Πρόγραμμα Αναμετρήσεων


Δύο ομάδες που μοιάζουν όσον αφορά τη δομή του ρόστερ τους. Δεν υπάρχει κάποιος σταρ και οι προπονητές τους ψάχνουν λύσεις βαθιά από τον πάγκο άμα χρειαστεί δείχνοντας εμπιστοσύνη σε όλους τους παίκτες τους. Παίζουν σε γρήγορο τέμπο χωρίς να σημαίνει ότι παραμελούν την άμυνα όντας και οι δύο από τις καλύτερες άμυνες του πρωταθλήματος (2οι οι Hawks και 4οι οι Celtics σε def rtg). Οι Hawks μπορεί να μην έκαναν πορεία αντίστοιχη της περσινής αλλά παραμένουν απειλητικοί για οποιονδήποτε αντίπαλο ειδικά τις μέρες που είναι εύστοχοι από το τρίποντο στο οποίο στηρίζονται αρκετά. Οι Celtics μπορεί να μην κατάφεραν να πάρουν τον star που ήθελαν ψάχνοντας τον και το καλοκαίρι αλλά και στην trade deadline αλλά και αυτοί θα αποδειχθούν σκληρό καρύδι. Άλλωστε ήταν η μόνη ομάδα που έσπασε το αήττητο στην έδρα των πρωταθλητών Warriors.

Σχόλια για τη σειρά εδώ.

Δύσκολη σειρά, αλλά πιστεύω ότι θα περάσουν οι Celtics στα 6 παιχνίδια.

Περιμένω να δω τι αποδόσεις θα βγάλουν οι στοιχηματικές... στο φόρουμ πάντως σχεδόν όλοι Σέλτικς βλέπουμε. Θεωρώ πως μέσα στο Γκάρντεν δε χάνουν κι εκτός τι διάολο, ένα μπρέικ θα το κάνουν.

1,47 - 2,55 βλέπω στην Stoiximan. Νομίζω ότι είναι πιο ''ανοιχτό'' το παιχνίδι απ'ότι λένε οι αποδόσεις. Ίσως το πιο αμφίρροπο του πρώτου γύρου

Όσο κι αν το θέλω, δυσκολεύομαι να συμμεριστώ το αισιόδοξο κλίμα υπέρ των Celtics. Μακάρι να χετε δίκιο αλλά προσωπικά πιστεύω ότι θα αποκλειστούμε και μάλιστα εύκολα. Ματσάρουμε χάλια απέναντι στους Hawks. Δεν υπήρχε χειρότερος πιθανός αντίπαλος για μας στον πρώτο γύρο. Θα μας τσακίσουν στο pick n roll με Teague/Schroder-Millsap/Horford και δυστυχώς δεν έχουμε τους κατάλληλους παίκτες για να τους αντιμετωπίσουμε. Οι ψηλοί μας είναι όλοι αργοί πλην του Amir ο οποίος παίζει εδώ και κάμποσους μήνες με πρόβλημα στο πέλμα και σάπιους αστραγάλους.

Δεν έτυχε να δω το τελευταίο μεταξύ μας παιχνίδι πριν λίγες μέρες, θυμάμαι όμως ένα εκ των προηγούμενων (πάλι στο Garden) όπου εν τέλει χάσαμε ακριβώς για αυτό το λόγο. Μέχρι την 3η περίοδο οι Hawks δεν είχαν ξεκάθαρη στόχευση στο επιθετικό τους παιχνίδι και τα πάντα έμοιαζαν ανοιχτά. Ξαφνικά στην 4η ξεκίνησαν να παίζουν συστηματικά pick n roll και τέλος. Χάσαμε εύκολα. Ούτε που τους κοντράραμε. Το επιμέρους σκορ της περιόδου ήταν 24-40!

Ο Stevens το πάλευε όσο μπορούσε απ τον πάγκο δοκιμάζοντας συνέχεια διαφορετικά αμυντικά σχήματα. Απ όσο θυμάμαι, το πιο αποτελεσματικό ήταν αυτό με τον Crowder στο 4 και τον Amir στο 5, αλλά βέβαια ο Millsap είναι πιο δυνατός και πιο ψηλός απ τον Crowder οπότε τον έβαζε μέσα στο καλάθι. Αξιόπιστη λύση αποτέλεσε και ο Jerebko. Yστερεί μεν σε εκρηκτικότητα και δύναμη έναντι του Millsap, αλλά τουλάχιστον είναι φιλότιμος και παίζει πάντα στο 100% των δυνατοτήτων του. Από εκεί και πέρα δράμα…Ο Sully στην άμυνα ήταν για λύπηση. Νομίζω έπαιξε λίγο δίδυμο με τον Amir και μάρκαρε τον Horford, ο οποίος είτε άραζε στο τρίποντο και σούταρε ανενόχλητος (34,4% φέτος σε 3,1 προσπάθειες ανά αγώνα) είτε τον έπαιζε στα πόδια και τον πέρναγε σα σταματημένο. Για τον Kelly ό,τι και να γράψει κανείς θα ναι λίγο. Η άμυνά του είναι για τα πανηγύρια.

• Πρέπει οι Bradley/Smart να παίξουν μανιασμένη άμυνα στους Teague/Schroder με πρώτιστο σκοπό να περιορίσουν τη δημιουργία στο pick n roll. Αν σκοράρουν οι ίδιοι μικρό το κακό, το θέμα είναι να μη βάλουν στο παιχνίδι τους ψηλούς. Στο ματς που αναφέρω πιο πάνω, δοκιμάσαμε να κάνουμε blitz τα screens για να κλείσουμε τις γωνίες πάσας στον Schroder αλλά ο ένας εκ των 2 αμυντικών ήταν ο Thomas και το σχέδιο πήγε άκλαυτο. Επίσης, όλη η ομάδα των Hawks (τουλάχιστον από αυτούς που θα παίζουν) σουτάρει με ικανοποιητικά ποσοστά, επομένως είναι ρίσκο να αφήνεις κάποιον ελεύθερο για να ντουμπλάρεις τον εκάστοτε δημιουργό. Δεν μπορούμε να αφήσουμε τους ψηλούς να ποπάρουν ανενόχλητοι προς τα έξω, δεν μπορούμε να ρισκάρουμε το σουτ περνώντας κάτω απ το screen γιατί ο Teague σουτάρει με 40% (ίσως το δοκιμάσουμε με τον Schroder που έχει φέτος 32,2%) και δεν μπορούμε να παίξουμε με αλλαγές γιατί έχουμε κοντό backcourt. Απορώ τι θα σκαρφιστεί αυτή τη φορά ο Stevens. Ίσως μια λύση θα ήταν να κατεβάζουμε σχήματα με 3 guards (και τον Crowder εννοείται στο 4). Ή να παίζουν λίγο περισσότερο οι Smart-Turner εις βάρος του Thomas, αλλά βέβαια τότε θα χάνουμε σε δυναμική στο επιθετικό κομμάτι (ειδικά ο Smart στην επίθεση δεν παλεύεται). Πχ όταν θέλουμε να σφίξουμε πολύ την άμυνα να ρίχνουμε μαζί Smart-Bradley-Turner στην περιφέρεια και Crowder-Amir στο 4-5. O Bradley στο χειριστή, ο Turner στον Korver για να ματσάρονται τα ύψη και o Smart στον Bazemore. Σε κάθε περίπτωση, όσο παίζουμε με 2 guards σε συμβατικά σχήματα παρόντος του Thomas, η άμυνά μας θα βρίσκεται μονίμως σε ανισορροπία : είτε οι Teague/Schroder θα τον κάνουν άλογο (και το κυριότερο θα βάζουν όλο και περισσότερο στο παιχνίδι τους Millsap-Horford), είτε θα στέλνουμε τον Bradley πχ να μαρκάρει στον άσσο και ένας εκ των Korver - Bazemore θα πυροβολεί ανενόχλητος απ το τρίποντο (η διαφορά στο ύψος με τον Thomas μοιάζει χαοτική).

• Πρέπει ο Crowder να κάνει παπάδες στην άμυνα απέναντι σε πολύ πιο ψηλούς αντιπάλους. Φαντάζομαι ο Crowder με τον Jerebko θα πάρουν αυξημένο χρόνο στο 4 και στο 5 ο Amir θα αφήσει τα κόκαλά του γιατί πίσω απ αυτόν υπάρχει το χάος. Παρεμπιπτόντως, όλη τη χρονιά ο Amir μετά βίας βγάζει 20 λεπτά όντας καταπονημένος από τους τραυματισμούς. Τώρα τελευταία σαν να έχει πάρει τα πάνω του. Μακάρι να αντέξει.

Τον Crowder τον βλέπω να βαράει 40 λεπτά + σε κάθε ματς. Μακάρι να αντέξει κι αυτός. Έλλειψε φέτος 2 βδομάδες και άλλαξαν οι ισορροπίες όλης της ομάδας. Χωρίς αυτόν δεν πάμε πουθενά. Για μένα MVP της σεζόν για εμάς φέτος, πάνω κι απ τον Thomas ο οποίος μας κουβαλάει στο σκοράρισμα.

Όλα τα παραπάνω αφορούν το αμυντικό κομμάτι. Στην επίθεση θα παίξουμε το γνωστό μας up-tempo παιχνίδι με πολλά σουτ στα πρώτα 6-7 δευτερόλεπτα επιδιώκοντας να χτυπήσουμε πριν οργανωθεί η αντίπαλη άμυνα. Δυστυχώς, οι Hawks δεν έχουν ιδιαίτερο πρόβλημα να μας ακολουθήσουν σε γρήγορο ρυθμό. Είμαστε 3οι σε pace στη λίγκα με 101,1 κατοχές ανά 48 mins και οι Hawks είναι 8οι με 99,4. Το plan B θέλει γρήγορη κυκλοφορία μπάλας για να βρούμε ελεύθερο σουτ. Στη θεωρεία ακούγεται ωραίο αλλά στην πράξη σουτάρουμε με 33,5% στα τρίποντα (το 3ο χειρότερο ποσοστό στη λίγκα). Έπειτα, πρώτος σε προσπάθειες για εμάς είναι ο Thomas με 5,7 τρίποντα/παιχνίδι, αρκετά εκ των οποίων είναι στο transition μετά από τρίπλα. Όταν δεν μπορούμε να τρέξουμε, υπάρχουν στιγμές που ο Thomas δυσκολεύεται λόγω ύψους να βρει ελεύθερο οπτικό πεδίο για σουτ και το γυρνάει σε hero ball το οποίο απέναντι σε σοβαρή ομάδα δε σε οδηγεί πουθενά. Στατιστικά, ο καλύτερος μας σουτέρ είναι ο Kelly, ο οποίος όμως όσους πόντους βάζει στην επίθεση τους τρώει στην άμυνα στο πολλαπλάσιο. Κάνουμε λοιπόν το σταυρό μας να είναι εύστοχοι οι Bradley-Crowder-Thomas και ελπίζουμε σε step up του Jerebko, μήπως βάλει κι αυτός 2-3 κρίσιμα σουτ.

Τι μας μένει?
1) Τα rebounds. Είμαστε 6οι στη λίγκα με 44,9 και οι Hawks είναι 24οι με 42,1. Χοντρικά ας πούμε 3 κατοχές παραπάνω για εμάς. Φτάνουν από μόνες τους όταν τα υπόλοιπα επιμέρους δεδομένα είναι σχεδόν όλα εις βάρος μας? Χλωμό. Αν όμως κυριαρχήσουμε ολοκληρωτικά στα rebounds τότε αλλάζει το πράγμα. Ο Sully κατεβάζει 8,3 rebs/23,6 λεπτά (μακράν του δεύτερου ο καλύτερός μας rebounder). Δεν μπορεί να παίξει πολύ παραπάνω γιατί έχει φτάσει 800 κιλά και σκάει από το γρήγορο pace. Χώρια δλδ που δεν ξέρω αν θα βοηθούσε κιόλας να έπαιζε παραπάνω γιατί είναι τρύπα στην άμυνα απέναντι στους mobile ψηλούς των Hawks. Εν πάση περιπτώσει, όσο είναι μέσα και για τις περιπτώσεις που δεν μπορούμε να τρέξουμε πρέπει να παίρνει touches κοντά στο καλάθι, να παίζει με πλάτη τον Horford και να τον πηγαίνει στη δύναμη. Κοινώς, όχι άραγμα στις 45 μοίρες να βαράει τζαμπεράκια. Ξύλο κάτω από τη ρακέτα, να φθείρει τους ψηλούς και να μαζεύει ριμπς.

2) Οι μπούκες/γιουρούσια του Thomas. Έχει απίστευτη έκρηξη στο πρώτο βήμα και μοιάζει σχεδόν αδύνατο για τους περισσότερους αμυντικούς να μείνουν μπροστά του. Οι Horford-Millsap παίζουν καλή άμυνα και ψηλά και χαμηλά και φοβάμαι ότι μπορεί να του δημιουργήσουν προβλήματα στα τελειώματα γύρω απ το καλάθι. Ο κοντός είναι όμως θαυματουργός. Ελπίζω να συνεχίσει να βγάζει μάτια και στα playoffs.


Καθαρά αγωνιστικά, νομίζω οι Hawks είναι καλύτερη ομάδα. Από εκεί και πέρα μπαίνουμε σε άλλου τύπου προσεγγίσεις του στυλ έλα μωρέ ποιοι Hawks, δεν υπάρχουν Hawks οι Celtics έχουν πιο βαριά φανέλα, το Garden στα playoffs μετατρέπεται σε ρωμαϊκή αρένα (για τα δεδομένα των ΗΠΑ) και θα μας δώσει φτερά μπλα μπλα μπλα…Αν μιλούσαμε για την εποχή του Bird και του Dominique τότε όλα αυτά θα χαν πιθανότατα περισσότερη σημασία. Στο σημερινό NBA το παιχνίδι μου μοιάζει λίγο αποστειρωμένο από τέτοιου είδους εξωγενείς παράγοντες. Απ την άλλη, έχοντας ακόμα πρόσφατες τις μνήμες απ το προχθεσινό Liverpool – Dortmund, σκέφτομαι ότι υπάρχουν πράγματι κάποιες πολύ ιδιαίτερες ομάδες που κουβαλούν μία εν πολλοίς απροσδιόριστη αύρα, μία αλλόκοτη δυναμική ικανή να υποβάλει τους πάντες, από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές μέχρι και τον πλέον αποστασιοποιημένο παρατηρητή. Ομάδες που γεννούν ένα αίσθημα δέους λόγω της ιστορίας τους και ταυτοχρόνως ευθύνης από μέρους των νεότερων γενιών να διατηρήσουν ζωντανό το μύθο που παρέλαβαν από τους παλαιότερους. Αν υπάρχει μία τέτοια ξεχωριστή ομάδα στο NBA, τότε σίγουρα αυτή είναι οι Celtics.

Τεσπα, ξεκίνησα με σκοπό να αποτυπώσω 2-3 σκόρπιες σκέψεις και πριν το καταλάβω έχω ήδη γράψει ολόκληρο σεντόνι. Εν κατακλείδι, δυστυχώς δε βλέπω φως. Στην καλύτερη να τους πάμε στα 7 ματς ξέρω γω, που κι αυτό μου φαίνεται χλωμό.

Atlanta in 6

Πρώτο ματς απόψε στις 2 τα ξημερώματα ώρα Ελλάδας. Καλή μας τύχη!

Βλέπω πολλούς να πιστεύουν στο break από την Βοστώνη ή ότι η Ατλάντα θα περάσει μεν, δύσκολα δε. Δεν μου προκύπτει κάτι τέτοιο.

Η ομάδα στηρίζεται στον αιφνιδιασμό και στο να αναγκάσει τον αντίπαλο να κάνει λάθος. Αυτό το στυλ δουλεύει στην κανονική περίοδο, στα πλέυ οφφ όμως όχι. Επιπλέον από τα 3 win or die παιχνίδια που είχε για να πάρει την 3η θέση, κέρδισε ένα κι αυτό αφού ο αντίπαλος πρακτικά είχε εξασφαλίσει το πλεονέκτημα έδρας. Ακόμα χειρότερα, έχασε τ'άλλα δύο εύκολα.

Καλή η ψυχή και η ομαδικότητα, αλλά όταν ο καλύτερος σου παίκτης είναι 1.75, δεν μπορείς να περιμένεις πολλά. Το είδαμε από τους Καβς, το είδαμε στα 2 σημαντικά παιχνίδια που χάσαμε την εβδομάδα αυτή, λογικά θα το δούμε και στην σειρά με την Ατλάντα: ο ΙΤ θα εξαφανιστεί από το γήπεδο. Όχι γιατί δεν προσπαθεί, αλλά γιατί δεν είναι δύσκολο να το καταφέρει ο αντίπαλος.

Ο Κράουντερ και ο ΑΒ είναι ρολίστες. Δεν μπορούν να σηκώσουν το βάρος του πρώτου βιολιού. Ο Ολύνυκ είναι με τα φεγγάρια του. Ο Σάλυ δεν είναι σπουδαίος σκόρερ κι ο ΕΤ είναι για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης κι έκτος παίκτης.

Συνολικα, βλέπω ένα 4-1 για την Ατλάντα.

(Δεν είναι γκρίνια για το γούρι).

Κακό ξεκίνημα από τη Βοστώνη, αλλά το πάλεψε και παραλίγο να πάρει το παιχνίδι. Αν δεν τραυματιζόταν ο Bradley ίσως να είχε ολοκληρωθεί η ανατροπή.

Υ.Γ. Άσχετο, αλλά αυτοί οι οπαδοί των Hawks είναι πολύ νερόβραστοι. Είδα πριν το παιχνίδι στο Τορόντο. Καμία σχέση ο παλμός των Καναδών με τους ψόφιους της Ατλάντα.

Το πρώτο ημίχρονο ήταν όπως το περίμενα. Στο δεύτερο πήγαν να με βγάλουν λάθος, αλλά φάνηκε η απουσία star power. Στα δύσκολα για την Ατλάντα ανέλαβαν οι Τηγκ-Χόρφορντ-Μίλσαπ και τελείωσε το παραμύθι. Βοήθησε και ο τραυματισμός του ΑΒ.

Δίχως τον ΑΒ, πρέπει ο Σμαρτ (χειρότερος σουτέρ στο ΝΒΑ φέτος), ο Ρόζιερ και ο Χάντερ ν'αναπληρώσουν την συνεισφορά του σε επίθεση και άμυνα.

Όσο καλός προπονητής κι αν είναι ο Μπραντ, δεν είναι θαυματοποιός. Ο ΕΤ κι ο ΙΤ παίξαν 36' με τον ΑΒ να παίζει 33' πριν τραυματιστεί και τον Σμαρτ 29'. Αυτά τα 33' δεν μπορεί να μοιραστούν σε ΕΤ, ΙΤ, Σμαρτ χωρίς να τους ξεθεώσουμε. Αναγκαστικά θα πρέπει να πάρουν σημαντικό χρόνο οι Ρόζιερ και Χάντερ.

Αν πάρει νίκη στα πλέυ οφφ με δύο ρούκιζ και βασικό σουτέρ τον Γερέμπκο, ε, τι να πω;

Κι αν είναι να βάζουμε ρούκιζ, μήπως να έπαιζε λίγο αυτός ο Μίκυ; Σε σχέση με το φάντασμα του Ολύνυκ ας πούμε πόσο χειρότερος θα είναι;

Μη το λες. Ακόμα και στο ΝΒΑ υπάρχουν έδρες που είναι δυνατές και η δική σας είναι τέτοια. Χτες έτυχε να δω το παιχνίδι των Raptors. Οι Καναδοί είναι κι αυτοί παθιασμένοι και είχαν δημιουργήσει καλή ατμόσφαιρα σε αντίθεση με την Ατλάντα που μου φάνηκαν ψιλοψόφιοι. Ακόμη κι η "φανέλα" παίζει το ρόλο της. Όταν είσαι σ' ένα γήπεδο γεμάτο ιστορία πάνω απ' το κεφάλι σου σίγουρα παθιάζεσαι.

Τεράστιος ο "κοντός" της Βοστώνης με τη 40άρα του και οι Celtics κατάφεραν και μείωσαν τη σειρά. Πολύ ωραία η ατμόσφαιρα στο γήπεδο (γι' αυτό θέλω αυτή την ομάδα στην postseason). Παρά τους τραυματισμούς καταφέρνουν και βρίσκουν λύσεις και το παλεύουν. Άντε τώρα για την ισοφάριση μωρή Βοστωνάρα!

Παντα ειναι ευχαριστο να παρακολουθεις την Βοστωνη στα πλειοφφ,ειδικα εντος εδρας...
Μεγαλος ο κοντος,ξεγυρισμενη 40αρα....
Εχει δρομο η σειρα ακομα....

Ζορίστηκε πολύ πάντως να κερδίσει, χάνοντας μεγάλη διαφορά. Δυστυχώς η Ατλάντα έχει περισσότερες λύσεις.