http://theweakside.net/nba-cleveland-caval...CE%BF-low-post/Ο εκπληκτικός νεαρός από τη Μελβούρνη κατέκτησε χωρίς καμία απολύτως αμφισβήτηση τον τίτλο του Rookie of The Year. Το βραβείο του άνηκε δικαιωματικά καθώς εντυπωσίασε με τα προσόντα του από τα πρώτα κιόλας παιχνίδια του στη φετινή λίγκα. Οι ικανότητες του είναι πολυσυζητημένες και πάνω-κάτω γνωστές σε όλους. Είναι ταχύτατος, εξαιρετικός shooter και σπουδαίος dribbler.
Σήμερα θα σταθούμε σε ένα τομέα του παιχνιδιού του που, παρότι χρησιμοποίησε σε πολύ μικρό βαθμό κατά τη διάρκεια της σεζόν, δείχνει ότι έχει τις ικανότητες και τη δυνατότητα να εξελίξει τα επόμενα χρόνια. Αυτός ο τομέας είναι το post-up game. Το ύψος του είναι καλό-όχι εξαιρετικό(1.91)-για να κινηθεί στην περιοχή του low post παρότι δεν διαθέτει όγκο και δύναμη για να σπρώξει δυνατότερους αντιπάλους. Σύμφωνα με την Synergy Sports ο Irving χρησιμοποίησε το post game μόλις στο 0.9% του επιθετικού του παιχνιδιού στις φάσεις που τελείωσαν με σουτ, λάθος ή κερδισμένο φάουλ, και αυτό το ποσοστό αντιστοιχεί σε εννέα προσπάθειες. Σκόραρε στο 55.6% αυτών των προσπαθειών.
Το post game δεν είναι πρώτη προτεραιότητα για ένα PG με τόσες επιθετικές αρμοδιότητες στο παρκέ. Ο Irving πρέπει να αναλαμβάνει σε κάθε παιχνίδι ταυτόχρονα το ρόλο του σκόρερ και του δημιουργού. Όμως είναι πάντα ένα έξτρα θετικό για κάθε παίκτη. Κάνοντας χρήση κινήσεων στο post, με πλάτη και με πρόσωπο, ένας παίκτης μπορεί να βρει εύκολα καλάθια, να δώσει καλές πάσες σε shooters και cutters, να αναγκάσει τον προσωπικό του αντίπαλο να “παλέψει” για να κάνει πιο δύσκολο το catch του επιτιθέμενου, κάτι που μπορεί με τη σειρά του να οδηγήσει σε έξτρα σωματική κούραση και φάουλ. Ταυτόχρονα δίνει μικρότερη κούραση στον επιθετικό αφού μια προσπάθεια για post-up χρειάζεται λιγότερη ενέργεια, και δημιουργεί λιγότερες επαφές-κραδασμούς με τον αντίπαλο (ειδικά ένας guard κουράζεται λιγότερο παίζοντας στο post παρά επιδιώκοντας P&R και drives).
Ο παίκτης του Κλίβλαντ δείχνει ότι δεν χρειάζεται να φτάσει στα 30 του για να παίξει κοντά στο καλάθι και να προστατευτεί από τη μεγάλη φθορά που, έτσι και αλλιώς, δημιουργεί ο τρόπος που αγωνίζεται. Είναι κάτι που φαίνεται ότι κατέχει από τα 20 του και αυτό είναι το πιο σημαντικό. Διαθέτει τις βασικές κινήσεις ώστε να βάλει πλάτη τον αντίπαλο και να δημιουργήσει ένα καλό σουτ. Επίσης διαθέτει εξαιρετικό footwork που του επιτρέπει να δημιουργεί τον απαραίτητο χώρο (space) μεταξύ του ίδιου και του αμυντικού ώστε να βρει καλό σουτ ή, χρησιμοποιώντας counter moves, να “αντεπιτεθεί” ανάλογα με την αντίδραση του αμυντικού.
Το πιο σημαντικό όμως για τον Irving είναι ότι χρησιμοποιεί σωστά το σώμα του και παίρνει καλές θέσεις κοντά στο καλάθι. Το πιο σημαντικό στο post game είναι η καλή θέση και ο τρόπος που θα “κλειδώσεις” τον αντίπαλο. Με καλό “κλείδωμα” δημιουργείται καλή γωνία πάσας στον συμπαίκτη που έχει τη μπάλα αλλά και καλή θέση επίθεσης για τον παίκτη που ποστάρει. Ένα κακό “κλείδωμα θέσης” συνήθως οδηγεί σε κακή επίθεση, επιτρέπει στον αντίπαλο να κλείσει την passing lane ή οδηγεί σε επίθεση από άσχημο spot. Στις επόμενες φάσεις βλέπουμε πόσο εύκολα ο Irving “κλειδώνει” τον αντίπαλο, χρησιμοποιώντας σωστά τα πόδια του για να τον απομονώσει, και σπρώχνει για να βρεθεί πιο κοντά στο καλάθι. Αν δουλέψει κι’άλλο στις κινήσεις και το ρεπερτόριο του δύσκολα θα αντιμετωπίζεται αφού λίγοι PGs στο ΝΒΑ είναι καλοί post defenders.
Οι κινήσεις του Irving μετά το catch δεν είναι κάτι το πρωτότυπο αλλά εμπεριέχουν ουσία. Συνήθως θα επιχειρήσει δύο-τρεις ντρίμπλες, θα δημιουργήσει το space που επιθυμεί, και μετά με ένα γρήγορο step-back θα σουτάρει με καλές προϋποθέσεις. Άλλη μία κίνηση που συχνά προσπαθεί είναι να βάζει τον αντίπαλο σε διαδικασία ελέγχου της επόμενης του κίνησης και αφού καταλάβει ότι προσπαθεί να προστατέψει τη θέση του, και τη ρακέτα, να σουτάρει turnaround jumper.
Ο Irving είναι άγουρος ακόμα σε αυτόν τον τομέα. Υπάρχουν κάποια αρκετά θετικά σημάδια όμως που μαρτυρούν ότι αυτός ο παίκτης θα έχει λαμπρό μέλλον παίζοντας κοντά στο καλάθι. Είναι κατανοητό ότι θα είναι αρκετά δύσκολο να βελτιώσει γρήγορα και αυτόν τον τομέα του παιχνιδιού του, καθώς οι προπονητές θα εστιάσουν περισσότερο σε τομείς που θα χρησιμοποιεί με μεγαλύτερη συχνότητα. Όμως αν καταφέρει κάθε χρόνο να τελειοποιεί και μία κίνηση θα γίνει σίγουρα ακόμα πιο ολοκληρωμένος και θα είναι δύσκολα αντιμετωπίσιμος. Θα μπορούσε να ενσωματώσει στο παιχνίδι του spin moves προς τη baseline αλλά και περισσότερο face up. To facing up βοηθάει παίκτες με τη ταχύτητα και το desicion making του Irving καθώς μπορούν να δουν το καλάθι και να πάρουν τη σωστή απόφαση (σουτ, παιχνίδι “στα πόδια”, πάσα).