Πρόγραμμα αγώνων

Προηγούμενο Ρεκόρ (2016-2017): 40-42

Πρώτοι σε στατιστικές κατηγορίες (2016-2017):
Πόντοι: Danilo Gallinari 18.2, Nikola Jokic 16.7, Wilson Chandler 15.7
Ριμπάουντ: Nikola Jokic 9.8, Kenneth Faried 7.6, Wilson Chandler 6.5
Ασίστ: Jameer Nelson 5.1, Nikola Jokic 4.9, Emmanuel Mudiay 3.9
Κλεψίματα: Gary Harris 1.2, Nikola Jokic 0.8, Will Barton 0.8
Κοψίματα: Mason Plumlee 1.1 (27 παιχνίδια), Nikola Jokic 0.8, Jusuf Nurkic 0.8 (45 παιχνίδια)
Ευστοχία %: Νikola Jokic .578, Kenneth Faried .548, Mason Plumlee .547 (27 παιχνίδια)
Χρόνος συμμετοχής: Danilo Gallinari 33.9, Gary Harris 31.3, Wilson Chandler 30.9

Πιθανή 5άδα:


Πάγκος:
PG: Emmanuel Mudiay, Jameer Nelson, Monte Morris
SG: Will Barton, Malik Beasley
SF: Juancho Hernangomez, Torrey Craig
PF: Trey Lyles, Darrell Arthur, Tyler Lydon, Kenneth Faried
C: Mason Plumlee

Μεταγραφικές Κινήσεις

Υπέγραψαν: Torrey Craig (2-way), Tyler Lydon (#24 στο draft, ανταλλαγή με Jazz, υπέγραψε, 3.5m/2yr), Trey Lyles (ανταλλαγή, Jazz), Paul Millsap (61m/2yr + to 30.5m για το 2020), Monte Morris (#51 στο draft, 2-way)

Έφυγαν: Danilo Gallinari (ανταλλαγή, Los Angeles Clippers), Roy Hibbert, Μike Miller (waived)


Παρουσίαση ομάδας

Ερχόμενοι απ' το finish στην ένατη θέση για το 2017, οι Nuggets έχουν πολύ λιγότερα ερωτηματικά πια όσον αφορά τα δεδομένα σε ρόλους και χρόνους, η σεζόν θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό απ' το πόσο θα πιάσει η τράμπα Millsap για Gallo και απ' τη βελτίωση του καθενός εκ των νεαρών εκκολαπτόμενων παικτών του franchise. Οι Nuggets έμοιαζαν σίγουροι μάλιστα για παρουσία στην postseason κάποια στιγμή αρκετά βαθιά στη σεζόν, όμως το trade του Nurkic στους άμεσους ανταγωνιστές στη division και στα περσινά standings αποδείχτηκε καταδικαστικό, αφού ο Βόσνιος έδωσε inside presence στην ομάδα που ως εκεί είχε μια απ' τις λιγότερο ξεχωριστές frontlines στη λίγκα. Φέτος δε νομίζω να έχουμε αναλογο trade αφού.. ήδη το έκαναν οι Nuggets, δίνωντας το Donovan Mitchell στη Utah για 2 κομμάτια ψωμί, το επίδοξο bust Trey Lyles και το πιο φρέσκο επίδοξο bust τον Tyler Lydon. Κι αν δεχτώ πως ο Mitchell δεν είχε νόημα ως Nugget με Harris και Beasley να είναι δυνατά prospects που δεν έχουν δείξει ακόμα το ταβάνι τους, τα ανταλλάγματα δεν προσφέρουν και πολλά στο Denver, που ούτως ή άλλως με το Faried να είναι διαθέσιμος προς ανταλλαγή ήξερε ήδη πως χρειάζεται έναν καλό βασικό forward και λίγο μετά υπέγραψε στο συμβόλαιο των 90+ εκατομμυριών για 2+1 χρόνια τον Paul Millsap. Ένας απ' τους πιο αγαπημένους παίκτες των φίλων της λίγκας που δεν την αντιμετωπίζουν τελείως επιδερμικά, ο Paul πλέον με τις 4 σερί παρουσίες σε All-Star Game βγήκε για τα καλά απ' τη γυάλα των πιο underrated παικτών του πρωταθλήματος, ας είναι καλά η Ανατολή. Ένας forward που μπορεί να σκοράρει, να είναι ομαδικός και να συνεισφέρει σε μια καλή ομαδική άμυνα, έρχεται να διεκδικήσει απευθείας τον ορφανό πια ρόλο του κορυφαίου scorer μιας πολύ καλής και ισορροπημένης επίθεσης, ενώ χρειάζεται να σπρώξει και τους συμπαίκτες του, χωρίς να πάρει υπερβολικά πολλές μπάλες απ' τα χέρια του Jokic. Μια όχι τόσο εύκολη σούμα απαιτήσεων για κάποιον λιγότερο έμπειρο ή ικανό απ' το Millsap, αλλά μάλλον ποντάρεις σε αυτόν τον τύπο που κάποτε είχε επιλεγεί μόλις στο 47 του draft απ' τη Utah κι έφτασε ως εδώ.

Στα του rotation σα μάχη προσώπων ξεχωρίζει η σχετική άνοδος του Mudiay στην preseason, που διεκδικεί ξανά τη θέση του βασικού PG απ' τον υπό κατασκευή PG Jamal Murray, ανώτερος τεχνικά ο Καναδός, καλύτερο physicality από το Κονγκολέζο που χρειάζεται όμως να δείξει περισσότερα σε συνθήκες regular season για να πάρει ξανά τα ηνία. Πίσω τους για να κλείνει τις τρύπες ο Ατζαμίρ. Στο 2 έρχεται η σπουδαία ανανέωση του αγαπημένου μου off guard Gary Harris, που την κέρδισε όσο λίγοι πέρυσι, ειδικά στο δεύτερο μισό όπου έδειξε σπουδαία χημεία με το Jokic, ανέβασε τα ποσοστά του και έδειξε πως μπορεί να έχει αμυντικό impact για μια ομάδα που χρειάζεται σίγουρα βελτίωση στο παρασταλτικό κομμάτι του παιχνιδιού της. Beasley απλά περιμένει, μη γεράσει περιμένοντας φοβάμαι γιατί είναι δυνατό χαρτί κι αυτός. Στα forwards το "κενό" του Gallo όσον αφορά το 3 έχει έτοιμη απάντηση το Wilson Chandler που θα παίξει πιο σαφώς ως περιφερειακός wing φέτος, υπάρχει κι ο ικανός μα όχι έτοιμος για συστηματικά πολλά λεπτά Juancho, υπάρχει για κάποια matchups και ο "People's Champion", ο πιο insta-scoring δε γίνεται, Will Barton. Πίσω απ' το Millsap στο PF περιμένουμε να δούμε ποιος θα παίξει, ο Faried περιμένουμε να δούμε αν θα φέρει ανταλλάγματα και τι θα είναι αυτά, ποσοτικά σε prospects παραείναι γεμάτο το Denver, ένας βετεράνος παραπάνω μπορεί να βοηθούσε, κάποιο pick επίσης, πολλά παίζουν. Ο Jokic δίκαια κέρδισε το θαυμασμό όσο λίγοι στην πορεία της χρονιάς πέρυσι, θα συνεχίσει να είναι το σημείο αναφοράς μιας επίθεσης που πέρασε τις 2000 assists πέρυσι και τερμάτισε μόνο πίσω απ' το Golden State σε αυτή τη στατιστική κατηγορία, μένει να δούμε πόσο πιο ψηλά μπορεί να φτάσει ο νεαρός Σέρβος, αγγίζοντας τα όρια τoυ stardom και διεκδικώντας τη συμμετοχή στο πρώτο του All-Star Game. Δούλεψε έντονα στο physical κομμάτι στη φετινή offseason, απείχε απ' το EuroBasket, να δούμε κι εδώ.

Μια πολύ ισορροπημένη ομάδα λοιπόν επιθετικά το Denver, χρειάζεται όμως να βελτιωθεί πολύ αμυντικά και δεν είναι έτοιμοι να δείξουν απίθανα πράγματα, με τους Murray/Mudiay να μην είναι οι αμυντικοί που θα τα βάλουν συστηματικά με top PGs, στο 3 defensive stopper δε βλέπω, ο Jokic κι αυτός πίσω δεν έχει φτάσει στο καλύτερο δυνατό του σημείο, ο πάγκος δεν περιέχει κάποιον αγριεμένο Sefolosha. Δε χρειάζεται καν να γίνουν Bonnuccηδες βέβαια, μια μέτρια στην ιεραρχία της λίγκας αμυντική παρουσία με έμφαση στην καλή ομαδική άμυνα θα έσπρωχνε άνετα το Denver τουλάχιστον 3 θέσεις πιο πάνω στη φετινή τελική βαθμολογία. Αλλά μάλλον χρειάζεται λίγος χρόνος ακόμα ή κάποια προσθήκη παραπάνω με έμφαση σε αυτό το κομμάτι.


Με λίγο καλύτερη άμυνα ovrl, μια θετική επίλυση της κόντρας στο βασικό PG, δηλαδή αν δούμε ένα βασικό Murray πιο αποτελεσματικό και με καλύτερο ένστικτο στην πάσα ή ένα βασικό Mudiay με καλύτερη χρήση της αθλητικότητας και βελτίωση στο off eff, με το Harris να κάνει full season αυτά που περιμένουμε και να πάρει ακόμα περισσότερες φάσεις, με το Millsap να δένει γρήγορα και το Jokic να συνεχίζει από εκεί που άφησε τα πράγματα πέρυσι, το Denver είναι ομάδα playoffs και θα συνεχίσει να είναι για τα επόμενα χρόνια. Αν δεν δώσουν το κάτι παραπάνω φέτος, πάλι τα ίδια θα περιμένουμε πάνω - κάτω και για του χρόνου, το Denver έχει σαφώς προστεθεί στους επίδοξους risers του ΝΒΑ πια.

Προπονητής

Mike Malone

Ξεκαθαρίσε πολύ τα πράγματα ο Malone πέρυσι, έστειλε το Nurk για να ποντάρει στο Jokic, του έδωσε τη μπάλα στις κατάλληλες θέσεις για να εκμεταλλευτεί τους συμπαίκτες του ως σπουδαίος passer κι αφού δεν υπήρχε το τέλειο βασικό PG, κλείδωσε το Harris στο 2 και έφτιαξε ένα σύνολο που επιθετικά το συναγωνίζονταν πολύ λίγες ομάδες για το 2016-17. Η συνέχεια της βελτίωσης είναι αναγκαία, αλλά πέρυσι ήταν η σεζόν που ο Malone απέδειξε πως έχει διαλέξει το πως θέλει τακτικά να ανέβουν τα σκαλοπάτια της Δύσης οι του Denver. Να δούμε και φέτος.


Ταβανόμετρο & στόχοι για φέτος

Μεγάλη ενίσχυση σε κάποιους αντιπάλους της Northwest, η Δύση πάντα είναι απαιτητική, οι Nuggets ήταν ομάδα οχτάδας στο μεγαλύτερο μέρος της χρονιάς πέρυσι και οφείλουν να βρουν τρόπο να μπουν στην οχτάδα φέτος. Δεν είναι σίγουρη η παρουσία τους στην postseason αλλά είναι πολύ δύσκολο να ποντάρει κανείς εναντίον τους. Απαιτήσεις για κάτι πολύ καλό στα playoffs δεν υπάρχουν ακόμη, αλλά μια καλή παρουσία του νεανικού κορμού θα έχει τη σημασία της για το μέλλον στο Colorado. Μπορούν να φτάσουν ψηλότερα σύντομα.


Κάτω απ' το φως του προβολέα

Paul Millsap



Ένας εξαιρετικός forward με πολλαπλές παρουσίες σε All-Star Games, ο Millsap είναι αυτός που τραβά τα φώτα στη φετινή εκδοχή των Nuggets γιατί είναι το νέο, μεγάλο απόκτημα των 30 εκατομμυρίων το χρόνο που καλείται να καλύψει έμμεσα μεγάλο μέρος του κενού που αφήνει ο ικανότατος Gallo, καταφέρνοντας να ταιριάξει το παιχνίδι του σε μια επίθεση που ήδη από πέρυσι ανήκε στις καλύτερες του πρωταθλήματος. Ακόμα χρειάζεται να δείξει την εμπειρία του και να ηγηθεί, να σπρώξει το νεανικό κόρμο μιας ομάδας που ήδη βρισκόταν στο .500 ανάμεσα στις καλύτερες ομάδες της λίγκας.

Θέλω να ρωτήσω το...

Μalik Beasley, πως μπορεί να αισθάνεται που τον επέλεξε το Denver με τόσους νεαρούς να παλεύουν για λεπτά, τα επόμενα τρία picks ανήκαν σε Indiana->Brooklyn, Atlanta και Charlotte->Sacramento, just saying..


Πρόβλεψη νικών: 44-38
Conference rank: 6-7
Division rank: 2-3

Teaser

Χαιρετίζουμε την παρουσία στο ρόστερ του Torrey Craig, που έχει στο βιογραφικό του τον τίτλο του MVP του πρωταθλήματος Νέας Ζηλανδίας(!) του 2016.
Κατά τ' άλλα υπάρχουν τόσοι αντιπαθητικοί (μπασκετικά) παίχτες στο ρόστερ που δεν μπορώ να στηρίξω περισσότερο
Για τον Γιόκιτς (που προφανώς δεν είναι στην παραπάνω κατηγορία) ας τα πούνε καλύτερα οι Σερβολάγνοι του φόρουμ

Τι αντιπαθητικοι; Νομιζω οι Nuggets είναι ονειρωξη καθε μπασκετικου.

Οι Nuggets ήταν άλλη ομάδα πέρυσι μετά την ανταλλαγή του Nurkic και την απελευθέρωση του Jokic, ο οποίος είναι προσωπικά top-5 παίκτης σε fun-to-watch. Μόνο ωραία πράγματα σκέφτομαι... ο Millsap είναι highly intelligent και παραμένει ακέραια ικανός, διατηρώντας το all-star potential του και ο Gary Harris θα είναι από την αρχή στον ρόλο που τον περιμένει, ελπίζουμε έχοντας δουλέψει κι άλλο στο σώμα του το καλοκαίρι με στόχο να βρίσκεται περισσότερο χρόνο στο παρκέ. Υπάρχει η μάχη στον άσσο, που λογικά -σκόπιμα θα διατηρηθεί σε όλη τη χρονιά από τον Malone, για λόγους υγιούς ανταγωνισμού ανάμεσα σε Murray και Mudiay (ήδη ακούγεται ότι ο Nelson θα κοπεί, μάλλον για να αποκτηθεί ο RJefferson)

Magic Jokson Θαυμάστε την ασίστ στον Harris στο 3:23.

Επιθετικά δεν έχουν πιάσει τα περσινά τρελά επίπεδα μετά την ένταξη του Jokic στην 5άδα αλλά μετά από ένα κακό ξεκίνημα έχει υπάρξει βελτίωση. Ο Millsap δεν έχει προσαρμοστεί ακόμα πλήρως και δεν μπορεί μεν να δώσει αυτά που είδαμε πέρσυ από τον Gallo αλλά η μεγάλη διαφορά μεταξύ τους είναι στην άμυνα.
Αυτή τη στιγμή το Denver είναι στη μέση του πίνακα του def rtg. και αν καταφέρει να μείνει εκεί με την αναμενόμενη βελτίωση της επίθεσης τότε δεν θα υπάρχει πρόβλημα για την εξασφάλιση των playoffs.
Οι Nuggets δέχονται πολύ λίγα σουτ στην ρακέτα τους (τα δεύτερα λιγότερα) αλλά τα θέματα της άμυνας έχουν να κάνουν με το μαρκάρισμα στο τρίποντο. Δέχονται 12 εύστοχα τρίποντα ανά αγώνα (4η χειρότερη επίδοση) ενώ οι αντίπαλοι τους σουτάρουν με 38,5 % (5η χειρότερη επίδοση).

Κατά τα άλλα #ερχόμαστε

Άστοχος γενικά χτες, ήταν η βραδιά του JamalοΜάρη εξ' άλλου, αλλά είχε αυτό το gem:



Οι Nuggets κουτουλούσαν μεταξύ τους, επόμενο βέβαια αφού βρέθηκαν στην ίδια πεντάδα τρία κριάρια μαζί (Plumlee-Faried-Juancho) που είχαν να δουν 20λεπτο κι εγώ δεν ξέρω από πότε.

Καρίερ χάι

Iσοφάρισε το καρίερ χάι.

Aπό 14/17 fga. Χρειαζόμαστε να πάρει το ρόλο που του αρμόζει.

Το ρόλο που του αρμόζει έχει προς το παρόν, αν και κάνει βήματα προόδου στο να γίνει επιτέλους πιο aggressive.

Εγώ πιστεύω ότι είναι δύσκολο στην υπάρχουσα ομάδα να δούμε τις πραγματικές του δυνατότητες. Αναφέρομαι κυρίως στην παρουσία των Murray και Barton που είναι ball dominators.
Το ένα θέμα έχει λυθεί με την αποφυγή συνύπαρξης στο παρκέ Barton-Harris, αλλά το άλλο συνεχίζει υφίσταται, αφού ο Murray είναι αρκετά αψυχολόγητος στις ενέργειες που παίρνει, επίσης είναι άνω του average shooting point guard, είναι αρκετά shooting PG για μένα.
Έχουμε δει αρκετές φορές τον Harris να μην είναι involved στο ξεκίνημα του παιχνιδιού, επειδή είναι ο παίκτης που τρώει στη μάπα τον σχηματισμό ως τριάρι και καταλήγει να κλείνεται στις γωνίες, πολλές φορές μη συμμετέχοντας καν στην επίθεση. Αυτό είναι που δεν αρμόζει στον Gary Harris. Έχει κάτι αρκετά κοντινό στον ρόλο του Otto Porter στους Wizards, αλλά το ballhandling του και το skill του στο drive, στο stop n shoot είναι πολύ ανώτερο για να περιορίζεται μένοντας στα φτερά για πολύ ώρα.
Ο Harris χρειάζεται να την σκάει περισσότερο.

Exposed χωρίς την κλάση / unselfishness του Γκαρή, 79 πόντους μέσο όρο στα δύο που έλειψε. Jamal Murray άντε στη Nova Scotia για lumberjack 3 μήνες μπας και λειτουργήσει τίποτα μες το κεφάλι σου.

Γλυκές αναμνήσεις, πριν 4 μέρες:

Τα μπέρδεψες λίγο

Μετά την περσινή "επιτυχία" του διδύμου Νούρκιτς-Γιοκιτς, ο Μαλόουν επέστρεψε τις τελευταίες εβδομάδες στο δίδυμο PF Jokic C Plumlee με ανάλογα αποτελέσματα... Κάθε σωστή ομάδα οφείλει να παίζει το νεαρό της αστέρι εκτός θέσης για να βολέψει τον κάθε Plumlee.

Είναι πραγματικά αστειο αυτο που κανει φετος ο Μαλοουν στον Jokic.

127-124 απέναντι στην OKC και αν βαριέστε να δείτε το παιχνίδι αξίζει τουλάχιστον να δείτε το 4ο δωδεκάλεπτο, το οποίο είχε τα πάντα. Η σάπιο 2nd unit της Οκλαχόμα έδωσε πνοή με την ενέργεια που έβγαλε και μείωσε τη διαφορά (-10) σε ένα παιχνίδι που έμοιαζε χαμένο, στη συνέχεια η είσοδος του PG που πήρε φωτιά μείωσε και άλλο το σκορ αλλά ο Murray απάνταγε στην άλλη μεριά εκμεταλλεύοντας τις αλλαγές στο pick & roll και παίζοντας στα πόδια τον Adams που πήγαινε επάνω του. Τα μεγάλα σουτ διαδέχονταν το ένα το άλλο και στο τέλος έγινε αυτό:



Κάποιος Westbrook κοιμήθηκε ολίγον.

Έξτρα



Υ.Γ: Ένας αμυντικογενής παίκτης στο φτερό μάλλον κρίνεται απαραίτητος για το Ντένβερ..

Ο τρόπος που έφυγε ο Χάρις από το γήπεδο μετά το buzzer beater 3ποντο ήταν λες και θα κατέβαινε να τον κυνηγήσει όλη η εξέδρα Θύμισε έξοδο παιχτών από ελληνικό "ελ κλάσικο" προ ολίγων ετών

Triple double. Σε 14.30. Ταχύτερο στην ιστορια του NBA.

Νikola Jokic