Η λεξη θρυλος ,ειδικα για τα κολλεγιακα του χρονια, ισως ειναι λιγη για να περιγραψει τα καταρθωματα του ψηλολιγνου αγοριου απο την Πενσιλβανια. Γιος προπονητη και παικτη μπασκετ, εμαθε απο πολυ μικρη ηλικια τα βασικα του αθληματος, εργασιομανης μεχρι αηδιας και gym freak περναγε ατελειωτες ωρες σουταροντας και ντριμπλαροντας ,καθως επιδιωκε την συνεχη βελτιωση του. Ο πατερας του καποτε ειπε ,οτι ενα απογευμα μετα το σχολειο ειχε βαλει 500 συνεχομενες βολες. Ισως υπερβολη, αλλα ενδεικτικο του ποσο προσπαθουσε καθημερινα για να γινει αυτο που εγινε. Aπαραμιλλο στυλ που καθηλωνε τους παντες, απιστευτες πασες, εκνευριστικα ευστοχο σουτ. Ο ιδιος παντως ειχε δηλωσει''ο καθενας μπορει να σουταρει,αυτο δεν ειναι τιποτα.Ο μεγαλος στοχος ειναι να κανεις ενα σοου για να ευχαριστησεις το κοινο'' .

ενα mix κυριως απο το ΝΒΑ αλλα και απο το κολλεγιο

Οταν ηρθε η ωρα να παει στο πανεπιστημιο , ο πατερας του το προσεφερε υποτροφια για το LSU, και του ειπε χαρακτηριστικα''αν δεν υπογραψεις,να μην ξαναερθεις σπιτι '' , οποτε ηταν μονοδρομος να παει στην Λουιζιανα. Οι πρωτοετεις τοτε, επαιζαν σε δικο τους πρωταθλημα , οπου ειχε το εξωπραγματικο 43.6 ppg. Η επομενη χρονια θα ηταν αυτη που θα εδειχνε πραγματικα ποσα ψαρια θα επιανε. Οι 43.8 για την δευτερη και 44.2 , 44.5 για τριτη και τεταρτη χρονια αντιστοιχα δειχνουν το τι οντως ηταν αληθινος και πως το μελλον του διαγραφοταν υπερλαμπρο. Εσπασε καθε ρεκορ σε καθε κατηγορια για σκοραρισμα, ρεκορ που κρατανε μεχρι σημερα, ενω δεν ειχε και το πλεονεκτημα του τριποντου που εχουν οι σημερινοι μπασκετμπολιστες. Πετυχε 28 (!!!) φορες πανω απο 50 ποντους (σε συνολικα 83 παιχνιδια) με αποκορυφωμα το παιχνιδι της εβδομης Φεβρουαριου του '70 με αντιπαλο την ομαδα του πανεπιστημιου της Αλαμπαμα οπου πετυχε 69 ποντους.


εδω φωτογραφια απο αλλο ιστορικο παιχνιδι με αντιπαλο το κεντακι 2 βδομαδες αργοτερα οπου πετυχε 64π


Ωστοσο κατηγορηθηκε οτι δεν ηταν ''νικητης'' αφου ποτε δεν κατορθωσε κατι σε ομαδικο επιπεδο αυτα τα 4 χρονια που επαιξε στο LSU(εκτος απο την πρωτη του χρονια,οπου εχασε μονο ενα παιχνιδι,αλλα ειπαμε ηταν ειδικες οι συνθηκες...) κατι που ουσιαστικα τον ακολουθησε σε ολη του την μπασκετικη καριερα. Xαρακτηριστικα ο Πατ Ραιλι τον ειχε αναφερει ως τον ''πιο υπερτιμημενο σουπερσταρ''


το πρωτο απο τα τεσσερα μερη ενος αφιερωματος στην κολλεγιακη καριερα του Πιτ. Αξιζει να τα δειτε και τα υπολοιπα.

Μετα τα 4 εκπληκτικα ,αλλα συναμα ατιτλα, χρονια στο κολλεγιο τo 1970 ηρθε η ωρα να γινει ντραφτ. Επιλεχτηκε στο νουμερο 3 απο τους Ατλαντα Χωκς, και υπεγραψε ενα απο τα μεγαλυτερα συμβολαια του πρωταθληματος της ταξης των 2 εκατ $ για 5 χρονια. Αυτο ειχε σαν αποτελεσμα οι παλαιοτεροι στην ομαδα να δυσανασχετησουν αρκετα , για αυτην την μεταχειριση... Με 23.2π και 4.4α ηταν δευτερος και στις δυο κατηγοριες στην ομαδα του, αλλα οι Χωκς ειχαν αρνητικο ρεκορ και χειροτερο κατα 12 ηττες σε σχεση με την προηγουμενη χρονια. Στα play offs οι αριθμοι του ηταν λιγο πιο κατω , αλλα με αρκετα χειροτερα ποσοστα, οποτε ο αποκλεισμος απο τους Νικς στον πρωτο γυρο ηταν φυσικο επακολουθο. Την επομενη σεζον ο Πιτ εχασε 16 παιχνιδια απο την σεζον λογω τραυματισμων, πραγμα που εδειξε να τον επηρεαζει καθως ηταν πεσμενος κατα 3 ποντους σε ΜΟ(ωστοσο εφτασε τις 6 ασιστ ανα παιχνιδι). Οι χωκς παλι βγηκαν νωρις εξω στα play offs με θυτες τους Σελτικς αυτη τη φορα να κερδιζουν με σχετικη ανεση 4 παιχνιδια , και να χανουν 2 με μικρες διαφορες.


Το 1972 ο Μαραβιτς εκτιναξε τους ΜΟ τους σε 26.1π (δευτερος πισω απο τον Χαντσον παλι ,που ειχε 27.1) και πρωτος σε ασιστ με 6.9 που ηταν και ρεκορ καριερας βοηθωντας τους Χωκς να φτασουν στο 46-36, ενω εγινε πρωτη φορα all star . Στην ποστ σιζον , η ιστορια επαναληφθηκε με τους Σελτικς να κερδιζουν με 4-2 τελικως, αφου προηγουμενως ειχαν ισοφαριστει σε 2-2 και κερδισαν δυσκολα στο 5ο παιχνιδι. Στην τελευταια του χρονια στην Ατλαντα εκανε την καλυτερη του χρονια οσον αφορα το σκοραρισμα (27.1 , δευτερος πισω απο τον Μακαντου) εγινε παλι all star, αλλα οδηγησε στη χειροτερη της χρονια ,επι των ημερων του, την Ατλαντα με 35-47 ρεκορ που δεν ηταν ικανο να τους βαλει στο play offs. Ο Χαντσον ειχε δηλωσει '' Απο πλευρας ταλεντου ο Πιτ ειναι καλυτερος που εχει παιξει ποτε μπασκετ.Αλλα παντα, ο,τι και να κανει , θα ειναι loser, αυτη ειναι η κληρονομια του. Ποτε δεν εμοιαζε ευκολο να εισαι ο Πιτ Μαραβιτς ''

H σεζον 1974-1975 θα τον βρει να αγωνιζεται για την νεα ομαδα του ΝΒΑ τους Νew Orleans Jazz. H επιλογη θεωρητικα (αλλα και πρακτικα ηταν η καλυτερη) καθως ο Πιτ ειχε ανδρωθει μπασκετικα στην Λουιζιανα. Η πρωτη του χρονια ηταν αρκετα δυσκολη , εχοντας την δευτερη χειροτερη σεζον του για το σκοραρισμα(21.5) αλλα και το χειροτερο ποσοστο στη καριερα του με 41.9%, ομως ειχε και 6.2α και 5.3ρ. Η ομαδα τελειωσε την σεζον με 23-59 κατακτωντας την τελευταια θεση στο πρωταθλημα. Σε ανυποπτη στιγμη μεσα στη χρονια ειχε δηλωσει οτι ''δεν θελω να παιξω 10 χρονια μπασκετ και να πεθανω στα 40 απο καρδιακη προσβολη''.Ανατριχιαστικο αν σκεφτουμε τι ακολουθησε....



Την δευτερη του χρονια στην Νεα Ορλεανη βελτιωσε αισθητα και το ποσοστο του (46%) και τον ΜΟ ποντων του ο οποιος εφτασε στους 25.9 αλλα στις αλλες δυο κατηγοριες υπηρξε πτωση. Οι ΜΟ του βοηθησαν σημαντικα στις +15 νικες των Τζαζ σε σχεση με την προηγουμενη χρονια, αλλα και παλι δεν αρκουσαν για να εξασφαλισουν μια θεση στα play off. Ταυτοχρονα εχασε και 20 παιχνιδια αφου διαφοροι μικροτραυματισμοι ειχαν αρχισει να κανουν την εμφανιση τους. Η χρονια που θα ακολουθουσε θα ηταν η καλυτερη για τον ''Πιστολ''. Πρωτος σκορερ της λιγκας με 31.1 ποντους και 43.3% σε 73 αγωνες , ενω σημειωσε 40+ ποντους σε 13 παιχνιδια. Αναμφιβολα κορυφαια στιγμη οι 68 ποντοι απεναντι στους Νικς και κυριως απεναντι στον Φραζιερ, ο οποιος ηταν γνωστος για τις αμυντικες του ικανοτητες


καλαθι καλαθι οι ποντοι του ,σε αυτον τον αγωνα

Εγινε παλι all star, ενω ηταν δευτερη συνεχομενη χρονια στην All-NBA First Team. Παρ'ολα αυτα το κοντερ εγραψε -3 (35-47 δηλαδη) και για αυτο υπηρχε διασπαρτη μια γκρινια οτι ο Μαραβιτς αν και ιδιαιτερως χαρισματικος και θεαματικος επαιζε μοναχα για τον εαυτο του και ηταν πανω απο το συνολο. Πραγματα που ποτε ο ιδιος δεν αρνηθηκε. Τη σεζον 77-78 οι τραυματισμοι αρχισαν να γινονται εντονοτεροι (μαλιστα ο ενας ηταν εξαιτιας του τροπου παιξιματος ,καθως προσπαθησε να βγαλει πασα κατω απο τα ποδια ενω ηταν στον αερα σχεδον απο τα 20 μετρα, προσγειωθηκε ατσαλα, και ποτε δεν ηταν ο ιδιος μετα απο αυτο )και τον αναγκασαν να παιξει μολις σε 50 παιχνιδια στα οποια κατορθωσε να εχει ΜΟ 27 ποντους και 6.7 ασιστς. Η ομαδα τελειωσε την σεζον με 39-43 αλλα και παλι εμεινε εκτος απο την post season για δυο νικες. Ο ιδιος εγινε και παλι all star



H Καριερα του πλεον ,ειχε παρει την κατιουσα για τα καλα, αφου οι τραυματισμοι δεν ελεγαν να τον αφησουν ,επαιξε 49 παιχνιδια αυτη τη φορα με 22.6π , αλλα τα γονατα του ηταν εμφανως καταπονημενα και τον εκαναν να παιζει με δυο ταχυτητες κατω . Οι Τζαζ δεν μπορεσαν να καλυψουν το κενο του και ετσι το 26-56 φαινεται να ηρθε φυσιολογικα.
Το 79-80 οι Τζαζ αφου δεν ειχαν ιδιαιτερη αποδοχη απο το κοινο της Νεας Ορλεανης μετακομισαν στο Σολτ Λεικ Σιτι της Γιουτα. Εκει επαιξε 17 παιχνιδια καθως ο προπονητης του τον ειχε στον παγκο κανοντας του γυμνασια . Ακομα και με σπασμενο ηθικο αλλα και κατεστραμενα ποδια ειχε ΜΟ 17 ποντους μεχρι τον Γεναρη οποτε τον αφησαν ελευθερο. Υπογραφτηκε απο τους Σελτικς σχεδον αμεσως για να πλαισιωσει με την εμπειρια του καποιον...Λαρι Μπερντ. Σε 26 παιχνιδια ειχε 11.5 ποντους και γενικοτερα εκανε φιλοτιμες προσπαθειες να βοηθησει , εχοντας που και που καποια ξεσπασματα. Οι Σελτικς κερδισαν την Ατλαντικ και πηγαν στα play offs με τον Πιτ να ξαναπαιζει σε ποστ σιζον πρωτη φορα μετα το 73,αλλα εχασαν στα τελικα της ανατολης ευκολα απο τους Σιξερς με 4-1.
Αυτη ηταν και η τελευταια χρονια που επαιξε μπασκετ καθως το πηρε αποφαση οτι το πληρωμα του χρονου ειχε ερθει και ποτε δεν θα μπορουσε να παιξει στα προηγουμενα επιπεδα. Ετσι το πρωτο σκελος της προφητειας εβγαινε αφου σταματησε το μπασκετ μετα απο 10 σεζον στο ΝΒΑ.



Εχοντας μαθει μια ζωη να ειναι στα γυμναστηρια και στα γηπεδα ηταν επομενο οτι θα ηταν δυσκολη η αλλαγη. Ηδη λογω των τραυματισμων του ειχε αρχισει το ποτο, αλλα το προβλημα ενταθηκε οταν σταματησε το μπασκετ. Για δυο χρονια περιπου ειχε απομονωθει και εψαχνε οτι μεταφυσικο μπορει να βαλει ο ανθρωπινος νους(απο εξωγηινους μεχρι δεν ξερω και εγω τι) , μεχρι που ,συμφωνα με τα λεγομενα του εμφανιστηκε ο Χριστος και μπηκε παλι στον ισιο δρομο, ενω επισης σταματησε το ποτο και εγινε χορτοφαγος.
Επειτα ξανασχοληθηκε με το Μπασκετ φτιαχνοντας μερικα φιλμακια με διαφορες βασικες ασκησεις γυρω απο το αθλημα, τα οποια μπορειτε να τα βρειτε εδω (κλικ πανω στο βιντεο για να σας ανοιξει στο γιουτουμπ γιατι το εμπεντ δεν το αφηνει)
Στις 5 Ιανουαριου του 1988 ο Μαραβιτς ολοκληρωνε την προφητεια του και επεσε νεκρος απο καρδιακη προσβολη σε ηλικια 40 ετων , κανοντας αυτο που εκανε ολη του τη ζωη.Παιζοντας μπασκετ.

Φοβερο post...Συγχαρητηρια...Μεγαλος σουτερ...

Μπράβο Άρη σε παραδέχομαι...Το άξιζε ο αγρότης...

αμα τον ξαναπεις αγροτη θα
Να σας ευχαριστησω και να ζητησω συγνωμη για παραληψεις που μπορει να υπαρχουν , παρ'ολο που βγγηκε σεντονι το ποστ

Ωραίο αφιέρωμα για έναν παίχτη που έφυγε νωρίς και από τα γήπεδα και από τη ζωή.

Well done pierce.

καλη δουλεια!αν θυμαμαι καλα γυρω στο 90 ειχε βγει και ταινια με αφορμη τα κολεγιακα του χρονια και ηταν πολυ καλη.

Μετά από καιρό ένα αφιέρωμα. Ωραίος (αν και δεν περίμενα να το ολοκληρώσεις τόσο γρήγορα).
Παρότι η καριέρα του Πίστολ θα μπορούσε να είναι υπό προϋποθέσεις καλύτερη-τουλάχιστον σε ομαδικές διακρίσεις, ο βαθμός πρωτοπορίας του στο άθλημα ήταν τεράστιος. Όπως κάποτε είπε ένας (μου διαφεύγει ποιος), ο Μάραβιτς ήταν η ομάδα των Γκλομπτρότερς συγκεντρωμένη σε ένα πρόσωπο.

Nice work !

Ωραιο αφιερωμα pierce,good job

Kαταπληκτικό πίρσι.

Η καριέρα του Μάραβιτς είναι, αν όχι η χειρότερη, μακράν από τις χειρότερες σε σούπερσταρ επίπεδο. Αν και έσπασε όλα τα ρεκόρ στο κολλέγιο, οι νίκες ερχόντουσαν με το ζόρι, ενώ τους ήδη μπερδεμένους Χοκς τους μπέρδεψε ακόμη περισσότερο. Στην ανταγωνιστική Δύση των 70's, η Ατλάντα, ήταν ο αδύναμος κρίκος χωρίς πλέον να μπορούν να έχουν πορεία αντίστοιχη αυτής πριν δέκα χρόνια. Το μοναδικό που δεν μπορεί να του χρεωθεί είναι η πορεία των Τζαζ που σαν expansion ομάδα ήταν δεδομένο ότι θα αργούσε να βρεί το δρόμο της.

Ο μεγαλυτερος παιχτης στην ιστορια του κολλεγιακου μπασκετ Στο ΝΒΑ δυστηχως δεν εκανε την μεγαλη καριερα που ολοι περημεναν αλλα τον Φεβρουαριο του 1977 το παιχνιδι απεναντι στους Νικς που εβαλε 68 ποντους με την φανελα των τοτε Νιου Ορλεανς Τζαζ(μετεπειτα Γιουτα Τζαζ) ειναι ενα μικρο δειγμα απο το τι μπορουσε να κανει αυτο το "φαινομενο" του μπασκετ και οποιος εχει δει το παιχνιδι καταλαβαινει τι εννοω.

Έχω μια σοβαρή ένσταση στο ότι ο Μάραβιτς είναι ο κορυφαίος όλων των εποχών στο κολλεγιακό (παρότι γνωρίζω ότι ένα πρόσφατο δημοψήφισμα σε αθλητικό κανάλι τον έφερε επίσης στο #1) και νομίζω ότι καταλαβαίνεις ποια είναι: Όσο κι αν οι τίτλοι δεν αποτελούν από μόνοι τους κριτήριο για την ανάδειξη του κορυφαίου, δε μου είναι δυνατό να δώσω τον τίτλο σε έναν παίκτη που δεν έφτασε ποτέ έστω στους 8 του NCAA. Το ότι είναι ο μεγαλύτερος σκόρερ (τουλάχιστον σε κολλέγια πρώτης κατηγορίας) δεν αμφισβητείται, αλλά παίκτης; Για εμένα, πχ, τα νούμερα καριέρας του (44.2/6.4/5.1, 44% ε.π), αν και διαστημικά, δε φαίνονται καλύτερα του Ρόμπερτσον (33.8/15.2/περ.7.0, 54% εντός παιδιάς), κι ο Ρόμπερτσον έχει φτάσει σε φάιναλ φορ.

Προσωπική μου επιλογή είναι ο Τζαμπάρ: Ομαδικά κυριάρχησε όσο κυριάρχησε στατιστικά ο Πίστολ και στατιστικά κυριάρχησε πολύ περισσότερο απ'όσο κυριάρχησε ομαδικά ο Μάραβιτς. Είχε δηλαδή καλύτερο συνδυασμό ομαδικής και ατομικής καριέρας (και τον καλύτερο, πιστεύω, όλων των εποχών).

ΥΓ. Όσοι ενδιαφέρεστε, αναζητήστε τα τελευταία βιογραφικά του βιβλία. Ένα πολύ καλό είναι το Maravich των Φέντερμαν-Τέριλ, το οποίο περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τα καλύτερα παιχνίδια της ΝΒΑ καριέρας του και τα game-by-game στατιστικά του στο NCAA.

Nα σου πω οτι σε αλλο δημοψηφισμα βγηκε ο Τζαμπαρ που στο UCLA εκανε και αυτος πολλα μεγαλα ματς.Κοιταξε αν πρεπει να βαλουμε και τα final-four ναι εχεις δικιο αλλα να σου πω την αληθεια ειναι λιγο διαφορετικη η αξιολογηση της καριερας ενος παιχτη στο ΝCAA και αλλη στο ΝΒΑ γιατι ειναι και λιγοτερα τα χρονια στο κολλεγιακο μπασκετ σε αντιθεση με το ΝΒΑ.Για τον Τζαμπαρ στο ΝΒΑ ο συνδιασμος που παραθετεις με βρησκει συμφωνο ειναι πετυχημενος περισσοτερο απο οποιονδηποτε αλλον παιχτη αλλα στο κολλεγιακο?Ας σταθουμε οτι ο Μαραβιτς το σημαδεψε πιο πολυ το κολλεγιακο μπασκετ και οι αρηθμοι του ειδηκα στο σκοραρησμα ειναι απο αλλον πλανητη.Δεν θα συμφωνησω ουτε θα διαφωνησω.Δεκτη η παρατηρηση σου.Σε καθε περηπτωση "στεκει".Στο ΝΒΑ και εγω τα στανταρ που βαζω σε καριερες παιχτων ειναι πανομοιοτηπα με αυτα που αναφερεις αλλα στο ΝCAA δεν ειναι το ιδιο.

οι 68 του ήταν πράγματι στο 124-107 με την Νέα Υόρκη και είναι εκπληκτικό διότι είχε αντίπαλο τον Φρέζιερ

πάντως παρότι μέγας δεξιοτέχνης δεν μου άρεσε καθόλου ο τρόπος που έπαιζε και αυτό φαίνεται από την τύχη που είχαν οι ομάδες του

όσο για το "ο κορυφαίος όλων των εποχών στο κολλεγιακό" απλά απαράδεκτο ως συμπέρασμα, εκτός και αν το μόνο κριτήριο είναι οι πόντοι που σημειώνει κάποιος...
κορυφαίος σκόρερ; ίσως με βάση την παραγωγή πόντων αλλά σημασία έχουν και τα ποσοστά
π.χ αυτός είναι και ο λόγος που ο Γκάλης θεωρείτε ο κορυφαίος σκόρερ όλων των εποχών στην Ευρώπη (συνδυασμός παραγωγής/ποσοστού ευστοχίας)

Φιλε sarounas οσο και απαραδεκτο και να το θεωρεις στην Αμερικη (μπορει και αδηκως) θεωρειται ο κορυφαίος όλων των εποχών στο NCAA στο μεγαλυτερο ποσοστο με μονο "αμφησβητια" τον Καριμ..Ασφαλως και ο Τζαμπαρ μπορει να δικαουται τον τιτλο.

ναι βρε συ, γι' αυτό λέω απαράδεκτο
δεν καταλαβαίνω το σκεπτικό τους

βέβαια σε αυτές τις περιπτώσεις η προσωπική ιστορία (τραγική φιγούρα) σίγουρα έχει βάλει το χεράκι της...

Εγώ, πάλι, Α&Κ, κρίνω με αρκετά παρόμοιο τρόπο το NCAA και το NBA (αυτά που έλεγα περί συνδυασμού ατομικών και ομαδικών στατιστικών του Καρίμ τα ανέφερα για το NCAA, μιας και στο ΝΒΑ, η σύγκριση με το Μάραβιτς ουσιαστικά δεν υφίσταται). Για εμένα, το κάτι λιγότερο από 44% με το οποίο σούταρε ο Πιτ, αποτελεί ένα ποσοστό που θα μπορούσε να είναι υψηλότερο αν δεν έπαιρνε σουτ από κάθε πιθανή και απίθανη γωνία και απόσταση. Αν, δηλαδή, ήταν λιγότερο gunner. Σε ένα παιχνίδι, πχ, με το Κεντάκι, είχε 52 πόντους, αλλά με 19/51 σουτ. Στο επόμενο με το Βάντερμπιλτ είχε 54, αλλά με 22/57. Αυτά δεν είναι για εμένα καλά παιχνίδια. Είναι ο ορισμός του ότι αν σουτάρεις πολύ θα σκοράρεις και πολύ.

Βεβαίως, είχε και πολύ καλύτερα από αυτά. Και δέχομαι το επιχείρημα ότι δεν είχε συμπαίκτες όπως και το ότι τα νούμερά του θα ήταν ακόμη υψηλότερα αν υπήρχαν τρίποντα (ποιος ξέρει, ίσως να κέρδιζε κι η ομάδα του μερικά κρίσιμα παιχνίδια περισσότερα έτσι και να με έπειθε περισσότερο).

Καλα κανεις και το δεχεσαι γιατι αλλιως θα ετρωγε και κραξημο αν ειχε και καλυτερους συμπαικτες και επαιρνε 50+ προσπαθειες.Για τον Καριμ τον εκρινα γενικα ως ΝΒΑ καριερα και οχι σε συγκρηση με τον "Πιστολ".

http://www.youtube.com/watch?v=n8qUZILi8IM...feature=related
Πριν τρια χρονια ειχα φερει δυο ματς απο το κολλεγιο της Λουιζιανα του "Θεου" Πιστολ απο την Αμερικη.
Αλλα θελω πολλα ακομα τι να κανουν μονο δυο!
Το νουμερο 23 το φορεσε και το τιμησε πρωτος εστω και στο κολλεγιο το φαινομενο Πιτ Μαραβιτς.
Πολλοι ξερουν οτι ο Λεμπρον φορεσε το 23 γιατι ειχε ινδαλμα τον Τζορνταν.
Ο Τζορνταν το φορεσε γιατι αραγε?Ειχε και αυτος καποιο ειδωλο!
Ποτε δεν εκανε καριερα στο ΝΒΑ.Ωστοσο οταν μιλαμε για ταλεντο και μονο ταλεντο=Μαραβιτς!!!!!!!!!
Ο Μπερντ ειναι ο μεγαλυτερος λευκος που εχει βγει.Αλλα δεν ειχε το ταλεντο του Μαραβιτς.
Ειναι απο τους πολυαγαπημενους μου παιχτες!!!!
Βεβαια στο ΝΒΑ εκανε μια τρυπα στο νερο και δεν ανταποκριθηκε στις προσδοκιες.Ολοι στο κολλεγιο εβλεπαν το ξεκινημα του κορυφαιου μπασκεμποληστα ολων των εποχων.Αλλα καμια σχεση,δεν ανταποκριθηκε.
Καποιοι ειπαν οτι το μεγαλυτερο ταλεντο ηταν ο Ματζικ.Οχι.Κανενας δεν ειχε σε skills το ταλεντο του Μαραβιτς ισως μονο ο Κομπι αλλα ειναι αλλο στυλ!

για το μαραβιτς ειχε βγει και ταινια που ηταν αφιερωμενη για τα κολεγιακα του χρονια και το πως ξεκινησε.
η ταινια ηταν πολυ ενδιαφερουσα την εχει δει κανεις?

καλησπερα σε ολους! χαιρομαι που σε καποια τοπικ οπως αυτο επικρατει ηρεμια , αγαπη για το μπασκετ και σοβαρες, τεκμηριωμενες αποψεις!
Πητ Μαραβιτς! ο πατριαρχης του showtime και ισως το πιο ατοφιο ταλεντο που βγηκε ποτε( σιγουρα το καλυτερο σε λευκη version)! την πρωτη φορα που διαβασα ιστορια για την ζωη του μου εκανε εντυπωση μια ιστορια που ελεγε οτι οταν ο πατερας του τον πηγαινε στην προπονηση με το αυτοκινητο, αυτος ντριπλαρε με την μπαλα εξω απο το παραθυρο( αληθεια ή μυθος?).
δεν ξερω εαν ηταν ο καλυτερος παικτης στην ιστορια του κολλεγιακου ή εαν θεωρηθηκε αποτυχημενος στο NBA, αλλα σιγουρα εχαιρε της εκτιμησης ολων των μεγαλων του μπασκετ στην εποχη του! βρειτε βιντεακι στο youtube οπου ο Αουερμπαχ απλα τον εκθειαζει σαν εξωπραγματικο τεχνιτη και απλα αναρωτηθειτε τι θα εκανε στην σημερινη εποχη!

Eιμαι μεγαλος φαν του Μαραβιτς και θεωρω οτι ειναι ο καλυτερος παιχτης που ειδε ποτε το κολλεγιακο μπασκετ(μαζι με τον Μπαιας) καθως εκανε απιστευτα πραγματα στο πανεπιστημιο της Λουιζιανα .Για καποιους βεβαια ο Τζαμπαρ ειναι ο κορυφαιος στην Ιστορια του Κολλεγιακου μπασκετ κυριως λογο πιο πετυχημενης καριερας απο τον Πιστολ.

Ομως στο ΝΒΑ δεν εκανε μεγαλη καριερα και μιλαμε για ενα παιχτη που ειχε φοντα για κορυφαιος ολων των εποχων.
Στην τεχνικη δεν το συζηταμε ηταν το κατι αλλο.Τα tricks που εκανε με την μπαλα ειδικα για εκεινη την εποχη ηταν απιστευτα.Μονο σε Γκετο και απο μαυρους streetballer μπορει να τα εβλεπε καποιος αυτα που εκανε ο Μαραβιτς.(και απο τον Αιβερσον που αυτα που κανει με την μπαλα ουτε ο Αλστον που ηταν παλια Streetballer δεν τα κανει)

Στην σημερινη εποχη δεν ξερω τι θα εκανε ουτε καν την δεκαετια του 90 αν βρισκοταν υποθετικα στο prime του και αυτο γιατι δεν ξερω ποσο καλος αθλητης θα μπορουσε να γινοταν καθως απο τα 90ς και μετα κατι τετοιο επαιζε/παιζει πολυ ρολο!
Παντως στις προσδοκιες που υπηρχαν για αυτον στο ΝΒΑ δεν ανταπεξηλθε.Δεν ειναι πολλοι παιχτες στην Ιστορια που απο 18-20 χρονων εδιναν εντυπωση οτι καποια στιγμη θα εφταναν σε σημειο να θεωρουνται GOAT candidate(υποψηφιοι για κορυφαιοι ολων των εποχων).Ο Μαραβιτς ηταν ενας απο αυτους ενω για παραδειγμα ο Τζορνταν δεν εδινε τετοια εντυπωση ειδικα ετσι οπως ηταν αγουρος στο Λανει στο Λυκειο.Ομως αυτος εφτασε στην κορυφη και οχι ο Πιτ.

Μεγαλης αποδοχης χαιρει σιγουρα ο Μαραβιτς και κυριως στην Αμερικη δεν το συζηταμε.

εγω δυστυχως γιατι περιμενα κατι πολυ καλυτερο. ειχαν βαλει εναν πιτσιρικα να τον υποδυθει στα παιδικα του χρονια και ηταν πραγματικα παναθλιος!!!!!!δε χανεις και τιποτα...

Μιας και υπαρχει τοπικ αφιερωμενο στον Πιστολ Πητ,ειπα να παραθεσω αυτο το αρθρο..
http://nba.fanhouse.com/2009/09/17/tip-off...eatest-showman/

Απορω με ενα πραγμα..αφου επικρατησε στο μπασκετ το ''δανειο'' baseball pass,γιατι δεν ''υιοθετηθηκε'' και το bowling pass..??
Ο Πιστολ εδειξε πως ειναι πολυ απλο,γρηγορο και αποτελεσματικο..

Aπλο το εκανε να φαινεται ο Μαραβιτς γιατι σιγουρα ειναι πιο δυσκολη απο την Μπειζμπολ πασα ειδικα να βγει ακριβειας.....Και σε τι δεν ηταν πρωτοπορος ο Πιστολ??.........ακομα και "στον προλογο" του Ντριμ Σεικ που τελειοποιησε ο Χακιμ....
Ισως το μεγαλυτερο ταλεντο που επαιξε ποτε μπασκετ ο Πιτ Μαραβιτς!

Επισης απο τους καλυτερους στα Tricks με την μπαλα του μπασκετ........Ο μεγαλυτερος Showman για μενα που επαιξε μπασκετ με 2ο τον Ματζικ Τζονσον.....αλλα ο Μαραβιτς ηταν σε αλλη στρατοσφαιρα σαν Ταλεντο!

Pistol Pete - The Life And Times Of Pete Maravich

Format: AVI
FileSize: 424 MB
Length: 1:07:28

via mixmakers.net

Ενα αρθρο για ενα μεγαλο παικτη που εφυγε αδικα και πεθανε σα χτες....


http://www.ageofbasketball.net/index.php?o...a&Itemid=87

Εβλεπα μικρος σε τοπικο καναλι μια ταινια που περιεγραφε τα σχολικα του χρονια. Κατα τη διαρκεια της αισθανομουν και εγω ταλενταρα. Και αναρωτιομουνα ποιος παιχτης ειναι αυτος και γιατι δε τον ξερω. Απο αυτη τη ταινια εμαθα το οχταρι με πολυ χαμηλα χτυμηματα της μπαλας γυρω απο τον εαυτο σου.

Εχω την αισθηση απο το διαβασμα γι αυτον οτι δουλεψε υπερβολικα για να κανει ολες αυτες τις περιεργες πασες. Απο μικρος ηταν δασκαλεμενος απο το πατερα του που τον ωθησε παρα πολυ στο μπασκετ. Επομενως ναι μεν μεγαλο ταλεντο, αλλα και παιδι που ο,τι και να γινοταν ειχε την προτροπη να ασχοληθει με το μπασκετ απο μικρος.

Δεινος σκορερ και πασερ, κατηγορηθηκε για ατομισμο που ειχε σαν αποτελεσμα τις λιγες συλλογικες διακρισεις. Ο αλκοολισμος τον εριξε, αλλα ο θρυλος του παραμενει και μας κανει να γραφουμε γι αυτον...