Το πλήθος (όσοι ταξίδεψαν στο Ντιτρόιτ) φωνάζει όρθιο και εκστασιασμένο για την νίκη που μόλις πέτυχαν οι παίχτες της ομάδας τους, των Chicago Bulls, και αποθεώνει τους ήρωές του με ένα standing ovation... Οι παίχτες ανταποδίδουν με πλατυά χαμόγελα στα χείλη τους καθώς κατευθύνονται προς στα αποδυτήρια, μετά την υπέροχη νίκη τους επί των περσινών πρωταθλητών, Πίστονς...

Η ξεκούραση του νικητή....


Μα, ποιοι είναι αυτοί οι ήρωες?

Κάποιοι Χάινριχ, Ντένγκ, Γκόρντον, Κάρυ, Τσάντλερ...


Η είδηση ότι τέτοια ονόματα θα προκαλούσαν χαρά και όχι λύπηση για την κατάντια της ομάδας, θα προκαλούσε γέλια σε όποιον οπαδό των "Ταύρων" την έλεγες πριν το '98...

Και λογικό είναι...όταν ένας οπαδός έχει παρακολουθήσει τον αέρινο να ζωγραφίζει στο παρκέ, τον ινδιάνο να καθαρίζει όποτε δε μπορούσε ο πρώτος, τον τρελό ψαρομάλλη να κυριαρχεί στις ρακέτες και έναν ευρωπαίο να κερδίζει την καρδιά του...όταν έχει γίνει μάρτυρας της δημιουργίας μίας αυτοκρατορίας που λίγες σαν κι αυτή έχουν περάσει στα παγκόσμια παρκέ από τότε που ο γιατρός Νέισμιθ συνέλαβε την ιδέα του αθλήματος...όταν έχει πανηγυρίσει αμέτρητες καταρρίψεις ρεκόρ και δυο 3peat....

...τότε δε γίνεται αυτός ο άνθρωπος να καταδεχτεί ποτέ να δει την ομάδα του να μένει εκτός playoffs....δε γιίνεται να τη δει στην τελευταία θέση...δε γίνεται να τη δει να κάνει το χειρότερο ρεκόρ Ν-Η από τότε που ιδρύθηκε η ομάδα...

Κι όμως, ο χρόνος κυλάει και λένε πώς ότι δίνεις παίρνεις, αλλά και ότι παίρνεις, πρέπει να το γυρίσεις πίσω...


Δεδομένου τα όσα είχαν κερδίσει οι Μπούλς στη δεκαετία του '90 ίσως τώρα, να έπρεπε να διαλυθούν σαν ομάδα και να αποσυρθούν από το πρωτάθλημα..αν ήθελαν να επιστρέψουν όσα κέρδισαν.


Η μοίρα δεν ήταν τόσο ψυχρή και ευτυχώς το "μόνο" που έπαθαν οι Ταύροι μετά το '98 απ'όπου και έφυγε ο Τζόρνταν από την ομάδα και το μπάσκετ γενικότερα, ήταν να μείνουν εκτός playoffs για όλες τις σεζόν από τότε μέχρι σήμερα (στη διάρκεια '98-'02 τερμάτισαν στην τελευταία θέση της divison τους) αλλά και να πετύχουν το χειρότερο ρεκόρ Ν-Η από το '66 οπότε και δημιουργήθηκε η ομάδα, με 15-67 (0.183).
Μαύρα χρόνια...



Οπότε, το γεγονός ότι η ομάδα, έπιασε με την προχθεσινή της νίκη επί των Πίστονς, το 50% στις Ν-Η για πρώτη φορά μετά τη 31 Οκτωβρίου 2003 οπότε και είχαν ρεκόρ 1-1....ή σοβαρά, από το '98 οπότε και κέρδισαν τον τελευταίο τους τίτλο, ήταν σίγουρα χαρμόσυνο και κατάφερε να βάλει το χαμόγελο στα χείλη των οπαδών της.

Το τριγωνικό σύστημα του Τζάκσον όπου ένας παίκτης είχε όλο το χώρο και την ελευθερία να δράσει και να εκτελέσει τους αντιπάλους του, έχει πλέον δώσει τη θέση του σε ένα οργανωμένο ομαδικό σύνολο που ο κάθε παίκτης αλληλοκαλύπτει τις αδυναμίες του άλλου, 4 παίκτες έχουν μέσο όρο πόντων στην φετινή χρονιά πάνω από 10 πόντους αλλά και κανείς πάνω από τους 20...

Ονόματα όπως των Κέρκ Χάινριχ (ο ψηλόλιγνος λευκός με το περίεργο μαλλί), Έντυ Κάρυ (των 2,11 m και 129 kg),Τάισον Τσάντλερ, Μπεν Γκόρντον και του πιτσιρικά Λουόλ Ντένγκ αρχίζουν πλέον και ακούγονται όλο και πιο συχνά και προφέρονται με μεγαλύτερο σεβασμό από τα στόματα των σχολιαστών του NBC και του ESPN.


Η αλήθεια είναι πως αυτά τα παιδιά μπαίνουν κάθε 2-3ήμερο στο παρκέ με το φάντασμα του Τζόρνταν και των 6 τίτλων να πλανώνται από πάνω τους και με περασμένη από το λαιμό τους την ταμπέλα του loser...που έχει κολλήσει τα τελευταία χρόνια...και σίγουρα έχουν πολύ δρόμο και ακόμη περισσότερη δουλειά αν θέλουν να φτάσουν έστω και στο 1/10 τις επιτυχίες που γνώρισε το αχανές United Center τη δεκαετία του '90.

Αλλά αλήθεια είναι επίσης πως έχοντας κάποιος φτάσει στον πάτο, μπορεί μόνο να ανέβει πια...και οι φετινοί Μπούλς (με βοήθεια από...τους περσινούς) δείχνουν να συμμερίζονται τα λεγόμενα αυτού του ρητού και να οδηγούν την ομάδα σε ανοδική πορεία.

Σίγουρα ο τίτλος είναι μία λέξη που θα αργήσει να ακουστεί από τα στόματα των παικτών, αλλά τα playoffs φέτος είναι ένας πιθανός στόχος δεδομένης και της γενικής κατάντιας των ομάδων της Δύσης...ένας στόχος σκαλοπάτι που με πολλή φαντασία και ακόμη περισσότερο ρομαντισμό, θα χαρίσει στιγμές ευτυχίας στους απανταχού οπαδούς των Ταύρων...αλλά και στον γράφτοντα...

Ηταν φυσιολογικό ότι άπο την στιγμή που θα έφευγαν οι σταρ - όπως o Rose και ο Eddie Robinson - θα γινόντουσαν ποιο ομάδα στο Chicago..... έχουν πολλούς προικισμένους παίκτες με πιθανές μελλοντικές all-star παρουσίες - όπως οι Chandler, Curry, Hinrich - που αποδυκνείουν φέτος ότι μπορούν να πάρουν μια ομάδα στα χέρια τους.....

Το μέλλον είναι δικό τους....... αν δεν γίνουν εγκληματικές ενέργειες με trades αυτή η ομάδα μπορεί να κάνει αξιοπρεπέστατες παρουσίες στα play-offs... βέβαια καμία σύγκριση ή ελπίδα για πορείες ανάλογες της δεκαετίας του 90....

συμφωνώ.

είχα γράψει οτι οι Rookies των Bulls είναι πολύ καλοί, όλοι έξυπνες επιλογές (Gordon, Deng, Nocioni, Duhon) και μου αρέσει ο Hinrich, αλλά δεν περίμενα να εμφανιστούν τόσο δυνατοί. αυτοί έχουν ξεπεράσει κάθε προσδοκία! πιστεύω οτι πρέπει να συνεχίσουν όπως είναι, να πάρουν κάποιον έμπειρο παίκτη να τους βοηθήσει γιατί είναι οι περισσότεροι newbies και θα πάνε πολύ ψηλά...

Σωστά, και για του λόγου το αληθές, δύο από την ομάδα των Σικάγο βρίσκονται στην πρώτη 10άδα στα rankings των ρούκις:
http://www.nba.com/milk_rookie/rankings_050124.html

Συγκεκριμένα, ο Ντενγκ στην 3η θέση και ο Νοτσιόνι στη 10η.

Όσον αφορά την ομάδα...το σερί συνεχίστηκε με νέο θύμα τους Χωκς (στην ατλάντα) και χθες του Νάγκετς στο σικάγο.

Ακολουθούν 2 εντός έδρας με Σαρλότ και Βοστώνη (οπότε...5-1 σερί?) και στη συνέχεια 5 δύσκολα εκτός έδρας παιχνίδια με ομάδες όπως Μαϊάμι, Ντάλας, Μινεσότα και Χιούστον...

Ω ναι...





Ο καρι πιστευω δεν επρεπε να τον διωξουνε.Εχω ξαναπει και θα το λεω συνεχεια οτι αυτο το παλικαρι ειναι ο σεντερ του μελλοντος οπως και... απιστευτα ατυχος.Τοσα χρονια ηταν στο σικαγο και οταν επιτελους πηγαν πλειοφ αυτον ηταν τραυματιας. Οσο για τον τσαντλερ (οχι τον μπιγκ ) καλα εκαναν και τον ανταλλαξαν... επρεπε να γινει καποτε αυτο... το πιο πιθανο ειναι να μην φτασει σε υψηλοτερο επιπεδο απο οτι τωρα...

Δεν συμφωνώ για τον Κάρι... ποτέ δεν θα καταφέρει να γίνει ένας Ολ-σταρ...

Ειναι μικρος ακομα... εχει ολα τα προσοντα για να γινει ολ-σταρ και ακομα παραπανω... περιμενε λιγο καιρο... η και απο φετος...

Ομολογώ πάντως πως με τόση διαφήμιση που του έχεις κάνει, από φέτος θα τον παρακολουθώ από κοντά...

Ε τι να κάνουμε παιδιά; Κάποτε πρέπει να χάσουμε και εμείς από όλες τις ομάδες. Όχι όμως την ίδια σεζόν
Ευτηχώς την ξεπέρασα την ήττα αυτή μιας και περισσότερο έβρισα την ομάδα μου παρά να λυπηθώ που έχασε

Alexmei εχεις τρελαθει τελειως...

κοιτα ποιος μιλάει.....

Άλεξ δεν χρειάζεται να ποστάρεις παντού και πάντα,γιατί τα 1000+ ποστς σου δεν λέν τίποτα,λόγω του περιεχομένου τους.Ακριβώς γιατί θες να ποστάρεις κάτι,οτιδήποτε,κάτι που σου ήρθε και χωρίς δεύτερη σκέψη το πληκτρολογείς(τόσο γρήγορα γράφεις; )ακριβώς για να προσθέσεις ένα ποστ ακόμα..Δεν χρειάζεται dude.

Άντε ρε Μπουλς γερά,τελικούς Ανατολής ξανα!Κάτι άλλο;Ο Γκόρντον είναι Άγγλος;

Άγγλος είναι και θα κατέβει με την ομάδα του στο Μουντομπάσκετ...αααα ξέχασα δεν προκρίθηκε η Αγγλία .... στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου, εννοούσα, καθώς οι συμπατριώτες του θέλουν να τον έχουν πρώτο όνομα για προώθηση του αθλήματος.
Κάτι σαν τον Γιάο στους επερχόμενους ΟΑ .

Άγγλος είναι και ο Ντενγκ?

δν σε καταλαβαίνω Air kef........ δλδ μου λες πως γράφω απλός για να μεγαλώσω τα ποστ μου; Το ξέρω πως έχω γράψει ανούσια ποστ αλλά τότε ήμουν παιδάκι....... Δεν θέλω να το κάνω αυτό πια αλλά δν καταλαβαίνω γιατί μου το λες.

Θα έχουν και την καθοδήγηση του Στηβ Νας. Λοιπόν, αν κατεβάσουν μια ομάδα με Γκόρντον, Ντενγκ (ναι, Άγγλος είναι κι αυτός), Ολοβοκάντι (κι αυτός έχει σχέση), με υπεύθυνους τους Νας, Μπάκναλ, Τζέιμς Ντόναλντσον και πείσουν τους Άγγλους ότι το μπάσκετ είναι σαν "ποδόσφαιρο με χέρια", θα κατεβάσουν καλό συνολάκι.



Μην ξεχνάμε όμως ότι οι Άγγλοι έχουν κατά καιρούς σταθεί κοντά στις ομάδες τους, ακόμη και σε σπορ όπως το μπάσκετ. Ξεχνάτε το Μc Donald's Open του 1995, όταν και 12.000 άτομα πήγαιναν στη Λόντον Αρίνα, παρά το γεγονός ότι οι εκπρόσωποί τους δεν έπαιξαν με τους Ρόκετς;



Σιγά τους Βερσάτσε.

Για να τους δούμε και τους Ταύρους.
Αυτή τη στιγμή, roster-wise είναι στο τοπ-2 του ΝΒΑ, μαζί με τους Σανς, αλλά επειδή ποτέ δεν ξέρεις με Μαβς, Πίστονς και Σπερς, ας κρατήσουμε πισινή.
Πάντως ομάδα με Χάινριχ, Γκόρντον, Νοσιόνι, ΠιΤζέι, Ουάλας ως πεντάδα και Ντούχον, Γκρίφιν, Σεφολοσά, Ντενγκ, Χριάπα, Τάι Τόμας από πίσω δείχνει βάθος και με ένα καλό σέντερ πάει για τα πολλά, λόγω της εκπληκτικής της άμυνας, η οποία λόγω Big Ben επεκτείνεται πια και στη ρακέτα.

Θεωρω πως οι bulls φετος θα ειναι αισθητα καλυτεροι απο περυσι δυσκολα ομως θα πανε και ψηλοτερα απο περυσι. Εγιναν σημαντικες προσθηκες, ο ben ναι μεν θα βοηθησει αμυντικα, αλλα θεωρω πως δεν θα απολαυσουν καρπους πολυ διαφορετικους απο οτι με chandler του οποιου το μειονεκτημα ηταν ο ελαχιστος χρονος συμμετοχης λογω συχνων τραυματισμων και το συνδρομο του γρηγορου 2ου φαουλ που περιοριζει κατα πολυ την αγωνιστικη δραση του καθε ψηλου. Αμυντικα ο chandler δεν υπολειπεται κατα πολυ του ben κατ εμε, προκειται για εξαιρετικο σωμα, εκπληκτικο ταιμινγκ, αρκετα καλο wing span.

Επιθετικα τωρα, ειναι σαφεστατα καλυτερος του ben, αλλα ο brown καθοτι σταθερος μπορει να καλυψει το κενο (το θεμα ειναι ποσο θα αγωνιζεται). Παντως με ben στο παρκε θα εχουν το ιδιο προβλημα με περυσι, δλδ θα βλεπουν κατα ενα μεγαλο ποσοστο ποντους απο pg εως sf και συνεπως θα ειναι και παλι κατακαποιον τροπο προβλεψιμοι. Οι allen kai sweetney ως pf's συμπαθητικοι, αλλα λιγοι, ασταθης και ευκολα αναλωσιμοι.

Ο griffin θα βοηθησει αμυντικα στα χαμηλα, σημειο που επισης πονουσαν περυσι oι bulls αφου οποια ομαδα ειχε καλο pg/sg/sf συνιθως ηταν κ ο καλυτερος της παιχτης και σχεδον unstoppable σε αναμετρησεις με bulls. Ακομη και ο delk (απο τους αγαπημενους μου παιχτες) που θεωρειται εκτος των αλλων και καλος αμυντικος, μεσα σε ενα οχι και τοσο χτισμενο σωμα γινοταν αρκετα ευθραυστος αμυντικα και ερμαιο απεναντι σε sf's που συνδιαζαν επιθετικες αρετες και σωματικη δυναμη.

Επισης περιμενω πολλα απο τον κυριο Gordon που ο σκαιλς τον εμπιστευτικε (λιγο αργοπορημενα) μετα απο καποιο σημειο ως βασικο περυσι (το ιδιο κ τον delk, μεχρι που τραυματιστηκε λιγο πριν τα play και ανελαβε ο nocioni). Περισσοτερο ομαδικος o Gordon δεν θα εβλαπτε, γιατι ουτε το point της ομαδας (hinrich) φημιζεται για την προσυλωση του στα οργανωτικα του καθηκοντα (περυσι ομως απροσμενα σταθερος στα επιθετικα του), με συνεπεια πολλες φορες ο deng (ειναι κ στην φυση του) να ειναι το μυαλο της ομαδας μαζι με τον duhοn

Διαφωνω... οι σανς δεν ειναι με τιποτα στις δυο πρωτες θεσεις αυτης της κατηγοριας... στις δεκα πρωτες ισως...

Το ξαναλεω... μην βιαζεστε να κανετε τους μπουλς ομαδα τελικων... σιγουρα θα ειναι καλυτεροι αλλα δεν ειμαι σιγουρος αν θα φτασουν αυτο το επιπεδο απο φετος. Σε περιπτωση που επαιζαν στην δυση παιζει και να μην εφταναν μεχρι τα πλειοφ αλλα η ανατολη ειναι πιο αδυναμη περιφερεια και ολα παιζονται...