γεια σας ειμαι παικτρια της γυναικειας α2 του βορρα και θα ηθελα την αποψη σας πανω σε ενα ζητημα που με προβληματιζει.οντας πολυ αστοχη στις ελευθερες βολες δουλεψα παρα πολυ την τεχνικη μου για περιπου 1χρονο και επειτα αφου κ η τεχνικη και η ψυχολογια μου βελτιωθηκαν μειωσα πολυ τον αριθμο των βολων που σουταρα στην προπ συγκριτικα με εκεινο που αφιερωνα για να μαθω καλα την σωστη τεχνικη.σουταρω ομως πλεον ενδιαμεσα απο τα σετ των σουτ μου ειτε 2 ειτε μια οπως το γκολ φαουλ που γενικοτερα πιστευω οτι επειδη ειναι μια βολη θελει περισσοτερη συγκεντρωση.αφου σουταρω λιγοτερες αλλα με σφυγμους και αυξημενη ενταση το ποσοστο μου θα διατηρηθει η θα πεσει ? και επισης ποσο χρονο θα αφιερωνατε στις βολες εσεις ? τις θεωρειτε εξισου σημαντικες με τα υπολοιπα ? γιατι δεν μπορουν να βοηθησουν εναν παιχτη να αναδειχθει ετσι νομιζω απλα ειναι συμπληρωματικο στοιχειο που πρεπει να βρισκεται σε καλο επιπεδο.!καθε αποψη ευπροσδεκτη ευχαριστω !

καλα ολοι οι τζεντλεμανοι σε αυτο το φορουμ ενδημουν....ρε ουτε ενας δεν απαντησε στην κοπελα?

Οι βολές είναι όντως ένα σημαντικότατο συμπληρωματικό στοιχείο έναν παίκτη / παίκτρια.

Προσωπικά, κι εγώ δεν ήμουν ποτέ καλός σουτέρ και ως εκ τούτου ήμουν άστοχος και στις βολές. Όταν έκανα προπόνηση στις βολές λοιπόν, αρχικά φρόντιζα να κάνω 3-4 ντρίμπλες ώστε να έχω σίγουρο grip πάνω στην μπάλα. Άλλωστε, αν παρατηρήσεις οι περισσότεροι παίκτες που δεν είναι καλοί στις βολές σούταρουν αρκετά αργά ώστε να είναι σίγουροι πως πετυχαίνουν το σωστό release.

Το βασικό στις βολές είναι το λεγόμενο muscle memory. Δηλαδή, μέσω των πολλών επαναλήψεων οι μύες σου μαθαίνουν την σωστή τοποθέτηση των χεριών και το σωστό release και έτσι το ποσοστό ανεβαίνει επειδή αρχίζεις να σουτάρεις σωστά.

Αυτά από έναν εξίσου κακό σουτέρ βολών

Οι βολες ειναι μονο ψυχολογια...

Απο τη στιγμη που επαγγελματιες παιχτες με συμβολαια εκατομυριων σουταρουν λες και κρατανε πεπονι μην ανησηχεις...
Το βασικο ειναι να εισαι ψυχραιμη...
Πας στη γραμμη,και αφου παρεις τη μπαλα,κοιτας γυρω σου για να δεις την διαταξη των παιχτων,ποσοι θα διεκδικησουν το ριμπαουντ κλπ...
Μετα προσπαθησε να "νοιωσεις" τη μπαλα...
"Στριφ'την" λιγο στα χερια σου,δωσε της και μερικες στροφες στον αερα,και τελος λυγιζεις τα γονατα,και τεντωνοντας τα,σημαδευεις το πισω μερος της στεφανης....
Αν μπορεις να δωσεις και καμπυλη στη μπαλα ακομα καλυτερα...
Απο 'κει και περα υπαρχουν και ψυχολογικοι παραγοντες,εγω π.χ ειχα προβλημα σε καλαθια με μακρυ διχτυ,ενω αυτα με κοντο τα εβλεπα βαρελι...

Oi βολες ειναι αποκλειστικα προπονηση


και οταν ερθει η ωρα να την σουταρεις να μην αγχωνεσαι που σουταρεις με 50%

... ή οταν σουταρεις να εχεις στο νου σου πως αν αστοχισεις σε περιμενουν γ@μοσταυριδια απο τον κοουτς Μπαρτζωκα ...
Οποτε γεμιζεις το βρακακι , και τις βαζεις ....

Οι βολες ειναι Ψυχολογια ΚΑΙ Προπονηση


Βολες δε θα μαθεις να σουταρεις μεσα στη προπονηση σου ...

Βολες θα μαθεις να σουταρεις εκτος προπονησης .. παρε μια μπαλα πηγαινε σε ενα γηπεδο

και προπονησου μια ωρα την ημερα καθε ημερα μετα την προπονηση !


απο 50 βολες καθε μερα σε ενα τριμηνο θα χεις ανεβασει ποσοστα !!

Είχα κάτω από 50% και πήγα 80 και. Χωρίς πολλή προπόνηση.

Ένα πράμα που έκανα ήταν να σουτάρω βολές όντας εξαντλημένος. Μετά από κάμψεις, μετά από άγρια άσκηση, με κουρασμένα χέρια και μηρούς, λαχανιασμένος. Ο σωστός παίκτης πρέπει να μπορεί να βάλει τη βολή σε τέτοιες συνθήκες.

Κάτι άλλο που έκανα ήταν να αποφεύγω γενικά την εντατική γυμναστική στα χέρια. Ως άντρας έχω την τάση να φουσκώνω μυικά με την άσκηση, και αυτό αφαιρεί από την ευστοχία. Επίσης έχω την τάση να ξεφουσκώνω γρήγορα. Οπότε η εντατική γυμναστική χωρίς συνέπεια (συνήθεια των φωστήρων που με προπονούσαν στα παιδικά και εφηβικά) μου έριχνε το ποσοστό. Αργότερα που έγινα αφεντικό του εαυτού μου στα ερασιτεχνικά έλυσα το πρόβλημα.

Ένα τρίτο πράγμα, και το θυμάμαι χαρακτηριστικά. Ο προπονητής μου στα εφηβικά, που κατά τα άλλα μου έμαθε πολλά σπουδαία πράγματα, σχολίασε σε μια προπόνηση ότι προτιμά ο ίδιος οι γραμμώσεις της μπάλας να βλέπουν προς το καλάθι. Τότε συνειδητοποίησα ότι εγώ προτιμούσα να βλέπουν στα πλάγια. Στην πραγματικότητα είχαμε και οι δύο νεύρωση. Το συνειδητοποίησα πολύ αργότερα και τότε αποφάσισα να σβήσω όλες τις νευρώσεις τις σχετικές με τις βολές. Μπορεί τη μία βολή να τη ρίξω μετά από 5 ντρίπλες και την άλλη χωρίς ντρίπλα. Μάλιστα προπονούμουν στις βολές με τα πόδια όχι παράλληλα στη γραμμή, σε διάφορες γωνίες μέχρι και 90 μοιρών, ώστε να εστιάσω στην αίσθηση στα χέρια. Βέβαια, με το ύψος και τη δύναμή μου μπορώ να σουτάρω χωρίς άλμα, οπότε αυτό ίσως δεν ωφελεί μία γυναίκα.

Λόγω προβλημάτων με τη μέση μου, μπορεί τη μία μέρα να είμαι 3 πόντους πιο κοντός από μία άλλη μέρα (σοβαρά μιλάω). Συνεπώς έπρεπε να σουτάρω χωρίς να εξαρτώμαι καθόλου από τη μέση μου. Μέχρι και σήμερα που έχω διαλυθεί μπορώ να βάλω και 50 βολές σερί χωρίς ζέσταμα. Στα νιάτα μου μέχρι 15 κατάφερνα σε ιδανικές συνθήκες.

Η ψυχολογία είναι κρίσιμη, αλλά οι νευρώσεις δε βοηθούν παρά μόνο για να πάει κανείς από το 80 στο 90%. Για τους κοινούς θνητούς το 80% είναι άκρως ικανοποιητικό και ο καλύτερος τρόπος για να επιτευχθεί είναι η προπόνηση με πολλά διαφορετικά στιλ, ώστε να ελαχιστοποιηθεί η εξάρτηση από αστάθμητους παράγοντες.
Θυμηθείτε, όσο πιο πολλά βήματα έχει να κάνει κανείς τόσο πιο πιθανό είναι να στραβοπατήσει.

Άσχετο, αλλά μου φαίνεται πως οι παίκτες με πολύ χαμηλά ποσοστά στις βολές τείνουν να έχουν πολύ φαρδείς ώμους. Συνειδητοποίησα ότι εγώ ασυνείδητα μαζεύω τους ώμους μου στις βολές (και νομίζω το έκανε κι ο Μπάνε αυτό). Σχετικό, άσχετο, δεν ξέρω. Συγκρίνετε νοερά διάφορους σέντερ και ίσως συμφωνήσετε μαζί μου.