Δεν τραβούσε καθόλου ο Μασιούλις φέτος κι από την άλλη ο Λάσο τα άκουγε για καιρό στην Ισπανία όταν την έβγαλε μονάχα με τον Ραντλ και πήρε μόνο τον Ταβάρες όταν του έλειπαν Κουζμιτς, Αγιόν, Ράντολφ και για μερικές βδομάδες και Τόμπσον μαζί!!!!!
Κι είχε διαθέσιμο μπάτζετ και πήγε μόνο με τον Ταβάρες, καθαρό 5αρι, με ολίγη από Φελίπε μέχρι και Ράντονιτς στο 4 για να βγουν οι χρόνοι.
Εγώ από τότε τον στηρίζω συνεχώς τον Λάσο και κάπου αρχές άνοιξης είχα γράψει εδώ μέσα ότι να μην μας κάνει έκπληξη αν ψηφιστεί ως κόουτς της χρονιάς.

*Συμφωνώ απόλυτα με τον Weekendman. Για μένα αυτό ήταν και το χειρότερο όλων για τη φετινή χρονιά, στα του Ολυμπιακού.

** Εκτός από τον άνθρωπο με τη χρυσόσκονη, Ντόνσιτς, άλλος ένας γράφει χρυσή σελίδα: Ο Ράντολφ. Δυο τελικοί- δυο κούπες φέτος για τον Αμερικάνο.

Αν ο Μελι δεν εκανε παιχνιδαρα το ματς θα ειχε τελειωσει πολυ πιο γρηγορα.Μπραβο στο Λασο που παρα τους τοσους τραυματισμους που ειχε, με κυριοτερο του υπερπαιχτη Γιουλ, καταφερε και σηκωσε δικαιοτατα την κουπα.

δεν ξερω γιατι αλλα εμενα μου φανηκε οτι περισσοτερο το αξιζε η φενερ παρα η ρεαλ. η ρεαλ αν εξαιρεσουμε τα ριμπαουντ δεν εκανε κατι αλλο, μονο 1vs1 επαιζε και απλως της μπηκαν τα σουτ. εξαλλου η φενερ μονη της το εχασε που χασανε τοσα λει απ μονοι τους απο κατω και σε τετοιο επιπεδο αυτα τα καλαθια αν δεν τα βαλεις εχασες.

η φενερ ειναι πολυ καλυτερη σαν ομαδα, σε αυτοματισμους, σε σετ παιχνιδι, το πως προσπαθει να εκμεταλλευτει το οτιδηποτε της δινει ο αντιπαλος, αλλα νταξ οταν οι αλλοι τα βαζουν απο παντου δεν μπορεις να κανεις και πολλα.

ντονσιτς-κοζερ-καρολ πηραν ρεαλ απο το χερι και ταβαρες το κλειδι για τα ριμπαουντ. ο λασο δεν εχει παρουσιασει κατι το ιδιαιτερο εκτος απο μια diamond επιθεση που απλως εκμεταλλευεται την απιστευτη ποιοτητα των φτερων του στο σουτ και στα close out. αλλα στην τελικη ειχε τους πιο ποιοτικους παικτες και για αυτο το σηκωσε.

τα εχω παρει λιγο με ζοτς γιατι με τοσα χαμενα ριμπαουντ επρεπε να κανει κατι διαφορετικο. νταξ δεν εχασε τοσα ριμπαουντ οσα ο τσαβι, αλλα απο τον ζοτς περιμενα να κανει κατι για αυτο.

ΥΓ. τελικα οποια ομαδα αποκλειει τον τσαβι στα play off παιρνει boost και σηκωνει ευρωλιγκες μετα!

Προσωπικα χαρηκα την νικη της Ρεαλ, οσο κι αν αντιπαθω τους θατρινισμους των παιχτων της.
Πιστευω ηταν μια νικη του μπασκετ, του ταλεντου απεναντι στην σκοπιμοτητα.

Η Ρεαλ αφησε μεσα στη ρακετα το σκιαχτρο και πιεζε στο τριποντο. Αποτελεσμα να μην μπορουν να σουταρουν απεξω, και τα μπασιματα να βρισκουν απεναντι τους τον θηριωδη Ταβαρες (που επαιξε ασυνηθιστα πολυ) ο οποιος σε ρολο Βρανκοβιτς αλλιωνε τα παντα, μεχρι και την ψυχολογια τους.

ΜΠΡΑΒΟ και στον Λασο, που κατεριψε τον μυθο που εχτισε ο Ζελικο τοσα χρονια: Κοντοι ψηλοι, πιεση στην περιφερεια. Τα ιδια επαθε και ο Ιτουδης που ακολουθει δογματικα το Ζελικο σε αυτο. Ο Χαινς και ο Χαντερ (κομπακτ ψηλοι) απλα ηταν λιγοι. Ο Βεσελι ηταν μονος του κι εξουδετερωθηκε απο την πληθωρα ψηλων της Ρεαλ και την σαφη της υπεροχη σε αυτο. Αλλωστε, ο Τσεχος δεν ειχε την πολυτελεια της ορθης κατανομης χρονου την Παρασκευη οπως οι ψηλοι της Ρεαλ: Εβγαλε ολο τον αγωνα μονος του πηδωντας σαν κατσικι. Λογικο ηταν να μην εχει ενεργεια σημερα.

Για αλλη μια φορα, αποδεικνυεται πως οποιος κερδιζει τη μαχη της ρακετας, κερδιζει την Ευρωλιγκα.

Ποιος ειπε οτι το μπασκετ ειναι το αθλημα των κοντων?


ΥΓ 1: Ολυμπιακος και ΠΑΟ φετος ειχαν αποδυναμωθει στη θεση 5. Και μειναν εκτος final four. Το οποιο κερδιζε η ομαδα με τις περισσοτερες και ποιοτικοτερες λυσεις στη θεση αυτη.

Ε δεν νομιζω οτι τα εβαλε απο παντου σημερα η Ρεαλ. Απλα εβγαλε πολλα ελευθερα σουτ και τα εβαλε. Ουτε νομιζω οτι επαιζε αποκλειστικα 1vs1. Μια χαρα επιθετικα πλεις ειχε σημερα η Ρεαλ με κυριοτερο τα σκριν επιλογης για τον Καρολ η τον Κοζερ που δημιουργησαν τα περισσοτερα θεματα στην αμυνα της Φενερ.

Η εικονα του ματς με εξαιρεση το πρωτο διλεπτο ελεγε ξεκαθαρα Ρεαλ...


Το μπασκετ ειναι το αθλημα των ψηλων που σχεδον παντα το κρινουν οι κοντοι. Και σημερα αυτο εγινε. Καλος και χρυσος ο Ταβαρες αλλα αν δεν ηταν ο Κοζερ θα βλεπαμε εντελως αλλο ματς.

Εδω ειναι και ο οιωνος της κατακτησης της Ρεαλ!
Απο το 2001, που υπαρχει η Ευρωλιγκα υπο αυτο το καθεστως, σε καθε ομαδα που κατεκτησε Ευρωμπασκετ για πρωτη φορα(σε αυτη την περιοδο) υπαρχει τουλαχιστον ενας παιχτης που την επομενη σεζον βγηκε πρωταθλητης Ευρωπης ή ΝΒΑ:
2001 Μποντιρογκα-κερδισε την Ευρωλιγκα με τον ΠΑΟ
2003 Γιασικεβιτσιους-κερδισε την Ευρωλιγκα με τη Μακαμπι
2005 Παπαλουκας-κερδισε την Ευρωλιγκα με την ΤΣΣΚΑ
2007 Χολντεν, Χριαπα-κερδισαν την Ευρωλιγκα με την ΤΣΣΚΑ
2009 Ναβαρο-κερδισε την Ευρωλιγκα με την Μπαρτσελονα
2011 η Ισπανια δεν κερδισε για 1η φορα
2013 Παρκερ, Ντιαο, ΝτεΚολο-κερδισαν το πρωταθλημα στο ΝΒΑ με τους Σπερς
2015 η Ισπανια δεν κερδισε για 1η φορα
2017 Ντοντσιτς, Ραντολφ-κερδισαν την Ευρωλιγκα με τη Ρεαλ

ΥΓ. Πριν το ματς εγραψα για Ντατομε MVP. Τελικα, αν κερδιζε η Φενερμπαχτσε, θα το επαιρνε ο Μελλι. Παλι μεσα θα επεφτε ο οιωνος, για Ιταλο μιλουσε, αλλα οι συμπαιχτες του και κυριως ο Βεσελι, δε βοηθησαν αρκετα.

Δυστυχως δεν ειχα καταλαβει απο χτες το βραδυ που μου ηρθε η συμπτωση οτι το μοτιβο δεν εφαρμοζεται οταν μια ομαδα εχει ξανακερδισει το χρυσο μεταλλιο στη χιλιετια.

Ένα όμορφο Final-4 που πήγαν οι τέσσερις καλύτερες ομάδες και το πήρε, εξίσου δίκαια, η καλύτερη σε αυτό. Η Φενερμπαχτσέ ήταν κατώτερη των αναλογιών στο δεύτερο ημίχρονο και λίγη για αυτή τη Ρεάλ που ήταν σε πολύ καλή κατάσταση. Και σίγουρα πιο ετοιμοπόλεμη να διαχειριστεί δύο ματς απέναντι στις κορυφαίες ομάδες της κανονικής περιόδου. Πιστώνεται ξεκάθαρα στον προπονητή της αυτό που φέτος αποδείχθηκε ικανότερος όχι μόνο στην προετοιμασία, αλλά και στη διαχείριση των αγώνων.

Στα κατορθώματα της Ρεάλ και το γεγονός ότι πήγε Βελιγράδι χωρίς να θεωρείται πρώτο, ούτε καν δεύτερο φαβορί (!) με ένα εξαιρετικό κατά τα άλλα ρόστερ όπως διαμορφώθηκε με την επιστροφή του Llull. Χαίρομαι προσωπικά όχι μόνο για τη δεδομένη συμπάθεια μου στην μπασκετική Ρεάλ των τελευταίων ετών, αλλά και για τη νίκη του "μπάσκετ της Ρεάλ" απέναντι στο μπάσκετ χαμηλού pace που εκφράζει η Φενερμπαχτσέ.

Οι δύο Ευρωλίγκες τα τελευταία έξι χρόνια (στα οποία θεωρώ ότι μπορούμε να λογίζουμε τη Ρεάλ ως σοβαρό διεκδικητή) δεν είναι καθόλου άσχημος απολογισμός. Well done Pablo.

υ.γ. Μεγάλε μικρέ, είσαι ήδη Πρωταθλητής Eurobasket, Πρωταθλητής Euroleague και κάτοχος των δύο MVP φέτος. Και είναι μόνο η αρχή...

To πλεονέκτημα της 5ης θέσης δεν προέβλεψες Τουίσμ

γιατί δεν κοιτάς το πιο απλό;;

Με την νεα μορφή της ευρωλίγκας και οι 2 νικητές βρέθηκαν στην 5η θέση της ρεγκιουλαρ και έπαιξαν πλεηοφ με τον Παναθηναϊκό



θα το κάνουμε και αυτό ναι :-)

Μετρα ομως τι προβληματα ειχε η ΤΣΣΚΑ.
Ο ΝτεΚολο προερχοταν απο τραυματισμο, δεν ηταν στο 100%
Ο Χαινς το ιδιο, παρολα αυτα ηταν ο καλυτερος.
Ο Βεστερμαν τραυματιας, ελειπε.
Ο Βοροντσεβιτς τραυματιστηκε κατα τη διαρκεια του ματς, δεν ξαναμπηκε.
Δεν ειμαι σιγουρος οτι αν ολοι αυτοι ηταν ενταξει, θα ειχαμε το ιδιο αποτελεσμα στον ημιτελικο.

Σιγουρα η Ρεαλ ειχε περισσοτερα προβληματα μεσα στη σεζον, αλλα απο τη σειρα με τον ΠΑΟ επαιζε πληρης(με Ταβαρες αντι Κουζμιτς). Ο Γιουλ φυσικα και δεν ηταν ουτε στο 60%, αλλα ειχαν μαθει ολη τη σεζον να λειτουργουν χωρις αυτον και εφτασε να ειναι σαν προσθηκη, οταν τελικα μπηκε.
Παρα το σημερινο αποτελεσμα παντως εξακολουθω να πιστευω οτι το μοντελο των ψηλων τυπου Χαινς, Χαντερ, Ντανστον κλπ ειναι καλυτερο απ αυτο των Αγιον. Η ταση του παγκοσμιου μπασκετ αλλωστε διαμορφωνεται στην απεναντι πλευρα, λεει τριποντα και χαμηλα σχηματα με ευκινητους ψηλους και θα αλλαξει μονο αν φτασουν ως το τελος οι Σελτικς!

Με συγχωρεις αλλα το βλεπεις λαθος: Αν δεν ηταν ο Ταβαρες θα βλεπαμε ενα ΕΝΤΕΛΩΣ διαφορετικο ματς. Και γενικοτερα η φρεσκαδα των ψηλων της Ρεαλ απεναντι στους λιγους και κουρασμενους (Βεσελι) ψηλους της Φενερ.

Εκει θεωρω πως κριθηκε το ματς.

Σ' αυτό που λες συμφωνώ γενικά αλλά ψηλοί που σκοράρουν και ξέρουν μπάσκετ μπορεί να βοηθήσουν πολύ σε κάποια διαστήματα του αγώνα ως συμπληρωματικοί. Εγώ πιστεύω πχ ότι αν η ΤΣΣΚΑ στον ημιτελικό είχε τρίτο πεντάρι τον Ραντούλιτσα μπορεί και να μην έχανε (γελάστε ελεύθερα, αλλά το λέω σοβαρά).

Οκ ο αντιλογος ειναι ποσες φασεις εφτιαξε ο Κοζερ στην επιθεση ειτε για τον ιδιο ειτε δημιουργησε ρηγματα για ελευθερα σουτ. Και οι δυο κομβικοι ηταν ας συμφωνησουμε σε αυτο.

Παντως εξακολουθω να πιστευω οτι 9 στις 10 φορες ενα παιχνιδι μπασκετ θα το κρινει ενας κοντος.

ο ντιξον θα φυγει. ο ουιλμπεκιν νομιζω εχει τουρκικο διαβατηριο



δεν λες κοντο τον μπατιστ. δεν ειναι λασμε η χαινς. δες τι ψηλους ειχε ο ζοτς. γιουντο, βεσελυ, τομσον, μπατιστ, πεκοβιτς. ηταν κατι παραπανω απο αθλητικοι ψηλοι. και σε καμια περιπτωση δεν ειναι κανεις undersized.

αυτο που μου εκανε εντυπωση ειναι οτι δεν ειχε τον γκαρντ να ξεκολλησει την ομαδα. αυτο δηλαδη που εκανε ο ντιξον προχθες. καλος ο γουαναμεικερ αλλα εβαλε σχεδον ολους τους ποντους του με βολες, ο σλουκας μετριος και κακος στην αμυνα, ο ντιξον δεν βοηθησε, ο γκουντουριτς τιποτα. μεχρι κι ο ντατομε ηταν κακος. δεν γινεται με τετοιο μπατζετ να μην εχουν εναν ΠΑΙΧΤΑΡΑ κοντο.

Υγ. α ρε βεσελι, προπερσυ χανεις 10 βολες, φετος χανεις λει απ και καρφωμα και κανεις και χαζο αντιαθλητικο. καλα που υπηρχε ο γιουντο περσυ.

Από τις πραγματικά λίγες φορές που πάω να διαβάσω ένα άρθρο του Καβαλιεράτου ή άλλων ίδιας κοπής, και λέω άντε να δεις τι λέει για τη φετινή πανάξια Ρεάλ.
Και στην πρώτη παράγραφο πέφτω πάνω στο εξής:

Να γράψουν για τον Γάλλο Φαμπιέν Κοζέρ που είχε απορριφθεί απ' όλες τις ομάδες της Ευρώπης και εν τέλει αποκτήθηκε από τη Ρεάλ όταν έπαθε τη σοβαρή ζημιά ο Γιουλ τον περασμένο Αύγουστο; *


Και κάπου εκεί σταματώ να διαβάζω.
Μα τους πληρώνουν αυτούς τους τύπους;;;;

* Η Ρεάλ απέκτησε τον Κοζέρ κάνα μήνα πριν τον τραυματισμό του Γιούλ.

Και είχε απορριφθεί απ' όλες τις ομάδες της Ευρώπης. Σε φάση σε όποιον δεν κάνουμε πρόταση σημαίνει τον απορρίπτουμε. Να ο Ολυμπιακός για παράδειγμα απέρριψε τον Wanamaker και τον Sergio Rodriguez.

Στην Ισπανια εγραφαν οταν αποκτηθηκε οτι σιγα σιγα θα αντικαταστησει τον Ρουντι. Με τον Γιουλ δεν εχει καμια σχεση ο Γαλλος αγωνιστικα, ανεξαρτητα απο το ποτε αποκτηθηκε.

Κι αυτό μου ξένισε αλλά είπα να σταθώ στο εντελώς ανυπόστατο...Θεός ο τύπος. Κι εννοείται ότι φέρνει πιο κοντά προς Ρούντι από Γιούλ που λέει κι ο Acratacity, αλλά αυτό με τον τραυματισμό ούτε καν να μπει στον κόπο να το ψάξει...ούτε ενός λεπτού δουλειά.
Να θυμηθώ να μην τον ξαναδιαβάζω, το συμπέρασμα λοιπόν.
Να επαναλάβω κι εδώ πάντως ότι ο άτιμος ο Τρινκιέρι έχει φέρει πολύ ωραίους παίκτες στην Βαμβέργη. Αν του είχε κάτσει λίγο και το ρίσκο με Κουίνσι Μίλερ μάλλον ακόμα εκεί θα ήταν.

Πολλά συγχαρητήρια στη Ρεάλ και τον Λάσο για τη διαχείριση που έκαναν όλη τη χρονιά με τους απόντες (δείτε μάλιστα και τη βαθμολογία της ACB).

Στο φάιναλ-φορ πάντως, κοιτώντας απλά τις 12άδες των συμμετέχουσων, μου έγινε απόλυτα ξεκάθαρο (και δεν το είχα συνειδητοποιήσει ακόμα κι εγώ όλη τη χρονιά) ποια ομάδα είχε το πληρέστερο ρόστερ (ούσα πλήρης πλέον). Και τελικά φάνηκε αυτό και στο παρκέ...

Εχει σχεση μονο στη θεση. Για αντικαταστατης του Ρουντι παντως δε μου μοιαζει. Ο ενας ειναι 2αρι, ο αλλος 3αρι, δε βγαινει λογω υψους η αλλαγη.

Ο Κοζέρ επιθετικά πάει στα φτερά σαν δυαροτριάρι. Δεν συμμετέχει στο ball handling, για το οποίο υπεύθυνοι κατα κύριο λόγο ήταν Καμπάτζο και Ντόνσιτς (μετά τον τραυματισμό Γιουλ). Αμυντικά όμως μαρκάρει άνετα τα περισσότερα pg τα οποία δεν μπορεί ο Ντόνσιτς. Καμία σχέση πάντως η μεταγραφή του με τον τραυματισμό του Γιουλ, αλλά θεωρώ και με Ρούντι. Απλά πιστεύω ότι αποκτήθηκε αρχικώς απλά σαν ένα καλός "swingman".

επίσης να πούμε ότι η Ρεάλ στο f4 δεν βοηθήθηκε καθόλου σχεδόν από τον Ραντολφ ...

Πρέπει να ναι το μεγαλύτερο cm της ιστορίας αυτό που τους χωρίζει

Ειναι σιγουρα σωστα τα υψη που εχει το σαιτ της Ευρωλιγκα; Τον ειχα για πανω απο 2 μετρα το Ρουντι! Το 1,95 του Κοζερ να το πιστεψω, αν και τον ειχα για 1,92-1,93. Αλλα ο Ρουντι 1,96;

Εγώ πάντα τον θυμάμαι 1.97 - 1.98, οπότε κάπου εκεί είναι. ¨Οντως δείχνει πιο ψηλός γιατί έχει μεγαλύτερα άκρα (και πηδάει ψηλά)ενώ ο Κοζέρ έχει πιο φαρδιές πλάτες και γενικά πιο γεροδεμένος. Τις ίδιες θέσεις καλύπτουν πάνω κάτω. Πλάγιοι που λέγαμε.

Τοτε μαλλον το εκατοστο που τους χωριζει ειναι σαν το αιωνιο δευτερολεπτο του τελικου του 1972!

Ενα ακρως εντυπωσιακο στατιστικο που βρηκα,,

Laso used 20 different line-ups in semifinal and 23 in the final.

None of the line-ups used in semifinal was used in the final. (!)

43 different combinations at Belgrade to win the title.