Το σκεφτομουν τωρα τελευταια και ειπα να το ανοιξω αυτο θεμα..
Ποιος κατα την γνωμη σας ηταν μεγαλυτερο ταλεντο?Και οχι ποιος εκανε καλυτερη καριερα η' εβγαλε καλυτερους μ.ο. καριερας.
Οι 3 τους εχουν καποια κοινα σημεια.Ηταν power forward,ηταν Νο1 των ντραφτ με μικρη σχετικα χρονικη διαφορα στα 90',με σπουδαια κολεγιακη καριερα,ιδιως απ τους Τζονσον κ Ουεμπερ,σουπερ ταλαντουχοι και με πολλους τραυματισμους,ιδιως στον Τζονσον..
Οπως επισης,οτι κανενας τους δεν εφτασε στο σημειο εκεινο,οπου παρα πολυς κοσμος προσδοκουσε για αυτους..

poll included

Γιατι οχι..μπορεις να το επιμεληθεις?

Θα διαλεγα Ουεμπερ. Ηταν ο παιχτης που εδειχνε να εχει τηνκαλυτερη αντιληψη του παιχνιδιου για μενα, ηταν καλος πασερ και ηταν ο τυπος του παιχτη που εδειχνε πιο κυριαρχος οταν ηταν στα καλα του. Βεβαια δεν ηταν παιχτης-νικητης(ακομα θυμαμαι τους τελικους δυσης το 2002 που κρυβοταν και πηγε να παρει το 7ο ματς μονος του ο Μπιμπι), οπως δεν ηταν και ο Κολεμαν. Αυτος ομως μου εδινε την εντυπωση οτι ηταν λιγο τεμπελης. Ο LJ ηταν απο τις συμπαθειες μου στο τελος της καριερας του, ειδικα σε εκεινα τα πλει οφ του '99 που προσπαθουσε να οδηγησει τους Νικς στο πρωταθλημα σακατεμενος στη μεση. Στο τελος της καριερας του προσθεσε κι αλλα στοιχεια στο παιχνιδι του(ή εδειξε οτι τα ειχε αλλα δεν τα ειχε βγαλει ως τοτε), ομως θα προτιμησω τον Ουεμπερ γιατι ηταν, στην αρχη τουλαχιστον, πιο αθλητικος, πιο εκρηκτικος(νομιζω ομως οτι και ο Κολεμαν ηταν καπως ετσι). Σε σχεση με τον Κολεμαν πιστευω οτι ο Ουεμπερ σταθηκε πιο ατυχος με τους τραυματισμους και το οτι δεν επιασε το potential του οφειλεται λιγοτερο στον ιδιο.

Η ψηφος μου πηγε στον Ντερικ Κολεμαν,αν και οφειλω να ομολογησω οτι ηταν μια πολυ δυσκολη επιλογη για μενα..
Θα συμφωνησω με αυτα που ειπε ο φιλος παραπανω στην τοποθετηση του..
Ημουν περισσοτερο φαν του Λαρι Τζονσον.Απ τα χρονια του στο Νεβαδα Λας Βεγκας.Τον θεωρουσα τοτε ως τον νεο Τσαρλς Μπαρκλει.
Να σημειωσω δε,οτι το 91',ο Σακ,αν και το σκεφτοταν να βγει προωρα στο ντραφτ,τελικα δεν το επραξε γιατι το Νο1 ηταν ''καπαρωμενο''..
Τερας δυναμης,σουπερ αθλητικος κ αλτικος,μπορουσε κ αντισταθμιζε το μικρο μποι για την θεση 4.Μαχητης και εξαιρετικος σκορερ,ισως ο καλυτερος στην συγκεκριμμενη συγκριση.
Στις χρονιες του με τους Χορνετς,μαζι με το Ζο,ηταν πολυ εντυπωσιακος κ οδηγησε την ομαδα σε καλες σεζον.
Ημουν σχεδον βεβαιος οτι θα ηταν το επομενο μεγαλο 4αρι,ομως μετα και πολυ προωρα αρχισαν τα προβληματα των τραυματισμων του στην μεση..
Στους Νικς,αν και εφτασε στους τελικους,ηταν η σκια του παλιου καλου του εαυτου..
Ο Ουεμπερ ηταν το αθλητικο φαινομενο στην θεση 4 στα νιατα του..Δυνατος,γρηγορος και ψηλος για την θεση.
Ειμαι σιγουρος,οτι η καριερα του θα ηταν πολυ διαφορετικη,αν οι Ματζικ(οι οποιοι ειχαν 2 συνεχομενα Νο1 του ντραφτ),δεν τον στελναν στους Ουωρριορς για τον Πενι..Θα συνεθετε,ενα απ τα καλυτερα εβερ διδυμα ψηλων με τον Σακ..
Οι Ουωρριορς δεν του εκατσαν(δηλαδη ο κοουτς Νελσον),οι Μπουλετς ηταν μια μεσαια ομαδα,στην οποια θητεια του αρχισε να βγαζει κ τους πρωτους του σοβαρους τραυματισμους..
Στους Κινγκς,πιο ωριμος,εχοντας δουλεψει κ το σουτ του κ με μια καλη αντιληψη στηνν πασα,τα πηγε περιφημα,ομως στα δυσκολα ειχε προβλημα..
Τελος ο Κολεμαν στον οποιο πηγε κ η ψηφος μου,πιστευω οτι ειχε το περισσοτερο ταλεντο,ενω ηταν και καλυτερος νταμπλ-νταμπλ σε ποντους κ ρημπαουντ,απ τους αλλους 2.
Ψηλος,δυναμικος,αθλητικος,αριστεροχειρας,ε
παιζε κ με πλατη κ με προσωπο,διαθετωντας κ εξαιρετικο μακρινο σουτ.
Σημειωτεον,οτι οταν πρωτοειδα τον Μπισλει,μου τον θυμισε παρα πολυ..μονο που ο Κολεμαν ηταν πιο ψηλος κ δυνατος..
Πιστευω πως απο πολυ προωρα,ηταν πιο πληρης στο παιχνιδι του,ενω οι Ουεμπερ,Τζονσον,βελτιωθηκαν στο μακρινο σουτ,μετα απο χρονια και αφου αντιμετωπιζαν τα προβληματα τραυματισμων..
Στους Νετς εδειχνε πραγματικα ασταματητος κ πολλοι αρχισαν να μιλανε για τον επομενο Καρλ Μαλοουν(οχι οτι μοιαζαν και τοσο αγωνιστικα).
Ομως ο κακος του χαρακτηρας,το φαι,το αλκοολ και οι τραυματισμοι δεν του επετρεψαν να εξελιχθει στο σημειο οπου μπορουσε να φτασει..

Νομίζω ότι ο Webber, αν και είχε τραυματισμούς, έκανε μια μεγάλη καριέρα. Ίσως να μπορούσε και παραπάνω αλλά δεν έκανε και λίγα.

O Larry Johnson ήταν ο πιο άτυχος από όλους. Αυτά που έγραψε ο bullet με καλύπτουν απόλυτα. Θυμάμαι πόσο μεγάλη εντύπωση μου είχε κάνει όταν τον είχα δει σε ένα ματς με τη φανέλα τον Knicks να βρίσκεται κάτω από το καλάθι και να κάνει ένα απλό lay up. Κάποτε την κάρφωνε όπως ήθελε.

Ο Coleman ήταν αυτός που κατέστρεψε τον εαυτό του. Από εκεί που ήταν το πλήρες πακέτο με απεριόριστες δυνατότητες, κατέληξε στο απόλυτο τίποτα. Σουτ, ντρίμπλα, άλμα, δύναμη, καλός μπλοκέρ, ριμπάουντερ.

Ίσως, λέω ίσως, ο Coleman να είχε τα περισσότερα προσόντα από τους τρεις. Όμως το μυαλό που κουβαλάει ένας παίκτης αποτελεί και αυτό ένα προσόν, γιατί τελικά είναι αυτό που θα τον βοηθήσει να εκμεταλλευτεί τα υπόλοιπα, θα τον κάνει να δουλέψει ώστε να βελτιωθεί και θα τον κρατήσει μακριά από συνήθειες που θα βάλουν σε κίνδυνο την καριέρα του. Ο Derrick δεν είχε καθόλου από αυτό.

Θα ψηφίσω Ουέμπερ γιατι πέρα απο το οτι είναι απο τους all time clasic αγαπημένους μου παίχτες,ήταν ένας εξαιρετικά δυνατός και εκρηκτικός πάουερ φόργουωρντ(ο εξαιρετικός συνδυασμός γι αυτήν τη θέση) και παράλληλα φοβερός σκόρερ και ριμπάουντερ,με καλό σουτ για τη θέση και το ύψος του και καλή πάσα.Πραγματικά είναι κρίμα που δεν είδαμε μια φροντ λαιν με Σακ-Ουέμπερ μαζί,αν και δεν είμαι σίγουρος για το πόσο αποτελεσματικότερο δίδυμο θα ήταν απο τους Σακ-Πένι...Αγωνιστικά τώρα,τους άλλους 2,και ειδικά τον Κόλεμαν,τους θυμάμαι λιγότερο.

Αυτο που λες ειναι παρα πολυ σωστο.
Οντως το μυαλο συνυπολογιζεται σαν ενα επιπλεον προσον..
Εκει που λες ''ισως'',θα συμφωνησω και εγω..δυσκολη επιλογη,μιας και οι 3 ηταν εξαιρετικα ταλαντουχοι..

Eνδιαφερον poll.Δυσκολη συγκρηση διοτι προκειται για τρια πραγματηκα μεγαλα ταλεντα.
Και οι τρεις συγκρηθηκαν κατευθειαν απο το κολλεγιο με τον Μπαρκλει και τον Καρλ Μαλοουν.Αυτος ομως που ειχε ακουσει τους πιο πολλους υμνους ηταν ο C-Webb.Ακομα τον κυνηγαει η καταρα με το περηφημο ταιμ αουτ που ζητησε και στερησε στο Μιτσιγκαν ενα κολλεγιακο πρωταθλημα.Με το που επηλεχτηκε στο Ντραφτ κατευθειαν προορηζοταν ως το 4αρι που θα ξεπερασει τον Μαλοουν και τον Μπαρκλει.Η αληθεια ειναι οτι ειχε τα φοντα.Σε κατι που ξεχωρηζει απο τους αλλους δυο μιας και οι τρεις ειχαν πολυ καλη τεχνικη και μπασκετηκο IQ υψηλοτατο ειναι η ικανοτητα στην πασα.Θεωρω οτι στην πασα ηταν καλυτερος εκτος των δυο και απο τον Μαλοουν και τον Μπαρκλει.
Για τους αλλους δυο δεν εχω να προσθεσω κατι παραπανω με καλυψε ο bullet.
Eξαιρετικα ταλεντα και οι τρεις με δυσκολια ψηφησα Γουεμπερ.

Απ τα γυμνασιακα του χρονια ακουγε ''υμνους''..
Λεγοταν τοτε,οτι οταν τελειωσε το γυμνασιο,ηταν τοσο περιζητητος,κατι που ειχε να συμβει απ τηνν εποχη του Ματζικ.
Εγινε και ευρυτερα γνωστος σαν ηγετης των fab 5,αλλα κ για το ταιμ-αουτ που ανεφερες.
Παντως θα πω,πως απο τοτε αρχισε να αναπτυσσεται η φιλολογια για το κατα ποσο μπορουσε ο Ουεμπερ να αναλαβει στις κρισιμες στιγμες..2 συνεχομενοι χαμενοι τελικοι ηταν αυτοι..ενω και αργοτερα με τους Κινγκς κοντρα στους Λεικερς κρυφτηκε στα δυσκολα..
Στην πασα,οντως ηταν πολυ καλος και μαζι με τον Ντιβατς,συνεθεσαν ενα απ τα πιο ευφυη διδυμα ψηλων.

Οντως ειχε κρυφτει ο Γουεμπερ τοτε και τα ακουγε απο τα μιντια μιας και ηταν σουπερ-σταρ πρωτης γραμμης.
O μoνος τοτε που ειχε σταθει στο υψος των περηστασεων ηταν ο Μπιμπι και λιγο ο Ντιβατς οχι τοσο πολυ σαν αρηθμους αλλα σαν παρουσια κυριως.Ανυπαρκτος και ο Πετζα τοτε.

Οπως αρχικα ανεφερα,και οι 3 τους εκαναν σπουδαια κολεγιακη καριερα,αγωνιζομενοι σε σπουδαιες ομαδες.
Να θυμισω οτι ο Τζονσον,ειχε για συμπαικτες τον Στεισι Ογκμον(μεγαλος γυμνασιακος κ κολεγιακος αστερας και αυτος.Μαζι με τον Τζονσον,τον Πειτον και αλλους,ειχαν χασει το παγκοσμιο νεων στο Μπορμιο το 87',απ τους πλαβι των Κουκοτς,Ρατζα,Ντιβατς,Τζορτζεβιτς,Πετσαρσκ
ι κ.α.),τον Αντερσον Χαντ(σπουδαιος γκαρντ-σουτερ που προς εκπληξη πολλων,καμια ομαδα δεν τον επελεξε στο ντραφτ),τον Γκρεγκ Αντονι,που πολλοι ελεγαν οτι μοιαζει με τον Κενι Αντερσον του Τζορτζια Τεκ,τον Σκαρι(αδελφο αυτου που ειχε ερθει τελη 80' στον ΟΣΦΠ).
Ο Ουεμπερ ειχε συμπαικτες τον Τζουαν Χαουαρντ,Τζαλεν Ροουζ.
Ενω ο Κολεμαν,πιστευω οτι αν κ δεν πηρε πρωταθλημα η' ηταν φιναλιστ με το Σιρακιουζ,ειχε για συμπαικτες πιο ''ονοματα''..Μπιλι Οουενς,Ρονι Σεικελι,Σερμαν Νταγκλας.
Απ τα μεχρι τωρα αποτελεσματα,δεν βλεπω να τα πηγαινει και πολυ καλα ο Τζονσον..δυστυχως,ειχα μονο μια ψηφο..

Πραγματικά δύσκολη η επιλογή...Με έχετε καλύψει πάντως με όλα αυτά που έχετε ήδη αναφέρει

Ο Κόλεμαν ήταν πολύ σπουδαίο ταλέντο αλλά πραγματικά τον έφαγε το κεφάλι του...Τεμπέλιαζε,έπινε και γενικά η ζωή που έκανε ήταν πολύ μακριά από το να χαρακτηριστεί αθλητική....

Ο Λάρυ πραγματικά ήταν δυναμίτης όταν εμφανίστηκε...Πολύ δυναμικός και μαχητικός ισοσκέλιζε την έλλειψη ύψους και κατάφερνε να τα βγάλει πέρα απέναντι σε ψηλότερα 4άρια...Ηταν πράγματι όπως ανέφερε και ο bullet ''κοψιά Μπάρκλευ''..Ομως στάθηκε πολύ άτυχος καθώς είχε πολύ σημαντικούς τραυματισμούς και δεν μπόρεσε να φτάσει στο μέγιστο της απόδοσής του

Και τέλος ο C-Webb...Πολύ χαρισματικός παίκτης,δυναμικός pf με ποικιλία στις κινήσεις του,αλλά ίσως κουβαλούσε και λίγο την κατάρα εκείνου του τάιμ άουτ στον τελικό με το Μίτσιγκαν..Στη συνέχεια ήρθε και η εξαφάνιση του στο ματς με τους Λέικερς(πάλευε μόνος του ο Μπίμπι) και έδεσε η κατάσταση..Και αυτός είχε πολλούς τραυματισμούς και ιδιαίτερα στα γόνατα,που τον οδήγησαν να τελειώσει κάπως άδοξα την καριέρα του...

Η δικιά μου ψήφος λοίπον πάει στον Γουέμπερ κυρίως λόγω της ικανότητας του στην πάσα

Ο Ουεμπερ κατορθωσε παρολους τους τραυματισμους του και εβγαλε τις περισσοτερες παραγωγικες σεζον,σε σχεση με τους αλλους 2.Επισης τα πιο prime χρονια του τα εκανε στους Κινγκς,αφου ειχε ηδη περασει 5 χρονιες με Ουωρριορς και Μπουλετς.
Επειδη ανοιξα το τοπικ σε μια προσπαθεια προσδιορισμου του μεγεθους του ταλεντου των 3 τους,ισως και ισως,θα πρεπει να εστιασουμε περισσοτερο στα κολλεγιακα τους χρονια,αλλα και στις πρωτες 4-5 σεζον τους στο ΝΒΑ.Δηλαδη ηλικιακα,περιπου απο 20 εως 24,ηλικιες που μπορουν οι παικτες να θεωρουνται ακομα ταλεντα.
Καπως ετσι το αντιλαμβανομαι εγω..βεβαια οποιοσδηποτε αλλος,μπορει να το βλεπει με διαφορετικο τροπο..
Μιας κ εχει θιχθει απο πολλους η ικανοτητα του Ουεμπερ στην πασα,θα πω πως ο Κολεμαν στις 2 τελευταιες του χρονιες στο Σιρακιουζ,ειχε καλυτερο μ.ο. στις πασες απ τους αλλους 2(με μικρη διαφορα),ενω οι Τζονσον,Ουεμπερ πασαραν το ιδιο.
Στις πρωτες τους 4-5σεζον στο ΝΒΑ,ο Ουεμπερ αρχισε να ''ξεφευγει'' καπως και να πασαρει καλυτερα,με τον Τζονσον να τον ακολουθει κατα ποδας.Και ο Τζονσον πασαρε πολυ καλα.Ο Ουεμπερ παρολα αυτα,γενικα,σιγουρα κρινεται ως καλυτερος πασερ..
Στα κοψιματα,ο Κολεμαν ηταν καλυτερος κοφτης και στα κολεγιακα του χρονια και στις πρωτες του χρονιες στους Νετς.
Ο Ουεμπερ ακολουθουσε με μικρη παντα διαφορα.Ο Τζονσον υπολοιποταν αρκετα,λογω υψους σε αυτον τον τομεα.
Στα ρημπαουντ,οι Κολεμαν κ Τζονσον ηταν καλυτεροι στα τελευταια κολεγιακα τους χρονια,με μικρη διαφορα παντως απ τον Ουεμπερ,ενω στις πρωτες τους σεζον στο ΝΒΑ,ο Κολεμαν ειχε το προβαδισμα..
Στα κλεψιματα,ο Ουεμπερ ηταν καλυτερος κλεφτης,με μικρη διαφορα απ τον Κολεμαν..στα κλεψιματα κ στα κοψιματα,ο Τζονσον δεν τα πηγαινε κ τοσο καλα..
Στο σκοραρισμα,στην κολεγιακη διαδρομη,ο Τζονσον ηταν καλυτερος σκορερ..με τους Κολεμαν,Ουεμπερ να ειναι ισορροπημενοι..ενω στις πρωτες τους σεζον στο ΝΒΑ,ο Ουεμπερ ηταν καλυτερος και οι Τζονσον,Κολεμαν ακολουθουσαν,με οχι τοσο μεγαλη διαφορα(περιπου 2π μ.ο. παραπανω).
Φρονω,οτι σε πιο πρωιμο σταδιο,ο Τζονσον ειχε μεγαλυτερη επιδραση στο παιχνιδι,με τον Κολεμαν να τον ακολουθει..παντως αυτες οι διαφορες ηταν πολυ μικρες..
Ο Ουεμπερ,μπορει να υπολοιπεται λιγο σε αριθμους απ τους αλλους 2 στην κολεγιακη διαδρομη,ομως εφυγε σαν 2ετης για το ΝΒΑ..ενω οι αλλοι 2 σαν 4ετεις..δεν πηρε τιτλο με το Μισιγκαν,οπως ο Τζονσον με το Νεβαδα Λας Βεγκας,ομως αν αποφοιτουσε κανονικα(μαζι με τους αλλους 4 fab),σιγουρα θα το κατακτουσε το τροπαιο..
Σιγουρα και 3 τους ηταν πολυ σπουδαια ταλεντα..''αναγκασαν'' πολυ κοσμο,να αρχιζει να παρακολουθει πιο συστηματικα το NCAA τοτε..και οι 3 μου ηταν πολυ συμπαθεις(βεβαια στον Τζονσον,ειχα περισσοτερη αδυναμια.. ),ομως καθως εχω πει,πιστευω οτι ο Κολεμαν,ηταν πιο ''πληρες ταλεντο''..

τώρα μάλιστα έχει 3 ψήφους
χθες είχα την εντύπωση ότι ο μόνος που θα ψήφιζε τελικά τον πυγμάχο ήμουν εγώ

πάντως πραγματικά εξαιρετική σύγκριση
όμως κατά την γνώμη μου όσο μπάσκετ γνώριζε ο Λάρι δεν ήξεραν και οι δύο μαζί (Γουέμπερ, Κόλεμαν) αλλά με τέτοιο σώμα δεν θα μπορούσε να κάνει και τίποτα καλύτερο, και πάλι πολλά πρόλαβε και έκανε. Απλά οι άλλοι υπερτερούσαν αφάνταστα στα σωματικά προσόντα.

Αν είχε ένα μπασκετικό κορμί και ήταν συνεπής μάλλον θα περιλαμβανόταν στους 15-20 το πολύ κορυφαίους παίκτες στην ιστορία του αθλήματος. Βέβαια με τέτοιο κορμί είναι λογικό να προσπαθεί κανείς να αντιληφθεί πιο εγκεφαλικά το παιχνίδι πχ Μπερντ, Πέρο Κάμερον ή Μίρκο Μιλίσεβιτς που το σορτσάκι του σφουγγάριζε το παρκέ.
ενώ αν είσαι ο Ντομινίκ η ο Κάρτερ δεν το σκέφτεσαι και πολύ, απλά πηδάς και καρφώνεις

α και συμφωνώ απόλυτα στα περί μεγάλου χέστη σχετικά με τον Γουέμπερ

Οπως εχω ηδη αναφερει,ημουν περισσοτερο φαν του Λαρι..απο κει κ περα,εχω αναπτυξει το σκεπτικο της επιλογης μου.
Για το σωμα του που ειπες,θα πω πως ειχε εξαιρετικο σωματοτυπο..αν και βεβαια ηταν πιο πυγμαχικο το σουλουπι του..
Τερας δυναμης,γρηγορος,αλτικος..αλλα κοντος..(περιπου 2μ).Σε σχεση με τον Μπαρκλει,που τον συνεκριναν,ειχε σιγουρα πολυ καλυτερο κορμι..
Δεν ξερω,αν ηταν υγιης,χωρις τα προβληματα στην μεση,αν θα περιλαμβανοταν στους 15-20 οπως λες.Προσωπικα πιστευα,οτι θα εφτανε τουλαχιστον το επιπεδο του Σερ Τσαρλς..και οτι ισως να επαιρνε τα σκηπτρα στην θεση 4 στα 90',ομως...
Παντως η ηγετικη ικανοτητα,ηταν ανωτερη των αλλων 2..Με το UNLV,ειχε 2 τελικους και μια κουπα,με τους Χορνετς πεταξε αμεσως νοκ-αουτ τους Σελτικς στα πλει-οφ,με τους Νικς εφτασε στους τελικους..

καλά για ηγετική ικανότητα δεν τίθεται κανένα θέμα σύγκρισης

ο Λάρι σίγουρα ήταν πολύ γυμνασμένος (έξαλλου σαν πυγμάχος είχε ξεκινήσει) αλλά καθόλου μπασκετικό το σώμα του (τεράστιος όγκος και δεν πρέπει να έφτανε καν τα 2μ.). ο Μπάρκλει ήταν παρόμοια περίπτωση αλλά χωρίς τέτοιο όγκο ενώ είχε απίστευτα δυνατή μέση, κάτι σαν του Γκάλη ένα πράγμα
ενώ ο Λάρι από μέση άστα να πάνε (τί μπάσκετ να παίξεις με τσακισμένη μέση; )

Και 4η ψηφο στον Λαρι..
Ο Τζονσον αντεπιτιθεται..
Πιστευω,οτι ο Ουεμπερ ισως κ να εχει το προβαδισμα,μιας κ εκανε πιο μακροχρονη καριερα κ σε υψηλο επιπεδο και ετσι τον ''προλαβαν'' και οι καπως νεοτεροι..
Για να δουμε πως θα εξελιχθει αυτη η συγκριση..?

Sarounas και bullet ειστε φανατικοι του "Grandmama" απο οτι βλεπω αρρωστοι θα ελεγα.Παντως ο Γουεμπερ συμφωνω οτι στα δυσκολα κρυφτηκε με το Σακραμεντο.
Ωστοσο ο C-Webb εκτος του οτι ηταν καλυτερος πασερ εβαζε την μπαλα στο παρκε με μεγαλυτερη χαρη ενω ηταν και τρομερος χειρηστης της μπαλας,καλυτερος απο τους αλλους δυο.
Γενικα εγω επημενω ο Γουεμπερ πιο πληρες ταλεντο αφου μηλαμε μονο για ταλεντο.Δεν ηταν βεβαια τοσο ο μαχητης οσο κυριως ο Λαρρυ Τζονσον.
Οπως και να εχει ειναι δυσκολη συγκρηση προκειται για τρια μεγαλα ταλεντα που ειχαν προδιαγραφες για μεγαλα πραγματα αλλα κανεις απο τους τρεις για διαφορετηκους λογους δεν εκανε την καριερα που θα μπορουσε.

Παρολα αυτα ψηφισα Κολεμαν..
Παντως ο Ουεμπερ,απο αποψη αριθμων(μεσους ορους) και διαρκειας,εκανε μεγαλη καριερα..ομως σιγουρα μπορουσε και καλυτερα..καταφερε να μπει μολις μια φορα στην 1η 5αδα,ενω υπο αλλες συνθηκες θα μπορουσε να μπει και αλλες φορες..εκτος των τραυματισμων του,ατυχησε να παιξει σε ομαδες που δεν μπορουσαν να κανουν πρωταθλητισμο(πλην των Κινγκς,οι οποιοι πριν απ την ελευση του,ηταν και αυτοι μετριοι..)..

για να καταλάβεις είδα το τόπικ από χθες και ενώ ήθελα να ποστάρω κάτι
βλέποντας το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας αρνιόμουν πεισματικά σκεπτόμενος "αίσχος να ψηφίζουν τα κριάρια αντί για τον τρισμέγιστο Λάρι"

Παντως δεν την εχουν τιμησει ακομα την σχετικη ψηφοφορια.. ..μονο 13 ψηφοι..?

Οταν ο Τζορνταν το 1997 αντημετωπησε με τους Μπουλς τους τοτε Γουασινγκτον Μπουλλετς και τους "σκουπησε" 3-0 ειχε πει οτι αυτη ειναι η ομαδα του μελλοντος παρασυρομενος κυριως απο το ταλεντο του Γουεμπερ του Τζουαν Χαουαρντ και του Στρικλαντ.Βεβαιως ποτε δεν επηβεβαιωθηκε o MJ.
Στην συγκρηση των τριων εγω μηλαω για ταλεντο μιας και αυτο ζητειται στην συγκρηση.Σαν καριερα ο Γουεμπερ μπορουσε το 2001 να ειχε παρει το MVP της κανονικης περιοδου κατι που τελικα πηρε οντας ο πρωτος "κοντος" στην Ιστορια του ΝΒΑ ο μεγαλος Αιβερσον αλλα μετα απο σκληρη μαχη με τον Γουεμπερ που ειχε κανει ενα ματς με τους Πεισερς 51 ποντους και 26 ριμπαουντ!

Ο Τζορνταν γενικως δεν τα παει κ τοσο καλα με τις ''εκτιμησεις''..(βλεπε και Κουομε Μπραουν..).
Air and King,λες κ εμεις να την πατησουμε ετσι με τον Οντεν..? ...
Παντως ο Ουεμπερ εχει βγαλει σεζον και με 27π μ.ο. η' 13ρ,η' 5.5ασ..αν μη τι αλλο πολυ καλες επιδοσεις,κορυφαιες θα ελεγα για ψηλο..
Παρολη την διαρκεια του παντως,πρεπει να εχει χασει παρα πολλα παιχνιδια στην καριερα του..μπορουμε να βρουμε ποσα ποσα?Χωρις να ψαχνουμε με τις ωρες..

Ο Οντεν σε καμια περηπτωση δεν μπορει να κριθει φετος.Προερχεται απο ενα σοβαρο τραυματησμο και ακομα δεν εχει βρει τα πατηματα του.Θεωρω οτι αν δεν ξανατραυματηστει εχει τα φοντα να αφησει εποχη.Παντως ειναι απηστευτο το ποσο φουσκωσε σε κιλα και μυς(συνηθειζεται αυτο να "φουσκωνουν" τους παιχτες μετα το κολλεγιο και ειδηκοτερα τους ψηλους) .Αν βρει καποιος το Φαιναλ-φορ του 2007 και δει τον Οντεν τοτε,πιο πολυ σε Γκαρνετ καλουπι εμοιαζε και δεν ειχε τα κιλα που εχει τωρα και ηταν πολυ πιο ευκηνητος.Ο Χαουαρντ μηπως ηταν καλυτερος στην ρουκι του χρονια?Οχι και δεν προερχοταν απο τραυματησμο και ηταν και καργα "αγουρος".

παιδια κ εγω τον μεγιστο λαρυ ψηφιζω...πιο μπασκετικο μυαλο απο τουσ αλλουσ 2 κ παιχτησ που θα ηθελε οποιαδηποτε ομαδα στο ροστερ τησ...
οσον αφορα τον γουεμπερ,το μονο που ξερω ειναι οτι ηταν απο τουσ πιο δυνατουσ παιχτεσ κ σιγουρα πολυ καλοσ...
(ασχετο αλλα μου ειχε πει ενασ γνωστοσ μου που μενει αμερικα οτι ειχε γινει μια ψηφοφορια με την ερωτηση-ποιοσ παιχτησ του nba ειναι πιο δυνατοσ κ θα μπορουσε να πλακωσει στο <<ξυλο>> τον σακιλ κ ειχε βγει με μεγαλη διαφορα πρωτοσ ο κρισ,πριν 5 με 6 χρονια)

στο λαρυ εδωσα τη ψηφο. διοτι αν και κοντος για 4αρι επαιζε με παθος και δυναμη οταν επαιζε στους χορνετς.θυμιζε λιγο απο τσαρλς μπαρκλει και επισης εκανε πολυ καλα καρφωματα τοτε.θυμαμαι στο παλιο περιοδικο τριποντο ενα αφιερωμα στους 50 καλυτερους ντανκερ και ο λαρυ ηταν αναμεσα τους.ο λαρυ των χορνετς δεν συγκρινεται με τπτ με αυτον τον νικς οπου ειχε πολλους τραυματισμους και ηταν η σκια του καλου εαυτου του αλλα προλαβε να παιξει και τελικους νβα...αποσυρθηκε και νωρις....πιστευω οτι αν δν ειχε τοσους τραυματισμους θα εκανε πιο αξιοπρεπη καριερα...

οσο για τον γουεμπερ και αυτος ηταν πολυ καλος παικτης και πασερ και ειχε καλο σουτ απο τα 5-6 μετρα...μαζι με ντιβατς πετζα μπιμπι μπορουσαν να παρουν πρωταθλημα οταν ειχαν την ευκαιρια αλλα στα δυσκολα κρυφτηκαν(7 παιχνιδι με λεικερς οπου οι 3 πρωτοι ηταν σε αλλο γηπεδο και μονο ο μπιμπι προσπαθουσε)