με καποιο τροπο πρεπει να διωξουν το βουγιασιτς οι λεικερς οπως καναν και με το ραντμανοβιτς..δεν γινεται να πιανει τζαμπα μια θεση στο παγκο τους..το παλικαρι απο μπασκετ ειναι 0..στους τελικους αμα παιζει αλλαγη του μπραιαντ σωθηκαν οι λεικερς..

παιδια επειδη με πηρε ο υπνος και ειδα μονο τα τελευταια 3 λεπτα του αγωνα θελω να ρωτησω κατι .... οι suns ειχαν χαμηλο ποσοστο τριποντων κατα την διαρκεια του αγωνα ??? γιατι αυτο που με εκνευρισε ηταν οτι ενω ηταν στο 1:50 δεν επερνε κανεις την ευθυνη να ριξει τριποντο και παλευαν κατω απο την μπασκετα με τους οργανωμενους lakers... οπως και να εχει μια χαρα πορεια ειχαμε ! αντε του χρονου θα το παρουμε !!

Καλη σειρα,με εξεραιση τα δυο πρωτα ματς εβγαλε ανταγωνιστηκα παιχνιδια,ειδικα το 5ο παιχνιδι ηταν επικο.Απο τους Λεικερς δεδομενου οτι ο Κομπι ηταν ο γνωστος Κομπι,mvp της σειρας ηταν ο Οντομ.Ηταν σαν ενας ακομα πλει μεικερ μεσα στο γηπεδο πασαρε καταπληκτηκα ειδικα με την ζωνη που ειχε στησει ο αλλος ηταν πολυ χρησιμος.Επισης ηταν καταπληκτικος εκτος απο την δημιουργια κ στον εκτελεστικο τομεα αλλα για μια ακομα φορα επαιξε υπεροχη αμυνα.Ο Κομπι ηταν ο γνωστος ηγετης που οργιασε για ενα ακομα ματς στην επιθεση κανωντας σκορ χωρις να σπαταλα προσπαθειες.
Ακομα ενας αθορυβος Αρτεστ εκανε πολυ δουλεια πισω εσβησε τον Ριτσανσον κ εκλεινε πολυ γρηγορα χαμηλα για να κλεισει τις δυεισδυσεις.Ο Φισερ πελαγωσε απο το Νας αλλα εδωσε λυσεις μπροστα.μεγαλη απογοητευση των LA ο Γκασολ...Στην αμυνα ηταν τραγικος κ στην επιθεση δεν εδωσε τα αναμενομενα.Φταει κ ο φιλ που αμυντηκα δεν τον προστατεψε κ επεφτε συνεχεια πανω στον Νας κ δεν ηξερε απο που να φυλαχτει.Ο Μπαινουμ φορτωνωταν συνεχεια με φαουλ.ΚΑλη κινηση του Φιλ που εβγαλε απο την ναφθαλινη τον Βουγιασιτς για να αντιμετωπισει την ζωνη,εβαλε καποια σουτ,ενω πιεζε πολυ στην μπαλα κ τον Ντραγκιτς.πολυτιμες βοηθειες ο Μπραουν.
Τωρα οι Σανς απο την αλλη πολυ προβλεψιμη στην τακτικη τους,πισω ταμπουρι ζωνη χωρις κανενα απολυτως τρικ.Συγκλονιστηκος ο Νας μεγαλα ματς,ο ριτσανσον αρνητικος ηταν κατω του μετριου γενικα στην σειρα,ο Χιλ προσπαθησε πισω,ο Φραι απεδειξε οτι δεν ειναι ο ψηλος που μπορει να στηριχτει μια ομαδα για την υπερβαση,ο Αμαρε καλουτσικη σειρα αλλα χωρις να κανει την προσωπικη του υπερβαση,οι Λοπεζ-Αουντσον φιλοτιμοι αλλα μεχρι εκει.Μπαρμποσα-Ντραγκιτς βοηθησαν χωρις τιποτα το ιδιαιτερο.

Eνα πραγματακι θα πω για τη σειρα.Καλος ο Οντομ με το all around παιχνιδι του,καλος ο Γκασολ με την ποιοτητα του και την αποτελεσματικοτητα του,καλος ο Φισερ με την εμπειρια του,καλος ο Ρον με την αμυνα του και τα hustle plays αλλα πραγματικο respect μονο στον μοναδικο Κομπι.Αυτη τη στιγμη αγγιζει τη τελειοτητα ο τυπος...

Η ηττα στο καλαθι την Πεμπτη φαινεται οτι μας στοιχισε πολυ.Παρ' ολα αυτα η ομαδα εκανε μια πολυ καλη πορεια φετος και ειμαι ικανοποιημενος απο αυτην.Αν παρουμε εναν ψηλο και ενα δυαροτριαρι και κρατησουμε και τον Αμαρε νομιζω οτι του χρονου μπορουμε παλι να βρεθουμε ψηλα.Η σειρα μας χαρισε πολυ ωραια παιχνιδια ειδικα απο το τριτο και μετα.Ο Κομπε καταπληκτικος,χωρις υπερβολη κερδισε τους Σανς σχεδον μονος του.Οταν ολοι οι αλλοι Λεικερς ηταν μετριοι(με εξαιρεση τον Γκασολ και τον Οντομ) αυτος ηταν εκει για να κανει τα παντα.

Ρον Ρον και τα μυαλά στα κάγκελα!!! Πολύ το χαίρομαι που παίζει καλά και χαίρει της εκτίμησης των υπολοίπων. Ένας από τους πιο παρεξηγημένους παίκτες, ο οποίος σίγουρα έχει βάλει το χεράκι του κι αυτός για να προκαλέσει, αλλά και πάλι, αρκετές φορές τα media και ο κόσμος ήταν άδικοι απέναντί του.

Old School παίκτης, με τελείως ΜΗ πλαστικές κινήσεις, σου φαίνεται ότι δε στρίβει, όταν σουτάρει είσαι σίγουρος ότι θα πάει τούβλο, όταν κάνει μπάσιμο πιστεύεις ότι θα το χάσει και όταν το βλέπεις να καρφώνει, αναρωτιέσαι πως έγινε αυτό?

Για τον Κόμπι ό, τι και να πούμε είναι λίγο πλέον. Έχει την πιο μεγάλη πρόκληση στην καριέρα του αυτή τη στιγμή, για πολλούς και διάφορους λόγους. Εν τω μεταξύ, έγινε ο 2ος, μαζί με Τζαμπάρ, παίκτης που έχει τα περισσότερα παιχνίδια με 30+ πόντους, έχοντας 75. Λογικά θα βαρέσει μερικά ακόμα, τα 109 (!!!!) του MJ δεν τα φτάνει πάντως...
Επίσης, είχα δεί κάπου αλλού ένα στατιστικό ότι είναι 3ος με 33 παιχνίδια έχοντας 30+, 5+, 5+ μπροστά από Bird και πίσω από Jerry West που έχει 35. Πρώτος είναι ο...

Από Suns μου άρεσε ο Ντράγκιτς πάρα πολύ, ο Αμούντσον ξυλοκόπος αλλά θα τον ήθελα στο LA του χρόνου αντί κάτι Πάουελ και Μπένγκα, ενώ ο Χιλ σε κάνει να αναρωτιέσαι τι θα μπορούσε να είχε κάνει αν δεν είχε όλους αυτούς τους τραυματισμούς. Steve Nash σπουδαίος και συνάμα εκνευριστικά εύστοχος, είναι κρίμα που δεν έχει καταφέρει να πάει σε τελικούς ακόμα. Πραγματικά σπουδαίος παίκτης. Εξακολουθώ να θεωρώ τον Κιντ τον κορυφαίο στη μετά-Μάτζικ εποχή αλλά ο Nash είναι εκεί ψηλά.
Ρίτσαρντσον αστείος παίκτης, μόνο για τσίρκο και για exhibition games, ενώ ο Stoudemire έιναι υπερεκτιμημένος. Ψηλός που δεν έχει post game αλλά παίζει αποκλειστικά με πρόσωπο στο καλάθι και είναι ανύπαρκτος αμυντικά, δεν μπορεί να θεωρείται από τους κορυφαίους. Για ομάδα τίτλου μόνο third option. Μακάρι το Φοίνιξ να κάνει ένα sign and trade και να τον ξεφορτωθεί. Να το δούμε να παίζει με κανά play maker τύπου Νέλσον. Φανταστείτε δλδ να είχε ο Χάουαρντ τον Νας αντί του Νέλσον τι θα μπορούσε να κάνει επιθετικά.

ΥΓ Channing Frye: A disgrace to basketball... 2.10 πόσο είναι τέλος πάντων, παίζει PF-C και τριγυρνάει έξω απ'το τρίποντο όλη την ώρα και παίζει με σουτάκια... Ρε άντε από κει παλιοφλώρε!!!

Ακριβώς!!!

Η μπασκετική "κοψιά" του Αρτέστ μου θύμιζε πάντα Καρλ Μαλόουν σε "συσκευασία" τριαριού

Σημερα δε θελω να κανω σχολιο για τον Ντραγκιτς. Θα τα ακουγε για τα καλα αν το ματς γυριζε τελειως.
Αμουντσον Αμουντσον...α ναι...αυτος που αμπαλο τον ανεβαζω αμπαλο τον κατεβαζω. Ενταξει δε λεω, χρησιμος παιχτης, αλλα προτιμω να τον εχω αντιπαλο και να με "ξυπναει" οταν τον βλεπω παρα παιχτη στην ομαδα μου και να με εκνευριζει οταν θα χανει ετοιμα καλαθια.
Ο Χιλ πραγματικα δειχνει στα 38 οτι ηταν ενα πολυ μεγαλο ταλεντο, που δεν μπορεσε να εξελιχθει λογω καθαρης ατυχιας. Ακομα και τωρα μ αρεσει να τον βλεπω.
Το Νας εγω τον θεωρω καλυτερο του Κιντ. Εχει περισσοτερο το σκοραρισμα και ειναι παρα πολυ επικινδυνος απο οποιαδηποτε αποσταση. Δεν εχει τη δυναμη του Κιντ και την ικανοτητα στο ριμπαουντ, που ηταν σπανια για πλει μεικερ, αλλα μπορει να παρει ενα παιχνιδι στο τελος μονος του. Αξιζει να παρει ενα πρωταθλημα, αλλα πλεον δυσκολα θα τα καταφερει.
Συμφωνω μαζι σου για τον Αμαρε, πιστευω οτι αυτο που βλεπουμε ειναι κατα 50% δημιουργημα του Νας. Εσυ λες τι θα εκανε αν ειχε PG το Νελσον, εγω θα πω κατι αλλο. Σκεψου να ηταν ο Αμαρε στους Λεικερς κι ο Γκασολ στο Φοινιξ. Ποιος θα περνουσε? Εγω αμφιβαλλω αν θα περνουσαν οι Λεικερς κι ας ηταν μετριος ο Γκασολ στη σειρα αυτη.
Για το Ριτσαρντσον πιστευω οτι εισαι υπερβολικος. Για third option ειναι μια χαρα.
Οσο για το Φραι, θα γραψω αυτο που ειχα γραψει χτες σε οπαδικο φορουμ, οταν αναφερθηκε το ονομα του μεσα στους free-agents που θα μπορουσαν να ερθουν Ευρωπη. Παιχτης 2.10 που σουταρει τοσο καλα απ εξω παντα θα βρισκει δουλεια στο ΝΒΑ. Δεν προκειται και δεν πρεπει να γινει πρωταγωνιστης, αλλα σαν ρολιστας ειναι χρησιμος γιατι κανει κατι ξεχωριστο. Το οτι οι κινησεις του θυμιζουν σμολ φοργουορντ ειναι αλλο θεμα.

Πληροφοριακά, για να δούμε και το νούμερο, είναι ο Τζόρνταν με 51.

Ο Κόμπι πάντως έσπασε ένα ρεκόρ που δεν το ανέφερε, απ'όσο ξέρω, καμιά πηγή: Τελείωσε την 38η σειρά πλέι οφ της καριέρας του με μ.ό πάνω από 30 πόντους. Κανείς παίκτης δεν έφτασε σε αυτό το νούμερο σε τόσο προχωρημένη σειρά της καριέρας του. Ο Τζόρνταν αποσύρθηκε στις 37 σειρές, έχοντας το προηγούμενο ρεκόρ, καθώς είχε 33,5 πμό στην 37η σειρά του (τους Τελικούς του '98 με τη Γιούτα).