Για κατσε ρε φιλε..Ειπα εγω οτι δε βαζει λεφτα ο Γιαννακοπουλος??? Ή είπα οτι ξεκίνησε να τα βάζει τώρα που υπάρχουν οι Αγγελόπουλοι???? Και δε ξέρω με τι κριτήρια χαρακτηρίζεις παιδαρέλια δυο επιχειρηματίες με τεράστιο επιχειρηματικό μέγεθος..Εγώ ήθελα να σχολιάσω οτι τα λεφτα ειναι πολλα κ απορω αν τα βγάζουν οι ΚΑΕ..
Φαινεται σα να απαντας έτσι,στο βρόντο, που λενε και στο χωριό μου

Πιστευω οτι το μπασκετ ειναι ενα αθλημα για το οποιο δε μπορουν να γραφονται αποψεις.

Τί απόψεις? Σαν τη δικιά σου?
Για τις αιτιολογημένες απόψεις, τί λες?

A δηλαδη το συγκεριμενο φορουμ δεν εχει λογο υπαρξης συμφωνα με τα λεγομενα σου....
ετσι???

Αφού δεν μπορούν να γράφονται συνεπώς δεν μπορούν και να λέγονται...
Έτσι αφού πιστεύεις αυτό, στο παιχνίδι ο προπονητής δεν θα πρέπει να διαφωνεί με τον διαιτητή ακόμη και αν ο τελευταίος έχει λάθος, επειδή καθώς λες δεν πρέπει να γράφονται (λέγονται) οι απόψεις...
Αυτό θες να μας πεις??

Ο προπονητης και οποιος αλλος ειναι στο γηπεδο ειναι παρτ οφ δε γκειμ και εχουν καθε λογο, εως ενος σημειου (αποβολη κτλ.), να εχουν το λογο.

Εμεις πρεπει να βλεπουμε το γκειμ σκετο, αρκει. Δεν ειμαστε παρτ.

Και οι αιτιολογημενες, παλι αποψεις ειναι. Αποψεις που δεν αλλαζουν τιποτα, καμια ροη.

Το φορουμ εχει λογο υπαρξης. Δες ποσα οφτοπικ και ξυλο περιεχει!!

Το ιδιο πρεπει να ισχυει κ για το ποδοσφαιρο...ετσι????


Αμα ειναι να βλεπουμε μονο το γκειμ κ να μην σχολιαζουμε...τοτε να κλεισουν οοοολες οι εφημεριδες, ολοι οι αθλητικοι δημοσιοφραφοι να βρουν αλλες δουλειες κ εμεις να πηγαινουμε στο γηλεδο με μια καλτσα στο στομα για να μην μπορουμε να μιλησουμε...!



Πολυ αιτιολογημενη αποψη για της αποψεις!


Συμφωνα με τα λεγομενα σου...δεν πρεπει να λεγεται μπασκετφορουμ.gr αλλα οτιθεςναπειςεκτοςαπομπεσκεταποψεις.gr!!!

Για ολα τα σπορ με οπαδους.

Να κλεισουν ολες. Τυπικη, ψηχρη, ονομαστικη ενημερωση χωρις σχολια και μονο.
Οταν πας γηπεδο ειπαμε εισαι παρτ οφ δε γκειμ. Κανεις οτι θες.

Παρα πολυ θα ελεγα.

Το ονομα δεν πρεπει να ειναι κατι αντιπροσωπευτικο. Αλλωστε τα πιο επιτυχημενα σαιτ ειναι αυτα που επιλεγουν να ακολουθησουν νεες ιδεες.

Τι πίνεις ρε γίγαντα; Δώσε μας κι εμάς να τα δούμε όλα ισοπεδωμένα όπως κι εσύ!!!!
Δεν είναι τόσο απόλυτα τα πράγματα(ή άσπρο ή μαύρο) όσο το avatar σου...

Η διαφορά είναι στον πρόεδρο και στον προπονητή και εξηγώ...

Γιαννακόπουλαίοι. Δίνουν χρήματα για μεταγραφές αλλα ψωνίζουν μόνο οτι θέλει ο Ζότς.
Αγγελοπουλαίοι. Δίνουν και περισσότερα χρήματα για μεταγραφές αλλα ψωνίζουν και δικούς τους παίκτες που διαλέγουν οι ίδιοι χωρίς να έχουν ρωτήσει τον προπονητή η έχοντας την απαίτηση να τους βρεί χώρο στην 5αδα.

Ομπράντοβιτς. Πολύ καλός προπονητής.
Γιαννάκης. Μέτριος προπονητής.

Δεν νομίζω πως χρειάζονται κι άλλες εξηγήσεις για το που εστιάζονται οι πραγματικές διαφορές.
Ο ΟΣΦΠ ειδικά φέτος έχει καλύτερους παίκτες. Όχι σε όλες τις θέσεις αλλα στο σύνολο. Είναι κρίμα να βλέπω το κοουτσάρισμα του Γιαννάκη. Βέβαια ευτυχώς που κάθεται στον πάγκο σας γιατι αν καθόταν ένας Μεσίνα δύσκολα θα τα παίρναμε τα πρωταθλήματα.

Οι Αγγελοπουλαίοι επεμβαίνουν στις μεταγραφές αλλα και στα προπονητικά θέματα της ομάδος. Το αγαπάνε το μπάσκετ έχω ακούσει. Το λάθος τους όμως είναι πως ανακατεύονται εκει που δεν πρέπει.
Είναι ένας απο τους λόγους που δεν έγινε και πρόταση στον Μεσίνα πριν πάει στην Ρεάλ. Με τον Μεσίνα οι Αγγελοπουλαίοι δεν θα μπορούσαν να φέρουν τους ΝΒΑ'ers που αρέσκονται να φέρνουν κάθε χρόνο.
Οι μεταγραφές είναι αυστηρώς του προπονητή και όχι του προέδρου.

Αν το καταλάβουν αυτό οι προεδροι του ΟΣΦΠ και φέρουν και έναν καταξιωμένο προπονητή και του δώσουν την ομάδα εν λευκό (όπως ακριβώς έκανε και ο Γιαννακόπουλος με τον Ομπράντοβιτς) τότε μόνο ο Ολυμπιακός θα ξεφύγει απο τον ΠΑΟ.

Μην ξεχνάμε και εμάς τους Παναθηναικούς όταν είχατε για χρόνια τον Ιωαννίδη με τον δικό σας μπασκετικό κορμό πόσα χρόνια κάναμε για να σας ξεπεράσουμε. Και πόσα λάθη κάναμε αλλάζοντας παίκτες συνέχεια και προπονητές ενώ οι πρόεδροι έσκαγαν και πολλά χρήματα για όλα αυτά.

Πιστεύω πως είναι τόσο απλό...

Επισης θα εστιαζα πολυ και σ'αυτα που αναφερονται στο παρακατω αρθρο..
http://www.sport-fm.gr/article/210456

Η μεγάλη διαφορά των δύο «αιωνίων»


Η αλήθεια είναι πως Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός μέχρι τώρα δεν ικανοποιούν με τις εμφανίσεις τους και δεν παίζουν μπάσκετ ανάλογο της ποιότητας και του ρόστερ τους. Σημασία βέβαια δεν έχει να το κάνουν τώρα, αλλά σε δύο μήνες, όταν και θα αρχίσουν τα κρίσιμα ματς, αρχής γενομένης από τον τελικό του Κυπέλλου (20 Φεβρουαρίου). Η μεγάλη διαφορά ανάμεσα στους δύο «αιώνιους» βρίσκεται εκτός αγωνιστικού χώρου και εντοπίζεται στην κερκίδα και τη συμπεριφορά της. Από τη μία ο Παναθηναϊκός έχει την απόλυτη εμπιστοσύνη του κόσμου του και από την άλλη ο Ολυμπιακός δείχνει να μην έχει «κερδίσει» ακόμη τους δικούς του φιλάθλους.

Ο Παναθηναϊκός έχασε πριν από μία εβδομάδα σε ένα καθοριστικό παιχνίδι Ευρωλίγκας από τη Ρεάλ Μαδρίτης κάνοντας άσχημη εμφάνιση. Απομονώνοντας το κλίμα στις κερκίδες και μη γνωρίζοντας κάποιος τι γινόταν εντός παρκέ, όπου οι Ισπανοί (άσχετα από τη βοήθεια της διαιτησίας) ήταν καλύτεροι, θα θεωρούσε πως οι «πράσινοι» οδεύουν σε ένα θρίαμβο. Το χειροκρότημα ήταν ζεστό ακόμη και με τη λήξη της συνάντησης, το αποτέλεσμα της οποίας πιθανότατα θα αφήσει τον Παναθηναϊκό στη δεύτερη θέση ορθώνοντας εμπόδια στο δρόμο του προς το φάιναλ φορ του Παρισιού.

Αντίθετα, στην κερκίδα του Ολυμπιακού μονίμως μυρίζει... μπαρούτι. Η γκρίνια στις κερκίδες δεν λείπει όχι μόνο όταν η ομάδα βρίσκεται πίσω στο σκορ, αλλά κι όταν έχει ένα «νεκρό» διάστημα επιτρέποντας στον αντίπαλο να πλησιάσει. Οι παίκτες βρίσκονται υπό διαρκή κρίση και περισσότερο από όλους ο Παναγιώτης Γιαννάκης, ο οποίος είναι μονίμως στο στόχαστρο και του χρεώνεται από τον κόσμο σχεδόν ολόκληρο το βάρος της ευθύνης ενός αρνητικού αποτελέσματος.

Ασφαλώς ούτε οι «πράσινοι» οπαδοί είναι... τρελοί, ούτε οι «ερυθρόλευκοι» γεννημένοι για να γκρινιάζουν. Η ψυχολογία της κερκίδας είναι κάτι που «χτίζεται» με το χρόνο και αποτελεί απόρροια όσων έχουν προηγηθεί.

Ο φίλος του Παναθηναϊκού νιώθει ευγνωμοσύνη απέναντι στην ομάδα μπάσκετ, η οποία του πρόσφερε την τελευταία δεκαετία ένα... καταφύγιο χαράς και μία έτοιμη απάντηση στην καζούρα των αντιπάλων για τις αποτυχίες του ποδοσφαιρικού τμήματος. Γνωρίζει καλά πως παρά τις ήττες που μοιραία θα γνωρίσει η ομάδα του και τις κακές εμφανίσεις που θα πραγματοποιήσει, βρίσκεται σε στιβαρά χέρια, που εγγυώνται την επιτυχία. Κανείς δεν διανοείται όχι να αποδοκιμάσει, αλλά έστω και να ασκήσει κριτική στον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ο οποίος απολαμβάνει το... αλάθητο. Όλα αυτά είναι βέβαια παράπλευρα κέρδη των τίτλων που έχει κατακτήσει ο Παναθηναϊκός όλα αυτά τα χρόνια.

Όπως παράπλευρη απώλεια της έλλειψης τίτλων στις τάξεις του Ολυμπιακού είναι η αμφισβήτηση. Ο καλομαθημένος από την κυριαρχία στο ποδόσφαιρο φίλος των «ερυθρόλευκων» δεν αντέχει να βλέπει την ομάδα του να κοιτά συνεχώς την πλάτη του Παναθηναϊκού. Η υπομονή του έχει εξαντληθεί και ζητεί ή μάλλον απαιτεί τίτλο εδώ και τώρα. Οτιδήποτε λιγότερο συνιστά αποτυχία. Οι εκάστοτε παίκτες ή προπονητές της ομάδας καλούνται όχι απλώς να βάλουν τέλος στην αυτοκρατορία του Παναθηναϊκού, αλλά και να σηκώσουν στους όμως τους όλο αυτό το ψυχολογικό βάρος, παρότι δεν ευθύνονται-τουλάχιστον για το μεγαλύτερο μέρος-των άγονων χρόνων.

Κι επειδή η ψυχολογία διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στους αγώνες που κρίνουν τίτλους, σε αυτό το κομμάτι ο Παναθηναϊκός έχει πλεονέκτημα έναντι του Ολυμπιακού.

αν είναι έτσι όπως τα λες τα πράγματα, τότε με το να αλλάξουν στυλ ενδέχεται να πάψουν να κάνουν αυτό που κάνουν με τόσο πάθος, και αυτό, εγώ προσωπικά, δεν το θέλω..
Εγώ χαίρομαι που έχω προέδρους που μοιράζονται την αγάπη μου για την ομάδα και για το παιχνίδι, και θεωρώ πως δεν υπάρχει μόνο μια συνταγή για την επιτυχία. Αν αγαπάς αυτό που κάνεις, πάντα βρίσκεις το τρόπο σου, ακολουθώντας τον δικό σου δρόμο!