Παραθέτω ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του προπονητή Μάριου Δεσποτάκη από την προσωπική του ιστοσελίδα (http://despotakis.gr/site/) που είναι αντικείμενο μελέτης και σχολιασμού..

Ανδρικό ή Γυναικείο Μπάσκετ
Έχοντας την τύχη να εργάζομαι, συχνά ταυτόχρονα, σε ανδρικές και γυναικείες ομάδες, έχω την δυνατότητα να συγκρίνω τις δύο αυτές διαφορετικές καταστάσεις. Κάποιοι λένε ότι πρόκειται για δύο διαφορετικά αθλήματα! Δεν θα συμφωνήσω μαζί τους. Το μπάσκετ είναι ένα, έχει παντού τις ίδιες αρχές, τους ίδιους κανόνες και φυσικά τους ίδιους βασικούς στόχους!

Αγωνιστικά, σίγουρα η δύναμη βοηθά τους αθλητές να εκτελούν τα βασικά πιο γρήγορα και πιο εντυπωσιακά, όμως στον αντίποδα, στο γυναικείο, το ίδιο πράγμα, θα το δει κανείς να γίνεται πιο απλά και συχνά πιο σωστά! Το θέμα είναι κατά πόσο μπορεί ένας προπονητής να προσαρμόσει την φιλοσοφία του χωρίς να χρειαστεί να την αλλάξει. Γίνεται, αρκεί να μπορεί να “διαβάσει” το υλικό που έχει κάθε φορά στα χέρια του…
Οι όποιες διαφορές βρίσκονται σε θέματα νοοτροπίας, στις αντιδράσεις σε συγκεκριμένες καταστάσεις, στις κοινωνικές σχέσεις και μερικές φορές στην αντίληψη.
Στο ανδρικό μπάσκετ συνήθως οι παίκτες έχουν πιο επαγγελματική νοοτροπία. Το γεγονός ότι έχουν περισσότερες εικόνες, τους βοηθά στο να βάζουν υψηλότερους στόχους και να προσπαθούν πιο συνειδητά να τους πετύχουν. Πιο συχνά θα κανείς κάποιον άνδρα να κάνει ατομική προπόνηση σε ένα άδειο γήπεδο παρά μια γυναίκα…
Οι γυναίκες αγαπούν πολύ το μπάσκετ, όμως οι περισσότερες περιορίζουν, αδικαιολόγητα, τις φιλοδοξίες τους και πιστεύουν ότι δεν μπορούν να φτάσουν ψηλά ή ότι δεν έχει και τόση σημασία αν θα φτάσουν ψηλά! Τραγικό λάθος, αφού από την εμπειρία μου βλέπω ότι οι αθλήτριες που τα κατάφεραν, ωφελήθηκαν, όχι μόνο ηθικά και ψυχολογικά αλλά πολύ συχνά και επαγγελματικά! Όμως πίστεψαν σε αυτό που έκαναν, έβαλαν ψηλά τον πήχη και δούλεψαν σκληρά και μεθοδικά.
Ένα από τα βασικά μειονεκτήματα των γυναικών στο μπάσκετ είναι ότι δεν διέπονται από την ευθύτητα που πρέπει να χαρακτηρίζει τις σχέσεις, κυρίως μεταξύ τους. Οι άνδρες λύνουν τις διαφορές τους αμέσως, συχνά με κάποιον καυγά, όμως τις λύνουν. Οι γυναίκες το κρατούν μέσα τους, το έχουν συνέχεια στο μυαλό τους και δυστυχώς τις περισσότερες φορές το μεταφέρουν και στον αγωνιστικό χώρο… Σπάνια λένε αυτό που πρέπει στο κατάλληλο άτομο. Συνήθως γίνονται αρκετές κρυφές συζητήσεις και κουτσομπολιά που μόνο πρόβλημα μπορούν να δημιουργήσουν. Είναι συχνό το φαινόμενο δύο αθλήτριες να μιλούν εγκάρδια νομίζοντας κανείς ότι είναι οι καλύτερες φίλες, ενώ στην ουσία οι σχέσεις τους είναι κάκιστες! Βέβαια το καταλαβαίνει κανείς αμέσως μόλις η μια φύγει από την παρέα…
Οι σχέσεις των αθλητών μεταξύ τους είναι η βάση για να δημιουργηθεί μια καλή ομάδα. Αν αυτές είναι αληθινές και τίμιες, τότε η ομάδα θα λειτουργήσει σίγουρα σωστά. Αν υπάρχουν σκιές και εντάσεις, τότε τα πράγματα είναι επικίνδυνα! Χτίζει κανείς στην άμμο, με ότι και αν σημαίνει αυτό…
Κάτι που πάντα θαυμάζω στις γυναίκες αθλήτριες είναι το πείσμα και η “μαγκιά” που έχουν όταν αποφασίσουν να κάνουν κάτι. Δίνουν τα πάντα, παλεύουν με όλες τους τις δυνάμεις και δεν τα παρατάνε εύκολα! Αυτό ονομάζεται “φιλότιμο”, και πιστεύω ότι οι περισσότερες έχουν αρκετό, αρκεί να τους πείσει κανείς να το εξωτερικεύσουν…
Η σχέση των αθλητών με τον προπονητή τους είναι πολύ διαφορετική από αυτή των αθλητριών με το ίδιο πρόσωπο.
Οι άντρες εμπιστεύονται εύκολα τον κόουτς και παρότι μπορούν, γιατί διαθέτουν τις γνώσεις, δεν μπαίνουν εύκολα στην διαδικασία να σχολιάσουν αρνητικά τον προπονητή τους, τουλάχιστον δημόσια. Για να το κάνουν αυτό θα πρέπει να συντρέχει σοβαρός λόγος και σίγουρα θα υπάρχει κάποιο σημαντικό πρόβλημα. Βέβαια έχουμε και εξαιρέσεις αλλά αυτές υπάρχουν για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα…
Οι γυναίκες είναι πιο αυστηρές και πολύ δύσκολα αποδέχονται απόλυτα τον προπονητή τους! Αυτό συμβαίνει επειδή δεν τον κρίνουν μόνο μπασκετικά, αλλά τις περισσότερες φορές επιμένουν σε λεπτομέρειες συμπεριφοράς, ίσης μεταχείρισης, δικαιοσύνης και πολλά άλλα, στα οποία εγώ πιστεύω ότι για να είναι αντικειμενική μια αθλήτρια θα πρέπει να έχει “κοφτερό” μυαλό και κυρίως άριστη κρίση και αυτογνωσία!
Στον αντίποδα όμως αν ο προπονητής καταφέρει να πείσει τις παίκτριες του για τις γνώσεις και την φιλοσοφία του, τότε αυτές θα δώσουν και την ψυχή τους για να τον στηρίξουν και να τον δικαιώσουν. Αν τον πιστέψουν πραγματικά θα δεθούν μαζί του και θα φτάσουν σε υψηλά επίπεδα θέλησης και συγκέντρωσης με συνέπεια καλό κλίμα, όρεξη και σταθερά καλή απόδοση στο μπάσκετ.
Τελειώνοντας θα επαναλάβω ότι το μπάσκετ είναι ένα και μοναδικό. Άντρες και γυναίκες καλούμαστε να το υπηρετήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Πρέπει λοιπόν να προσπαθούμε να βελτιωνόμαστε σε όλους τους τομείς, αγωνιστικούς και μη, να πιστεύουμε στον εαυτό μας και κυρίως να αγαπάμε αυτό που κάνουμε.
Βρισκόμαστε εδώ επειδή το θέλουμε, το επιλέξαμε και το πιστέψαμε.
Σωστή νοοτροπία, καθαρό μυαλό, λίγα λόγια και πολύ δουλειά. Αυτές οι αρχές είναι απαραίτητες για όλους τους μπασκετμπολίστες, ανεξαρτήτου φύλου, που θέλουν να ξεπεράσουν τα όρια τους και να φτάσουν ψηλά!
Το μπάσκετ δεν μόνο ένα παιχνίδι. Είναι τρόπος σκέψης κι έκφρασης. Είναι πραγματικά ένας τρόπος ζωής που μόνο κερδισμένος μπορεί κανείς να βγει αν τον ακολουθήσει!
Αξίζει πραγματικά να βιώσει κανείς την ποιότητα και τις συγκινήσεις που προσφέρει απλόχερα το άθλημά μας. Ας καταλάβουν επιτέλους ότι το μπάσκετ επέστρεψε για τα καλά, με άνδρες και γυναίκες έτοιμους για όλα!


Ειδικά αυτά που γράφει για τις σχέσεις των αθλητών μέσα σε μια ομάδα και το ότι αυτές επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό την πορεία της ομάδας, με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Είναι ο θεμέλιος λίθος μιας ομάδας!!!

Μπορούμε να έχουμε την άποψη των γυναικών του forum σχετικά με την τοποθέτηση του coach για το βασικό μειονέκτημα των γυναικών (οι μεταξύ τους σχέσεις) και την αυστηρότητα και μη αποδοχή του προπονητή τους..

Πολύ καλό άρθρο!!!!

Δεδομένου ότι δεν έχω αρκετές εικόνες από τους δύο αυτούς κόσμους, δεν έχω κάτι να σχολίασω.


Περιμένω περαιτέρω ποστ από τους υπόλοιπους που έχουν ζήσει περισσότερα ώστε να κυλήσει η συζήτηση και να συμμετάσχω.

Πολύ καλό το άρθρο αλλά όσο το διάβαζα όλο και περισσότερο περίμενα ότι (δυστυχώς) θα τελειώσει κάπως έτσι.

Για το αν προτιμώ αντρικό ή γυναικείο, no offence αλλά σαν άντρας δεν θα έπαιρνα ποτέ στα σοβαρά κάποιο γυναικείο πρωτάθλημα. Και είμαι σίγουρος πως και οι μισοί (τουλάχιστον) άντρες που πάνε στα γήπεδα (μπάσκετ, βόλλευ (ειδικά βόλλευ) ) μόνο το άθλημα και ο αγώνας δεν τους ενδιαφέρει.

Μπορει και παραπανω απο τους μισους...

Μιλαμε για "μεγάλο" άρθρο.


Top tunes:



Πιο κοντά δν θα μπορουσα να το εχω ζήσει.Μιλαμε για μια αντιπαθητική κοπέλα την οποια η κοπελα μου δν την πηγαινε με τπτ.Δεν ελεγε σε ΚΑΜΙΑ συμπαικτρια τιποτα.Καποια στιγμή,η ομαδα τις βγαζει για φαγητό.Ερχετε την αλλη μέρα και μου λεει:
- Δν την αντιπαθω μονο εγώ, αλλά ολη η ομαδα.
- Γιατι τι έγινε;
- Τα ειπαμε με τις κοπέλες στο τραπέζι,την αντιπαθουν ολες
- Καλα δν ηρθε αυτη;
- Ηρθε,αλλα καθοταν λιγο πιο μακρυα και δν ακουγε.

Μιλαμε οτι στις προπονησεις τους που ειχα δει,ολες να της συμπεριφερονται μια χαρά..Και βεβαια η σεζόν τελειωσε,ομορφα και καλά.

Μεγάλη πληγή αυτη στο γυναικειο μπάσκετ.Εναν παικτη θυμαμαι στην ομαδα μου να μην το συμπαθει κανενας,και ειχε φυγει πριν την αρχη της σεζον.Ουτε την προετοιμασια δν εβγαλε,και ειχε ερθει ως το αστερι μας.






Πολυ συχνα οι γυναικες δειχνουν περισσοτερο παθος απο τους αντρες σε σημειο που να μην μπορουν να συγκεντρωθουν σε εναν αγωνα.



--------------------------------------------------------



Θα διαφωνησω λιγο με την αποψη οτι ειναι εντελως ιδια αθληματα.
Περιληπτικα:
Ειδικα στις ηλικιες κατω των 18,μιλαμε για επιπεδο κατω του streetball,κατω του τσιρκου,κατω του one woman show. Το μπασκετ ενος παιδικου πρωταθληματος δν συγκρινεται με το μπασκετ σε ενα κορασιδων.
Στις μεγαλες κατηγοριες τώρα,το γυναικειο ειναι πολυ πιο καθαρο,λιγο πιο αργό,και στηριζεται και παλι περισσοτερο στο ταλεντο συγκεκριμενων παικτριων,και λιγοτερο στην ομαδα,σαν το αντρικο Ευρωπαικο μπασκετ προ 90.

Το μπάσκετ είναι ένα ενιαίο και αδιαίρετο, εγώ θα συμφωνήσω. Τις ίδιες αρχές διδασκόμαστε, με τους ίδιους κανονισμούς παίζουμε.
Κάποιοι θεώρησαν πως οι γυναίκες θα παίζουν πιο θεαματικά με μικρότερη μπάλα. Για μένα; Μέγα λάθος. Δεν ήταν το πρόβλημα μου η μπάλα στο κάρφωμα, απλά μου πέφτει λίγο μακριά η μπασκέτα
Σίγουρα οι γυναίκες υστερούμε σε μεγάλο βαθμό σε σωματικά προσόντα. Και φυσικά αν κάποιος πιστεύει πως θα έρθει στο γήπεδο και θα δει τον γυναικείο Παπαλουκά η Διαμαντίδη, θα περιμένει πολύ. Απλά και μόνο γιατί κάποιοι μετρούν το ταλέντο μας με λάθος κριτήρια. Σε όλη μου τη ζωή, έχω δει πολύ μεγάλες παίκτριες, που συναγωνίζονται επάξια τους άντρες και πολλές φορές τους ξεπερνούν. Σε μυαλό, σε φαντασία στο παιχνίδι, σε πειθαρχία, σε υλοποίηση των εντολων του προπονητή. Σε δύναμη δε γίνεται να τους ξεπεράσουν, εκ φύσεως.
Και το θέμα βασικά δεν είναι να ξεπεράσεις ένα αντρικό πρωτάθλημα. Το θέμα είναι να παίζεις όσο καλύτερα μπορείς για σένα και την ομάδα σου. Αυτός είναι ο λόγος που το 95% των συναθλητριών μου παίζουμε. Κι ας κατηγορούμαστε για έλλειψη φιλοδοξίας. Δυστυχώς όσο υπάρχουν δύο ομάδες σε όλη τη χώρα, από τις οποίες μπορείς να αμοίβεσαι αξιοπρεπώς, όσο το γυναικείο μπάσκετ δεν θεωρείται επαγγελματικό, με εξαίρεση 20 παίκτριες όλες οι άλλες θα είναι αναγκασμένες να βλέπουν το άθλημα ως χόμπυ και να αναζητούν αλλού την οικονομική τους επιβίωση και άρα τις επαγγελματικές φιλοδοξίες τους.
Τον προπονητή τον εμπιστευόμαστε, πολλές φορές τον αγαπάμε. Θα τον στηρίξουμε όσο δεν παίρνει, εκεί που ένας άντρας θα πεί «ας έρθει ο επόμενος» εμείς έχουμε δεθει μαζί του. Τώρα για τις φορές που αμφισβητούμε, και ναι είναι πολλές, αν ένα σωματείο αντιμετωπίζει το αντρικό της τμήμα, που πάιζει στο χι ψι τοπικό πρωτάθλημα ως άξιο της καλύτερης τεχνικής ηγεσίας, και στο γυναικείο τμήμα της (το οποίο συχνά αγωνίζεται σε υψηλότερη κατηγορία) φέρνει «ένα παιδί για να τους κάνει σουτάκια».... ε ναι τότε έχω απαιτήσεις, και αρνούμαι να δεχτώ πως καταργούνται δέκα βασικά του αθλήματος, που θεωρώ αυτονόητα.
Καμία γυναίκα, που θεωρεί τον εαυτό της μέλος ομάδας και σοβαρό άτομο, δεν περιμένει από κανένα προπονητή να της μιλήσεις για τις αρχές της άμυνας ή τα βασικά της επίθεσης. Τα ξέρουμε, τα μάθαμε όταν ήταν η ώρα τους, τότε που τα μάθαιναν και τα αγόρια, και πολλές φορές μαζί με αυτούς. Και κάποιες φορές τα εκτελούμε και ορθότερα, λιγότερο θεαματικά, αλλά πιο σωστά. Έναν άνθρωπο με ηγετικές ικανότητες θέλουμε να μας οργανώσει το παιχνίδι και να εμπνέει εμπιστοσύνη. Φάσεις μπορούμε να δημιουργήσουμε, έχουμε και ταλέντο και φαντασία, ένα καλό προπονητή θέλουμε στο πλευρό μας.
Και επειδή ουκ ολίγες φορές έχω παρακολουθήσει αντρικό αγώνα, και έχω μαρτυρήσει την ώρα και τη στιγμή που διάλεξα να δω κάτι τόσο «αποτρόπαιο», μη μας κατακρίνεται αν δεν μας δείτε. Και στον επόμενο αγώνα κορασίδων «κατώτερου του streetball», μην πάτε να δείτε οκτάχρονα κοριτσάκια που τώρα πρωτοξεκινούν την επαφή τους με το μπάσκετ, αυτά θα τα κρίνετε 5-6 χρόναι μετά. Διαλέξτε να παρακολουθήσετε σωματεία που κάνουν σωστή δουλεία, εδώ και χρόνια. Και πιστέψτε με και πολλά είναι και κορίτσια με ταλέντο διαθέτουν και δυνατό σύνολο.
Και επειδή κατάντησα κουραστική, το ένα που χαίρομαι στην ομάδα μου, είναι πως πέρα από τις 8-9 πολύ καλές παίκτριες που έχει., δεν έχει ένα αστέρι, σε κάθε αγώνα, επίσημο, φιλικό, προπόνηση, ξεχωρίζει κι άλλη, κι αυτή έχει πάντα διακριθεί από ομαδική δουλεία.
Και κατινιές παντού υπάρχουν και στο αντρικό και στο γυναικείο μπάσκετ. Το πως τις λύνει ο καθένας είναι άλλο θέμα. Εγώ ξέρω, πως αν θες, κρατάς την ομάδα σου μακριά από ολά, αφήνεις τα εξωαγωνιστικά έξω από το γήπεδο και λύνεις τις διαφορές σου με τα λόγια και πολύ εύκολα μάλιστα.
Δεν είμαστε επιπόλαιες, παθιαζόμαστε και προσπαθούμε σκληρά. Και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε, γιατί και το άθλημα αγαπάμε και πεισματάρες είμαστε κια στόχους θέτουμε και τους πετυχαίνουμε. Και καμιά φορά το να κερδίσεις το σεβασμό ενός άντρα φιλάθλου και να γεμίζεις την κερκίδα σου, είναι ένα κίνητρο παραπάνω

OK.Γυναικειο(=τελειο) μπασκετ rulez λοιπον.

Προφανως,οι περιπου 50 αγώνες γυναικειου μπασκετ κατω των 18 που εχω δει,σε διαφορες διοργανωσεις,δν ηταν αντιπροσωπευτικα του επιπεδου που υπαρχει.

Δεν ειπα τους λογους που παιζεται τετοιο μπασκετ,τους οποιους και γνωριζουμε(και σωστα παραθετεις).Ειπα τι μπασκετ παιζεται.




Το πρωτο ναι,το δεύτερο οχι και τοσο.Στους γυναικειους αγωνες,υπαρχει μικρη επιεικια στα βηματα,ενω τα φαουλ σφυριζονται καπως διαφορετικα,μιας και αλλιως αντιδράει μια γυναικα οταν την σπρωξεις,και αλλιως ενας αντρας.

Τώρα βασικά, το πήρες λίγο λάθος αυτό που είπα. Δεν μίλησα ποτέ για υπεροχή του γυναικείου έναντι του αντρικού μπάσκετ. Προφανώς και τα επίπεδα δε συγκρίνονται, αφού επικρατούν διαφορετικές συνθήκες. Απλά θεωρώ άδικο να βγαίνουν κάποιοι και να λένε οι γυναίκες είναι για τα μπάζα, τη στιγμή που μπορεί να μην έχουν καν μπει στον κόπο να δουν ένα αγώνα.



Εδώ, παρά το ότι δανείστηκα έκφρασή σου δεν απαντούσα σε εσένα. Sorry για την παρεξήγηση.



Διαφωνώ. Αυτό έχει να κάνει με τον αθλητή και όχι με το φύλο του. Έχεις δει λίγους άντρες να φωνάζουν πριν καν τους ακουμπήσεις γαι να εκβιάσουν το φάουλ; Υπάρχουν αμέτρητοι, το ίδιο και γυναίκες. Το πως αντιδράς έχει να κάνει με εσένα καθαρά ως χαρακτήρα και συμπεριφορά.
Και για τα βήματα διαφωνώ και δε μιλάμε για επίπεδο κορασίδων μιλάμε για γυναικείο επίπεδο. Δεν παίζουμε σε τουρνουά ακαδημιών για να μας χαριστεί κανένας, σε πρωταθλήματα παίζουμε και αν κάποια δε μπορεί να ξεχωρίσει το σταθερό και τα βήματά της, δεν θέλει διαιτητή να την ευνοήσει, προπόνηση χρειάζεται.

Air Kef don't shoot me Τη γνώμη μου περί του άρθρου είπα, δεν πάω να κάνω τη Jean d' Arc του γυναικείου μπάσκετ(δεν ακούω φωνές ακόμη )

Δεν σε βαραω ρε ( ) απλα τα παρουσιασες ολα ρόδινα και καπου κολλησα.




Εννοειται πως ειναι αδικο.Υπαρχουν πολλά κοριτσια, σε επιπεδο κατω των 18 ( ) που εναντι σε συνομηλικα αγορια υστερουν αποκλειστηκα σε δυναμη,αλλά μπασκετικα ειναι ανωτερες.

Υπαρχουν βέβαια και πολλοι,που λεμε πως και καποιοι αντρες ειναι για τα μπάζα,ειναι αντιμπασκετικοι κτλ.




Μα για τις μικρες κατηγοριες λεω!Τελος παντων,τα αφηνω τα βηματα.

Πολλα φαουλ που σφυριζονται στο γυναικειο,δν δινονται σε αντρικο,επειδη οι αντρες ειναι πιο σκληροί και δν αντιδρουν.Υπαρχουν και φλωροι που κλαιγονται για μικροπραγματα(κι εγω καποιες φορες ) αλλα αλλιως αντιδραω εγώ αν πεσω κατω απο σπρωξιμο,κι αλλιως μια γυναικα.Γιαυτο και η επιεικια στο σπρωξιμο πανω μου ειναι μεγαλυτερη απο το σπρωξιμο σε μια γυναικα.
Ελπιζω να γινομαι κατανοητος.

Κατανοητότατος Άντε έλα να σε παίξουμε ένα μονό να δεις σπρωξίματα ύπουλα οι γυναίκες Χαχαχα!

Ωραια τα ειπες αλλα τι το ηθελες το:



Πιθανως εννοεις οτι υπαρχουν ΚΑΠΟΙΕΣ παικτριες γυναικες τοσο καλες, που ειναι καλυτερες απο ΚΑΠΟΙΟΥΣ ανδρες παικτες στο μπασκετ.
Φυσικα.
Αλλα δεν πρεπει να μιλαμε για εξαιρεσεις, γιατι αυτο τεραστια εξαιρεση ειναι. Αλλα πρεπει να βλεπουμε τον κανονα ο οποιος λεει οτι σε μυαλο και σε φαντασια οι ανδρες υπερτερουν των γυναικων (και ) στο μπασκετ.
Εξαλλου ειναι στατιστικως αποδεδειγμενο, οτι η αντιληψη του χωρου αλλα και της κινησης μεσα στον χωρο που εχει ενας ανδρας ειναι πολυ καλυτερη απο αυτην που εχει μια γυναικα και αυτο βεβαια στο μπασκετ ειναι απολυτως κρισιμο.


Οσο για αυτα περι πειθαρχιας και υλοποιησης εντολων του προπονητη, συμφωνω οτι οι γυναικες ειναι ισως πολυ πιο πειθαρχημενες και υπακουες στα οσα ακουνε αλλα γιατι? Γιατι πιστευω εχουν μεγαλυτερη ταση και αναγκη υπακοης, αλλα και ισως κυριως διοτι δεν εχουν τις μπασκετικες δυνατοτητες των ανδρων ετσι ωστε να προβουν σε ατομικες προσπαθειες, βγαινοντας κατα καποιο τροπο εξω απο την "ομαδα", και ετσι πρεπει να ακολουθουν την ομαδα κατα γραμμα για να πετυχουν αλλιως ειναι καταδικασμενες να αποτυχουν.
Ισως κανω λαθος σε αυτο βεβαια....

Δεκτή η γνώμη σου και σεβαστή. Είναι όμως ιατρικά, και όχι στατιστικά, αποδεδειγμένο ότι οι γυναίκες έχουν καλύτερη περιφερειακή όραση από τους άνδρες, η οποία αγγίζει τις 180 μοίρες, πράγμα σπάνιο στην περίπτωση των ανδρών. Και η όραση είναι βασικό στοιχείο στην αντίληψη και χώρου και κίνησης..

επιστημονικα ειναι τεκμηριωμενο οτι οι αντρες εχουν καλυτερη αντιληψη του χωρου απο τις γυναικες και δεν τιθεται ζητημα για αυτο το θεμα.
χαρακτηριστικο παραδειγμα το παρκαρισμα του αυτοκινητου

Που να το φανταζόταν ο δύσμοιρος ο leonkalf όταν πόσταρε το άρθρο και ζήταγε τη γνώμη μας, πως αντί ο κάθε ένας να πει την δική του και να σέβεται των υπολοίπων, θα ξεκινούσε η μάχη του Δράμαλη
Διότι ουδέποτε είπα πως το γυναικείο μπάσκετ είναι ανώτερο του αντρικού. Εγώ μίλησα για ενότητα του αθλήματος, αγάπη προς αυτό και για άλλα πράγματα, που φαίνεται πως λίγοι μπήκαν στον κόπο να καταλάβουν...
Τη γνώμη μου διατύπωσα κι αυτό ίσως να πηγάζει από την ανάγκη υπακοής(?????????!!!!!) που προαναφέρθηκε. Το να πέφτουν όμως κάποιοι να με "φάνε", απλά επειδή είπα τι πιστεύω και τι λέει η επιστήμη, ίσως πηγάζει από την ανάγκη υπεροχής (....) που διακατέχει πολλούς άνδρες.
Όσο για το παρκάρισμα..... έλεος....

η ενσταση εγκειται στην αντιληψη του χωρου. για τα υπολοιπα που ειπες δεν εχω να πω τιποτα γιατι απο γυναικειο μπασκετ οπως εχω δηλωσει μαυρα μεσανυχτα ο pierce....(ενα αγωνα WΝΒA εχω δει απο περιεργεια για να δω την λιζα λεσλι)
(οσο για το παρκαρισμα ηθελα να δω αν θα τσιμπησεις αλλωστε και τα εμοτικον δειχνουν την θεληση για πειραγμα)

Χμμμμμμ άρα τα θέλω και τα παθαίνω ε;;;; Καλά pierce και σε είχα κ σε εκτίμηση

Στις κουζινες σας για στιφαδο,και αφηστε το μπασκετ.

γυναικείο μπάσκετ; τί είναι αυτό ρε; καινούργιο άθλημα;



πέρα από την πλάκα τώρα
γιατί το 90% των παικτριών έχουν άσχημα σώματα; (μεγάλες περιφέρειες)
επίσης γιατί δεν φοράνε κολλητά όπως οι αυστραλέζες στους ολυμπιακούς;

για το τεχνικό κομμάτι τα αφήνω όλα στον leonkalf

Αρχικά να σχολιάσω το άρθρο του Δεσποτάκη...

Δεν καταλαβαίνω τι εννοεί "περισσότερες εικόνες". Ο καθένας παρακολουθεί το άθλημα όσο του αρέσει. Διαφωνώ ότι ένας άντρας παρακολουθεί περισσότερο. Εγώ για παράδειγμα έχω ακούσει πολλές φορές ότι μέσα στο γήπεδο φαίνεται ότι έχω πολλές μπασκετικές εικόνες. Αυτό δεν έχει σχέση με τίποτε άλλο παρά το ότι μου αρέσει να παρακολουθώ τα πάντα.. Άρα σχετικά με αυτό είναι και με τι ανθρώπους έχεις να κάνεις.
Επίσης αυτό με την ατομική είναι λάθος. Σε γυναικείες ομάδες, όταν υπάρχει κάποιος στόχος μέσα στην χρονιά και η ομάδα δεν έχει βαρέσει νωρίς νωρίς διάλυση (που συνεπάγεται ούτε καν ομαδικές προπονήσεις) η ανταπόκριση σε ατομικές προπονήσεις είναι ανάλογη των ανδρών. Χώρια το ότι όταν στις γυναικές μπει κάτι στο μυαλό δεν βγαίνει εύκολα. Έτσι αν κάποια έχει σκοπό να πετύχει θα δουλέψει απίστευτα...


Από την στιγμή που το γυναικείο μπάσκετ στην Ελλάδα είναι ερασιτεχνικό, είναι αναμενόμενο οι γυναίκες να περιορίζουν τις φιλοδοξίες τους. Όταν βλέπεις ότι ακόμα και μεγάλη εξέλιξη να έχεις, οι κόποι σου δεν θα ανταμειφθούν ανάλογα και με συνέπεια, είναι φυσικό να απογοητεύεσαι.

Σχετικά με τις αντιδράσεις των γυναικών κλπ υπάρχει μεγάλο δίκιο. Δυστυχώς βλέπεις συχνά αυτό το φαινόμενο στις γυναίκες ενώ στους άνδρες ίσως υπάρχουν μερικοί μεγάλοι καβγάδες όμως μετά οι παρεξηγήσεις θα σταματάνε.
Όσον αφορά το θέμα του προπονητή συμφωνώ απόλυτα. Δύσκολα κερδίζεις τις γυναίκες όμως μετά, αν συμβεί αυτό θα υπάρχει το ιδανικό κλίμα και μέσα στο παρκέ.


Αυτό πιστεύω ότι είναι απλά μια λάθος νοοτροπία. Στις χώρες που το γυναικείο μπάσκετ βρίσκετε χιλιόμετρα μπροστά από αυτό στην Ελλάδα δεν νομίζω ότι οι φίλαθλοι δεν πάνε πρώτα για να δουν το άθλημα. Σίγουρα παίζουν και άλλα ρόλο (όπως κάποιες κολλητές εμφανίσεις ή ακόμα και διάφορα ημερολόγια με πόζες των αθλητριών) τα οποία προσπαθούν να προωθήσουν οι ομάδες αλλά σε πολύ μικρότερο ποσοστό.


Εδώ διαφωνώ. Και διαφωνώ κάθε φορά που βλέπω αγώνα παιδικού πρωταθλήματος. Μπορεί σε επίπεδο κορασίδων να μην υπερισχύει η ταχύτητα, οι δυνατές φάσεις κλπ αλλά έναν τέτοιο αγώνα μπορείς να τον δεις πολύ πιο ευχάριστα. Αυτό γιατί τα κορίτσια από αυτές ακόμα τις ηλικίες παίζουν πιο πειθαρχημένα. Σπάνια θα δεις κάποια να παίρνει τραβηγμένες προσπάθειες όπως στα αγόρια που μπορεί να το κάνουν ακόμα και για να εντυπωσιάσουν. Έχω παρακολουθήσει αρκετούς αγώνες μικρών ηλικιών. Στα αγόρια είναι λες και ο χρόνος επίθεσης είναι 10 δεύτερα... Τουλάχιστον εμένα, τόσο άναρχο μπάσκετ χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα (σκοράρισμα) δεν μου αρέσει...


Για σκέψου όμως να είχαμε για "πρώτη" την γυναικεία έκδοση του αθλήματος. Τότε θα ήταν το αντρικό μπάσκετ στο οποίο τα φάουλ και τα βήματα θα ήταν διαφορετικά...


Τι λες mpalla, να πάρει και έναν συμπαίκτη, τον έχουμε;


Αυτά ούτε για αστείο...


Οι παίκτριες δεν είναι μοντέλα (εκτός από κάποιες που το επιδιώκουν). Παίκτριες είναι άρα να ασχολούμαστε μόνο για τα αγωνιστικά.. Πάντως τι σώμα θα ήταν ιδανικό για μια κοπέλα πχ στο 1.90 που παίζει μπάσκετ στην θέση των ψηλών;
Πάντως αν θες κολλητά έχουν γίνει κάποιες προσπάθειες! Παλαιότερα ο αστέρας εξαρχείων αν δεν κάνω λάθος ενώ φέτος έκανε μια τέτοια προσπάθεια ο Παναθηναικός αλλά η ιδέα δεν άρεσε πολύ σε όλους!

Συγνώμη για το μεγάλο ποστ. Ίσως (τι ίσως δηλαδή, σίγουρα) είναι κουραστικό απλά θέλησα να σχολιάσω και πήρε λίγο παραπάνω. Η δική μου απορία αυτόν τον καιρό είναι άλλη. Γιατί όλοι μιλάνε για την εθνική ανδρών και κανείς για την γυναικών που και αυτή έχει ξεκινήσει προετοιμασία για το ευρωμπάσκετ; Και καλά όλοι οι άλλοι, αλλά ακόμα και στο σάιτ της ομοσπονδίας μόνο ένα ρεπορτάζ (στην αναχώρηση της ομάδας) και μετά τίποτα. Κρίμα και φέτος οι προσδοκίες έχουν ανέβει γιατί φαίνεται πως γίνεται καλή δουλειά αλλά μάλλον κάποιοι δεν λένε να δώσουν και πολύ σημασία...

Φαντάζεσαι τι θα γίνει αν πω κι εγώ τη γνώμη μου???? Χι χι…!!!

Χωρίς να θέλω να προσβάλλω τις γυναίκες,πιστεύω ότι το άθλημα αυτό δεν μπορούν να το παίξουν όπως πρέπει..Προσωπικά δεν μου αρέσει καθόλου το γυναικείο μπάσκετ και το έχω ζήσει και πολλά χρόνια πριν με την αδερφή μου..

Είναι έτσι η σωματοδομή των γυναικών που δεν έχουν την απαραίτητη δύναμη για αυτό το άθλημα.Αλίμονο υπάρχουν και γυναίκες που παίζουν καλά και κυρίως τεχνικά.Όταν όμως δεν υπάρχει δύναμη,άλμα τότε το άθλημα αυτό χάνεται πιστεύω.

Δηλαδή δεν θα μπορούσα να συγκρίνω ποτέ μια καλή παίχτρια με έναν καλό άνδρα παίχτη.Θα υπάρχει μεγάλη διαφορά.Άσχετοι υπάρχουν παντού.Και άνδρες ειδικά υπάρχουν άπειροι,αλλά κάποιος που ξέρει κάποια πράγματα θα είναι πάρα πολύ δύσκολος αντίπαλος για μια γυναίκα.Κάτι ακόμη που δεν μου αρέσει στο γυναικείο μπάσκετ είναι το σουτ.Λίγες φορές βλέπεις αθλήτριες να έχουν σωστό ή έστω ωραίο στυλ στο σουτ.

Και αυτό δεν το κατάλαβα ποτέ.Εντάξει το άλμα δεν το έχουν λόγο σωματότυπου αλλά το σουτ γιατί;;Δεν μπορείς να μάθεις να σουτάρεις ωραία;;Τωρα θα μου πείτε είναι θέμα δύναμης.Ε, δεν νομίζω να μην μπορούν να σουτάρουν μια μπάλα στο καλάθι.

Με λίγα λόγια νομίζω ότι δεν είναι ενδιαφέρον ένα γυναικείο παιχνίδι μπάσκετ.Φυσικά αυτή είναι η γνώμη μου και δεν θέλω να παρεξηγηθώ από τα κορίτσια του forum μας..Μακάρι να με διαψεύσουν κάποια μέρα..

Αυτο ειναι το ωραίο!!!
Βλεπεις την αλλη να σουταρει με απιστευτο τροπο τριποντο και εκει που σκεφτεσαι "αν ειναι δυνατον,πως σουταρει ετσι,ουτε στεφανι δν θα βρει", καρφωνεται η μπαλα μεσα!!

Κάθε γνώμη σεβαστή, απλά το σουτ... δεν είναι θέμα δύναμης, Όπως σωστά έθεσες είναι θέμα τεχνικής. Κι εδώ θα διαφωνήσω με εσένα, γιατί πιστεύω πως υπάρχουν πολλές, και όχι λίγες, γυναίκες που σουτάρουν κ σωστά κ ωραία κ εύστοχα.

…και το μπαλέτο γυναικείο είναι, αλλά ο Νουρέγιεφ είναι μεγάλος χορευτής! Όπως και στις ασκήσεις εδάφους που είχαμε χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο από τον Μελισσανίδη! Κι αυτό γυναικείο κατ εξοχήν!
Λοιπόν, για να ξέρουμε τι λέμε!
Δεν υπάρχει αντρικός και γυναικείος αθλητισμός. Είτε είναι ατομικό, είτε είναι ομαδικό το άθλημα!
Γιατί δεν ακούω σχόλια για το βόλευ; Γιατί δεν ακούω σχόλια για το χαντμπολ, για το πόλο; Για το beach volley ίσως; Γιατί στο βόλευ φοράνε κοντά σορτσάκια; Γιατί προσφέρουν θέαμα; Γιατί έχουν καλά κορμιά; Γιατί απ όλα;
Καλά θα κάνουμε λοιπόν, να σταματήσουμε αυτό το σωβινισμό περι γυναικείου και αντρικού μπάσκετ, γιατί κάτι τέτοια βλέπουν οι ομάδες, η ομοσπονδία και οι λοιποί φορείς και έχουν το γυναικείο μπάσκετ όπως και το χαρτί τουαλέτας που χρησιμοποιούν.
Και το αποτέλεσμα είναι ότι γινόμαστε ρεζίλι διεθνώς γιατί σε ευρωπαϊκό επίπεδο είμαστε τριτοκοσμικοί. Επειδή δεν ενδιαφέρονται οι κύριοι ν ασχοληθούν με γυναίκες, να τις φέρουν σε ένα επίπεδο σωστό είμαστε πάντα πρώτοι απ το τέλος!
Και ξέρετε γιατί; Γιατί όλοι μασάνε την ίδια καραμέλα. Η γυναίκα δεν προσφέρει θέαμα, η γυναικά δεν καρφώνει, η γυναίκα δεν έχει δύναμη, το γυναικείο δεν έχει λεφτά, το γυναικείο δεν μαζεύει κόσμο.
Η γυναίκα όμως έχει μυαλό και το βάζει να δουλέψει στο γήπεδο, η γυναίκα έχει καρδιά και χτυπάει μες το γήπεδο, η γυναίκα έχει πείσμα και το δείχνει μες το γήπεδο.
Οι άντρες το μόνο που βλέπουν είναι λεφτά! Μια δουλειά και τίποτα πάρα πάνω!
Ένα παράδειγμα… ο Μάτσε του ολυμπιακού δεν πήγε στη κλήση της εθνικής του, γιατί κύριοι; Γιατί έχει συμβόλαιο και αν χτυπήσει τι θα κάνει το παιδί; Κοιτάτε από την άλλη τη Μάλτση. Έβγαλε ένα πρωτάθλημα δυνατό, όχι σαν τα νερόβραστα τα δικά μας (χωρίς να θέλω να πω για τις κοπέλες που παίζουν σε αυτά τίποτα, δεν φταίνε αυτές γι αυτό), πήγε WNBA και γυρίζει να παίξει με την Εθνική! Αυτή δε σκέφτεται το συμβόλαιο της μη χτυπήσει; Το σκέφτεται αλλά έχει καρδιά και πείσμα, κάτι που πολλοί άντρες δεν έχουν!
Μιλήσατε και για ίντριγκες μεταξύ γυναικών, ναι συμβαίνουν, έχετε ακούσει όμως τι γίνεται στα αντρικά αποδυτήρια; Το τι κουτσομπολιό πέφτει; Για τις γυναίκες λένε αλλά οι άντρες κάνουν τρελό κουτσομπολιό μεταξύ τους και πολλές φορές κακοπροαίρετο!
Γι αυτό σας λέω, πριν πείτε οτιδήποτε άλλη φορά να σκέφτεστε, και όσο για το θέαμα, θα παρακαλούσα να μη ξαναπάτε σε αγώνες κλασικού αθλητισμού γιατί πολλοί από αυτούς είναι για γυναίκες και κατ επέκταση θηλυπρεπείς γιατί ως γνήσιοι και καθαροί άντρες θα έχετε πρόβλημα!

Προσωπικά, παρότι δεν ανήκω στους αδιάφορους περί το γυναικείο μπάσκετ (και οποιοδήποτε μπάσκετ γενικώς), δεν είμαι 100% υπέρ της άποψης ότι όλα τα αθλήματα είναι εξίσου αντρικά όσο και γυναικεία, κατά τον ίδιο τρόπο που ισχύει στα επαγγέλματα. Για εμένα, αυτή είναι μια μάλλον ρομαντική άποψη που δε στηρίζεται από τα διαφορετικά ποσοστά ενδιαφέροντος που δείχνουν τα δυο φύλα σε διαφορετικά αθλήματα. Αυτό δεν λέει ότι σε κάποιο άθλημα (μπάσκετ ή οτιδήποτε) το ένα φύλο δεν είναι ικανό να πάρει μέρος (άλλωστε, κάτι τέτοιο έχει καταρριφθεί). Λέει όμως ότι κάθε φύλο έχει κλίση σε κάπως διαφορετικούς τομείς, σε οποιοδήποτε αντικείμενο, συμπεριλαμβανομένου του αθλητισμού. Αν αυτό δεν ίσχυε, κάτι θα πήγαινε στραβά με τη φύση των δυο φύλων.



Ακριβώς. Είναι κατεξοχήν γυναικεία αθλήματα και οι εν λόγω αθλητές, αν και άντρες, έχουν κυρίως γυναικείο κοινό (ή έστω, περισσότερο γυναικείο κοινό απ'όσο οι άντρες μπασκετμπολίστες ή ποδοσφαιριστές, αναλογικά με την προώθηση και τη δημοφιλία των αθλημάτων).

Ναι αγαπητέ μου holic. Έχεις δίκιο σ αυτό που λες, αν διάβασες όμως τι λέμε, θα δεις ότι κάποιοι έχουν απόλυτη γνώμη. Όπως λες κι εσύ έχουν καταρριφθεί κάποιοι μύθοι.
Δε λέμε ότι μπορούμε να βάλουμε τους άντρες από τη μια και τις γυναίκες από την άλλη, οι μεν υπερτερούν στη δύναμη οι δε κάπου αλλού!
Το θέμα είναι ότι κάποιοι υποβιβάζουν το γυναικείο μπάσκετ σαν θεσμό!
Κάποτε είχα ακούσει με τα αφτιά μου κάποιον να λέει ότι γυναίκες δεν κάνουν για μπάσκετ αλλά για να δουλεύουν σε μπαρ και στη κουζίνα του σπιτιού τους!
Αυτός ο άνθρωπος είναι πατέρας, έχει κορίτσι και μάλιστα είναι μεγαλοπαράγοντας σε ομάδα που έχει γυναικείο μπάσκετ.
Και από τη μια παρακαλάει να πάνε παιδιά αγόρια και κορίτσια στις ακαδημίες για τα λεφτά προφανώς και από την άλλη βρίζει το γυναικείο μπάσκετ.
Εεε όχι καλέ μου! Αυτά δε γίνονται!
Και όσο για το θέαμα, απ όσο έχω δει, τόσο στον κλασικό αθλητισμό όσο και στο μπαλέτο οι άντρες είναι όσοι και οι γυναίκες. Θέλω να πω ότι δεν θα δεις ένα μεγάλο ποσοστό γυναικών και ελάχιστους άντρες!

Γιατι ειναι basketforum.

Η αποψη μου -αν σε ενδιαφερει- για το γυναικειο ποδοσφαιρο ειναι χειροτερη,αλλα για τα υπολοιπα σπορ,πανω κατω η ιδια με το μπασκετ,χωρις να τα εχω παρακολουθησει οσο το μπασκετ.



Ο Ματσε εχει τιμησει επανελημενως την Εθνικη,και πρωτη φορα δν παει.Ο λογος που δν παει,ειναι οτι ηταν τραυματιας απο τον Σεπτεμβρη μεχρι το Πασχα,και θελει να δουλεψει ωστε να ειναι 100% ετοιμος για τον Ολυμπιακο και πιθανοτατα τους Ολυμπιακους που θα παει με την Εθνικη του.
Το παραδειγμα που ειπες,ειναι σωστο για παικτες ΝΒΑ,νομιζω.



Εδω υπερβαλεις νομιζω.Προσωπικα παιζω μπασκετ απο τα 11 μου και εχω βγαλει συνολικα 20 Ευρω.
Μπορεις να ρωτησεις και τον leonkalf την αποψη του για το θεμα.

Αγαπητέ μου Air, κατ αρχήν θα ήθελα να πω ότι σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελα να έρθω σε αντιπαράθεση ούτε με σένα ούτε με κανένα άλλο εδώ μέσα!
Απ ότι κατάλαβα όμως οι γυναίκες δεν σου αρέσουν σε κανένα ομαδικό! Οκ!
Μήπως σου αρέσουν στα ατομικά; Ας πούμε το μποξ! Μήπως, λέω εγώ τώρα, οι μπουνιές των αντρών μεταξύ τους πάντα, πονάνε περισσότερο απ ότι των γυναικών; Ή μήπως ματώνουν λιγότερο αυτές; Τέλος πάντων. Ελπίζω να κατάλαβες πως το εννοώ!
Το ότι είναι μπασκετικό site δεν αναιρεί το γεγονός ότι μπορούμε να μιλήσουμε και για άλλα σπορ εντελώς επιγραμματικά και αναφορικά…. Έτσι δεν είναι????

Για τον Μάτσε το ανέφερα σαν παράδειγμα όχι για να επικεντρωθώ στο πρόσωπο του! Θα μπορούσα ν αναφέρω οποιονδήποτε άλλο, έτυχε και μίλησα γι αυτόν…

Όσο για τα χρήματα που λέγαμε, τρεις περιπτώσεις υπάρχουν!
Ή είσαι ένα σπάνιο πλάσμα που αγωνίζεται για τη φανέλα και τη χαρά της νίκης ακόμα κι αν ήσουν παίχτης της Α1, οπότε οι πρόεδροι πρέπει να κάνουν ουρά έξω από τη πόρτα σου ή δεν έτυχε να έχεις μια καλή προσφορά ή δεν τη κυνήγησες …

Όσο για τον leonkalf γνωρίζω πολύ καλά τις απόψεις του όπως και αυτός τις δικές μου και πίστεψέ με συμφωνούμε απόλυτα. Αλλιώς δεν θα ήμασταν και φίλοι…

Έχετε κερδίσει τον σεβασμό αρκετών κιόλας! Ειδικά για το πάθος που δείχνετε στους αγώνες!

Mε σκοτωσες.

Καταρχην ειχα αποχη 2 μηνες απο το φορουμ και εχω ορεξη για πολύ αντιπαράθεση.

Κατα δευτερον,μαλλον δν διαβασες τα παραπανω ποστ μου,καθως δν λεω πουθενα οτι δν μου αρεσει ο γυναικειος αθλητισμος,και σιγουρα δν λεω πουθενα οτι δν μου αρεσει το γυναικειο μπασκετ.Οι μικρες ηλικίες των γυναικών,δν μου αρεσουν μονο, καθως ειναι καπως αθλιο το επιπεδο,αλλα αυτο πολυ φυσιολογικα,καθως πολυ λιγες κοπελες ασχολουνται με το μπασκετ με καποιο σκοπο και φιλοδοξια.

(Τον Λεωνιδα τον ανεφερα για την περιπετεια που ειχε με το δελτιο του και απεδειξε οτι δν παιζει για τα λεφτα )

Χα χα !!! σε σκότωσα εεε???
Δεν το είχα σκοπό!!!! Βασικά κι εγώ έλλειπα κάτι μέρες και ήρθα φορτσάτη!!!
Το επίπεδο στις μικρές ηλικίες είναι όντως άθλιο, καλά το λες, αλλά ποιοι φταίνε για γι αυτό;
Έχω κάποιο παράδειγμα και γι αυτό! Όταν η κόρη μου ήταν μικρούλα κι έπαιζε στις ακαδημίες κάποιας ομάδας, ο τότε προπονητής, ο οποίος είχε δηλώσει την άποψη του περί γυναικείου μπάσκετ (παρόλα αυτά είχε κοριτσάκια), μια μέρα, έτυχε να είμαι εκεί και να παρακολουθώ τη προπόνηση η οποία γινόταν σε ανοιχτό γήπεδο.
Έχει δώσει λοιπόν μπάλες στα παιδιά, τα έχει παρατήσει και παίζουν μόνα τους κι εκείνος έχει πιάσει κουβέντα του καλού καιρού!
Εε λέω.. εντάξει, το παιδί (γιατί ήταν μικρός, παράλληλα και παίχτης) κάτι λέει και θα έρθει να κάνει προπόνηση! Περίμενα, περίμενα, τα παιδιά παίζανε μόνα τους, εννοείται πως εκείνη την εποχή πληρώναμε κιόλας. Ο προπονητής – παίχτης είχε κουβέντα. Αφού περνάει κανένα μισάωρο δεν άντεξα… τη συνέχεια μπορείτε να την φανταστείτε!
Γιατί το ανέφερα αυτό; Μα πολύ απλά για να δείτε πόση αδιαφορία υπάρχει από μεριάς ομάδων και προπονητών στις μικρές ηλικίες όσον αφορά τα κορίτσια.
Κανονικά οι μικρές ηλικίες είναι αυτές που χρειάζονται πιο πολύ απ όλους σωστούς και μη αδιάφορους προπονητές για να τους δώσουν καλά στοιχεία, για να τα δουλέψουν σωστά. Και αυτό γίνεται κυρίως στα κορίτσια, τα αγόρια τυγχάνουν καλύτερης μεταχείρισης!
Πως λοιπόν να πάνε καλά τα κοριτσάκια όταν δεν ξέρουν να κάνουν ούτε σωστή ντρίμπλα; Στην Ελλάδα πάντα μιλάμε γιατί στην υπόλοιπη Ευρώπη είναι αλλιώς τα πράγματα. Δε θα συγκρίνουμε ούτε την Ισπανία, ούτε τη Γαλλία, ούτε τις ανατολικές χώρες. Στην ηλικία των κορασίδων η Ελλάδα κατέκτησε τη 15η θέση και υποβιβάστηκε, ακόμα και η Τουρκία μια θέση πιο πάνω από εμάς ήταν! Ντροπή μας!
Το αντίστοιχο ηλικιακό τμήμα των αγοριών κατέκτησε την 7η θέση! Τουλάχιστον παρέμεινε στη πρώτη κατηγορία σε κάποια αξιοπρεπή θέση!
Ας μη ρίχνουμε λοιπόν τις ευθύνες ούτε στα κοριτσάκια που κοροϊδεύουν αντί να παίζουν μπάσκετ, ούτε στις γυναίκες που δεν ξέρουν να σουτάρουν! Τα πάντα έχουν μια αρχή και ένα αποτέλεσμα. Ανάλογα με τις βάσεις που θα δοθούν θα έχουμε ανάλογα καλά ή κακά αποτελέσματα!
Συγνώμη αν ήμουν κουραστική, αλλά δεν θα σταματήσω να τα λέω τουλάχιστον όποτε μου δίνεται η δυνατότητα!

Για μια ακόμη φορά έρχεται στο προσκήνιο ο διαχωρισμός των δυο φύλων όσων αφορά το αντρικό και γυναικείο μπάσκετ.
Στη προκειμένη όμως περίπτωση βλέπω με μεγάλη μου χαρά ότι ένας δημοσιογράφος τάχτηκε υπέρ αυτών, που τόσο καιρό οι αθλήτριες προσπαθούν να διεκδικήσουν.
Εκ μέρους λοιπόν των κοριτσιών αυτών, τον ευχαριστώ πολύ,(αν και δεν είμαι αθλήτρια αλλά δεν παύω να είμαι γυναίκα), και εύχομαι και ελπίζω ότι το παράδειγμα του θα το ακολουθήσουν κι άλλοι συνάδελφοί του. Μήπως τελικά και η φωνή δυναμώσει και φτάσει στ αυτιά των υπευθύνων, ώστε να ευαισθητοποιηθούν για θέματα όπως αυτό!



Κορίτσια για… πέταμα
Του Γιώργου Κογκαλίδη
23/09/2007


Είναι άραγε το μπάσκετ άθλημα των… πλουσίων, όπως ήταν κάποτε (ή μήπως είναι ακόμα) το τένις; Θα πρέπει 300 και βάλε οικογένειες να προσεύχονται να πάει καλά η Εθνική γυναικών στο Ευρωμπάσκετ, να βγει κόντρα σε όλα τα προγνωστικά (καλύτερα να μην… στοιχηματίσετε) πρώτη, να γυρίσουν τα κορίτσια με το χρυσό, να… κολλήσουν την ασθένεια των διεθνών ανδρών, για να μπορούν να σπάνε με άνεση τα πόδια και τα χέρια τους;

Εντάξει, καταφέραμε (όσοι πιστέψαμε σ' αυτή την υπόθεση) να μπει σε έναν δρόμο η ασφάλιση των παικτών της Α2 ανδρών. Τι γίνεται, όμως, με τις γυναίκες; Είναι ασφαλισμένα όσα κορίτσια αγωνίζονται στα πρωταθλήματα Α1 και Α2 κατηγορίας;
Επειδή πολλοί από εσάς μπορεί να μην έχουν ασχοληθεί με το θέμα "γυναίκα και μπάσκετ", να σημειώσουμε κάποια πράγματα που για άλλους είναι απλά, γνωστά, καθημερινά:
● Τα κορίτσια παίρνουν ελάχιστα χρήματα, ή δεν παίρνουν καθόλου για να παίξουν μπάσκετ.
● Τα πιο πολλά εγκαταλείπουν σε μικρή (σε σχέση με τους άνδρες) ηλικία το μπάσκετ και στη συντριπτική τους πλειοψηφία φεύγουν απογοητευμένα από τη συμπεριφορά του χώρου προς αυτές.
● Τα πρωταθλήματά τους διεξάγονται μεταξύ συγγενών και φίλων, σε ώρες που και να θέλετε δύσκολα μπορείτε να πάτε στο γήπεδο (Κυριακή στις 12:00 η Α1)!
Ας τα αφήσουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας όλα αυτά και ας συμφωνήσουμε για κάτι: Το να γίνεται ένας νεαρός πλούσιος από το μπάσκετ (όπως για παράδειγμα ο Παπαλουκάς, ο Διαμαντίδης και τα άλλα παιδιά) είναι δικαίωμα και προνόμιο. Το μπάσκετ, ως άθλημα και χώρος, δεν έχει υποχρέωση να γεμίσει κανενός τον τραπεζικό λογαριασμό.
Έχει όμως ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να εξασφαλίσει τους παίκτες, αυτούς που αποτελούν τα μοναδικά βασικά γρανάζια της μηχανής, γιατί όλοι οι άλλοι (παράγοντες, δημοσιογράφοι, κτλ.) είμαστε περιφερειακά αναλώσιμα.
Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν ανασφάλιστοι αθλητές και αθλήτριες το 2007. Δεν είναι δυνατόν ένας γονιός να επιβαρύνεται με το κόστος αντιμετώπισης των όποιων τραυματισμών της κόρης του. Δεν είναι δυνατόν να πληρώνει από την τσέπη του την… τρέλα της.
Αν αναλογιστούμε ότι οι γυναίκες -ακόμα και οι μπασκετμπολίστριες- ανήκουν στο ασθενές φύλλο, ότι μια εγχείρηση που θα αφήσει κάποιες ουλές είναι πιο επώδυνη απ' ότι σ' έναν άντρα συναθλητή τους, αν αναλογιστούμε ότι αυτά τα κορίτσια δεν ζουν καν με το όραμα να φτάσουν ψηλά, να γίνουν διάσημες, να γίνουν πλούσιες όταν βρεθούν στο απόγειο της καριέρας τους, θα συμφωνήσουμε ότι αν μη τι άλλο δικαιούνται να κοιμούνται ήσυχες πως αν (χτύπα ξύλο) κάτι συμβεί θα έχουν την απαιτούμενη ιατρική υποστήριξη.
Εκτός αν υπάρχει κάποια έρευνα που δεν γνωρίζω και αποδεικνύει πως μόνο κόρες πλουσίων αποτελούν τον ιστό του ελληνικού γυναικείου μπάσκετ, οπότε κανένα πρόβλημα. Εκτός και αν έχουν ασφαλιστεί και δεν το γνωρίζω, οπότε ζητώ προκαταβολικά ΣΥΓΝΩΜΗ.
Το κακό είναι πως οι γυναίκες μπασκετμπολίστριες δεν είναι καν μέλη του ΠΣΑΚ (εδώ θεωρώ ότι υπάρχει κενό και θα πρέπει σύντομα ο Σύνδεσμος να διαφοροποιήσει το καταστατικό του και να τις δεχθεί στους κόλπους του), η φωνή τους δεν έχει δύναμη, για συναδέλφους που δεν έχουν στο μπαλκόνι τη σημαία της… ευκαιρίας δεν αποτελούν αντικείμενο σοβαρής μελέτης (δεν πουλάνε βλέπετε), οπότε το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να κλαίνε μεταξύ τους και να σφίγγουν η μια το χέρι της άλλης κι όλες μαζί τα δόντια.
Η πρόταση: Να γίνει σοβαρή μελέτη από την ΕΟΚ, τον ΠΣΑΚ, τον ΕΣΑΚΕ, το Υφυπουργείο Αθλητισμού, άλλα συναρμόδια Υπουργεία και φορείς, εκπροσώπους του γυναικείου μπάσκετ και να υπάρξει συνολική δέσμευση και ρύθμιση.

Υ.Γ.: Ό,τι γράφω για την Α1 και Α2 γυναικών, ισχύει για τους άνδρες της Β' και Γ' Εθνικής. Δεν με ενδιαφέρει αν δεν είναι επαγγελματίες αθλητές. Αυτοί είναι η βάση της πυραμίδας.
Υ.Γ.1: Υπάρχουν ομάδες που είναι "ερασιτεχνικές" (όπως για παράδειγμα ο Ιωνικός Λαμίας) και που λειτουργούν επαγγελματικά, φροντίζοντας να ασφαλίσουν τους αθλητές τους. Ας λειτουργήσει σε ευρύ φάσμα και η ιδιωτική πρωτοβουλία.
Υ.Γ.2 (άσχετο): Δεν είμαι από τους τύπους που κρύβονται. Όταν τελειώσει η υπόθεση Γιασικεβίτσιους θα βγω και θα γράψω ό,τι ήξερα, το τί και πώς. Εδώ είσαστε κι εδώ είμαι. Έχω πάρει τα μηνύματα και θα "απολογηθώ".