Σε μια επανάληψη του τελικού του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2014...

Η Σερβία είναι η καλύτερη ομάδα της Ευρώπης από το 2014 και μετά. Αν γυαλίζει έτσι πάλι το μάτι τους και αύριο , τους πιστέυω ότι μπορούν. Από την άλλη οι USAοι αν παίξουν όπως με Αργεντινή δεν χάνουν το τρόπαιο.

Λογικά οι Σέρβοι θα προσπαθήσουν αυτή την φορά να χτυπήσουν την Αμερική στην κακή της ομαδική άμυνα, μια και μοιάζει αδύνατον να τους περιορίσεις πολύ στην επίθεση, έστω κι αν επιτίθενται βασικά με ατομικές ενέργειες. Εκτός κι αν κομπλάρουν απο το άγχος του απόλυτου φαβορί όλοι οι αμερικάνοι ομαδικώς.

Απο την άλλη οι αμερικάνοι νομίζω θα παίξουν πιο δυνατά με πιεστική άμυνα και κλεψίματα και τα φάστ μπρέικ, προσπαθώντας να τελειώσουν το παιχνίδι νωρίς νωρίς, να τους φύγει και το άγχος.
Υπάρχει πολύ καλή πιθανότητα να το πετύχουν, αλλά ποτέ δεν ξέρει κανείς, οι σέρβοι είναι σέρβοι και ξέρουν τι θα αντιμετωπίσουν.

Για κάποιο λόγο προβλέπω χαλαρή νίκη των Αμερικάνων.

Το scouting των Σέρβων με την Αυστραλία ηταν διαπλανητικό! Τους Αμερικανούς φυσικά ειναι απο δύσκολο ως αδύνατον να τους περιορίσουν, αλλα αν βρεθούν σε μαγική μέρα Τεο, Μπογκντανοβιτς και οι ψηλοί, θα δούμε σπουδαίο τελικό...

Το καλό είναι πως όσοι παίζουν με τους αμερικάνους συνήθως δεν έχουν άγχος οπότε αν βρούνε χώρους είναι πολύ εύστοχοι και βλέπουμε ωραία παιχνίδια.

Ιδωμεν.

Άλλο οι όμιλοι και άλλο τώρα που κρίνεται μετάλλιο!

Το πιθανότερο σενάριο είναι πανεύκολη νίκη Αμερικάνων με πάνω από +8 σε όλο το παιχνίδι.
ΜΑΚΑΡΙ να μην είναι έτσι. Πρέπει βέβαια να γίνουν πράγματα και θαύματα αλλά τίποτα δεν αποκλείεται.
Ο Τεόντοσιτς πάντως είναι μια νίκη μακριά από το να μπει στο πάνθεον των μεγαλύτερων Γιουγκοσλάβων.

Οι Σέρβοι δεν είναι πολύ κουρασμένοι για να μην αποδόσουν και να χάσουν με μεγάλη διαφορά, ενώ και στο πρώτο ματς που φαίνονταν οι Αμερικάνοι να πηγαίνουν περίπατο στην αρχή του ματς, τελικά βρήκαν το σθένος και το γύρισαν. Σίγουρα πρέπει να έχουν πολύ καλά ποσοστά για να τους ακολουθήσουν.
Δυστυχώς προβλέπω νίκη των Αμερικάνων με σταθερό +5 σε όλο το ματς και κλασικά να μπαίνουν όλα τα κρίσιμα και δύσκολα σουτ, ωστόσο μακάρι η Σερβία να κάνει την έκπληξη, έτσι για αλλαγή.

Αγχος.
Φοβάται ο γιάννης το θεριό και το θεριό τον γιάννη !

UPDATE: Δεν τους βλέπω καλά τους σέρβους. Έτσι όπως πάει θα φύγει το άγχος απο τους Αμερικάνους και θα μείνει στους σέρβους...
Δεν καταλαβαίνω γιατί μπήκαν με άγχος.. (οι σέρβοι).. Υποτίθεται θα είχαν την ψυχολογία του underdog

Οι Σέρβοι δεν παίζουν όπως πρέπει. Καλοί είναι, αλλά σε καμία περίπτωση τέλειοι. Χρειάζεται να βελτιωθούν πολύ.

Αν τελειώσει το ματς με διαφορά χαμηλότερη των 20 πόντων, θα το μετρήσω ως νίκη των Σέρβων.

για ποιον λογο πηγαν γρηγορα οι σερβοι στην αρχη του 2ου δεκαλεπτου δεν μπορω να καταλαβω και ετσι βρηκαν ρυθμο η ηπα. στο σετ πρεπει να πανε. και παλι απο λαθη και απο ριμπαουντ βρισκει σκορ η αμερικη. αν δεν μπουν και τα σουτ δυσκολα θα αποφυγουν συντριβη γιατι οι σερβοι δεν εχουν μεγαλα επιθετικα οπλα σαν τους ισπανους που κρατιοντουσαν ετσι.

σετ, αλλα υποτίθεται πως θα βάζανε και κάτι. Αυτοί μπήκαν με ψυχολογία ντέρμπι (λες και ο Μάτσμαν μπορεί να ματσάρει τον Ντουράν..) και δεν βάζαν τίποτα. Πήραν διαφορά οι Αμερικάνοι, ξαγχώθηκαν και finito la musica.

Οι Σέρβοι ξεχάσανε πως ρίχνουμε την μπάλα;

αυτος ο ντε αντρε τζορνταν ειναι μεγαλος καραγκιοζης και πολυ βρωμικος σαν παικτης

Μπράβο ρε φίλε! Είναι νουμερο. Και είναι και απ' τους παίκτες που δεν ξέρουν τίποτα από μπάσετ και απλά είναι τσιμέντο.

ε οχι και σετ. ειδικα στο 2ο δεκαλεπτο 2-3 επιθεσεις ετρεξαν και ειτε αστοχησαν ειτε εκαναν λαθος και οι αμερικανοι μεσα απο αυτο βρηκαν γρηγορους ποντους και ρυθμο. και μετα δεν ξανακοιταξαν πισω.

Ηγείται μιας μέτριας ομάδας και την εχει καθιερώσει ως την καλύτερη στον κόσμο μετά την Team USA. Πώς το είχε πει ένας εκείνο με τη φεράρι και τα κάρα; Αυτό...

Well done Milos.

it's 2014 all over again

Έλα coach K fair play, βάλε το Harrison Barnes

Ο τρόπος που περνάει την μπάλα στους συμπαίκτες είναι μαγικός. Δεν νομίζω να ξαναδούμε σύντομα τέτοιον παίκτη.

Αν οι Αμερικάνοι ήταν Γερμανοί, σε αυτή την σερβία όπως παρουσιάστηκε θα βάζαν 150 πόντους με 75 πόντους διαφορά.

+1

τελικα το μονο που αλλαξε σε αυτο το τουρνουνα ηταν οτι οι αμερικανοι υιοθετοντας ευρωπαικες τακτικες αρχιζουν να παιρνουν τα ματς των ομιλων στον χαβαλε,και δημιουργησαν ψευδαισθησεις για κλεισιμο ψαλιδας.Οταν χρειαστηκε ανεβασαν τον διακοπτη στην αμυνα κα δεν απειληθηκαν καθολου στα νοκ αουτ.Δεν ξερω ποσο καιρο ακομα θα συνεχισουν να στελνουν καλους παικτες σε διεθνεις διοργανωσεις,ισως δεν εχει και νοημα πλεον.

Αυτοί οι Αμερικάνοι είναι ό,τι πιο αντιπαθητικό έχω δει ποτέ στον αθλητισμό.
Λέτε να τους κερδίσουμε εμείς σε 2 χρόνια με Γιάννη all-star;

Όχι πέρασαν από τον Πανοραμιξ και ντοπαρίστηκαν μετά τους ομίλους.Αλλιώς θα ήταν ντέρμπι

Αν δεν στέλνουν καλούς παίκτες θ'αρχίσουν να χάνουν πάλι.

Η ψαλίδα έχει κλείσει, αλλά δεν έχει κλείσει τόσο ωστε να τους παίζουν οι άλλες ομάδες στα ίσα.
Επιπλέον οι Αμερικάνοι δεν έχουν χρόνο για προετοιμασία ωστε να ΄δεσουν σαν σύνολο. Οπότε μπορεί να χάσουν. Αλλά για να χάσουν πρέπει να αγχωθούν ώστε να κάνουν ένα χάλια παιχνίδι και οι αντίπαλοι να παίζουν χωρίς άγχος ωστε να κάνουν πολύ καλό παιχνίδι.

Και πράγματι, στην αρχή κάνανε χάλια παιχνίδι, αλλά και οι σέρβοι το ίδιο, παραδόξως. Πάντως αυτή η Σερβία δεν είναι κι απο τις καλύτερες Σερβίες. Τέσσερις παίκτες έχει. Το οτι φτάσανε τελικό είναι σέρβικο θαύμα.

3 πράγματα πρέπει κλασσικά να γινουν με αντιπάλους τους Αμερικάνους, να έχεις καλά ποσοστά στα σουτ, και να μην αφήσεις όσο γίνεται επιθετικά ριμπάουντ+ αιφνιδιασμούς. Το πραγματικό όμως άξιο αναφοράς, είναι πως αυτήν την φορά οι Αμερικάνοι έπαιξαν καλή pnr άμυνα στον Τεόντοσιτς, τουλάχιστον στον κεντρικο άξονα, γιατί κατα τα άλλα έδιναν προκλητικά το σουτ στους υπόλοιπους...


Δεν τους είδα πάντως τόσο αφελείς, όσο νομίζαμε, απέναντι σε καλούς δημιουργούς του international basketball...

Οι Αμερικάνοι έχουν τέτοια πληθώρα παιχτών που όσο και να έχει κλείσει η ψαλίδα σε σχέση με 20 χρόνια πριν, το αβάντζο είναι μεγάλο.
Οι Σέρβοι αφενώς δεν ήταν τόσο υπερομάδα ώστε να τους προβληματίσουν για πάνω από 15 λεπτά, ο Σιζέφσκι αφετέρου μετά το στραπάτσο του 2006 πάντα γεμίζει την ομάδα με σοβαρούς σουτέρ. Χτες όταν άρχισαν να μπαίνουν τα σουτ από τα 7,5 μ. το παιχνίδι άνοιξε και το παραμύθι τέλειωσε. Επιπλέον δεν υπάρχει ευρωπαίος παίχτης (ούτε καν ο Μίλος όπως περίτρανα φάνηκε) που θα φάει συνεχόμενα παγίδες από 2 τύπους με wingspan Αντετοκουμπαιϊκο και θα μπορέσει συστηματικά να τους ξεπεράσει και να κάνει παιχνίδι. Παίζουν άμυνα, παίζουν επίθεση, κάνουν ότι θέλουν χωρίς καν να εφαρμόζουν τίποτα τρελά plays.
Αυτοί θα χάσουν μόνο όπως 2006, αν δεν τους βγουν τα σουτ, αν αγχωθούν υπερβολικά και αν στους απέναντι γεννάνε και τα κοκόρια τους (μιας και μιλάμε για το καλύτερο παιχνίδι που παίχτηκε ποτέ από την Εθνική μας).

ενταξει, μην τρελαθουμε η σερβια ευνοηθηκε πολυ απο ισοβαθμιες, διασταυρωσεις,κτλ...
ομαδα με ρεκορ 4-4.. κλαιν

μετρια εικονα στους ομιλους, βρηκε τυχερα απεναντι της την ισοδυναμη κροατια, και μετα εκανε το 1 και καλυτερο παιχνιδι της κοντρα στην αυστραλια, που ηταν πολυ αφελης...

η αυστραλια, και ας μην πηρε μεταλλιο, ηταν πιο σταθερη και καλυτερη ομαδα και απο σερβια και απο ισπανια.. απλως της ετυχε η μερα που δεν εμπαινε τιποτα στον ημιτελικο, και μετα η σφαγη στο μικρο τελικο

και στο φετινο ευρο στην μπαλα, και στο ολυμπιακο τουρνουα μπασκετ, αποδειχθηκε ποσο σημασια μπορει να παιξουν οι τυχερες διασταυρωσεις μετα τους ομιλους, και η ημερα που θα τυχει να κανεις το καλυτερο σου παιχνιδι

Και στο Παγκόσμιο του '14 είχε κάνει τρεις ήττες στον όμιλο, αλλα μετά ακολούθησε σούπερ πορεία μεχρι τον τελικό. Δεν σημαίνει κάτι το συνολικό ρεκόρ. Τα νοκ-άουτ είναι αυτά που μετράνε και η εθνική μας το ξέρει καλύτερα απ' όλους όταν πρόπερσι είχε 5-0 μέχρι να πέσει πανω στη Σερβία.

Όσον αφορά τους Αμερικανούς είναι ξεκάθαρο πως μετά από Ινδιανάπολη-Αθήνα-Σαϊτάμα κατεβαίνουν πιο σοβαροί και με υψηλότερο επίπεδο προπονητικής δουλειάς και μελετης πριν τα μεγάλα ματς. Το '06 ο Krzyzewski δεν θυμόταν το όνομα του Παπαλουκά ενώ πλεον γνωρίζει τους παίκτες των αντιπάλων που πρέπει να προσέξει, όπως τον Teodosic.

Ομάδα χωρίς παίχτες με πολύ πλούσιο επιθετικό ταλέντο δεν μπορεί να κοντράρει την Αμερική σε σοβαρό παιχνίδι. Οι Ισπανοί τους κόντραραν σε τελικούς διότι πολύ απλά έχουν τον Γκασόλ που του δίνεις την μπάλα και την βάζει μέσα, τον παλιό καλό Ναβάρο που πάντα έπαιζε καλά σε τέτοια ματς και έβαζε τα πάντα μέσα και άλλους χεράδες με ψυχή παλιότερα όπως Καλντερόν, Γκαρμπαχόσα κλπ.

Οι Διασταυρώσεις όντως παίζουν ρόλο, και δεν νομίζω να στεναχωρήθηκαν, που δεν βρήκαν στον δρόμο τους την Ισπανία. Όμως μιλάμε για έναν όμιλο όπου η Σερβία είχε τρείς ήττες , ζορίζοντας πιο πολύ απο όλους τους Αμερικάνους, έχοντας το δίλλημα με την Γαλλία, για το αν έπρεπε να χάσει η να κερδίσει, και στην μοναδική βαριά ήττα της, η έκταση της διαφοράς, ήταν μαγική εικόνα ,με βάσει την εικόνα του παιχνιδιού , που είδαμε με αντίπαλο την Αυστραλία. Δεδομένα που δεν φτάνουν , ώστε να χαρακτηρίσουμε π.χ οβιδιακή μεταμόρφωση των Σέρβων στα νοκ-αουτ, σε σχέση με αυτό που παρουσίασαν στους ομίλους, και επιπλέον οι Λιθουανοί, δεν έδειξαν την απαραίτητη πειστική εικόνα, ώστε να απέκλειαν τους Σέρβους στους 8 σε ενδεχόμενη κόντρα τους...


Ούτε φυσικά παίζει τόσο η τύχη, γιατί ναι μεν ,η γρήγορη εκτέλεση στο παιχνίδι τους, που ήταν το μυστικό της επιτυχίας των Αυστραλών μέχρι τότε, τους καταδίκασε στον ημιτελικό, με την αστοχία στα σουτ, αλλά θα μπορούσαν άνετα, να τους ταράξουν με κοψίματα πίσω απο την πλάτη της άμυνας, η να κερδίσουν περισσότερο απο το δίδυμο Μίλος-Ραντούλιτσα, κατι που οι Σέρβοι δεν το επέτρεψαν ουσιαστικά...