Το πρώτο final four στην ιστορία πραγματοποιήθηκε στις 5-7 Απριλίου 1988 στη Γάνδη. Οι συμμετέχοντες ήταν η Παρτίζαν Βελιγραδίου, ο Άρης, η Τρέισερ Μιλάνο και η Μακάμπι Τελ Αβίβ. Με το τότε σύστημα διεξαγωγής(που διατηρήθηκε ως το 1991) οι ομάδες έδιναν διπλούς νοκ-άουτ αγώνες για να φτάσουν στους 8 και εκεί σχημάτιζαν έναν όμιλο, όπου οι 4 πρώτοι περνούσαν στο final four. Η Παρτίζαν των Ντίβατς, Πασπαλι, Γκρμπόβιτς, του νεαρού τότε Τζόρτζεβιτς, αλλά και του Ζέλικο Ομπράντοβιτς ως παίχτη, εμφανιζόταν σαν το μεγάλο φαβορί, ο Άρης του Γκάλη, του Γιαννάκη και του Ιωαννίδη ήταν η ανερχόμενη δύναμη στην πρώτη σεζόν μετά το Ευρωμπάσκετ του 1987, ενώ η κάτοχος του τίτλου Τρέισερ Μιλάνο και η φιναλίστ Μακάμπι εμφανίζονταν σαν αουτσάιντερ.
Καμία τους δεν αντιμετώπισε πρόβλημα στη φάση των 16 απέναντι σε πιο αδύναμους αντιπάλους, ενώ στον όμιλο των προημιτελικών η Παρτίζαν πήρε απ’ την αρχή κεφάλι στον όμιλο. Οι υπόλοιποι άντεξαν στην αντεπίθεση της Μπαρτσελόνα του Όντι Νόρις και του Σαν Επιφάνιο, που μετά το κακό ξεκίνημα(εντός έδρας ήττες από Άρη και Παρτίζαν) έκανε συνεχόμενες νίκες, αλλά ήταν πια αργά. Η Μακάμπι ήταν η τελευταία που εξασφάλισε την πρόκριση κερδίζοντας την τελευταία αγωνιστική την Παρτίζαν στο Τελ Αβίβ με 98-84. Οι ημιτελικοί ήταν Παρτίζαν-Μακάμπι και Άρης-Τρέισερ.
Στη Γάνδη οι Έλληνες οπαδοί του Άρη είχαν κερδίσει τη μάχη της εξέδρας, αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό. Ο Μπομπ ΜακΑντου ήταν ασταμάτητος και μαζί με το Ρίκι Μπράουν κέρδισαν τη μάχη της ρακέτας για την Τρέισερ. Μετά από ένα ισορροπημένο πρώτο ημίχρονο που έληξε ισόπαλο 45-45 οι Ιταλοί πήραν το προβάδισμα καθοδηγούμενοι από τους 2 Αμερικάνους ψηλούς τους και παρά τους 28 πόντους του Γκάλη και τους 23 του Σούμποτιτς, η Τρέισερ πήρε τη νίκη με 87-82 χάρη σε 39 πόντους του ΜακΑντου και 28 του Μπράουν.
Στον άλλο ημιτελικό αποδείχτηκε ότι η εμπειρία μετράει πολλές φορές περισσότερο από το ταλέντο. Η Παρτίζαν ταξίδεψε στο Βέλγιο σαν το φαβορί, κατάφερε να περιορίσει τον Ντορόν Τζάμσι στους 8 πόντους, αλλά με τον Κέβιν Μαγκί να κάνει μεγάλο παιχνίδι εναντίον του Ντίβατς πήρε τη μεγάλη νίκη και την πρόκριση για άλλον ένα τελικό με τελικό σκορ 87-82.
Ο μικρός τελικός ήταν το πρώτο από μια σειρά αγώνων μεταξύ απογοητευμένων που καθιερώθηκε να γίνεται κάθε χρόνο. Η Παρτίζαν αποδείχτηκε λιγότερο απογοητευμένη από τον Άρη και κέρδισε με 105-93 έχοντας το προβάδισμα από το ξεκίνημα του αγώνα. Για άλλη μια φορά η αδυναμία του Άρη ήταν η άμυνα μέσα στη ρακέτα, απ’ όπου οι (τότε) Γιουγκοσλάβοι πήραν την πλειοψηφία των πόντων τους. Δυστυχώς για την ελληνική ομάδα και τον προληπτικό Γιάννη Ιωαννίδη η μαύρη γάτα, που ήταν το σύμβολο του ξενοδοχείου που φιλοξένησε την αποστολή του Άρη, αποδείχτηκε προφητική.
Ο μεγάλος τελικός εκτός από επανάληψη του περσινού ζευγαριού και ευκαιρία της Μακάμπι για ρεβάνς ήταν και η μάχη των 2 μεγάλων πρωταγωνιστών των ημιτελικών. Μπομπ ΜακΑντου εναντίον Κέβιν Μαγκί, αλλά και των 2 βετεράνων και θρυλικών μορφών του ιταλικού και ισραηλινού μπάσκετ, Ντίνο Μενεγκίν και Μίκι Μπέρκοβιτς. Στη μάχη της ρακέτας ο ΜακΑντου βγήκε νικητής, καθώς ο μεγάλος του αντίπαλος φορτώθηκε με φάουλ και δεν μπόρεσε να προσφέρει τα αναμενόμενα. Η Μακάμπι πήρε όμως σκορ από τον Τζάμσι, αλλά οι Ιταλοί είχαν την απάντηση που άκουγε στο όνομα Μάικ Ντ’Αντόνι. Ο Ιταλοαμερικάνος γκαρντ πέτυχε 17 πόντους με 4 τρίποντα και βοήθησε την ομάδα του να πάρει και να συντηρήσει το προβάδισμα από το πρώτο ημίχρονο ως το τέλος. Ο Μπράουν βοήθησε κι αυτός, όχι μόνο με το σκοράρισμα και τα ριμπάουντ του, αλλά και μοιράζοντας ασίστ και ο βετεράνος Μενεγκίν με το γνωστό του πάθος και την άμυνα(αλλά και το συνηθισμένο του βρώμικο παιχνίδι) έκανε κι αυτός τη δική του αθόρυβη δουλειά. Τελικό αποτελεσμα 90-84 για την Τρέισερ, που πανηγύρισε το δεύτερο συνεχόμενο κύπελλο, ενώ ο Μενεγκίν σήκωσε το τρόπαιο για 7η φορά στην καριέρα του πετυχαίνοντας ρεκόρ που παραμένει ακατάρριπτο μέχρι σήμερα.
Οι σκόρερς των αγώνων και το boxscore του τελικού:
MVP του final four αναδείχτηκε φυσικά ο Μπομπ ΜακΑντου, που μετά τοn τίτλο του MVP και του πρώτου σκόρερ στο ΝΒΑ πρόσθεσε στη συλλογή του και αυτόν του final four του τότε Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης. Πολύ δίκαιη διάκριση για τον καλύτερο Αμερικάνο σε προσφορά στην ιστορία του Ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Το ρόστερ της πρωταθλήτριας Ευρώπης:
Μπομπ ΜακΑντου
Ρίκι Μπράουν
Ντίνο Μενεγκίν
Μάικ Ντ’Αντόνι
Ρομπέρτο Πρέμιερ
Ρικάρντο Πίτις
Πιέρο Μοντέκι
Μασιμιλιάνο Άλντι
Φαούστο Μπάρνια
Μάριο Γκοβέρνα
1988-89
Ένα χρόνο μετά το final four έγινε στο Μόναχο το τριήμερο 4-6 Απριλίου. Οι συμμετοχές δε διέφεραν πολύ από την προηγούμενο σεζόν, αν και έλειπε η κάτοχος του τίτλου. Ο Άρης ήταν και πάλι εκεί, όπως και η Μακάμπι. Η Μπαρτσελόνα, που είχε χάσει την τελευταία αγωνιστική την πρόκριση ένα χρόνο πριν, αυτή τη φορά δεν έκανε το ίδιο λάθος, ενώ στη θέση της Παρτίζαν υπήρχε άλλη μια ομάδα από την πρώην Γιουγκοσλαβία, η Γιουγκοπλάστικα Σπλιτ των ανερχόμενων σταρ Τόνι Κούκοτς και Ντίνο Ράτζα με τον Μπόζινταρ Μάλκοβιτς στον πάγκο.
Η είσοδος στον όμιλο των 8 ήταν εύκολη για όλους εκτός του Άρη, που χρειάστηκε να καλύψει διαφορά 8 πόντων εναντίον της σουηδικής Σοντερτάλιε. Με το 102-85 του Αλεξάνδρειου όμως η πρόκριση ήρθε εύκολα. Στον όμιλο η Μακάμπι και η Μπαρτσελόνα ξεχώρισαν από νωρίς και εξασφάλισαν γρήγορα την πρόκριση. Ο Άρης και η Γιουγκοπλάστικα ακολούθησαν και μάχονταν για την 3η θέση. Ο Άρης είχε την ευκαιρία να την κερδίσει, αλλά την τελευταία αγωνιστική προτίμησε να διαλέξει αντίπαλο χάνοντας στο Πέζαρο από την αποκλεισμένη Σκαβολίνι, ώστε να αποφύγει την Μπαρτσελόνα, από την οποία είχε χάσει 2 φορές στον όμιλο. Έτσι τα ζευγάρια που σχηματίστηκαν ήταν Μακάμπι-Άρης και Μπαρτσελόνα-Γιουγκοπλάστικα.
Στον πρώτο ημιτελικό η μάχη ήταν σκληρή μεταξύ του Άρη και των Ισραηλινών. Ο Ιωαννίδης είχε προετοιμάσει την ομάδα εκτός από το αγωνιστικό και στο πνευματικό κομμάτι, προσλαμβάνοντας δάσκαλο πολεμικών τεχνών για να βελτιώσει την αυτοσυγκέντρωση των παιχτών του και την αυτοκυριαρχία τους έναντι πιθανών προκλήσεων των Ισραηλινών. Αγωνιστικά ο Άρης άντεχε απέναντι στο φαβορί και βρισκόταν μπροστά στο σκορ παρότι η άμυνα της Μακάμπι έκανε καλή δουλειά απέναντι στο Γκάλη. Στα μέσα του β’ ημιχρόνου όμως και με τον ‘Αρη μπροστά στο σκορ, ο Γιαννάκης δε συγκρατείται. Μπαίνει στη μέση στον καβγά Μαγκί με Φιλίππου, ο Άρης χάνει το ρυθμό του και η Μακάμπι περνάει μπροστά και κερδίζει το παιχνίδι με 99-86
Στο δεύτερο ημιτελικό η έκπληξη ολοκληρώθηκε. Η Γιουγκοπλάστικα επικράτησε καθαρά της Μπαρτσελόνα με πρωταγωνιστές τους 2 παίχτες που λίγα χρόνια αργότερα θα έκαναν όλη την Ευρώπη, και όχι μόνο, να μιλάει για αυτούς: Τόνι Κούκοτς και Ντίνο Ράτζα. Ο Αμερικάνος σέντερ της Μπαρτσελόνα Γουέιτερς αποδείχτηκε ανεπαρκής για να τα βάλει με το Ράτζα, ενώ ο Κούκοτς έκανε τα πάντα μέσα στο γήπεδο οδηγώντας επιθετικά την ομάδα του με 24 πόντους. Κλειδί όμως για την ομάδα από το Σπλιτ ήταν ο βετεράνος Ντούσκο Ιβάνοβιτς που με 21 πόντους από την περιφέρεια άνοιξε την άμυνα των Ισπανών . Οι τρεις τους με την καθοδήγηση του Μάλκοβιτς έφεραν το τελικό 87-77 και την ομάδα-έκπληξη από το Σπλιτ στον τελικό.
Στο μικρό τελικό αποδείχτηκε το λάθος που είχε κάνει ο Άρης στην επιλογή του αντιπάλου. Η Μπαρτσελόνα δε φάνηκε ικανή να τον κοντράρει και το τελικό 88-71 ήρθε έυκολα.
Στο μεγάλο τελικό υπήρχε ένα ξεκάθαρο φαβορί και ένα ξεκάθαρο αουτσάιντερ. Η Μακάμπι ήταν το φαβορί που περίμενε να κερδίσει αυτό που δεν κατάφερε τα 2 προηγούμενα χρόνια και η Γιουγκοπλάστικα ήταν το αουτσάιντερ. Η απάντηση στο Ράτζα φαινόταν να είναι η τριάδα Μαγκί-Μπάρλοου-Μέρσερ, που έδινε υπεροπλία κάτω απ’ το καλάθι στη Μακάμπι, ενώ ο Μπάρλοου αναμενόταν να αναλάβει και την αντιμετώπιση του Κούκοτς. Ο Μάλκοβιτς όμως κατάφερε να κατεβάσει το σκορ του αγώνα(στους 2 αγώνες των ομίλων η Μακάμπι είχε κερδίσει σκοράροντας 86 και 102 πόντους αντίστοιχα), ο Κούκοτς αντιμετώπισε τον Μπάρλοου βγαίνοντας στην περιφέρεια και ευστοχώντας από τα 6.25(είχε 4/7 τρίποντα), ενώ στη μάχη της ρακέτας ο Ράτζα κατάφερε να επικρατήσει των αντιπάλων του με την αθόρυβη βοήθεια του Γκόραν Σόμπιν. Μετά από ένα ισόπαλο πρώτο ημίχρονο(35-35), οι Ισραηλινοί πήραν ένα μικρό προβάδισμα, αλλά η Γιουγκοπλάστικα κατάφερε να γυρίσει το παιχνίδι και να κερδίσει με 75-69.
Οι σκόρερς των αγώνων και το boxscore του τελικού:
MVP του final four αναδείχτηκε ο Ντίνο Ράτζα στην πρώτη του μεγάλη εμφάνιση στο ευρωπαϊκό κοινό. Μια από τις πολλές που θα ακολουθούσαν στο μέλλον...
Το ρόστερ της πρωταθλήτριας Ευρώπης:
Ζόραν Σρετένοβιτς
Βέλιμιρ Περάσοβιτς
Λούκα Παβίσεβιτς
Τονι Κούκοτς
Γκόραν Σόμπιν
Ζαν Τάμπακ
Ντούσκο Ιβάνοβιτς
Ντίνο Ράτζα
Τεο Τσίζμιτς
Ίβιτσα Μπούριτς
1989-90
Το τριήμερο 17-19 Απριλίου πραγματοποιήθηκε το 3ο κατά σειρά final four στη Σαραγόσα. Μοναδική διαφορά σε σχέση με τις συμμετοχές ένα χρόνο πριν ήταν η παρουσία της Λιμόζ αντί της Μακάμπι. Όλες οι ομάδες μοιάζουν ενισχυμένες. Η Γιουγκοπλάστικα πρόσθεσε ένα χρόνο εμπειρίας και το Ζόραν Σάβιτς στη γραμμή των ψηλών της. Η Μπαρτσελόνα αντικατέστησε το «λίγο» Γουέιτερς με το Γουντ και ο Άρης απέκτησε το Στόγιαν Βράνκοβιτς και το Μάικ Τζόουνς αντί των Γουίλτζερ και Σούμποτιτς.
Η πρόκριση έρχεται εύκολα και καθαρά για τις 4 ομάδες από τον όμιλο των προημιτελικών. Η Μπαρτσελόνα και η Γιουγκοπλάστικα ξεχωρίζουν απ’ την αρχή, η Λιμόζ και ο Άρης ακολουθούν και 2 αγωνιστικές πριν το τέλος οι θέσεις του final four έχουν ήδη κλείσει. Οι ημιτελικοί είναι Μπαρτσελόνα-Άρης και Γιουγκοπλάστικα-Λιμόζ.
Ο Άρης κατάφερε να αντέξει μόνο για ένα ημίχρονο, οπότε και βρισκόταν κοντά στο σκορ(45-36). Ο Σαν Επιφάνιο και ο νεαρός τότε Φεράν Μαρτίνεθ με τα σουτ τους καθαρίζουν το ματς επιθετικά για την Μπαρτσελόνα. Ο Γουντ αποδεικνύεται πιο αποτελεσματικός απο το Γουέιτερς και ο Νόρις είναι ο γνωστός καλός Νόρις που κυριαρχεί με τη δύναμή του στη ρακέτα. Το τελικό 104-83 δεν αφήνει περιθώρια για αμφισβήτηση και σε συνδυασμό με τη δύναμη της έδρας, δίνει τον τίτλο του φαβορί στη Μπαρτσελόνα πριν καν μάθει τον αντίπαλό της στον τελικό.
Στον άλλο ημιτελικό η πρωταθλήτρια Ευρώπης έπαιξε ακριβώς σαν τέτοια. Από την αρχή έδειξε στους Γάλλους ποιος είναι το φαβορί, πήρε το προβάδισμα και με πρωταγωνιστές παίχτες που δεν ήταν οι σταρ, όπως ο Περάσοβιτς και ο Σάβιτς, καθώς και τον Ιβάνοβιτς, έφτασε σε μια εύκολη νίκη με 101-83, παρά το μέτριο παιχνίδι του Ράτζα.
Στο μικρό τελικό είχαμε το κύκνειο άσμα της μεγάλης ομάδας του Άρη. Ο Βράνκοβιτς δεν παίζει, ο Γιαννάκης μένει για πρώτη φορά στην καριέρα του άποντος και ο Γκάλης κάνει ρεκόρ στην ιστορία των final four με 43 πόντους, αλλά είναι μόνος του. Η τριάδα Μπρουκς-Κόλλινς-Οστρόφσκι οδηγεί τη Λιμόζ σε μια άνετη νίκη με 103-91, που το μόνο που προσφέρει είναι παρηγοριά και την τιμητική 3η θέση. Η ώρα των Γάλλων για την κορυφή δεν είχε φτάσει ακόμα...
Στον τελικό το γήπεδο είχε γεμίσει από φιλάθλους της Μπαρτσελόνα που περίμεναν να πανηγυρίσουν την κατάκτηση του κυπέλλου. Η αισιοδοξία τους γίνεται ισχυρότατη όταν ο Ράτζα φορτώνεται νωρίς με 3 φάουλ, ενώ και ο Σόμπιν έχει ήδη 4 από το πρώτο ημίχρονο. Ο Σάβιτς όμως δεν αφήνει να φανεί το κενό και δίνει μεγάλες μάχες μέσα στη ρακέτα. Ο Κούκοτς κάνει μεγάλο παιχνίδι, ενώ η Μπαρτσελόνα τα περιμένει όλα από το Νόρις. Ο Σαν Επιφάνιο είναι σε κακή μέρα, ο Χιμένεθ άστοχος, οι Σολοθάμπαλ, Κόστα δεν μπορούν να βοηθήσουν επιθετικά και η Γιουγκοπλάστικα παίρνει προβάδισμα 11 πόντων. Οι Ισπανοί επανέρχονται και γυρίζουν το ματς, αλλά ο Ρενέσες προτιμά να στηριχτεί στο Σαν Επιφάνιο και το πληρώνει. Με 7 πόντους του Κούκοτς η Γιουγκοπλάστικα μπαίνει μπροστά και διατηρεί το προβάδισμα ως το τέλος κερδίζοντας με 72-67 και παίρνοντας το 2ο συνεχόμενο Κύπελλο Πρωταθλητριών.
Οι σκόρερς των αγώνων και το boxscore του τελικού:
MVP του final four αναδεικνύεται ο Τόνι Κούκοτς. Και ποιος άλλος θα μπορούσε να είναι μετά το μεγάλο του παιχνίδι στον τελικό, τα κρίσιμα καλάθια στο τέλος και την all-around παρουσία του και στις 2 θέσεις των φόργουορντ;
Το ρόστερ της πρωταθλήτριας Ευρώπης:
Ζόραν Σρετένοβιτς
Βέλιμιρ Περάσοβιτς
Λούκα Παβίσεβιτς
Τονι Κούκοτς
Γκόραν Σόμπιν
Ζαν Τάμπακ
Ντούσκο Ιβάνοβιτς
Ζόραν Σάβιτς
Ντίνο Ράτζα
Άραμις Νάγκλιτς
1990-91
Το τριήμερο 16-18 Απριλίου πραγματοποιείται το final four της περιόδου 1990-91 στο Παρίσι. Η πρωταθλήτρια Ευρώπης Γιουγκοπλάστικα Σπλιτ είναι εκεί, αλλά δε θυμίζει σε τίποτα την ομάδα των 2 προηγούμενων ετών. Ο Ράτζα βρίσκεται στη Ρώμη και τη Μεσατζέρο, ο Ιβάνοβιτς στη Χιρόνα, ο Σόμπιν στον Άρη και το κυριότερο, ο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς βρίσκεται στον πάγκο της Μπαρτσελόνα, η οποία είναι επίσης στο final four. Ούτε το όνομα δεν έχει παραμείνει ίδιο, καθώς η ομάδα λέγεται πια Ποπ’84. Την τετράδα του final four συμπληρώνουν η Σκαβολίνι Πέζαρο και η Μακάμπι, που επιστρέφει μετά από απουσία ενός έτους.
Η πρόκριση στους 8 έρχεται εύκολα για τους 4 φιναλίστ(μόνο η Μακάμπι έχασε το πρώτο παιχνίδι από τη Σεντερτάλιε στη Σουηδία με 91-88, αλλά κέρδισε εύκολα στη ρεβάνς με 92-77) και στον όμιλο των προημιτελικών το μεγαλύτερο εμπόδιο ήταν ο Άρης! Η Μπαρτσελόνα παίρνει εύκολα την πρόκριση τερματίζοντας 1η, η Ποπ’84 ακολουθεί, η Μακάμπι, αν και είχε μείνει πίσω αρχικά, εκμεταλλεύεται μια αλλαγή στο πρόγραμμα που της δίνει 3 συνεχόμενα εντός έδρας παιχνίδια στο τέλος και με 3/3 νίκες προκρίνεται, ενώ η τελευταία θέση κρίνεται στο Πέζαρο μεταξύ Σκαβολίνι-Άρη. Οι Ιταλοί κερδίζουν με 93-89 και πάνε αυτοί στο Παρίσι. Τα ζευγάρια των ημιτελικών είναι Μπαρτσελόνα-Μακάμπι και Ποπ’84-Σκαβολίνι.
Ο πρώτος ημιτελικός ήταν ένα μονόπλευρο ματς. Η Μακάμπι δεν έφερε καμία αντίσταση στους Καταλανούς, που με κορυφαίους τους Μοντέρο, Τράμπο και Σαν Επιφάνιο συντρίβουν την «ομάδα του λαού» με 101-67. Οι οπαδοί της Μακάμπι αποδοκιμάζουν έντονα τους παίχτες τους, ενώ αυτοί της Μπαρτσελόνα πιστεύουν πως βρέθηκε το κομμάτι που έλειπε για να οδηγήσει την ομάδα τους στην κορυφή στο πρόσωπο του Μπόζινταρ Μάλκοβιτς.
Ο δεύτερος ημιτελικός αποζημίωσε τους ουδέτερους φιλάθλους για την έλλειψη συναγωνισμού του πρώτου. Η Σκαβολίνι ξεκίνησε καλύτερα, προηγήθηκε στο ημίχρονο με 41-45, περιόρισε επιθετικά τον Κούκοτς στους 14 πόντους, αλλά η Ποπ’ 84 με πρωταγωνιστή τον αθόρυβο ήρωα της Σαραγόσα, Ζόραν Σάβιτς έκανε την ανατροπή στο δεύτερο ημίχρονο και πήρε την πρόκριση κερδίζοντας με 93-87 και φτάνοντας στον 3ο συνεχόμενο τελικό με τις πιθανότητες όμως να είναι εναντίον της περισσότερο από κάθε άλλη φορά.
Στο μικρό τελικό η Μακάμπι απέκτησε περισσότερα κίνητρα από την απογοητευμένη Σκαβολίνι και κέρδισε με 83-81. Οι οπαδοί της ιταλικής ομάδας δεν έμειναν με σταυρωμένα χέρια και πεταξαν ντομάτες, αυγά και άλλα λαχανικά στους παίχτες τους!
Ο μεγάλος τελικός ξεκίνησε ως το χρονικό μια προαναγγελθείσας φιέστας για τους Ισπανούς. Κατέληξε σε μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στην ιστορία των final four! Τι κι αν ο Κούκοτς έβαλε μόνο 8 πόντους με 4/14 σουτ; Τι κι αν στη θέση του Ράτζα βρίσκόταν ένας άσημος Αμερικάνος με το όνομα Άιβι Λέστερ, που δεν είχε ούτε το μισό ταλέντο του Ντίνο; Τι κι αν ο Μάλκοβιτς βρισκόταν στον απέναντι πάγκο; Τι κι αν δίπλα στο Νόρις δε βρισκόταν ο λίγος Γουέιτερς ή ο μέτριος Γουντ, αλλά ένας από τους καλύτερους σέντερ εκτός ΝΒΑ, ο Πικουλίν Ορτίθ; Η Ποπ’84 εκείνη την ημέρα είχε Ζόραν Σάβιτς! Ο Σάβιτς δεν περιορίστηκε στη χαμαλοδουλειά, αλλά βλέποντας τους συμπαίχτες του να δυσκολεύονται να πετύχουν πόντους, τράβηξε και το σκορ πετυχαίνοντας 27 πόντους. Συνέχισε τη γνωστή του δουλειά στην άμυνα επιτρέποντας σε Ορτίθ και Νόρις να βάλουν μαζί 20. Μαζί με τον Κούκοτς έδωσαν χώρο για δράση ακόμα και σε αυτόν τον Λέστερ, που τελείωσε το ματς με 11 πόντους και 6 ριμπάουντ. Τα χέρια των Ισπανών έτρεμαν όσο περνούσε η ώρα και η μπάλα δεν έμπαινε στο καλάθι. Το σόου του ημιτελικού ακολούθησε μια αγχωμένη επίδοση με ενεργητικό 65 πόντων και 13/25 βολές. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν 70-65 για την Ποπ’84 και το τρίτο συνεχόμενο κύπελλο πήγαινε στο Σπλιτ. Οι Καταλανοί έπρεπε να περιμένουν αρκετά χρόνια ακόμα και να περάσουν κι άλλες απογοητεύσεις μέχρι να φτάσουν στην κορυφή.
Οι σκόρερς των αγώνων και το boxscore του τελικού:
MVP του final four αναδείχτηκε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά ο Τόνι Κούκοτς. Αυτός ήταν άλλωστε ο σταρ της πρωταθλήτριας Ευρώπης. Σίγουρα όμως όσοι είδαν τα παιχνίδια θα κατάλαβαν ότι ο πραγματικός πολυτιμότερος παίχτης του final four ήταν ο Σάβιτς. Με 52 πόντους και 12 ριμπάουντ στα 2 παιχνίδια και με τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης για την ομάδα του, ποιος μπορεί να πει το αντίθετο;
Το ρόστερ της πρωταθλήτριας Ευρώπης:
Ζόραν Σρετένοβιτς
Βέλιμιρ Περάσοβιτς
Λούκα Παβίσεβιτς
Τονι Κούκοτς
Πέταρ Ναουμόσκι
Ζαν Τάμπακ
Τεο Τσίζμιτς
Ζόραν Σάβιτς
Άιβι Λέστερ
Άραμις Νάγκλιτς
1991-92
Η Κωνσταντινούπολη φιλοξένησε το final four της περιόδου 1991-92 μεταξύ 14-16 Απριλίου. Για πρώτη φορά στη διοργάνωση συμμετείχαν και ομάδες που δεν ήταν πρωταθλήτριες και το γεγονός αυτό άλλαξε τελείως τη σύνθεση του final four. Για πρώτη φορά καμία από τις φιναλίστ της προηγούμενης σεζόν δεν έφτασε στους ημιτελικούς. Αντίθετα επέστρεψαν η Παρτίζαν και η Φίλιπς Μιλάνο(πρώην Τρέισερ) μετά απο 4 χρόνια και για πρώτη φορά έφτασαν στο final four 2 ομάδες από την ίδια χώρα, η Μπανταλόνα και η Εστουντιάντες.
Το σύστημα διεξαγωγής άλλαξε και η φάση των ομίλων μεταφέρθηκε ένα γύρο νωρίτερα, στη φάση των 16. Οι 4 πρώτοι των ομίλων έπαιζαν χιαστί προημιτελικούς στις 2 νίκες(best of three), σύστημα που διατηρήθηκε μέχρι και το 1996. Το περίεργο της υπόθεσης ήταν ότι και οι 4 φιναλίστ προέρχονταν από τον ίδιο όμιλο. Δε συνάντησαν ιδιαίτερο ανταγωνισμό για να περάσουν στους 8(μόνο η Λεβερκούζεν πάλεψε για την πρόκριση, αλλά δεν άντεξε μέχρι το τέλος) και έφτασαν έτσι στη νοκ-άουτ φάση με τις 4 ομάδες που πήραν την πρόκριση από τον άλλο όμιλο. Η Μπανταλόνα ήταν το μεγάλο φαβορί όλη τη σεζόν και δε συνάντησε προβλήματα εναντίον της Τσιμπόνα περνώντας με 2-0. Η Φίλιπς Μιλάνο, παρόλο που έπαιζε με μειονέκτημα έδρας απέκλεισε επίσης με 2-0 την Μπαρτσελόνα, ενώ η Εστουντιάντες μετά από μια δραματική σειρά, κέρδισε με 2-1 τη Μακάμπι. Την έκπληξη της σεζόν την έκανε η Παρτίζαν, που αν και τερμάτισε 4η στον όμιλο απέκλεισε με 2-1 νίκες την 1η του άλλου ομίλου Κνορ Μπολόνια. Αξίζει να αναφερθεί ότι λόγω του πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία η Παρτίζαν έπαιξε μόνο τον προημιτελικό στο Βελιγράδι. Όλα τα άλλα εντός έδρας παιχνίδια της έγιναν στη Φουενλαμπράδα της Ισπανίας.
Στους ημιτελικούς οι δυο ισπανικές ομάδες έπρεπε να συναντηθούν βάσει κανονισμών, ενώ η Φίλιπς αντιμετώπισε την Παρτίζαν.
Η Μπανταλόνα δε συνάντησε προβλήματα με την Εστουντιάντες. Με πρωταγωνιστή το Βιγιακάμπα η ομάδα της Βαρκελώνης πήρε από νωρίς το προβάδισμα, είχε μια διαφορά 15 πόντων στο ημίχρονο(51-36) και με πολυφωνία στην επίθεση και γρήγορο ρυθμό έφτασε σε μια εύκολη νίκη με 91-69.
Ο άλλος ημιτελικός ήταν πολύ πιο συναρπαστικός. Οι Ιταλοί της Φίλιπς με τον πρώην παίχτη των Sixers Ντάριλ Ντόκινς και τον Τζόνι Ρότζερς έμοιαζαν το φαβορί, αλλά οι ταλαντούχοι νεαροί(τότε) της Παρτίζαν είχαν άλλη άποψη. Οδηγούμενοι από τους Τζόρτζεβιτς και Ντανίλοβιτς και με την καθοδήγηση από τον πάγκο του Ζέλικο Ομπράντοβιτς στην πρώτη του σεζόν σαν προπονητής μόλις στα 32 του χρόνια, οι Σέρβοι κατάφεραν να ανατρέψουν το 31-35 του ημιχρόνου, να κρατήσουν τον Αντονέλο Ρίβα στους 14 και παίρνοντας πολύτιμες βοήθειες από τους ψηλούς Κοπρίβιτσα και Σίλομπαντ, έφτασαν στο τελικό 82-75 και την πρόκριση στον τελικό.
Στο μικρό τελικό η Φίλιπς έδειξε την ανωτερότητά της απέναντι στην Εστουντιάντες, που παρουσιάστηκε κατώτερη του αναμενομένου, και παίζοντας ωραίο και επιθετικό μπάσκετ δε δυσκολεύτηκε να κερδίσει με 99-81.
Στον τελικό αναμετρήθηκαν η νέα μεγάλη δύναμη Χοβεντούτ Μπανταλόνα και η ομάδα χωρίς έδρα και με αβέβαιο μέλλον Παρτίζαν Βελιγραδίου. Η έκπληξη γινόταν συνεχώς τα προηγούμενα χρόνια, ποιος όμως θα περίμενε ότι η ιστορία θα επαναλαμβανόταν; Το ματς ήταν κλειστό, καθώς η Παρτίζαν δεν επέτρεψε στους Ισπανούς να επιβάλλουν το γρήγορο ρυθμό που ήθελαν. Εκτός από τους συνήθεις ύποπτους Τζόρτζεβιτς και Ντανίλοβιτς η Παρτίζαν πήρε βοήθειες και από άλλους παίχτες, όπως τον αντιτουριστικό για πολλούς Στεβάνοβιτς που έδωσε πολλές μάχες στη ρακέτα και τον Ντραγκουντίνοβιτς, που επέτρεψε στον Ομπράντοβιτς να χρησιμοποιήσει σχήμα με 3 γκαρντ. Η Παρτίζαν προηγήθηκε στο ξεκίνημα και έκλεισε μπροστα με 6 το ημίχρονο, αλλά οι Ισπανοί επέστρεψαν στο ματς και πέρασαν μπροστά. Στο τελευταίο κρίσιμο λεπτό η Παρτίζαν έχασε τον Ντανίλοβιτς με 5ο φάουλ, αλλά αστοχεί σε 1+1 βολές με Βιγιακάμπα και Μοράλες. Παίρνει όμως τα επιθετικά ριμπάουντ και ο Τόμας Γιοφρέσα δίνει προβάδισμα με 68-70 στην Μπανταλόνα. Ο Τζόρτζεβιτς παίρνει τη μπαλα απ’ την επαναφορά περνάει τη σέντρα σηκώνεται απ’ τα 7,5 μέτρα εκτός ισορροπίας και ευστοχεί δίνοντας το κύπελλο στην Παρτίζαν! Ο Ομπράντοβιτς κερδίζει το πρώτο κύπελλο της καριέρας του και οι ομάδες της πρώην Γιουγκοσλαβίας το τελευταίο δικό τους.
Οι σκόρερς των αγώνων και το boxscore του τελικού:
MVP αναδείχτηκε ο Πρέντραγκ Ντανίλοβιτς, αν και τον τίτλο άξιζε εξίσου και ο Τζόρτζεβιτς, ειδικά μετά το νικητήριο σουτ του τελικού. Το σημαντικό όμως είναι ότι σ’ αυτό το final four εμφανίστηκαν 2 μεγάλοι παίχτες που πρωταγωνίστησαν σε όλη την επόμενη δεκαετία.
Το ρόστερ της πρωταθλήτριας Ευρώπης:
Αλεξάντερ Τζόρτζεβιτς
Πρέντραγκ Ντανίλοβιτς
Νίκολα Λόντσαρ
Ζόραν Στεβάνοβιτς
Ντράγκισα Σάριτς
Ζέλικο Ρέμπρατσα
Μλάνταν Σίλομπαντ
Σλάβισα Κοπρίβιτσα
Βλάντιμιρ Ντραγκουντίνοβιτς
Ίβο Νάκιτς