Η αιτία αυτής της ερώτησης είναι αρκετά παλιά, με πολλαπλά παραδείγματα. Αφορμή όμως εκ νέου μού έδωσε

1) Η συμπεριφορά των οπαδών του Παναθηναϊκού, οι οποίοι όσον καιρό η ομάδα τους πετούσε προτιμούσαν να παρακολουθούν την ομάδα του σόκκερ, αλλά τώρα, τις δύσκολες στιγμές που περνά στην Ευρώπη, τη θυμήθηκαν. Ο Ομπράντοβιτς μοιάζει να έχει δίκιο

2) Η ανάλογη συμπεριφορά των εφημερίδων, οι οποίες δεν έμοιαζαν (για νιοστή φορά) να δίνουν σημασία σε πρώτη φάση, ενώ τώρα...

Ερώτηση: Γιατί ο Έλληνας φίλαθλος δεν ενδιαφέρεται για την (πέραν του σόκκερ) ομάδα του παρά μόνο αν βρεθεί σε δύσκολη θέση ή μόνο αν πάρει έναν τίτλο; Και για να είμαι ειλικρινής, παρότι δεν είναι απαραιτήτως άσχημο να θυμάσαι την ομάδα σου όταν κατακτά έναν τίτλο, είναι δυνατόν, σε περίπτωση που αυτή μετατραπεί σε δυναστεία του χώρου, να λες ότι στο τέλος "μπούχτησες" από τις σερί επιτυχίες;;;
Φαντάζεστε δηλαδή στη δεκαετία του '60 τους οπαδούς των Σέλτικς και τις εφημερίδες της Βοστώνης να γράφουν "Yawn... Άλλο έα πρωτάθλημα για τους Σέλτικς. Μια χαρά τα καταφέρνουν και χωρίς εμάς. Γιατί να μην ασχοληθούμε λίγο παραπάνω με τους White Sox;";

Μήπως τελικά ΔΕΝ είμαστε φτιαγμένοι για μεγάλα πράγματα;

Γι' αυτό το θέμα μπορείς να γράψεις έκθεση... στο χαλαρό κιόλας!

Είμαστε φτιαγμένοι για μεγάλα πράγματα... Αλλού είναι το πρόβλημα ή μάλλον τα προβλήματα...

Αν καταφέρω να ξεκολλήσω λίγο απ το ΝΒΑ live, θα κάτσω να το σκεφτώ το θέμα... Γιατί η απάντηση είναι πολύ μεγάλη...

αν παρατηρίσεις ο κόσμος που παρακουλουθεί μπάσκετ ειναι λιγότερος από τον κόσμο που βλέπει ποδόσφαιρο..... αλλά κατα τ'αλλα έχεις δίκιο

Holic το πρόβλημα μάλλον είναι στο ότι στον πολύ κόσμο δεν αρέσει το μπάσκετ σαν άθλημα συν ότι είμαστε πανυγηρτζήδες .Εδώ στο τεννίς με τον Παγδατή δεν είδες τι έγινε;Αμέσως όλοι ασχολήθηκαν μόλις έγινε μια καλή πορεία από τον αθλητή και μετά χάθηκε τελείως από τις ειδήσεις και τις εφημερίδες

Το άλλο πρόβλημα είναι η κόντρα που υπάρχει μεταξύ δημοσιογράφων από το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ.





Holic όντως αυτό είναι το ποιο γελοίο επιχείρημα που υπάρχει .Και μάλλον αυτοί που το λένε δεν το πιστεύουν

εγώ νομίζω όποιος είναι πορωμένος με το ποδόσφαιρο και μόνο ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΟΥΣΤΟ!

Αποφάσισα να σκεφτώ αρκετή ώρα το θέμα γιατί μόνο αδιάφορο δεν είναι. Τι φταίει γι’ αυτή την κατάσταση; Μήπως το ποδόσφαιρο είναι τόσο υπέροχο άθλημα ώστε δε μπορούμε να προβάλλουμε αντίσταση ακόμα και στο άκουσμά του; Μήπως τελικά είμαστε πράγματι losers και όχι γεννημένοι για μεγάλα πράγματα; Κατά τη γνώμη μου τίποτα απ’ τα δύο. Υπάρχει ένας συνδυασμός παραγόντων που οδηγεί σ’ αυτή την κατάσταση, η οποία είναι όντως ανησυχητική.
Ας εξετάσουμε αρχικά την πρώτη πρόταση, που αφορά το ποδόσφαιρο. Αναμφίβολα, τα τελευταία χρόνια το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου παρουσιάζει μεγαλύτερο ενδιαφέρον αφού είναι πιο αμφίρροπο και υπάρχει μεγαλύτερος ανταγωνισμός για την πρώτη θέση, συγκριτικά με το μπάσκετ, όπου ο Παναθηναϊκός έχει κυριαρχήσει. Έτσι, το ενδιαφέρον που έχει το πρωτάθλημα μεταφέρεται στους οπαδούς γι’ αυτό και ασχολούνται περισσότερο με αυτό. Επιπρόσθετα, τα ΜΜΕ συντείνουν στην περαιτέρω αύξηση του ενδιαφέροντος αφού προβάλλουν στο σύνολο τους σχεδόν αποκλειστικά το ποδόσφαιρο, αδιαφορώντας πολλές φορές για τα υπόλοιπα αθλήματα όπως και για το μπάσκετ, για το οποίο συζητάμε.
Πέρα από το ενδιαφέρον που αποκτά ο οπαδός για την ομάδα του, ασχολείται και με τις υπόλοιπες ομάδες. Ασφαλώς βλέπει το θέμα ανταγωνιστικά. Αλλά δε μένει μόνο στον ανταγωνισμό των ομάδων αλλά και στην κόντρα των οπαδών. Ανέκαθεν στην ανθρώπινη ιστορία ο διάλογος οδηγούσε στην πρόοδο. Όχι ότι εδώ μιλάμε για πρόοδο αλλά είναι σίγουρο πως η αυτή καθ’ εαυτή διαφωνία μεταξύ των οπαδών συμβάλλει σε μια “έκρηξη” ενδιαφέροντος. Μα καλά, οπαδοί υπάρχουν μόνο στο ποδόσφαιρό; Αυτή η έκρηξη γιατί δεν παρατηρείται στο μπάσκετ;
Υπάρχουν δύο λόγοι. Θα σταθώ στους οπαδούς του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού που αποτελούν ίσως το καλύτερο παράδειγμα για τα παρακάτω. Στο μπάσκετ ο Παναθηναϊκός είναι ο κυρίαρχος τα τελευταία χρόνια, οπότε οι φίλοι του Ολυμπιακού “μένουν” από επιχειρήματα. Ότι και να προσπαθήσουν να πουν ξέρουν ότι υστερούν, αφού απ’ την ομάδα τους λείπουν τα έργα. Στο ποδόσφαιρό δεν είναι έτσι τα πράγματα. Αφενός μεν υπάρχει πολύ μεγαλύτερος ανταγωνισμός μεταξύ των δύο ομάδων στο ελληνικό πρωτάθλημα, άσχετα από το σύνηθες αποτέλεσμα, αφετέρου η πορεία των δύο ομάδων στην Ευρώπη είναι διαφορετική από αυτή που ακολουθούν στις εγχώριες διοργανώσεις. Έτσι, λοιπόν, οι φίλοι του Παναθηναϊκού έχουν το αντεπιχείρημα για να αντικρούσουν τους αντίστοιχους του Ολυμπιακού και γίνεται με αυτόν τον τρόπο ο λεγόμενος “διάλογος”. Το δεδομένο είναι ότι το ενδιαφέρον του κόσμου αυξάνεται, όπως και των ΜΜΕ, αφού και αυτά επηρεάζονται απ’ τα παραπάνω.
Ένας ακόμη λόγος που ευθύνεται γι’ αυτή την κατάσταση είναι η εισβολή των παιχνιδιών στοιχήματος στη χώρα μας. Από τη στιγμή που ήρθαν είχαν τεράστια επιτυχία και αυτό οφείλεται στην ιδιοσυγκρασία του Έλληνα. Εδώ νομίζω δε χρειάζονται επιχειρήματα για να πείσω οποιονδήποτε για το ότι ο Παράδεισος για τον Έλληνα είναι ένα μέρος που παίρνει χωρίς να δίνει. Στην περίπτωσή μας, να παίρνει λεφτά χωρίς κανέναν απολύτως κόπο. Αυτό σε πρώτη φάση, γιατί από πίσω έρχονται πάλι τα ΜΜΕ. Η παραπάνω φράση “χωρίς κανέναν απολύτως κόπο” επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι υπάρχουν σελίδες ολόκληρες με προβλέψεις αποτελεσμάτων στις εφημερίδες. Ε που να ξέρεις τι ομάδα είναι η Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς, διάβασε την πρόβλεψη. Έτσι όμως αρχίζουν όχι μόνο να εξοικειώνονται αλλά και να μαθαίνουν για τα τεκταινόμενα στον ευρωπαϊκό χώρο. Οπότε αυξάνεται το ενδιαφέρον για το ποδόσφαιρο γενικά. Για σύγκριση του στοιχήματος ποδοσφαίρου με το στοίχημα μπάσκετ ούτε λόγος. Στο ποδόσφαιρο προσφέρονται ξεκάθαρα τα αποτελέσματα ενώ στο μπάσκετ πρέπει να έχει ιδιότητες μέντιουμ για να κερδίσει κάποιος που πρωτοασχολείται. Επιπλέον απ’ τα πλεονεκτήματα υπάρχουν στάνταρ αποδόσεις, ενώ στο ποδόσφαιρο μπορεί να υπάρξει πολύ μεγαλύτερο κέρδος. Πιστεύω ούτε για την απληστία του Έλληνα χρειάζεται να πω κάτι.
Βλέπουμε λοιπόν πως υπάρχουν αρκετοί λόγοι που κάνουν το ποδόσφαιρο το κορυφαίο άθλημα στις συνειδήσεις των περισσοτέρων. Ας εξετάσουμε όμως και την άλλη άποψη που θίχτηκε, για να καταλάβουμε, όσο αυτό είναι δυνατό τη συμπεριφορά όχι του κόσμου για κάποιο άθλημα, αλλά των οπαδών για ένα συγκεκριμένο τμήμα της ομάδας τους. Εδώ, πρωταγωνιστικό ρόλο διαδραματίζει πάλι το “DNA” του Έλληνα.
Μια γενική διαπίστωση που μπορεί να υπάρξει για τους οπαδούς είναι ότι θέλουν πάντα να βλέπουν κάτι διαφορετικό, άσχετα αν αυτό είναι καλό ή κακό. Συγκεκριμένα ο Έλληνας δίνει μεγάλη προσοχή όταν η ομάδα του “χτυπάει” κάτι διαφορετικό, όταν έχει φιλοδοξίες για κάτι παραπάνω. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο κόσμος του Άρη στο μπάσκετ, που κοιτάζει πλέον την Ευρωλίγκα. Ίσως πριν λίγα χρόνια να μην υπήρχε όλο αυτό το ενδιαφέρον. Όμως η ευρωπαϊκή καταξίωση είναι κάτι που έχει λείψει από τον Άρη και γενικότερα από τη Θεσσαλονίκη. Τόσα χρόνια βρίσκονται “κάτω” από την Αθήνα και θέλουν επιτέλους να φανούν ικανοί και επιτυχημένοι. Άλλα παραδείγματα είναι ο Ολυμπιακός στο μπάσκετ, ο οποίος μετά από τόσα χρόνια δείχνει πάρα πολύ δυνατός, όπως και ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ στο ποδόσφαιρο. Στην πρώτη περίπτωση έχουμε κάτι διαφορετικό, ενώ στις άλλες δύο φιλοδοξία για κάτι παραπάνω, συνεπώς και κάτι διαφορετικό. Μοναδική εξαίρεση σε όλα αυτά είναι ο Ολυμπιακός στο ποδόσφαιρο, ο οποίος παρά τη συνεχή κυριαρχία του γεμίζει κάθε φορά το γήπεδό του. Σ’ αυτό συνδράμουν επιπρόσθετοι παράγοντες, δύο απ΄ τους οποίους είναι ο Ριβάλντο και τα εισιτήρια διαρκείας. Αυτά βέβαια συνδυάζονται και μεταξύ τους αλλά αυτό δεν μας ενδιαφέρει εδώ.
Αναντίρρητα όμως, υπάρχουν και περιπτώσεις που είναι διαφορετικές με άσχημο τρόπο, δηλαδή υπάρχει πτώση της ανταγωνιστικότητας της ομάδας. Αυτό έχει να κάνει μεν με τ’ ότι είναι πάλι κάτι διαφορετικό, άρα προκαλεί á priori ενδιαφέρον στους οπαδούς, απ’ την άλλη δε, αν υπάρχει μια κατάσταση εκτάκτου ανάγκης στην ομάδα τότε αυτοί “ενεργοποιούνται”. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα, με πιο πρόσφατο αυτό της ομάδας μπάσκετ του Παναθηναϊκού. Επίσης πρόσφατα παραδείγματα είναι της ομάδας του Ηρακλή στο μπάσκετ, του ΠΑΟΚ στο μπάσκετ, όταν είχε μείνει πολύ πίσω, του Άρη στο ποδόσφαιρο αλλά και του Ολυμπιακού πέρσι στο μπάσκετ όπως επίσης και της ποδοσφαιρικής ΑΕΚ πέρσι, στην αρχή της χρονιάς. Μετά άλλαξαν οι λόγοι που γέμιζε το ΟΑΚΑ. Ο Έλληνας λοιπόν, αλλάζει χαρακτήρα στον “πόνο” ή στον ενδεχόμενο “πόνο” της ομάδας του.
Όσο για το ενδιαφέρον όταν υπάρχει στασιμότητα; Υπάρχουν αναρίθμητα παραδείγματα. Το μόνο κοινό με τις προηγούμενες περιπτώσεις είναι ότι πάλι οι οπαδοί έχουν ίδια στάση μεταξύ τους απέναντι στην ομάδα. Απ τη μια, υπάρχει το ενδεχόμενο η ομάδα να πηγαίνει συνέχεια πολύ καλά και να έχει εκπληρώσει προ πολλού τα όνειρα και τις φιλοδοξίες του κόσμου της. Τότε οι οπαδοί της είναι “άνετοι και ωραίοι”, δεν έχουν κάτι να ανησυχούν και παύουν σταδιακά να ασχολούνται. Αυτό μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στην απαξίωση, όπως στην περίπτωση της ομάδας μπάσκετ του Παναθηναϊκού. Αυτό όμως δε συμβαίνει συχνά, σ’ αντίθεση με τη μονιμότητα μιας άσχημης κατάστασης. Σαν λαός δεν έχουμε ούτε υπομονή, γι’ αυτό και διακόπτουμε την “επαφή” με την ομάδα μας όταν αυτή τα πάει άσχημα και τη θυμόμαστε όταν επανέρχεται στις επιτυχίες. Αλλά και αυτοί που έχουν υπομονή όταν βλέπουν ότι δεν αλλάζει κάτι, νιώθουν μπουχτισμένοι από την κατάσταση. Ασφαλώς ο όρος ταιριάζει εδώ παρά στους φίλους του Παναθηναϊκού για το μπάσκετ.
Όλα αυτά βέβαια υπάρχουν κάτω από ένα «πέπλο» ποδοσφαιρομανίας που διακατέχει τη χώρα μας. Υπάρχει παντού ποδόσφαιρο, ή ορθότερα, προβάλλεται παντού ποδόσφαιρο. Αν κοιτάξουμε τον ευρωπαϊκό Τύπο, θα δούμε ότι στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων η κατάσταση δεν είναι διαφορετική. Ουσιαστικά έχει υιοθετηθεί μια “lifestyle” προσέγγιση του ποδοσφαίρου κατά κάποιο τρόπο. Ωστόσο αυτό δε σημαίνει ότι τα πράγματα εκεί είναι όπως στην Ελλάδα. Στην Ισπανία για παράδειγμα το μπάσκετ προβάλλεται συνεχώς. Δεν είναι μόνο τα πρωτοσέλιδα που παίζουν ρόλο. Μόνο με μια επίσκεψη στην ιστοσελίδα www.acb.com μπορεί να υποθέσει κανείς την αντιμετώπιση που τυγχάνει εκεί το μπάσκετ. Τόσες διαφημίσεις-χορηγοί, τόσες στήλες, διαγωνισμοί. Ίσως να υπάρχει μια κατάσταση όμοια με αυτή που περιγράφουμε στο topic “απωθημένα” για το ίδιο τους το πρωτάθλημα. Αντίθετα εμείς έχουμε παρωπίδες ακόμα και οδηγούμε σε έναν χωματόδρομο τη στιγμή που δίπλα μας υπάρχει άσφαλτος…
Όλα τα παραπάνω είναι άρρηκτα συνυφασμένα μεταξύ τους, τη δεδομένη στιγμή τουλάχιστον. Ο ένας παράγοντας επηρεάζει τον άλλο κι έτσι έχουμε αυτό το αποτέλεσμα. Επίσης, φαίνεται ότι η κατάσταση είναι αρκετά πολύπλοκη και ότι οι κρίκοι που την αποτελούν είναι γερά δεμένοι μεταξύ τους. Ωστόσο, αν φύγει ο ένας, αυτό το είδος αλυσίδας θα κλονιστεί και πλέον όλα τα ενδεχόμενα θα είναι πιθανά…

καλά δν βαρέθηκες να κάτσεις να το γράψεις όλο αυτο;;;;;;;

Ωραιοτατη εκφραση ιδεων thryle , σε γενικες γραμμες με βρισκεις απολυτα συμφωνο.

Θα μπορουσα να προσθεσω οτι το θεμα εχει και περεταιρω πτυχες οπως το επιπεδο του μεσου ελληνα τηλεθεατη/ακροατη, που ειναι χαμηλο ειτε γιατι τα ΜΜΕ το οδηγουν εκει, ειτε γιατι ο ιδιος δε καταλαβαινει τι τον "ταιζουν" και καταπινει τα παντα. Και λεει μετα ο καθενας ο,τι μπορει να κατεβασει η κουτρα του! Συμφεροντα προωθησης του ποδοσφαιρου υπαρχουν σιγουρα, αλλα οταν ακουω φρασεις του τυπου "ποιος ασχολειται με το μπασκετ" και "σιγα το αθλημα, προσπαθουν 10 ατομα να βαλουν μια μπαλα σε ενα καλαθι" ειλικρινα θεωρω οτι δε φταινε μονο τα ΜΜΕ για τη χαμηλη δημοτικοτητα του μακραν πιο πετυχημενου ομαδικου αθληματος στη χωρα μας... Οι ριζες του κακου ειναι και λιγο βαθυτερες και εχουν να κανουν με το γενικοτερο πολιτισμικο επιπεδο της χωρας μας.

Ενας παραγοντας που συντελει στην βελτιωση του επιπεδου μας τη συχγρονη εποχη ειναι πλεον και η θεωρουμενη ως συγχρονο κριτηριο βιοτικου επιπεδου "κοινωνια της πληροφοριας" και συγκεκριμενα το intenet. Καποτε περιμεναμε την τηλεοραση και τις εφημεριδες αποκλειστικα να μας πει τα νεα, τωρα εχουμε αμεση ενημερωση, live scores, σχολιασμο επιπεδου και ενδεχομενως καποτε και ολοκληρους αγωνες ζωντανα. Sites που ασχολουνται αποκλειστικα με το αθλημα οπως το betsmart.gr και το παρον φορουμ , ειναι τρανταχτα παραδειγματα ελπιδας για αλλαγη του πεπαλαιωμενου ποδοσφαιροκεντρικου κατεστημενου.

Η κοινωνια της πληροφοριας ομως, ειναι ενα μεγαλο βημα το οποιο η χωρα μας κανει με ρυθμους συγκριτικα αργους σε απαραδεκτο βαθμο, γιατι υπαρχουν στη μεση τα συμφεροντα ενος κερδοσκοπικου οργανισμου (του ΟΤΕ, που ειναι ευλογα γνωστος στους περισσοτερους με το ευστοχο παρατσουκλι "πΟΤΕ") που κανει στην κυριολεξια ο,τι θελει βγαζοντας τρελα και εξωφρενικα κερδη. Πραγμα ανεπιτρεπτο και ντροπη σε οσους το επιτρεπουν αλλα και σε ...οσους επιτρεπουν καποιους να το επιτρεπουν! Σε μας τους ιδιους δηλαδη, αφου εχουμε δημοκρατια.

Το ιδιο μονοπωλιακο καθεστως ισχυει και για το μοναδικο συνδρομητικο καναλι της χωρας μας που εχει αποκλειστικα τα δικαιωματα της Ευρωλιγκας, των ποιοτικοτερων δηλαδη αγωνων της χρονιας. Το πακετο της NOVA στοιχιζει 56 ευρω το μηνα, την ιδια στιγμη που καναλια μεγαθηρια οπως το αγγλικο δορυφορικο πακετο SKY ΟΝΕ στοιχιζει 15 ευρω!! Η διαφορα ειναι τεραστια, ξεπερναει τα ορια της λογικης και πρεπει να αποτελεσει θα ελεγα αντικειμενο μελετης, της στιγμη που οι μισθοι στην Αγγλια ειναι τριπλασιοι των δικων μας. Συμπερασμα? Καποιος αν θελει να απολαυσει το μπασκετ, πρεπει να πληρωσει 56/μηνα, και επειδη με την κατασταση στην οποια βρισκεται ο μεσος Ελληνας κατι τετοιο ειναι αδυνατο για τους περισσοτερους, το καλο μπασκετ το βλεπουν λιγοι και οι περισσοτεροι στρεφουν θελοντας και μη το ενδιαφερον τους αλλου.

Εδω, να σχολιασω και το "θαψιμο" του αθληματος απο το αναλογικο πακετο Superport/filmnet. Η μεταφορα των ζωντανων αγωνων μονο στο δορυφορικο πακετο NOVA και την μαγνητοσκοπηση-κονσερβοποιηση (κι αυτη κατοπιν παρεκλησεων) εως καταργηση του μπασκετ απο το πρωτο καναλι του Supersport που εκπεμπει και επιγεια (με 38 ευρω/μηνα) ειναι γεγονος. Ειναι κατι που ξεκινησε φετος ανεξηγητα, και που μονο υπευθυνο μπορω να θεωρησω το ιδιο το καναλι που προτιμησε την προβολη στις ιδιες ωρες ποδοσφαιρικων ομαδων ΞΕΝΩΝ ΧΩΡΩΝ! Τι φταιει? Το στοιχημα? Ο κοσμος και το επιπεδο που αναφερεται παραπανω? Ο ανθελληνικος/αντιμπασκετικος χαρακτηρας των υπευθυνων του καναλιου? Αγνωστο. Δυστυχως απο τη μερια μας λιγα πραγματα μπορουν να γινουν στο θεμα αυτο γιατι προκειται για ενα ιδιωτικο καναλι. Ισως ομως εδω ειναι που τον λογο εχει ο καταναλωτης. Και προσωπικα πιστευω οτι αν συνεχιστει το ιδιο μοτιβο και του χρονου δεδομενου οτι ο κοσμος πλεον θα ζηταει να δει και μπασκετ που εχει επιτυχιες, οι εισπραξεις της εταιρειας απο το επιγειο συνδρομιτικο πακετο supersport/filmnet θα περιοριστουν ακομη περισσοτερο απο το ηδη χαμηλο τους επιπεδο. Το αναλογικο πακετο αυτο δεν προσφερει στον τηλεθεατη ζωντανα ενα αθλημα με πολλες προοπτικες και επιτυχιες στη χωρα μας. Ειναι και αυτο ενα ακομη παραδοξο που στο τελος μπορει να οδηγησει το καναλι σε μαρασμο και περιορισμενο κοινο: Το συνολο του κοινου θα αποτελειται απο αυτους που θελουν να βλεπουν μονο ποδοσφαιρο (μηπως ομως ποδοσφαιρο βλεπουν και απο τα ελευθερα?) και αισθησιακες ταινιες... Αρα? Ακομη λιγοτεροι συνδρομητες. Νομιζω οτι πλεον φετος οσοι ηταν να βαλουν NOVA εχουν βαλει, απο κει και περα η εταιρια απλα θα αρχισει να χανει απο τους αναλογικους συνδρομητες της με την πολιτικη αυτη. Προσωπικα θα το κρατησω οσο παιζουν οι 2 ελληνικες ομαδες στην Ευρωλιγκα και δειχνονται οι αγωνες εστω μαγνητοσκοπημενοι. Απο κει και περα θα σταματησω τη συνδρομη μου, δε θα εχει νοημα αφου μπασκετ ειναι αγνωστο ποτε και αν θα ξαναδειξουν...!!!

Απορω: Οι Λιθουανοι γιατι λατρευουν ετσι το μπασκετ? Στη χωρα τους ειναι το πρωτο αθλημα με διαφορα. Μια απαντηση ειναι σιγουρα οτι ειχαν κατα καιρους παιχτες φαινομενα οπως ο Σαμπονις ο Μαρτσουλιονις κλπ που λατρευονταν σαν Θεοι. Απο την αλλη ομως, ποιος αμφισβητει τον Νικο Γκαλη ως παρομοιο, αν οχι ανωτερο, φαινομενο? Αρα σε τουτη τη χωρα, συμβαινουν πραγματα παραξενα και παραδοξα. Η λογικη επιτασσει συγκεκριμενα πραγματα: Η δημοτικοτητα του αθληματος επρεπε να ειναι τουλαχιστο στο ιδιο επιπεδο με του ποδοσφαιρου. Αλλα δεν φαινεται να ειναι. Ισως ειναι νωρις ακομα, επειδη εμεις ως χωρα απο το 80 και μετα ανακαλυψαμε το μπασκετ, ενω οι Λιθουανοι εχουν μεγαλυτερη παραδοση. Εγω ελπιζω οτι οι νεοτερες γενειες θα ασχολουνται ολο και περισσοτερο με το μπασκετ, και οσο οι παλαιοτεροι μονο-ποδοσφαιρικοι αποσυρονται, τα πραγματα θα αλλαζουν. Ουτως η αλλως πλεον η χωρα μας βγαζει ταλεντα που σημαινει οτι στο επιπεδο της υποδομης του αθληματος γινεται καλη δουλεια. Τωρα πως γινεται τα παιδια να παιζουν μπασκετ και να βγαζουμε ταλεντα συνεχεια αλλα καποιοι να υποστηριζουν οτι κανεις δεν ασχολειται με το μπασκετ, ειναι αποριας αξιο.

Αρα υπομονη, και επιμονη κι ολα θα γινουν οπως πρεπει με τον καιρο. Γιατι οι επιτυχιες συνεχιζουν να ερχονται και να ακουγονται, με προσφατο τρανταχτο παραδειγμα το Βελιγραδι.
Γιατι τα "παιδια του Γκαλη και του 87", ξερουν μπασκετ! Και το ιδιο θα γινει στο μελλον και με τα "παιδια του 2005".

Πολύ καλές προσπάθειες από thrylo και gspock. Είναι φανερό ότι ακόμη κι αν προσπαθήσεις ενσυνείδητα να βρεις απαντήσεις εξωποδοσφαιρικές και δεν είσαι soccer hater (που δηλώνω ξεκάθαρα πως είμαι), η κοινή λογική σε οδηγεί εκεί πέρα.

Αυτό που θα ήθελα να προσθέσω για τη δημοφιλία του ποδοσφαίρου στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης σε σχέση με τη Λιθουανία (και που με βοήθησε ο spock, δίνοντας αφορμή με την ερώτηση στην προτελευταία παράγραφο) είναι ότι αυτή έχει να κάνει, όχι βέβαια με τη "συναρπαστικότητα" του αθλήματος ούτε με τα "οικονομικά μεγέθη", αλλά με την ιστορία του στις χώρες αυτές. Το ποδόσφαιρο υπάρχει στις παραδοσιακές χώρες απ'τον προηγούμενο αιώνα. Το μπάσκετ ήρθε στις αρχές του 20ού στις περισσότερες κι επειδή σαν άθλημα γενικότερα ήταν συνεχώς (και φυσιολογικά) μεταβαλλόμενο ως προς τους κανονισμούς, τα συστήματα, τους φορείς, τις διοργανώσεις και τις διεξαγωγές, κτλ, ήταν δύσκολο να κρατήσει το κοινό κοντά του. Στη Λιθουανία τώρα τα πράγματα ήταν λίγο διαφορετικά. Διότι ενώ στις περισσότερες χώρες το μπάσκετ το έφερναν μερικοί ενθουσιώδεις νεαροί από φορείς όπως οι διεθνείς ΧΑΝ (ΥΜCA), στη Λιθουανία, το έφερε (κι εξέλιξε) ένα πρωτοκλασάτο όνομα από τον Αμερικανικό αθλητισμό, ο Φρανκ Λούμπιν, ο οποίος είχε παίξει με την Ολυμπιακή ομάδα των ΗΠΑ σε ένα από τα πρώτα μπασκετικά τουρνουά και μάλιστα στο τέλος Λιθουανοποιήθηκε και έγινε Φράνιας Λούμπινας. Είναι για τη Λιθουανία (μην πω για την Ευρώπη) ο αντίστοιχος Νέισμιθ.

Με άλλα λόγια, όπου υπάρχουν οι βάσεις, υπάρχει και η εξέλιξη. Αν το ποδόσφαιρο είναι όντως ο βασιλιάς των σπορ και το "πιο συναρπαστικό άθλημα του πλανήτη", χαζοί είναι οι Αμερικανοί και οι Καναδοί και δεν το υιοθέτησαν, ιδίως από τη στιγμή που γνωρίζουμε όλοι πόσο μεγάλη έμφαση δίνουν οι ΗΠΑ στο θέαμα; Γιατί το ποδόσφαιρο δεν είναι Νο1 σε τεράστιες χώρες όπως η Ινδία και το Πακιστάν; Τόσο συναρπαστικό και δυναμικό άθλημα είναι το κρίκετ και το χόκεϊ επί χόρτου;

Και φυσικά υπάρχουν και οι παράγοντες που προαναφέρθηκαν από τους Θρύλο και Σποκ, αν και θα διαφωνίσω μάλλον με την άποψη ότι το ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα είναι πιο συναρπαστικό, αυτό καθαυτό (χωρίς να πιάνω τις ευρωπαϊκές πορείες των ομάδων), μιας και το πρωτάθλημα πάει σχεδόν πάντα στον Ολυμπιακό, με τις θέσεις 2-3 να μοιράζονται στους άλλους δυο μεγάλους της Αθήνας. Αυτό που το κάνει να φαίνεται πιο συναρπαστικό είναι το γεγονός ότι δεν υπάρχουν πλέι οφ, οπότε παίζει ρόλο ουσιαστικά η κάθε αγωνιστική της "κανονικής περιόδου". Είναι το ίδιο με το μπασκετικό πρωτάθλημά μας στη δεκαετία του '80: Ο Άρης έπαιρνε τους Τίτλους, οι ΠΑΟΚ-ΠΑΟ τις θέσεις 2-3, αλλά μη υπαρχόντων πλέι οφ, και ιδίως αν έχανε και κανά ματς (τη χρονιά...) ο Άρης, το πρωτάθλημα έμοιαζε συναρπαστικό. Στο ποδόσφαιρο βέβαια υπάρχει και ο παράγοντας των εκπλήξεων αρκετά έντονα, αλλά αυτό ισχύει για όλες τις ομάδες του. Είναι δε φανερό ότι τα πρωταθλήματα εκεί τα κατακτά όχι η ομάδα που θα πάρει τα μεγάλα ντέρμπι, αλλά αυτή που θα πέσει θύμα λιγότερων εκπλήξεων.

Αντιλαμβάνομαι ότι αρκετά απ'όσα είπα εγώ (αλλά κι εσείς!) είναι λίγο εκτός θέματος, αλλά το όλο topic είναι απ'τα καλύτερά μας. Συνήθως, τα αθλητικά topics, οι χρήστες εξαντλούνται σε δίστιχα...Dizzy, φρόντισε η επόμενη εκδρομή σου να είναι στη Σουηδία, για να μας spamμάρεις στην Ακαδημία των Νόμπελ.

Για έναν ουδέτερο ως προς τα αθλήματα φίλαθλο ή οπαδό πιστεύω ότι τα τελευταία χρόνια το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου θα του προκαλούσε μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Αρχικά για τις 3 ομάδες της Αθήνας(αν και πάντα λέω ότι είναι 2 της Αθήνας και 1 του Πειραιά), αφού άσχετα αν το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο, στη διάρκεια του πρωταθλήματος υπάρχει μεγαλύτερος ανταγωνισμός ανάμεσά τους απ' ότι στην κορυφή του πρωταθλήματος μπάσκετ. Αν δούμε τις βαθμολογίες τα τελευταία χρόνια, ο πρωταθλητής έχει 1 ή και κανέναν βαθμό διαφοράς από το 2ο. Βέβαια και τα ΜΜΕ επηρεάζουν αλλά εδώ έρχονται αν όχι σε δεύτερη μοίρα, τουλάχιστον σε 50-50 με τον πρώτο παράγοντα. Επίσης υπάρχει μεγαλύτερος ανταγωνισμός για τις θέσεις που οδηγούν στην Ευρώπη και συγκεκριμένα στο κύπελλο Ουέφα. Στο μπάσκετ δεν είναι έτσι η κατάσταση αφού έχει υποβαθμιστεί κάθε άλλη διαργάνωση πέρα από την Ευρωλίγκα. Αυτό οφείλεται αφενός μεν στη διάσπαση του ευρωπαϊκού μπάσκετ πριν λίγα χρόνια, με αποτέλεσμα οι διάφορες διαργανώσεις να μην αποκτήσουν ποτέ τη δυναμική παλαιοτέρων διοργανώσεων όπως το Κυπελλούχων ή Σαπόρτα και το Κόρατς, αφετέρου στην κατάσταση που επικρατεί με την τηλεόραση όπως πολύ σωστά λέει ο qspock.
Επίσης θα συμφωνήσω απόλυτα με το γεγονός ότι το ενδιαφέρον επηρεάζεται από την ύπαρξη και μη των play - offs. Γι' αυτό και είναι πιο καθοριστική μια αγωνιστική του ποδοσφαίρου. Ωστόσο εδώ υπάρχει κάτι που πρέπει να μας ανησυχήσει πολύ περισσότερο με βάση τις τελευταίες σειρές. Αν δεχτούμε ότι ο Έλληνας δεν πολυασχολείται με την Α1 γιατί υπάρχουν και τα play - offs, τότε γιατί δεν ασχολείται με τα play - offs; Εγώ προσωπικά μεγαλύτερο ενδιαφέρον τα τελευταία χρόνια δεν είδα.
Πράγματι, ένας τομέας(άντε, να μη πω ο μόνος) που υπερτερεί το ποδόσφαιρο είναι η μεγάλη δυνατότητα εκπλήξεων. Αρχικά μέσα στο συγκεκριμένο παιχνίδι όπου η μία ομάδα μπορεί να έχει 10 δοκάρια και η άλλη ένα σουτ-γκολ και να πάρει το ματς. Επίσης, αν και δεν ανήκει ακριβώς εδώ, υπάρχει ένα διαφορετικό σύστημα βαθμολογίας το οποίο δε θα πω αν είναι καλύτερο ή χειρότερο, σίγουρα όμως προσφέρεται για ανακατατάξεις στη βαθμολογία. Με μια νίκη μια ομάδα μπορεί να ανέβει 3 θέσεις ενώ στο μπάσκετ το πολύ να ισοφαρίσει τον επόμενο ή τους επόμενους.
Ωστόσο, και στις δύο περιπτώσεις φαίνεται ότι το μπάσκετ είναι πιο αξιοκρατικό άθλημα. Συγκεκριμένα, είναι το πιο αξιοκρατικό άθλημα. Στο 99% των περιπτώσεων θα κερδίσει ο καλύτερος. Προσοχή, όχι αυτός που έχει καλύτερη ομάδα αλλά αυτός που θα παίξει καλύτερα στα σαράντα λεπτά του αγώνα. Όσον αφορά την αξιοκρατία μέσα από τη βαθμολογία θα μπορούσα να αντιγράψω τις τελευταίες σειρές από την προηγούμενη παράγραφο.

Λέω σε κάποια μέρη: "Θα συμφωνήσω..." Με όλα συμφωνώ από τα παραπάνω.. απλώς εκείνα τα θέματα έθιξα.
Δε νομίζω να είναι και τόσο εκτός θέματος αυτά που λέμε.. Αλλά και να είναι τι μας πειράζει.. Εξάλλου εμείς το καθορίζουμε. Το αποτέλεσμα είναι θαυμάσιο!

ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΒΡΙΚΑΤΕ ΤΟΣΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΚΑΤΣΑΤΕ ΚΑΙ ΤΑ ΓΡΑΨΑΤΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ;;;;;;;;;;;;;;;;

Ετσι ειναι οι οπαδοι του παο.Οι γαυροι εδω και 10 χρονια παιρνουν το πρωταθλημα στο ποδοσφαιρο και το γηπεδο το γεμιζουν.Μονο ο ολυμπιακος εχει οπαδους που πηγαινουν στο γηπεδο.Ολοι οι αλλοι....

Και συνεχιζω.Ο μεσος ελληνας φιλαθλος ειναι απενταρος!Με τις κολοκυβερνησεις που εχουμε μπλεξει κοιταμε πως θα τα βγαλουμε περα και οχι πως θα παμε στο γηπεδο.Το σκεφτομαι να δωσω 15 ευρω για να μπω στο καραισκακι.Μας απασχολουν με το μπασκετ και το ποδοσφαιρο ενω καλυπτουν αλλα σημαντικοτερα.Αν εσεις η ο πατερας σας χρωσταγατε 60 δις στο κρατος τωρα θα ησασταν στην στενη.Η αεκ ομως ειναι στο.... αρθρο 44.Ο παο κλεβει το κρατος και κανεις δεν λεει τιποτα, θα του φτιαξει και η κυβερνηση ενα γηπεδακι και ολα καλα.Αν παω να ζητησω εγω να μου φτιαξουν ενα γηπεδο θα με πεταξουν απο το παραθυρο.
ΑΙΣΧΟΣ!


Γι'αυτο αμα θελετε ενα καλυτερο μελλον οχι για εσας αλλα για τα παιδια σας φηφιστε morfi!Γιατι υπαρχει καλυτερη ελλαδα, και την θελουμε.

sorry ρε, δεν μπορουσα να κρατηθω.Επρεπε να το γραψω.

Το 1 βλέπουμε να διαψεύδεται... έχει βοηθήσει βέβαια και το στυλ ΝΒΑ

Για το 2 νομίζω ότι έκανε κακό η (συνηθισμένη) νίκη του ΠΑΟ...

Ένα επιχείρημα πάντως επιβεβαιώνει τον τίτλο του topic και καταρρίπτει κατά κάποιον (αφού είπαμε ότι δεν έχει τόσο σχέση) τρόπο όλα αυτά που γράψαμε:
Όσο με πληγώνεις, τόσο με πωρώνεις...

Όσο εγωιστικό και υποκειμενικό και να ακουστεί ο μέσος Έλληνας φίλαθλος και ξέρει μόνο απο ποδόσφαιρο αν εξαιρέσει κανείς τους Αρειανούς ισως και τους παοκτζηδες είναι άσχετος ...

Ο Γαλακτερός είχε πει σε συνεντευξή του πως έχει ακούσει μετά απο καλάθι στο ΣΕΦ να φωνάζουν καποιοι γκολ ... ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που κόσμος διαμαρτύρεται ενώ οι διαιτητές εδωσαν κάτι υπερ της ομαδας τους αλλά δεν καταλαβαν τι έγινε...

Για να αποφυγω παρεξηγήσεις σε καμία περίπτωση δεν αναφέρομαι σε άτομα του φόρουμ απο όσα έχω διαβάσει μεχρι τώρα τα άτομα εδω μέσα ξερουν τι τους γίνεται και γιαυτο άλλωστε υποθέτω πως έχουν μπει. Στο γηπεδο όμως πολλοί πανε επειδή δεν εχουν τι να κάνουν ....

Δε διαφωνώ σε αυτά που λες.
Η ένστασή μου είναι στο ότι ξέρουν ποδόσφαιρο.

ΝΟΜΙΖΟΥΝ ότι ξέρουν...οι περισσότεροι όμως ασχολούνται περισσότερο με τις αμφισβητούμενες φάσεις και το στοίχημα, παρά με το ίδιο το ποδόσφαιρο...

Αν δεν κάνω λάθος έγραψα "ξέρουν" ήταν μέσα σε εισαγωγικά και εγώ αυτό εννοούσα

Τελικά δεν είχα βάλει απλώς τα ξέχασα