ΕΦΕΣ ΠΙΛΣΕΝ-Μπλατ: «Προσοχή στον Αρη»

Τι δήλωσε ο κόουτς των Τούρκων και ο Λόρενς Γουντς για την αυριανή αναμέτρηση

Ο Αρης δοκιμάζεται αύριο στο «Αμντί Ιπεχτσί κόντρα στην Εφές Πίλσεν και ο Ντέιβιντ Μπλατ με τους παίκτες του επέστησαν την προσοχή στην ομάδα του Γκόρντον Χέρμπερτ.

Ο Ντέιβιντ Μπλατ δήλωσε: «Η πρώτη φάση αποδείχτηκε ιδιαίτερα ανταγωνιστική για όλες τις ομάδες του ομίλου μας. Ο Άρης έχει αποδείξει πως είναι επικίνδυνη ομάδα. Διαθέτουν ικανότατους παίκτες, όπως ο Τζερεμάια Μάσεϊ και ο Μπρέισι Ράιτ, παίκτες που δημιούργησαν πολλά προβλήματα στην άμυνά μας στον πρώτο αγώνα στη Θεσσαλονίκη. Αυτό που με κάνει να αισθάνομαι άνετα ενόψει του αυριανού αγώνα είναι η τελευταία μας εμφάνιση απέναντι στη Λιέτουβος Ρίτας. Πιάσαμε υψηλή απόδοση απέναντι στους πρωτοπόρους του Β΄ ομίλου και θέλουμε να συνεχίσουμε έτσι μέχρι το τέλος της σεζόν. Φυσικά, περιμένουμε να κατακλύσουν το "Αμπντί Ιπεκτσί" οι φίλαθλοί μας και να μας υποστηρίξουν, όπως και απέναντι στη Ρίτας την περασμένη εβδομάδα».

Ο Λόρεν Γουντς πρόσθεσε: «Η πρώτη φάση βαίνει προς το τέλος της και κάθε αγώνας είναι σημαντικός και τον αντιμετωπίζουμε ως τελικό. Στόχος μας είναι να βρεθούμε στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα στον όμιλό μας και αισθάνομαι πως μπορούμε να τα καταφέρουμε, αφού είμαστε διαφορετικοί εν συγκρίσει με πριν. Το παιχνίδι μας βελτιώνεται διαρκώς και οι παίκτες είμαστε πιο ανταγωνιστικοί από ποτέ. Ο ένας βοηθάει τον άλλον κι αυτό δημιουργεί ομαδικό παιχνίδι. Όταν σκέφτομαι τον πρώτο αγώνα με τον Άρη στη Θεσσαλονίκη, θυμάμαι πως χάσαμε έναν αγώνα που θα μπορούσαμε να είχαμε κερδίσει. Δεν θέλουμε, λοιπόν, να επαναλάβουμε τα λάθη μας και στόχος μας είναι μόνο η νίκη».

Ο Ουασικγκτον εχει κανει καποια χαζα λαθακια...Αυτο που λεγαμε για το φρενο.

Ρε τι πελατεια ειναι αυτη με τους τουρκους?Αχ ρε παιδια...Κι οσο σκεφτομαι οτι εχουμε κανει 3 χαζες ηττες που μπορουσε να χε φτασει αυτη η ομαδα με τα ψιχουλα!!!αχχχχχχχχχχχχχχχχ

Κάτι άσχετο. Ντρόπη για τους τουρκους και τα προκλητικά πανό τους.... . Ισως ήταν ένα κίνητρο για τους Ελληνες παίκτες..

τεσπα.ας βγουμε τεταρτοι.σιγα σιγα...

Eγω μια χαρα φρεναρισμενο τον ειδα. Μαλιστα που εκανε εξαρετικα θετικη εντυπωση το ποσο γρηγορα δειχνει να εχει προσαρμοστει να ειναι σε θεση να ισορροπει το παιχνιδι του αναμεσα σε οργανωση και σκοραρισμα!!

(και ας πεταει αετο ο Γκορντον).

Τι δήλωσαν ο πρόεδρος της ΚΑΕ, ο Τέρι και ο Καλαϊτζής μετά το θρίαμβο επί της Εφές Πίλσεν

Ο πρόεδρος της ΚΑΕ Αρης, Θανάσης Τζεβελέκης, έπλεε σε πελάγη ευτυχίας μετά τη νίκη του Αρη στην Πόλη. «Είμαι απόλυτα ευχαριστημένος, η ομάδα έπαιξε ακριβώς όπως έπρεπε. Οι αλλαγές που έγιναν βλέπω ότι μας δικαιώνουν όχι 100%, αλλά 1000%... Τις κάναμε πολύ προσεκτικά, τις ετοιμάζαμε καιρό. Εχω πει ότι δεν έχει σημασία η νίκη, σημασία έχει να... ματώνει η ομάδα μέσα στο γήπεδο. Κερδίσαμε στην έδρα της την πρωταθλήτρια κουρκίας, που έχει ένα μπάτζετ γύρω στα 10- 15 εκ. ευρώ. Δεν κερδίσαμε τυχαία εδώ, ούτε τυχαία θα συνεχίσουμε στην επόμενη φάση της Ευρωλίγκα», κατέληξε ο πρόεδρος της ΚΑΕ.

Ο Ρεϊσόν Τέρι ήταν επίσης εκ των πρωταγωνιστών. «Είναι μία μεγάλη στιγμή για μας, όμως δεν είμαστε ευχαριστημένοι. Κι αυτό γιατί δεν έχουμε πετύχει ακόμα τους στόχους μας. Όταν τους υλοποιήσουμε, θα πούμε περισσότερα. Θέλαμε να κερδίσουμε. Παίξαμε δυνατά και ομαδικά και τα καταφέραμε».

Ο Γιώργος Καλαϊτζής άπό την πλευρά του παραδέχτηκε ότι «μας ενόχλησε το πανό που ανήρτησαν οι κουρκοι (σ.σ. το ίδιο που σηκώνουν σε κάθε αγώνα με ελληνική ομάδα). «Ηρθαμε πιο αποφασισμένοι σε σχέση με το προηγούμενο ματς στο Μιλάνο. Ήμασταν συγκεντρωμένοι από το πρώτο λεπτό μέχρι το τελευταίο. Ο καθένας μας που έπαιξε έδωσε και το κάτι παραπάνω. Αξίζουν σε όλους συγχαρητήρια».

Τι δήλωσαν ο κόουτς του Αρη και ο Ντέιβιντ Μπλατ μετά τη νίκη του Αρη στην Πόλη

Ο Γκόρντον Χέρμπερτ δε θα μπορούσε παρά να τρίβει τα χέρια του για τη μεγάλη νίκη του Αρη επί της Εφές Πίλσεν. Ο κόουτς του Αρη στάθηκε στο μάθημα που πήρε η ομάδα του από την ήττα στο Μιλάνο, την περασμένη εβδομάδα.

«Μας έμαθε πολλά εκείνο το ματς. Σήμερα αποφύγαμε τα λάθη και βγάλαμε μεγάλη ενέργεια στο παρκέ», είπε ο κόουτς του Αρη και συνέχισε: «Κάναμε ένα εκπληκτικό παιχνίδι, με εξαιρετική ομαδική δουλειά. Μείναμε συγκεντρωμένοι μόνο στον αγώνα και δεν ασχοληθήκαμε ούτε με τους διαιτητές, ούτε και με τον κόσμο. Είχαμε κίνητρο παρά τη δεδομένη πρόκριση. Τώρα σκεφτόμαστε μόνον τον αγώνα με την Ολυμπιάδα Πατρών», κατέληξε ο Χέρμπερτ, ο οποίος καθοδήγησε μαεστρικά την ομάδα του.

Στον αντίποδα, ο Ντέιβιντ Μπλατ ήταν προβληματισμένος. «Ήμασταν κουρασμένοι πνευματικά και σωματικά. Ο Αρης ήταν εξαιρετικός στο δεύτερο ημίχρονο. Πρέπει να δείξουμε χαρακτήρα στα επόμενα παιχνίδια, κυρίως στο επόμενο ευρωπαϊκό με την Μάλαγα», τόνισε ο κόουτς της Εφές Πίλσεν.

Νομιζω οτι σημερα (ομως) ηταν πολυ καλος ο Καναδος!

Κωστας Κουσης: Η απάντηση του Χέρμπερτ

Είδες τι σου είναι ο αθλητισμός; Τη μια "κρύο", την άλλη "ζέστη". Τη μια χάνει η ομάδα σου και απογοητεύεσαι, αρχίζεις να ζητάς να "πέσουν κεφάλια", και κυρίως του... προπονητή, την άλλη κάνει μια μεγάλη νίκη, και τους αποθεώνεις. Όλους μαζί, και τον προπονητή. Και αυτό στον Άρη, που θα μας απασχολήσει και σήμερα, έχει γίνει συνήθεια τα τελευταία χρόνια. Πριν απ' τον αγώνα με την Εφές Πίλσεν μιλούσα στο τηλέφωνο με αρκετούς φίλους του Άρη που όπως κάθε απόγευμα παίρνουν στην εφημερίδα και μιλάμε (για να μην νομίζετε ότι αν δεν έχετε υπολογιστή ή δεν "σκαμπάζετε" από emails, δεν μπορούμε να επικοινωνούμε). Έλεγαν, λοιπόν, σχεδόν οι μισοί, ότι "να ο Χέρμπερτ", "όχι ο Χέρμπερτ", "γιατί δεν πήρε τον Καστλ και πήρε τους πιτσιρικάδες", "θα χάσουμε και θα ξεφτιλιστούμε, είμαστε το πιο σίγουρο στάνταρ του δελτίου", και άλλα τέτοια, Αρειανίδικα, όπως τα ονομάζω.
Μετά τον αγώνα, πήραν αρκετοί, οι περισσότεροι έλεγαν "μπράβο στα παιδιά", "ωραία το πήγε το ματς ο Χέρμπερτ", "είδες ο Τέρι, κακώς υπάρχει καν σενάριο", "ο Ράιτ έδειξε ότι μπορεί", "πω, πω τι πυραυλοκίνητος ο Ουάσιγκτον". Το θέμα είναι ότι ο Άρης "με το σπαθί του" πήρε άλλο ένα "διπλό" με τους κουρκους. Έχει, για τους λάτρεις των αριθμών, τέσσερις νίκες σε πέντε αγώνες με την Εφές Πίλσεν και έχει να χάσει στην κουρκία απ' το 1999 (ή το 2000, αν θυμάμαι καλώς) που είχε χάσει απ' την κουρκ Τέλεκομ στην Άγκυρα. Όσο για τον αγώνα αυτόν καθ' αυτόν, το πάθος των παικτών ήταν παροιμιώδες, κόντρα σε μια ομάδα με πολλές λύσεις και με έναν πολυδιαφημισμένο προπονητή, που πήρε το πρωτάθλημα Ευρώπης με τη Ρωσία, μέσα στην Ισπανία, για να μην ξεχνιόμαστε. Κι όμως αυτός ο Μπλατ έχασε "τα αυγά και τα πασχάλια" απ' την άμυνα του Άρη - και κατ' επέκταση του Χέρμπερτ. Για να μην λέμε μόνο στις ήττες τα των προπονητών. Να μη λέμε όπως λένε μερικοί "κοιμάται στον πάγκο". Ο Άρης έχει, για όσους ξεχνάνε ή είναι απλά υπεραπαιτητικοί, οκτώ συνεχείς νίκες στο ελληνικό πρωτάθλημα, και χθες "έβγαλε" σπουδαίο "διπλό" μέσα στην κουρκία. Μπράβο στον προπονητή, που αν και Καναδός, ξέρει πολύ καλά τι λέγεται και τι γράφεται γι' αυτόν και τη δουλειά του με την ομάδα. Αλλά μέσα στο παρκέ δείχνει ότι προσπαθεί... Και μέχρι στιγμής τα αποτελέσματα εν πολλοίς τον δικαιώνουν.
* Respect στον κόσμο που ακολουθεί τον Άρη όπου κι αν παίζει. Μακάρι να είχαμε τη δυνατότητα να ακολουθούμε τις ελληνικές ομάδες στους εκτός έδρας αγώνες. Ιδίως μέσα στην κουρκία. Μια φορά το κάναμε και η εμπειρία είναι μοναδική... Νιώθεις... κάπως!

ΑΡΗΣ: Η μεταμόρφωση έχει εξήγηση...

ΓΚΑΤΖΙΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ

Πώς οι «κίτρινοι» άλλαξαν το παιχνίδι τους και από το διασυρμό του Μιλάνου έφτασαν στο θρίαμβο της Κωνσταντινούπολης

Βλέποντας τον Χάνο Μότολα να βάζει τα δίποντα και τα τρίποντα… σαν βολές και να παίζει λυσσαλέα άμυνα πάνω στον Χάτσον, τον Σάββα Ηλιάδη (ο οποίος είδε φέτος πολλά ματς από την καλύτερη θέση και… δωρεάν) να «τρώει σίδερα» πάνω στον Νίκολας και να βάζει 11 πόντους σε επτάμισι λεπτά, τον Ρεϊσόν Τέρι να τρέχει πάνω κάτω και να «σκοτώνει» με σημαντικά καλάθια την Εφές Πίλσεν, κάποιος μπορεί να έτριβε τα μάτια του για να διαπιστώσει αν ο Αρης που παρατάχθηκε στο «Αμπντί Ιπεχτσί» ήταν ο ίδιος που διασύρθηκε πριν από μία εβδομάδα στο Μιλάνο. Η απάντηση είναι… και ναι και όχι. Ναι, ο Αρης ήταν και στα δύο ματς. Όμως, όχι, δεν ήταν η ίδια «ομάδα».

Στο μπάσκετ ο πλέι μέικερ είναι το «Α» και το «Ω» της ομάδας. Είναι άδικο να αποδοθεί ο θρίαμβος του Αρη επί της Εφές σε έναν και μόνον παίκτη, όμως δεν είναι και ψέματα ότι η έλευση του Ντάριους Ουάσινγκτον άλλαξε τα πάντα στην ομάδα. Η ενέργεια που δίνει από τη θέση του οργανωτή σε άμυνα και επίθεση μετρούν περισσότερο κι από τους 16 πόντους, τις 3/3 βολές, τα 5/5 δίποντα, το 1/1 τρίποντο που είχε στην Πόλη. Η ενέργεια αυτή «βγαίνει» και στην υπόλοιπη ομάδα. Ο ίδιος Μότολα ήταν που δεν πήρε ούτε ένα ριμπάουντ και έκανε τον Ουότσον να θυμίζει… Τιμ Ντάνκαν στο Μιλάνο, ο ίδιος Τέρι που έγραψε 0 πόντους και 5 φάουλ στην ίδια πόλη…

Λένε ότι στο μπάσκετ όλα είναι θέμα ψυχολογίας. Κι όμως, ο Αρης δεν αιφνιδίασε την Εφές, οπότε δεν ήταν αυτός ο λόγος της νίκης του. Το 17-10 του δεκαλέπτου και το 25-14 του 13΄ έφεραν μνήμες… Τελ Αβίβ και Μάλαγα. Εκεί, όταν ο αντίπαλος ξέφυγε, ο Αρης κατέβασε τα χέρια. Ο τότε Αρης… Γιατί ο τωρινός, όχι μόνον επέστρεψε στο ματς, αλλά έπαιξε την Εφές σαν τη γάτα με το ποντικι! «Ροκάνισε» τη διαφορά και στη συνέχεια ξέσπασε. Και άντε να τον πιάσουν οι αποσβολωμένοι Τουρκοι. Κι όλα αυτά, με πρωταγωνιστή… την άμυνα. Σ΄ αυτήν οφείλονται και οι 84 πόντοι, τα 10/18 τρίποντα, τα 22/44 δίποντα.

Μία άλλη ειδοποιός διαφορά του Αρη: έχει λύσεις. Πήγε στην Κωνσταντινούπολη με εννιά «ενεργούς» παίκτες, κι όμως έμοιαζε σαν να έχει 14! Η ισορροπία (και η διαχείριση του υλικού από τον Χέρμπερτ) ήταν τόσο ιδανική, που ουδείς πλην του Μάσεϊ έπαιξε περισσότερα από 30 λεπτά και κανείς κάτω από τα 13.30 του Τσαλδάρη! Με τον Αγαδάκο και τον Παντελιάδη ο Αρης φτάνει στους 11 παίκτες. Τώρα υπάρχει εμπιστοσύνη στον «άσο» (λέγε με Ουάσινγκτον), υπάρχει ένας κοινοτικός (Μπόισα) που παίζει κι όχι ο Σεραπίνας που κοιτούσε, υπάρχει ένας Ηλιάδης που κερδίζει την εμπιστοσύνη του Χέρμπερτ. Κακά τα ψέματα, χωρίς βάθος μία ομάδα δεν μπορεί να προχωρήσει σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Μη φανταστεί κανείς βέβαια ότι με μία νίκη (έστω και τόσο μεγάλη όπως αυτή επί της Εφές) ο Αρης έγινε υπερομάδα. Όμως τόσο στα 3/5 του αγώνα με τον ΠΑΟΚ, όσο και στην Πόλη, έδειξε ότι με τις απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις, άλλαξε όλο το παιχνίδι του. Και οι ισορροπίες είναι τόσο λεπτές, που αν συνεχίσει έτσι, μπορεί να φτάσει ψηλά. Ισως πιο ψηλά απ΄ ότι φαντάζονταν άπαντες στην αρχή της χρονιάς. Αλλωστε, τους στόχους της (3η θέση, πρόκριση στους «16») η ομάδα μπορούσε να τους πετύχει και με την προηγούμενη σύνθεση. Τώρα, που μπορεί να φτάσει; Η απάντηση στο παρκέ…

Eλειπε μόνο η φανέλα με το «6»

SportDay / Παπαδογιάννης Νίκος

O Aρης, που θριάμβευσε χθες στην Κωνσταντινούπολη, βγαλμένος θαρρείς από τη χρυσή εποχή του Γκάλη, του Γιαννάκη και του «Tουρκοφάγου» Ιωαννίδη, ήταν άραγε ο ίδιος Αρης που ταπεινώθηκε μία εβδομάδα νωρίτερα στο Μιλάνο; Ή μήπως εμφανίστηκε στη Λομβαρδία ένα κουρελιάρικο φάντασμα της σπουδαίας ομάδας που χτίστηκε φέτος στη Θεσσαλονίκη;

Από το ναδίρ στο ζενίθ μέσα σε μία εβδομάδα. Οταν εξανεμίστηκε το άγχος της πρόκρισης, ο Αρης βρήκε ξανά τον χαμένο του οίστρο, τη σιγουριά του, την αισιοδοξία, τα γαμψά του νύχια. Στην Πόλη είχε τη σφραγίδα ομάδας πολύ μεγαλύτερης απ' ό,τι μαρτυρά ο ταπεινός του προϋπολογισμός ή το μέτριο «6-6» που κουβάλησε στις αποσκευές του. Μόνο η φανέλα με το «6» έλειπε για να θυμίσει τα παλιά!

Το βραβείο του Αρη για το χθεσινό του ανδραγάθημα μπορεί να είναι το σκαρφάλωμα στην 4η θέση της τελικής βαθμολογίας του ομίλου. Για να φτάσει όμως εκεί θα πρέπει να νικήσει και τη Μακάμπι στο Αλεξάνδρειο και ταυτόχρονα να ηττηθεί η Εφές Πίλσεν από την Ουνικάχα στη Μάλαγα. Πιθανότατο σενάριο, αλλά διόλου βέβαιο.

Εάν δεν μπορέσει ο Αρης να τερματίσει πιο ψηλά από την 5η θέση, θα χτυπάει το κεφάλι του για τη χαζή ήττα από την αδύναμη Αρμάνι Τζινς αλλά και για εκείνη την αυτοχειρία του αγώνα με τη Λιέτουβος Ρίτας στη Θεσσαλονίκη. Ας μη νομίσει κανείς ότι είναι «νεκρό γράμμα» η διαφορά μεταξύ της 4ης και της 5ης θέσης εν όψει της β' φάσης. Τι λέτε, δεν θα αισθανθεί καλύτερα ο Αρης αν προσγειωθεί στον όμιλό του λ.χ. η Ρόμα αντί της Ζαλγκίρις;

Το φαντασμαγορικό χθεσινό «διπλό» έπεισε τους παίκτες του Αρη ότι η ομάδα είναι ικανή να κοιτάξει στα μάτια ομάδες αυτού του βεληνεκούς, όχι μόνο μπροστά στο δικό του κοινό, αλλά και εκτός έδρας. Αν πετύχει τέτοιο κατόρθωμα στη β' φάση, θα βάλει μεμιάς υποθήκη συμμετοχής στα πλέι οφ. Με την ένεση ποιότητας που του δίνει η παρουσία των Ουάσινγκτον, Μπόισα αλλά και με την εγρήγορση των εφεδρικών του (όπως ο πολύτιμος Σάββας Ηλιάδης), ο Αρης δείχνει ικανός να στοχεύσει ψηλά. Αρκεί να μην παρασυρθεί σε αιθεροβαμοσύνη. Κάθε βήμα πρέπει να γίνεται με τη σειρά του.

Η καταπληκτική ατμόσφαιρα στο «Αμπντί Ιπεκτσί» ήταν ένα ακόμα χαστούκι σε όσους πιστεύουν ότι στην «Tουρκιά» γίνεται ζούγκλα κάθε φορά που εμφανίζεται ελληνικό διαβατήριο. Οι φίλαθλοι της Κωνσταντινούπολης γέμισαν το γήπεδο, υποστήριξαν την Εφές με όλη τη δύναμη των πνευμόνων τους, αλλά δέχθηκαν την ήττα με γενναιοψυχία και χειροκρότησαν θερμά τους Ελληνες θριαμβευτές.

Ο «υπέροχος κόσμος» φαίνεται κατά πόσο είναι τέτοιος (υπέροχος δηλαδή) όχι στη νίκη, αλλά στην αναποδιά. Οταν μάθουν οι δικοί μας, ανεξαρτήτως χρώματος, να αντιμετωπίζουν με φίλαθλο πνεύμα και στωική διάθεση την ήττα, θα αποκτήσουν το δικαίωμα να θεωρούνται ισάξιοι με τους Tουρκους. Μέχρι τότε, ο Κόσμος που μας φιλοξενεί θα είναι ο Τρίτος.