Σκεφτόμουν που να το βάλω, στα άλλα αθλήματα ή στις τέχνες και θεάματα?
και αυτό διότι,
πάντα παρακολουθούσα τα ευρωπαικά, τα παγκόσμια και τους Ολυμπιακούς στο καλλιτεχνικό πατινάζ αλλά
δεν το έβλεπα σαν αθλητικό αγώνα γιατί σχεδόν ποτέ δεν αισθανόμουν το στοιχείο της αγωνίας για τον νικητή (ανεξαρτήτως αποτελέσματος εγώ έβγαζα τους δικούς μου νικητές…. εξάλλου το σύστημα που υπήρχε με τις βαθμολογίες μέχρι το πρόσφατο παρελθόν ήταν τραγικά υποκειμενικό)
εκείνο που μου αρέσει είναι αυτός ο συνδυασμός εικόνας (εντυπωσιακές παρουσίες να χορεύουν κάνοντας γυμναστικές επιδείξεις με μεγάλη ταχύτητα πάνω σε πάγο) και ήχου (κλασικές συνθέσεις εμπλουτισμένες με την βελούδινη φωνή και τα συνήθως επιτυχημένα σχόλια του Αλέξη Κωστάλα) που με καθηλώνει κυριολεκτικά.
Παρακολουθώ και τις 3 κατηγορίες αλλά η μεγάλη μου αδυναμία είναι τα ζευγάρια, ενώ συνήθως με λιγότερη προσήλωση παρακολουθώ τον χορό στον πάγο μιας και λείπουν τα ακροβατικά στοιχεία που με εντυπωσιάζουν
Θυμάμαι όταν ήμουν μικρός είχα συγκλονιστεί από τον θάνατο σε μια προπόνηση του Σεργκέι Γκρίνκοβ και από τις unfair κόντρες των αμερικανίδων στο ατομικό γυναικών ενώ είχα απογοητευθεί αρκετά από την παρουσία της Καταρίνα Βιτ στην επιστροφή της στους Ολυμπιακούς του Λίλεχάμερ καθώς είχα μεγαλώσει ακούγοντας τον Κωστάλα να αναφέρεται με πολλή θαυμασμό για αυτήν την αθλήτρια.
Τώρα για επιλογές,
στους άνδρες μην με βάζετε να επιλέξω μεταξύ Γιαγκούντιν και Πλούσενκο, φαινόμενα και οι δύο στον πάγο αλλά ο Γεβγκένι έχει μία ξεχωριστή προσωπικότητα που αυξάνει την δημοτικότητα του αθλήματος και αισθάνεσαι ότι το παίρνει από το χέρι και το στέλνει σε μία άλλη διάσταση.
Στην κατηγορία γυναικών παρά τις παρουσίες αθλητριών όπως η Μισέλ Κουάν και η Καταρίνα Βιτ η δική μου αδυναμία ήταν η Οξάνα Μπαιούλ που με μάγευε με το πάθος της, τον ρυθμό και την ζωντάνια που έδινε στα προγράμματά της και ειδικά στα gala των νικητών.
Στην μακράν δυσκολότερη κατηγορία, τα ζευγάρια, νομίζω ότι το δίδυμο Γκρίνκοβ και Κάτια Γκαρντέγεβα ήταν ότι καλύτερο έχει δει ποτέ το καλλιτεχνικό πατινάζ στο σύνολό του…πραγματικά ανεπανάληπτο ντουέτο με τέλειο συγχρονισμό, χάρη και δεξιοτεχνία.
Για φέτος και ειδικά για τους Ολυμπιακούς που ήδη ξεκίνησαν νομίζω είναι περιττό να πω πόσο χάρηκα με τις επιστροφές Πλούσενκο, Λαμπιέλ ενώ είμαι περίεργος να δω τί θα μας παρουσιάσουν ο Ζουμπέρ με τον Καναδό τον Τσαν που πήρε το αργυρό στο παγκόσμιο όπως και ο Κοντέστι που μας εντυπωσίασε πέρσι, επίσης δεν ξέρω σε τί κατάσταση θα εμφανιστούν ο Ιάπωνας ο Τακαχάσι με τον Αμερικανό παγκόσμιο πρωταθλητή τον Λίσαζεκ ενώ ελπίζω ο πιτσιρίκος Ισπανός Φερνάντεζ να με ξετρελάνει και πάλι με τους πειρατές της Καραιβικής όπως πριν 2 εβδομάδες στο Ταλίν….
Αντίθετα, στις γυναίκες δεν χάρηκα καθόλου που δεν θα είναι παρούσα η Σάσα Κόεν…. η Γιούνα Κιμ λογικά θα μας παρουσιάσει όπως συνήθως κάτι εξαιρετικό, πολλές απαιτήσεις έχω από τις Γιαπωνέζες ειδικά από την περίφημη Μίκι Άντο και από την σχεδόν πάντα συνεπής Καναδέζα Ροσέτ, για την Λάουρα Λεπιστό που κινείται με απίστευτη χάρη κάνοντας πάντα τέλεια το λέιμπακ σπιν ελπίζω να αποφύγει τις πτώσεις, για την συμπαθέστατη Σάρα Μέιερ και την Κίρα Κόρπι απλά ελπίζω… για την Καρολίνα Κόστνερ δεν μπορώ να πω κάτι καθώς το πρόγραμμά της εξαρτάται όπως πάντα από την ψυχοσυναισθηματική της κατάσταση εκείνη την στιγμή.
Στα ζευγάρια σίγουρα όλα τα βλέμματα εστιάζουν αρχικά στην μεγάλη επιστροφή Ζάο-Σεν, κατά τα άλλα νομίζω ότι θα έχουμε επανάληψη του σκηνικού στο Ταλίν με την Αλιόνα Σαβτσένκο και τον Σολκόβι να ελπίζουν ότι δεν θα επαναλάβουν το λάθος στο ξεκίνημα του ελεύθερου προγράμματος,
στην ίδια διοργάνωση εντυπωσιάστηκα από την χάρη με την οποία κινείτε η πρωτοεμφανιζόμενη 16χρονη Ρωσίδα Βέρα Μπαζάροβα με την βοήθεια βέβαια του παρτενέρ της πάντα.
Για το αποτέλεσμα, κάτι μου λέει ότι Καβαγκούτι και Σμιρνόφ μετά την πρόσφατη νίκη τους είναι η σειρά τους να πρωταγωνιστήσουν
Οι δικές σας προτιμήσεις και προβλέψεις ποιες είναι?