε πρόσωπα και αρκετά 10ήμερα συμβόλαια προς το τέλος. Δεν μπορείς να κρίνεις με το gross κριτήριο του "καλό-κακό-μέτριο". Ταιριάζει με την προσωρινότητα της κατάστασης του franchise ένας προπονητής που ψάχνει κι ο ίδιος τα πατήματά του, αλλά έχει φιλοδοξίες και όρεξη να δουλέψει κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες; Αποκρίνομαι μάλλον καταφατικά στον προβληματισμό κι αναμένω τη σαιζόν με σαφώς περισσότερο ενδιαφέρον από την προηγούμενη.
* υπάρχουν στοιχεία και για έναν Full-Back με το όνομα Erik, που έπαιξε δύο χρονιές στο NFL, αλλά... σόρυ "θέση", μάλλον σε γνωρίσαμε στα δύσκολα χρόνια σου, σήμερα αναγνωρίζουμε Kyle Juszczyk, άντε και κάναν Kuhn/Ripkowski μόνο
Σχόλιο:
Η κατάσταση στο franchise δεν είναι ιδανική. Με αρκετή αβεβαιότητα στο ιδιοκτησιακό για πάνω από έναν χρόνο, o Pera σταθεροποίησε προσωρινά (Απρίλιος 2018) την κατάσταση όσον αφορά στο ποιός αποφασίζει για τους Grizzlies, χωρίς αυτό να είναι απαραίτητα ένα βήμα που δίνει κάποια σιγουριά σχετικά με την κατεύθυνση στην οποία στρατηγικά κινείται η εταιρεία. Με σαφές πλάνο για μια προγραμματισμένα και απροκάλυπτα tanked χρονιά πέρυσι, ενδεικτικό της αβεβαιότητας -στο τμήμα του basketball operations πλέον- ήταν ότι o Gasol είχε ζητήσει να μιλήσει προσωπικά με τον ιδιοκτήτη για να πειστεί ότι "πηγαίνουμε κάπου" και αξίζει να μη ζητήσει trade. Οι δηλώσεις που βγήκαν προς τα έξω σχημάτιζαν ένα συμβιβασμένα χαρούμενο "we cool". Αρκετοί παίκτες ξεπετάχτηκαν μέσα στη χρονιά, ευκαιρία για δοκιμές ήταν εξ' άλλου, αλλά οι περισσότεροι από αυτούς βρήκαν στέγη, προσωρινή ή μόνιμη σε άλλες ομάδες (Kobi Simmons, Wade Baldwin IV). Το management ήταν τόσο κακό, που δεν κατάφερε καν να αποκτήσει ούτε ένα pick 2ου γύρου για τον Tyreke Evans, στην χρονιά που είχε τη μεγαλύτερη ανταλλακτική αξία στην καριέρα του ως veteran πλέον.
Οι κινήσεις στο draft ήταν αρκετά καλές-για Memphis, αν και θα ήθελα να είχαν ένα τρίτο pick στη φάση που βρίσκονται. Αγαπάμε Jevon Carter, είναι born-veteran σε όλα του. Επίσης επέλεξαν forward που έχει μακρινό σουτ και παίζει άμυνα, δύο θέσεις, που κάποτε θα γίνουν μία, όταν ο J.J.Jr θα είναι έτοιμος για να βγάζει 80άρα σαιζόν. Μπορεί να γίνει μέχρι και all-star, αν και συνήθως οι all-arounders πλήττονται σε όρους προβολής, αλλά κερδίζουν την εκτίμηση από έμπειρους προπονητές που τους μεταμορφώνουν σε πολύτιμα κομμάτια ενός roster που έχει βλέψεις για πρωταθλήματα. Αμφιβάλλω αν οι Grizzlies μπορούν να γίνουν ποτέ τέτοια, πιο gentle έκφραση θα μπορούσα να βρω, αλλά νιώθω ότι η αρχή είναι η νοοτροπία και το organizational culture ως top-bottom στρατηγική που μεταδίδεται προς τα κάτω και στη συνέχεια καλλιεργείται στο core τμήμα ενός NBA franchise, την ομάδα. Το ταλέντο από μόνο του τις περισσότερες φορές δεν επαρκεί για να έρθουν οι διακρίσεις.
(θα μπορούσε να σταματήσει κι εδώ: η επιλογή για απαισιόδοξο τέλος στην "ταινία")
Η σημαντικότερη προσθήκη ήταν ο Slow Mo, σε μια σπάνια περίπτωση τα τελευταία χρόνια που ομάδα αφήνει restricted free agent της να φύγει. Οι Spurs δε μάσησαν, τί κι αν ήξεραν ότι θα έχαναν και Kawhi. Δεν είναι υπερβολικά τα περίπου $10 τον χρόνο στο cap για αυτά που θα δώσει ο Anderson, μπορεί να μη γεμίζει το μάτι το σύνηθες statline του, αλλά έχει intangibles, defensive flexibility (γενικότερα flexibility), κινήσεις γενικά κι ας είν' αργές -συνολικά θα μπορούσε να είναι μια slim έκδοση του Boris Diaw ίσως, που θα ομαλοποιήσει αρκετά πράγματα, σε σχέση με το πλήθος των δοκιμών που αναμένονται σε lineups και φέτος. Ο Dillon θα είναι ακόμα καλύτερος και μαζί με τον Temple οι Grizzlies θα έχουν τουλάχιστον κάποιες δυνατότητες στην περιφέρεια, αμυντικά για αρχή. Δεν είναι να λες παραπάνω λόγια, καλύτερα να δούμε πώς θα διαχειριστούν τις ήττες στην αρχή, ελπίζοντας ότι μπορούν να κάνουν κάποια έκπληξη στις πρώτες δύο εβδομάδες από λιγότερο δεμένες ομάδες ή άλλες που ψάχνονται περισσότερο, αρπάζοντας κάποια νίκη ως λάφυρο από την ανάγκη τους(; ελπίζω δηλαδή...) να θέλουν να ξαναπαίξουν μπάσκετ που θα κερδίζει αγώνες.
Εξ' άλλου ο Conley-σήμερα*** που μιλάμε- είναι υγιής, ενώ δείχνει agile και ορεξάτος κι αυτό είναι η σημαντικότερη ελπιδοφόρα είδηση για τους Grizzlies στη φετινή χρονιά. Στο Memphis μια χρονιά χωρίς Conley, είναι σαν να φτιάχνεις pancakes χωρίς ζάχαρη.
(το καλό τέλος, happily ever after. Δε μου πήγαινε... ήμασταν κι εμείς και με το Μέφις κάποτε)
Πρόβλεψη: 25 - κάτι
Conference rank: 13οι στους 15
** χαίρομαι που βρήκε ομάδα, ο Ιάπωνας είναι το άτυπο "τρίτο pick" αυτής της χρονιάς, είχε καλό SL και κάποια στιγμή θα παίξει
*** το σήμερα είναι σήμερα, το αύριο τί θα φέρει, κανένας δεν το ξέρει. Mellon Conley and the infinite sadness-ποίηση