Τι να λεμε τωρα? Espana=Total Basketball!!!

Δηλαδή είναι θέμα ανθρωπιστικής παιδείας που ο Ρούντυ τρέχει το παρκέ γρηγορότερα από τον Μπολτ και πηδάει στο θεο???

Εντάξει πλάκα κάνω συμφωνώ και με τους δυο σας . είναι σε άλλο επίπεδο , δεν παίζονται. Το παίρνουν άξια και τους αξίζουν συγχαρητήρια.

Η προηγουμενη με την νεοτερη δυναστεια του ευρωπαικου μπασκετ...Πραγματικα,δεν γινεται να μην τους παραδεχτεις...και στο peak τους δεν θυμαμαι να κερδιζουν τοσο εμφατικα οι Γιουγκοσλαβοι...ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ ολα τα χιαστι...Μου θυμισαν την εφηβικη Dream Team μας του 95...Απλα συγχαρητηρια...

Εγώ σχετικα με την παιδεία που αναφέρεις, ξες τι μου έρχεται στο μυαλό?Ο Σπανούλης!Ναι ο Σπανούλης!Όταν πήγε στο ΝΒΑ και επειδή δεν έπαιζε από το πρώτο χρόνο την έκανε ξανά πίσω.Γιατί βλέπεις είναι καθαρά νοοτροπία του Έλληνα αυτή να μην καταδέχεται να κάνει υπομονή,να δουλέψει και να ανέβει επίπεδο.Θα μου πείτε γιατί στο ΝΒΑ θα γινόταν καλύτερος παίχτης?Γιατί δεν υπάρχουν παραδείγματα?Αλλά βλέπεις ο Έλληνας τα θέλει όλα στο πιάτο...

Τελικά έπεσα έξω οι Σέρβοι έχασαν κάτι παραπάνω από άνετα με την εμφάνιση που έκαναν οι Ισπανοί σήμερα ήταν αδύνατο να χάσουν, έτσι απλά...

Για τον Σπανούλη ήταν επιλογή ζωής να γυρίσει. Δε θεωρώ ιδανική ζωή αυτήν στις ΗΠΑ. Ειδικά από τη στιγμή που ήταν έτοιμος παίκτης. Θα μπορούσε να βελτιώσει 1-2 πράγματα στο παιχνίδι του. Ο Σπανούλης είναι αρκετά ώριμος για να ξέρει τι είναι καλύτερο για εκείνον όταν πήρε αυτήν την απόφαση. Όπως την πήρε και ο Παπαλουκάς όταν τον ζητούσαν οι Lakers πριν 3 χρόνια. Ο Κουφός για παράδειγμα καλά κάνει και μένει, γιατί θα βρει περισσότερες ευκαιρίες στο ΝΒΑ τώρα, παρά στην Ελλάδα.

Το σκεπτικό μου είχε να κάνει περισσότερο π.χ. με τον Μπουρούση να κατεβάζει τα μούτρα μετά χαμένα σουτ, ή τον Ζήση να πετάει τη μπάλα στο άπειρο και να ζητάει τα ρέστα στον Φώτση επειδή δεν ήταν στη γωνία. Φάσεις που δείχνουν ότι το μυαλό δεν είναι καθαρό και απόλυτα συγκεντρωμένο στο σκοπό του παιχνιδιού.

Δηλαδή δεν έχουμε πνευματική παιδεία επειδή χάνουμε από τους Ισπανούς στο μπάσκετ? Ο φίλος πριν από εσένα είπε το πολύ απλό ότι οι Ισπανοί έχουν καλύτερους παίκτες γι αυτό μας κερδίζουν.... Με το πρώτο κομμάτι που έχω διαχωρίσει μπορώ να συμφωνήσω, όπως και με τον παραπάνω.

Όλα τα υπόλοιπα είναι εντελώς άσχετα με το μπάσκετ και δεν βγάζουν και κάποιο συγκεκριμένο νόημα. Σα λόγος πολιτικού σε προεκλογική συγκέντρωση μοιάζουν. Σκόρπιες σκέψεις χωρίς ειρμό και ορισμένες πομπώδεις λέξεις προς εντυπωσιασμό... Εκτός άμα θεωρείς τους Ισπανούς γενικά ανώτερους πνευματικά, πολιτιστικά και πολιτισμικά από τους Έλληνες ως σύνολο, κάτι που είναι μια "κακή", να το πω όσο πιο ανάλαφρα μπορώ, γενίκευση και άσχετη με το μπάσκετ.

Κατά τη γνώμη μου οι λόγοι που οι Ισπανοί είναι καλύτεροι ατομικά είναι ότι έχουν μεγαλύτερη δεξαμενή ταλέντων από τα οποία να διαλέξουν τα καλύτερα (47 εκατομμύρια γαρ έναντι 12), έχουν καλύτερες αθλητικές υποδομές και νοοτροπία, και πολύ ανταγωνιστικότερο πρωτάθλημα. Κι όχι η ανθρωπιστική τους παιδεία και η πνευματική τους ανάπτυξη.........

Η πιο ωραια εθνικη που εχω δει. Ελπιζω να παιξει στα ισα τις ΗΠΑ κ να τις κερδισει (αρκει να δινονται τα σφυριγματα που βλεπονται, πχ βηματα, στα αστερια των ΗΠΑ).

Τι ροστερ ειναι αυτο? Το Μουμπρου που τον αφησε η Ρεαλ δε μπορουσε να τον παρει κανενας ΟΣΦΠ ή ΠΑΟ?

Η διαφορα στο ροστερ Ελλαδας - Ισπανιας ειναι οτι ο Καμπεθας, με Καλντερον περυσι, ηταν εκτος 12αδας Ισπανιας, ενω στη φετινη Ελλαδα θα ηταν ο βασικος ασος.

Ηθελα να την αποκεφαλισει τη Σερβια, να βαλει τα δυνατα της να τη ξεφτιλισει, αλλα σταματησε στο ημιχρονο...

Χαρμα ιδεσθαι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Η πνευματική προετοιμασία και διαχείριση πριν και κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού δεν έχουν να κάνουν απαραίτητα με το μπασκετικό ταλέντο. Ή καλύτερα,δε συνδέονται απαραίτητα μεταξύ τους. Αυτό που θέλω να εκφράσω είναι ότι διαχειρίζονται καλά σε μεγάλο βαθμό μια ήττα, νίκη ή ενα συναίσθημα από ότι συνήθως η δική μας πλευρά.

*Οι σκέψεις ήταν σκόρπιες κατά βάση.



Θα σου αναφέρω το παράδειγμα της Λιθουανίας των 3.5 εκ. ανθρώπων, για να ανατρέψω τον ισχυρισμό σου ως κριτήριο για επιτυχίες σε εθνικό επίπεδο. Θα συμφωνήσω στην άποψή σου περί μεθοδικότητας στην εργασία άλλων κρατών για την ανάπτυξη του αθλήματος. Όμως: πόσο περισσότερο θα ήθελα να δω τον Μπουρούση να έχει τα μυαλά να μην τσαμπουκαλεύεται τον Σκαριόλο, χωρίς να χρειάζεται σε εκείνο το σημείο του χθεσιμού ημιτελικού και να δίνει την απάντησή του στην επόμενη άμυνα και επίθεση.

Τα συγχαρητήριά μου στη μεγάλη Ισπανία, την κορυφαία ευρωπαϊκή ομάδα της τελευταίας δεκαετίας

Τα συγχαρητήριά μου και στους ...αδύναμους να αντιδράσουν Σέρβους, οι οποίοι επανήλθαν δυναμικά στην ελίτ

Η ισπανια δεν ειναι μονο η κορυφαια μπασκετικη δυναμη της ευρωπης. ειναι μετα τη διαλυση των εσσδ και γιουγκοσλαβιας και την πτωσης της ιταλιας η κορυφαια χωρα στα ομαδικα σπορ. εδω πηραν ευρωπαικο στο βολει σε ενα αθλημα που δεν εχουν καθολου παραδοση και ηταν ανυπαρκτοι μεχρι το 1992

η τεραστια προοδος που εχουν κανει δεν εχει σχεση με θεματα παιδειας η πνευματικης προετοιμασιας ουτε βεβαια με αναπτυξιακα προγραμματα που βρισκονται μονο στη φαντασια καποιων παραγοντων αλλα με τον τροπο που δουλευουν τα μεγαλα σωματεια τους. ομαδες οπως η μπαρτσελονα δεν ξοδευουν μονο δις για μεταγραφες αλλα δουλευουν και στις υποδομες και παραγουν μεγαλους παικτες. ναβαρο αφοι γκασολ ειναι η βαση της εθνικης μπασκετ. πουγιολ ινιεστα γκαμπρι φαμπρεγκας η βαση της εθνικης ποδοσφαιρου.
ετσι ολοι οι ισπανοι διεθνεις προερχονται απο μεγαλα σωματεια (κατα βαση μπαρτσελονα, μπανταλονα εστουντιαντες)
σε αντιθεση με τους δικους μας που προερχονται απο μικρομεσαιες συνοικιακες ομαδες ή συλλογους της επαρχιας με οτι αυτο συνεπαγεται.

ασχετο με τα προηγουμενο. δεν προσεξα στην απονομη ο συριγος ανεβηκε να παρει το μεταλιο του;

Δυστυχώς μόνο το δεύτερο ημίχρονο του τελικού πρόλαβα. Φανερή η διαφορά της Ισπανίας και τώρα πια, δε μπορεί κανείς να πεί ότι δε μιλάμε για υπερδύναμη, μία απο τις 2 καλύτερες ομάδες του κόσμου. Αγαπημένη φάση το κάρφωμα λίγο πριν το τέλος του αγώνα για την Ισπανία

υ.γ. Μπράβο και στην Ελλάδα για τη 3ή θέση.

Απαπαπα!!! Φάε τη γλώσσα σου.

Τον είδα χθες να έχει στήσει καραούλι πίσω από τον πάγκο του Καζλάουσκας με το γνωστό αγελαδίσιο βλέμμα του και μ'έλουσε κρύος ιδρώτας.

Αυτο που αναφερεις εχει καποια ισχυρη βαση..
Το ατομικο τους επιπεδο ειναι πολυ υψηλο αλλα.....

-Θα πρεπει να κοιταξουμε την βαρυτητα που δινουν οι Ισπανοι στις μικρες ηλικιες..στη μπασκετικη τους παραγωγικη διαδικασια δηλαδη..
-Τη συγκεκριμμενη & ξεκαθαρη αγωνιστικη φιλοσοφια που ακολουθουν εδω και πολλα χρονια..ολη η δουλεια που γινεται στις υποδομες τους,ολη αυτη η προεργασια,κατεργασια,προετοιμασια των ''εκκολαπτομενων'' καλαθοσφαιριστων τους,γινεται και αποσκοπει,ωστε να ενταχθουν ''ομαλα'', και με μεθοδολογικη κλιμακωση,σ'αυτο τους το μπασκετικο μοτιβο..
-Οι συνθηκες ''δουλειας'' ειναι καλυτερες,οι διατιθεμενες ''εργατο-ωρες'' περισσοτερες..και οι προπονητες τους πολυ καλοι-καταρτισμενοι..και υποθετω και καλοπληρωμενοι..
-Η συνδεση της παραγωγικης τους διαδικασιας με την ACB λιγκα,αλλα και τις μικροτερες κατηγοριες που διαθετουν...βλεπουμε πως ειτε στα αναπτυξιακα τους προγραμματα,ειτε στα πρωταθληματα τους,παιζεται ενα συγκεκριμμενου τυπου μπασκετ..ακομη και οι αλλοδαποι προπονητες που εργαζονται εκει,μπορει ναι μεν να προσθετουν τις ''πινελιες'' τους,ομως,δεν αλλοιωνεται η Ισπανικη,μπασκετικη,αγωνιστικη ταυτοτητα και φυσιογνωμια παιχνιδιου..
Επιπλεον...και εξαιρετικα σημαντικο...στην Ισπανια τα ταλεντα τους ΤΑ ΑΞΙΟΠΟΙΟΥΝΕ ΑΜΕΣΑ....οι ομαδες,ειτε προκειται για την Εστουντιαντες,ειτε για τη Μπανταλονα,ειτε για τη Ρεαλ,ειτε για τη Μπαρτσα,ειτε για τη Βαλενθια..
Διδονται στους νεαρους παικτες τους αμεσα οι ευκαιριες να αγωνιστουνε,ακομη και στο υψηλοτερο σημειο,κατι που τους σφηρυλατει,τους κανει πιο εμπειρους(εφοσον το κοντερ γραφει αρκετα χιλιομετρα..),''αναγκαζοντας τους'' να δουλευουν συνεχεια προκειμενου να βελτιωσουν το παιχνιδι τους και το επιπεδο τους...
Π.χ..στα 19 τους,ο Ναβαρο,ο Παου,ο Ρεγιες,ο Ραουλ Λοπεζ(γενια 80'-81'),επαιζαν βασικοι σε μεγαλους συλλογους και σαν φουρνια ''προβιβαστηκε'' αμεσα στην Ανδρων οπου και καθιερωθηκαν αμεσα..
Ο Ρουντι απ τα 18-19 του και ο Ρουμπιο απ τα 17-18 του, επαιζαν βασικοι σε μια απ τις καλυτερες Ισπανικες ομαδες..τη Μπανταλονα..ο Μαρκ απο μικρος,επαιζε αν θυμαμαι καλα στη Τζιρονα..Τον Γκαρμπαχοθα τον θυμαμαι να παιζει βασικος σε μεγαλο συλλογο,απ την εποχη που αγωνιζοταν στην Μπενετον Τρεβιζο υπο τις οδηγιες του Ζοτς..(αν κανω λαθος διορθωστε με..)..τον Γιουλ,ο μεχρι προτινος προπονητης του στη Ρεαλ τον εμπιστευοταν αρκετα,διδοντας του αρκετο χρονο και ρολο..το ιδιο και με τον Κλαβερ..προ διετιας ακομα,ο Κατσικαρης του εδινε ευκαιριες..
Τα ιδια και με τους Βασκεθ,Καμπεθας,Χιμενεθ,Μπερνι Ροντριγκεθ,Γκριμαου,Μουμπρου,Βινταλ...και παει λεγοντας....

Για να καταληξω και να πω..πως ειναι πολυπαραγοντικο το ζητημα..η ειδοποιος διαφορα βεβαια με τα ''Ελληνικα δεδομενα'' ειναι...Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΣ..ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ του ολου αυτου ζητηματος...


ΥΓ:Ειμαι ''θιασωτης'' του Ισπανικου μπασκετ τα τελευταια χρονια..κατι που δεν το χω κρυψει αλλωστε..

συμφωνω μ αυτα που λες.
οι μικρες εθνικες της ελλαδας τα τελευταια δυο χρονια πηραν χρυσο και ασημενιο στην εφηβων, χρυσο στην νεων αντρων. αυτοι οι παιχτες πρεπει να προσεχθουν και να παρουν ευκαιριες στους συλλογους τους για να μπορουν να αναδειχτουν και να στελεχωσουν την εθνικη αντρων....ας πουμε ο ολυμπιακος εχει 5 παικτες απο την εφηβων στο ροστερ του, αλλα δεν μπορει να τους εμπιστευτει απο τωρα γιατι θεωρουνται ''απειροι παικτες'' και προτιμαει ξενους και κοινωτικους...μηπως αυτοι οι παικτες θα πρεπει να δινονται δανεικοι σε μικρες ομαδες για να ψηθουν και να αποκτησουν παραστασεις και οταν ειναι ετοιμοι να πανε στις μεγαλες ομαδες?

Eurobasket 2009 Poland - Ισπανία Χρυσό Μετάλλιο - Σερβία Αργυρό - Ελλάδα - Χάλκινο : οι απονομές και η φιέστα !

Aυτο ειχα πει και εγω πριν λιγες μερες.Ειναι η μονη ομαδα που μπαινει στην σφαιρα της συγκρισης με την ενωμενη Γιουγκοσλαβια και την ενωμενη Σοβιετικη Ενωση λογω της πληρωτητας σε ολες τις θεσεις αλλα και επειδη εχει πολλους παιχτες κλασης.Την Αργεντινη θα την εβαζα ενα σκαλοπατι πιο κατω!

Δικαια ειναι πρωταθλητες Ευρωπης συν οτι επαιξαν ωραιο μπασκετ!

Επισης δικαια ο Γκασολ MVP και ιδιαιτερη τιμη για ολους αφου στην απονομη βρεθηκαν οι 2 Θρυλοι του ΝΒΑ ο "Big O" Οσκαρ Ρομπερτσον (αγαπημενος) και ο "Αρχοντας των Δαχτυλιδιων" Μπιλ Ρασσελ.

Tεράστια πίκρα, αλλά το άξιζαν οι μπαγάσηδες...

Μια απορία έχω; Ο Πέκοβιτς άραγε χθες θα μετάνιωσε για την επιλογή εθνικής ομάδας που έκανε όταν είδε τους πρώην συμπάικτες του να ανεβαίνουν στο βάθρο και να παίρνουν το αργυρό μετάλλιο;

Φυσικά που σου φαίνεται το περίεργο! Δεν βλέπεις δηλαδή ότι το πνευματικό επίπεδο του Μπουρούση τον αποτρέπει από το να γίνει κορυφαίος παίχτης και να ξεπεράσει απλά το επίπεδο του καλού παίχτη?

Η μήπως νομίζεις ότι με νοοτροπία ''..στα Τρίκαλα στα δυο στενά'' ο Μπουρού και ο κάθε Μπουρού θα κάνει το βήμα παραπάνω?

Συγκεκριμένα για το Μπουρούση, πιστεύω ότι το μεγάλο του πρόβλημα είναι ότι έχασε 5-6 χρόνια μέχρι να ασχοληθεί κάποιος προπονητής σοβαρά μαζί του (ο Γιαννάκης συγκεκριμένα). Είναι μπασκετικό κορμί που θα μπορούσε με περισσότερη δουλειά, όχι τόσο από μέρους του άλλα από τους εκάστοτε προπονητές του, να βρίσκεται σε πολύ υψηλότερο επίπεδο από ότι βρίσκεται τώρα.

Το ίδιο συνέβη και με το Παπαλουκά που χρειάστηκε να φτάσει τα 25 για να μάθει να ντριπλάρει, το Διαμαντίδη που χρειάστηκε να φτάσει τα 25 για να μάθει να σουτάρει, το Σόφο που επίσης στα 24 μαθαίνει ότι πρέπει να δουλεύει. Γενικά οι Έλληνες μπασκετμπολίστες χάνουν μπασκετικά χρόνια δουλεύοντας πάνω στα βασικά σε ηλικίες που θα έπρεπε ήδη να τα ξέρουν. Κι αυτό γιατί στις μικρές ηλικίες οι προπονήσεις είναι "πάμε να παίξουμε διπλό", και "άντε να έρθει η 1η του μηνός να πλερώσουν οι μπαμπάδες των πιτσιρικάδων".

Οι Ισπανοί από την άλλη, στα 20 ξέρουν να ντριπλάρουν, να σουτάρουν, να πασάρουν,να ποστάρουν κοντά στο καλάθι και δουλεύουν τις λεπτομέρειες για να πάνε στο επόμενο επίπεδο, τη στιγμή που οι δικοί μας μαθαίνουν αυτά που έπρεπε να είχαν μάθει στα 17. Η δουλειά που γίνεται δε στα αθλητικά προσόντα δε συγκρίνεται και αμφιβάλω αν δουλεύουν καθόλου ή αν δουλεύουν σωστά σε αυτό το τομέα οι Έλληνες πιτσιρικάδες (ειδικά στις μικρές ομάδες). Δε μπορεί να είναι τυχαίο που όλοι οι Ισπανοί είναι πιο γρήγοροι και πιο αλτικοί από τους αντίστοιχους δικούς μας.

Ο Μπουρούσης ίσως είναι και το πιο ακραίο παράδειγμα καθώς πριν 3 χρόνια δε θύμιζε καν μπασκετμπολίστα, και η αλματώδης πρόοδός του κατέδειξε με τον κατηγορηματικότερο τρόπο ότι δεν είχε δουλευτεί ποτέ σοβαρά από κάποιο προπονητή. Πράγμα εγκληματικό σχεδόν αν αναλογιστεί κανείς τα σωματικά του προσόντα. Αν ο Γιαννάκης σε κάτι είναι καλός είναι το να δουλεύει ατομικά με παίκτες και να αναδυκνύει έλληνες ταλέντα (Σπανούλης, Μπουρούσης, Πρίντεζης κάνανε το κάτι παραπάνω με αυτόν προπονητή). Στον Ολυμπιακό με τη τεράστια πίεση βέβαια είναι κομματάκι δύσκολο να το κάνει με συνέπεια και συνέχεια για ευνόητους λόγους.

ΥΓ: Η νοοτροπία "στα Τρίκαλα και στα 2 στενά" τι ακριβώς είναι?

Eurobasket 2009 Poland - o Τελικός : Ισπανία - Σερβία 85 - 63 (20-9-09)

Δυστυχώς στην Ελλάδα, με την στήριξη της ΕΟΚ, οι προπονητές στις μικρές ηλικίες αντί να διδάσκουν τα βασικά που αναφέρεις, αντιθέτως διδάσκουν συστήματα, άμυνα και τη νοοτροπία της μεταλιοθηρίας/βαθμοθηρίας. Αυτό είναι το τεράστιο πρόβλημα του ελληνικού μπάσκετ, και όχι μόνο.

Η Ομοσπονδία δείχνει δυστυχώς να ενδιαφέρεται περισσότερο για την κατάκτηση μεταλλίων, η οποία επηρεάζει το ποσοστό της κρατικής επιχορήγησης, παρά για την ανάδειξη ολοκληρωμένων παικτών.

ο μπουρουσης ειναι ειδικη περιπτωση ψηλωσε αποτομα μετα τα 18, ειχε και καποιο προβλημα στα ποδια. και φυσικα εγινε αυτος που ειναι σημερα κυριως χαρη στην αεκ και οχι χαρη στο γιαννακη.

ο παπαλουκας δεν νομιζω να εμαθε ντριμπλα στα 24 οταν και επαιζε βασικος στην εθνικη ομαδα

το προβλημα δεν ειναι η ομοσπονδια αλλα τα μεγαλα σωματεια που δεν βγαζουν παικτες.
ειναι διαφορετικο καποιος νεος παικτης να παιζει μεχρι τα 18-20 του στους αμπελοκηπους στον εθνικο ελληνορωσων τη καστορια τον αχιλλεα τριανδριας, ειναι φυσικο να εχει ελλειψεις στο παιχνιδι του, και διαφορετικο να προερχεται απο ομαδες που του παρεχουν τις καλυτερες συνθηκες προπονησεις οπως οι μεγαλοι συλλογοι της ισπανιας.

ηταν τεραστια η διαφορα απο την αρχη
μεγαο μπασκετ οι ισπανοι τεραστιος γκαζολ!!!!!

Πολύ καλό μπάσκετ από τους Ισπανούς που τελικά φόρτσαραν ακριβώς όταν έπρεπε, ενώ αξίζουν πολλά μπράβο σε μία τόσο νεανική ομάδα όπως η Σερβία.Αν δεν πάρουν τα μυαλά τους αέρα όπως έγινε σε περιπτώσεις πολλών Σέρβων τα τελευταία χρόνια αυτή η ομάδα με μεγαλύτερη εμπειρία θα κάνει σπουδαία πράγματα.Για το ματς δεν έχω και πολλά να σχολιάσω μιας και φάνηκε από την αρχή που πήγαινε.Γκασόλ και Ρούντι τρομεροί.

Πολύ μεγάλη ομάδα οι Ισπανοί, γράφουν λαμπρή ιστορία στο άθλημα.

Αμφιβολία πλέον καμιά για την απόλυτη υπεροχή της έναντι κάθε άλλης ευρωπαικής εθνικής ομάδας.

παρακολουθω ευρωμπασκετ σταθερα απο το 1991 και τοσο ολοκληρωμενη ομαδα σαν τη φετινη ισπανια δεν εχω ξαναδει.με την προσθηκη του καλντερον(αλλα και χωρις αυτον) ειναι μακραν η κορυφαια ομαδα στον κοσμο μετα τους αμερικανους.καταπληκτικο μπασκετ και εξαιρετικα ταλαντουχοι παικτες οι οποιοι εχουν δεσει απολυτα μεταξυ τους.