Ωραία δουλειά έκανες!!!!
Το ακολουθώ κατά καιρούς το κινέζικο πρωτάθλημα και θυμάμαι τον Χασάν Ουατσάϊντ πριν 4-5 χρόνια να τα παίρνει παραμάζωμα όλα και να τον λιγουρεύομαι για τον Ολυμπιακό
Πέρυσι δε, είχα κυκλώσει τον Τζαμάλ Φράνκλιν για τη θέση του Χάκετ. Το τριμπλ νταμπλ που λες παίζει να το έκανε και με κλεψίματα πέρα των ασσίστ; Ικανό τον έχω.

Όσο για τον Μπουρούση που λες ίσως και για αυτό να πήγε σε αυτήν την ομάδα. Μηδέν απαιτήσεις- να πάρει τις ανάσες του. Πριν πάει βέβαια στην Κίνα προσπάθησε να ρίξει γέφυρες με την Μπασκόνια καθώς είχα διαβάσει τον περασμένο Μαη. στον τύπο της Βιτόρια. Τότε διάβαζα επίσης ότι ήταν κοντά και οι Πριχιόνι (ως προπονητής) και Σκόλα. Τελικά μόνο στον προπονητή έπεσαν μέσα.

Μετά από 4 αγώνες στην Κίνα η ομάδα του Μπουρούση είναι 1η, με ρεκόρ 4-0. Ο Μπουρούσης έχει μέσους όρους 13 πόντους και 9 ριμπάουντ, όντας σχετικά άστοχος (και με πολλά τρίποντα). Προέχει φυσικά η καλή πορεία της ομάδας, πάντως η συγκομιδή αυτή είναι πολύ φτωχή σε ένα πρωτάθλημα που οι 40ρες από τους ξένους παίχτες πάνε σύννεφο. Πρώτος σκόρερ ας πούμε είναι ο Σάλιντζερ με... 47 πόντους μέσο όρο, ενώ ο Μπουρούσης βρίσκεται στην τελευταία θέση των σκόρερ από τους ξένους παίχτες!


Ένα άλλο πρωτάθλημα εκτός Ευρώπης είναι το αυστραλιανό, με πολύ λιγότερο star power βέβαια, αλλά αρκετά πιο σκληρό. Εκεί συναντάμε γνωστούς μας όπως ο Τσίλντρες και ο Κόττον, όπως φυσικά και διάφορους Αυστραλούς γνωστούς μας (Άντερσεν, Νιούλεϊ), καθώς και ένας παίχτης που πιστεύω θα γίνει στο μέλλον γνωστός μας, ο Πέρρυ Έλλις από το κολλέγιο του Κάνσας (βασικός εκεί, συμπαίκτης παιχτών όπως ο Γουίγκινς και ο Έμπιντ), 4άρι στο 2.05 περίπου, που έχει 19 πόντους μ.ο. (1ος σκόρερ της λίγκας) σουτάροντας με εκπληκτικά ποσοστά (πχ 60% τρίποντα, 12/20). Πιστεύω πως θα πρέπει να απασχολήσει ομάδες Ευρωλίγκας.
Όλη αυτή η αναφορά βέβαια έγινε για να μιλήσω για τους αγαπημένους New Zealand Breakers, οι οποίοι φέτος φαίνεται να ξαναβρίσκουν τον εαυτό τους και είναι πρώτοι μέχρι στιγμής, με ρεκόρ 6-1. Με τον παλιό θρύλο Paul Henare στον πάγκο (που είναι παράλληλα και προπονητής της Εθνικής) και ένα όσο γίνεται αμιγώς νεοζηλανδέζικο ρόστερ (με μόλις 2 ξένους από τους 3 που επιτρέπονται και χωρίς κανέναν Αυστραλό), έχουν βρει την απαραίτητη χημεία συνδυαζοντας την παλιά φρουρά (Αμπερκρόμπι, Πλέτζερ) με την πολύ παλιά (Πέννεϊ, Βουκόνα) και με την νέα (Ίλι). Φυσικά φαίνεται ότι έγιναν και καλές επιλογές στους ξένους, με τον Δομινικανό Sosa και τον Αμερικανό Newbill. Θα δούμε πώς θα εμφανιστεί και η Εθνική, αλλά νομίζω πως γίνεται πολύ καλή δουλειά εκεί κάτω
Βίντεο από το συγκεκριμένο πρωτάθλημα υπάρχουν εδώ https://www.youtube.com/user/nbl/videos

Πριν δύο εβδομάδες είδα τους Breakers από κοντά εδώ στη Μελβούρνη απέναντι στη United
Το ματς ήταν σχεδόν sold out, 10.300 θεατές ήταν το νούμερο που δόθηκε στη δημοσιότητα.

Πράγματι οι ξένοι των Breakers είναι πάρα πολύ καλές επιλογές. Με εντυπωσίασε ο Ili, έχει βελτιωθεί αρκετά σε σχέση με πέρυσι. Ο Rob Loe έχει προσθέσει μυϊκή μάζα, καμία σχέση με τον παίκτη που έπαιζε στον ΚΑΟΔ.

Αυτό το Σάββατο θα δω από κοντά ξανά τη United, με αντίπαλο τους Sydney Kings του Andrew Gaze που πάνε από το κακό στο χειρότερο. Ο Perry Ellis βγάζει πολύ καλά νούμερα στην επίθεση αλλά παίζει στη χειρότερη ομάδα της λίγκας.

Αξίζει να σημειωθεί επίσης και η παρουσία του J.P. Tokoto στους Perth Wildcats

Ας κάνουμε και ένα ταξιδάκι στον κόσμο...

Μετά το Τσάμπιονς Λιγκ της Ασίας (τουρνουά 2 εβδομάδων) όπου είχε αναδειχθεί πρωταθλήτρια η Λιβανέζικη Al Riyadi, είχαμε πριν κάποιες βδομάδες το αντίστοιχο τουρνουά του Τσάμπιονς Λιγκ της Αφρικής. Πρωταθλήτρια αναδείχθηκε η As de Sale από το Μαρόκο, επικρατώντας στον τελικό της Rades από την Τυνησία με 77-69, με τρίτη την Monastir επίσης από την Τυνησία (συμμετείχαν 12 ομάδες από 10 χώρες). Ίσως μία ένδειξη αυτό ότι σε συλλογικό τουλάχιστον επίπεδο οι αραβικές χώρες της Αφρικής τα πάνε καλύτερα από αυτές της "μαύρης" Αφρικής, όπου μάλλον οι καλύτεροι παίχτες βρίσκονται σε άλλες πολιτείες.

Στην Αυστραλία το πρωτάθλημα είναι και φέτος αρκετά αμφίρροπο, ενώ στην καλύτερη κατάσταση αυτή τη στιγμή δείχνουν να είναι οι (2 σερί χρονιές πρωταθλητές) Perth Wildcats του Bryce Cotton.

Στην Κίνα οι ρυθμοί είναι εντελώς διαφορετικοί και οι αγώνες συνεχείς. Μέσα σε 2 μήνες έχουμε φτάσει ήδη στην 23η αγωνιστική, με την ομάδα του Γιάννη Μπουρούση να ισοβαθμεί στην 1η(!!) θέση με ρεκόρ 18-5, με τον Μπουρούση να έχει 19.4 πόντους και 10.7 ριμπάουντ και τον Φόρτσον 30.9 πόντους, 7.6 ριμπάουντ και 11.4 ασίστ! Με τους 30 πόντους βέβαια βρίσκεται μόλις στην... 9η θέση των σκόρερ, όπου προηγείται ο Ντάριους Άνταμς με 40.8(!) και ακολουθούν οι Μπρουκς, Φριντέτ, Γκίμπσον, Ρας Σμιθ, Γουίμς, ενώ μεγάλη αρνητική εντύπωση προκαλούν οι μόλις 17 πόντοι μέσος όρος του Λάνγκφορντ.


Στην Αμερική τέλος, σε λίγο καιρό ξεκινάει το εκεί "Τσάμπιονς Λιγκ" με τους ομίλους να έχουν ως εξής:

Group A - Monterrey, Mexico - January 19-21
Fuerza Regia (Mexico)*
Ferro (Argentina)
Soles de Mexicali (Mexico)
Capitanes de Arecibo(Puerto Rico)

Group B - Talca, Chile - January 26-28
Español de Talca (Chile)*
San Lorenzo (Argentina)
Mogi das Cruzes (Brazil)
Paulistano (Brazil)

Group C - Corrientes, Argentina - February 2-4
Regatas Corrientes (Argentina)*
Estudiantes de Concordia (Argentina)
Leones de Ponce (Puerto Rico)
Hebraica y Maccabi (Uruguay)

Grupo D - Bauru, Brasil - February 9-11
Bauru (Brazil)*
San Salvador BC (El Salvador)
Correcaminos (Panama)
Guaros de Lara (Venezuela)

Όσον αφορά τα εγχώρια πρωταθλήματα, κάθε χώρα ακολουθεί τους δικούς της ρυθμούς. Για παράδειγμα στο Πουέρτο Ρίκο το πρωτάθλημα κάθε χρόνο ξεκινάει κάπου τον Φλεβάρη (προς το παρόν οι συμπαθείς Πορτορικάνοι ασχολούνται με τα κυρίως τους επαγγέλματα ), ενώ στην Αργεντινή ήδη έχουν παίξει κάπου 30 ματς (συνολικά ο πρωταθλητής παίζει κάπου 70 ματς μέχρι τον Ιούνιο με τις διάφορες φάσεις), με την ομάδα που ξεχωρίζει να είναι η Σαν Λορένζο, με τον 22χρονο Ντεκ (μέλος και της Εθνικής) να έχει 22 πόντους μέσο όρο και μάλλον να μην αργεί να κάνει κι αυτός το βήμα προς Ευρώπη.

Αφου διαβασα το ποστ σου, ενιωσα μεγαλη περιεργεια για να δω αυτον τον Ντεκ οποτε εκατσα να δω αρκετα βιντεακια του και μου φανηκε παιχτης με πολυ καλα στοιχεια. Θεωρεις οτι μπορει να προσφερει σε μια ομαδα Ευρωλιγκα μακροπροθεσμα και αν ναι σε ποια θεση;
Το υψος του ισως να ειναι ανασταλτικος παραγοντας για να παιξει 4 στην Ευρωπη ενω για τη θεση 3 σιγουρα θα θελει αρκετη βελτιωση σε τεχνικα στοιχεια. Αν μη τι αλλο παντως πολυ ενδιαφερουσα περιπτωση παιχτη.

Το αλλο ενδιαφερον ειναι οτι στη Σαν Λορεντζο που αγωνιζεται ο Ντεκ παιζει και ενας ακομα πολυ ενδιαφερον παιχτης, ο Κουβανος ο Justiz για τον οποιο μας εχει ενημερωσει ο yorgos παλιοτερα. Επισης στην ιδια ομαδα αγωνιζεται και ο πρωην παιχτης του Γκρεγκ Ποποβιτς στους Σπερς, ο DeJuan Blair χωρις να εχει σημαντικο ρολο εξαιτιας του Justiz.

Είναι πάρα πολύ ιδιαίτερη περίπτωση όπως λες.
Το καλό βέβαια είναι ότι βλέποντας τα φετινά του νούμερα (γιατί ματς της Σαν Λορένζο δεν έχω δει) είναι ότι σουτάρει πλέον και απ' έξω, περίπου στο 40%. Πέρυσι σούταρε επίσης πολύ αλλά μόνο στο 34%, ενώ η πρώτη εικόνα που είχα είναι ότι δεν είχε καθόλου σχεδόν σουτ. Πχ το 2015-16 σούταρε με 37% μεν αλλά με λίγες προσπάθειες (για τρίποντο λέω πάντα), ενώ το 2014-15 (που ήταν νομίζω η πρώτη χρονιά που ήταν στο ραντάρ μου) σούταρε με μόλις 25%. Φαίνεται πάντως ότι το δουλεύει, επομένως θα δούμε πού θα σταθεροποιηθεί. Σίγουρα πάντως με τέτοιο ύψος θα χρειαστεί απαραίτητα και το σουτ, είτε ως 3 είτε ως 4.
* (Επίσης παρά αυτά τα καλά νούμερα με την ομάδα του, στο Παναμερικανικό του 2017 με την Εθνική είχε συνολικά.... 0/6 τρίποντα σε 147 λεπτά).

Μοιάζει πάντως να είναι της γνωστής σχολής των αργεντίνικων "παλικαριων" (τύπου Νοτσιόνι ή Καμπάτσο, με την θετική πλευρά τους) οπότε αντιπαρέρχεται το ύψος του με άλλα στοιχεία, πάθος κλπ. Σε άλλη εποχή πάντως θα ταίριαζε ίσως καλύτερα, είναι κλασικός "υπόγειος" παίχτης για κοντά στο καλάθι, να μαζεύει ριμπάουντ και να βάζει τη μπάλα στο πλεχτό. Στη σημερινή εποχή της "εξειδίκευσης" δυσκολεύομαι να τον δω σε κάποια ομάδα Ευρωλίγκας πχ ως ρολίστα (για κάποια σουτ ή για κάποιες άμυνες, είναι στοιχεία που δεν τα έχει αυτή τη στιγμή). Σίγουρα θα το κάνει το βήμα πάντως σε κάποια Μούρθια πχ και βλέπουμε...

Καθησα και ειδα για μερικα λεπτα την δευτερη περιοδο αναμεσα στους Λαιονς του Μπουρουση (πρωτη θεση) και τους Μπαγι Ροκετς (τελευταια θεση χωρις ξενους στο ροστερ). Και οι δυο ομαδες επαιζαν ζωνη για οση ωρα παρακολουθησα δειγμα του ποσο πισω ειναι μπασκετικα ακομα οι Κινεζοι. Το ημιχρονο αναμενομενα εληξε 39-63 υπερ της ομαδας του Μπουρουση ομως ειχε πολυ γελιο η τελευταια φαση του ημιχρονου.
Πιο συγκεκριμενα, ο Μπουρουσης ετρεξε γρηγορα το γηπεδο και ειχε μις-ματς με κοντυτερο παιχτη στο λοου ποστ. Ζητησε λοιπον επιμονα τη μπαλα αλλα ο κινεζος πλει-μεικερ (ο Φορτσον ηταν εκτος λογω του κανονισμου των ξενων) εκανε νοημα να ανοιξουν για να παιξει ενας εναντιον ενος. Αυτοματα ο Μπουρουσης στραβωσε και πηγε στα 10 μετρα με τα χερια στη μεση (!!!!!) και περιμενε να τελειωσει ο χρονος. Ο Κινεζος εβαλε το καλαθι ομως πηγαινοντας προς τον παγκο τα ακουσε απο τον Ελληνα ασο...

Τέλος κανονικής περιόδου στην Κίνα, με τα πλέι-οφ πλέον να αργούν λίγο, αρχές Μαρτίου θα γίνει ο έξτρα γύρος μεταξύ των ομάδων που τερμάτισαν 7-10 και 8-9, και στη συνέχεια οι προημιτελικοί.

Οι ομάδες από 11 έως 20 τελείωσαν την χρονιά τους, επομένως κάποιοι από τους παίχτες που είναι πλέον ελεύθεροι(?) είναι: Sonny Weems, Jarnell Stokes, Russ Smith, Brandon Jennings, Luis Scola, Jeremy Pargo, JJ Hickson, Jonathan Gibson, Pooh Jeter, Derrick Williams, Jamaal Franklin, ενώ βέβαια είχαμε και την απόσυρση του Στεφάν Μάρμπερι.


Στην Αμερική είχαμε το τέλος της φάσης των 16 του Liga Americas, με τους 2 ομίλους πλέον της φάσης των 8 να έχουν ως εξής:

Όμιλος Ε
Mogi Das Cruzes (BRA)
Fuerza Regia (MEX)
San Lorenzo (ARG, η πρωτοπόρος του εκεί πρωταθλήματος, ενώ οι άλλες 3 ομάδες της χώρας που βρίσκονται στους "8" είναι κάπου στην μέση της εγχώριας κατάταξης)
Ferrocarril (ARG)

Όμιλος F
Bauru (BRA)
Estudiantes (ARG)
Guaros de Lara (VEN, η κάτοχος του θεσμού, με την βάση της να είναι η Εθνική της χώρας)
Regatas Corrientes (ARG)

Εδώ κάποια από τα στιγμιότυπα του θεσμού ως τώρα...
https://www.youtube.com/channel/UCR0QElIVL0...j3iTxBkg/videos

Χαχαχα Ελληνάρας και στην Κίνα η Μπουρουσάγκα!

Πιο πολύ προκλητικός ο Κινέζος θα έλεγα που δεν παίζει σκεπτομενο-ελληνικο μπασκετμπολ...

Στην Liga Americas, έχουμε τις 4 ομάδες του final-4 (24-25 Μαρτίου), σε μία διοργάνωση που φέτος κυριάρχησαν οι ομάδες από την Αργεντινή (η κάτοχος Guaros από τη Βενεζουέλα αποκλείστηκε στους "8").
Στον 1ο ημιτελικό λοιπόν θα έχουμε την San Lorenzo και την Estudiantes. Η Εστουντιάντες βασίζεται κυρίως στους ξένους παίχτες της, οι οποίοι είναι ο 38χρονος γυρολόγος πλέον Clay Tucker, o 37χρονος Ισπανός David Doblas (και οι δύο με παρουσία και στα μέρη μας) καθώς και ο Anthony Smith που είναι και ο πρώτος σκόρερ της ομάδας, με τους ντόπιους παίχτες σε κάθε περίπτωση να έχουν πιο συμπληρωματικό ρόλο και να μην είναι παίχτες Εθνικής ομάδας. Η Σαν Λορένζο αντίθετα είναι το μεγάλο φαβορί του θεσμού και έχει αρκετούς παίχτες από την Εθνική (Deck, Safar, Mata, Aguirre) αλλά και ξένους όπως τον Joel Anthony(!!), τον Κουβανό Justiz και τον Ουρουγουανό Calfani.
Στον άλλον ημιτελικό θα είναι η 3η αργεντίνικη ομάδα Regatas Corientes η οποία έχει ως πρώτο σκόρερ τον 39χρονο Paolo Quinteros αλλά και κάποιους υπολογίσιμους και γνωστούς ξένους όπως τον Gerald Fitch και τον Chevon Troutman. Εκεί θα αντιμετωπίσει την Mogi από την Βραζιλία, η οποία έχει το δίδυμο γκαρντ των νατουραλιζέ Larry Taylor και Shammell Stallworth, στο 5 το πρώην μέλος της Εθνικής Caio Torres Silveira, και πρώτο σκόρερ τον Αμερικανό Tyrone Curnell στο "4".


Στην Αυστραλία έχουμε το ζευγάρι του τελικού, Melbourne United εναντίον Adelaide 36ers οι οποίοι απέκλεισαν στους ημιτελικούς τους New Zealand Breakers (δυστυχώς) και Perth Wildcats αντίστοιχα.
Η Μελβούρνη είναι το φαβορί, έχει τρίο ξένων τους Casper Ware, Casey Prather, Josh Boone και εμβληματική φιγούρα φυσικά τον David Andersen. Στην Αδελαίδα από την άλλη έχουμε τον αγαπημένο Josh Childress, με τους Shannon Shorter και Ramone Moore (σίγουρα ξένους με λιγότερο ειδικό βάρος) και γενικότερα μπαίνουν ως καθαρό αουτσάιντερ, έχοντας φυσικά και το μειονέκτημα έδρας.


Τέλος, έχουμε φυσικά και την Κίνα.
Τα ζευγάρια των 8 έχουν ως εξής:
Zhejiang Guangsha Lions - Shenzhen Leopards
Liaoning Flying Leopards - Beijing Ducks
Guangdong Southern Tigers - Xinjiang Flying Tigers
Shandong Golden Stars - Jiangsu Dragons

Και επειδή δεν μας λέει κάτι αυτό:
- Τα λιοντάρια είναι φυσικά η ομάδα του Μπουρούση και του Courtney Fortson, που τερμάτισαν 1οι στην κανονική περίοδο υπερβαίνοντας πιστεύω τα όποια προγνωστικά.
- Οι λεοπαρδάλεις έχουν ένα πολύ δυνατό δίδυμο ξένων με τους Sullinger και Tyrese Rice (που αντικατέστησε τον πολύ κακό Langford).
- Οι ιπτάμενες λεοπαρδάλεις έχουν τους Lester Hudson και Brandon Bass, καθώς και τα δύο ονόματα που είχαν ακουστεί κάποτε για τον Παναθηναϊκό Ailun Guo και Dejun Han (οι οποίοι και είναι κανονικότατοι παίχτες σε αντίθεση με αυτόν που όντως είχε έρθει).
- Οι πάπιες Πεκίνου έχουν στον πάγκο το δίδυμο Γιάννη Χριστόπουλου και Χάρη Μαρκόπουλου και ξένους τους Aaron Jackson και Justin Hamilton. Πιθανώς να μην είναι τόσο καλοί οι ντόπιοι παίχτες τους, γι αυτό και τερμάτισαν μόλις 7οι στην κανονική περίοδο.
- Οι νότιες τίγρεις έχουν στον πάγκο τον Γιόνας Καζλάουσκας και ξένους τους Andrew Nicholson και Darius Morris. Η μεγάλη τους διαφορά όμως με τις υπόλοιπες ομάδες είναι ότι έχουν και τον καλύτερο Κινέζο παίχτη, τον Yi.
- Οι ιπτάμενες τίγρεις έχουν τον Darius Adams των 40 πόντων μέσο όρο και τον Augusto Lima.
- Οι χρυσοί αστέρες έχουν προπονητή τον παλιό βοηθό του Ντούντα Alexandar Kesar και ξένους τους Lawson και Motiejunas.
- Τέλος οι δράκοι έχουν δίδυμο ξένων τους Marshon Brooks και Raduljica.

Τον Shammell Stallworth τον ειχε αντιμετωπισει ο Ολυμπιακος για το Διηπειρωτικο με την Πινιειρος; Καλα θυμαμαι; Αν ναι προκειται για τρομερο σκορερ...

Στην Κινα εμειναν εκτος 8αδας οι "καρχαριες" που ειχαν για ξενους τους Τζιμερ Φριντετ και Νικ Μινεραθ...

Ακριβώς
Τώρα βέβαια είναι 37 στα 38, αλλά και πάλι έχει 17 πόντους μέσο όρο στο Αμέρικας και 16 στη Βραζιλία...

Εκπληξη που δεν εκανε καριερα στην Ευρωπη αυτος ο παιχτης αν και φανταζομαι οτι λογω διαβατηριου θα ειχε πολυ καλες αποδοχες και στη Βραζιλια συν οτι θα επαιζε σε λιγοτερο πιεστικους ρυθμους...

Οι 36ers ισοφάρισαν τη σειρά σε 1-1 σήμερα, επικράτησαν στην έδρα τους με σκορ 110-95. Στο ματς της Παρασκευής, η United είχε κερδίσει με 107-96.

Στιγμιότυπα και από τα δύο παιχνίδια εδώ:





Η United διαθέτει πράγματι ξένους με μεγαλύτερο ειδικό βάρος όμως οι 36ers έχουν καλύτερους ντόπιους, θυμίζω ότι στην Αυστραλία επιτρέπονται maximum 3 ξένοι παίκτες (imports). Τα ακριβά συμβόλαια της ομάδας δεν έχουν βοηθήσει αρκετά φέτος, ο Andersen αντιμετώπισε προβλήματα τραυματισμών ενώ ο Goulding είναι μάλλον υπερεκτιμημένος όταν σουτάρει με μόλις 41% εντός πεδιάς. Αντίθετα η Αδελαϊδα διαθετεί Αυστραλούς παίκτες που βρίσκονται σε top φόρμα αυτήν την εποχή, ξεχωρίζει o Mitch Creek που σουτάρει με 62% φέτος, τρομερό ποσοστό για περιφερειακό, και ήταν ο ηγέτης της εθνική ομάδας στο περσινό FIBA Asia Cup και στα προκριματικά του Παγκοσμίου.


Η μπασκετική είδηση της ημέρας όμως από την Αυστραλία είναι άλλη.....

http://basketball.net.au/usa-basketball-me...s-in-melbourne/

Σε Αυστραλία και Αμερική είχαμε τα αναμενόμενα, με τoυς Melbourne United να διατηρούν την έδρα τους και να επικρατούν στους τελικούς των Adelaide 36ers με 3-2, ενώ αντίστοιχα η San Lorenzo κέρδισε στον τελικό του final-4 την Mogi με 79-71 χάρη στους 22 πόντους και 10 ριμπάουντ του Gabriel Deck, στην τελευταία ίσως χρονιά του σε αυτήν την ήπειρο.

Στην Κίνα βρισκόμαστε στους ημιτελικούς και η Liaoning είναι μπροστά 3-1 απέναντι στη Guangdong και με το ένα πόδι στους τελικούς (στις 4 νίκες), ενώ η Guangsha του Γιάννη Μπουρούση είναι με την πλάτη στον τοίχο χάνοντας 2-3 από την Shandong. Ο Μπουρούσης έχει στα 5 ματς της σειράς 21-17-13-19-29 πόντους, χωρίς ιδιαίτερα καλά ποσοστά μιας που έχει επανέρθει στο αγαπημένο του παιχνίδι από το τρίποντο (σήμερα είχε 2/9!)

Κάποιο άλλο ιδιαίτερο νέο δεν υπάρχει, κάποια στιγμή πάντως πρέπει να βρω λίγο χρόνο να κάνω ένα μίνι-αφιέρωμα σε γνωστούς παίχτες (είτε από το ελληνικό πρωτάθλημα είτε γενικότερα) που πλέον βρίσκονται στα πιο απίθανα πρωταθλήματα που μπορεί να βρεθούν.

Τελικά η Guangsha του Γιάννη Μπουρούση γύρισε τη σειρά και προκρίθηκε στους τελικούς, όπου θα αντιμετωπίσει (με πλεονέκτημα έδρας, στις 4 νίκες) την Liaoning των Lester Hudson και Brandon Bass.

Ας δούμε τώρα τι γίνονται 2-3 παλιοί γνώριμοι..

- Κατ' αρχάς, κάποιοι θα θυμάστε τον Royce White. #16 στο draft του 2012 (με all-around νούμερα στο κολλέγιο), που όμως δεν έπαιξε ποτέ στο ΝΒΑ λόγω διάφορων "mental issues" που ποτέ δεν προσδιορίστηκαν ακριβώς δημόσια (κάτι σε αγχώδεις διαταραχές) και δεν έχει και τόση σημασία. Σημασία έχει ότι πλέον φαίνεται να έχει βρει την ησυχία και τους ρυθμούς που του ταιριάζουν, και παράλληλα με τις δράσεις που κάνει σχετικά με την ψυχική υγεία, είναι ταυτόχρονα και MVP της Καναδικής λίγκας με 24.5 πόντους, 9.3 ριμπάουντ και 5.8 ασίστ, και ευελπιστεί να οδηγήσει την ομάδα του στο 2ο σερί πρωτάθλημα.

- Στον αντίποδα σχεδόν της υδρογείου, στο πρωτάθλημα της Ιαπωνίας, συναντάμε ένα από τα μεγαλύτερα draft busts στην ιστορία, τον Hasheem Thabeet. #2(!!!) στο ντραφτ του 2009, τελείωσε(?) την καριέρα του στο ΝΒΑ με μόλις 2.2 πόντους μέσο όρο καριέρας... Ακόμα και στην Ιαπωνία τα πράγματα δεν πηγαίνουν πολύ καλά, με τον ίδιο να έχει 12 πόντους και 8 ριμπάουντ μέσο όρο (μέτρια νούμερα λαμβάνοντας υπόψη το πρωτάθλημα) και την ομάδα του μάλιστα να βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις της λίγκας...

- Και κλείνοντας με δύο γνωστούς από το δικό μας πρωτάθλημα, συμπαίκτες φέτος στο πρωτάθλημα του Λιβάνου βρίσκονται ο Ραμέλ Κάρι (αξιοπρεπέστατη κίνηση του Παναθηναικού πριν κάποια χρόνια) με τον Χακίμ Γουόρικ (λιγότερο επιτυχημένη κίνηση του Ολυμπιακού).. Η παρουσία και των δύο εκεί ήταν αρκετά καλή (17 και 20 πόντοι μέσο όρο αντίστοιχα), όμως η ομάδα τους είναι μία ήττα μακριά από τον αποκλεισμό της από τα ημιτελικά του πρωταθλήματος, ενός πρωταθλήματος που γενικά προσελκύει κάποιους γνωστούς γυρολόγους-μισθοφόρους, άλλωστε εκτός από τα όποια χρήματα που δίνονται, ο Λίβανος έχει και κάποιο μπασκετικό κοινό.

Ο Andrew Bogut συμφώνησε να αγωνιστεί στο Πρωτάθλημα Αυστραλίας όπως ανακοινώθηκε και επίσημα στα social media των Sydney Kings!

Τελικα οι "Ιπταμενες Λεοπαρδαλεις του Λαιονινγκ "σκουπισαν" την παρεα του Γιαννη Μπουρουση.

Λεστερ Χαντσον (26,5π., 5,8ριμπ., 3,8ασ.)-Μπραντον Μπας (20,9π., 9,6ριμπ.) μακραν το καλυτερο διδυμο ξενων κατα τη γνωμη μου στο φετινο πρωταθλημα.

Το θετικο για αυτους ηταν οτι ειχαν και κινεζικη βοηθεια κυριως απο τους Αιλουν Γκουο (16,6π., 3,8ριμπ., 4,5ασ.) και Ντεζουν Χαν (14,7 π., 8,9ριμπ.)

Δεν ξέρω πόσοι μπορεί να θυμάστε τον Lindsay Tait, μάλλον όχι πολλοί
Εν πάσει περιπτώσει, ήταν το βασικό pg της Νέας Ζηλανδίας κάπου μεταξύ 2008 και 2012, για παράδειγμα στο Παγκόσμιο του 2010 όπου υπήρχε και η μεγάλη νίκη επί της Γαλλίας. Πλέον στα 36 του λοιπόν, ήδη εδώ και κάποια χρόνια αγωνίζεται μόνο στο εγχώριο πρωτάθλημα (που διαρκεί μόλις από Απρίλιο μέχρι Ιούνιο με περίπου 8 ομάδες να συμμετέχουν) και πριν λίγες μέρες ανακοίνωσε ότι αυτή η χρονιά θα είναι η τελευταία του στα γήπεδα. Ποιο είναι αυτό που κάνει αυτή την ιστορία λίγο πιο ιδιαίτερη? Ότι αποκάλυψε πως το περασμένο φθινόπωρο διαγνώστηκε με καρκίνο στον θυρεοειδή και παρακείμενους λεμφαδένες... Έκανε φυσικά τα απαραίτητα χειρουργεία και θεραπείες, πλέον είναι καθαρός στις τελευταίες εξετάσεις, αλλά ξέρουμε πως είναι αυτά.

Τέλος πάντων, τι εννοούμε λοιπόν "αποχαιρετιστήρια σεζόν μετά από περιπέτεια υγείας"? Τριπλ-νταμπλ στον αγώνα την επόμενη μέρα από τις συγκεκριμένες δηλώσεις με 20 πόντους, 10 ριμπάουντ, 14 ασίστ (και μην ακούσω σχόλια για την δυναμικότητα του συγκεκριμένου ένδοξου πρωταθλήματος )

https://www.stuff.co.nz/sport/basketball/10...ultimate-assist

http://www.nznbl.basketball/


* Έξτρα fun-trivia: στην ίδια ομάδα αγωνίζεται και ο 43χρονος πλέον Dillon Boucher, ακόμα παλιότερο μέλος της τιμημένης Εθνικής (πχ στην 4η θέση του Παγκόσμιου του 2002). Παράλληλα είναι και GM των New Zealand Breakers (που δεν έχουν σχέση με την εγχώρια λίγκα και αγωνίζονται στην αυστραλέζικη, που είναι και κανονικό πρωτάθλημα ) και η εικόνα του πλέον στο παρκέ είναι κλασικού μεσήλικα χομπίστα που συναντάμε στα ανοιχτά γήπεδα
Εδώ σε ένα παλιότερο highlight από την καριέρα του: https://www.youtube.com/watch?v=kxjhk6UzuIE

Μέσα στην offseason είχαμε και την απόσυρση του Kirk Penney (αν χρειάζεστε διευκρινήσεις για το ποιος ήταν έχετε +1 foul ), οπότε χωρίς περαιτέρω σχόλια:

Στα πολύ γρήγορα για την Κίνα τα δίδυμα ξένων ή άλλα ενδιαφέροντα ονόματα, με την σειρά των ομάδων όπως είναι στη βαθμολογία αυτή τη στιγμή:

Guangdong Southern Tigers: Malcolm Delaney, Sonny Weems (+ Jianlian Yi) με προπονητή Kazlauskas
Shenzhen Leopards: Kenny Boynton, Jared Sullinger
Zhejiang Chouzhou: Marcus Denmon (2ος σκόρερ του πρωταθλήματος), Tyler Hansbrough
Xinjiang Flying Tigers: Darius Adams, Al Jefferson
Liaoning Flying Leopards: Lester Hudson, Brandon Bass
Beijing Ducks: Aaron Jackson, Justin Hamilton
Shanghai Sharks: Jimmer Fredette, Luis Scola
Shandong Golden Stars: Andrew Goudelock, Donatas Motiejunas
Guangsha Lions: Courtney Fortson, Γιάννης Μπουρούσης (16.3π - 7.8ρ - 4.6α)
Fujian Sturgeons: Pooh Jeter, Andrew Nicholson
Guangzhou Long Lions: Kyle Fogg, Mareese Speights
Jilin Tigers: Dominique Jones, Maciej Lampe
Jiangsu Dragons: Donald Sloan, Miro Raduljca
Shanxi Zhongyu: Josh Adams, Shabazz Muhammad
Bayi Rockets: -
Qingdao Eagles: Jonathan Gibson, Dakari Johnson
Sichuan Blue Whales: Jamaal Franklin, Jason Thompson
Beijing Dragons: Pierre Jackson (1ος σκόρερ του πρωταθλήματος), Shavlik Randolph
Tianjin Gold Lions: Taylor Rochestie, Cole Aldrich
Nianjing Monkey Kings: Joseph Young, Adreian Payne

Στo Αυστραλιανό πρωτάθλημα βρισκόμαστε στα μισά του δρόμου και η περσινή πρωταθλήτρια Melbourne United οδηγεί την κούρσα με ρεκόρ 11-5. Κορυφαίος παίκτης για την ομάδα της Μελβούρνης μέχρι στιγμής o Αμερικανός PG, Casper Ware (18,6π-4,6ασ).

Από κοντά ακολουθούν οι Sydney Kings με ρεκόρ 10-5. Η ομάδα του Andrew Gaze είναι η πιο βελτιωμένη ομάδα της λίγκας και ο λόγος δεν είναι άλλος από την παρουσία του Andrew Bogut. Ο πρώην NBAer είναι ο κορυφαίος ριμπάουντερ και μπλοκέρ της λίγκας (12,1ρ-2,9μπλ).

Στην τρίτη θέση βρίσκεται η πλέον πετυχημένη ομάδα στην ιστορία του πρωταθλήματος (8 τίτλοι), οι Perth Wildcats, με ρεκόρ 11-6. Η ομάδα του Perth έχει στις τάξεις της τον πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος, Bryce Cotton (23,3π), που έχει αγωνιστεί τόσο στο NBA όσο και στην Ευρωλίγκα με τη φανέλα της Efes.

Οι τρεις παραπάνω ομάδες πολύ δύσκολα θα χάσουν την είσοδο στην τετράδα των playoffs ενώ για την 4η θέση αναμένεται να δώσουν μάχη τέσσερεις ομάδες που αυτή τη στιγμή βρίσκονται πολύ κοντά στη βαθμολογία: Οι Brisbane Bullets του ομοσπονδιακού τεχνικού Andrej Lemanis, οι περσινοί finalists Adelaide 36ers, οι Illawarra Hawks με τους οποίους αγωνίζεται ο 39άρης πλέον David Andersen και οι Breakers από τη Νέα Ζηλανδία. Μεγάλη απογοήτευση της σεζόν οι Cairns Taipans του Nate Jawai που βρίσκονται στον πάτο της βαθμολογίας με μόλις μία νίκη σε 14 αγώνες.

Μία σύντομη λίστα με τους ξένους και τους σημαντικότερους ντόπιους παίκτες κάθε ομάδας:

Melbourne United: Casper Ware (USA), Josh Boone (USA), DJ Kennedy (USA), Chris Goulding (AUS), David Barlow (AUS), Alex Pledger (NZL)

Syndey Kings: Jerome Randle (USA/UKR), David Wear (USA), Brian Bowen (USA), Andrew Bogut (AUS), Brad Newley (AUS), Kevin Lisch (AUS/USA)

Perth Wildcats: Bryce Cotton (USA), Terrico White (USA), Damian Martin (AUS), Nick Kay (AUS)

Brisbane Bullets: Lamar Patterson (USA), Alonzo Gee (USA), Cameron Bairstow (AUS), Mika Vukona (NZL), Reuben Te Rangi (NZL)

Adelaide 36ers: Ramone Moore (USA), Demitrius Conger (USA), Jacob Wiley (USA), Daniel Johnson (AUS), Nathan Sobey (AUS)

Illawarra Hawks: Jordair Jett (USA), Brian Conklin (USA), Cedric Jackson (USA), Todd Blanchfield (USA), Andrew Ogilvy (AUS), David Andersen (AUS)

New Zealand Breakers: Shawn Long (USA), Armani Moore (USA), Patrick Richard (USA), Corey Webster (NZL), Tom Abercrombie (NZL), Tai Wesley (GUM)

Cairns Taipans: Melo Trimble (USA), DJ Newbill (USA), Devon Hall (USA), Nate Jawai (AUS), Rob Loe (NZL)