αυτή είναι η γοητεία του συγκεκριμένου συστήματος, ότι ομάδα και να έχεις δεν μπορείς να είσαι σίγουρος αφού τα ματς είναι μία και έξω…
είδα και ‘γω 3 παιχνίδια της αποκαλούμενης «τρέλας του Μαρτίου»
από την ανατολική περιφέρεια στον πρώτο γύρο παρακολούθησα το Μιζούρι με το Κλέμσον του κοντούλη Αντρέ Γιάνγκ,
ήταν ενδιαφέρον και ανταγωνιστικό παιχνίδι με τους παίκτες του Μιζούρι να είναι γεμάτοι ενέργεια στην άμυνα ενώ στην επίθεση πιθανότατα πιάνονται μόνο με λάσο…. είναι πολύ αποτελεσματικοί σε ανοιχτό γήπεδο και επιδιώκουν συνεχώς τον αιφνιδιασμό, ακόμη και προς το τέλος που το παιχνίδι ήταν σχετικά κλειστό δεν άλλαξαν την φιλοσοφία τους, βέβαια υστερούν αρκετά στο 5 εναντίον 5 αφού δεν έχουν εκείνους τους ψηλούς που μπορούν να κυριαρχήσουν κοντά στην ρακέτα. Μεγάλη βοήθεια στο Μιζούρι εκτός του κορυφαίου Κιθ Ράμσι πρόσφεραν και τα τρίποντα του Ίνγκλις, από την άλλη δεν έφτασαν τα πολλά τρίποντα του Γιανγκ και του Στιτ.
Βέβαια τώρα είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα για το Μιζούρι εναντίον της Ουέστ Βιρτζίνια
από την midwest είδα το Μέριλαντ-Χιούστον. Το Χιούστον ήταν πολύ αδύναμο κοντά στην ρακέτα με αποτέλεσμα Μίλμπουρν και Ουίλιαμς να κυριαρχούν δίνοντας τον έλεγχο του παιχνιδιού στο Μέριλαντ, από την άλλη οι δύο περιφερειακοί Ομπρι Κόλμαν και ο Λιούις έπαιζαν σχεδόν μόνοι τους κρατώντας την ομάδα τους σε μία σχετική επαφή με το σκορ. Η τελική διαφορά των 12 πόντων ήταν φυσιολογική καθώς υπήρχε εμφανής διαφορά κλάσης μεταξύ των δύο ομάδων. Νομίζω το Χιούστον ήταν πολύ μέτριο και δεν μπορώ να μιλήσω με ασφάλεια για την δυναμικότητα του Μέριλαντ το οποίο αν έβαζε έστω τα μισά από τα πολλά ελεύθερα τρίποντα που εκτέλεσε η διαφορά θα ξεπερνούσε τους 20π.
Σήμερα έχει Μέριλαντ-Μίσιγκαν, το οποίο μοιάζει να είναι πολύ ενδιαφέρον
από την νότια περιφέρεια, είδα στον 2ο γύρο τα τελευταία 10 λεπτά από το Σεντ Μέρις- Ουάλντκατς (Βιλανόβα). Οι «Αυστραλοί» του Σεντ Μέρις με τον Σάμχαν να συνεχίζει τα εξαιρετικά του παιχνίδια πραγματοποιώντας μία εμφάνιση βγαλμένη από τα όνειρά του έκαναν την μεγάλη έκπληξη. Πάντως από αυτό το κομμάτι που είδα, η Βιλανόβα δεν μου άρεσε καθόλου στην επίθεση εναντίον οργανωμένης άμυνας, μία ομάδα χωρίς συνεργασίες, με πολλά λάθη και συνέχεια ατομικές προσπάθειες με άσχημα σουτ. Υποθέτω ότι με τον ίδιο τρόπο έπαιξαν στην πρεμιέρα κερδίζοντας μόλις στην παράταση,
προφανώς αργά ή γρήγορα θα αποκλειόταν καθώς δεν φαινόταν έτοιμη η ομάδα τους για τα play offs. Το «λευκό» Σεντ Μέρις μπορεί να μην μου γεμίζει το μάτι και να έχει χαμηλό ταβάνι αλλά τώρα με τέτοια ψυχολογία που έχουν ποιος ξέρει που μπορεί να φτάσουν αν αποκλείσουν και το Μπέιλορ….