Ήθελα πολύ να ανοίξω αυτό τόπικ αλλά δεν είχα κάποια αφορμή. Ε, τη πήρα σήμερα...
Μου έπεσαν τα παντελόνια...
Είχε πολύ καιρό να μου συμβεί ένα ρεζιλίκι. Μέχρι σήμερα το πρωί . Διέσχιζα τη Θηβών στο Αιγάλεω. Η βερμούδα που φόραγα είχε χαλάσει το φερμουάρ της και δεν έχει κουμπί (έχει αυτό το χρατς-χρουτς αλλά δεν πιάνει καλά ). Έτσι αναγκάζομαι να τη σηκώνω συνέχεια αφού κάθε λίγο μου πέφτει. Μέχρι που με πρόλαβε πριν τη προλάβω . Πέρασα το ένα ρεύμα του δρόμου βιαστικά και φτάνω στο δεύτερο. Τότε επιταχύνω ακόμα περισσότερο για να μη με χτυπήσει ένα αυτοκίνητο που ήθελε να στρίψει. Λέω "ε, θα προλάβω". Σκατά. Μου έπεσε το παντελόνι μπροστά σε όλη τη Θηβών. Στο ένα χέρι κράταγα κάτι βιβλιάρια και με το άλλο που ήταν ελεύθερο προσπαθούσα να σηκώσω το παντελόνι. Φανταστείτε φάση... Δεν πρόσεξα αντιδράσεις γιατί έτρεχα να μαζέψω να ασσυμάζευτα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι για ακόμη μία φορά ρεζιλεύτηκα μπροστά σε πολύ κόσμο. Αλλά you know what? Το ευχαριστήθηκα. Γιατί τι καμένος θα ήμουν αν δεν ευχαριστιόμουν κάτι τέτοιο...